Jump to content

Ορίζοντας τον Αντιήρωα


Atrelegis
 Share

Recommended Posts

Βλέποντας τις απόψεις αρκετών συναδέλφων στο forum, ήθελα πάντα να ρωτήσω αυτή την ερώτηση: Τι θεωρείτε αντιήρωα;

Οι αντιήρωες αποτελούν μια ειδική κατηγορία ηρώων, κατά τη γνώμη μου, οι οποίοι και διαφέρουν με τον δικό τους ξεχωριστό τροπο, συν΄ξηθως σκοτεινό, αν και πάντα δεν είναι έτσι.

Ένα πλέον γνωστό παράδειγμα είναι αυτό του ΈΣλρικ, ο οποίος, κραδαίνοντας ένα καταρμένο όπλο, δεινοπαθεί και πολεμά, με διαβολικά μέσα, ενάντια στο Κακό του κόσμου του, καταστρέφοντας τον (spoiler)

Από την άλλη, ο χαρκτηρισμός του αντιήρωα έχει αποδοθεί και στον Abe, τον κεντρικό χαρακτήρα του Oddworld, ένα πρασινο ανθρωποειδές με άτριχο σώμα και πρόσωπο που θυμίζει νεογνού πουλιού, με στόμα δεμένο με συρματόπλεγμα. Αν και το περίεργο πλάσμα μοιάζει καθάρά άσχημο, κάνει καλές πράξεις, σώζοντας τον λαό του.

Ο Αντιήρωας μπορεί να είναι και κάποιος που δε μέλλει να έχει ποτέ καλό τέλος, αν και δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά σε αυτό. Ακούω γνώμες :fire:

Link to comment
Share on other sites

Κλασσικό παράδειγμα αντι-ήρωα θεωρώ τον Έλρικ.Ο Αbe είναι απλά περίεργος εμφανισιακά μα δεν παύει να είναι ο κλασικός "καλός" ήρωας.Δεν κάνει τίποτα "γκρίζο" υποκινούμενος από προσωπικά κίνητρα.

Κλασικό παράδειγμα ήρωα θεωρώ την Καλομοίρα :D .Ήρωες που κάνουν τα πάντα για το καλό, έχουν ξεκάθαρους στόχους και δεν διστάζουν να θυσιαστούν (Στερμ από το Dragonlance)

O αντιήρωας μπορεί να έχει καλό τέλος ικανοποιώντας τις προσωπικές του βλέψεις και κίνητρα.Μα σηνήθως στην πορεία πλησιάζει είτε στην κατηγορία του "κακού" ή καταλήγει να γίνει "καλός ήρωας" ακριβώς γιατί δεν έχει ξεκάθαρα κίνητρα.Βασικό στοιχείο ενός αντι-ήρωα θεωρώ τον εγωϊσμό.

Κάπως έτσι θεωρώ την έννοια του αντι-ήρωα χωρίς να λέω ότι ντε και καλά αυτός είναι ο τύπος του αντι-ήρωα.Και πρέπει να πω ότι είναι ο αγαπημένος μου τύπος χαρακτήρα.

Link to comment
Share on other sites

Ypo8eto oti antihroas exei ftasei na shmainei ''unconventional'' tora teleytaia.Diladi ka8e iroas o opoios den threi tis klasikes formes(sexy,macho,honorable ktl).Ousiastika omos, pisteyo oti antihroas einai enas xarakthras o opoios den exei kapoio ap ta gnorismata enos iroa, kai den tasetai aparaithta me thn ''kalh'' pleyra, alla einai mallon neutral h apolytos egoistis(px: o xarakthras ap to pc game thief, h ap to Vice city, epishs o astynomikos ap to Reservoir Dogs k.a)Oi perissoteroi xarakthres sta dihghmata mou einai mallon antihroes, alla den ksero an mporo na ekshghso epakribos thn ennoia opos ego thn katalabaino.

 

 

 

PS

To warning gia spoiler to bazoume sthn arxh :D

Link to comment
Share on other sites

Πολύ δύσκολο να οριστεί τι είναι αντιήρωας. Εγώ θα έλεγα ότι είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος έχει μία ή περισσότερες σκοτεινές πλευρές οι οποίες τον επηρεάζουν με άμεσο τρόπο.

 

Ο εγωισμός είναι το πιο συνηθισμένο, και είναι χαρακτηριστικό πολλών αντιηρώων. Αλλά μπορεί να υπάρξουν και άλλα πράγματα, όπως να έχει κανείς μανία με κάτι. Ωστόσο, αυτό το "κάτι" πρέπει πάντα να τον επηρεάζει σημαντικά, αλλιώς δε θα τον έλεγα αντιήρωα.

 

Αν, για παράδειγμα, κάποιος είναι εξαιρετικά γυναικάς, όπως ο Τζέημς Μποντ, αλλά αυτό δεν τον βάζει σε μπελάδες και δεν παρουσιάζεται ως "σκοτεινή μανία", δεν μπορείς να πεις ότι είναι αντιήρωας, νομίζω.

 

 

Πραγματικά, όμως, δεν μπορώ να ορίσω ακριβώς τον αντιήρωα. Για μένα, όλοι οι ενδιαφέροντες χαρακτήρες έχουν και λίγο ή πολύ αντιήρωα μέσα τους. Επίσης, πολλές φορές, βρίσκω την ψυχοσύνθεση των "κακών" χαρακτήρων πιο ενδιάφερουσα από των "καλών". Και έχω παρατηρήσει πως, όσο γράφω, τόσο πιο σκοτεινοί βγαίνουν οι χαρακτήρες μου, για κάποιο λόγο...

 

 

Αλήθεια, μπορείτε να ορίσετε τι είναι κακός χαρακτήρας;

Link to comment
Share on other sites

Μονοσήμαντα δεν είναι εύκολο, χρειάζονται σημεία αναφοράς... Π.χ. πως ήταν η κοινωνία στην οποία μεγάλωσε, η οικογένεια του, οι καταστάσεις τις οποίες βίωσε κτλ. Αν ο χαρακτήρας συμπεριφέρεται πολύ σκληρότερα και με μεγαλύτερη αδικία απ' όσο του συμπεριφέρθηκαν ή προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για όσα του συνέβησαν πάνω σε ανθρώπους που δε σχετίζονται με αυτά, εγώ θα τον ονόμαζα κακό. Αλλά δεν εξαντλείται το θέμα έτσι εύκολα.Ένας εναλλακτικός ορισμός θα μπορούσε να είναι αυτός:Κακού θεωρώ αυτούς που τοποθετούν τη δική τους διασκέδαση-ηθική ικανοποίηση-επιθυμία για γνώση/κοινωνικοοικονομική ισχύ πάνω από την επιβίωση/αξιοπρέπεια/ελευθερία των άλλων(και φυσικά όχι απαραίτητα όλων των άλλων, π.χ. και της οικογένειάς τους, αλλά του y άγνωστου, τυχαίου άλλου, του απλού πολίτη-περαστικού-συνανθρώπου, που είχε την ατυχία να βρεθεί "εμπόδιο" στο δρόμο τους). Με λίγα λόγια αυτούς που τους περισσότερους συνανθρώπους τους, τους βλέπουν μόνο ως μέσα για την ικανοποίηση ιδιοτελών στόχων και όχι ως ανθρώπους πολύ παρόμοιους με τους ίδιους, που αξίζουν έστω κάποιο σεβασμό.

Ούτε αυτός ο ορισμός είναι εξαντλητικός. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς ακριβώς τέτοιες έννοιες, γιατί η πραγματικότητα συχνά υπερβαίνει τις περιπτώσεις που έχουμε στο μυαλό μας. Στο κάτω κάτω μήπως ο "καλός"-"ήρωας" μπορεί να οριστεί εύκολα και απλά;...

Edited by The Blackcloak
Link to comment
Share on other sites

Αντι-ήρωες. Σκληρή μοίρα, μεγάλες ευθύνες, μεγάλοι στόχοι. Για να πραγματοποιήσει τους στόχους αυτούς πολεμά κυρίως με τον εαυτό του, με τις επιθυμίες του, και συγκρούεται συχνά με την ηθική της κοινωνίας του. Συνήθως η εκπλήρωση του στόχου του δεν αποτελεί ηρωική πράξη, αλλά κάτι που κάνει για τον εαυτό του προκειμένου να ικανοποιηθεί, να πάψει να βασανίζεται. Συμφωνώ με αυτό που είπε ο βάρδος για τον εγωισμό. Είναι απο τις κύριες διαφορές: Ο κλασσικός ήρωας χαρακτηρίζεται απο αυτοθυσία, ανιδιοτέλεια και ηθική. Ο αντιήρωας είναι έρμεο του ίδιο του του εαυτού, είναι στο μέσω της σύγκρουσης του ίδιου και της κοινωνίας του. Το μόνο που τον κάνει "ήρωα" είναι η υπέρβαση του εαυτού του.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω οτ έχετε συνδέσει τον αντιήρωα με τον βασικό χαρακτήρα που δεν σας αρέσει γιατι έχει εξεφτιληστεί απ τον συγκραφέα, αφού χαρακτηρίζετε τον Έλρικ ώς αντιήρωα λόγο της κατάντιας του.Ούτε πιστεύω είναι ένας χαρακτήρας που είναι εγωιστής και τα λοιπά που είπατε.Πιό πολύ σύμφωνώ με την γνώμη του northenrain που λέει οτι είναι το αντίθετο του ήρωα.Για να κάνω πιο ξεκάθαρη την γνώμη μου, είναι ένας χαρακτήρας που λόγο κυρίως της δυσταχτικότητάς του και της αδιαφορίας του δεν ξεπερνάει τα όρια του χαρακτήρα του και των δυνατοτήτων του για να πετύχει τον σκοπό του ούτε καταβάλει υπεράνθρωπη προσπάθεια. Θέλω να ξεχωρίσω βέβαια τον αντιήρωα απο τους κομπάρσους οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση.

Link to comment
Share on other sites

Πιό πολύ σύμφωνώ με την γνώμη του northenrain που λέει οτι είναι το αντίθετο του ήρωα.

 

Η λογική "αντίθετος του ήρωα" στέκει όσο αναφορά τα κίνητρα και τους σκοπούς των πράξεων του. Εκεί επικεντρώνεται κι όλο το νόημα. Γι αυτό λέμε πως είναι εγωιστής.

 

Ούτε πιστεύω είναι ένας χαρακτήρας που είναι εγωιστής και τα λοιπά που είπατε.

 

Πρώτα λες πως δεν είναι εγωιστής και μετά λες πως είναι το αντίθετο του ήρωα. Μα εγωιστής ήρωας γίνεται; Τότε είναι που γίνεται αντιήρωας. Υποτίθεται πως ο ήρωας μάχεται για έναν ανώτερο σκοπό, πχ καλοσύνη, τιμιότητα και όχι για τον εαυτό του. Δίνει τον εαυτό του για τους άλλους. Γι' αυτό είναι και ήρωας.

 

Για να κάνω πιο ξεκάθαρη την γνώμη μου, είναι ένας χαρακτήρας που λόγο κυρίως της δυσταχτικότητάς του και της αδιαφορίας του δεν ξεπερνάει τα όρια του χαρακτήρα του και των δυνατοτήτων του για να πετύχει τον σκοπό του ούτε καταβάλει υπεράνθρωπη προσπάθεια.

 

Κι εδώ διαφωνώ. Ο αντιήρωας ίσως ξεπεράσει τα όριά του, ίσως όχι. Δηλαδή ίσως πετύχει, ίσως αποτύχει. Το θέμα είναι πάλι ο σκοπός για τον οποίο αγωνίζεται και θέλει να ξεπεράσει τα όριά του.

Link to comment
Share on other sites

Και ο Steerpike :worshippy: από το Gormenghast είναι αντιήρωας, αλλά συνέχεια ξεπερνάει τον εαυτό του. Βασικά, ελάχιστοι μυθιστορηματικοί χαρακτήρες δεν ξεπερνάνε τον εαυτό τους σε κάποια στιγμή μέσα στην ιστορία. Ακόμα και στη συμβατική λογοτεχνία συμβαίνει αυτό.

 

Και ο Έλρικ είναι αντιήρωας. Δε νομίζω ότι υπάρχει αμφιβολία περί τούτου...

 

 

Πιστεύω, για να εντοπίσε κανείς τον αντιήρωα πρέπει, πρώτα, να ορίσει τι είναι ο ήρωας και τι ο κακοπράγμων --πράγμα από μόνο του δύσκολο. Ο αντιήρωας βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε αυτούς τους δύο.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως πια η λέξη/έννοια "αντιήρωας" έχει πολυφορεθεί και αλλοιωθεί σημαντικά. Έχουμε φτάσει στο σημείο να ονομάζουμε αντιήρωα όποιον χαρακτήρα είναι συνηθισμένος άνθρωπος κάπου ή με κάποιο τρόπο. Ε λοιπόν όχι... Κατ' εμέ οι πραγματικοί αντιήρωες είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αλλά εδώ που τα λέμε ο αντιήρωας μάλλον είναι αυτός που γίνεται ήρωας ενώ δεν είναι φτιαγμένος για κάτι τέτοιο. Ο Έλρικ κατά τη γνώμη μου δεν είναι αντιήρωας, ναι συμφωνώ έχει μια άλφα τραγικότητα και άσχημη μοίρα αλλά αυτό δεν τον κάνει αντιήρωα. Ο αντιήρωας για μένα είναι περισσότερο θύμα των περιστάσεων, ο Ελρικ διάλεξε τη μοίρα του κάπου...

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, ο ήρωας για σένα είναι αυτός που ξυπνάει ένα πρωί και λέει "Θέλω να γίνω ήρωας";

 

Δεν το καταλαβαίνω. Και ο ήρωας μπορεί να είναι --και συνήθως είναι-- θύμα των περιστάσεων.

 

 

Έχεις να μας δώσεις κάποιο παράδειγμα αντιήρωα;

Link to comment
Share on other sites

Κατά τη γνώμη μου αντιήρωας είναι κάποιος που αναγκάζεται από τις συνθήκες να γίνει ήρωας. Κάποιο παράδειγμα δεν μπορώ να δώσω, αλλά ΄τόσο ο ήρωας όσο και ο αντιήρωας έχουν διαφορετικές χάρες σε μία ιστορία.

Link to comment
Share on other sites

nomizo oti to concept exei ksexilosei pia...antihroas einai px kapoios pou kanei to ''sosto'' alla gkriniazei kai genika paei kontra.Antihroas einai aytos pou DEN kanei to sosto, apla kanei oti goustarei, antihroas einai kapoies fores kai o ''kakos'' ths istorias,o mh-klasikos hroas(xazos,adynamos,ktl).

Link to comment
Share on other sites

Από όλες τις γνώμες που ακούστηκαν, πάντως, παρατήρησα κάτι πολύ ενδιαφέρον: Σχεδόν κανένας δε συμφωνεί με κανέναν σχετικά με το τι είναι αντιήρωας!

 

Είναι τόσο υποκειμενικό, τελικά;

Link to comment
Share on other sites

Όχι, απλα πολυφορεμένο. Αντιήρωας είναι αυτός που δε κάνει το σωστό ή το κάνει αλλά όχι μόνο επειδή είναι σωστό. Χρησιμοποιεί βρώμικεσ μεθόδους για να πετύχει το στόχο του και συχνά είναι το ίδιο κακός με τον "κακό" της ιστορίας.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί ορισμοί του ήρωα και του αντιήρωα επειδή και οι δύο λέξεις πρόκεινται για "ταμπέλες" που βάζουμε σε κάποιον χαρακτήρα, πάντα σε σχέση με τις δικές μας αξίες και ιδανικά. Όπως ο κάθε πραγματικός χαρακτήρας είναι μοναδικός, έτσι και ο κάθε φανταστικός (ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε). Απλά, πολλοί συγγραφείς έχουν τραβήξει λίγο το όλο concept δημιουργώντας χαρακτήρες οι οποίοι είναι κάπως εξιδανικευμένοι. Αυτούς ονομάσαμε ήρωες. Αντιήρωες ονομάσαμε τους κακούς οι οποίοι απλά είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αργότερα, όταν το κοινό άρχισε να απαιτεί περισσότερη αληθοφάνεια από τη λογοτεχνία του φανταστικού, άρχισαν να εμφανίζονται και περισσότερο ανθρώπινοι χαρακτήρες οι οποίοι μπορεί μεν να πάλευαν για κάποιον ανώτερο σκοπό, αλλά είχαν και τα ανθρώπινα πάθη να τους ταλαιπωρούν (βλέπε ζήλια, εγωισμός, κτλ). Όπως είναι λογικό, τέτοιοι χαρακτήρες δεν ήταν πια "ήρωες" όπως είχε οριστεί η λέξη. Έτσι οι αληθινοί (και ειδικά εκείνοι με τα περισσότερα πάθη) έγιναν οι αντιήρωες v2.0.

 

Τι θέλω να πω. Δε μου αρέσει να χωρίζω τους πρωταγωνιστές (και μη) των εκάστοτε διηγημάτων σε καλούς, κακούς, ήρωες, αντιήρωες, λιγο-ήρωες, λιγο-περισσότερο-ήρωες και τα σχετικά. Ο κάθε ένας είναι, και θα έπρεπε να είναι μοναδικός. Διαφορετικά επέρχεται η στερεοτυποποίηση και ο κορεσμός στο είδος. Συμφωνείτε;

 

Ζήτω ο Ιαβέρης του Ουγκώ! Ζήτω ο Μόρντρεντ! Και, φυσικά, ζήτω ο Merlyn και ο Gandalf. :D

Link to comment
Share on other sites

Τι θέλω να πω. Δε μου αρέσει να χωρίζω τους πρωταγωνιστές (και μη) των εκάστοτε διηγημάτων σε καλούς, κακούς, ήρωες, αντιήρωες, λιγο-ήρωες, λιγο-περισσότερο-ήρωες και τα σχετικά. Ο κάθε ένας είναι, και θα έπρεπε να είναι μοναδικός. Διαφορετικά επέρχεται η στερεοτυποποίηση και ο κορεσμός στο είδος. Συμφωνείτε;

 

100%, αδελφέ!

Link to comment
Share on other sites

Ούτε εμένα μου αρέσει να βάζω ταμπελίτσες. Δεν χρησιμοποιώ καν τους όρους ήρωας και αντιήρωας, δεν με εξέφρασαν ποτέ. Τους λέω όλους 'ο τάδε χαρακτήρας του βιβλίου', όπου τάδε αντικαθιστώ με πρωτεύων, δευτερεύων, πρωτεύων θυλικός κτλ κτλ. :p

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τον αντι-ήρωα θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον ήρωα. Να ένα κείμενο που μιλάει για την ηρωική ηθική, ελπίζω να βοηθήσει :D

 

ΗΡΩΙΚΗ ΗΘΙΚΗ

 

«Υπό τον όρο Ηρωική Ηθική εννοείται ένα σύνολο αρχών και αξιών που συνθέτουν το πρότυπο μίας εξιδανικευμένης συμπεριφοράς, ενός τρόπου ζωής ο οποίος διαπνέεται από τα στοιχεία της γενναιότητας-ανδρείας καθώς και της ανυστερόβουλης προσφοράς.

 

Η γενναιότητα, στοιχείο ταυτόσημο με την ομηρική αρετή, αποτελεί την κυρίαρχη ιδιότητα ενός βιοτικού προτύπου στο οποίο επικρατεί η έννοια της Τιμής, της θυσίας του ατόμου για την Κοινότητα, για το Σύνολο, σ’ένα κόσμο όπου προέχουν οι αξίες της Ανδρείας και του Στρατιωτικού Ήθους.

 

Ο θάνατος πολλών ηρώων, θάνατος ο οποίος επήλθε κατά την επιτέλεση του καθήκοντος της υπερασπίσεως της Πατρίδας, της Πολιτείας, της Τιμής, του Καλού Σκοπού αποτελεί μία θυσία έμπρακτη η οποία απορρέει από την αγωνιστική βούληση του ατόμου να προασπίσει τα Όσια και τα Ιερά του γένους του, καθαγιάζει το Άτομο, το εξυψώνει σε μία Ηρωική Μορφή. Πρόκειται για άδολη προσφορά, η οποία ουδεμίας συγκρίσεως επιδέχεται. Επιγραμματικά θα λέγαμε ότι η Ηρωική Ηθική και ο ενστερνισμός αυτής, αποτελεί την υπέρτατη αρετή για τον Άνθρωπο.

 

Ο Ήρωας κατατάσσεται σε εκείνο τον ανθρώπινο τύπο ο οποίος διακατέχεται από ανώτερα ιδανικά και διαπνέεται από ευγενείς σκοπούς. Δεν αποτελεί μία πολεμοχαρή προσωπικότητα, απλά έχει εφ’ενός αναπτύξει στο έπακρο το αίσθημα της ευθύνης και της ανιδιοτελούς προσφοράς, αφ’ετέρου έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η Ζωή αποτελεί έναν συνεχή πόλεμο, ο οποίος απαρτίζεται από άπειρες καθημερινές μάχες τις οποίες και καλείται να αντιμετωπίσει. Για τον ήρωα, η εφήμερη ζωή πρέπει να θυσιασθεί προκειμένου να διαφυλαχθούν Αιώνιες Αξίες.

 

Ο Ήρωας-φορέας της Ηρωικής ηθικής, αψηφά τον θάνατο, διότι γνωρίζει ότι η τιμή και η ψυχή των Ιδανικών και Αξιών έχει μεγαλύτερη σημασία από την ζωή των εφήμερων ατόμων. Επιπλέον, αισθάνεται ότι εκείνος είναι ο μοναδικός υπερασπιστής των Ιδανικών, θεωρώντας ότι από αυτόν και μόνο εξαρτάται η σωτηρία τους. Πιστεύει ότι εάν εκείνος δεν αποδυθεί σε αγώνα για την προάσπιση των Ιδανικών, ουδείς άλλος θα το πράξει.

 

Ακλόνητη πίστη σε έναν σκοπό και σε μία ιδέα, παντελής απουσία του παράγοντα του ατομοκεντρικού ωφελιμισμού, υπαγωγή του ατόμου σε μία ευρύτερη-συλλογική προοπτική υπηρετήσεως των συμφερόντων της Πολιτείας και προάσπιση, μέχρις εσχάτων, των αγωνιστικών ιδανικών. Αυτές είναι οι αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ηρωική Ηθική.

 

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ήρωα είναι ότι μάχεται, με απαρέγκλιτη συνέπεια, προς υπεράσπιση των θέσεών του, ακόμη και εάν η ήττα του είναι προδεδικασμένη, αγωνίζεται μέχρις εσχάτων «υπέρ βωμών και εστιών» ακόμη και όταν γνωρίζει ότι η αντίστασή του δεν πρόκειται να αλλάξει τον ρου των γεγονότων. Εδώ ακριβώς έγκειται το τραγικό μεγαλείο της ενσυνείδητης θυσίας του και της μεγαλειώδους προσφοράς του. Γι’αυτό και η Μητέρα Γη, όχι μόνο δέχεται τον καρπό της προσφοράς του, αλλά του δίνει και αναγεννητική δύναμη : «Οι Ήρωες δεν θνήσκουν, πίπτουν, η δε γη πίνουσα το Αίμα των τους Αναγεννά» (Ι.Μεταξάς).

 

Εννοείται βέβαια ότι ο Ήρωας κατατάσσεται σε μία διαβάθμιση κατά πολύ ανώτερη αυτής του κοινού θνητού, διακρινόμενος όχι απλώς για την ανδρεία που επιδεικνύει, αλλά και για ένα ολόκληρο πλέγμα αρετών, ανάμεσα στις οποίες διακρίνεται η ευθύτητα, η ανιδιοτέλεια εκφραζόμενη ως ανυστερόβουλη προσφορά και η ευβλαβική προσήλωση σε έναν ευγενή σκοπό.

 

Κεντρική αντίληψη της Ηρωικής Ηθικής είναι ότι το άτομο ωφείλει να θυσιαστεί προκειμένου να διασωθεί η ψυχή του λαού και να διασφαλιστεί η ευημερεία του συνόλου. Αντίληψη διαμετρικώς αντίθετη προς τα ιδεολογικά νεφελώματα-εκφράσεις του Ατομοκεντρικού ωφελιμισμού, τα οποία πρεσβεύουν την άποψη πως η υπηρέτηση των συμφερόντων και των επιδιώξεων του ατόμου απαιτεί την θυσία τον σκοπών του συνόλου.

 

Η πρακτική εμπειρία της καθημερινότητας, μας ωθεί στο συμπέρασμα ότι η Ζωή είναι ένας συνεχής Πόλεμος που απαρτίζεται από ατέλειωτη σειρά μαχών. Γι’αυτό όποιος θέλει να ζήσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πρέπει να πολεμήσει. Τίποτε στην Ζωή δεν προσφέρεται, δεν παραχωρείται αλλά διεκδικείται και αποκτάται δια της καταβολής προσπάθειας, το μέγεθος της οποίας είναι ανάλογο προς την έκταση του σκοπού.»

 

Ε θα έλεγα πως αντι-ήρωας για εμένα είναι περίπου το αντίθετο όλων των παραπάνω, η τουλάχτιστον το αντίθετο των βασικών θέσεων που παρουσιάζονται παραπάνω :)

 

[άσχετο: πάντως ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας Hero είναι όντως ήρωας και έτσι ο τίτλος είναι πολύ ταιριαστός]

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

(αναγνωρίζω ότι έχει περάσει πολύ νερό κάτω από τη γέφυρα, μετά τα προηγούμενα σχόλια, αλλά θεωρώ ότι πρόκειται για μια ωραία συζήτηση, η οποία χρειάζεται με κάποιον τρόπο να οδηγήσει σε ένα σαφές συμπέρασμα, και εννοώ το ακόλουθο :-)

 

Ο ήρωας σαν αρχέτυπο (βλ. a short history of myth) έχει ένα σκοπό. Είναι εκείνος που επιλέγει ένα συγκεκριμένο δρόμο ώστε να απαντήσει σε ένα ορισμένο ερώτημα (π.χ. ο Γιγλαμές χρειάζεται να ξανασυναντήσει τον φίλο του που έχει πεθάνει). Ο αντιήρωας από την άλλη πλευρά κινείται σε ένα λαβύρινθο από επιλογές, χωρίς συνήθως να επιλέγει. Κινείται στο χώρο και το χρόνο άσκοπα (π.χ. ο Έρλικ παραμένει αβέβαιος για το τι θα ήταν καλύτερο να επιλέξει και διαφοροποιείται επανειλημμένα από τις προηγούμενες επιλογές του).

 

Θα ήταν ίσως χρήσιμο να αναφέρω ότι η κατασκευή ενός ήρωα - ή ενός αντιήρωα - καθρεφτίζει και το πλαίσιο στο οποίο ανήκει. Οι ήρωες των μύθων δρουν μέσα σε ένα σαφώς οριοθετημένο πλαίσιο επιλογών. Ο Ηρακλής, σαν παράδειγμα της αρχαιοελληνικής σκέψης, υπακούει τον Ευρυσθέα επειδή χρειάζεται να μείνει πιστός σε όσα ο νόμος ορίζει. Οι αντιήρωες της σύγχρονης εποχής - κάτι καινούριο στη λογοτεχνία, πιθανόν με σημείο αφετηρίας τον Κάφκα - φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται με καθαρότητα το πλαίσιο εντός του οποίου δρουν. Ο Γιόσεφ Κ σε όλη την έκταση της Δίκης, προσπαθεί να καταλάβει το Νόμο αλλά δεν τα καταφέρνει, παραμένοντας ουσιαστικά αδύναμος να επιλέξει ανάμεσα στην αμφισβήτηση και την υπακοή.

Edited by anomanter
Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Αντι-ήρωας για εμένα σε δύο αράδες.

Αυτός που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ιστορία και κάνει αυτό που θέλει δίχως να ακολουθεί την πολιτικά ορθή διαδικασία της κοινωνίας του αλλά έναν καθαρά ατομικό του κώδικα ηθικής και δικαιοσύνης, χωρίς ποτέ να ξεπέφτει στον ρόλο του κακού που πρέπει να νικηθεί, δηλαδή χωρίς να μετατρέπεται ο ίδιος στον αντικειμενικό σκοπό της όλης υπόθεσης.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..