Μετατόπιση παραδείγματος

[Nihilio]

Είδος: φαντασία

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: ;

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Με τις συζητήσεις για την Έριδα είπα να το φέρω κι εδώ από το εργαστήριο

 

Ο Σακίχ'Ναρτάν κατέβηκε από το φορείο του και σάρωσε με το βλέμμα του την αγορά. Η κίνηση ήταν παραδόξως πεσμένη. Συνήθως άλλες μέρες τέτοια ώρα γινόταν πανικός. Δε τον πείραζε όμως, αυτόν τον περίμενε μια παχυλή αμοιβή για τις πολύτιμες υπηρεσίες του.

Κορδωμένος σαν παγόνι, μέσα στην πολύχρωμη και πανάκριβη φορεσιά του βάδισε προς το σπίτι του Ναχίρ'Τινουάν, του εμπόρου που του χρωστούσε χρήματα για τις πολύτιμες υπηρεσίες που του είχε προσφέρει.

Ένας ζητιάνος βρισκόταν στο δρόμο του, απλώνοντάς του ταπεινά το χέρι του. Ο χοντρός άντρας δε σταμάτησε καν να τον κοιτάξει, παραλίγο μάλιστα να τον πατήσει. Αφού τον πέρασε ξεφύσηξε δυνατά. Πώς τολμούσε αυτός ο τιποτένιος να τον ενοχλεί, να ενοχλεί τον Σακίχ'Ναρτάν, αστρολόγο μερικών από τους πιο πλούσιους κατοίκους της Ατάρνα, μέλος του εσωτερικού συμβουλίου των Αστρολόγων; Δε μπορούσε να δεχτεί μια τέτοια προσβολή!

Το σπίτι του Ναχίρ'Τινουάν κάθε άλλο παρά φτωχικό ήταν: ένα διώροφο ανάκτορο με πολλά παράθυρα, στολισμένο με εντυπωσιακές ανάγλυφες παραστάσεις, σημάδι του εμφανή πλούτου του ιδιοκτήτη του. Στην πύλη στεκονταν δύο φρουροί. Η παρουσία τους ήταν επιβλητική, μυώδεις όπως ήταν, ο αστρολόγος όμως δεν έχασε όμως το θάρρος του: το ωροσκόπιό του εξάλλου έλεγε ξεκάθαρα ότι σήμερα θα ήταν μια ημέρα όπου τα επαγγελματικά του θα πήγαιναν πάρα πολύ καλά. Για αυτό και είχε διαλέξει την μέρα αυτή για να παραλάβει την πληρωμή του.

Χαμογελαστός λοιπόν καλημέρισε τους δύο φύλακες και ζήτησε να μιλήσει στον αφέντη τους.

"Ο κύριος δε θέλει να σας δει," του είπε ψυχρά ο ένας από τους δύο φύλακες.

"Ορίστε; Δε θέλει να με δει;" φώναξε ο Σακίχ'Ναρτάν, "Με ποιο δικαίωμα τολμά να αθετεί την συμφωνία μας; Πώς τολμάει να με προσβάλει έτσι, εμένα, τον Σακίχ'Ναρτάν, τον καλύτερο αστρολόγο της πόλης μας;" Η φωνή του ακουγόταν τόσο δυνατά, που οι γείτονες και οι περαστικοί είχαν σταματήσει και τον κοίταζαν.

"Επειδή είσαι τσαρλατάνος!" φώναξε κάποιος από ψηλά. Ήταν ο Ναχίρ΄Τινουάν, κατακόκκινος από το θυμό του, κοιτώντας τον από ένα παράθυρο του πάνω ορόφου. "Μου είχες πει ότι η επένδυσή μου στην Ρονάρια θα πετύχαινε: και ίσως το έκανε, αν δεν είχε ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος στο κράτος εκείνο! Ο γιος που έλεγες ότι θα μου κάνει η γυναίκα μου ήταν τελικά κόρη! Και-"

"Είσαι άσχετος!" του ανταπάντησε ο αστρολόγος, επίσης κατακόκκινος. "Αποκλείεται να έκανα λάθος εγώ! Εσύ μου έδωσες λάθος στοιχεία! Μικρές αποκλίσεις υπάρχουν! Λάθη ποτέ! Ειδικά εγώ δε θα έκανα ποτέ λάθος!" Γύρισε απότομα την πλάτη του στον έμπορο και, μαζεύοντας την κελεμπία του με μια θεατρική κίνηση, σηκώθηκε να φύγει.

"Θα σε καταγγείλω! Θα σε πάω στα δικαστήρια, το ακούς;" του φώναξε φεύγοντας. "Κανείς δεν αποκαλεί εμένα τσαρλατάνο!"

Στο γυρισμό κόντευε να σκάσει από το θυμό του. Καθώς πήγαινε προς το φορείο μάλιστα παραλίγο να κλωτσήσει τον ζητιάνο που βρέθηκε μπροστά του. Να τολμήσει αυτός ο αχρείος ο Ναχίρ'Τινουάν να τον αμφισβητήσει! Αυτόν; Τον Σακίχ'Ναρτάν; Αυτό θα του το πλήρωνε. Όχι τίποτα άλλο, αλλά έτσι συγχυσμένος που ήταν θα έκανε κακή εντύπωση στο συμβούλιο των συναδέλφων του στο οποίο πήγαινε.

***

Το κτήριο του συμβουλίου των αστρολόγων ήταν αρκετά μικρό και λιτό, κάτι που δεν ταίριαζε στον πλούτο που συσσώρευε το επάγγελμά τους. Όταν φτιάχτηκε βέβαια όλοι τους αντιμετώπιζαν σαν τσαρλατάνους, αυτό πριν η άρχουσα τάξη αντιληφθεί το πόσο επικερδείς για αυτούς ήταν οι προβλέψεις τους. Όμως το κτήριο παρέμεινε το ίδιο, προς τιμή των πρώτων που αποκρυπτογράφησαν τα μυστικά των άστρων. Κάτι βλακώδες κατά τη γνώμη του Σακίχ'Ναρτάν, που είχε προλάβει την εποχή εκείνη της φτώχιας όταν ήταν ακόμα μαθητευόμενος. Τώρα οι παχυλές αμοιβές τους ήταν απόδειξη της σημαντικότητάς τους για την κοινωνία και το κτήριο που τους στέγαζε σαν συντεχνία έπρεπε να αντικατοπτρίζει τον πλούτο αυτό.

Η αίθουσα συνεδριάσεων πάλι ήταν ένα κυκλικό δωμάτιο, το ταβάνι του οποίου ήταν ένας θόλος που αντικατόπτριζε τον ουρανό την ημέρα που ιδρύθηκε η συντεχνία. Στο κέντρο βρισκόταν ένα στρογγυλό τραπέζι, γύρω από το οποίο κάθονταν οι οχτώ μεγάλοι αστρολόγοι της πόλης.

Στην κορυφή του τραπεζιού βρισκόταν ο Λαχάρ'Ταβίν, ο αρχιαστρολόγος. Ήταν ο γηραιότερος από τα μέλη, πλησίαζε πλέον τα ενενήντα, αλλά ακόμα η λιγνή του κορμοστασιά προκαλούσε το σεβασμό όλων των υπόλοιπων. Ο αρχιαστρολόγος ήταν ο μόνος που είχε παραμείνει πιστός στο ιδεώδες της έρευνας, πουλώντας τις υπηρεσίες του μόνο και μόνο για να βγάζει τα απαραίτητα για να ζήσει. Πολύ συχνά μάλιστα κατακεραύνωνε τους νεότερους για την εμπορευματοποίηση της επιστήμης τους. Στα μάτια του Σακίχ'Ναρτάν ήταν απλά ένας ανόητος, που άξιζε όμως το σεβασμό του για τις γνώσεις του πάνω στην πρόβλεψη του μέλλοντος.

"Σας μάζεψα εδώ," ξεκίνησε ο Λαχάρ'Ταβίν, "για να μιλήσουμε για κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Δε ξέρω πόσοι από εσάς το έχετε παρατηρήσει, αλλά τον τελευταίο καιρό οι προβλέψεις αποκλίνουν όλο και περισσότερο από τα όσα πραγματικά γίνονται. Σα να κοιτάμε ένα λάθος ουρανό όταν ασκούμε την τέχνη μας."

"Δηλαδή υπάρχει κάποιος που μας αντιτίθεται;" πετάχτηκε ο Σακίχ'Ναρτάν. Ήταν το μόνο που μπορούσε να συμβαίνει κατά τη γνώμη του.

"Όχι, Σακίχ," του είπε ο αρχιαστρολόγος, "δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Πολύ φοβάμαι ότι έχουμε μετατόπιση παραδείγματος." Το σούσουρο από τους έκπληκτους συνομιλητές του τον διέκοψε. "Τα άστρα έχουν μετατοπιστεί έτσι, ώστε οι παλιές μέθοδοι πρόβλεψης να μην είναι πια έγκυρες."

"Και τι θα κάνουμε τώρα;" πετάχτηκε και ρώτησε ο Ναχμίρ'Τινζάν, ο νεώτερος αστρολόγος του συμβουλίου, με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.

"Αυτό που θα κάνουμε είναι να ξαναμελετήσουμε τον ουρανό από την αρχή, μέχρι να ξαναποκαλύψουμε τη βούλησή του και μετά να ξαναβγούμε στον κόσμο και να τους πείσουμε πάλι για την ακρίβεια των προβλέψεών μας. Αλλιώς το λειτούργημά μας θα πεθάνει. Τη στιγμή αυτή πάντως είμαστε ανίσχυροι."

Η συζήτηση για το πώς θα οργανωθούν συνεχίστηκε για αρκετές ώρες. Με βάση τους υπολογισμούς τους, σε πέντε χρόνια θα ήταν σε θέση να κάνουν ακριβείς προβλέψεις για οποιονδήποτε κάτοικο της Ατάρνα.

Όταν τελικά η συνεδρίαση έληξε, ο Σακίχ'Ναρτάν βγήκε από το κτήριο με σκυμμένο το κεφάλι και πήρε το δρόμο του γυρισμού προς το σπίτι του, σέρνοντας κουρασμένος τα πόδια του. Το κεφάλι του ήταν πεσμένο από την απογοήτευση του. Στο δρόμο του βρέθηκε ένας ζητιάνος. Χωρίς δεύτερη σκέψη έβαλε το χέρι του στο πουγκί του και έριξε στο πιάτο που είχε μπροστά του μερικά μικρά νομίσματα. Δε προσπάθησε να σκεφτεί το γιατί. Ήθελε να ξεκουράσει όσο το δυνατόν περισσότερο το μυαλό του. Αύριο τον περίμενε πολλή δουλειά.

Edited September 21, 2006 by Nihilio

[RaspK]

Καλή βάση, αλλά τα διάκενα των παραγράφων θέλουν δουλειά.

 

Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα έχει να κάνει με τ' ότι το έργο δεν αφήνει την αίσθηση ότι καταλήγει κάπως. Αυτό συμβαίνει μάλλον επειδή πιάνεις 2-3 μικρές θεματικές ενότητες και δεν τους δίνεις κατάληξη, αλλά μένουν ανολοκλήρωτες και άρα ουδέτερες για τον αναγνώστη που περιμένει κι άλλο.

[heiron]

"απόδειξη της σημαντικότητάς "

Μπλιεχ...ακους εκει "σημαντικοτητα"!

Βασικα ηθελε μαλλον επεξεργασια πριν το μεταφερεις απο το εργαστηρι εδω.Γιατι μπορει να ειναι οκ για μια ασκηση πχ αλλα για μια αυτοτελης ιστορια αφηνει πολλα κενα χωρις λογο.Γιατι εδωσε τελικα λεφτα στο ζητιανο "χωρις δευτερη σκεψη" ενω ψωρις να το σκεφτει δεν του εδινε σημασια?

Επισης...μετατοπιση παραδειγματος?Οχι μονο ο ορος ακουγεται καπως αλλα τελικα φαινεται οτι απλα υπηρξε καποια αλλαγη στην τροχια του πλανητη η κατι τετοιο.Κατι επιστημονικο,κι οχι φανταστικο οπως αφηνεις να εννοηθει για μια στιγμη.Κι ετσι πιστευω χανεται η μαγεια.

 

ΕΝΤΙΤ-> και παραδειγματος παλι ακουγεται λιγο περιεργο.

Edited September 27, 2006 by heiron

[Nihilio]

Παραδείγματος, όχι προβλήματος. Paradeigm shift στα ελληνικά. Σημαίνει την αλλαγή σε ένα οργανωμένο σύστημα.

 

Εντιτ: και μιλάμε για αστρολογία που δουλεύει, άρα δεν μπορεί να είναι sci-fi

Edited September 27, 2006 by Nihilio