Jump to content

Το παιχνίδι του Έντερ


Recommended Posts

Διάβασα το λινκ κι ομολογώ πως και γω το βρίσκω λίγο κάπως, ιδίως αυτό με την παιδική κακοποίηση το ακούω σαν εκ των υστέρων political correctness και τραβηγμένο.

 

Για το ζήτημα των προθέσεων που αναφέρει η Trillian. Όλο το οικοδόμημα του Έντερ για μένα στήνεται εκεί. O ΟΣΚ είναι συγγραφέας και μορμόνος (άντε πάλι τα ίδια!). Σαν συγγραφέας έχει πάσο για το μυαλό του Εντερ και το μυαλό του αναγνώστη ταυτόχρονα. Σαν μορμόνος θεωρεί πως η αμαρτία είναι όχι να πηδήξεις την γυναίκα του πλησίον σου, αλλά να την επιθυμήσεις. Αν υπήρχε τρόπος να την πηδήξεις χωρίς να την επιθυμήσεις μάλλον δεν θα ήταν αμαρτία. Φυσικά κάνω πλάκα, αλλά με μια τέτοια αναλογία στήνεται το moral issue του Έντερ.

 

Για μένα δεν υπάρχει θέμα φιλομιλιταρισμού. Στην δική μου την ανάγνωση το γράψιμο το ίδιο είναι καταγγελτικό κι όχι υπερασπιστικό του μιλιταρισμού. Απλώς δεν έχει νόημα όταν καταγγέλεις να το κάνεις μονοδιάστατα και μπροσουροειδώς. Κι ο ΟΣΚ δεν θα την πάταγε ποτέ την μπανανόφλουδα του αμιγώς κακού χαρακτήρα.

 

Δεν πιστεύω ακόμα πως μπορεί κάποιος να πάρει "από λάθος πλευρά" τον Έντερ σαν πιτσιρικάς. Θα έδινα το βιβλίο στον ανηψιό μου, όταν θα μπορούσε να το καταλάβει, δηλαδή στην εφηβεία του. Η ταύτιση των ανθρώπων με τα βιβλία είναι μυστήριο πράγμα. Και έχω ακούσει ψυχολογους να καταστροφολογούν για τα παιδιά και τελικά να διαψεύδονται. Η "γυάλα" είναι το πρόβλημα όχι τα βιβλία, οι ταινίες και τα βιντεοπαιχνίδια. Ο βαθμός αλλά και ο μηχανισμός αυτόματης εκτίναξης με τον οποίο τα παιδιά ταυτίζονται και αποταυτίζονται με έναν ήρωα ή ρόλο, θα μου επιτρέψετε να πω πως δεν έχει επαρκώς αναλυθεί από τους ψυχολόγους μας, και δεν είμαι σίγουρος πως θα αναλυθεί ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το λινκ κι ομολογώ πως και γω το βρίσκω λίγο κάπως, ιδίως αυτό με την παιδική κακοποίηση το ακούω σαν εκ των υστέρων political correctness και τραβηγμένο.

 

Για το ζήτημα των προθέσεων που αναφέρει η Trillian. Όλο το οικοδόμημα του Έντερ για μένα στήνεται εκεί. O ΟΣΚ είναι συγγραφέας και μορμόνος (άντε πάλι τα ίδια!). Σαν συγγραφέας έχει πάσο για το μυαλό του Εντερ και το μυαλό του αναγνώστη ταυτόχρονα. Σαν μορμόνος θεωρεί πως η αμαρτία είναι όχι να πηδήξεις την γυναίκα του πλησίον σου, αλλά να την επιθυμήσεις. Αν υπήρχε τρόπος να την πηδήξεις χωρίς να την επιθυμήσεις μάλλον δεν θα ήταν αμαρτία. Φυσικά κάνω πλάκα, αλλά με μια τέτοια αναλογία στήνεται το moral issue του Έντερ.

 

Για μένα δεν υπάρχει θέμα φιλομιλιταρισμού. Στην δική μου την ανάγνωση το γράψιμο το ίδιο είναι καταγγελτικό κι όχι υπερασπιστικό του μιλιταρισμού. Απλώς δεν έχει νόημα όταν καταγγέλεις να το κάνεις μονοδιάστατα και μπροσουροειδώς. Κι ο ΟΣΚ δεν θα την πάταγε ποτέ την μπανανόφλουδα του αμιγώς κακού χαρακτήρα.

 

Συμφωνώ απόλυτα! Αυτό ηταν που δε μου άρεσε, όχι το ότι είναι υπερ του μιλιταρισμού, που το αποκλείω, αλλά γιατί ο τρόπος που το δείχνει δε μου αρέσει. Δε μου αρκεί ίσως. Κάτι μου λείπει, κάτι μου βρωμάει, κάτι μου φώναζε σε όλο το βιβλίο ότι με κάτι διαφωνώ εκεί μέσα, αλλά δε μπορώ να βρω τι :tongue:

 

Και μετά από λίγη σκέψη, κατέληξα ότι δε με ενοχλεί ο Έντερ αυτός καθαυτός, αλλά ο κόπος στον οποίο μπήκε για να τον παρουσιάσει έτσι όπως είναι, και το γεγονός ότι φαίνεται ότι αυτό ακριβώς πιστεύει τελικά ο συγγραφέας, ότι είμαστε καλοί ή κακοί εκ φύσεως και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε ποιος είναι καλός.

 

Και αυτό που κάνει με τον Έντερ, δε νομίζω ότι το έχει κάνει καλά. Σαφώς και ένα παιδί που έχει υποστεί τέτοια εκπαίδευση θα έχει άλλα μυαλά, αλλά φτάνει σε ένα σημείο - όταν ο Έντερ πια κυβερνάει το στόλο - που δεν ξεχωρίζεις αν μιλάνε παιδιά ή αν μιλάνε μεγάλοι! Και μετά τρως τη φλασιά ότι μιλάμε για ένα παιδι 11 χρονών! Όσα και να χει περάσει, δε θα ήταν έτσι...ή έστω, θα ήθελα περισσότερη χειραγώγηση ακομα κι απ αυτη που ήδη έχει, για να με πείσει αφενός ότι ο Έντερ μπορούσε να κάνει ό,τι έκανε και αφετέρου ότι ο Έντερ δεν κατάλαβε τίποτα, και συνεπώς ήταν τελείως και απόλυτα ηθικά αθώος.

 

Μια σκέψη μου ήρθε σε κάποια φάση: οκ, ας δεχτούμε ότι ο Έντερ δεν είναι "φονιάς", δεν ευθύνεται για τα δύο άτομα που σκότωσε. Εκείνοι το είχαν προκαλέσει, ήταν "κακοί" και η υπερβολή του Έντερ οφείλεται στο ένστικτο της επιβίωσης. Οκ. Και ποιος μας αποκλείει όμως ότι και τα άλλα δύο παιδιά δεν είχαν παρόμοια κίνητρα; Γιατί ο Έντερ να είναι καλός και ο Bonzo κακός, έτσι απλά; Δε με πείθει, η ανάπτυξη ειναι υπερ του Έντερ και μου τη σπάει όταν ο συγγραφέας μεροληπτεί έτσι!

 

Βέβαια, έχεις δίκιο σε αυτό που λες, ο άνθρωπος έχει τα πιστεύω του και αυτά περνάνε μέσα στο βιβλίο. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα πιστεύω δεν είναι ακραία, είναι περιπου στη μέση του φάσματος, αλλά πολυ μπερδεμένα - για τα δικά μου πστεύω και γούστα πάντα. Σε άλλα του βιβλία που έχω διαβάσει δε μου χτύπησε τιποτα - προφανώς γιατί έτυχε να συμπίπτουμε στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ή έστω να μη διαφέρουμε πολύ. Και ακόμα κι εδώ, έπρεπε να το σκεφτώ για να δω τι είναι αυτό που δε μου πάει καλά.

 

Μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω απόλυτα πλέον γιατί είναι αμφιλεγόμενος συγγραφέας.

Link to comment
Share on other sites

...

Μια σκέψη μου ήρθε σε κάποια φάση: οκ, ας δεχτούμε ότι ο Έντερ δεν είναι "φονιάς", δεν ευθύνεται για τα δύο άτομα που σκότωσε. Εκείνοι το είχαν προκαλέσει, ήταν "κακοί" και η υπερβολή του Έντερ οφείλεται στο ένστικτο της επιβίωσης. Οκ. Και ποιος μας αποκλείει όμως ότι και τα άλλα δύο παιδιά δεν είχαν παρόμοια κίνητρα; Γιατί ο Έντερ να είναι καλός και ο Bonzo κακός, έτσι απλά; Δε με πείθει, η ανάπτυξη ειναι υπερ του Έντερ και μου τη σπάει όταν ο συγγραφέας μεροληπτεί έτσι!

 

...Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα πιστεύω δεν είναι ακραία, είναι περιπου στη μέση του φάσματος...

 

 

Πολύ σοφή η παρατήρηση για τα κίνητρα των παιδιών και τον κακό Bonzo. Εδώ έχουμε την γνωστή συγγραφική τρίπλα. Δήλαδη μαζί με τακουνάκι! Κι έτσι χάνεται η μπάλα...

 

Και μάλιστα στην μέση του Αμερικάνικου φάσματος που εκτείνεται από την Κεντροδεξιά μέχρι την Ακροδεξιά, σύμφωνα με τα λέγομενα του Κιμ Στάνλεϊ Ρομπινσον.

 

Φιλική προτροπή: Προχώρα παρακάτω στην Ξενοκτονία και τον Εκπρόσωπο των Νεκρών. Για μένα στο τελευταίο είναι αρκετό από το "ζουμί" του Κάρντ.

 

Και κράτα πάντα βέβαια και την "επιφύλαξη παντός δικαιώματός σου" πάνω στη σκέψη και στην άποψη σου...

Edited by PiKei
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Το τελειωσα κι εγω για να παρω επιτελους μερος στη συζητηση.

 

Λοιπον,ενταξει καλο το βιβλιο.Για αυτο καθ'αυτο-λογοτεχνικα-θα πω 2 λογια αλλου.

Τωρα απο ηθικης πλευρας κτλ.

Χμ,εγω-κι ο μεσος αναγνωστης πιστευω-δεν καθομαι να αναλυσω τι θελει να μου πασαρει ο συγγραφεας και γιατι το γραφει ετσι κι οχι κοκορετσι.Οποτε δεχομαι τον Εντερ σαν ενα καλο παιδι μεν αλλα.Καλοι ειμαστε ολοι μας αλλα το παιδι αυτο δεν μπορει να ελεγξει τα νευρα του,εχει μια τρελα,μια σχιζοφρενεια ισως, που του δινει φονικο ενστικτο.Ο αδερφος του ας πουμε δεν ειναι ουσιαστικα τοσο κακος.Δηλαδη σιγα τα ωα...το να τυρραναει ενα παιδι ζωακια και να τα σκοτωνει ειναι χειροτερο απο το να σκοτωνει δυο παιδια με τα γυμνα του χερια?!?Ο Πιτερ απλα πουλαει τρελα και μαγκια για να τρομαζει τον κοσμο και να τον εχει του χεριου του.Ο Εντερ εχει το φονικο ενστικτο.Το καλο ειναι οτι προσπαθει να το καταπιεσει αλλα στις δυο περιπτωσεις δεν το καταφερνει.Προφανως οι στρατιωτικοι φοβοταν οτι ισως το καταπιεζε απεναντι στους εξωγηινους και για αυτο επαιξαν ολο αυτο το παιχνιδι.

 

Τι θα πει "ηθελε να νικησει ολοκληρωτικα για να μην τον ξαναενοχλησουν"?Αυτο στεκει στο ψυχωτικο μυαλο ενος παιδιου αλλα φανταστειτε εναν κλεφτη που αφου τραυματιζε τον ενοπλο φρουρο της τραπεζας μετα να τον εκανε κοσκινο καλου κακου!Και μετα να ελεγε στο δικαστηριο "αχ,ξερετε να...απλα φοβηθηκα να μην ειδοποιησει την αστυνομια.Κι εξαλλου ετσι ο επομενος φρουρος δεν θα με εμποδιζε".Ειναι λογικο επιχειρημα?ΟΧΙ

Φυσικα ο Εντερ δεν ειχε κανει πιο πριν κατι κακο,Το οτι ηταν παιδι ιδιοφυια δεν ηταν κακο.Και φυσικα στο δικαστηριο θα αθωωνοταν γιατι ηταν σε αυτοαμυνα αλλα και παλι...για σκεφτειτε την οικογενεια των παιδιων που σκοτωσε.

 

Τωρα απο την πλευρα του Καρντ...χμμ..πιστευω οτι ηθελε να δειξει οτι τον Εντερ τον τυραννουσαν οι τυψεις.Μας πρηζει σε πολλα σημεια με παραπλησια προβληματα που ταλανιζουν τον μικρο αλλα δεν το λεει ευθεως-φυσικα ο πιτσιρικος δεν ξερει τι εχει κανει.

 

Οσον αφορα τον μιλιταρισμο,ενταξει για πολεμο μιλαει,για στρατιωτικη ακαδημια...ο καθενας ας το δει οπως θελει.Ενα παιδι μπορει να παρακολουθησει "Αποκαλυψη τωρα" η το "Platoon" και να του κολλησει να γινει στρατιωτης να παει στον πολεμο.Περι ορεξεως και οπτικης γωνιας,κολοκυθοπιτα.

 

Εμενα αυτο που με πειραξε δεν ηταν ουτε η ηθικη του Καρντ ουτε ο μιλιταρισμος-που δε δεχομαι οτι προωθειται εδω-αλλα η αρχικη ιδεα με το παιδι θαυμα.Ο εκλεκτος Εντερ και η εκλεκτη παρεα του.Τα εκλεκτα αδερφια του.Φυσικα "εκλεκτους" βρισκουμε σε πολλα εργα φαντασιας αλλα εδω μου χτυπαει καπως ασχημα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Ξεκίνησα το "Ender's Game"( στα αγγλικά, δεν κυκλοφορεί πια στα ελληνικά) καλό φαίνεται, τα υπόλοιπα είναι καλα? Ειδικά μετά τα 3 πρώτα? Είδα οτι εχεί 6 στη σειρά και άλλα 4 απο το "Shadow Saga"

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

Για χρόνια το παραμελούσα, αλλά τελικά ήρθε η ώρα του: Το παιχνίδι του Έντερ (Ender's Game) του Ο. Σ. Καρντ (Orson Scott Card). Και μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα. Λογοτεχνικά απολύτως μέτριο (αν φυσικά υποθέσουμε ότι η μετάφραση της Μαρίας Αντωνίου και η επιμέλεια της Βιβής Φωτοπούλου αποδίδουν την πένα του συγγραφέα στα σωστά της όρια). Ως ιστορία, ακόμα χειρότερα. Ένας ύμνος στον παιδικό μιλιταρισμό και την ξενοφοβία με τεράστια και αδικαιολόγητα χάσματα στην ανάπτυξη, που δεν παύει ωστόσο να είναι προβλέψιμη και γνώριμη από άλλα έργα. Και ένα τελευταίο κεφάλαιο που φαίνεται να έχει γραφεί κυριολεκτικά στο πόδι, δεν κολλάει πουθενά στην ως τότε κεντρική ιδέα και μάλλον έχει μπει όπως όπως για να προσθέσει μια χροια αντιμιλιταρισμού ("και όποιος μας πιστέψει ότι δεν τα εννούσαμε όλα αυτά για την αναγκαιότητα του πολέμου, μας πίστεψε"). Αλλά υποθέτω θα υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, εμπρός λοιπόν. Πολύ θα ήθελα να συζητήσω για αυτό το βιβλίο.

 

Μόλις τελείωσα το παιχνίδι του Έντερ κι εγώ. Και μ' άρεσε πάρα πολύ. (Το διάβασα μέσα σε 3 μέρες) Εδώ βλέπουμε πως γίνεται μια πλοκή να σε κάνει να παραβλέψεις το μέτριο γράψιμο. Από περιέργεια διάβασα το μισό βιβλίο στα ελληνικά και το άλλο μισό στα αγγλικά και το παράξενο είναι ότι η μετάφραση είναι καλύτερη του πρωτότυπου! Φαίνεται ότι έχει επιμεληθεί πάρα πολύ.

 

Το τέλος επίσης μ' άρεσε πολύ και το θεώρησα πιο ταιριαστό. Ίσως αυτό που θα μπορούσε να κάνει ο συγγραφέας είναι να προετοιμάσει τον αναγνώστη περισσότερο για το τέλος, καθώς ο ήρωας έχει άσχημα βράδια.

 

Γιατί όχι ένας τόσο μικρός σε ηλικία ήρωας να κάνει τόσα και να συμπεριφέρεται σαν μεγάλος; Γιατί να μην οδηγεί έναν στόλο; Εδώ πέρα βλέπω νήπια να νικούν μεγαλύτερους σε ηλικία σε βιντεοπαιχνίδια πριν καν ξεκινήσουν να διαβάζουν! Και ειδικά αυτό με το blogging και τα φόρα το θεωρώ πολύ πιστευτό και θα ήθελα να δοθεί περισσότερο χώρο για αυτό. Μάλιστα κάτι παρόμοιο είχα διαβάσει και στο βιβλίο του Παναγιώτη Κούστα: Έξι δισεκατομμύρια τρόποι ζωής

 

Μιλώντας για άλλα βιβλία μου θύμισε λίγο το Lord of the flies. Και σε εκείνο το βιβλίο αναδεικνύει την βίαια φύση των παιδιών, την ωμότητα τους, τον ανταγωνισμό τους, και το πως προσπαθούν κάποια να ηγηθούν.

 

Επίσης πριν το ξεκινήσω είχα ακούσει και 'γω για τις ομοφυλοφοβικές απόψεις του συγγραφέα. Διαβάζοντας το, τότε κατάλαβα γιατί. Αν προσέξετε απουσιάζει η θηλυκή πλευρά και η ερωτική. Το μόνο κοντινό είναι μια μάνα, μια αδερφή, και ένα αγοροκόριτσο στρατιώτης. Συγχρόνως βλέπουμε πολύ στοργή μεταξύ κάποιων φίλων. Επειδή ξέρω πόσο κάποιοι Αμερικάνοι είναι πουριτανοί και θα έλεγαν ότι ο συγγραφέας είναι δεν ξέρω εγώ τι, τότε η μόνη λύση είναι ο συγγραφέας να πει ότι είναι εναντίον τέτοιων ιδεών.

 

Όμως δεν ξέρω αν διαβάσω το επόμενο βιβλίο. Αλλά θα το δω στην ταινία που θα βγει του χρόνου, για να δω αν οι μάχες στην έλλειψη βαρύτητας είναι όπως τις φαντάστηκα στο μυαλό μου.

Link to comment
Share on other sites

Το σκεφτόμουν αυτό το βιβλίο τώρα που ο Καρντ είναι επίκαιρος λόγω της ταινίας αλλά και της αυξημένης ομοφοβίας του.

Νομίζω -χρόνια αφού το διάβασα πλέον και με καμποσα έργα ΕΦ στα "διαβασμένα" μου- ότι πρόκειται για το πιο υπερτιμημένο έργο ΕΦ. Δεν είναι κακό αλλά το βλέπω εδώ και καιρό στην κορυφη (!) ή έστω στα top 5 σχεδόν σε κάθε λίστα κοινού για έργα ΕΦ και λογικά τώρα που θα γίνει ακόμη πιο δημοφιλές λόγω της ταινίας θα αφήσει τα υπόλοιπα πολύ πίσω. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο λογοτεχνικά, δεν έχει κλασική αξία-συνεισφορά στην ΕΦ, δεν μπορεί -κατά τη γνώμη μου- να συγκριθεί με άλλα κλασικά έργα του είδους. Πόσο μάλλον να "υπερέχει" τόσο πολύ εναντί τους.

Δεν μπορώ να εξηγήσω τη δημοτικότητά του. Είναι επειδή μιλάει για το εκλεκτό παιδί που δικαιολογείται να σκότώνει όσους τον ενοχλούν ενώ παράλληλα παίζει παιχνίδια μάχης/υπολογιστών για να σώσει τελικά την ανθρωπότητα; Είναι ίσως και η εποχή που γράφτηκε και το λάτρεψαν νεαροί που μπήκαν στο χώρο του gaming με τέτοια όνειρα (όχι ρεαλιστικά αλλά οκ, σε πολλά παιχνίδια πολεμάς του εξωγήινους κι ονειρεύεσαι ότι ειναι αλήθεια). Αλλά βλέπω ακόμη να έχει μεγάλη πέραση...

 

Μήπως φταίω εγώ; Μπορεί, αλλά από την άλλη βλέπω ότι (πέρα από φίλους του Καρντ) οι περισσότεροι συγγραφείς/εκδότες ΕΦ δεν το βάζουν στα top παρά το γεγονός ότι το κοινό το βάζει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγώ το βλέπω ως βιβλίο εισαγωγής στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Ως προς αυτό κάνει καλά τη δουλειά του.

 

Πιστεύω ότι έχει περισσότερη αποδοχή γιατί είναι ένα απλό βιβλίο σε γραφή με γρήγορη πλοκή. Όλο το βιβλίο μου φαινόταν σαν μια ταινία και για αυτό το λόγο με συνεπήρε. Άρα το βιβλίο με διασκέδασε, κι αυτό μερικές φορές είναι αρκετό. Ειδικά για βιβλίο επ. φαντασίας μπράβο που το πετυχαίνει αυτό.

 

Επίσης χρησιμοποιεί πολύ καλά το αρχέτυπο του αιώνιου παιδιού σε συνδυασμό με αυτό του ήρωα. Είναι κάτι που ξυπνάει πολλά αρχέγονα κομμάτια νομίζω του εγκεφάλου (ή της ψυχής) μας. Τόσες ταινίες έχουν βγει για τον chosen one.

 

 

Το παιδί αν μάθαινε από την αρχή ότι σκότωσε τα άλλα δυο παιδιά θα καταστρεφόταν και γι' αυτό το μαθαίνει στο τέλος. Μην ξεχνάμε ότι πέρασε από ολόκληρη δίκη! Και κατάλαβαν ότι τον ώθησαν κατά μια έννοια. Η μεγάλη διαφορά με τον Πήτερ ήταν ότι ο Πήτερ από την αρχή θα είχε στόχο να σκοτώσει κάποιον ενώ ο Έντερ όχι, αλλά ήθελαν να μπορεί στο τέλος να σκοτώσει!

 

Link to comment
Share on other sites

Μόλις διάβασα περισσότερα για την ταινία. Ο Oscar λέει ότι θα βγάλει την όλη υποιστορία μεταξύ των δυο αδερφών του Έντερ. Κι επίσης θα γνωρίζει ο θεατής από την αρχή το τέλος :o Κάτι πρέπει να μας λέει αυτό μάλλον.

Link to comment
Share on other sites

Βρήκα μια ωραία ζωγραφιά για το δωμάτιο πολέμου:

 

mehQZ.jpg

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

εγω το θεωρω ενα βιβλίο στρατόγκαυλο και πολεμοκάπηλο. Το οτι αυτο αρεσει σε πολλούς δεν με παραξενευει, υπαρχει ενα κοινο που θελει στρατους και πολεμους με κακους εξωγηινους . Και επιπλεον δεν συμπαθω καθολου τον συγγραφεα του που εχει εκφρασει ακροδεξιες θεσεις.. Και δεν σκοπευω να δω την ταινεία.

Edited by karatasiospa
Link to comment
Share on other sites

Mα υπάρχουν καλύτερα βιβλία ΕΦ με "στρατους και πολεμους με κακους εξωγηινους" (όπως και με chosen one, ακροδεξιών απόψεων κτλ). Το Παιχνίδι του Έντερ ξεχωρίζει στην κορυφή για κάποιο ανεξήγητο λόγο όμως. Στο goodreads όλοι στη λίστα μου του έχουν δώσει 5/5 εκτός από έναν που ήταν "αυστηρός" κι έδωσε 4/5.

Link to comment
Share on other sites

Θα είναι το επόμενο βιβλίο ΕΦ που θα διαβάσω, αφού πρώτα τελειώσω αύριο-μεθαύριο το Φαρενάιτ 451 και αφού διαβάσω ένα αστυνομικό για διάλειμμα. Να δω γιατί τόση φασαρία.

Link to comment
Share on other sites

Mα υπάρχουν καλύτερα βιβλία ΕΦ με "στρατους και πολεμους με κακους εξωγηινους" (όπως και με chosen one, ακροδεξιών απόψεων κτλ).

Όπως; (εκτός από τα βιβλία που είναι πάνω από αυτό και το Starship troopers)

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

Πάνω κάτω αυτά που είχα πει και στο νήμα για military SF.

Starship troopers

Old Man's War

The Forever War

The Uplift War

κι άλλα παρόμοια που δεν έχω διαβάσει (Armor, On Basilisk Station κτλ). O John Ringo που γράφει ολόκληρες σειρές τέτοιου είδους πολιτικά κι αυτός -δεν λέω ότι είναι ακροδεξιός αλλά- απέχει πολύ από την αριστερά. Αν αυτό το είδος ήταν το πιο δημοφιλές τότε αυτά που αναφέρω θα πρέπει να ήταν πιο ψηλά από το Παιχνίδι του Έντερ ενώ περισσότερα του είδους θα έπρεπε να έχουν κατακλύσει τις λίστες των top, κάτι που δεν ισχύει. Πχ παλιά κλασικά βιβλία pulp space opera χαντακώνονται και σε λιστες και σε αξιολογήσεις.

Επίσης αποστολή για τη σωτηρία της ανθρωπότητας είναι η υπόθεση στο πολύ δυνατό Babel-17 ενώ κακοί εξωγήινοι και διαστημικές μάχες εμφανίζονται και στο πολύ καλό A fire upon the deep. Για διαπλανητικό πόλεμο και chosen one το Dune είναι έτη φωτός καλύτερο. Παρόμοια θέματα έχει και το Hyperion.

 

Σε ένα νεαρό πολεμοχαρή gamer που ενδιαφέρεται για βιβλία ΕΦ θα το πρότεινα αλλά αυτό απέχει πολύ από το να θεωρείται "το καλύτερο βιβλίο ΕΦ όλων των εποχών" :nea: όπως βλέπω εδώ κι εκεί.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Προσφατα διαβασα το "Παιχνιδι του Εντερ" και τον "Εκπροσωπο των νεκρων" και μπορω να πω οτι τα βρηκα αρκετα ενδιαφεροντα και αξιολογα απο πλευρας σεναριου,πλοκης και γενικα

.
Διαβαζοντας μερικα σχολια εδω, πραγματικα απορησα πως γινεται να λενε τοσα αρνητικα για ενα απο τα καλυτερα βιβλια επιστημονικης φαντασιας παγκοσμιως. Σε οσες λιστες με τα "top" βιβλια Sci-Fi και να κοιταξετε ειναι σχεδον βεβαιο οτι "Το παιχνιδι του Εντερ" θα βρισκεται στις υψηλοτερες θεσεις.

Μερικοι ειδα οτι το κατεκριναν ως "μιλιταριστικο", αγνοουν ομως οτι πολεμοι παντοτε γινονταν, γινονται και θα γινονται για πολυ καιρο ακομα και δεν μπορουμε ουτε καν να ξερουμε ΑΝ θα σταματησουν ποτε. Οσον αφορα αυτους που σχολιασαν τις πολιτικες θεσεις του συγκεκριμενου ανθρωπου, να ξερουν οτι σε μια δημοκρατια υπαρχει πολυφωνια και μπορει καθενας να εχει τις προσωπικες του πολιτικες θεσεις, ειτε μας αρεσουν ειτε οχι.

Τι θα πει αν καποιος ειναι αριστερος ή δεξιος? Αν εμεις ειμαστε τοσο φανατισμενοι που να κρινουμε αρνητικα ενα βιβλιο επειδη δεν μας αρεσουν οι πολιτικες θεσεις του συγγραφεα τοτε καλο ειναι να αρχιζουμε να αναρωτιομαστε για το κατα ποσο σκεφτομαστε ελευθερα ή  ειμαστε προβατα συγκεκριμενων πολιτικων χωρων...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Το ότι είναι στην κορυφή σε πολλές λίστες δεν λέει και πολλά. Με την ίδια λογική πχ το Twilight είναι το υπέρτατο βιβλίο για βρικόλακες και δεν θα έπρεπε κανείς να το κατακρίνει.

 

Επίσης, δεν έχουμε εδώ κάποιο ιδιαίτερο κόμπλεξ για τον συγγραφέα. Αντιθέτως εκεί έξω έχει γίνει ο χαμός για τις απόψεις του. Έχει βουίξει το διαδίκτυο, πολλοί φώναζαν να μποϋκοτάρουν την ταινία ως αντίδραση στην ομοφοβία του Καρντ κτλ.

Link to comment
Share on other sites

Το ότι είναι στην κορυφή σε πολλές λίστες δεν λέει και πολλά. Με την ίδια λογική πχ το Twilight είναι το υπέρτατο βιβλίο για βρικόλακες και δεν θα έπρεπε κανείς να το κατακρίνει.

 

Επίσης, δεν έχουμε εδώ κάποιο ιδιαίτερο κόμπλεξ για τον συγγραφέα. Αντιθέτως εκεί έξω έχει γίνει ο χαμός για τις απόψεις του. Έχει βουίξει το διαδίκτυο, πολλοί φώναζαν να μποϋκοτάρουν την ταινία ως αντίδραση στην ομοφοβία του Καρντ κτλ.

Δεν ξερω που ειδες οτι εχει βουηξει το διαδικτυο, εγω παντως ψαχνοντας για ενα καλο βιβλιο επιστημινικης φαντασιας στο διαδικτυο, ειδα παρα πολλους να προτεινουν το παιχνιδι του Εντερ σαν ενα απο τα καλυτερα βιβλια επιστημονικης φαντασιας που εχουν γραφτει.

Οσον αφορα τα περι "ομοφοβιας" κλπ μονο επιεικως αστεια μπορω να τα χαρακτηρισω..

Link to comment
Share on other sites

Σε site επιστημονικής φαντασίας και στις σελίδες συγγραφέων του είδους τα είδα. Σε κάποια φάση είχε γεμίσει και το facebook μου από ανάλογα στάτους (κατά κύριο λόγο άτομα του χώρου ήταν φυσικά). Αυτά για την ομοφοβία πρόσεχε που το λες γιατί υπάρχουν μερικοί που δεν το βρίσκουν αστείο.

 

"ενα απο τα καλυτερα βιβλια επιστημονικης φαντασιας" σαφώς και θεωρείται -άλλωστε εγώ προσωπικά για αυτό πήγα και το αγόρασα και το διάβασα- αλλά κριτική ασκείται σε όλα. Το πόσο δημοφιλές είναι κάτι δεν εγγυάται ούτε την ποιότητά του ούτε ότι θα αρέσει σε όλους (ανέφερα πχ το Twilight). Επίσης, με βάση πχ το goodreads, όπου το Παιχνίδι του Έντερ εκθειάζεται, το Hunger Games το βάζει κάτω τόσο σε πλήθος αξιολογήσεων όσο και σε μέσο όρο βαθμολογίας. Αυτό σημαίνει ότι το Hunger Games είναι το καλύτερο βιβλίο ΕΦ ever; Όχι φυσικά, μην βασίζεσαι και τόσο σε λίστες και βαθμολογίες. Αυτά είναι απλά βοηθητικά μέσα για να επιλέγει ο αναγνώστης.

Eδώ στο sff.gr προσφάτως πλασαρίστηκε στην 90η :pardon:  θέση, σύμφωνα με αξιολογήσεις βιβλίων ΕΦ από τα μέλη. Ίσως έχει πέραση κυρίως στην Αμερική, τι να πω. Αλλάζουν τα γούστα σε διαφορετικές κουλτούρες.

#122 icon_share.png

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

 

Σε site επιστημονικής φαντασίας και στις σελίδες συγγραφέων του είδους τα είδα. Σε κάποια φάση είχε γεμίσει και το facebook μου από ανάλογα στάτους (κατά κύριο λόγο άτομα του χώρου ήταν φυσικά). Αυτά για την ομοφοβία πρόσεχε που το λες γιατί υπάρχουν μερικοί που δεν το βρίσκουν αστείο.

 

 

Eγω το βρισκω εντελως αστειο αλλα καθενας βλεπει τα πραγματα απο την δικη του σκοπια συμφωνα με τις αποψεις του..

Οσον αφορα τα υπολοιπα που γραφεις θα συμφωνησω μαζι σου, οντως ειναι θεμα γουστου το αν θα σου αρεσει ενα βιβλιο ή οχι, απλως απ οτι ειδα εδω σε σχεση με αλλες σελιδες πραγματικα επεφτε θαψιμο εξαιτιας διαφορετικων πολιτικων πιστευω των γραφοντων.  

Edited by xdf21
Link to comment
Share on other sites

Μόνο και μόνο με τα σχόλια που διαβάζω, λογικά θα είναι το επόμενο βιβλίο που θα πιάσω στα χέρια μου μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω τώρα. Πάντως είναι άδικο για ένα έργο να βαθμολογείται επειδή σαν αναγνώστης έχεις διαφορετικά πολιτικά πιστεύω από τον συγγραφέα. Στο φινάλε-φινάλε κοίτα πριν διαβάσεις το βιβλίο ποιες είναι οι πολιτικές απόψεις του συγγραφέα, αν τόσο πολύ σ'ενδιαφέρουν αυτές, και αν δεν ταιριάζουν με τις δικές σου, πολύ απλά μην το διαβάσεις. Οπότε αν δεν το διαβάσεις, απλά μην ασχολείσαι μαζί του και μην το θάβεις. Δηλαδή πόσο ομοφοβικό και ακροδεξιό μπορεί να είναι το βιβλίο; Όσοι του έβαλαν 4 και 5 αστεράκια (δεν είναι και λίγοι!) είναι ακροδεξιοί και ομοφοβικοί; Τα περί μποϊκοτάζ της ταινίας κλπ είναι χαζομάρες, ας μην την δουν όσοι δεν θέλουν, έλεος...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μόνο και μόνο με τα σχόλια που διαβάζω, λογικά θα είναι το επόμενο βιβλίο που θα πιάσω στα χέρια μου μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω τώρα. Πάντως είναι άδικο για ένα έργο να βαθμολογείται επειδή σαν αναγνώστης έχεις διαφορετικά πολιτικά πιστεύω από τον συγγραφέα. Στο φινάλε-φινάλε κοίτα πριν διαβάσεις το βιβλίο ποιες είναι οι πολιτικές απόψεις του συγγραφέα, αν τόσο πολύ σ'ενδιαφέρουν αυτές, και αν δεν ταιριάζουν με τις δικές σου, πολύ απλά μην το διαβάσεις. Οπότε αν δεν το διαβάσεις, απλά μην ασχολείσαι μαζί του και μην το θάβεις. Δηλαδή πόσο ομοφοβικό και ακροδεξιό μπορεί να είναι το βιβλίο; Όσοι του έβαλαν 4 και 5 αστεράκια (δεν είναι και λίγοι!) είναι ακροδεξιοί και ομοφοβικοί; Τα περί μποϊκοτάζ της ταινίας κλπ είναι χαζομάρες, ας μην την δουν όσοι δεν θέλουν, έλεος...

Το βιβλίο δεν προδίδει πουθενά κάποια τέτοια ιδεολογία ή κάποια ομοφοβία.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..