Jump to content

Ρόμπερτ Άντονι Σαλβατόρε (R.A. Salvatore)


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Αφορμή για την απορία μου στάθηκε το post του Waylander στο ότι τα περισσότερα του βιβλία είναι αυτά του Salvatore και αυτό εξαιτίας του D&D. Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν πιστεύετε ότι οι Salvatore, Weis-Hickman και γενικά οι πιο πολλοί συγγραφείς της TSR/ WoC είναι περισσότερο διαδεδομένοι στους rpgήδες. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς έχετε παίξει παιχνίδια ρόλων και ότι αυτό σας ώθησε να διαβάσετε και Dragonlance και FR. Εάν όμως δεν είχατε παίξει rpg, πιστεύετε ότι θα τους πιάνατε ποτέ; Είναι αυτοί οι συγγραφείς αρκετά ποιοτικοί από μόνοι τους, χωρίς το υπόβαθρο των παιχνιδιών να τους στηρίζει; Με την -το τονίζω αυτό- περιορισμένη γνώση που έχω μέχρι τώρα από Salvatore, πιστεύω πως όχι. Έχω διαβάσει μόλις δέκα βιβλία του μέχρι τώρα, τα οποία με κούρασαν πολύ. Δεν ξέρω αν είναι θέμα κακής μετάφρασης, ή απλώς θέμα γούστου. Δεν λέω ότι θα τον παρατήσω, αλλά θα κάνω πολύ καιρό να ξαναπιάσω κάτι δικό του.(Ιδίως μάλιστα με κάτι Amber, Dune, και Book of the New Sun που υπάρχουν στον ορίζοντα) Και όλα αυτά, χωρίς να έχω παίξει καθόλου rpg. Θα το ήθελα, αλλά δεν βρίσκω άτομα. :crybaby:

Link to comment
Share on other sites

Καταρχάς μου φαίνεται τρελό να μην μπορείς να βρεις κόσμο να παίξεις στη Θεσ/νίκη!!!!! :p :P :p

 

Κατά δεύτερον, και επί του θέματος, γιατί να τον ξαναπιάσεις άμα σε κουράζει? Ούτε αξίζει τον κόπο σα λογοτέχνης, ούτε και σε πωρώνει ειδικά άμα δεν ξέρεις τον κόσμο. Τόσα καλύτερα πράγματα υπάρχουν να διαβάσεις. Εξάλλου άμα λες έχεις διαβάσει δέκα νουβέλες ήδη, ε, οκ, τον ξέρεις, άποψη έχεις, δεν είναι ανάγκη να διαβάσεις και τα άπαντα της συγγραφικής του καριέρας :p Αν όμως θες να διαβάσεις κι άλλο Σαλβατόρε οπως και δήποτε διάβασε το Demon War Saga. Τέσσερα βιβλία (τούβλα) σε δικό του κόσμο, όπου σα συγγραφέας λέει κάτι παραπάνω.

 

Όσο για τις νουβέλες F.R σίγουρα δε φταίνε μόνο οι μεταφραστές. Και στο πρωτότυπο είναι αρκετά κακό.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, η αλήθεια είναι πως δεν έψαξα και πολύ να βρω άτομα για rpg. Ώστε έτσι, τα FR είναι άθλια έτσι κι' αλλιώς. Δεν έκανα λάθος λοιπόν. Δεν σκοπεύω να διαβάσω άλλο Σαλβατόρ. Τουλάχιστον όχι στο εγγύς μέλλον, μπορεί να ξαναδοκιμάσω σε 5-6 δεκαετίες :D . Θα κάνω πάντως και μία προσπάθεια με Dragonlance μπας και είναι καλύτερα. Όπως και να 'χει πιστεύω πως αυτοί οι κόσμοι είναι πιο πολύ για ζέσταμα, προτού ξεκινήσει κανείς κάτι καλύτερο. Σ΄ευχαριστώ Nienor!

Link to comment
Share on other sites

ρε διάβασε Χάουαρντ να γουστάρεις!!

 

Εάν D' Ailleurs αναφέρεσαι σε μένα -επειδή δεν κατάλαβα- και διαβάζω Howard και γουστάρω. Αφού ο τύπος είναι θεός.

Link to comment
Share on other sites

Αφορμή για την απορία μου στάθηκε το post του Waylander στο ότι τα περισσότερα του βιβλία είναι αυτά του Salvatore και αυτό εξαιτίας του D&D

 

 

EEEE!!!Δεν ειπα οτι τα περισοτερα βιβλια μου ειναι του Σαλβατορε ειπα οτι ειναι ο συγγραφεας απο τον οποιο εχω περισσοτερα βιβλια(του ιδιου ενωω). Τις αποψεις μου για τον Σαλβατορε τις εχω γραψει (αν θυμαμε καλα) σε αυτο το τοπικ. Τον διαβαζα πριν χρονια την εποχη που εκανα την πρωτη μου επαφη με το fantasy αμεσως μετα την αναγνωση του Τολκιν. Δεν τον θεωρω κατι ιδιαιτερο σαν συγγραφεα(οπως και γενικοτερα τους συγγραφεις της wizards) πλεον που εχω δοκιμασει τα πιο ωραια φρουτα του χωρου ;) . ...

Link to comment
Share on other sites

Χείρωνα, οι ελληνικές μεταφράσεις είναι άθλιες.

 

Μ' αρέσουν πάρα πολύ τα βιβλία του Salvatore, όχι γιατί είναι φοβερός συγγραφέας(σε καμία περίπτωση...) αλλά γιατί βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τα drow. Το μόνο που ήθελα να σχολιάσω ήταν αυτό που έβαλα σε quote παραπάνω. Είναι πραγματικά χάλια οι μεταφράσεις και φυσικά το κατάλαβα αφού διάβασα τα πάντα δεύτερη φορά στα αγγλικά....

Link to comment
Share on other sites

Ωπα, Δημήτρη μισό διότι μπορεί να παρεξηγήθηκα :p

Ο Faerun είνια ένας εκπληκτικός κόσμος για παιχνίδι κι έχει και κάποιες πανέμορφες ιστορίες. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσει πάρα πολύ, όπως μου αρέσουν και κάποιες ιστορίες από τις νουβέλες του Σαλβατόρε. Ο ίδιος πιστεύω πως δεν είναι καλός συγγραφέας, όχι ο κόσμος, που φυσικά και δεν είναι δικός του.

Τώρα για dragonlance δε μπορώ να σου πω και πολλά γιατί έχω παίξει ελάχιστα, πάντως οι νουβέλες είναι πολύ ανώτερου επιπέδου.

Link to comment
Share on other sites

O Salvatore μπορεί να γράψει μια ανάλαφρη περιπέτεια με άνεση. Κάπου εκεί σταματάνε οι ικανότητές του ως συγγραφέας και, όσες φορές δοκίμασε να κάνει κάτι διαφορετικό έχει αποτύχει. Αν και πλέον πρέπει να γράφει ντιενντάδικα πράγματα για το ψωμί του και να μην προσέχει ιδιαίτερα. Δεν έχω διαβάσει κάτι πρόσφατο "δικό του" για να μπορώ να κρίνω το κατά πόσο έχει βελτιωθεί ή όχι, πάντως μια από τις τελευταίες Drizzt νουβέλες που διάβασα μου είχε φανεί αρκετά καλή - δυστυχώς δε θυμάμαι ποια.

Link to comment
Share on other sites

Ο Salvatore είναι αρκετά μέτριος συγγραφέας κι αυτό το καταλαβαίνει κανείς στο τρίτο βιβλίο (όποιο κι αν είναι αυτό). Αφού τελειώσει με τα ψυχολογικά του Drizzt, την παρθενιά (στα 7-8 πρώτα βιβλία, μετά ξέρω ότι απωλέσθη το πολυτιμότερον, αν και δεν το διάβασα) της Catti-brie (ελπίζω να θυμάμαι σωστά το spelling) και τις ζοχάδες της Lolth, αρχίζει η σφαγή. Ένα ορκάκι πηδάει τον φράχτη και πέφτει στον Drizzt. Ένας demon πηδάει τον φράχτη και πέφτει στον Drizzt. Ο Artemis πηδάει τον φράχτη και πέφτει στον Drizzt (αλλά δεν πεθαίνει, για να ξανάχουμε τον καθρέφτη και στο επόμενο επεισόδιο). Ο Jarlaxle πηδάει τον φράχτη και πέφτει στον Drizzt. ΈΛΕΟΣ!

 

Από ένα σημείο και μετά, χάνεται κάθε ενδιαφέρον στην υπόθεση και οι λέξεις επαναλαμβάνονται μονότονα. Χώρια που γράφει αμερικάνικα και μου δίνει στα νεύρα. Δεν υπάρχει ποικιλία, δεν υπάρχει καν έμπνευση. Αν είχα τον Salvatore dm, θα σταμάταγα το dnd μετά το τρίτο σέσσιον. Τραγικά προβλέψιμος, τραγικά απλοϊκός στο στυλ κι έχω φτάσει πλέον στο σημείο να λυπάμαι τον κακομοίρη τον Drizzt που έπεσε στα χέρια αυτού του άχρηστου για να γράψει τις νουβέλες του.

Link to comment
Share on other sites

Μετριότατος συγγραφέας.

 

Γνώμη μου είναι αν θέλει κάποιος να διαβάσει Salvatore να διαβάσει την πρώτη τριλογία. Αν μη τι άλλο για να δει ποιος είναι πλέον αυτός ο Drizzt και να μάθει για την Μετζομπεράτζαν. ΝΑ δει και πως είναι κάποιες μάχες με έναν πολύ δυνατό χαρακτήρα και για να μπορεί να πει μετά οτι έχει διαβάσει και λίγο Salvatore. Α και για να δει τι πάει να πει drow απο μια διαφορετική γωνία. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να διαβάσει κανείς.

 

Πέρα απο τα πρώτα του βιβλία που αγόρασα μου κάνανε και δώρο την τριλογία Hunter's Blade Trilogy. Την λατρεύω και είναι πάρα πολύ καλή αλλα γιατί; Γιατί γίνεται πόλεμος με τους ορκ και τους Νάνους. Λατρεύω τους Νάνους και το κάθετι γι αυτούς οπότε το καταυχαριστήθηκα. Καλά ο Ντριζτ τα ίδια κάνει και δεν του έδωσα σημασία αλλά δώσανε πολύ βάση στους ορκ πως οργανώνονται και πολεμάνε και φυσικά στους Νάνους και όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Αμα δεν είναι κάποιος δηλαδή πορωμένος με τους Νάνους ούτε αυτην την τριλογία την προτείνω, στο κλασσικό στυλ είναι όπως όλα.

 

Εχετε παρατηρήσει οτι αμα διαβάσεις μία μάχη του Ντριντζ με τα δύο σπαθιά τις έχεις διαβάσει όλες? Ολα τα ίδια κάνει. Σε νεότερα βιβλία του χρησιμοποιεί μέχρι και ακριβώς τις ίδιες προτάσεις.

Link to comment
Share on other sites

Ωπα, Δημήτρη μισό διότι μπορεί να παρεξηγήθηκα :p

Ο Faerun είνια ένας εκπληκτικός κόσμος για παιχνίδι κι έχει και κάποιες πανέμορφες ιστορίες. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσει πάρα πολύ, όπως μου αρέσουν και κάποιες ιστορίες από τις νουβέλες του Σαλβατόρε. Ο ίδιος πιστεύω πως δεν είναι καλός συγγραφέας, όχι ο κόσμος, που φυσικά και δεν είναι δικός του.

Τώρα για dragonlance δε μπορώ να σου πω και πολλά γιατί έχω παίξει ελάχιστα, πάντως οι νουβέλες είναι πολύ ανώτερου επιπέδου.

 

Όχι Nienor, εγώ μπερδεύτηκα. Δεν είναι όλα τα FR άθλια, απλώς μόνο αυτά που εγώ έχω διαβάσει, ο Σαλβατόρ δηλαδή και η Μεντζομπεράντζαν. Το ξέρω πως τα FR είναι ένα από τα εκτενέστερα concepts με πολλούς συγγραφείς και πολλούς κόσμους, ίσως κάποιοι από αυτούς να είναι καλύτεροι. Όπως π.χ. ο Faerun ο οποίος είναι και ο αγαπημένος σου κόσμος στη φαντασία γενικά (μπήκα στο προφίλ σου και το είδα ;) ). Απλώς επειδή ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα δεν μου άρεσε καθόλου, αυτό με αποτρέπει -λανθασμένα ίσως- και από το να καταπιαστώ και με κάτι άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Πέρα απο τα πρώτα του βιβλία που αγόρασα μου κάνανε και δώρο την τριλογία Hunter's Blade Trilogy. Την λατρεύω και είναι πάρα πολύ καλή αλλα γιατί; Γιατί γίνεται πόλεμος με τους ορκ και τους Νάνους. Λατρεύω τους Νάνους και το κάθετι γι αυτούς οπότε το καταυχαριστήθηκα. Καλά ο Ντριζτ τα ίδια κάνει και δεν του έδωσα σημασία αλλά δώσανε πολύ βάση στους ορκ πως οργανώνονται και πολεμάνε και φυσικά στους Νάνους και όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Αμα δεν είναι κάποιος δηλαδή πορωμένος με τους Νάνους ούτε αυτην την τριλογία την προτείνω, στο κλασσικό στυλ είναι όπως όλα.

 

Εχετε παρατηρήσει οτι αμα διαβάσεις μία μάχη του Ντριντζ με τα δύο σπαθιά τις έχεις διαβάσει όλες? Ολα τα ίδια κάνει. Σε νεότερα βιβλία του χρησιμοποιεί μέχρι και ακριβώς τις ίδιες προτάσεις.

Από οτι θυμάμαι από Hunter's Blade, το πρώτο ήταν συμπαθητικό, και μετά ένα άλλο μέτριο και το άλλο πολύ καλό. Μου άρεσε το πως έκατσε αυτή τη φορά και έγραψε έναν πόλεμο καλά (γιατί σε παλιότερα βιβλία...) και το πώς παρουσιάζει τα Ορκ.

Όσο για τις φράσεις-κλισέ ναι, το κάνει σε κάθε βιβλίο. Τα "πυρόξανθα μαλλιά της Κάτι-Μπρι" (που στην Ελληνική μετάφραση αλλάζουν συνέχεια χρώμα) και τα σχετικά. Απλά γράφοντας καταφεύγει σε αυτές τις φράσεις γιατί τον βολεύει.

Αν και είναι ρεαλιστικό κάποιος να μην αλλάζει δραματικά στυλ μάχης από βιβλίο σε βιβλίο, οπότε το "αν έχεις διαβάσει μία τις έχεις διαβάσει όλες" ψιλοισχύει.

Link to comment
Share on other sites

Εάν όμως δεν είχατε παίξει rpg, πιστεύετε ότι θα τους πιάνατε ποτέ;

 

Ναι.

Εγώ τους έπιασα αν και δεν ασχολούμαι με rpg πέρα από 2-3 που έχω παίξει στον ΗΥ μου όπως όλος ο κόσμος υποθέτω.Σίγουρα είναι από τους κατώτερους συγγραφείς που είναι γνωστοί παγκοσμίως στο είδος.Εννοείται ότι είναι καλύτερα να διαβάζει κανείς Αμπερ,Ντιουν κτλ.Αλλά το θέμα είναι ότι όποιος ασχολείται με τη φανταστική λογοτεχνία δεν μπορεί παρά να διαβάσει και dndοβιβλία γιατί αυτό το επικό φάντασυ είναι ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος του φάντασυ γενικώς.Προσωπικά δεν πήγα να τα στάξω για να αγοράσω Salvatore αλλά δανείστηκα και διάβασα.Μέτριος αλλά διαβάζεται άνετα και γρήγορα.

Το κακό είναι ότι κάνει μπαμ ότι είναι γραμμένο για νεοεφήβους που καίγονται στα rpg.Δηλαδή που πας ρε Ντριτζτζτζτζτ 100 χρονών παρθένος;Σουπερ πολεμιστής και πιο αγαθός από τον ανηψιό μου(που έιναι 3 μηνών).Δε γίνονται αυτά.Κι ο Έλρικ κλαίγεται όλη την ώρα αλλά με τις γυναίκες έχει τον τρόπο του και δεν τον λες αγαθό ακριβώς.

Link to comment
Share on other sites

Όπως π.χ. ο Faerun ο οποίος είναι και ο αγαπημένος σου κόσμος στη φαντασία γενικά (μπήκα στο προφίλ σου και το είδα wink.gif ).

Χαχαχα :p Κοίτα, το προφίλ μου γράφτηκε το 05 και μάλιστα στα γρήγορα. Δεν έκατσα και πολύ να το σκεφτώ κι αυτές τις έννοιες του "ένα αγαπημένο" δεν τις έχω και πολύ. Εκεί παίζω συνήθως, αυτό έβαλα. Ήταν τόσο απλό. Αλλά δε θα ήθελα με τη φρασούλα "ο αγαπημένος μου κόσμος είναι το Faerun" να υποβιβάζω όλους εκείνους τους άλλους που μου αρέσουν τρελά (πχ Earthsea, Γουέστερος κτλ) Απλά σε αυτούς τους άλλους δεν έχω παίξει.

 

Τώρα, εντάξει, δεν πιστεύω πως ο Σαλβατόρε δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως καλό. Δηλαδή, όσο μέτρια κι αν το κάνει έχει γνωρίσει τον κόσμο σε χιλιάδες παιδιά κι αν τον διαβάσεις στην κατάλληλη ηλικία (δηλαδή άντε από 16 ή κάπου εκεί) και μόλις έχεις αρχίσει να παίζεις κιόλας, στάνταρ τη βρίσκεις μαζί του. Επαναλαμβανόμενος ή όχι, είναι κόλλημα.

 

Επίσης, για το Hunder's Blade, έχω να πω πως φυσικά και μου αρέσουν πάρα πολύ οι νάνοι και όλη η φιλοσοφία τους και ίσως μου αρέσουν λίγο περισσότερο οι νάνοι των F.R. από ότι και του Τόλκιν ακόμα, αλλά δεν έχω και πώρωση μαζί τους. Αυτή την τριλογία όμως τη θυμάμαι κι εγώ, θυμάμαι σχεδόν σε όλη τι γίνεται με σχετική νοσταλγία. Επίσης, αν θυμάμαι καλά εκεί ήταν που παίχτηκε και η συνάντηση με τη Μάτρον του Ντριτζτ. Καλό κεφάλαιο. Και εκτός από αυτή, που τη θυμάμαι κι άρα μάλλον μου άρεσε (προφανώς) σίγουρα η πρώτη τριλογία είναι πολύ ωραία, όπως και το πρώτο από τα τρία βιβλία του icewind dale. Και την Κάτιμπρι (και προφανώς δε θυμάμαι καθόλου πως γράφεται :p) μπορεί να μην την γούσταρα ποτέ ιδιαίτερα, αλλά ο Μπρούενορ ήταν πάντοτε όλα τα λεφτά :)

Link to comment
Share on other sites

Χαχαχα :p Κοίτα, το προφίλ μου γράφτηκε το 05 και μάλιστα στα γρήγορα. Δεν έκατσα και πολύ να το σκεφτώ κι αυτές τις έννοιες του "ένα αγαπημένο" δεν τις έχω και πολύ. Εκεί παίζω συνήθως, αυτό έβαλα. Ήταν τόσο απλό. Αλλά δε θα ήθελα με τη φρασούλα "ο αγαπημένος μου κόσμος είναι το Faerun" να υποβιβάζω όλους εκείνους τους άλλους που μου αρέσουν τρελά (πχ Earthsea, Γουέστερος κτλ) Απλά σε αυτούς τους άλλους δεν έχω παίξει.

 

Τώρα, εντάξει, δεν πιστεύω πως ο Σαλβατόρε δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως καλό. Δηλαδή, όσο μέτρια κι αν το κάνει έχει γνωρίσει τον κόσμο σε χιλιάδες παιδιά κι αν τον διαβάσεις στην κατάλληλη ηλικία (δηλαδή άντε από 16 ή κάπου εκεί) και μόλις έχεις αρχίσει να παίζεις κιόλας, στάνταρ τη βρίσκεις μαζί του. Επαναλαμβανόμενος ή όχι, είναι κόλλημα.

 

Επίσης, για το Hunder's Blade, έχω να πω πως φυσικά και μου αρέσουν πάρα πολύ οι νάνοι και όλη η φιλοσοφία τους και ίσως μου αρέσουν λίγο περισσότερο οι νάνοι των F.R. από ότι και του Τόλκιν ακόμα, αλλά δεν έχω και πώρωση μαζί τους. Αυτή την τριλογία όμως τη θυμάμαι κι εγώ, θυμάμαι σχεδόν σε όλη τι γίνεται με σχετική νοσταλγία. Επίσης, αν θυμάμαι καλά εκεί ήταν που παίχτηκε και η συνάντηση με τη Μάτρον του Ντριτζτ. Καλό κεφάλαιο. Και εκτός από αυτή, που τη θυμάμαι κι άρα μάλλον μου άρεσε (προφανώς) σίγουρα η πρώτη τριλογία είναι πολύ ωραία, όπως και το πρώτο από τα τρία βιβλία του icewind dale. Και την Κάτιμπρι (και προφανώς δε θυμάμαι καθόλου πως γράφεται :p) μπορεί να μην την γούσταρα ποτέ ιδιαίτερα, αλλά ο Μπρούενορ ήταν πάντοτε όλα τα λεφτά :)

 

Α ώστε έτσι προκύπτει το Faerun. Είπα και ΄γω. Ήταν εύστοχο το σχόλιο που έκανες για την ηλικία, σίγουρα πιο εύκολα μπορεί να διαβάσει ένας άπειρος αναγνώστης FR απ' ότι ένας έμπειρος και φτασμένος.

Link to comment
Share on other sites

Ο Κόναν δέρνει τον Ντριζιτ και κάνει κτηνώδες σέξ στην Κάτι-Μπρι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ο Κόναν δέρνει τον Ντριζιτ και κάνει κτηνώδες σέξ στην Κάτι-Μπρι.

 

 

Σου αρέσει ο Howard έτσι;

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ok Naroualis στους άλλους συγγραφείς καλά κάνεις και κάνεις bump. Δεν τους έχω διαβάσει, αλλά έχω ακούσει πως είναι καλοί. Σ' αυτόν όμως γιατί; Το μόνο που μπορώ να πω εγώ γι' αυτόν είναι ότι σηκώνοντας το βλέμμα μου στην βιβλιοθήκη μου, και μόνο που βλέπω τα βιβλία του νευριάζω. Έχω που έχω πρόβλημα χώρου, άμα είναι να έχω και τα δικά του βιβλία, τότε πάει, κάηκα. Γι' αυτό άλλωστε και τα συμπεριέλαβα στη λίστα με τα προς ανταλλαγή βιβλία μου. Η Dark Elf ήταν καλούτσικη, αλλά η Icewind Trilogy και η Legacy of the Drow μπορώ χωρίς το παραμικρό ίχνος υπερβολής να πω, ότι είναι τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ μου.

Link to comment
Share on other sites

Γιατί δε χρειάζεται να κοβεντιάζουμε μόνο για όσα μας άρεσαν. Αν το κάναμε αυτό, αλίμονό μας. Θα ήμασταν μια βαρετή συνάθροιση που θα λέγαμε μόνο καλά πράγματα. tease.gif

Link to comment
Share on other sites

Τόσο μαλέικας είναι αυτός ο Σαλβατόρε;

Καλά, δεν πρόκειται να πιάσω ποτέ στη ζωή μου βιβλίο του.

 

υ.γ. Το Icewind, το παιχνίδι, ήταν κορυφαίο, πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Ναι Naroualis, συμφωνώ και εγώ μ' αυτό το σκεπτικό. Ότι δηλαδή δεν πρέπει να μιλάμε μονάχα για όσους θεωρούμε καλούς, αλλά για όλους. Το ότι τον έκανες bump, σου το ρώτησα μισό-αστεία και μισό-σοβαρά. Πάντως εννοούσα όλα όσα είπα για την ποιότητα του. Για τα δικά μου τουλάχιστον γούστα -το υπογραμμίζω αυτό- είναι άθλιος. Τώρα Sileon τι να σου πω, γούστα είναι αυτά. Μπορεί εσύ να τον πιάσεις κάποια στιγμή και να σου αρέσει. Υπάρχουν και πολλά άτομα εδώ πέρα μέσα που τον εκτιμούνε αρκετά. Πάντως για να τον θάβει τόσος πολύς κόσμος, κάποιο λάκο θα 'χει η φάβα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

@Δημήτρης: Κι εγώ έτσι το εννοούσα, εννοείται! laugh.gif

 

@Σιλεόν: Δεν ξέρω αν είναι και μαλέικας, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι θα σου σύστηνα να διαβάσεις μετά τα 28 σου. Εγώ που το έκανα, μαρτήρησα να τελειώσω την τριάδα πριν το Icewindale (νομίζω ήταν η τριλογία Dark Elf). Μου φαινόταν αστείος, σε σημείο πυ να μου θυμίζει το κακό λύκο στο παραμύθι: I'll huff and I'll puff...! Σου 'ρχεται να του πεις: "κόψε το φύσημα, μη σου φύγει καμιά κλ#$%νιά".

Link to comment
Share on other sites

Ως δώρο στο 14χρονο ανηψιο σου που του αρέσουν οι φαντασυ ταινιες,τα πισι γκαμες(sic) νομίζω ότι τα βιβλια του Σαλβατορε ειναι οχι απλα καλα αλλα ιδανικη λύση.Αλλά για έναν έμπειρο ενηλικα γνωστη της φανταστικης και της ποιοτικης λογοτεχνιας νομίζω έχει ενα μικρο μονο εγκυκλοπαιδικο ενδιαφερον του τυπου "ας διαβάσω την Dark Elf trilogy για να δω τι λεει κι αυτος".Γενικά έχει πολλά απο αυτά για τα οποια χλευάζεται το φαντασυ.Απο άλλους κακους διασημους συγγραφείς επικου φαντασυ στο μονο που τον εκτιμω είναι ότι δεν μοιαζει τοοοοσο πολυ σε κοπια του Αρχοντα οσο αλλα βιβλια.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Ρόμπερτ Άντονι Σαλβατόρε (R.A. Salvatore)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..