Adinol Doy Posted February 24, 2009 Share Posted February 24, 2009 Μόλις σήμερα παρέλαβα στὸ βιβλιοπωλεῖο ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις τὸ ἐν λόγῳ βιβλίο. Τὸ ἔχω φάτσα-κάρτα νὰ τὸ βλέπουν ὅλοι. Μὲ τὴν πρώτη εὐκαιρία θὰ τὸ διαβάσω καὶ θὰ σᾶς πῶ ἐντυπώσεις. Ἀπὸ ἄποψη αἰσθητικῆς, πάντως, εἶναι ἐξαιρετικὸ καὶ σὲ πιάνει περιέργεια τοὐλάχιστον νὰ τὸ ξεφυλλίσεις. Καλὴ ἐπιτυχία, Κωνσταντίνε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted February 25, 2009 Author Share Posted February 25, 2009 Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές, τα σχόλια και τη βοήθεια Adinol. Ελπίζω αν το διαβάσεις κάποια στιγμή να περάσεις καλά μαζί του…. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 5, 2009 Share Posted March 5, 2009 Σήμερα το πρωί πήρα τον "Λέκγουελ". Για την εμφάνιση το ανέφερε κι ο Παναγιώτης, είναι εξαιρετική. Πρόλαβα να διαβάσω μόνο την εισαγωγή και με έχει προϊδεάσει για σπουδαία πράγματα. Γλώσσα κέντημα. Περισσότερα όταν το τελειώσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted March 5, 2009 Author Share Posted March 5, 2009 Ευχαριστώ Γιάννη κι όταν τελειώσεις περιμένω με λεπτομέρειες τα σημεία που δεν λειτουργούν…. ;) (αυτό παιδιά εννοείτε ότι ισχύει για όλους όσους το διαβάσουν) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Το απέκτησα κι εγώ σήμερα. Το πήρε ο άντρας μου από την Πρωτοπορεία. Θα μιλήσω γι αυτό και για τα διηγήματα, όπως είχα υποσχεθεί, όταν θα επανάλθω στους κανονικούς μου ρυθμούς, γιατί δυστυχώς τις τελευταίες μέρες είχαμε κάτι δυσάρεστα πάρε-δώσε με την πραγματικότητα... Πάντως, Κωνσταντίνε, τις προηγούμενες μέρες το αναζήτησα δυο φορές στο Solaris και δεν το είχαν. Τη μια φορά απλώς κοίταξα στα ράφια αλλά υπέθεσα ότι ήταν πολύ νωρίς και δεν θα είχε φτάσει ακόμα και τη δεύτερη το ζήτησα και δεν το είχαν υπόψη τους. Μου είπαν ότι η Διόπτρα δεν τους δειγματίζει βιβλία κι έτσι δεν το ήξεραν. Η κοπέλα το σημείωσε αλλά δεν ξέρω αν θα κάνει κάποια περαιτέρω ενέργεια από μόνη της. Είναι καλά να φροντίσεις με κάποιο τρόπο να φτάσει το βιβλίο τουλάχιστον στα βασικά βιβλιοπωλεία που ειδικεύονται σε φαντασία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 (edited) βιβλιοπωλεία που ειδικεύονται σε φαντασία. Tiessa να σαι καλά που το ανέφερες αυτό. Σε όσα τέτοια βιβλιοπωλεία έχω πάει (εκτός από το Cube, Θεός να το συγχωρήσει πια...) δεν έχω βρει νέους Έλληνες συγγραφείς . Ούτε τα δικά σου, ούτε του Πλιώτα, ούτε του Γρηγοριάδη, ούτε του Παπαχρήστου. Μόνο της Μπαχά και του Μεσιέ Βουλαζέρη έχω βρει στο Σολάρις. Στα Jemma και Underground τίποτα (εκτός από Μπαχά και Μποζινάκη-Ars Nocturna καθώς επίσης Μανωλιό και Αλ Παπαδόπουλο-Τρίτωνας). Edited March 7, 2009 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Το είδα να το έχει και το βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΕΙΑ στην Ιπποκράτους. Μπροστά μπροστά κιόλας με τα υπόλοιπα βιβλία φαντασίας. Μπράβο για το βιντεάκι πολύ ωραίο και με ωραία μουσική επένδυση. +1 στις αγορές αλλά................... Θέλω καποια στιγμή οταν βρω χρόνο και το αγοράσω να μου βάλεις και μία μικρή ,ασήμαντικη για σένα, σημαντική για μένα υπογραφή και αφιέρωση. Χαίρομαι να γνωρίζω τα άτομα που διαβάζω (εντάξει στην περίπτωσή σου ΠΟΥ ΘΑ διαβάσω) τα βιβλία τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Άσχετο, αλλά Παρατηρητή, το Cube ξανανοίγει σε νέα διεύθυνση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pixie Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Ένα έχω να σας πω: σίγουρα αν δεν αρέσει σ’ όσους το διαβάσουν μπορούν να κλείσουν καμιά τρύπα στον τοίχο. Τούβλο κανονικότατο!!! Μα καλά τι σκεφτόμουν όταν το πήγαινα τόσο μακριά; Πέρα από το ότι είσαι μίζερος, δηλώνω ότι βιβλίο δεν είναι τόσο τεράστιο, όσο το χαρτί του είναι χοντρό. Ο Λέκγουελ είναι 550 σελίδες και έχει το ίδιο πάχος με το Χαρι Πότερ και το Ταγμα του Φοίνικα που είναι περίπου 800 σελίδες. (Το ότι κάθησα και τα μέτρησα κάτι λέει για μένα και δεν είναι μόνο ότι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο..) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 (Το ότι κάθησα και τα μέτρησα κάτι λέει για μένα και δεν είναι μόνο ότι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο..) Ότι δεν ξέρεις να τον αξιοποιείς σωστά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Μόνο της Μπαχά και του Μεσιέ Βουλαζέρη έχω βρει στο Σολάρις. Χμ. Βασικά πότε πήγες; Γιατί πριν από ένα μήνα περίπου έκανε μια περατζάδα από το Σολάρις κια πήρα πράμμα. Πολύ και ελληνικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted March 8, 2009 Share Posted March 8, 2009 Χμ. Βασικά πότε πήγες; Γιατί πριν από ένα μήνα περίπου έκανε μια περατζάδα από το Σολάρις κια πήρα πράμμα. Πολύ και ελληνικό. Αφού τα άδειασες τα ράφια, τι ήθελες να βρψ εγώ μια μέρα μετά; ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
asxeth Posted March 8, 2009 Share Posted March 8, 2009 Το είδα να το έχει και το βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΕΙΑ στην Ιπποκράτους. Μπροστά μπροστά κιόλας με τα υπόλοιπα βιβλία φαντασίας. Μια μικρή διόρθωση... η Πολιτεία δεν είναι στην Ιπποκράτους... είναι στην Ασκληπιού. Πάντως όταν αγόρασα εγώ το βιβλίο (πρέπει να ήταν τις πρώτες μέρες που κυκλοφόρησε) το είχαν στον πάγκο ακριβώς μπροστά στην πόρτα. Αυτό βέβαια που μου τράβηξε την προσοχή σε πρώτη φάση ήταν το εξώφυλλο, το οποίο είναι πραγματικά πάρα πολύ καλό και δεν σε αφήνει να το προσπεράσεις εύκολα. Μετά διάβασα και την υπόθεση που μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα, οπότε τι να κάνω... το βιβλίο με φώναζε να το αγοράσω και υπέκυψα στον πειρασμό! Περισσότερα όταν το διαβάσω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted March 8, 2009 Share Posted March 8, 2009 Ξεκίνησα νὰ τὸ διαβάζω πρὶν δυὸ μέρες. Μέχρι στιγμῆς εἶναι ἐξαιρετικό. Περισσότερα ὅταν θὰ τὸ ἔχω τελειώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted March 9, 2009 Author Share Posted March 9, 2009 Tiessa σ’ ευχαριστώ και γι’ αυτή την αγορά κι ελπίζω να μην σε απογοητεύσει. Φυσικά και περιμένω τις παρατηρήσεις σου. Όσο για το Solaris παρόλο που έχω ενημερώσει τη Διόπτρα πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο, δεν ξέρω τι έγινε τελικά. Θυμάμαι πάντως ότι από το πρώτο βιβλίο μου είχαν πει ότι δε συνεργάζονταν μαζί τους, προφανώς γιατί δεν είχαν σχέση τα βιβλία που έβγαζαν με τη θεματολογία του βιβλιοπωλείου κι επειδή δεν ξέρω πως λειτουργούν οι πωλητές τους δεν επέμεινα. Θα ξαναρωτήσω πάντως… MountainRoot ευχαριστώ και είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και θα χαρώ κι εγώ να σε γνωρίσω από κοντά. Το κομμάτι που έβαλα στο βίντεο είναι των Tuxedomoon και λέγεται “Burning Trumpet” Pixie ελπίζω ο χρόνος σου να γίνει σύντομα πολύ λιγότερος, ξέρεις εσύ…. Asxeth ευχαριστώ για την προτίμηση και τα καλά λόγια περί εξωφύλλου. Ελπίζω να σου αρέσει το ίδιο και το περιεχόμενο. Adinol περιμένω ετυμηγορία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 12, 2009 Share Posted March 12, 2009 Λοιπόν σχεδόν το έχω τελειώσει, άρα έχω και πιο ολοκληρωμένη άποψη. Χαίρομαι που διάβασα τον "Λέκγουελ και τους ξεχασμένους θεούς". Όχι γιατί απλά είναι ένα εξαίσιο βιβλίο φαντασίας- έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει να ξεχωρίζω τα βιβλία σε είδη. Χαίρομαι γιατί είναι ένα πολύ καλό βιβλίο γενικότερα. Αναλυτικότερα θα γράψω την άποψή μου τη μεθεπόμενη Πέμπτη, στη στήλη μου στη "Μπρίζα". Ίσως να έχω και μια συνέντευξη του συγγραφέα, αν έχει την καλή διάθεση. Περισσότερα τότε. Για τα υπόλοιπα, όποιος το διαβάσει έχει να πάρει πολλά πράγματα. Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted March 12, 2009 Share Posted March 12, 2009 Δεν το έχω διαβάσει αλλά το ξεφύλλισα όταν πήρα το 5ο του Μαυρου Πύργου.Από τα ενδιαφέροντα ελληνικού φανταστικού και καλογραμμένο επίσης.Κάπου θα το χώσω ανάμεσα σε άλλα προσεχώς που έχω να μη λέτε ότι δεν διαβάζουμε και Ελληνες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted March 13, 2009 Author Share Posted March 13, 2009 Arachnida ευχαριστώ για τα (πολύ) καλά σου λόγια και την υποστήριξη. Όσο για τη συνέντευξη…, at your service. Χείρωνα δεδομένου του πόσο δύσπιστος είσαι απέναντι στους έλληνες συγγραφείς του φανταστικού με τιμά η σκέψη σου να διαβάσεις κάτι δικό μου κι αν το επιχειρήσεις τελικά ελπίζω να γίνω αφορμή να διαβάσεις κι άλλους… ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 13, 2009 Share Posted March 13, 2009 Μετέφερα το θέμα αυτό στο υποφόρουμ fantasy για ευκολία, επειδή συνηθίζεται να κάνουμε εδώ θέματα για βιβλία φαντασίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted March 14, 2009 Share Posted March 14, 2009 Το πήραααααααα!!!! Πρώτη μούρη στον Παπασωτηρίου του Mall ο Κωνσταντίνος μας. Τώρα μένει μόνο να το διαβάσω, οπότε στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, θα έχω και τα σχόλια. Προς το παρόν χαζοχαίρομαι που το πήρα. :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted March 16, 2009 Author Share Posted March 16, 2009 Sonya sorry γιατί έχουν περάσει αρκετές μέρες απ’ την ώρα που έβαλες το post. Οπότε σ’ ευχαριστώ για την υποστήριξη κι ελπίζω (αν το έχεις ξεκινήσει στο ενδιάμεσο) να μη σε απογοήτευσε. Πάντως όταν τελειώσεις μη διστάσεις να πεις δημοσίως την άποψη σου είτε είναι θετική είτε αρνητική… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 20, 2009 Share Posted March 20, 2009 Και η δική μου κριτική μιας και το τελείωσα χτες βράδυ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 20, 2009 Share Posted March 20, 2009 Και η δική μου κριτική μιας και το τελείωσα χτες βράδυ. Θα μπορούσες πάντα να έκανες ένα copy paste και εδώ. Πάντως διαφωτιστική η κριτική σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted March 20, 2009 Share Posted March 20, 2009 Και η δική μου κριτική μιας και το τελείωσα χτες βράδυ. Πάρα πολύ καλή και διεισδυτική κριτική! Με έψησες ακόμα παραπάνω για να το τσιμπήσω. Παρεμπιπτόντως, το Σ/Κ ο Αραχνίδας έφερε στον καφέ ένα αντίτυπο, οπότε έχω μια πρώτη, έστω και οπτική, επαφή. Πολύ ωραίο, τελικά, το εξώφυλλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 20, 2009 Share Posted March 20, 2009 (edited) Το ζητήσατε, το λάβατε. Διάβασα χτες το βράδυ το βιβλίο Ο Λέκγουελ και οι Ξεχασμένοι Θεοί, του νέου Έλληνα συγγραφέα Κωνσταντίνου Μίσσιου (καμμία σχέση με το Χρόνη Μίσσιο). Αν και αυτό δεν λέει κάτι σ’ εκείνους που με ξέρουν, το διάβασα (540 σελίδες) μέσα σε δύο μέρες. Ξέρω τώρα ότι ο Κωνσταντίνος, που τυγχάνει γνωστός και αρχίζει να γίνεται φίλος, θα περιμένει μασουλώντας τα νύχια του για την ετυμηγορία. Έλα όμως που είμαι παιδάκι χαιρέκακο? και θα τον κρατήσω ακόμη λίγο σε αγωνία γιατί έχω μερικά πράγματα να πω. Άκουσα πολλά τις προηγούμενες μέρες σχετικά με τον Λέκγουελ. Τα περισσότερα ήταν καλά λόγια, αλλά υπήρχε πάντα ένα αλλά. Ένα μάγκωμα κι ένα μούδιασμα. «Ναι, ωραίο βιβλίο δε λέω, αλλά?» «Αλλά τι;» «Αλλά ο πρωταγωνιστής είναι ομοφυλόφιλος.» Την κουβέντα αυτήν την έκανα με τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Κι είχε πολλαπλή επίδραση επάνω μου. Παραξενεύτηκα για την επιλογή του συγγραφέα. Παραξενεύτηκα με το σχόλιο εκείνων με τους οποίους συζητούσα. Νευρίασα κάπως, γιατί περίμενα από τους ανθρώπους αυτούς να έχουν πιο ανοιχτό μυαλό σε κάποια θέματα. Αναρωτήθηκα αν τους χτύπησε τόσο άσχημα επειδή είναι όντως άσχημη η υπόθεση ή επειδή η γραφή δεν ήταν αρκετά καλή για να τους πείσει ν’ ασχοληθούν με κάτι άλλο. Κι ύστερα ενθουσιάστηκα κάπως, γιατί έχοντας ήδη ένα δείγμα γραφής από τον Κωνσταντίνο (τη συλλογή διηγημάτων τρόμου «Η Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας») προσπάθησα να φανταστώ πώς θα παρουσίαζε το όλο θέμα. Όμως το μούδιασμα παρέμενε. Γιατί οι θιασώτες της φανταστικής λογοτεχνίας αντιμετώπισαν έτσι μια τέτοια καινοτομία (που δεν πιστεύω καν ότι είναι καινοτομία, δεν έχω παράδειγμα να αντιπαραβάλω, αλλά είμαι σ ί γ ο υ ρ η ότι το μοτίβο έχει ξαναγραφτεί, κάπου στους ατελείωτους τόμους μιας βιβλιοθήκης του φανταστικού); Γιατί εκείνοι που υποτίθεται ότι έχουν το ανοιχτό μυαλό να δεχτούν τον κάθε φανταστικό κόσμο που πλάθει ο κάθε συγγραφέας και την κάθε ανατροπή στην πλοκή, δε μπορούν να δεχτούν με το ίδιο ανοιχτό μυαλό ένας ομοφυλόφιλο ήρωα; Γιατί εκείνοι που δε θέλουν να καλουπώνονται στην πραγματικότητα ωστόσο καλουπώνονται στο κλισέ ενός βάρβαρου και βαρβάτου πρωταγωνιστή για μια ιστορία φάντασυ; Αδυνατώ να καταλάβω. Εφόσον ο ήρωας είναι αποτυπωμένος στο χαρτί με πειστικότητα, τα κίνητρά του είναι αληθοφανή και η ομοφυλοφιλία έχει προάγει την πλοκή, προς τι οι κορώνες; Ή μάλλον, για να λέω και τα πράγματα με το όνομά τους, προς τι τα κρυφά βηχαλάκια; Αν ο Λέκγουελ ήταν γυναίκα, τα πράγματα θα ήταν αποδεκτά; Ο βιασμός μιας γυναίκας ή ενός μικρού κοριτσιού είναι πιο αληθοφανής και πιο αποδεκτός από το βιασμό ενός μικρού αγοριού; Ας με συγχωρέσει η χάρη σας, αλλά εμένα μου φαίνονται και τα δύο το ίδιο φρικτά. Αν ο βάρβαρος και βαρβάτος ήρωας θέλει να δείξει πόσο βάρβαρος και βαρβάτος είναι, πρέπει να το κάνει πάνω από το βιασμένο κορμί μιας αθώας παιδούλας κι όχι πάνω από το βιασμένο κορμί ενός αθώου αγοριού; Αλλά να που πέφτω κι εγώ στην ίδια λούμπα με τους υπόλοιπους. Αντί να ασχολούμαι με το βιβλίο αυτό καθ’ εαυτό, ασχολούμαι με το αν ο Λέκγουελ είναι ο πάρε-πάρε ή ο δώσε-δώσε. Βλέπω κι εκεί στο βάθος τον Κωνσταντίνο κι από το μασούλημα των νυχιών έχει φτάσει να τραγανίζει τα δάχτυλά του και λέω να περάσω στο δια ταύτα. Το βιβλίο αυτό είναι ένα λογοτέχνημα. Έχει καταπληκτική γλώσσα (αν και στιγμές-στιγμές το παρακάνει με τη λέξη αδυσώπητος), έχει απίθανη ατμόσφαιρα (το δυνατό σημείο του Κωνσταντίνου), έχει αληθοφανείς χαρακτήρες με πραγματικά κίνητρα (πράγμα σπάνιο στην ελληνική λογοτεχνία γενικώς κι όχι μόνο τη φανταστική) κι έχει και ωραίες, πρωτότυπες ιδέες, κάποιες από τις οποίες είναι κρίμα που δε χρειάζεται να αναπτυχθούν περισσότερο. Ειδικά το κομμάτι της περιπλάνησης μέσα στο Κόκκινο Δάσος και το Δάσος του Ύπνου, περίπου από τη σελίδα 400 έως την 500, είναι από τις πιο μαγευτικές περιπέτειες, που θα μπορούσε (δεδομένης της διαφοράς εποχής καθώς και του ότι πιθανόν θα με κρεμάσετε για ιεροσυλία) να συγκριθεί με κείμενα του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Οι Λευκοί Νάνοι και το φυτό με τα κίτρινα λουλούδια είναι υπέροχες ιδέες. Νωρίτερα, η σκηνή στο πηγάδι και η συνάντηση του Λέκγουελ με το δαίμονα είναι τόσο τρομακτική που πραγματικά μου έδεσε το στομάχι κόμπο. Οι περιγραφές της μαγείας είναι ονειρικές και σου αφήνουν το κεφάλι γεμάτο με κουδουνάκια και φώτα. Υπάρχουν ένα σωρό χαρακτήρες, σκιαγραφημένοι όχι αδρά αλλά ούτε και με εξουθενωτική λεπτομέρεια. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να μπει πίσω από τη μάσκα του καθενός τους και να ψυχανεμιστεί περισσότερο παρά να καταλάβει συνειδητά το γιατί ο καθείς τους πράττει αυτά που πράττει. Κι αυτό με τη σειρά του τους κάνει πιο οικείους και πιο συμπαθητικούς, ακόμη κι όταν πρόκειται για τους κακούς της υπόθεσης. Τα μειονεκτήματά του; Μικροί τοπικοί «λόξυγκες» στη γραφή, που περιορίζονται στο πρώτο τέταρτο του βιβλίου. Η απουσία κάποιου δηλωτικού της οπτικής γωνίας κάποιες φορές προκαλεί προσωρινή σύγχυση (ίσως χρειαζόταν να αναφέρεται το όνομα του ήρωα ως τίτλος σε κάθε σκηνή). «Εισαγωγές» εξωτικών αντικειμένων από τη μέση του βιβλίου και μετά, όπως το τσεχρουάκ (αλκοολούχο ποτό) και το χανάι (ναρκωτικό), που εντείνουν την αίσθηση της σταδιακής ανάπτυξης του κόσμου τόσο μέσα στο μυαλό του συγγραφέα καθώς και στο χαρτί. Αυτό είναι κάτι που συνήθως δε δουλεύει καλά σε ένα μεγάλο μυθιστόρημα. Θα ήθελα δηλαδή (προσωπικά πάντα μιλώντας) να ξέρω εξαρχής ότι ο κόσμος αυτός είναι στέρεα χτισμένος στο μυαλό του δημιουργού του κι ότι από τις πρώτες σελίδες ήξερε πως υπήρχαν το τσεχρουάκ και το χανάι. Όπως είναι τώρα, μοιάζει σαν να τα εφηύρε εκ των υστέρων για να δώσει χρώμα στα σοκάκια της πόλης Μιανάτσκα. Υπάρχει επίσης μια κάποια ανισότητα στη δομή του βιβλίου. Το πρώτο μισό είναι κάπως «μοντέρνα» γραμμένο ακολουθώντας την ζωή του Λέκγουελ ως σκλάβου ερωτικού συντρόφου. Ένα κομμάτι στη μέση του βιβλίου, εκείνο που περιγράφει τις περιπλανήσεις του είναι ελαφρά συγκεχυμένο ως ύφος, αν και αυτό τονίζει τη φάση αναζήτησης (εσωτερικής και εξωτερικής) του ήρωα. Και στο τέλος γυρίζει σε μια καθαρόαιμη «κλασσική» περιπέτεια (εκεί όπου έκανα και τις ιερόσυλες σκέψεις με το Χάουαρντ). Η γραφή είναι τέτοια που σε παρασέρνει, όμως όταν το τελειώσεις και το δεις απ’ έξω, συνειδητοποιείς αμέσως αυτήν την ατέλεια. Αν πρέπει να συνοψίσω όλα τα παραπάνω με μια φράση, η εκτίμησή μου για το βιβλίο είναι ότι ανήκει στα πέντε καλύτερα ελληνικά βιβλία φαντασίας της σύγχρονης εποχής. Και χαίρομαι όχι μόνο γιατί το διάβασα αλλά και γιατί επιτέλους, όλα όσα λέγαμε παλαιότερα, σχετικά με την άνθιση του ελληνικού φανταστικού, επιτέλους δείχνουν να αποδίδουν τους καρπούς τους. Ελπίζω ο «Λέκγουελ και οι Ξεχασμένοι Θεοί» και είναι μόνο η αρχή. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια λογοτεχνήματα. Και λογοτέχνημα όταν λέω, εννοώ την κυριολεξία της λέξης. edit: μορφοποίηση Edited March 20, 2009 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.