Jump to content

Φτιαχτές Γλώσσες


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Τι άποψη έχετε για τη δημιουργία καινούργιων γλωσσών στις ιστορίες φαντασίας; Έχετε ποτέ φτιάξει κάποια δική σας γλώσσα, ως βοήθημα στις ιστορίες σας;

 

 

Προσωπικά, έχω φτιάξει κάποιες γλώσσες, αλλά δεν έχω εμβαθύνει πολύ. Δηλαδή, συνήθως, βρίσκω μια σχετική σύνταξη και λογική για τις προτάσεις/λέξεις που θέλω και αυτό είναι όλο. Δεν κάθομαι να φτιάξω και λεξικό, γιατί απλά βαριέμαι. Είμαι παραμυθάς, όχι γλωσσολόγος.

 

Η άποψή μου για τις φτιαχτές γλώσσες είναι πως είναι καλό να υπάρχουν, αλλά να μην το παρακάνει ο συγγραφέας. Δηλαδή, αν κάποιος μου γράφει 10 σειρές σε μια άγνωστη γλώσσα που πρέπει να αποκωδικοποιήσω για να καταλάβω, ε, χέσε μας, ρε φίλε...! Αν, όμως, υπάρχει κάπου μια πρόταση ή μια λέξη που σημαίνει κάτι σε μια άλλη γλώσσα, αυτό, πιστεύω, προσφέρει στην ατμόσφαιρα της ιστορίες --την κάνει πιο εξωτική.

 

Καλό παράδειγμα είναι το Valar Morghulis (sp?) του Martin, το οποίο σημαίνει "All men must die". Ο συγγραφέας --όπως έχει δηλώσει, άλλωστε-- δεν έχει καθίσει να γράψει κανένα λεξικό με τη συγκεκριμένη εξωτική γλώσσα. Έχει γράψει μόνο αυτές τις δύο υπέροχες λεξούλες. Κι αυτές οι δύο υπέροχες λεξούλες μετράνε.

 

Επίσης, καλός είναι και ο Tad Williams στο Memory, Sorow and Thorn, όπου υπάρχουν πού και πού φράσεις από άλλες γλώσσες (και στο παράρτημα του βιβλίου υπάρχει η μετάφρασή τους). Ο Williams είναι πολύ καλός στο να δημιουργεί ατμόσφαιρα, αλλά, κατά τη γνώμη, δεν τα πάει καλά με το ρυθμό της ιστορίας, με αποτέλεσμα να γίνεται βαρετός. Δυστυχώς, βαρέθηκα το MS&T στο 3ο βιβλίο και το άφησα.

Link to comment
Share on other sites

Α! Χωρίς να έχω δει αυτό εδώ, έγραφα στο άλλο με τα ονόματα για τις fantasy γλώσσες! Εμένα μου αρέσει πολύ η ιδέα μιας τέτοιας γλώσσας, ειδικά σε ονόματα και συγκεκριμένες εκφράσεις, γιατί μπορείς να τους δίνεις μια ερμηνεία ανάλογη με τον χαρακτήρα των ηρώων του βιβλίου σου και να περνάς με τον ίδιο τρόπο κωδικοποιημένα ας πούμε μυνήματα για διαφόρα σημεία π.χ. μια περιοχή που ονομάζεται κάπως γιατί εκεί συνέβη κάτι σημαντικό ή κάτι τέτοιο. Πάντως ναι, θα με κούραζε ένα βιβλίο με συνεχόμενες λέξεις που δεν μπορώ να καταλάβω και να πρέπει συνέχεια να ανατρέχω σε άλλες σελίδες που υπάρχει το γλωσσάρι και έτσι να χάνω απο την ατμόσφαιρα του βιβλίου κτλ

Εγώ ναι, φτιάχνω μια τέτοια γλώσσα και μου αρέσουν πολύ οι δυνατότητες που δίνει, γιατί μπορώ να βρίσκω δικά μου ονόματα για τους χαρακτήρες μου και για διάφορες χώρες και περιοχές και έτσι να βάζω τις δικές μου έννοιες, ανάλογα το τι θέλω να πω...

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Θα φτιάξω μερικές για τον κόσμο που χτίζω σιγά σιγά. Απλά θα αναφέρω κάποιους βασικούς συντακτικούς κανόνες και μερικές λέξεις και εκφράσεις (Ας είναι καλά το μάθημα που έκανα στη σχολή μου για μεταγλωτιστές γλωσσών ηλ. υπολογιστή και έμαθα κάποια σχετικά πράγματα)

Link to comment
Share on other sites

συμ΄φνφ απόλυτα με το βάρδο είναι καλό με λίγεσ λέξεις να δίνει μια ατμόσφερα του κόσμου όχι να φτίαχνει νέα γραμματική και γλώσσα ένας συγραφέας γιατι επειδη είναι συγραφέας και όχι γλώσσολογος θα το κάνει λαθος και αυτή η γλώσσα που θα φτίαξει θα έχει πολλά λα΄θη και σημεία που θα χάνει επειδη δεν έχει κανένα λόγο για να εξεληχθεί και να διορθωθεί.

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με το Βάρδο: καλό είναι να υπάρχει η λογική δομή της γλώσσας που θέλεις να εισαγάγεις, να γράψεις πέντ'-έξι πράγματα, και κάπου εκεί τελείωσε και η ιστορία για τους περισσότερους από εμάς... Είναι θετικό ν' αποφεύγεται η παράθεση μεγάλου μέρους κειμένου σε άγνωστη γλώσσα - σπάνια βάζουμε κάτι μακροσκελές, αλλά έχει κι αυτό το λόγο ύπαρξης του.

 

Βέβαια, καλό θα ήταν για όσους έχουν τις ανάλογες γνώσεις να το δουλέψουν λίγο παραπάνω το πράγμα, βλέποντας αν και κατά πόσο η γλώσσα είναι σύνθετη ή απλή, αν η δομή της είναι φθογγική ή συλλαβική, να βάλει κάποιους κανόνες προφοράς κι ευηχίας, τέτοια πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης, έχετε σκεφτεί ένα άλλο σχετικό "πρόβλημα"; -- Οι φτιαχτές γλώσσες είναι, κυρίως, ηχητικές γλώσσες. Δηλαδή, προσπαθούμε να αποδώσουμε τον ήχο με γράμματα της δικής μας γλώσσας, ενώ η γλώσσα που φτιάχνουμε πολύ πιθανίον να είχε τελείως διαφορετικά γράμματα, που δε μοιάζουν καθόλου, πχ, με λατινικά ή ελληνικά.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι επιβάλλεται η αντιπαράθεση παραδείγματος σε αυτό που αναφέρεις, Βάρδε...

 

Ένα χαρακτηριστικό ζήτημα είναι τα λεγόμενα Romanji (γραφή που αποδίδει τον ήχο των Kanji με τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου). Αν, ας πούμε, δω εγώ τη λέξη "kaze" με ιδεογράμματα θα την αναγνωρίσω γιατί το ξέρω σαν ιδεόγραμμα, αλλά εσείς η υπόλοιποι δε θα καταλάβετε το μέρος της λέξης "kamikaze" επειδή ακριβώς σας είναι άγνωστο παρότι η λάξη σας είναι γνωστή.

 

Τα romanji λοιπόν παίζουν αυτό το ρόλο: επιτρέπουν σε κάποιον να γράψει kanji όπως τα greeklish μας επιτρέπουν να γράψουμε ελληνικά με ξένο πληκτρολόγιο.

 

Αν θέλεις, ας πούμε, να πεις «άγγελος», γράφεις "tenshi". Έτσι ισχύει και μ' αυτό που είπες, Βάρδε: είναι το ίδιο πράγμα.

 

Βέβαια το αισχρό είναι κάτι «ντουάρφ», «τζάιαντ», κ.λ.π.

Link to comment
Share on other sites

Βέβαια το αισχρό είναι κάτι «ντουάρφ», «τζάιαντ», κ.λ.π.

Και που είσαι ακόμα...Ο άγριος *γούλφ* χίμηξε πάνω στην Γκουένγουιβαρ, ενώ το *Μπάζιλισκ* στράφηκε προς τον *Ντάρκ Ελφ* τη στιγμή που ο τελευταίος ετοιμαζόταν να αποφύγει το *ντουίομερ* που εκτόξευε ο μάγος...(στο βιβλιο τέτοια πρόταση δεν υπάρχει, αλλά τις λέξεις *γούλφ*, *Έλφ*, *ντουίομερ*κτλ. τις συναντάς ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ συχνα...)

Edited by The Blackcloak
Link to comment
Share on other sites

Δεν εννοούσα ακριβώς αυτό με τα ιδεογράμματα, αν και αυτά συμπεριλαμβάνονται, νομίζω.

 

Εκείνο που ήθελα να πω είναι ότι, πχ, μπορεί η τάδε γλώσσα να έχει ένα μόνο γράμμα που αποδίδει τον ήχο "χρ". Αν θέλεις να γράψεις, όμως, αυτή τη γλώσσα μέσα σε μια ιστορία, εσύ θα πρέπει να γράψεις κανονικά "χρ" με την ελληνική γραμματοσειρά, γιατί δε θα έχεις το απαραίτητο σύμβολο για το "χρ στη γραμμοσειρά σου. Εκτός κι αν είσαι πρόθυμος να το ζωγραφίσεις με το χέρι, οπότε είναι άλλο θέμα, αλλά, πέραν του Τόλκιν, δεν έχω δει πολλούς να το κάνουν' για την ακρίβεια, κανέναν.

Link to comment
Share on other sites

Το έχω επιχειρήσει, απλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι και σκέφτομαι τον καλύτερο τρόπο για να το περάσω στην ιστορία μου (δεν κάνω πλάκα).

Link to comment
Share on other sites

Βασικά ο Τόλκιν δεν ξεκίνησε να φτιάχνει τον κόσμο και είπε:"Α, ασ φτιάξω μια γλώσσα για τα ξωτικά."Πρώτα δημιουργήθηκαν οι γλώσσεσ και μετά ο κόσμος φτιάχτηκε βασισμένος σ' αυτές.

Link to comment
Share on other sites

Βασικά ο Τόλκιν δεν ξεκίνησε να φτιάχνει τον κόσμο και είπε:"Α, ασ φτιάξω μια γλώσσα για τα ξωτικά."Πρώτα δημιουργήθηκαν οι γλώσσεσ και μετά ο κόσμος φτιάχτηκε βασισμένος σ' αυτές.

 

 

Είπε κανένας το αντίθετο;...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Εγω ετσι μου ηρθε και έκατσα και έκανα αλφάβητο για μια από τις φυλές του κόσμου μου.Βασίζεται στον συμβολισμό ήχων αλλά δεν είναι πλήρες.Πάντως τα ιδεογράμματα (πιστεύω) πως είναι πολύ ωραία σε εμφάνιση.Γλώσσα πάντως υπάρχει μια υποτυπόδης που χρησιμοποιούν τα ξωτικά και από αυτή βγάζω τα τοπονύμια και τα ονόματα.Τώρα η χρήση του αλφαβήτου δεν βλέπω να είναι ουσιαστική αλλά την έφιαξα έτσι από μεράκι για τον κόσμο μου.Ίσως για να έχω ένα καλύτερο feeling.

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ λέξεις άλλων γλωσσών εκτός των γνωστών. Όμως μ'αρέσει να δημιουργώ νέες λέξεις από την ελληνική γλώσσα και να ψάχνω τις ήδη υπάρχουσες για την ετυμολογία τους, με γοητεύει πάρα πολύ αυτό το πράγμα: η προέλευσή τους. Όμως δίνω σ' ένα πράγμα ιδιαίτερη σημασία το πόσο εύηχες είναι οι λέξεις... Έχω τεράστιο κόλλημα που φτάνει στα όρια του ρατσισμού όταν πρόκειται για λέξεις που δεν μου κάθονται καλά. Είμαι υπέρ της χρησιμοποίησης φτιαχτών λέξεων και γλωσσών γιατί προσδίδουν πειστικότητα, φτάνει όμως να διαβάζονται και να είναι ωραίες στο άκουσμα... :blush:

Link to comment
Share on other sites

Όμως μ'αρέσει να δημιουργώ νέες λέξεις από την ελληνική γλώσσα και να ψάχνω τις ήδη υπάρχουσες για την ετυμολογία τους, με γοητεύει πάρα πολύ αυτό το πράγμα: η προέλευσή τους.

 

Πόρωση! Οι λέξεις είναι ζωντανά όντα!

Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω να εννοείτε οτι σας αρέσει να να δημιουργείτε λέξεις με απο ελληνικές λέξεις και μόνο. Όχι μείγοντας ελληνικές με αγγλικές. Εμένα μου αρέσει η ετυμολογία των λέξεων κυρίως για να μπορώ να καταλάβω πιο καλά την σημασία τους , όσ για το αν δημιουργώ καλήτερα ας το αφήσω δεν μου αρέσει να σκοτώνω την γλώσσα μου, χρειάζεται ικανότητα και γνώση πολλών λέξεων κάτι που εγώ δεν έχω.

Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω να εννοείτε οτι σας αρέσει να να δημιουργείτε λέξεις με απο ελληνικές λέξεις και μόνο. Όχι μείγοντας ελληνικές με αγγλικές.

 

Μα εμείς να μπερδεύουμε ελλίνικς με άγγκλικς και να βγάζουμε λέξεις-τεράτια σαν τον δόκτωρα Φρανκεστάιν; Δεν κάνουμε εμείς τέτια θίνκια. Είναι τρομάκτικ και διαστρόφικαλ!

 

Αγγλοελλίνικαλ Λεξοδημιουργιδέιτορ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πόρωση! Οι λέξεις είναι ζωντανά όντα!

Ολες, εκτός απ' τη λέξη νεκρός, που έχει πεθάνει.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Καλα ενταξει μαλακία είπα.Κατα τα άλλα η ετυμολογία λέει :thmbup:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Είναι λίγο περίεργη η παρατήρηση που έκανες, Πα-τέρα, και νομίζω ότι εν τέλει δε βγαίνει το νόημα που θες να περάσεις παραέξω...

 

Όσον αφορά την ετυμολογία, να σου πω πως αποτελεί διαγλωσσική και διαπολιτιμική μελέτη κι επιστήμη κι όχι μια στείρα προσέγγιση ενός και μόνο έθνους υπό τις εκάστοτε συνθήκες. Η γερμανική γλώσσα, λόγου χάρην, βασίστηκε εξ ίσου στην αρχαία ελληνική και τη λατινική, με αποτέλεσμα η λέξη «τώρα» να γράφεται nun... Σας θυμίζει μήπως το «νυν»;

Edited by RaspK FOG
Link to comment
Share on other sites

Ή το "now";

Δεν έπιασα πως ακριβώς το εννοείς αυτό, Βάρδε - συμπάθα με.

 

Πιο έντονη σύνδεση μεταξύ των ελληνικών, λατινικών, γερμανικών κι αγγλικών θεωρώ ότι έχει να προσφέρει το εξής παράδειγμα:

πατήρ (ω πάτερ, πατέρα στη σύγχρονη ελληνική), pater (λατινικά), Vater (γερμανικά, το "v" στα γερμανικά λέγεται vau και προφέρεται «φάου» ή «φ» ως φθόγγος), father (αγγλικά).

 

ΣΗΜΕίΩΣΗ: Η γερμανική γλώσσα δεν έχει τους φθόγγους «θ» και «δ».

Link to comment
Share on other sites

Το "now" βγαίνει από το γερμανικό "nun", νομίζω, το οποίο βγαίνει από το "νυν".

Link to comment
Share on other sites

Όσον αφορά την ετυμολογία, να σου πω πως αποτελεί διαγλωσσική και διαπολιτιμική μελέτη κι επιστήμη κι όχι μια στείρα προσέγγιση ενός και μόνο έθνους υπό τις εκάστοτε συνθήκες.

 

Κι αυτό είναι που έχει και πολύ ενδιαφέρον. Να ψάξεις τις ρίζες μιας λέξης και να καταλήξεις σε άλλες γλώσσες σε άλλες εποχές, να δεις πως επηρεάστηκε μέσα στο χρόνο, απο τους ανθρώπους που τη μιλούσαν, την κουλτούρα τους. Οι λέξεις γεννιούνται ζουν και πεθαίνουν.

 

 

Η γερμανική γλώσσα, λόγου χάρην, βασίστηκε εξ ίσου στην αρχαία ελληνική και τη λατινική, με αποτέλεσμα η λέξη «τώρα» να γράφεται nun... Σας θυμίζει μήπως το «νυν»;

 

 

Δε νομίζω ότι τα γερμανικά "βασίστηκαν" στα ελληνικά και τα λατινικά... Απλώς ανήκουν στην ίδια γλωσσική ομάδα, όπως και οι περισσότερες σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες. Γι'αυτό και υπάρχει σύνδεση.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..