synodoiporos Posted March 12, 2008 Author Share Posted March 12, 2008 Γνώρισα άλλους ανθρώπους, άλλου είδους συγγραφείς, είδα που κυμμαίνεται η ελληνική λογοτεχνία και τι είναι αυτά που αρέσουν στον κόσμο... Έμαθα τεχνικές γραφής, οι ασκήσεις με βοήθhσαν αρκετά... Θα ήθελες λοιπόν να μοιραστείς μερικά πράγματα μαζί μας ; Ή ίσως να ανοίξεις ένα ανάλογο topic στο "εργαστήρι συγγραφικής" όπου θα μπορούσαμε να συζητήσουμε εκεί κάποια πράγματα ; Υπάρχει άλλος κανείς να μοιραστεί εμπειρίες από σεμινάρια; Kαι αυτό το ρωτά κάποιος που ολοκληρώνει ήδη τα πρώτα του βιβλία, χωρίς την βοήθεια κάποιου τέτοιου σεμιναρίου (αν δεν κάνω λάθος). Θα έβρισκα μάλλον πιο ενδιαφέρουσα την δική σου εμπειρία, Arachnida. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 12, 2008 Share Posted March 12, 2008 Nihilio, όντως κάπως έτσι έχουν ειπωθεί από την συγγραφέα που αναφέρεις, αλλά και "μηδενί δίκην δικάσεις". Φυσικά. Είναι όμως ένα καλό παράδειγμα νομίζω των όσων μπορούν να πάνε στραβά ακόμα και σε εργαστήριο φίλων. Ένα πρόβλημα επίσης που αντιμετωπίζουν κάποιοι νέοι συγγραφείς είναι ότι δεν έχουν φιλικό κύκλο (συγγραφέων). Ίσως αυτό το ζήτημα να τους οδηγεί στα διδακτικά σεμινάρια, όπου εκτός από τις όποιες γνώσεις που αποκομίζουν, αποκτούν και έναν πιθανό κύκλο νέων συγγραφέων που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποδειχτεί ψυχολογικό στήριγμα στο έργο τους, έως και να συνεχίσουν έως και σε κάποιες συναντήσεις αλληλοβοηθείας. Τώρα αυτό το τόσο υγειές θέμα γιατί πρέπει κάποιοι να το εκμεταλλεύονται χρηματικά ενώ θα μπορούσε να το αναλάβει πχ ένας δήμος σε κάποιο πνευματικό κέντρο, δεν ξέρω. Αρκετές φορές εκτιμούμε μόνο ότι πληρώνουμε ενώ αρκετά σημαντικά πράγματα είναι (και πρέπει να είναι) δωρεάν. Το πρόβλημα του 'κύκλου' είναι πράγματι τεράστιο. Ευτυχώς υπάρχουν πλέον λέσχες/διαδικτυακές κοινότητες ανοιχτές σε όλους όπου μπορεί κάποιος να γνωρίσει κι άλλους συγγραφείς (ή wannabes) σαν κι αυτόν, αλλά κι εκεί υπάρχουν λούμπες. Στα υπόλοιπα, είναι αγνός καπιταλισμός: προσφορά και ζήτηση. Αν τώρα βρίσκονταν άτομα και χώρος που θα οργάνωναν σεμινάρια με συμβολικά δίδακτρα (για τα έξοδα των διοργανωτών και μόνο) θα μπορούσε να γίνει μια "επανάσταση" στον χώρο αυτό, αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 12, 2008 Share Posted March 12, 2008 (edited) Θα ήθελες λοιπόν να μοιραστείς μερικά πράγματα μαζί μας ; Ή ίσως να ανοίξεις ένα ανάλογο topic στο "εργαστήρι συγγραφικής" όπου θα μπορούσαμε να συζητήσουμε εκεί κάποια πράγματα ; Kαι αυτό το ρωτά κάποιος που ολοκληρώνει ήδη τα πρώτα του βιβλία, χωρίς την βοήθεια κάποιου τέτοιου σεμιναρίου (αν δεν κάνω λάθος). Θα έβρισκα μάλλον πιο ενδιαφέρουσα την δική σου εμπειρία, Arachnida. Καλά δεν σημαίνει ότι είναι καλά τα βιβλία, ούτε κι ότι δεν έχω περιθώρια μεγάλης βελτίωσης. Απλά είναι ενδιαφέρουσα ιδέα τα σεμινάρια, αλλά πολύ ακριβά όπως φαίνεται. Και εδώ το εργαστήρι μπορεί να βοηθήσει. Φυσικά το λέω χωρίς να έχω συνεισφέρει ακόμα καθόλου στην προσπάθεια, ελπίζω και θέλω πολύ να το κάνω στο μέλλον. Υποθέτω αν όποιος είναι ανοιχτός και έχει όρεξη μαθαίνει από παντού. Συμφωνώ και σε όσα έχει πει ο Nihilio στο τόπικ. Edited March 12, 2008 by Arachnida Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted March 12, 2008 Share Posted March 12, 2008 (edited) Αραxνίδα, επειδή σε λίγο σχολάω και έχω αύριο ρεπό (δεν έχω ίντερνετ σπίτι), θα τα πω λίγο σύντομα. Σήμερα οι Έλληνες κριτικοί και εκδότες προτιμούν κείμενα σε πρωτοπρόσωπη γραφή, σύντομα, δίχως πολλούς χαρακτήρες και όχι πολλά γεγονότα. Οι αναγνώστες προτιμούν να διαβάζουν "ημερολόγια", δηλαδή πήγα, ερωτεύτηκα, κεράτωσα, σκότωσα και τώρα είμαι στην Αμερική. Επίσης υπάρχουν τόσο πολλοί τίτλοι που οι αναγνώστες τα χάνουν και αναζητούν κάτι σύντομο και ευανάγνωστο. Στιλ σαν του Τόλκιν (τριτοπρόσωπη γραφή-πανεποπτική οπτική γωνία) είναι ξεπερασμένο. Οι αναγνώστες δεν θέλουν να κουράζουν το μυαλό τους με πολλές εικόνες και επεξηγήσεις. Γενικά ζούμε στην εποχή της απλοποίησης. Αυτά βέβαια για τις προτιμήσεις του ελληνικού κοινού όπως την παρουσίασαν στο ΕΚΕΒΙ. Όπως προανέφερα, δεν γνωρίζουν για τη λογοτεχνία φαντασίας. Όσο για το Ιστορικό Μυθιστόρημα, που ήμουν εγώ, οι τύποι γκρίνιαζαν ότι αυτά που πουλάνε σήμερα στην Ελλάδα είναι τα ιστορικά τύπου Μανφρέντι, Πρέσφιλντ κ.τ.λ όπου έχουν να κάνουν με την αρχαιότητα. Έτσι πιστεύουν. Όσο για το τι έγραφαν οι συμμαθητές: Η ιστορία ενός φτωχού βαρκάρη από τον Πειραιά και μιας νησιώτισσας (επίσης φτωχής) στα χρόνια του 50-60 Η ιστορία μιας γυναίκας που παντρεύτηκε κάποιον επειδή την υποχρέωσαν οι γονεις της που ήταν ερωτευμένοι όταν ήταν μικροί Η ιστορία μιας δασκάλας μπαλέτου που ερωτεύεται έναν πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας Ένας τύπος που θυμάται την ιστορία ενός σαξοφωνίστα ο οποίος μάλιστα την είδε στον ύπνο του Μια γιαγιά θυμάται την ιστορία της αγροτικής Ελλάδας (αρχίζουμε από το 13 και φτάνουμε μέχρι σήμερα) Μια ιστορία καραγατσική στην κατοχή και τον εμφύλιο (ο τύπος έγραφε καλά αλλά όταν άκουσε ένα κοινό αρνητικό σχόλιο , ξενέρωσε και στο τρίτο μάθημα την κωπάνησε και δεν ξανάρθε) Μια δική μου ιστορία στον Πελλοπονησιακό Πόλεμο που την πήγαινα πολύ αργά εξαιτίας της βιασύνης του Διαγωνισμού του Οξυ Οι άλλοι δύο δεν είχαν αποφασίσει Edited March 14, 2008 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heretic Posted March 12, 2008 Share Posted March 12, 2008 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 12, 2008 Share Posted March 12, 2008 Πάντα επίκαιρο άρθρο από την Καθημερινή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../04/2007_223960 Όπως θα διαπιστώσετε αυτοβιογραφικά είναι και τα περισσότερα "χειρόγραφα" που λαμβάνουν προς αξιολόγηση οι εκδοτικοί οίκοι. Και ένας αριθμός ενεδεικτικός του όγκου: μόνο ο Καστανιώτης εξέτασε 2.000 βιβλία το 2006. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted March 13, 2008 Author Share Posted March 13, 2008 (edited) Καλά δεν σημαίνει ότι είναι καλά τα βιβλία, ούτε κι ότι δεν έχω περιθώρια μεγάλης βελτίωσης. Απλά είναι ενδιαφέρουσα ιδέα τα σεμινάρια, αλλά πολύ ακριβά όπως φαίνεται. Και εδώ το εργαστήρι μπορεί να βοηθήσει. Aπό το λίγο που έχω διαβάσει στις Σ.Δ. υπάρχουν κομμάτια του βιβλίου ή των βιβλίων σου που είναι πολύ καλά, πολύ δυνατά, και ικανοποιούν πλήρως τους αναγνώστες. Απλώς, υποθέτω πως έχεις δουλέψει πολύ προσωπικά, έχεις αφιερώσει πολύ χρόνο στο να έχεις κάποιο συγκεκριμένο, "επαγγελματικό", αποτέλεσμα, και αυτό σίγουρα σου έχει δώσει αρκετή εμπειρία - πιθανότατα περισσότερη απ' ότι αποκτά κανείς σε κάποιο μέτριο σεμινάριο. Συμφωνώ με όσα αναφέρετε εδώ, και οι επιπλέον πληροφορίες του Παρατηρητή ήταν πολύ κατατοπιστικές (αν και τα σχέδια των υποψήφιων συγγραφέων του σεμιναρίου ήταν μάλλον απογοητευτικά). Κατά την γνώμη μου, είναι άλλο να θες να γράψεις λογοτεχνία και άλλο να θες να βγάλεις τα εσώψυχά σου σε μία ιστορία. Όπως φαίνεται οι περισσότεροι επιθυμούν το δεύτερο. Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν έντονο το χαρακτηριστικό της "μαρτυρίας", ότι δηλαδή είμαι γνώστης μιας "μοναδικής" βιωματικής εμπειρίας που πρέπει να μεταδώσω, είτε επειδή κρίνω πως είναι σημαντική για τον κόσμο, είτε επειδή έτσι πιστεύω πως θα ξελαφρώσω εγώ. Ίσως γι' αυτό και το ενδιαφέρον για την φανταστική λογοτεχνία είναι τόσο περιορισμένο σε αυτήν την πλειοψηφία των "μελλοντικών" συγγραφέων. Σε κάθε περίπτωση είναι καλό ο συγγραφέας να μην έχει προκαταλήψεις, να μην παγιδεύεται από ιδέες και φήμες που κυκλοφορούν, πρέπει να είναι ένα πραγματικά "ανοικτό" πνεύμα και να μην ξεχνά πως η συγγραφική σχετίζεται με το απροσδόκιτο... Το βιβλίο της Μηλιώρη το έχω διαβάσει κι εγώ. Δίνει κάποιες πληριοφορίες, σε βάζει λίγο στο ρεαλιστικό κλίμα της συγγραφικής, αλλά βέβαια απέχει πολύ από το να σε βοηθήσει συγγραφικά. Τα υπόλοιπα σχετικά βιβλία που έχω υπόψιν μου, και κάποια από αυτά έχω διαβάσει, είναι τα εξής : 1) "Δημιουργική Γραφή, για μελλοντικούς ομοτέχνους", της Πόλυ Μηλιώρη, εκδόσεις Ψυχωγιός. 2) "Πώς να γράψεις", εκδόσεις IntroBooks 3) "Πώς να γράψεις ένα μυθιστόρημα αγωνίας (και δράσης)", της Πατρίσια Χάισμιθ, εκδ. Πατάκης 4) "On Writting", του Steven King, εκδ. Bell. 5) "Πώς να γράψεις ένα πραγματικά καλό μυθιστόρημα", τόμοι Ι και ΙΙ, Επίσης, ήθελα να τονίσω κι εγώ την σημασία αυτού του κομματιού : Ένα πρόβλημα επίσης που αντιμετωπίζουν κάποιοι νέοι συγγραφείς είναι ότι δεν έχουν φιλικό κύκλο (συγγραφέων). Ίσως αυτό το ζήτημα να τους οδηγεί στα διδακτικά σεμινάρια, όπου εκτός από τις όποιες γνώσεις που αποκομίζουν, αποκτούν και έναν πιθανό κύκλο νέων συγγραφέων που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποδειχτεί ψυχολογικό στήριγμα στο έργο τους, έως και να συνεχίσουν έως και σε κάποιες συναντήσεις αλληλοβοηθείας. Edited March 13, 2008 by synodoiporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 13, 2008 Share Posted March 13, 2008 Πάντα επίκαιρο άρθρο από την Καθημερινή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../04/2007_223960Όπως θα διαπιστώσετε αυτοβιογραφικά είναι και τα περισσότερα "χειρόγραφα" που λαμβάνουν προς αξιολόγηση οι εκδοτικοί οίκοι. Και ένας αριθμός ενεδεικτικός του όγκου: μόνο ο Καστανιώτης εξέτασε 2.000 βιβλία το 2006. Το link αυτό πρέπει να γίνει pinned κάπου, λέει τόσα πολλά και αληθινά που απλά επιβάλλεται να το διαβάσει ο κάθε επίδοξος συγγραφέας. Όσο για το τρίτο πρόσωπο που λέγαμε παραπάνω, αυτό που έχει ξεπεραστεί είναι ο παντογνώστης αφηγητής, που έχει αντικατασταθεί από εστιασμένη ΌΓ τρίτου προσώπου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted March 14, 2008 Share Posted March 14, 2008 Ένα ακόμα βέβαια αγκίστρι του ΕΚΕΒΙ σε σχέση με τα υπόλοιπα Σεμινάρια, είναι τα διάφορα είδη της λογοτεχνίας που διδάσκει. Δηλαδή Μυθιστόρημα(για αρχάριους και για προχωρημένους), Ιστορικό, Νουβέλα, Παιδικό βιβλίο, Διήγημα, Ποίηση, προκαλώντας το ενδιαφέρον αρκετών σε κάτι συγκεκριμένο αντίθετα με τα άλλα Σεμινάρια τύπου Δημιουργικής Γραφής όπου πας στα χαμένα. Κάποιος για παράδειγμα που θέλει να γράψει νουβέλα ή παραμύθι, εύκολα ψαρεύεται από ένα διαφημιστικό του ΕΚΕΒΙ. Γνώμη μου οι ενδιαφερόμενοι να κάτσουν σπίτι, να μελετήσουν τα αγαπημένα τους βιβλία και τους αγαπημένους τους συγγραφείς και να μάθουν μόνοι τους να γράφουν. Φυσικά καλό είναι να υπάρχει κάποιος να δίνει ένα χέρι βοηθείας με μια κριτική και μια μικρή κατατόπιση, χωρίς να σημαίνει ότι αυτός ο κάποιος πρέπει να έχει γνώσης συγγραφής ή διδασκαλίας. Ένα συγγενικό πρόσωπο, ένας φίλος ή ένας επίσης ενδιαφερόμενος είναι ότι πρέπει. Διότι μέσα σε 10 μαθήματα δεν γράφεις μυθιστόρημα ώστε να έχεις τον καθηγητή και τους συμμαθητές να σου διορθώνουν τα γραπτά. Ούτε επειδή μέσα σε 10 μαθήματα έγραψες κάτι σημαίνει ότι απέκτησες την απόλυτη γνώση. Αν βέβαια κάποιος επιθυμεί να διδαχτεί πέντε πράγματα απο κάποιον συγκεκριμένο συγγραφέα που τυγχάνει να οργανώνει σεμινάρια, ας το κάνει. Καλό είναι όμως να ακούσει και μερικές απόψεις από άλλους διότι στη συγγραφή δεν ισχύει το "με όποιον δάσκαλο καθίσεις τα ίδια γράμματα θα μάθεις." Τέλος, διαβάστε και αυτό http://screenwriting.spaces.live.com/blog/...6!592.entry Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 31, 2008 Share Posted March 31, 2008 Ένα ακόμα σχετικό άρθρο από την Καθημερινή της 9ης Μαρτίου: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../03/2008_261940 Είναι της Όλγας Σελλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest gpap Posted April 1, 2008 Share Posted April 1, 2008 Προσωπικά βγήκα σ'αυτο το άρθρο απο το Google ψάχνοντας για "εργαστήριο συγγραφής δωρεάν". Απογοητεύτηκα όταν διάβασα καπου οτι τα σεμινάρια είναι πανάκριβα γιατί γράφω σαν χομπυ και δεν έχω σκοπό να επενδύσω χρήματα. Ομως στην συνέχεια είδα ότι εδώ έχετε δωρεάν εργαστήρια συγγραφής για τα μέλη ! Καλώς σας βρήκα λοιπόν κατ'αρχήν. Ελπιζω βέβαια τα εργαστήρια σας να είναι εν λειτουργία γιατί προσπάθησα σύμφωνα με τις οδηγίες να ζητήσω εγγραφή κάνοντας reply ομως μου έβγαλε ενα μυνημα οτι το θεμα ειναι locked ? Αν μπορώ απο εδώ να αιτηθώ για εγγραφή στα εργαστήρια και συγγραφής και ποιησης δηλώνω ότι θα ήθελα να γραφτώ και στα δυο. Ευχαριστώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted April 2, 2008 Share Posted April 2, 2008 Προσωπικά βγήκα σ'αυτο το άρθρο απο το Google ψάχνοντας για "εργαστήριο συγγραφής δωρεάν". Απογοητεύτηκα όταν διάβασα καπου οτι τα σεμινάρια είναι πανάκριβα γιατί γράφω σαν χομπυ και δεν έχω σκοπό να επενδύσω χρήματα. Ομως στην συνέχεια είδα ότι εδώ έχετε δωρεάν εργαστήρια συγγραφής για τα μέλη ! Καλώς σας βρήκα λοιπόν κατ'αρχήν. Ελπιζω βέβαια τα εργαστήρια σας να είναι εν λειτουργία γιατί προσπάθησα σύμφωνα με τις οδηγίες να ζητήσω εγγραφή κάνοντας reply ομως μου έβγαλε ενα μυνημα οτι το θεμα ειναι locked ? Αν μπορώ απο εδώ να αιτηθώ για εγγραφή στα εργαστήρια και συγγραφής και ποιησης δηλώνω ότι θα ήθελα να γραφτώ και στα δυο. Ευχαριστώ Κοίτα που γίναμε και φίρμα στο Google! Καλωσόρισες Gpap. Αν ενδιαφέρεσαι για το εργαστήρι του Sff, στείλε προσωπικό μύνημα στο Nihilio (με το μαλάκό γιατί δαγκώνει!) :aevil: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted September 9, 2008 Author Share Posted September 9, 2008 Και για να μην μένουν παραπονεμένοι οι Βορειοελλαδίτες : ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ Σάββατο 2 & Κυριακή 3 Ιουνίου 2007 Σάββατο 10.00 πμ - 05.00 μμ & Κυριακή 10.00 πμ - 03.00 μμ ΘΕΜΑ: Έμπνευση, Χρόνος και Τεχνικές Συγγραφής Έμπνευση: Τι είναι και πως μπορούμε πάντα να την έχουμε στην διάθεσή μας Χρόνος και Τεχνικές: Πως μπορούν οι κατάλληλες συγγραφικές τεχνικές να λύσουν τους "γρίφους" του γραπτού λόγου, αλλά και να μας αποδείξουν πως πάντα υπάρχει αρκετός χρόνος για συγγραφή Τηρείται σειρά προτεραιότητας. Οι θέσεις είναι περιορισμένες. Κι όμως… η Τέχνη της Συγγραφής ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ Στο Σεμινάριο Συγγραφικής Τέχνης μπορείς να μάθεις πως: · Η τέχνη της συγγραφής διδάσκεται όπως διδάσκονται όλες οι καλές τέχνες · Ποιος είναι ο καλλιτέχνης συγγραφέας και τι είναι η συγγραφική τέχνη · Ποια είναι τα «μυστικά» και τα εφόδια ενός συγγραφέα · Τι είναι η έμπνευση και πως μπορούμε πάντα να την έχουμε στην διάθεσή μας · Ποιες είναι εκείνες οι συγγραφικές τεχνικές ώστε να διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας με τέτοιο τρόπο ώστε πάντα να υπάρχει και να είναι αρκετός για να γράψουμε: o Το επόμενο βιβλίο μας o Το επόμενο κεφάλαιο του βιβλίου μας o Το σχεδιάγραμμα – τον σκελετό του επόμενου βιβλίου ή κεφαλαίου μας o Την εξέλιξη της πλοκής μας o Την διαμόρφωση του επόμενου ήρωά μας o Να κάνουμε την επιμέλεια των κειμένων μας, κλπ, κλπ... · Πως μερικές ερωτήσεις και μόλις τρεις λέξεις τη φορά μπορούν να λύσουν όλα τα συγγραφικά μας θέματα και «γρίφους» · Πως δημιουργούμε ολοκληρωμένους ήρωες και χαρακτήρες · Πως περιγράφουμε συναισθήματα, εικόνες, τοπία, αντικείμενα, περιοχές, καταστάσεις, κλπ με τέτοιο τρόπο ώστε να ταυτίζεται ο αναγνώστης μας · Πως χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις μας για να γράψουμε πιο «ζωντανά» ώστε ο αναγνώστης μας να ταυτιστεί · Πως «χτίζουμε» μια πλοκή με ενδιαφέρον · Ανακαλύπτουμε την σπουδαιότητα των διαλόγων και των μονολόγων · Ανακαλύπτουμε την σπουδαιότητα των κατάλληλων λέξεων · Πως επιλέγουμε το κατάλληλο ύφος και στυλ αφήγησης, ανάλογα με το τι γράφουμε την κάθε φορά · Ποια είναι η δομή ενός ολοκληρωμένου κειμένου · Τι σημαίνει επιμέλεια και βελτίωση ενός κειμένου · Αποκαλύπτουμε (ο καθένας στον εαυτό του) το «γιατί εγώ γράφω;» · Γράφουμε ποιήματα και στίχους · Ανακαλύπτουμε το πόσο χρήσιμο είναι το ημερολόγιο και γενικότερα η συχνή επαφή με τον γραπτό λόγο · Απολαμβάνουμε το καλλιτεχνικό μας δημιούργημα – το γραπτό μας κείμενο · Επιτρέπουμε στον συγγραφέα μέσα μας να αναδυθεί · Η συγγραφή είναι ένα ταξίδι σε άγνωστα κομμάτια του εαυτού μας – Πως η συγγραφή γίνεται εργαλείο αυτογνωσίας · Δημιουργούμε την «πρώτη ύλη» για την συγγραφή ενός βιβλίου, μιας σειράς αφηγημάτων – διηγημάτων, μιας ποιητικής συλλογής, παραμυθιών ή θεατρικών κειμένων · Πως μπορούμε να βελτιώσουμε τον γραπτό μας λόγο διαβάζοντας τα βιβλία που μας αρέσουν · Εξελίσσουμε το χόμπι της συγγραφής σε επάγγελμα για όσους το επιθυμούν Ποιοι μπορούν να συμμετέχουν; Τα Σεμινάρια Συγγραφικής Τέχνης μπορούν να υποδεχτούν τους πάντες, γι’ αυτό και μπορούν να συμμετέχουν: · Όσοι θέλουν να εκδώσουν τα γραπτά τους · Όσοι θέλουν να γράψουν μυθιστόρημα, συλλογή διηγημάτων ή ποιήματα, είτε για να εκδοθούν, είτε για τον εαυτό τους και τους φίλους τους · Όσοι θαυμάζουν συγκεκριμένους συγγραφείς, ποιητές και στιχουργούς και θέλουν να γράψουν σαν κι αυτούς · Όσοι ήδη γράφουν σοβαρά και θέλουν να βελτιώσουν και να εξασκήσουν περισσότερο το ταλέντο τους · Όσοι γράφουν ημερολόγιο και τους αρέσει · Όσοι θέλουν να βελτιώσουν τον τρόπο που γράφουν · Όσοι γράφουν γράμματα · Όσοι θέλουν να δοκιμάσουν να γράφουν · Όσοι αγαπούν το να γράφουν από μόνοι τους · Αυτοί που θέλουν να πειραματιστούν με τις λέξεις και είναι από 15 έως 105 χρονών Κόστος Συμμετοχής: 130 Ευρώ (Τηρείται σειρά προτεραιότητας) Πολλά πράγματα για να μάθει κανείς τελικά, δεν συμφωνείτε ; Πάντως, η διδάσκουσα συγγραφέας φροντίζει να μας πληροφορήσει και για τον εαυτό της : Η Μαρία Γούσιου, γνωστή για το best seller μυθιστόρημά της, ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΡΑΙΔΕΣ, αλλά και για τα Εργαστήρια και Σεμινάρια Συγγραφικής Τέχνης που διδάσκει εδώ και τρία χρόνια στην Ελλάδα, επιστρέφει με ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ και σκοπό της έχει να μας αφυπνίσει. Είναι καλό να μαζεύονται μερικοί άνθρωποι και να μιλάνε για την συγγραφή... με το απαραίτητο αντίτιμο βέβαια (; ). Αλλά μήπως οδηγούμαστε και σε ένα super market δημιουργικής γραφής, του στυλ περάστε κόσμε και πάρτε ;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Κι όμως… η Τέχνη της Συγγραφής ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ Και μόνο που το σεμινάριο έχει αυτόν τον τίτλο δεν δημιουργεί ήδη την αμφισβήτηση; "Και όμως...", γιατί; Ποιος είπε πως δεν διδάσκεται; Σε ποιον αναφέρεται η αμφισβήτηση και πως ακριβώς απαντάται; Οκ, διδάσκεται. Πες μας πως βγάζεις σαν συμπέρασμα το "Και όμως..."; Θα έπρεπε να υπάρχει και συνέχεια. "Και όμως ... γιατί... κρίνοντας από..." και μετά το συμπέρασμα. Τι να σας πω; Αν διδάσκεται πάντως τότε με όλα αυτά τα σεμινάρια που δημιουργούν ουρές για να τα παρακολουθήσουν, θα έπρεπε να γεμίσουμε ποιοτικά βιβλία. Που είναι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Είναι καλό να μαζεύονται μερικοί άνθρωποι και να μιλάνε για την συγγραφή... με το απαραίτητο αντίτιμο βέβαια (; ). Αλλά μήπως οδηγούμαστε και σε ένα super market δημιουργικής γραφής, του στυλ περάστε κόσμε και πάρτε ;; Να σουφρώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας το βλέμμα, προς "την κάθε Μαρίκα που θέλει να γράψει" όπως το σουφρώνουν οι καρεκλωμένοι λογοτέχνες προς εμάς; Να πούμε κι εμείς "Αλίμονο, κινδυνεύουν τα γράμματα και οι τέχνες;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Όσο σούπερ μαρκετ και να γίνει το θέμα, πάντα τα γκουρμέ είναι που θα ξεχωρίσουν. Στα γραφεία των εκδοτών της Αμερικής κατατίθενται κάθε μέρα εκατοντάδες ροζ ιστορίες. Από αυτές πέντε έως δέκα θα τυπωθούν και μία το χρόνο ίσως γίνει μπέστ σέλερ. Μία ήταν η Μπάρμπαρα Κάρτλαντ. Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Μπορούν όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν το σεμινάριο (τη χρησιμότητα του οποίου θα σχολιάσω κάποια άλλη στιγμή). Από αυτούς τους είκοσι, οι δύο θα καταφέρουν να γράψουν κάτι που να είναι υποφερτό από τους ίδιους. Κι από τους δύο κάθε σεμιναρίου, επί τα σεμινάρια που γίνονται κάθε χρόνο, ένας μπορεί και να εκδοθεί, χωρίς να είναι η αντίστοιχη Μπάρμπαρα Κάρτλαντ του θέματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Cirrus Minor Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 (edited) Να σουφρώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας το βλέμμα, προς "την κάθε Μαρίκα που θέλει να γράψει" όπως το σουφρώνουν οι καρεκλωμένοι λογοτέχνες προς εμάς; Να πούμε κι εμείς "Αλίμονο, κινδυνεύουν τα γράμματα και οι τέχνες;" Σωστός! Τι δηλαδή; Μόνο όσοι π.χ. πάνε στα ωδεία γράφουν μουσική ή δικαιούνται να γράφουν μουσική; Κι αν πάλι κάποιοι βγάζουν λεφτά από εκείνους που τα χαλαλίζουν για να μάθουν να γράφουν, πού είναι το κακό; Κακό θα ήταν αν οι εκδοτικοί οίκοι έκλειναν συμβόλαια μόνο με τους απόφοιτους των σεμιναρίων. Edited September 9, 2008 by Cirrus Minor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted September 9, 2008 Author Share Posted September 9, 2008 Να σουφρώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας το βλέμμα, προς "την κάθε Μαρίκα που θέλει να γράψει" όπως το σουφρώνουν οι καρεκλωμένοι λογοτέχνες προς εμάς; Να πούμε κι εμείς "Αλίμονο, κινδυνεύουν τα γράμματα και οι τέχνες;" Φυσικά και δεν υποστηρίζω κάτι τέτοιο. Γι' αυτό λέω άλλωστε πως είναι καλό να μαζευόμαστε, να συζητάμε περί συγγραφής, να κάνουμε εργαστήρια. Γενικά είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή περιορισμού. Αλλά θέλω να εκφράσω κι έναν προβληματισμό στο πως χρησιμοποιούμε το όλο θέμα. Με βρίσκουν σύμφωνο οι τοποθετήσεις των dreamwhisperer και Naroualis. Κακό θα ήταν αν οι εκδοτικοί οίκοι έκλειναν συμβόλαια μόνο με τους απόφοιτους των σεμιναρίων. Πάντως κάπου άκουσα πως ένα ''πτυχίο'' από το ΕΚΕΒΙ μετράει.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Πάντως κάπου άκουσα πως ένα ''πτυχίο'' από το ΕΚΕΒΙ μετράει.... Heaven για εκκολαπτόμενους συγγραφείς, λοιπόν... Δεν πειράζει. Δικαίωμα στο όνειρο έχουν όλοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Heaven για εκκολαπτόμενους συγγραφείς, λοιπόν... Δεν πειράζει. Δικαίωμα στο όνειρο έχουν όλοι. εμένα μου λες; Όσο μετράνε και τα υπόλοιπα πτυχία στην Ελλάδα άλλο τόσο μετράει κι αυτό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Καταρχήν, μπορεί κανείς να μου εξηγήσει τι είναι το ΕΚΕΒΙ; Ένα αυτό. Έπειτα. Όπως λέει πάνω κάτω και ο Κινγκ στο Πέρι Συγγραφής, υπάρχουν 4 επίπεδα ατόμων που γράφουν. Οι κακοί, αυτοί δηλαδή που δεν νιώθουν να γράψουν και όσο και να προσπαθούν, χάνουν την ώρα τους και καλύτερα να κάνουν κάτι άλλο. Σ'αυτούς κι αυτοί που ποτέ δεν πιάσανε χαρτί και μολύβι γιατί έτσι απλά δεν ΓΟΥΣΤΕΡΝΟΥΝ που θα λέγε κι ένας θείος μου. Οι ικανοί που έχουν ψήγματα ικανότητας, ταλέντου και θέλουν και μπορούν να ασχοληθούν με το γράψιμο. Οι καλοί που μπορούν να γίνουν γνωστοί από αυτή την δουλειά και ίσως και να βιοποριστούν απο αυτό (αν και σ'αυτή τη χώρα, χλωμό). και τέλος οι Shakespeare, Dickens, Faulkner, κλπ που είναι στατιστικά λάθη, απίστευτες ιδιοφυίες και γεννιέται ένας ανά ΧΧΧ αριθμό ετών. Ένας άχρηστος πάρα πολύ δύσκολα θα γίνει ικανός. Ένας καλός πάρα πολύ δύσκολα θα γίνει τέλειος. Ένας ικανός όμως, με πολλή δουλειά, κατάλληλη μέθοδο, εμπειρία, τύχη και χίλιους δυο άλλους παράγοντες, μπορεί να γίνει καλός. Αν αυτά τα σεμινάρια δίνουν ένα σκαλοπάτι ώστε κάποιος ικανός να γίνει λίγο καλύτερος, τότε είναι κέρδος για αυτόν/αυτή και για αυτούς που θα αναγνώσουν κάτι από την συγκεκριμένη πένα. Εγώ σε 1 βδομάδα πετάω για Νιουκάσλ για μεταπτυχιακό στο Creative Writing. Τι μπορώ να κερδίσω από αυτό το έτος σπουδών; Καταρχην την γλώσσα που αγαπώ και μου αρέσει να γράφω, ένα μεταπτυχιακό που μπορεί αργότερα να με οδηγήσει σε διδακτορικό άρα και ακαδημαική καριέρα, και ένα μπάσιμο στον υπέροχο (;;;) κόσμο των Αγγλικών Εκδοτικών Οίκων. Η διαφορά της αγοράς εδω με εκεί είναι τεράστια, ο συναγωνισμός πολύ μεγαλύτερος, αλλά εκεί τουλάχιστον ο κόσμος δείχνει να ενδιαφέρεται να διαβάσει. Το βλέπεις μέσα στα μέσα μεταφοράς. Παιδιά, γέροι, εργάτες, κοστουμαρισμένοι, κάθονται με ένα paperback στο χέρι και διαβάζουν. Είναι κομμάτι της κουλτούρας τους. Κομμάτι το οποίο εμείς ως έλληνες δείχνουμε να χάσαμε κάπου στην πορεία. Είχα μάθημα Δημιουργικής Γραφής στο Αριστοτέλειο, στα αγγλικά, και πραγματικά το λάτρεψα. Αν μέσα σε εκείνους τους 3 μήνες, έγινα λίγο καλύτερος στο να γράφω, οφείλεται στο ότι ασχολούμουν απόλυτα με το συγκεκριμένο θέμα (πραγματι, τα άλλα μαθήματα μου ήταν σχεδόν αναγκαίο κακό ως το επόμενο μάθημα Δημιουργικής Γραφής.) Άρα ευελπιστώ ότι μέσα σε 1 χρόνο θα δημιουργήσω ακόμη περισσότερο. Στο ίδιο μήκος κύματος, πιστεύω ότι αυτό το φόρουμ είναι επικερδές για όλους μας, ειδικά με τα write-off και τους διαγωνισμούς, γιατί είναι ένα ΔΥΝΑΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ για να δημιουργήσεις. Ένα καλοκαίρι δεν έγράψα ΟΥΤΕ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ από τις δουλειές και τα τρεχάματα. Κι όμως, ήρθε ένα write-off και με έκανε να προσπαθήσω. Δεν χρειάστηκε πολύ. Λίγες ώρες. Ένα απόγευμα. Και η ιστορία που έγραψα, υπήρχε κατα κάποιο τρόπο μέσα μου, αλλά είναι άγνωστο αν θα καθόμουν να την γράψω και ποτε. Να όμως που γεννήθηκε. Σίγουρα το έχετε νιώσει αυτό όλοι σας εδω μέσα.Το βιβλίο που γράφω και διέκοψα στις 60,70 σελίδες περίπου τον Μάιο θα είναι η πτυχιακή μου. Θα το παραδώσω έτοιμο και επιμελημένο, τέτοιο καιρό του χρόνου. Ξέρω τι θέλω να γράψω. Μένει μόνο να ΤΟ ΓΡΑΨΩ. Δεν θα είναι αυτό κέρδος για μένα; Εν κατακλείδι, αν τα σεμινάρια σε ωθούν να δημιουργήσεις, όπως (αναλογικά πάντα) κι αυτό το φόρουμ, ή ενας λογοτεχνικός διαγωνισμός, ένα μάθημα πανεπιστημίου ή ένα μεταπτυχιακό, τότε υπάρχει κέρδος καθαρά για τον εαυτό σου. Θα πετύχεις; Αγνωστο. Θα δημοσιευτείς; Πάλι άγνωστο και ίσως άσχετο με το ίδιο το σεμινάριο. Το κέρδος όμως είναι ότι ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ. ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ. Σορρυ για το μεγάλο ποστ, αυτά ήταν τα 2 cents μου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Το ΕΚΕΒΙ είναι το εθνικό κέντρο βιβλίου. Δεν μπορώ να σε πείσω και ούτε θα προσπαθήσω για το τι ρόλο παίζουν όλες αυτές "οι αφορμές". Καλές σπουδές και ελπίζω να πετύχεις στο όνειρό σου. Αν θες κάποια στιγμή μπορώ να σου πω και να συζητήσουμε κάποια πράγματα για τον "υπέροχο κόσμο των αγγλικών εκδόσεων". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 Παρότι συμφωνώ σχεδόν σε όλα με τον Dinosxanthi, έχω να προσθέσω τα 2 cents κάποιου άλλου: "Genius is one percent inspiration and ninety-nine percent perspiration." Thomas A. Edison Σε μια έρευνα πριν από 2-3 χρόνια (νομίζω στο SciAm δημοσιεύτηκε) βρέθηκε ότι περίπου 10 χρόνια σκληρής δουλειάς χρειάζονται για να γίνει expert σε οποιοδήποτε θέμα κάθε άνθρωπος με φυσιολογική νοημοσύνη. Αυτά τα γράφω ως ενθάρρυνση! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mhtsos Posted May 21, 2014 Share Posted May 21, 2014 Το ξέρω ότι είναι νεκρομαντεία και αρχαιολογία αυτό που κάνω,αλλά δεν βάσταξα. Παρότι συμφωνώ σχεδόν σε όλα με τον Dinosxanthi, έχω να προσθέσω τα 2 cents κάποιου άλλου:"Genius is one percent inspiration and ninety-nine percent perspiration." Thomas A. EdisonΣε μια έρευνα πριν από 2-3 χρόνια (νομίζω στο SciAm δημοσιεύτηκε) βρέθηκε ότι περίπου 10 χρόνια σκληρής δουλειάς χρειάζονται για να γίνει expert σε οποιοδήποτε θέμα κάθε άνθρωπος με φυσιολογική νοημοσύνη.Αυτά τα γράφω ως ενθάρρυνση! Ο Έντισον ως κλεφτοκοτάς και κατσικοκλέφτης που ήταν έπρεπε να γράψει 99% the other inventor's ideas & disgusting self promotion. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted May 21, 2014 Share Posted May 21, 2014 Εγώ έκανα ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής πέρυσι. Τις Τετάρτες μαζευόμασταν ένα ιδιαίτερα diverse γκρουπ ανθρώπων και λέγαμε τις ιστορίες που είχαμε γράψει. Οι ιστορίες ήταν στο πλαίσιο ασκήσεων που αφορούν είτε το ίδιο το setting (πχ "δύο άτομα σε ένα ασανσέρ, κάντε το ενδιαφέρον") είτε το θέμα (πχ αναζήτηση ενός ξεχωριστού αντικείμένου, ή roadtrip). Ένα σεμινάριο δεν υπάρχει για να σου δώσει το Άγιο Δισκοπότηρο της συγγραφής, τη μαγική συνταγή που θα σε κάνει Shakespeare. Υπάρχει όμως για να σου δώσει ένα ερέθισμα να γράψεις, να το διαβάσεις μπροστά σε άλλους και να ακούσεις την κριτική τους εκείνη την ώρα, παλληκαρίσια. Και μετά την άλλη βδομάδα πάλι κάνεις το ίδιο με τη διαφορά ότι θα έχεις και τα σχόλιά τους στο πίσω έστω μέρος του μυαλού σου. Ο "δάσκαλος" των σεμιναρίων που έκανα δεν ήταν καν συστηματικός αναγνώστης, αλλά στα σεμινάρια νομίζω ότι ο δάσκαλος δεν είναι το παν, όσο κι αν εκνευρίζομαι όταν κάνουν μαθήματα άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο. Οι πληροφορίες που μας έδινε δεν ήταν κάτι το οποίο δε θα μπορούσα να βρω με ένα internet search. Όμως, με βοηθούσε πολύ το ότι είχα peers που με άκουγαν και με κριτίκαραν. Και αυτό το συναίσθημα προσπαθώ να ξαναβρώ εδώ. Άρα, τα σεμινάρια είναι ένα εν δυνάμει καλό ερέθισμα και ανάλογα με το πόσο κατάλληλο θα είναι το καθένα (σχετικός δάσκαλος που ξέρει το θέμα, peers που ειλικρινά προσπαθούν και δε γράφουν τις ιστορίες στο πόδι και αντίστοιχα δεν σου κάνουν κριτική κενή νοήματος) ανάλογα σε βοηθάει Από το δικό μου σεμινάριο άλλωστε θα προκύψει μια ανθολογία στην οποία η συμμετοχή μου μου δίνει μεγάλη χαρά. Μια έκδοση παραπάνω είναι ένα μεγάλο bonus για μένα 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.