Jump to content

Τι Γράφετε Τελευταία;


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

μετα απο λιιιιιγο καιρο, (και αφου δεν εχω ολοκληρωσει φυσικα την ιστορια με την Κλεοπάτρα) Γραφω ενα διηγηματακι (ισως βγει μεγαλουτσικο) γυρω απο μια φαση τρελας ενος ηρωα που το ιδιο το συμπαν του κανει πλακα με διαφορες ακουσιες χρονομεταθεσεις

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Εγώ, αυτήν την στιγμή ,γράφω μια medieval/Fantasy ιστορία , (ξέρετε σε έναν κόσμο με μάγους,ξωτικά,τελώνια ,όρκ etc) Εντάσσεται στο γκρουπ των μυθιστορημάτων που οι ήρωες προέρχονται από το δικό μας κόσμο (μη πυροβολείτε πριν ακούσετε όλη την υπόθεση ! :tongue: .) Η ιδέα προήρθε από ένα παμπάλαιο anime που μου θύμισε ένας γνωστός μου , αλλά πλοκή είναι τελείως διαφορετική.

 

Η πλοκή :

 

Έντεκα έφηβοι , αγόρια-κορίτσια από 16 ως 19 χρονών ξεκινούν μια κρουαζιέρα για καλοκαιρινές διακοπές στα τροπικά νησιά Αιλά (μη-πραγματικό όνομα) χρηματοδοτημένη από το ιδιωτικό τους σχολείο. Στην πορεία, πέφτουν πάνω σε μια παράξενη καταιγίδα (παρόλο τον καταπληκτικό καιρό που είχαν στην αρχή του ταξιδιού) με αποτέλεσμα να χάσουν τις αισθήσεις τους και το πλοίο τους να μείνει ακυβέρνητο στο έλεος του ανέμου και της μανιασμένης θάλασσας. Το επόμενο πρωί ξαναβρίσκουν τις αισθήσεις τους και παρατηρούν πως το κατεστραμμένο πλοίο τους ,εξόκειλε σε μια έρημη ακτή. Τόσο το δορυφορικό τους τηλέφωνο όσο και ο ασύρματος του πλοίοι είναι νεκροί. Έτσι ,μην έχοντας τιποτα άλλο να κάνουν σποφασίζουν να εξερευνήσουν την περιοχή τριγύρω, με σκοπό να βρουν βοήθεια. Αργότερα , καταλαβαίνουν ότι δεν βρίσκονται στην Γη αλλά σε έναν άλλο κόσμο , την Ρέα , στον οποίο πέρα από ανθρώπους κατοικούν όντα όπως νάνοι, ξωτικά , δράκοι κλπ. Μοναδικά τους εφόδια , η τεχνολογία τους (έχουν κυνηγετικά τουφέκια και ένα μεγάλο όχημα αλλά τι να τα κάνεις εναντίον δράκων !;) και η άγνοια κινδύνου. Το ερώτημα είναι : Ποιος είναι ο ρόλος τους στα δρώμενα του κόσμου τούτου και πως θα γυρίσουν πίσω στην Γη ;

 

Τέλος πάντων , μπορεί να μην λέει πολλά σε υπόθεση , αλλά ακόμα και έτσι αντιμετωπίζω προβλήματα στο να κρατήσω σε μια ισορροπία τόσο τις σχέσεις μεταξύ των παιδιών (έριδες , έρωτες κλπ) όσο και στο τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω τους. Άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η πληθώρα χαρακτήρων. Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι λιγάκι κλισέ ( πχ ο κεντρικός χαρακτήρας , ο ‘αιώνιος’ αντίπαλος του στο σχολείο , η κοπέλα που μάχονται για την καρδία της αυτοί οι δύο κλπ) αλλά έχουν όλοι τους μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα.

 

Επιπλέον προσπαθώ να δώσω σημασία τις λεπτομέρειες όσο μπορώ ώστε να κάνω την ιστορία αληθοφανής (πχ τα Αγγλικά (υποτίθεται ότι οι ήρωες είναι Άγγλοι/ Αμερικάνοι/ Αυστραλοί – έχω αποφύγει να το ξεκαθαρίσω)που μιλούν οι κάτοικοι της Ρέα δεν είναι τυχαίο γεγονός ,ούτε παραλείπεται όπως στα περισσότερα του είδους .Κανείς ποτε δεν ρωτησε πως ξέρουν την γλώσσα τους στον άλλο αυτόν κόσμο) Μέχρις στιγμής έχω γράψει 122 σελίδες και θα μου πάρει ακόμα πολύ .

Τέλος πάντων , θα κάνω κανένα ποστ στην βιβλιοθήκη για να κρίνετε το γράψιμο μου λιγάκι.

 

Αυτά τα ολίγα… :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Τελευταία γράφω πολλή ποίηση [αλλά πάω στοίχημα ότι αυτό ή το ξέρατε, ή το υποψιαζόσασταν :tongue:] την οποία δεν ποστάρω εδώ για να μη floodάρω τη Β.Π., καιτέτοια. Ολοκλήρωσα ένα project που είχα καιρό στο μυαλό μου, να γράψω ποίηση για την καντάτα Christ lag in Todesbanden, και, μετά από τις αντιδράσεις των [πολύ διαφορετικών μεταξύ τους] ανθρώπων που το διάβασαν, θεωρώ ότι πέτυχε. Επίσης, γράφω λιμπρέττο για κάτι που θα συνθέσει ο Θοδωρής [Deodonus], μια όπερα-παραμυθάκι - η οποία όμως θα απευθύνεται και σε μεγάλους.

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Καλό θέμα έχετε εδώ. Μοναχικό άθλημα το γράψιμο, ωραίο να το μοιράζεσαι, έλα όμως που είμαι από αυτούς που αν δεν τελειώσω κάτι δεν θέλω να το δείχνω σε κανέναν;

 

Δηλαδή, καλό να λες «ναι, κάτι γράφω» αλλά η απάντηση σε αυτό είναι «χαίρω πολύ». Πρέπει να είσαι διατεθειμένος να μοιραστείς κάτι παραπάνω σε αυτό το ποστ, οπότε μάλλον σας τρώω χώρο εδώ πέρα.

 

Εκτός κι αν…Αυτή τη στιγμή γράφω αυτό εδώ το κείμενο. Τι λέτε;

 

Πάντως πριν ανακαλύψω αυτό το φόρουμ είχα περισσότερο χρόνο για γράψιμο. Όποτε ανοίγω το κομπιούτερ και κάθομαι να συνεχίσω ένα πόνημα, αφαιρούμαι γρήγορα κι έρχομαι εδώ να διαβάζω τα ποστ.

 

Για καιρό τώρα, από το καλοκαίρι, δούλευα παράλληλα σε δύο μυθιστορήματα. Ξεκίνησαν σαν διηγήματα και αντιλήφθηκα νωρίς πως είχα δρόμο μπροστά μου. Από την στιγμή που διάβασα για τον διαγωνισμό του Οξύ αποφάσισα να συγκεντρωθώ μόνο στο ένα μήπως προλάβω να το τελειώσω πριν την λήξη της προθεσμίας.

 

Έκανα άκρη αυτό της επιστημονικής φαντασίας, του οποίου η πλοκή δεν έχει σχηματιστεί στο κεφάλι μου μέχρι το τέλος, και επικεντρώθηκα στο άλλο που ξέρω πως θα πάει, είναι η διαδικασία της γραφής του που μου τρώει χρόνο. Αυτό το δεύτερο είναι…θα το έλεγα τρόμου – γκόθικ - ελληνικό Brokeback Mountain με τσαρούχια - κατιτίς.

 

Αυτά. Καλή Έμπνευση και Καλό Γράψιμο σε όλους.

Link to comment
Share on other sites

Black Kaiser, ακούγεται ενδιαφέρον αυτό που γράφεις και αφού είσαι ήδη στις 122 σελίδες σημαίνει πως έχει προχωρήσει το βιβλίο αρκετά. :)

 

Πάντως πριν ανακαλύψω αυτό το φόρουμ είχα περισσότερο χρόνο για γράψιμο. Όποτε ανοίγω το κομπιούτερ και κάθομαι να συνεχίσω ένα πόνημα, αφαιρούμαι γρήγορα κι έρχομαι εδώ να διαβάζω τα ποστ.
Και που να ήσουν και mod ή admin Ντίνο. :lol: Σοβαρά, πάντως, είχα μεν περισσότερο χρόνο πριν βρω το φόρουμ, αλλά πολύ-πολύ λιγότερο κίνητρο να γράψω. Από ένα σημείο και πέρα δεν έβρισκα ενδιαφέρον στο να φαντάζομαι κόσμους και ιστορίες μόνο για μένα. Ή τουλάχιστον έμενα ικανοποιημένος με το να έχω όλα στο κεφάλι μου ή σε σημειώσεις.

 

 

θα το έλεγα τρόμου – γκόθικ - ελληνικό Brokeback Mountain με τσαρούχια - κατιτίς.

 

Τhis, I will read!! :o

 

 

Όσο για μένα μόλις τελείωσα με τη συγγραφή της μιας ομιλίας για το Τρεκ night την Παρασκευή και που μου έφαγε μια βδομάδα και βάλε, και τρέχω αμέσως να συνεχίσω τη μετάφραση μιας ιστορίας για τις ΣΔ. :)

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

αλλά πολύ-πολύ λιγότερο κίνητρο να γράψω.

Αυτό ξαναπές το! Ειληκρινά παιδιά, από τότε που άρχισαν οι διαγωνισμοί και η ομαδική νουβέλα, έχω πιάσει άπειρες φορές τον εαυτό μου να λέει "στρώσου και γράφε"! Ήδη η τελευταία μου "εικόνα" ήταν τέτοιο στυλ. Πραγματικά ανθίζει τελευταία η βιβλιοθήκη μας και η αλυσιδωτή αντίδραση θα μας ωθίσει όλους μας να... ξεσκωνίσουμε τις πένες μας και να ξαναπιάσουμε το γράψημο!

 

Εγώ πάντως δεν είμαι από τους ανθρώπους εκείνους που θα γράφουν μία ιστορία, είμαι από εκείνους που θα γράψουν μία ιστορία. Δηλαδί, γράφω σφινάκια, αδυνατώ να συγκεντρωθώ σε ένα θέμα για παραπάνω από μία-δύο ώρες, μετά μου "φεύγει". Και όσες φορές το έχω προσπαθίσει, δεν το'χω καταφέρει. Τι να κάνεις, ο καθένας με τους ρυθμούς του!

 

Keep going! Στον επόμενο διαγωνισμό θα συμμετάσχω και εγώ!!

(ή μήπως θα... συμμετάξω?:lol:)

 

Αυτά...

Edited by Deodonus
Link to comment
Share on other sites

Άσχετο, αλλά προσπαθώ να γράψω ένα βιβλίο όπου γνωστές συνταγές μαγειρικής απογειώνονται με διάφορα μείγματα μπαχαρικών (ή μασάλα, αν προτιμάτε την ινδική ορολογία). Όχι ότι έχω κάποια φιλοδοξία γι' αυτό το κειμενάκι, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να βάλω κάτω τις κουτάλες μου και να μαγειρέψω κάτι που να ξεφεύγει.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εγώ έχω παρατήσει προς το παρόν τα fantasy γραπτά μου και έχω πέσει με τη "μούρη" σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα, την τελευταία αυτοκρατορία. Έχω ποστάρει ένα κεφάλαιο εδώ και πολύ καιρό, αλλά από τότε έχει αλλάξει αρκετά και έχει μεγαλώσει. Αλλά το κακό είναι ότι πρέπει να ανοίξω πάλι τα βιβλία μου και να διαβάσω, γιατί έχω ξεχάσει πολλά ιστορικά στοιχεία. Αν σας ενδιαφέρει θα το ποστάρω.

Link to comment
Share on other sites

Τώρα γράφω το Συλλέκτη, ένα μικρό διήγημα, δεν θα πάει πάνω από 3.500 λέξεις, και κάνω σημειώσεις για το λιμπρέττο, διότι θέλω να το προχωρήσω σύντομα.

Link to comment
Share on other sites

Με έχουν στριμώξει τρία τέσσερα μεγάλου μήκους κείμενα, εκ των οποίων -άκουσον, άκουσον!- μόνο το ένα είναι φάνταζυ, το δεύτερο επεισόδιο του Κόμπες του Ντερλικοτή, με τίτλο, το Βελανιδωτό Διαμαντοτρύπανο. Τα υπόλοιπα είναι καθαρή ΕΦ, ένα με οικολογικό-ψυχογραφικό περιεχόμενο, που θα θυμίζει λίγο το περίφημο Σύνδρομο Γουότσμιν, λίγη space opera, με μαύρες τρύπες και τα συναφή, κι ένα μάλλον πρίκουελ του Ουροβόρου Όφι, βασισμένο στις λεπτές ισοροπίες μεταξύ γήινων, εξωγήινων, αντρών και γυναικών.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ επιχειρώ να βάλω κάπως εμπρός την Κόκκινη Κοιλάδα, ενώ θέμα αποτελούν και διάφορα flash-fics που επιζητώ να γράφω τελευταία.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Να το αναστήσω πάλι το τοπίκιον, ενδιαφέρον έχει. Να δούμε και σε τι συγγραφική ή μη-συγγραφική φάση βρισκόμαστε.

 

Προχτές λοιπόν τελείωσα την ιστορία για το Διαγωνισμό του Μαΐου, και σήμερα συνεχίζω το Τρεκ fanfic το πρώτο μέρος του οποίου έγραψα πριν μερικές μέρες. Όταν τελειώσω και αυτό θα καταπιαστώ με τη συνέχεια του Τζον Κάδμου 2, και συγχρόνως θέλω να τελειώσω και μια ιστορία για τις ΣΔ, και στα Ελληνικά και στα Αγγλικά.

Υπάρχουν 5-6 ακόμα ατελείωτες ιστορίες (και ένα κόμικ που δεν έχω ποστάρει ολόκληρο από πέρισυ ο τεμπέλης), οι πιο πολλές δεν έχουν μπει στο φόρουμ ή κάπου αλλού, και ύστερα βλέπουμε. Έχω κάποιες ιδέες ειδικά για τη Μυθαστρία που θέλω να ξεκινήσω αλλά το έχω βάλει πείσμα να τελειώσω πρώτα τις ατελείωτες προτού καταπιαστώ με νέες ιστορίες.

 

Οι υπόλοιποι?

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, δεν θυμάμαι τι είχα αναφέρει την τελευταία φορά, αλλά μέχρι και πριν από δύο μήνες δούλευα ταυτόχρονα σε δύο μυθιστορήματα, ένα επιστημονικής φαντασίας και ένα γκόθικ. Όταν προέκυψε ο διαγωνισμός των εκδόσεων Οξύ αποφάσισα να επικεντρωθώ στο γκόθικ μήπως και προλάβω να το τελειώσω πριν το τέλος του χρόνου. Το ε.φ. έδειχνε να έχει μεγαλύτερη διαδρομή.

 

Πρόσφατα όμως ένιωσα να πήζω και δεν μου ερχόταν ενέργεια να συνεχίσω. Δεν είναι θέμα μπλοκαρίσματος, το πώς θα συνεχίσει και πως θα τελειώσει το ξέρω. Απλώς όποτε κάθομαι να το γράψω δεν έχω την όρεξη. (Έχω και τους κύκλους με τις «ανεξιχνίαστες μαύρες» μου, που είναι δυνατότερες τα καλοκαίρια. Γεμάτο dvd τα ράφια μου και δεν έχω διάθεση να δω κανένα, βιβλία που περιμένουν και δεν θέλω να διαβάσω, ιδέες που περιμένουν την σειρά τους και δεν λένε να γραφτούν, μια μελαγχολία κενής ζωής που μου έχει όλα τα παραπάνω πλην φίλων και μιας παραλίας).

 

Δεν είμαι όμως τελείως αδρανής. Έχω ξεκινήσει να συνεχίσω το «Κατάθεση Από Την Αιωνιότητα – Μέρος Τρίτο» κάτι που είχε κολλήσει στις δέκα σελίδες πριν από έναν χρόνο περίπου. Νόμιζα πως ήταν τελειωμένη περίπτωση, εδώ κάπου είχα μπλοκάρει, όταν βρήκα ξαφνικά δίοδο για παρακάτω.

 

Ενώ λοιπόν το επιστημονικής φαντασίας έχει σταματήσει στις 18.245 λέξεις, το γκόθικ στις 26.525, στην Κατάθεση έχω φτάσει στις 9.566 και έχουμε ακόμα.

 

Και αυτό δεν είναι όλο. Φίλος εικονογράφος με κυνηγάει να γράψουμε πρόταση και περίληψη για το Κέντρο Κινηματογράφου, για ταινία μεγάλου μήκους σε computer animation. Είχα γράψει μια εκδοχή σε μικρού μήκους αλλά αυτό απερρίφθη πρόσφατα. Θα το επιχειρήσουμε ξανά σε μακρύτερη εκδοχή. Το concept είναι του φίλου, το πρώτο σενάριο μέχρι στιγμής είναι δικό μου. Θα ακολουθήσουν κι άλλοι για πρόσθετα γκαγκς και κωμικούς διάλογους. Συγνώμη που δεν σας δίνω περισσότερες λεπτομέρειες αλλά to project είναι –κατά τον παρανοϊκό φίλο μου- top secret.

 

Αυτά κι από μένα.

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς ή ευτυχώς το μυαλό μου είναι μόνο Κόμπες. Το τρίτο επισόδειο έχει ήδη 10,000 λέξεις κι ακόμη δεν έχουν αφήσει την κοιλάδα του Ζουμζερί. Θα θελα πάρα πολύ να πιάσω το εφ-πρίκουελ του Ουροβόρου Όφι, μάλιστα έχω βρει και τίτλο "Οι θνητοί δεν χρειάζονται τον Πουκ", αλλά το χέρι μου έχει φάει κόλλημα και γράφει μόνο φάνταζυ. Γι να μην αναφέρω το Πολυπτυχωμένο, επίσης εφ, που αφορά δυο εξωγήινους, υποψήφιους διδάκτορες Εξωγεωλογίας, που προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια πίσω από τα τελευταία λόγια ενός πρύτανη... Ανάθεμα στη Νταραντάε! Τα νιάτα μου θα μου φάει η ιπτάμενη έρπουσα.

Link to comment
Share on other sites

Πρωτεραιότητα έχει η ιστορία του write-off, την οποία έχω πιάσει τώρα και πρέπει να την τελειώσω μέχρι αύριο. Μετά θέλω να γράψω 2 σεναριάκια για κόμικ (1 ΕΦ, ένα τρόμου) και ύστερα να ξαναπιάσω την ιστορία που είχα αρχίσει στο write-off.

Link to comment
Share on other sites

Τελειώνω (ουσιαστικά ξαναγράφω, ρετουσάρω μια παλιότερη εκδοχή) ένα διήγημα με τίτλο Η Ανάσταση των Ειδών. Ελπίζω να το ανεβάσω στη βιβλιοθήκη μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Link to comment
Share on other sites

Κόκκινη Κοιλάδα: αντιμετωπίζω εκείνου του είδους τα προβλήματα που δε μου επιτρέπουν να καταπιαστώ μ' αυτήν τη νουβέλα. :(

 

Από την άλλη, έχω ξεκινήσει να γράφω μια σύντομη ιστορία. :)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Όταν λέμε τελαυταία, τα τελευταία εφτά χρόνια νταραβερίζομαι με τη Χώρα και τις ιστορίες διαφόρων κατοίκων της (ανρθώπων και μάγων). Έχω κολλήσει στην ιστορία του Μορτέα διότι τον έχω συνδέσει με προσωπικά βιώματα (γμ τα βιώματά μου...!) και το τέλος που είχα στο μυαλό μου, το βιώσα από την ανάποδη και δεν θέλω να του την κάνω την πστ... Οπότε για την ώρα ασχολούμε με περιφερειακά θέματα όπως την γεωμορφολογία της Χώρας, το θρησκευτικό σύστημα και τα δύο ιερά βιβλία: το Αίσχατον και την Γενεαλογία. Ελπιζω να ξεκολλήσω κάποια στιγμή και να μην τον αφήσω ξεκρέμαστο τον καημένο. Άσε που αρχίζει να ψιλοσχηματίζεται και η βασική γραμμή για τις Δίδυμες και μου γαργαλάει το χέρι...

Link to comment
Share on other sites

Οπότε για την ώρα ασχολούμε με ... το Αίσχατον και την Γενεαλογία...

 

Και κάπου αλλού είδα τη λέξη Αίσχατον... χμμ, μάλλον ήταν Αισχάτη, σε ένα ποίημα του silversoldier.

 

Για πες μου, τι πραγματεύεται το βιβλίο αυτό; Φυσικά, δεν πιστεύω να επέλεξες έναν τέτοιο τίτλο για ένα βιβλίο χωρίς ενδιαφέρον...

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Και κάπου αλλού είδα τη λέξη Αίσχατον... χμμ, μάλλον ήταν Αισχάτη, σε ένα ποίημα του silversoldier.

 

Για πες μου, τι πραγματεύεται το βιβλίο αυτό; Φυσικά, δεν πιστεύω να επέλεξες έναν τέτοιο τίτλο για ένα βιβλίο χωρίς ενδιαφέρον...

 

Με λίγα λόγια: τo Αίσχατον, είναι ένα από τα δύο ιερά βιβλία της Χώρας. Το όνομά του οφείλετε στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του έπραξε ύβρη γράφοντάς το με το ξεκίνημα της δεύτερης εποχής (μετά τον πόλεμο μιας μερίδας σκληροπυρινικών Μάγωνν και Ανθρώπων) διότι αναφέρει σε αυτό την δημιουργία του σύμπαντος και την γέννηση των διδύμων θεών, αποκαλύπτει όλα τους τα ονόματα και λεπτομέρειες από τις ζωές τους, αναλύει τους λόγους και τις αφορμές που οδήγησαν στον Πόλεμο και τον ρόλο των Διδύμων στην έκβασή του και τέλος υπάρχει ένα κεφάλαιο που αναφέρεται στο τέλος του σύμπαντος σε ένα απώτερο μέλλον καθώς και ένα άλλο, με προφητείες οι οποίες πρέπει να εκπληρωθούν για αποφευχθεί το χειρότερο. Ο συγγραφέας αφορίστηκε και η ύπαρξή του διαγράφηκε (με την τελετή της αφαίρεσης της σφραγίδας) όπως και το όνομά του από το βιβλίο της Γενεαλογίας. Το έργο του θεωρήθηκε βδελυρό τερατούργημα γι’ αυτό και ονομάστηκε Αίσχατον. Ωστόσο, μια εποχή αργότερα οι ιερείς και οι ιέρειες των Δηλίων Νήσων (που είναι το κατ’ εξοχήν θρησκευτικό κέντρο των Χώρας) έχρισαν το έργο του ιερό και το έθεσαν το βιβλίο ως βάση για την θρησκεία των Διδύμων Θεών.

Link to comment
Share on other sites

Με λίγα λόγια: τo Αίσχατον, είναι ένα από τα δύο ιερά βιβλία της Χώρας. Το όνομά του οφείλετε στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του έπραξε ύβρη γράφοντάς το με το ξεκίνημα της δεύτερης εποχής (μετά τον πόλεμο μιας μερίδας σκληροπυρινικών Μάγωνν και Ανθρώπων) διότι αναφέρει σε αυτό την δημιουργία του σύμπαντος και την γέννηση των διδύμων θεών, αποκαλύπτει όλα τους τα ονόματα και λεπτομέρειες από τις ζωές τους, αναλύει τους λόγους και τις αφορμές που οδήγησαν στον Πόλεμο και τον ρόλο των Διδύμων στην έκβασή του και τέλος υπάρχει ένα κεφάλαιο που αναφέρεται στο τέλος του σύμπαντος σε ένα απώτερο μέλλον καθώς και ένα άλλο, με προφητείες οι οποίες πρέπει να εκπληρωθούν για αποφευχθεί το χειρότερο. Ο συγγραφέας αφορίστηκε και η ύπαρξή του διαγράφηκε (με την τελετή της αφαίρεσης της σφραγίδας) όπως και το όνομά του από το βιβλίο της Γενεαλογίας. Το έργο του θεωρήθηκε βδελυρό τερατούργημα γι’ αυτό και ονομάστηκε Αίσχατον. Ωστόσο, μια εποχή αργότερα οι ιερείς και οι ιέρειες των Δηλίων Νήσων (που είναι το κατ’ εξοχήν θρησκευτικό κέντρο των Χώρας) έχρισαν το έργο του ιερό και το έθεσαν το βιβλίο ως βάση για την θρησκεία των Διδύμων Θεών.

 

καλο, καλό. Μ'αρέσει αυτό με τα συλλογικά διλλήματα. Ο αποκαλυπτής της αλήθειας που αδικείται παράφορ και αφορίζεται όμως στο τέλος λυτρώνεται, (μαζι με τον αναγνώστη που αναζητεί κι αυτός την αλήθεια) από τις ιέρειες των Δηλιων Νήσων. Ο συγγραφέας άντρας οι ιέρειες γυναικες, (και υπέρβαση της καθιερωμένης αντιπαλότητας ανδρών γυναικών σε επίπεδο εξουσίας;!) όλα μαζί μπλεγμένα. Πολύ δύσκολο όμως άν βγεί δεμένο σε βλέπω για επιτυχία :thmbup:

Edited by Dune
Link to comment
Share on other sites

καλο, καλό. Μ'αρέσει αυτό με τα συλλογικά διλλήματα. Ο αποκαλυπτής της αλήθειας που αδικείται παράφορ και αφορίζεται όμως στο τέλος λυτρώνεται, (μαζι με τον αναγνώστη που αναζητεί κι αυτός την αλήθεια) από τις ιέρειες των Δηλιων Νήσων. Ο συγγραφέας άντρας οι ιέρειες γυναικες, (και υπέρβαση της καθιερωμένης αντιπαλότητας ανδρών γυναικών σε επίπεδο εξουσίας;!) όλα μαζί μπλεγμένα. Πολύ δύσκολο όμως αν βγει δεμένο σε βλέπω για επιτυχία :thmbup:

 

Να σου πω την αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Δηλαδή να γράψω το Αίσχατον και την ιστορία του ξεχωριστά και από μόνα τους. Αυτό που κάνω για την ώρα πάνω σε αυτό είναι να γράφω αποσπάσματά του (εκτεταμένα τώρα τελευταία) που θα με βοηθήσουν με την πλοκή των άλλων ιστοριών και εγώ η ίδια μια ιδέα έχω μόνο περί βίου και πολιτείας του συγγραφέα (τον οποίο, παρεπιπτώντως, θα πρέπει να βαφτίσω αν πρέπει αργότερα να διαγραφεί το όνομά του...). Αχ, τί μου κάνεις βραδιάτικα... Να αρχίσω να κρατάω σημειώσεις... Ευχαριστώ!

Link to comment
Share on other sites

Να σου πω την αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Δηλαδή να γράψω το Αίσχατον και την ιστορία του ξεχωριστά και από μόνα τους.

 

Ο συγγραφεας τυ Αίσχατον προκειμένου να το δημιουργήσει αντιμετωπίζει διλλήματα. Το γράπτο αντίκειται στους ισχύοντες νόμους, όμως την ίδια στιγμή έρχεται τέλεια στη λογική του. Μπορεί να μιλάει και με ένα μέντορα (εξωγήινο, γήινο, δράκο, πνεύμα, γυναίκα ή άνθτρας αθάνατος αετός γάτα κλπ) που του δινει κατευθύνσεις ερεθίσματα. Καταληγει μισότρελος όπως και ο αναγνώστης όσο διαβάζει όμως το Αίσχατον λέει αλήθειες μεγάλες. Ετσι κι αυτος, (όπως και ο αναγνώστης) δεν μπορούν να το εγκαταλείψουν ξαναεντασσόμενοι στην ΄κοινωνικη νόρμα και κερδίζοντας την πολυπόθητη ηρεμία-λύτρωση.

 

Όσο το τραβάει τόσο η κοινωνία αντιδρά, αδικα φυσικά, όμως αυτό το βδελυρό που είπες είναι τόσο χαρακτηριστικό του πώς καταλήγει να τον βλέπουν, απόπέμπεται του συμβαίνουν χίλια μύρια όμως, αυτός συνεχίζει. Γιατί συνεχίζει; Εκεί είναι το κλειδί. Γιατί το Αίσχατον δεν είαι ολοκληρωμένο, για να το ολοκληρώσει. Επειδή δεν είναι ολοκληρωμένοπ γι'αυτό δημιουργεί αμφιβολίες οπότε 'όταν μέσα απο την απαξίωση καταφέρει να το ολοκληρώσει, (με αυτό το κάτι που επίτηδες θα φροντίσεις να λείπέι στην αρχή) το ανεπαίσθητο όμως σημαντικο, πόυ συνδ'εει τα πάντα (πχ. γιατί δίδυμοι Θεοί και όχι ένας) οι ιέρειες πρώτες (ρομαντικο σεξουαλικό, πλέκεις και μία παράλληλη ιστορία αγάπής) δια μέσου μίας ιέρειεας που πάντα τον εκτιμούσε, αντιλαμβάνονται ότι το Αίσχατο είναι πλέον π΄λήρες και έτσι το παρουσιάζουν στο κοινό, το οποίο το αποθεώνει.

 

Μιά ιδέα είναι

Link to comment
Share on other sites

Μεγάλη η ικανοποίηση μου, με τον τρόπο που δικαιολογήσατε το ΑΙΣΧΑΤΟΝ. Μπράβο!

 

Θεωρώ έμπνευσμένο το πάντρεμα δύο συγκεκριμένων λέξεων μέ ηχητική ομοιότητα:

ΑΙΣΧΟΣ αισχύνη, ατιμία, μεγάλη ντροπή και

ΕΣΧΑΤΟΣ ο τελευταίος, ο εξώτατος, ο απώτατα κείμενος. (Ως ουσ. ο ύψιστος βαθμός,

επί προσώπων, ο ταπεινότατος, ο προστυχώτατος και επί χρόνου, ο τελευταίος).

 

Βεβαίως, το ΑΙΣΧΑΤΟΝ θα μπορούσε να είχε πάρει το όνομά του και από τον τρόπο που ενδεχομένως θα γινόταν η εκλογή των Ιερειών των Δηλίων Νήσων. ΄Ο,τι δηλ. συνέβαινε και στους ΑΙΣΧΕΙΣ οι οποίοι συγκροτούσαν Τάξη, ή Διαίρεση στις Δωρικές πόλεις της Κρήτης, απ' όπου εξελέγοντο οι άρχοντες των Κρητικών πόλεων.

 

Τώρα, σκέφτομαι, πως αφού μια μικρή και πρόχειρη αναφορά σ΄ένα βιβλίο που δεν έχει γεννηθεί ακόμα, προκαλεί τόσες συζητήσεις, ασφαλώς και το μέλλον του βιβλίου αυτού, προβλέπεται ευοίωνο.

 

Με πολλή υγρασία, για να παραφράσομε τον Σεφέρη.

Link to comment
Share on other sites

Dune: Ένα άλλο στοιχείο που ίσως σου αρέσει σχετικά με το Αίσχατον είναι ότι μόνον η εκάστοτε πρωθιέρεια έχει το δικάιωμα το διαβάζει και ακόμα και οι αρχιερείς μπορούν να το συμβουλευτούν δια μέσου αυτής.

Η αποκατάσταση του βιβλίου επήλθε μετά από μια εποχή απο την συγγραφή του δηλαδή κάπου 440 δικά μας χρόνια αργότερα (ο χρόνος και η ρονολόγηση στην Χώρα είναι άλλο ένα πολύπλοκο θέμα...) οπότε δεν είναι δυνατόν ο συγγραφέας να γνώριζε κάποια από τις ιέρειες που εισηγήθηκαν την αναγνώριση των γραπτών του.

 

HELLO_DAVE: Ακριβώς αυτό το πάντρεμα των εννοιών είναι η ονομασία του ιερού βιβλίου.

 

Dune, HELLO_DAVE, σας ευχαριστώ για τις ιδέες!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..