Jump to content

Αμοιβές


Morigan
 Share

Recommended Posts

Εχμμμ ετσι δουλευει η αγορα στο ελλαντα εδω και πολλαααα χρονια, κανεις δε θελει καλο επαγγελματια ολοι θελουν φτηνο επαγγελματια, και οσο υπαρχουν οι "ειλωτες" και ΕΙΔΙΚΑ αυτοι που δεχονται να πληρωνουν καλα λεφτα για προιοντα και υπηρεσιες "made by ειλωτα" το χαλι θα διαιωνίζεται...

 

I love Greece...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
  • Replies 142
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Nihilio

    22

  • Παρατηρητής

    18

  • dreamwhisperer

    11

  • wannabe

    31

Καλησπέρα...αυτό που έχω να πω εγώ αναφορικά με την Ελληνική αγορά και γενική κατάσταση είναι ότι η μόνες λύσεις που βλέπω για τους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή είναι ή να το κάνουν στα αγγλικά (πολύς κόπος αλλά αυτομάτως έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες αν είσαι ικανός) ή η λογική του open source, και τι εννοώ με αυτό. Να βγάλεις λεφτά αποκλείεται, το αναγνωστικό κοινό είναι ήδη περιορισμένο και ίσως μια προσπάθεια ανεξάρτητης έκδοσης από το ίδιο το περιορισμένο αυτό κοινό να είναι το μόνο μέσο τώρα. Μια συλλογή από εσάς εδώ που ακολουθείτε πιστά την φαντασία, χωρίς να έχεις σκοπό το κέρδος αλλά την καλή δουλειά και την ανταλλαγή ιδεών. Η δημιουργία μιας ισχυρής κοινότητας είναι το πρώτο βήμα για την εξάπλωση την φαντασίας, νομίζω εγώ δηλαδή...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα...αυτό που έχω να πω εγώ αναφορικά με την Ελληνική αγορά και γενική κατάσταση είναι ότι η μόνες λύσεις που βλέπω για τους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή είναι ή να το κάνουν στα αγγλικά (πολύς κόπος αλλά αυτομάτως έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες αν είσαι ικανός) ή η λογική του open source, και τι εννοώ με αυτό. Να βγάλεις λεφτά αποκλείεται, το αναγνωστικό κοινό είναι ήδη περιορισμένο και ίσως μια προσπάθεια ανεξάρτητης έκδοσης από το ίδιο το περιορισμένο αυτό κοινό να είναι το μόνο μέσο τώρα. Μια συλλογή από εσάς εδώ που ακολουθείτε πιστά την φαντασία, χωρίς να έχεις σκοπό το κέρδος αλλά την καλή δουλειά και την ανταλλαγή ιδεών. Η δημιουργία μιας ισχυρής κοινότητας είναι το πρώτο βήμα για την εξάπλωση την φαντασίας, νομίζω εγώ δηλαδή...

 

Υπάρχει και η λύση που ακολούθησε π.χ. ο Τριαρίδης [http://www.triaridis.gr/] :

Γράφεις το βιβλιαράκι σου και άμα δεν δέχεται κανείς να το εκδόσει, το ανεβάζεις δωρεάν στο νετ και μετά από λίγο καιρό (η αλήθεια είναι πως ειδικά τα "μελένια λεμόνια" πήγαν σούπερ μόλις ανέβηκαν online) επιλέγεις ανάμεσα σε προσφορές εκδοτών που σφάζονται να σε δημοσιεύσουν. Τέλειο; :thmbup:

 

Στην τελική άμα δεν αξίζει το πόνημά σου, έχεις έναν τρόπο έτσι, να το μάθεις.

Link to comment
Share on other sites

Στην τελική άμα δεν αξίζει το πόνημά σου, έχεις έναν τρόπο έτσι, να το μάθεις.

 

 

Δηλαδή μόνο αυτά που αξίζουν εκδίδονται; Από πότε έχουμε αξιοκρατία στην Ελλάδα και δεν το θυμάμαι;

Link to comment
Share on other sites

Ένα πράγμα που μου δίδαξαν τα indie rpg είναι οτι το POD δεν είναι ντροπή. Πολλές φορές είναι καλύτερο απο τις εταιρίες θα έλεγα. Το πρόβλημα είναι οτι το POD δεν έχει διανομή και έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, χλωμό το βλέπω να καταφέρει κάποιος να πείσει τα μεγάλα βιβλιοπωλεία να βάλουν το βιβλίο στο ράφι.

 

Απο την άλλη πλευρά, μια καλή ιστοσελίδα και ένα καλό βιβλίο δεν θα ήταν κακή ιδέα να το δημοσιεύσεις μόνος σου. Ένας απο εμάς εδώ στο SFF του οποίου οι ιστορίες αρέσουν στον κόσμο, αν έβγαζε ένα βιβλίο μόνος του, δεν θα πωλούσε κάμποσα βιβλία? Αρκέι βέβαια να είμαστε ρεαλιστές. Δηλαδή 1000 αντίτυπα θεωρείται επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή μόνο αυτά που αξίζουν εκδίδονται; Από πότε έχουμε αξιοκρατία στην Ελλάδα και δεν το θυμάμαι;

 

 

Δηλαδή το ίδιο είναι να διαβάσει το κοινό το βιβλίο σου πριν εκδοθείς και να σου δώσει το "οκ" και το ίδιο να έχεις γκόμενο τον εκδότη ή να τα πληρώσεις από την τσέπη σου για να έχεις να λες ότι εκδόθηκες και να μην πουλήσεις τίποτα?

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή το ίδιο είναι να διαβάσει το κοινό το βιβλίο σου πριν εκδοθείς και να σου δώσει το "οκ" και το ίδιο να έχεις γκόμενο τον εκδότη ή να τα πληρώσεις από την τσέπη σου για να έχεις να λες ότι εκδόθηκες και να μην πουλήσεις τίποτα?

 

 

Βασικά το ίδιο πράγμα λέμε. Αλλά...

Εκτός όμως από τον κύριο αυτόν που ανέφερες, πόσα έργα κατάφεραν να εκδωθούν μέσα από ιστιοσελίδες, μπλογκς και φόρουμ; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε α) ή κάμποσοι από εμάς τους σουφουφήτες θα είχαμε εκδωθεί (καθώς αρκετοί έχουν και τα δικά τους μπλογκς που ανεβάζουν ιστορίες) β) ή δεν είμαστε άξιοι έκδοσης.

Τώρα, σχετικά με εκείνους που εκδίδονται, πραγματικά πιστεύω πως δεν θα μάθω τα κριτήρια αξιοκρατίας των εκδοτών. Δεν μου βγαίνει από το μυαλό πάντως η λέξη "γνωστός" είτε το έργο αξίζει είτε όχι.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά (αναφέρομαι σε όσους μιλανε για εκδοτικά χατήρια) να κάνω εγώ μια ερώτηση; Ο εκδότης απο τι ζει; Μήπως ζει απο τα βιβλία που εκδίδει; Εγώ έτσι πιστεύω. Αυτή ειναι η δουλειά του. Κάνω την ακόλουθη σκέψη εγω τώρα και πειτε με χαζο: ενας εκδότης είναι επιχειρηματίας, αυτο το δεχόμαστε; Ας το δεχτούμε. Με τι κριτήριο κάνει μπιζνες για να επιβιώσει; Εκδίδει βασει του τι εγώ, εσύ, κάποιος αλλός θεωρεί καλό; Ή μήπως εκδίδει οτι πιστεύει πως μπορεί να πουλήσει; Εγω λέω το 2ο. Με βάση αυτό, ποσες πια δουλειές που δε μπορει να πουλησει αλλα προερχονται απο γνωστους/γκομενες/συγγενεις θα εκδόσει; Δηλαδη ναι σιγουρα οι δημοσιες σχεσεις παιζουν ρολο αλλα τι λέμε εδω; Πως ενας επιχειρηματιας επενδύει σε κάποιον που είναι γνωστός του παρολο που δε το κοβει να βγαζει λεφτα, αλλα αφηνει στην απεξω τους σουπερ ταλαντουχους που του φερνουν το ενα πιθανο μπεστ σελλερ πισω απο το αλλο; Μονο εγώ βρίσκω λαθος αυτο τον συλλογισμό;

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά (αναφέρομαι σε όσους μιλανε για εκδοτικά χατήρια) να κάνω εγώ μια ερώτηση; Ο εκδότης απο τι ζει; Μήπως ζει απο τα βιβλία που εκδίδει; Εγώ έτσι πιστεύω. Αυτή ειναι η δουλειά του. Κάνω την ακόλουθη σκέψη εγω τώρα και πειτε με χαζο: ενας εκδότης είναι επιχειρηματίας, αυτο το δεχόμαστε; Ας το δεχτούμε. Με τι κριτήριο κάνει μπιζνες για να επιβιώσει; Εκδίδει βασει του τι εγώ, εσύ, κάποιος αλλός θεωρεί καλό; Ή μήπως εκδίδει οτι πιστεύει πως μπορεί να πουλήσει; Εγω λέω το 2ο. Με βάση αυτό, ποσες πια δουλειές που δε μπορει να πουλησει αλλα προερχονται απο γνωστους/γκομενες/συγγενεις θα εκδόσει; Δηλαδη ναι σιγουρα οι δημοσιες σχεσεις παιζουν ρολο αλλα τι λέμε εδω; Πως ενας επιχειρηματιας επενδύει σε κάποιον που είναι γνωστός του παρολο που δε το κοβει να βγαζει λεφτα, αλλα αφηνει στην απεξω τους σουπερ ταλαντουχους που του φερνουν το ενα πιθανο μπεστ σελλερ πισω απο το αλλο; Μονο εγώ βρίσκω λαθος αυτο τον συλλογισμό;

 

 

Βρε μια χαρά τα λες. Έχεις αναρωτηθεί όμως τι θεωρούν εκείνοι έργο που έχει βλέψεις να γίνει best seller; Μήπως και οι ίδιοι γνωρίζουν;

Το θέμα των γνωστών είναι παρόμοιο με την επιλογή των θέσεων εργασίας: βάζουν όποιον να ναι, είτε κάνει για τη θέση είτε όχι. Αυτοί κάνουν το καρδιακό, περιμένοντας το αποτέλεσμα να φανεί στην πορεία. Αμα οι εκδότες ξέρουν από marketing, και την σαβούρα best seller θα σου την κάνουν.

Επιπλέον (μιας και απευθύνεσαι και σε εμένα), θα σου θέσω μια ερώτηση: Πες πως είσαι εκδότης. Σου στέλνουν δύο άτομα από ένα μυθιστόρημα. Ο ένας τυχαίνει να είναι φίλος σου. Είναι και οι δύο εξίσου ταλαντούχοι αλλά εσύ πρέπει να βγάλεις μόνο έναν. Ποιον θα έβγαζες;

Ή ας το πάρουμε αλλιώς: Πες πως δεν είσαι εκδότης αλλά εργάζεσαι για κάποιον εκδοτικό. Είσαι ο άνθρωπος που έχει αναλάβει να διαβάσει και να αξιολογίσει δέκα χειρόγραφα, 200 300 σελίδες το καθένα. Εκεί που έχεις εντωπίσει κάτι καλό και είσαι έτοιμος να το προτύνεις στον εκδότη, να σου πετάγεται ο ίδιος ο αφεντικός και σου φέρνει ένα βιβλίο από το πουθενά, λέγοντας σου "αυτό θα βγάλουμε, είναι καλό", επειδή είναι κάποιου δικού του. Δεν βγάζει νόημα, πιστεύεις;

Edited by Παρατηρητής
Link to comment
Share on other sites

Βασικά το ίδιο πράγμα λέμε. Αλλά...

Εκτός όμως από τον κύριο αυτόν που ανέφερες, πόσα έργα κατάφεραν να εκδωθούν μέσα από ιστιοσελίδες, μπλογκς και φόρουμ; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε α) ή κάμποσοι από εμάς τους σουφουφήτες θα είχαμε εκδωθεί (καθώς αρκετοί έχουν και τα δικά τους μπλογκς που ανεβάζουν ιστορίες) β) ή δεν είμαστε άξιοι έκδοσης.

Τώρα, σχετικά με εκείνους που εκδίδονται, πραγματικά πιστεύω πως δεν θα μάθω τα κριτήρια αξιοκρατίας των εκδοτών. Δεν μου βγαίνει από το μυαλό πάντως η λέξη "γνωστός" είτε το έργο αξίζει είτε όχι.

 

Κοίτα, το είδος σουφουφού έχει πολύ δρόμο ακόμη κυρίως λόγω προκατάληψης. Κάνε το εξής τεστ σε έναν δίγλωσσο άσχετο. Δώστου ένα κείμενο που γράφει τη λέξη π.χ. "εξωγήινος" στα ελληνικά και ένα άλλο κείμενο που να εμπεριέχει την ίδια λέξη στα αγγλικά και ρώτα τον ποιο θεωρεί σοβαρή λογοτεχνία. Εγώ το κάνω συνέχεια (από τότε που μου το επισήμαναν) και ποτέ μα ποτέ δεν θεώρησε κάποιος σοβαρό κείμενο οποιοδήποτε ελληνικό με τις λέξεις - ταμπού. Δεν έχει λοιπόν να κάνει με ταλέντο αλλά με κολλήματα δικά μας.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά (αναφέρομαι σε όσους μιλανε για εκδοτικά χατήρια) να κάνω εγώ μια ερώτηση; Ο εκδότης απο τι ζει; Μήπως ζει απο τα βιβλία που εκδίδει; Εγώ έτσι πιστεύω. Αυτή ειναι η δουλειά του. Κάνω την ακόλουθη σκέψη εγω τώρα και πειτε με χαζο: ενας εκδότης είναι επιχειρηματίας, αυτο το δεχόμαστε; Ας το δεχτούμε. Με τι κριτήριο κάνει μπιζνες για να επιβιώσει; Εκδίδει βασει του τι εγώ, εσύ, κάποιος αλλός θεωρεί καλό; Ή μήπως εκδίδει οτι πιστεύει πως μπορεί να πουλήσει; Εγω λέω το 2ο. Με βάση αυτό, ποσες πια δουλειές που δε μπορει να πουλησει αλλα προερχονται απο γνωστους/γκομενες/συγγενεις θα εκδόσει; Δηλαδη ναι σιγουρα οι δημοσιες σχεσεις παιζουν ρολο αλλα τι λέμε εδω; Πως ενας επιχειρηματιας επενδύει σε κάποιον που είναι γνωστός του παρολο που δε το κοβει να βγαζει λεφτα, αλλα αφηνει στην απεξω τους σουπερ ταλαντουχους που του φερνουν το ενα πιθανο μπεστ σελλερ πισω απο το αλλο; Μονο εγώ βρίσκω λαθος αυτο τον συλλογισμό;

 

Δεν είναι όλα όμως άσπρο - μαύρο. Ούτε όλα τα βιβλία είναι από "σπρωξίματα" ούτε οι εκδότες επιλέγουν πάντα τα καλύτερα βιβλία. Δεν είμαστε όλοι ταλεντάρες που κανείς δεν αναγνωρίζει το ταλέντο μας και έχουν βαλθεί να μας φάνε οι κλίκες.

Απ΄την άλλη, σκέψου μόνο τις περιπτώσεις σούπερ συγγραφέων που μόλις παρουσιάσουν νέο βιβλίο ανεξάρτητα από περιεχόμενο θα τρέξουν όλοι να τους δώσουν συμβόλαιο. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι το βιβλίο είναι καλό (άλλωστε όλοι έχουμε δει να κυκλοφορούν άπειρες πατάτες μεγάλων συγγραφέων) ούτε ότι θα πουλήσει. Το αντίθετο, μπορεί να τσαντίσει τους αναγνώστες του συγγραφέα που το αγόρασαν από κεκτημένη ταχύτητα. Κάνει όμως πολύ καλό για το κύρος του εκάστοτε εκδοτικού να είναι εκείνος που το κυκλοφόρησε. Και αυτό ήταν μόνο ένα μικρό παράδειγμα.

 

p.s. αν και δεν επιθυμώ να επεκταθώ, έχω ένα προσωπικό παράδειγμα της αψυχολόγητης κατάστασης στους εκδοτικούς: κατάφερα και εκδόθηκα χωρίς "μέσον", κουφάθηκα με την απήχηση, το βιβλίο μου βρίσκεται στην 4η έκδοση και ακόμη δεν έχω δει φράγκο - κι ούτε πρόκειται βασικά, εάν δεν βρω το χρόνο και τα λεφτά να βάλω δικηγόρο. Ενδέχεται λοιπόν, κάποιοι εκδότες να πληρώνουν τα σπασμένα στην πλάτη μερικών ενθουσιασμένων πρωτοεκδιδόμενων ψώνιων, όπως εγώ. :D

Link to comment
Share on other sites

H αλήθεια είναι ότι ο γνωστός μετράει κάπου αλλού: ότι ο εκδότης (ή αυτός που διαβάζει τα κείμενα) θα προσέξει περισσότερο αυτό που διαβάζει και, αν δεν είναι για τα μπάζα, ίσως το προχωρήσει πιο πέρα. Αν πάει ξεκάρφωτο τότε είναι πολύ πιθανόν να "κοπεί" με το πρώτο-δεύτερο φάουλ γιατί σιγά μην κάτσει να ασχοληθεί ο editor που επιλέγει τα βιβλία.

Link to comment
Share on other sites

Βρε μια χαρά τα λες. Έχεις αναρωτηθεί όμως τι θεωρούν εκείνοι έργο που έχει βλέψεις να γίνει best seller; Μήπως και οι ίδιοι γνωρίζουν;

Το θέμα των γνωστών είναι παρόμοιο με την επιλογή των θέσεων εργασίας: βάζουν όποιον να ναι, είτε κάνει για τη θέση είτε όχι. Αυτοί κάνουν το καρδιακό, περιμένοντας το αποτέλεσμα να φανεί στην πορεία. Αμα οι εκδότες ξέρουν από marketing, και την σαβούρα best seller θα σου την κάνουν.

Επιπλέον (μιας και απευθύνεσαι και σε εμένα), θα σου θέσω μια ερώτηση: Πες πως είσαι εκδότης. Σου στέλνουν δύο άτομα από ένα μυθιστόρημα. Ο ένας τυχαίνει να είναι φίλος σου. Είναι και οι δύο εξίσου ταλαντούχοι αλλά εσύ πρέπει να βγάλεις μόνο έναν. Ποιον θα έβγαζες;

Ή ας το πάρουμε αλλιώς: Πες πως δεν είσαι εκδότης αλλά εργάζεσαι για κάποιον εκδοτικό. Είσαι ο άνθρωπος που έχει αναλάβει να διαβάσει και να αξιολογίσει δέκα χειρόγραφα, 200 300 σελίδες το καθένα. Εκεί που έχεις εντωπίσει κάτι καλό και είσαι έτοιμος να το προτύνεις στον εκδότη, να σου πετάγεται ο ίδιος ο αφεντικός και σου φέρνει ένα βιβλίο από το πουθενά, λέγοντας σου "αυτό θα βγάλουμε, είναι καλό", επειδή είναι κάποιου δικού του. Δεν βγάζει νόημα, πιστεύεις;

 

 

οτι και αν θεωρουν, ξερουν δε ξερουν, ειναι δουλεια τους να το κανουν. Μη γελιομαστε, οπως και στο σινεμα με το blockbuster, ετσι και στη λογοτεχνια, το best seller και η ποιότητα του έργου δε συμβαδίζουν και πολύ συχνα.

Για την ερωτηση σου θα απαντησω με αλλη ερωτηση: εισαι υδραυλικος. Ειναι σαββατο μεσημερι. Εχεις χρονο να επισκευασεις μια βλαβη αλλα εχεις δυο τηλεφωνα για το ιδιο προβλημα με το καζανακι. Ο ενας ειναι φιλος σου. Σε ποιον πας; Ε ναι στον φιλο σου. Αλλαξε τωρα το επαγγελμα. Μετα ξανα αλλαξε το. Ολες τις φορες θα πηγαινεις στον φιλο. Δεν ειναι κακο να βοηθησεις εναν φιλο σου απο τη στιγμη που εχεις το ιδιο κερδος με εναν παντελως αγνωστο. Εγω λεω αλλο. Αν ο φιλος δε σε πληρωνει ή σου δινει τα μισα λεφτα, εσυ σαν επαγγελματιας ποσο καιρο θα επιβιωσεις γραφοντας στα παλια σου παπουτσια τον πελατη και εξυπηρετωντας τον φιλο; Αρα ναι καποια βιβλια θα βγουν και για χαρη του φιλου αλλα ειναι η εξαιρεση αυτη και οχι ο κανονας. Το ιδιο και για το 2ο παραδειγμα σου.

Προσωπικα πιστευω πως ο κοσμος οσο περναει ο καιρος διαβαζει ολο και λιγοτερο, προτιμαει την εικονα που εχει περισοτερη πληροφορια με λιγοτερο κοπο. Ο κοσμος προτιμάει να δει την ταινια απο το να διαβασει το βιβλιο, να δει τηλεοραση απο το να διαβασει εφημεριδα και παει λεγοντας. Υπαρχει λοιπον μια κριση στο μέσο και χωρίς κακους εκδοτες και αταλαντους δημιουργους. Απο την αλλη στη βιβλιοθηκη μου, οπως και σε καθε βιβλιοθηκη που σεβεται τον εαυτο της :Ρ υπαρχουν βιβλια που αν υπηρχε αξιοκρατία (που δεν υφισταται τετοιο πραγμα στην τεχνη αλλα λεμε) δε θα επρεπε να εχουν εκδοθει ποτε. Σπαταλη χαρτιου ενα πραμα. Πως βρεθηκαν εκει; Τα αγορασα με τα καλα μου λεφτα. Δε με υποχρεωσε κανεις να χαλασω λεφτα σε σαχλαμαρες. Γιαυτο και θεωρω πως δε με παιρνει να βγω να γκρινιαξω για το επιπεδο των εκδοσεων, αφου καταναλωνοντας σκουπιδια ειμαι μερος του προβληματος. Με λιγα λογια, τα best seller δε γινονται μονα τους και το τι νομιζει ο εκδοτης πως θελει το κοινο δε το βγαζει παντα απο το μυαλο του. Αν το κοινο αγοραζει Ο Ιουδας φιλουσε υπεροχα πχ, ο εκδοτης θα πει "ωπα κατι τετοιο θελω" και θα ψαξει για κατι αντιστοιχο επειδη τετοιο σημα εχει παρει απο την αγορα. Το κοινο λοιπον για μενα ειναι πολυ σημαντικο να καταλαβει πως αν θελει εχει δυναμη. Για να ερθουμε στα δικα μας, οταν ακουω καποιον να λεει "διαβαζω τη σειρα Μαγοι και Ξωτικοτρυπες αλλα εδω και 3 τομους (απο τους 48) ειναι βλακεια, περιμενω να ανακαμψει" μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι. Αυτος ειναι που συνεχιζει να λεει στο εκδοτη "ταισε με κι αλλα σκουπιδια, μαρεσουν", οχι εγω. Ο εκδοτης ειναι λοιπον επιχειρηματιας, που οτι κανει το κανει για να κερδισει. Θες γιατι ο συγγραφεας που του φερνουν εχει καποιο ονομα; Θες γιατι πιστευει πως εχει στα χερια του τον νεο Χαρυ Ποτερ; Θες γιατι ειναι ρομαντικος και θελει να γραψουν στον ταφο του "Αυτος εδω εκανε το καλο", εχει τους δικούς του λογους, που δε νομιζω να εχουν να κανουν ουτε με συνομωσιες ουτε με κλικες. Αστον να κανει τη δουλεια του. Προσωπικα με ενοχλει μονο το θεμα του ποσοστου. Που δλδ τον δικο μου τον ιδρωτα τον εκμεταλεύεται αλλος και μου αφηνει ενα 10% να ζησω, δλδ εγω που παρέχω το έργο πληρωνομαι οσο αυτος που το τυπωνει (και πιο λιγο; δεν ξερω). Αυτο ειναι οντως προβλημα. Λεει ο εκδοτης "ναι αλλα εγω κανω την επενδυση, παιρνω ρισκο". Εμενα γιατι πρεπει να με νοιαζει; Ως δημιουργος δουλεια μου ειναι να δημιουργω. Ετσι βλεπω τα πραγματα εγω. Μπορει να κανω και λαθος.

Link to comment
Share on other sites

οτι και αν θεωρουν, ξερουν δε ξερουν, ειναι δουλεια τους να το κανουν. Μη γελιομαστε, οπως και στο σινεμα με το blockbuster, ετσι και στη λογοτεχνια, το best seller και η ποιότητα του έργου δε συμβαδίζουν και πολύ συχνα.

Για την ερωτηση σου θα απαντησω με αλλη ερωτηση: εισαι υδραυλικος. Ειναι σαββατο μεσημερι. Εχεις χρονο να επισκευασεις μια βλαβη αλλα εχεις δυο τηλεφωνα για το ιδιο προβλημα με το καζανακι. Ο ενας ειναι φιλος σου. Σε ποιον πας; Ε ναι στον φιλο σου. Αλλαξε τωρα το επαγγελμα. Μετα ξανα αλλαξε το. Ολες τις φορες θα πηγαινεις στον φιλο. Δεν ειναι κακο να βοηθησεις εναν φιλο σου απο τη στιγμη που εχεις το ιδιο κερδος με εναν παντελως αγνωστο. Εγω λεω αλλο. Αν ο φιλος δε σε πληρωνει ή σου δινει τα μισα λεφτα, εσυ σαν επαγγελματιας ποσο καιρο θα επιβιωσεις γραφοντας στα παλια σου παπουτσια τον πελατη και εξυπηρετωντας τον φιλο; Αρα ναι καποια βιβλια θα βγουν και για χαρη του φιλου αλλα ειναι η εξαιρεση αυτη και οχι ο κανονας. Το ιδιο και για το 2ο παραδειγμα σου.

Προσωπικα πιστευω πως ο κοσμος οσο περναει ο καιρος διαβαζει ολο και λιγοτερο, προτιμαει την εικονα που εχει περισοτερη πληροφορια με λιγοτερο κοπο. Ο κοσμος προτιμάει να δει την ταινια απο το να διαβασει το βιβλιο, να δει τηλεοραση απο το να διαβασει εφημεριδα και παει λεγοντας. Υπαρχει λοιπον μια κριση στο μέσο και χωρίς κακους εκδοτες και αταλαντους δημιουργους. Απο την αλλη στη βιβλιοθηκη μου, οπως και σε καθε βιβλιοθηκη που σεβεται τον εαυτο της :Ρ υπαρχουν βιβλια που αν υπηρχε αξιοκρατία (που δεν υφισταται τετοιο πραγμα στην τεχνη αλλα λεμε) δε θα επρεπε να εχουν εκδοθει ποτε. Σπαταλη χαρτιου ενα πραμα. Πως βρεθηκαν εκει; Τα αγορασα με τα καλα μου λεφτα. Δε με υποχρεωσε κανεις να χαλασω λεφτα σε σαχλαμαρες. Γιαυτο και θεωρω πως δε με παιρνει να βγω να γκρινιαξω για το επιπεδο των εκδοσεων, αφου καταναλωνοντας σκουπιδια ειμαι μερος του προβληματος. Με λιγα λογια, τα best seller δε γινονται μονα τους και το τι νομιζει ο εκδοτης πως θελει το κοινο δε το βγαζει παντα απο το μυαλο του. Αν το κοινο αγοραζει Ο Ιουδας φιλουσε υπεροχα πχ, ο εκδοτης θα πει "ωπα κατι τετοιο θελω" και θα ψαξει για κατι αντιστοιχο επειδη τετοιο σημα εχει παρει απο την αγορα. Το κοινο λοιπον για μενα ειναι πολυ σημαντικο να καταλαβει πως αν θελει εχει δυναμη. Για να ερθουμε στα δικα μας, οταν ακουω καποιον να λεει "διαβαζω τη σειρα Μαγοι και Ξωτικοτρυπες αλλα εδω και 3 τομους (απο τους 48) ειναι βλακεια, περιμενω να ανακαμψει" μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι. Αυτος ειναι που συνεχιζει να λεει στο εκδοτη "ταισε με κι αλλα σκουπιδια, μαρεσουν", οχι εγω. Ο εκδοτης ειναι λοιπον επιχειρηματιας, που οτι κανει το κανει για να κερδισει. Θες γιατι ο συγγραφεας που του φερνουν εχει καποιο ονομα; Θες γιατι πιστευει πως εχει στα χερια του τον νεο Χαρυ Ποτερ; Θες γιατι ειναι ρομαντικος και θελει να γραψουν στον ταφο του "Αυτος εδω εκανε το καλο", εχει τους δικούς του λογους, που δε νομιζω να εχουν να κανουν ουτε με συνομωσιες ουτε με κλικες. Αστον να κανει τη δουλεια του. Προσωπικα με ενοχλει μονο το θεμα του ποσοστου. Που δλδ τον δικο μου τον ιδρωτα τον εκμεταλεύεται αλλος και μου αφηνει ενα 10% να ζησω, δλδ εγω που παρέχω το έργο πληρωνομαι οσο αυτος που το τυπωνει (και πιο λιγο; δεν ξερω). Αυτο ειναι οντως προβλημα. Λεει ο εκδοτης "ναι αλλα εγω κανω την επενδυση, παιρνω ρισκο". Εμενα γιατι πρεπει να με νοιαζει; Ως δημιουργος δουλεια μου ειναι να δημιουργω. Ετσι βλεπω τα πραγματα εγω. Μπορει να κανω και λαθος.

 

Δεν διαφωνώ, μόνο που άλλη η δουλειά του υδραυλικού και άλλη αυτή του εκδότη. Ο εκδότης, μπορεί μεν να βγάλει το χ βιβλίο του ψ γνωστού αλλά τον δεσμεύει και με ένα συμβόλαιο που τον θέτει κάτω από τον έλεγχο του. Αν το βιβλίο του γνωστού πάει καλά, θα του βγάλει και το επόμενο (αν έχει κάτι στα σκαριά). Αν όχι του απορρίπτει ιδέες που ίσως να μην του κάνουν ή του υπαγορεύει τι να γράψει.

Σχετικά με τις αμοιβές έχεις απόλυτο δίκιο. Εκτός του ότι δίνουν ψύχουλα στους συγγραφείς (αν τους δώσουν) πολλοί εκδότες εφαρμόζουν την τακτική του σε πληρώνω μετά τα πεντακόσια κομμάτια που θα πουλήσεις. Και φυσικά γίνονται και άλλες κομπίνες. Πχ ένας από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς στην Ελλάδα σε κανένα βιβλίο του δεν αναφέρει σε ποια έκδοση ή χιλιάδα κυκλοφορεί. Μπορεί, δηλαδή, το βιβλίο κάποιου να έχει δώσει 1600 κομμ΄τια άρα να έχει περάσει σε δεύτερη ή τρίτη έκδοση ενώ στο συγγραφέα να του λένε ότι είναι ακόμα στην πρώτη.

Link to comment
Share on other sites

Εδώ είναι ένα άρθρο του Michael Kandel στη σελίδα της Ursula K. Le Guin. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι οι εκδότες δεν έχουν ιδέα του τι πουλάει! Με ποιο κριτήριο διαλέγουν; Πώς ξέρουν αν αυτό που κρατάνε στα χέρια τους είναι διαμάντια ή ένα όμορφο γυαλί; Δεν ξέρουν βασικά. Βασίζονται στο ένστικτο, στην πεποίθηση ότι γνωρίζουν την αγορά κλπ κλπ.

 

Ας μη στεκόμαστε στους εκδότες λοιπόν. Όποιος έχει κάτι που πιστεύει ότι αξίζει να εκδοθεί, θα βρει τον τρόπο. Θα στείλει παντού το χειρόγραφο, θα χτυπήσει πόρτες, θα μιλήσει σε γνωστούς του ή θα γνωρίσει καινούριους, θα πάρει έναν εναλλακτικό δρόμο. Τώρα, για τα λεφτά, όλα αυτά είναι ευσεβείς πόθοι. Μακάρι να βγάζαμε λεφτά από αυτά και κάποιοι από μας ίσως να το πετύχουν. Οι υπόλοιποι, ας βρούμε μια δουλειά που μας αρέσει - έστω και στο ελάχιστο - κι ας βρούμε το χρόνο που χρειαζόμαστε για να δημιουργήσουμε. Νομίζω καλύτερη αμοιβή απ' το να γνωρίζεις ότι κάποιος διάβασε το έργο σου και το απόλαυσε δεν υπάρχει.

Link to comment
Share on other sites

Δεν διαφωνώ, μόνο που άλλη η δουλειά του υδραυλικού και άλλη αυτή του εκδότη. Ο εκδότης, μπορεί μεν να βγάλει το χ βιβλίο του ψ γνωστού αλλά τον δεσμεύει και με ένα συμβόλαιο που τον θέτει κάτω από τον έλεγχο του. Αν το βιβλίο του γνωστού πάει καλά, θα του βγάλει και το επόμενο (αν έχει κάτι στα σκαριά). Αν όχι του απορρίπτει ιδέες που ίσως να μην του κάνουν ή του υπαγορεύει τι να γράψει.

 

Δεν ειπαμε πως ειναι ιδια δουλεια... Με ρωτουσες να εξυπηρετει καποιος τον φιλο ή εναν αγνωστο για την ιδια δουλεια. Τελοσπαντων. Οσο για τα συμβολαια προσέχουμε τι υπογραφουμε γενικα.

Για τα υπολοιπα, δε διαφωνω με αρκετα απο οσα λες, η βασική μας διαφορα ειναι το οτι τα θεωρεις κανονα και οχι εξαιρεση. Απο την προσωπική μου εμπειρια απο τον χωρο, μονο σαν εξαιρέσεις μπορω να τα δω, τι να πω. Δεν λέω ουτε πως οι εκδοτες ξερουν τι θελουν, ουτε πως οι δημοσιες σχεσεις δεν παιζουν κανεναν ρόλο, ουτε πως υπαρχει αξιοκρατία στον χώρο. Αυτο που λέω ειναι πως αν εχεις κατι που ενας εκδοτης πιστευει πως μπορει να κερδίσει απο αυτο, θα στο εκδοσει.

Link to comment
Share on other sites

Απο την προσωπική μου εμπειρια απο τον χωρο, μονο σαν εξαιρέσεις μπορω να τα δω, τι να πω.

 

Ενώ από τις δικές μου προσωπικες εμπειρίες, συμβαίνει το ανάποδο. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ακυρώνω αυτό που λες, διότι έχεις δίκιο και όντως αυτό ισχύει. Ο εκδότης θα βγάλει αυτό που πιστεύει ότι θα του φέρει λεφτά. Το βλέπω και από κάποιους γνωστούς μου εκδότες. Το θέμα του "γνωστού" συναντάται κυρίως στους μεγάλους εκδοτικούς (όχι ότι και οι μικροί πάνε πίσω).

 

Στο θέμα μας τώρα. Πρόσφατα γνώριζα τον Ναούμ Θεοδωσιάδη (τυχαίνει να δουλεύουμε στην ίδια εταιρεία) που είναι γνωστός κυρίως για βιβλία του Ξωτικά και Τόλκιν: Ο Ονειρευτής και η Σκιά του. Μετά από ατελείωτες ώρες συζήτησης που κάναμε (βρήκε ο γύφτος τη γενιά του, σαν να λέμε) τον ρώτησα αν έχει βγάλει τίποτα από τα βιβλία του. Η απάντηση ήταν όχι. Ότι έχει βγάλει είναι από τις μετφράσεις για το Αρχέτυπο και την Άγνωστη Κανταθ. Από τα δικά του τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

Από την εμπειρία του πρώτου βιβλίου να καταθέσω κι εγώ την άποψη μου.

 

Αν είσαι καινούργιος, αν ασχολείσαι με μη δημοφιλή λογοτεχνικά είδη, αν δεν είσαι κωλόφαρδος και κάνεις τρελή επιτυχία: μην περιμένεις να βγάλεις λεφτά από το γράψιμο (για να ζήσεις δεν το συζητάμε καν, γιατί σ’ αυτή την περίπτωση, ακόμα κι επιτυχία να κάνεις αυτή σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζει το μέλλον σου οικονομικά. Εξ ου και πολλοί συγγραφείς κάνουν διάφορες παράλληλες δουλειές τύπου αρθρογραφία, ραδιόφωνο, μεταφράσεις, σεμινάρια προκειμένου να επιβιώσουν).

 

Είχα ακούσει παλιά ότι κάποιοι συγγραφείς-«αστέρια» της Ελλάδας πληρώνονται από τους εκδοτικούς οίκους τους σαν μισθωτοί, έχουν δηλαδή σταθερό εισόδημα. Δεν γνωρίζω κατά πόσο αυτό αληθεύει αλλά για την δική μου περίπτωση και των περισσοτέρων πιστεύω, παίζουν μονάχα ποσοστά.

 

 

 

Τα οποία είναι μικρά και με αντίστοιχα μικρές πωλήσεις, μονάχα ως χαρτζιλίκι μπορείς να τα αντιμετωπίσεις.

 

Οπότε είναι ξεκάθαρο ότι, στην Ελλάδα τουλάχιστον ο συγγραφέας είναι τις περισσότερες φορές ένας τύπος που απλά κάνει το ψώνιο του μ’ ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σε όλους,

 

Να ξεκινήσω ζητώντας συγνώμη αν κανω μια ερώτηση που έχει απαντηθεί, βλέπω όμως ότι το συγκεκριμένο topic είναι το πιο σχετικό.

 

Πώς ξεκινάει κάποιος που θέλει να εκδώσει την δουλεία του. Υπάρχουν τακτικές προσέγγισης των εκδοτικών οίκων που πρέπει να ακολουθήσει ένας νέος συγγραφέας;

 

Προσωπικά προσπαθώ για περισσότερο απο 1 χρόνο, έχω στείλει το βιβλίο μου σε πάνω απο 15 εκδοτικούς οίκους άλλα... τίποτα.

 

Γράφω ιστορίες τρόμου, φταίει αυτο; Μήπως το είδος δεν περνάει τελικά;

Edited by wannabe
Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σε όλους,

 

Να ξεκινήσω ζητώντας συγνώμη αν κανω μια ερώτηση που έχει απαντηθεί, βλέπω όμως ότι το συγκεκριμένο topic είναι το πιο σχετικό.

 

Πώς ξεκινάει κάποιος που θέλει να εκδώσει την δουλεία του. Υπάρχουν τακτικές προσέγγισης των εκδοτικών οίκων που πρέπει να ακολουθήσει ένας νέος συγγραφέας;

 

Προσωπικά προσπαθώ για περισσότερο απο 1 χρόνο, έχω στείλει το βιβλίο μου σε πάνω απο 15 εκδοτικούς οίκους άλλα... τίποτα.

 

Γράφω ιστορίες τρόμου, φταίει αυτο; Μήπως το είδος δεν περνάει τελικά;

Συνέχισε να στέλνεις, αν και:

1) έκατσες να ξαναδιαβάσεις τα χειρόγραφά σου για να δεις μήπως υπάρχει κάποιος λόγος για να απορρίπτονται

2) κοίταξες ποιοι οίκοι εκδίδουν υλικό παρόμοιο με τις ιστορίες σου; Έστειλες σε αυτούς;

3) έχεις βάλει άτομα (φίλους, γνωστούς) να διαβάσουν ιστορίες σου για να σου πουν την άποψη σου;

4) έχεις λάβει κάποιο rejection slip;

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σε όλους,

 

Να ξεκινήσω ζητώντας συγνώμη αν κανω μια ερώτηση που έχει απαντηθεί, βλέπω όμως ότι το συγκεκριμένο topic είναι το πιο σχετικό.

 

Πώς ξεκινάει κάποιος που θέλει να εκδώσει την δουλεία του. Υπάρχουν τακτικές προσέγγισης των εκδοτικών οίκων που πρέπει να ακολουθήσει ένας νέος συγγραφέας;

 

Προσωπικά προσπαθώ για περισσότερο απο 1 χρόνο, έχω στείλει το βιβλίο μου σε πάνω απο 15 εκδοτικούς οίκους άλλα... τίποτα.

 

Γράφω ιστορίες τρόμου, φταίει αυτο; Μήπως το είδος δεν περνάει τελικά;

 

Καλη σου μέρα κι εσένα.

Θα απαντήσω στις ερωτήσεις σου αλλά σε προειδοποιώ ότι δεν είμαι και ο κατάλληλος που θα μπορούσε να απαντήσει. Ίσως οι φορουμήτες που έχουν εκδοθεί να σου τα πούνε κάπως αλλιώς.

 

α) Εκτυπώνεις τό έργο σου σε κόλλες Α4, τις δένεις, τις βάζεις σε ένα φάκελο όπου γράφεις το όνομα του ανάλογου εκδοτικού οίκου και το στέλνεις. Καλύτερα βέβαια να τους το πηγαίνεις ο ίδιος στις αρμόδιες διευθύνσεις ώστε να μην έχεις και το άγχος του ταχυδρομείου. Μετά πήγαινε να παίξεις και κανα λόττο για να δοκιμάσεις τις πιθανότητες της τύχης σου να εκδοθείς.

β) Μια από τα ίδια. Join the club

γ) Πολλά μπορεί να φταίνε αλλά καλύτερα να μην επεκταθώ σε αυτό για να μη στεναχωρήσω μερικούς. Σίγουρα πάντως η λογοτεχνία Τρόμου υστερεί σε σχέση με το Φάνταζι και την Επιστημονική Φαντασία απο θέμα στήριξης. Όμως μην απογοητεύεσαι. Το πρώτο βιβλίο του Μίσσιου (Constantinos του sff) ήταν τρόμου και παρ'ότι ήταν πρωτοεμφανιζόμενος, η Διόπτρα δεν δίστασε να του το εκδώσει.

Link to comment
Share on other sites

γ) Πολλά μπορεί να φταίνε αλλά καλύτερα να μην επεκταθώ σε αυτό για να μη στεναχωρήσω μερικούς. Σίγουρα πάντως η λογοτεχνία Τρόμου υστερεί σε σχέση με το Φάνταζι και την Επιστημονική Φαντασία απο θέμα στήριξης. Όμως μην απογοητεύεσαι. Το πρώτο βιβλίο του Μίσσιου (Constantinos του sff) ήταν τρόμου και παρ'ότι ήταν πρωτοεμφανιζόμενος, η Διόπτρα δεν δίστασε να του το εκδώσει.

Ξεφεύγω λίγο από το θέμα, αλλά αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ο τρόμος είναι, σαν είδος, πιο αποδεκτός στο ευρύ κοινό από ότι τα πιου-πίου διαστημόπλοια, τα ξωτικά και οι νάνοι. Δεν είναι τυχαίο πχ που ο εμπορικότερος συγγραφέας φανταστικού αυτή τη στιγμή είναι ο Κινγκ και το πόσα βιβλία τρόμου/μυστηρίου κυκλοφορούν από μη-εξειδικευμένους εκδοτικούς οίκους.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ για τις απαντίσεις σας.

 

Ναι, έχω θετική ανταπόκριση από τους φίλους και γνωστούς. Σε κάποιες περιπτώσεις η δουλειά μου έφτασε και σε χέρια ανθρώπων που δεν γνωρίζω. Τα λόγια ήταν θερμά και ενθαρρυντικά.

 

Εκτός από 3 περιπτώσεις έχω παραδώσει ο έργο μου στα χέρια ανθρώπου των εταιριών. Βέβαια υπήρχε περίπτωση που τα παρέλαβε ο φύλακας!

 

Όχι δεν έχω πάρει «rejection slip» αν αυτό σημαίνει «Thanks, but no thanks»

 

Πόσο χρονικό διάστημα χρειάζεαι γενικά ένας εκδοτικός οίκος πριν δώσει μια απάντηση; Θέλω να πω, μετά απο πότε να το... «ξεχάσω»;

 

Λόττο; Τόσο χάλια δηλαδή; Αυτό ι ακριβώς σημαίνει; Ότι δεν εκδίδονται καινούργια βιβλία ή ότι υπάρχει μεγάλη προσφορά;

Edited by wannabe
Link to comment
Share on other sites

Ξεφεύγω λίγο από το θέμα, αλλά αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ο τρόμος είναι, σαν είδος, πιο αποδεκτός στο ευρύ κοινό από ότι τα πιου-πίου διαστημόπλοια, τα ξωτικά και οι νάνοι. Δεν είναι τυχαίο πχ που ο εμπορικότερος συγγραφέας φανταστικού αυτή τη στιγμή είναι ο Κινγκ και το πόσα βιβλία τρόμου/μυστηρίου κυκλοφορούν από μη-εξειδικευμένους εκδοτικούς οίκους.

 

 

Μην ξεχνάς όμως ότι ο King ήταν best sellerας και μάλλον με αυτό το κριτήριο τον μετέφρασαν στην Ελλάδα οι Bell και Κεδρος. Αντίστοιχα και ο Barker, μέχρι που εμφανίστηκε το ΟΞΥ που πήρε αποκλειστικότητα στους σύγχρονους συγγραφείς Τρόμου (με ένα μικρό αντάρτικο από εκδόσεις Jemma Press).

Link to comment
Share on other sites

Wannabe, συνήθως 6 μήνες είναι το χρονικό περιθώριο

 

Παρατηρητή, Barker έβγαζε και ο Τρίτωνας (βιβλία αίματος), και Masterton συναντούσες παλιότερα και τα Bell βγάζουν όχι-τόσο-γνωστούς μεν, τρόμου/μυστηρίου δε αρκετά συχνά.

Και Ελληνικά horror/μυστηρίου βγαίνουν, απλά περνάνε λίγο απαρατήρητα λόγω κακής προώθησης ή/και επειδή συχνά φλερτάρουν με αστυνομικό μυθιστόρημα/λαογραφία/κοινωνικό μυθιστόρημα και πάει λέγοντας.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..