Eroviana Posted October 22, 2006 Share Posted October 22, 2006 Όνομα Συγγραφέα: Σταυροπούλου Μαρίνα Είδος: Μυστηρίου-φαντασίας Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 1.100Μόρα.doc Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Τα ονόματα των χαρακτήρων είναι ελληνικά και όλα με κάποια σημασία, εκτός από της Σάλβια που σημαίνει Σωτηρία και το δανείστηκα από μια φίλη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted October 23, 2006 Share Posted October 23, 2006 (edited) Προειδοποίηση: Ακολουθεί σχολιασμός που δεν περιέχει καμία προσπάθεια για αντικειμενικότητα. Τα παρακάτω δε μπορούν να προσφέρουν σχεδόν καμία πληροφορία στον/στην συγγραφέα εκτός αν χρησιμοποιηθούν για στατιστική μελέτη. Για να είμαι ειλικρινής, δε μου άρεσε σχεδόν καθόλου. Για να κάνω μια παρομοίωση, μου φάνηκε σαν βόλτα με αυτοκίνητο σε ανώμαλο δρόμο. Αισθάνθηκα ότι τα στοιχεία που αποτελούσαν το κείμενο (η γλώσσα που χρησιμοποίησες, η ιστορία κλπ) δεν έδεναν μεταξύ τους. Το αποκορύφωμα, δε δημιουργεί συναίσθημα αφού, εγώ τουλάχιστο, δεν είχα προλάβει να δεθώ κάπως με το χαρακτήρα. Και η φθορά που βρίσκονταν; Στη Μόρα (αλλά αυτό δε μπορεί να χαρακτηριστεί φθορά, έτσι όπως την ορίσαμε για το διαγωνισμό) ή ήταν στην αδερφή της (της οποία, βέβαια, η φθορά δεν αναλύθηκε, όμως αναλύθηκε η αιτία της). Τώρα που το σκέφτομαι, αν το νόημα ήταν να περιγράψεις την αιτία της φθοράς, και τα υπόλοιπα να τα αφήσεις να εξελιχθούν μόνα τους, τότε οφείλω να παραδεχτώ πως ήταν όμορφη και έξυπνη ιδέα... όμως ίσως να μην έχει νόημα να γίνει κείμενο, με την έννοια ότι ίσως δεν αποδίδεται αυτή η σκέψη στον αναγνώστη. Edited December 2, 2006 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted October 24, 2006 Author Share Posted October 24, 2006 Σαν κεντρικό θέμα έχει το φθινόπωρο όχι τόσο τη φθορά. Φυσικά και δεν μπορείς να δεθείς με τους χαρακήρες σε 1000 λέξεις! Όσο για τη γλώσσα, δεν ξέρω τι εννοείς. Έτσι γράφω. Αν μπορούσες να μου το αναλύσεις λιγάκι ίσως να με βοηθούσες. Ευχαριστώ για το σχόλιο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted October 24, 2006 Share Posted October 24, 2006 (edited) Προειδοποίηση: Ακολουθεί σχολιασμός που δεν περιέχει καμία προσπάθεια για αντικειμενικότητα. Τα παρακάτω δε μπορούν να προσφέρουν σχεδόν καμία πληροφορία στον/στην συγγραφέα εκτός αν χρησιμοποιηθούν για στατιστική μελέτη. Για τη γλώσσα συγκεκριμένα δεν είπα κάτι (αν και πράγματι με ξένισε κάπως· μάλλον επειδή δεν την έχω συνηθίσει) αλλά αυτό που προσπάθησα να πω στην αρχή ήταν ότι μου φάνηκε πως η ιστορία δε συγχρονίζεται με το γραπτό σου. Σαν να παίζει η τηλεόραση και οι ήχοι να μην είναι συγχρονισμένοι με τις εικόνες. Αυτό το ένιωσα περισσότερο εκεί που λες: Κι ήταν αυτή όμως η στιγμή που η Σάλβια θυμήθηκε τον αλλόκοτο άντρα που τόσο την είχε τρομοκρατήσει και που τόσο γρήγορα ξέχασε. Έστεκε σα στοιχειό στη σκιά της φλόγας και παρατηρούσε χαιρέκακα τη μικρή Μόρα, που από την έκστασή της ρίχτηκε στη φωτιά τραγουδώντας την αγαπημένη της ιστορία. Τα γέλια διακόπηκαν απότομα και μια νεκρική σιωπή εξαπλώθηκε με ακαριαία ταχύτητα. Επίσης, κάποιες εκφράσεις μου κακοφάνηκαν, σαν παράδειγμα παραθέτω αυτή που μου κακοφάνηκε περισσότερο: ...ήρθε μια παγωνιά που όμοιά της δεν άντεξε ποτέ ανθρώπινο ων. Λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο. Ούτε είμαι ειδικός και είναι και πολύ πιθανό να μου φάνηκε έτσι εμένα. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος να με ευχαριστείς. Απλώς έγραψα αυτά που σκέφτηκα μόλις διάβασα το κείμενό σου. Πού ακούστηκε ο συγγραφέας να ευχαριστεί τον αναγνώστη; Κανονικά το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει. ;) Edited December 2, 2006 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 30, 2006 Share Posted October 30, 2006 Eroviana, εμένα μου άρεσε πολύ η ιστορία. Της αναγνωρίζω κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να διορθωθούν και να γίνει τέλεια (ή μάλον: μέχρι εκεί που φτάνει η ματιά μου στο τέλεια, καταλαβαίνεις τι εννοώ, ελπίζω) αλλά την ευχαριστήθηκα πάρα πολύ, ιδιαίτερα την όμορφη γραφή της που ρέει αβίαστα, έχει τα σωστά επίθετα για να μας δώσεις την ατμόσφαιρα σε κάθε σημείο και ακριβώς τον τόνο που χρειάζεσαι στο ύφος. Δυο πραγματάκια που θα μπορούσα να σου πω να ξανακοιτάξεις, όταν και εφόσον το κάνεις αυτό, είναι: Η αλλαγή στο χρόνο από την πρώτη παράγραφο στη δεύτερη, η οποία αν και το κοίταξα αρκετά διεξοδικά και νομίζω πως καταλαβαίνω γιατί υπάρχει, μου φαίνεται πως δε σου χρειάζεται και πως το ίδιο πράγμα θα το έκανε η ωραία γλώσσα που χρησιμοποιείς από μόνη της, χωρίς να δείχνει λιγάκι σαν απροσεξία το μπέρδεμα με τους χρόνους. Επίσης, το σημείο όπου μας προσφέρεις το παρατσούκλι της Σάλβιας από τη μικρή, είναι πολύ πρόωρο και δεν έχουμε χωνέψει ακόμα πως είναι όντως αδερφή της. Δηλαδή, διαβάζοντάς το ξανανέβηκα επάνω για να δω αν όντως διάβασα μόλις προηγουμένως, πως οι γονείς έχουν πεθάνει. Άλλο ένα σημείο που θέλει λίγη προσοχή είναι η στιγμή του θανάτου. Υποθέτω πως κάνεις στοπ καρέ εκεί, γι αυτό δεν προλαβαίνει κανείς να αντιδράσει στο θάνατο της μικρής. Βασικά, αυτό το μαντεύω ενώ στην αρχή αναρωτιόμουνα γιατί δεν κουνιούνται, γιατί δεν κάνουν κάτι να βγάλουν το παιδί από τη φωτιά. Αν όντως κυλάς το χρόνο πιο αργά από το υπόλοιπο νομίζω πως του χρειάζεται μια ξεκάθαρη ένδειξη για να γίνει κατανοητό. Επίσης, καίγεται υπερβολικά γρήγορα. Δε με πειράζει ο ρεαλισμός, το ότι δηλαδή δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό το σημείο αυτό, με πειράζει που σαν αίσθηση, η καταστροφή έχει τόσο πολύ μικρό μέρος μέσα στο κείμενο από πλευράς εξήγησης. Θα μπορούσε πχ ο άντρας, αυτός ο περίεργος, να τους έχει μαγνητίσει όλους τους και να μη μπορεί να κουνηθεί κανείς ή να συμβαίνει κάτι, οτιδήποτε άλλο για να το υποστηρίξεις. «Η Σάλβια δεν είχε συνειδητοποιήσει ποτέ πόσο ηλίθιο ήταν αυτό το τραγούδι.» έλα τώρα!!! Τι είναι αυτά? Όλο το υπόλοιπο είναι ένα μικρό αριστουργηματάκι από άποψη γλωσσολογικών και τώρα -και μάλιστα μετά από το στιχάκι που είναι ακόμα πιο ... ξέρεις, έμμετρο, λόγιο- μας πετάς μέσα στην πρόταση ένα «ηλίθιο»? Όχι, όχι. Κάντο «κακό», «μοχθηρό», «ανατριχιαστικό», «σουρδουμπικικό» (φτιάξε μια λέξη αν δε σ’ αρέσει καμία υπαρκτή, αυτό εννοώ βασικά) αλλά μην του χαλάς την εικόνα με ένα «ηλίθιο». Από άποψη δομής, ενώ κυλάει μια χαρά όλο το υπόλοιπο ίσως η εισαγωγή σου δεν είναι ακριβώς επαρκής. Δεν προλαβαίνεις να μας βάλεις επαρκώς στο κλίμα δηλαδή και μετά κάθε νέο στοιχείο που παρουσιάζεις, όπως για παράδειγμα το σπίτι στο κέντρο του χωριού, τη μικρή αδερφούλα σαν συνδετικό κρίκο της οικογένειας, την καμπάνα μέσα στο σπίτι, το όνομα Μόρα –Λυμεώνα- σε ένα μικρό κοριτσάκι κτλ, οφείλουμε να το δεχτούμε ως στοιχείο του κόσμου και να το υποστηρίξουμε μόνοι μας με τη δική μας φαντασία. Υποθέτω πως αν η εισαγωγή σου, η πρώτη παράγραφος στην προκειμένη, ήταν πιο καλοδουλεμένη δε θα είχαμε κανένα λόγο να απορούμε. Γενικά, σα γραφή, σύνταξη, στίξη, γλώσσα η ιστορία είναι πάρα πολύ καλή. Δείχνει πως έχεις ασχοληθεί μαζί της και πως την έχεις δουλέψει με αγάπη. Αυτά που θέλουν λίγη προσοχή είναι στοιχεία της πλοκής σου και του κόσμου και αν είχες ασχοληθεί και με αυτά όσο με τη γλώσσα θα ήταν μια υπέροχη μικρή ιστορία. Εγώ για τη φθορά δε θα σου πω τίποτα. Για τον ίδιο διαγωνισμό τις έχουμε γράψει και θεωρώ πως όλοι μας, εκτός από τον Ηλιόσπορο με τη Φθορά, απλά αγγίζουμε το θέμα με διαφορετικούς τρόπους. Όλοι λίγο εκτός είμαστε βασικά και είναι όντως δύσκολο το θέμα, δύσκολη και η ανάπτυξή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 4, 2006 Share Posted November 4, 2006 Αν όχι ηλίθιο, μάλλον ανόητο θα το έλεγα. Ανόητο γιατί δεν της αρέσει καθόλου ξαφνικά και δεν μπορεί να πει γιατί. Σαν ιστορία μου άρεσε, αν και η μόρα δεν εμφανίζεται σχεδόν καθόλου για να μας δείξει τι είναι και γιατί την αγαπούν στο χωριό τόσο. Ένα τραγουδάκι δεν μας λέει και πολλά για αυτήν, έτσι δεν είναι; Όσο για την άλλη μόρα... Ίσως θα έπρεπε να πάρει μια άλλη μορφή δεν νομίζεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted November 4, 2006 Author Share Posted November 4, 2006 Κοίτα, η μικρή η Μόρα είναι απλά το γλυκό σκανταλιάρικο κοριτσάκι, που όλοι το προσέχουν ακριβώς γι αυτό το λόγο. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να ειπωθεί για κείνη. Η άλλη Μόρα, είναι ένας χαρακτήρας που εμφανίζω περιοδικά σε διηήματα. Θα εξελιχθεί σε διαφορετικές ιστορίες. Για τη μορφή, δεν ξέρω τι εννοείς. Έχει πολλές μορφές η Μόρα. Νίενορ, τα σχόλιά σου είναι πολύ καλά και στα περισσότερα έχεις δίκιο - όσον αφορά εμένα τουλάχιστον. Είναι όμως αυτό που είπες σε ένα άλλο ποστ(δε θυμάμαι ποιο): πρέπει να περάσει ένα διάστημα για να κάνω διορθώσεις. Τώρα δεν μπορώ ούτε να το ξαναδιαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 6, 2006 Share Posted November 6, 2006 Ο τυπάς με τα μαύρα, αυτός ο προπομπός του κακού, νόμιζα ότι ήταν μια μορφή της Μόρα. Μπορεί να κάνω λάθος και να το αναλύω υπερβολικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted November 6, 2006 Share Posted November 6, 2006 Κοίτα, εγώ για υπηρέτη της τον κόβω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.