Jump to content

The hate topic


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Κι εγώ ήμουν με το μέρος της Magica σ' εκείνην την ιστορία, για προφανείς λόγους. :D

 

Θα συμφωνήσω, επίσης, με αυτά που λες, γενικά, Διονύση. Ακόμα και ο Punisher, που ήταν από τους λίγους χαρακτήρες που είχε ένα κάποιο νόημα το τι έκανε, ήταν λίγο... βαλανοπίθηκας (ναι, το άλλαξα - επίτηδες). Ο Captain America αποτελεί περίεργη περίπτωση, αφού για μια περίοδο του έδωσαν λόγο ύπαρξης (ναι, τα έχωνε στο Αμέρικα!), αλλά μετά έγινε το καλό παιδί της πατρίδας πάλι... :ranting:

 

Για τα reboot, reset, derailings και τα λοιπά, δεν κάνω σχόλιο... Θυμάμαι ακόμα αυτό που μου είχε πει ο Μηνάς: ένας κομίστας, δε θυμάμαι όνομα, απλά έπαψε ν' ασχολείται με τη Marvel επειδή του είχαν ξεσκίσει ό,τι ιστορία είχε ξεκινήσει.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ ήμουν με το μέρος της Magica σ' εκείνην την ιστορία, για προφανείς λόγους. :D

 

Θα συμφωνήσω, επίσης, με αυτά που λες, γενικά, Διονύση. Ακόμα και ο Punisher, που ήταν από τους λίγους χαρακτήρες που είχε ένα κάποιο νόημα το τι έκανε, ήταν λίγο... βαλανοπίθηκας (ναι, το άλλαξα - επίτηδες). Ο Captain America αποτελεί περίεργη περίπτωση, αφού για μια περίοδο του έδωσαν λόγο ύπαρξης (ναι, τα έχωνε στο Αμέρικα!), αλλά μετά έγινε το καλό παιδί της πατρίδας πάλι... :ranting:

Καλά, τόσο ο Punisher όσο και ο Captain America είναι οι περιπτώσεις που ξεκίνησαν τα αρχέτυπα και έχουν αναπτυχθεί πολύ τόσα χρόνια που είναι εκεί έξω, το μεγαλύτερο πρόβλημα νομίζω είναι οι άπειροι (και κακογραμμένοι) κλώνοι τους (δοκιμάστε να διαβάσετε πχ early image - και δεν εννοώ φυσικά ούτε Spawn, ούτε Savage Dragon/Freak Force, αλλά τα όσα έφτιαξαν στα πρώτα χρόνια τους στην image οι X-artists - should I spell the Y-name?)

 

Όσο για τους "εθνικούς υπερήρωες", θυμάται κανείς τον Tarantula της Marvel; Ήταν νομίζω από τις πιο σωστές αντιμετωπίσεις του φαινομένου (για όσους απορούν ποιος είναι αυτός, είναι ένας από τους αντιπάλους του spiderman πίσω στα 80's)

Link to comment
Share on other sites

Άλλο πράγμα που μου την σπάει: όταν στα manga βλέπω τον ίδιο mangaka να βάζει πρακτικά το ίδιο cast, με κάποιες αλλαγές που έχουν ελάχιστη σημασία, σε διαφορετικές ιστορίες που ακολουθούν την ίδια ακριβώς πλοκή! Κι όταν στο κάνουν γυναίκες mangaka που δε βγάζουν και υλικό με τον κουβά, καταντάει και αηδία, και ηλίθιο... Και είναι απολύτως σπαστικό όταν έχουν καλά πράγματα να δείξουν οι ιστορίες!

 

Κάτσε ρε μωρό....δηλαδή ΠΟΣΑ manga έχεις διαβάσει πια και κρίνεις ένα τέτοιο φαινόμενο; Εκτός και αν αναφέρεσαι πιο συγκεκριμένα σε anime και όχι σε manga, και σε συγκεκριμένες σειρές, όπως σειρές με άπειρα filler episodes (naruto and bleach come to mind). Σίγουρα ελπίζω να μην αναφέρεσαι σε σειρές σαν το Sailor Moon και άλλες magical girl σειρές, για παράδειγμα, διότι πολύ αμφιβάλω αν τις έχεις δει, πόσο μάλλον να τις έχεις διαβάσει. Και δεν λέμε καν για τις παλαιότερες/πιο κλασσικές σειρές, που 97% δεν τις έχεις ακούσει καν, και των οποίον το Sailor Moon ήταν, πάνω-κάτω, σάτιρα.

 

Επίσης, θα το εκτιμούσα να ανέφερες ονομαστικά τις "γυναίκες mangaka" αυτές στις οποίες αναφέρεσαι, και να μας ενημερώσεις και αν τις έχεις διαβάσει κιόλας...

 

Ωραίος ο ερισμός και η κριτική, αλλα λίγο προσοχή σε αυτό που κρίνουμε, ειδικά αν δεν το γνωρίζουμε κιόλας και πολύ καλά...Τα mangάκια γενικά έχουν αρκετή προτωτυπία σεναρίου, αν όχι _οτιδήποτε_ άλλο, και με στεναχωρεί να ακούω τέτοια πράγματα. Έστω και να τα διαβάζω ;)

 

Ειλικρινά πάντως, δεν πολυ-έπιασα για τι πράγμα μιλάς και σε τι αναφέρεσαι. Συγχώρα με αν δεν κατάλαβα/παρεξήγησα κάτι...

 

Λες και δεν έχουμε διαβάσει 1000000000 τεύχη spiderman με την ίδια υπόθεση...το Full Moon wo Sagashite και το Princess Tutu σε πείραξε...

 

Και για να μην βγούμε εντελώς εκτός θέματος, το πράγμα που με νευριάζει πιο πολύ στα comics είναι άνθρωποι που κρίνουν κάτι χωρίς να το διαβάσουν...

 

...οκ, και ο Gastone. :)

 

Φιλικά,

 

Ηλίας.

Edited by TsukasaGr
Link to comment
Share on other sites

Nihilio said

Καλά, τόσο ο Punisher όσο και ο Captain America είναι οι περιπτώσεις που ξεκίνησαν τα αρχέτυπα και έχουν αναπτυχθεί πολύ τόσα χρόνια που είναι εκεί έξω, το μεγαλύτερο πρόβλημα νομίζω είναι οι άπειροι (και κακογραμμένοι) κλώνοι τους (δοκιμάστε να διαβάσετε πχ early image -

 

Ναι, οκ. Το θέμα είναι πως αντιπαθώ το ίδιο το αρχέτυπο anyway. Όσο για τα early Image κλπ? Ε, Rob Liefeld ήταν αυτός. O-fanboy ζομπι-που-έγινε-επαγγελματίας-έβγαλε-φράγκα-δημιούργησε-κι-άλλους-fanboy ζόμπις-και-παρέμεινε-fanboy ζόμπι.

 

O Γκαστόνε μου την ψιλοδίνει και μένα. Αν και πιο πολύ μου τη δίνει η Νταίζυ στο θέμα που θα τρέξει στον Γκαστόνε όποτε θέλει να κάνει "παιχνιδάκια" στο Ντόναλντ. Είναι να τους χώσεις από ένα πορτοκάλι στο ράμφος και να τους σερβίρεις ως "Πάπια Πεκίνου" για κύριο πιάτο!

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Ναι, οκ. Το θέμα είναι πως αντιπαθώ το ίδιο το αρχέτυπο anyway. Όσο για τα early Image κλπ? Ε, Rob Liefeld ήταν αυτός. O-fanboy ζομπι-που-έγινε-επαγγελματίας-έβγαλε-φράγκα-δημιούργησε-κι-άλλους-fanboy ζόμπις-και-παρέμεινε-fanboy ζόμπι.

OK, δεκτό το να αντιπαθείς και το αρχέτυπο. Γούστα είναι αυτά.

 

Όσο για Image, δε νομίζω ότι ούτε ο Sylvestri (Cyberforce) ούτε ο Jae Lee (WildC.A.T.S) τα είχαν καταφέρει πολύ καλύτερα (γιατί σίγουρα από το Liefeld καλύτερα τα πήγαν) την εποχή εκείνη. Αλλά επιφυλάσσομαι μέχρι να διαβάσω περισσότερα από τους κυρίους και να κάνω τις συγκρίσεις μου.

Link to comment
Share on other sites

Aν μη τι άλλο και ο Sylvestri και ο Jae Lee έκαναν κάποιες καλές δουλειές αργότερα, οπότε ήρθε και το "redemption", wouldn't you agree?

Link to comment
Share on other sites

Για να ξεκαθαρίσω, αναφέρομαι σε συγκεκριμένα doujin - το πρόβλημα αυτό, όντως, είναι πολύ πιο έντονο, γενικά, στα comics. Αν έρισα, ήταν επειδή επικεντρώθηκα σε αυτά - αν πιάσω για τα comics, αντίστοιχα θα μου λέει ο Μιχάλης: «Πόσα έχεις διαβάσει; Κάτσε να δεις αυτά τα ωραία...» :lol:

 

Πολύ απλά, δεν είμαι ο φανατικός που θα κυνηγήσει κάθε τεύχος, αλλά ενδιαφέρομαι για το είδος όσο έχω απογοητευτεί κι από αυτό, συνολικά. Υπάρχουν κάποια έργα που είναι υπέροχα, αλλά ο κύριος όγκος αφήνει σημάδια.

 

Αλήθεια, τί μανία έχει πιάσει τους περισσότερους δημιουργούς στις μέρες μας; Αν ένα έργο δεν έχει 10 κιλά μαυρίλα...

 

 

EDIT: Αυτό με τις... πάπιες πεκίνου τα έσπασε! :rofl2:

Edited by RaspK FOG
Link to comment
Share on other sites

Ίσως έπρεπε να πω "Πάπια Λιμνούπολης" για κύριο πιάτο. Anyway. :tongue:

 

Η μαυρίλα μας έχει μείνει από τα 80ς - στην Ελλάδα είναι αιώνια - όταν αποφάσισαν να κάνουν πιο ρεαλιστικούς και gritty τους υπερήρωες, αφού τότε περίπου ήταν που ο "Κώδικας" σταμάτησε να έχει ισχύ.

Απλώς τώρα είναι μια mainstream κατάσταση αν και έχω την αίσθηση πως η μαυρίλα αυτή στα Αμερικανικά κόμικς ήδη φθίνει.

Link to comment
Share on other sites

Aν μη τι άλλο και ο Sylvestri και ο Jae Lee έκαναν κάποιες καλές δουλειές αργότερα, οπότε ήρθε και το "redemption", wouldn't you agree?

Από την άλλη ο Liefeld σχεδόν σταμάτησε να βγάζει δουλειές του (έβαζε τον Alan Moore να γράφει τους τίτλους του και άλλους να τους σχεδιάζουν). Αυτό κι αν είναι redemption :p

 

Όσο για τη μαυρίλα, στα 80's ανέβηκε πολύ, στα 90's έγινε απίστευτα mainstream και πλέον αποτελεί σημαντικό κομμάτι των Αμερικάνικων κόμιξ. Αν και νομίζω πως η νέα μόδα στην Αμερική είναι να κάνουν τις σειρές τους πιο "sitcom" και ταυτόχρονα "πολιτικοποιημένες" και με μία γερή δόση "noir" ατμόσφαιρας (τουλάχιστον οι μισές δουλειές της Marvel, στις οποίες και τα σενάρια γράφει ο Bendis - μέχρι και οι Avengers κατασκοπικό θρίλερ κόντεψαν να γίνουν)

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Μάλλον των υπερηρωικών Αμερικανικών κόμικς. Υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία έτσι κι αλλιώς. Ίσως η φθίνουσα πορεία της μαυρίλας να οφείλεται και στην άνοδο των manga και manga related artstyles που είναι της μοδός πια.

 

Χμου...τι άλλο μισώ? Α, ναι! Τα κόμικς που δεν είναι παρά 15 pinups τύπων με γιγαντιαίους μύς και τυπισσών με γιγαντιαία στήθια, 7 σελίδες με 4 πάνελς η κάθε μία, και σε σύνολο 30 λέξεις κειμένου. Κόμικς δηλαδή που διαβάζονται σε 5 λεπτά και μετά αναρωτιέσαι "τί έγινε τώρα, ρε παιδιά?" Πρώτη διδάξασα η Image.

Link to comment
Share on other sites

Πρώτη διδάξασα η Image.

Αυτό ακριβώς θα σχολίαζα, αλλά αρκετά τους θάψαμε νομίζω

 

Συνεχίζοντας, λεζάντες που δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να εξηγούν αυτό που δείχνει η εικόνα. Πχ βλέπουμε τον ήρωα να πηδάει έναν φράχτη με μια προβληματισμένη έκφραση στο πρόσωπό του.

Λεζάντα: Ο Χ, με γατίσια χάρη, πηδάει πάνω από τον φράχτη. Το μυαλό του τριβελίζουν χιλιάδες ερωτηματικά.

 

Και όχι, δε θα αναφέρω στην περίπτωση αυτή τα ονόματα Roy Thomas και Robert Howard στην ίδια φράση, αυτό το αφήνω στην φαντασία σας.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Βλέπω μια δυσαρέσκεια όλων στο "πρόσωπο" του Γκαστόνε.

Μήπως εξαιτίας της απίστευτης τύχης του :clover: ή μήπως επειδή ταυτιζόμαστε με τον Ντοναλντ Ντάκ; (συνεχώς χαμένοι)

Link to comment
Share on other sites

Βλέπω μια δυσαρέσκεια όλων στο "πρόσωπο" του Γκαστόνε.

Μήπως εξαιτίας της απίστευτης τύχης του :clover: ή μήπως επειδή ταυτιζόμαστε με τον Ντοναλντ Ντάκ; (συνεχώς χαμένοι)

Φταίει, πιστεύω, ότι μισούμε τους τύπους που είναι απλώς τυχεροί και δεν κουνάνε ούτε δάχτυλο...

Link to comment
Share on other sites

Και αυτό το απίστευτα ενοχλητικό ύφος του και η δε-με-νοιάζει-έχω-την-τύχη-μου-εγώ συμπεριφορά είναι που μου τη δίνει φοβερά.

Link to comment
Share on other sites

Φταίει, πιστεύω, ότι μισούμε τους τύπους που είναι απλώς τυχεροί και δεν κουνάνε ούτε δάχτυλο...

 

 

Χε, χε, στην πραγματικότητα δεν τους μισούμε! Τους ζηλεύουμε... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Χε, χε, στην πραγματικότητα δεν τους μισούμε! Τους ζηλεύουμε... :whistling:

 

Τους ζηλεύουμε μέχρι μίσους :death:

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Ξεθάβω αυτό το αρχαίο topic για να εκφράσω το μίσος μου για την κακή συνήθεια να κόβονται οι σειρές στα καλά καθούμενα χωρίς τέλος, γιατί απλά δεν απέφεραν τα αναμενόμενα έσοδα. Δε με νοιάζει αγαπητοί εκδοτικοί αν δε διάβαζαν τη σειρά αρκετές χιλιάδες αναγνωστών. Εγώ τη διάβαζα και ήθελα να μάθω τι γίνεται στο τέλος! Και δε μου έχει τύχει μια και δύο, αλλά άπειρες φορές. Τόσο που σε κάποια φάση σκεφτόμουν σοβαρά να το γυρίσω αποκλειστικά σε trade paperbacks & graphic novels. Εκεί τουλάχιστον η ιστορία ολοκληρώνεται. Ορίστε. Τα είπα και ξεθύμανα.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Το τόπικ ξεθάφτηκε ακριβώς πάνω που έβριζα τη μοίρα μου που με έρριξε πάνω στο Vinland Saga πριν αυτό ολοκληρωθεί. Δεν μπορώ να ζω για μερικές σελίδες κάθε μήνα, θέλω τη μηχανή του χρόνου που θα με πάει στο μέλλον, όταν θα έχει τελειώσει, και θα με αφήσει εκεί.

 

Αυτό είναι το μόνο που μισώ. Δηλαδή, ούτε οι τύπισσες που περιφέρονται στις παγωμένες τούνδρες φορώντας μόνο το μαγιώ τους δεν με πειράζουν πια.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..