Jump to content

Πως σας έρχεται μια καλή ιδέα για να γράψετε;


Guest Anime_Overlord
 Share

Recommended Posts

Guest roriconfan

Συνήθως πως σας έρχεται μια καλή ιδέα για να πείτε ότι αξίζει να την κάνετε ιστορία;

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως μου έρχεται μια μικρή σκηνή, μια-δύο εικόνες ή μια περίληψη της μίας γραμμής και από εκεί χτίζω για να φτιάξω μια ολοκληρωμένη ιστορία.

Τώρα, τι με εμπνέει, τα πάντα. Κάτι που είπα/μου είπαν, ένα βιβλίο ή μια ταινία, κάτι που είδα στο δρόμο, κάποιο τραγούδι που ακούω, μια φράση που έπιασα κάπου... Μετά από λίγο καιρό αφότου αρχίσεις να ανοίγεις το μυαλό σου σε πιθανότητες για να γράψεις μια ιστορία, η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Θὰ συμφωνήσω μὲ τὸν Nihilio. Ἡ καθημερινότητα προσφέρει ἄπειρα θέματα γιὰ ἱστορίες. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα, κάποιες ἀπορρίπτονται καὶ κάποιες ἄλλες τὶς ζυγίζω καὶ ἀνάλογα τὶς ἀναπτύσσω. Ἐπίσης, συχνὰ ἔχω ἐμπνευστεῖ ἀπὸ κάτι ποὺ ἔχω διαβάσει. Σ' αὐτὴν τὴν περίπτωση ἀνακαλύπτω μιὰ πτυχὴ τῆς ἀναγνωθείσας ἱστορίας ποὺ ὁ συγγραφέας δὲν ἔχει φωτίσει καὶ ἀναλαμβάνω ἐγὼ νὰ τὸ κάνω γιὰ λογαριασμό του.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά μου έρχονται από άκυρες στιγμές. Συνήθως είναι αποτέλεσμα ενός βιβλίου που θα διαβάσω ή μιας ταινίας που θα δω, αλλά μου έχει τύχει να μου έρθουν εμπνεύσεις και από μία "ωραία" λέξη ή φράση!

Link to comment
Share on other sites

Ο Κίνγκ γράφει κάπου: «η στιγμή του ''έχω μια ιδέα για ιστορία'' προκύπτει όταν παρατηρούμε πράγματα εντελώς συνηθισμένα με έναν ριζικά καινούριο τρόπο ή μέσα σε έναν καινούριο συσχετισμό...»

 

Ουσιαστικά είναι αυτό που γράφει κι ο Nihilio ''κάτι που είδα στο δρόμο, κάποιο τραγούδι που ακούω, μια φράση που έπιασα κάπου...'', μαζί με το ''αφότου αρχίσεις να ανοίγεις το μυαλό σου σε πιθανότητες για να γράψεις μια ιστορία, η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη''.

 

Μου έχει τύχει κι εμένα, και πιστεύω πως αυτή είναι μία από τις ωραίοτερες ανακαλύψεις για μια ιστορία - όταν βλέπεις κάτι συνηθισμένο μέσα από μία ασυνήθιστη οπτική.

Edited by synodoiporos
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Κάτι παρόμοιο που ισχύει για εμένα, είναι όταν βλέπω/ακούω/διαβάζω κάτι και μετά το παίζω σκηνοθέτης του καναπέ.

"Εγώ θα το έκανα καλύτερο"

Και συχνά ξεκινάω ριμέηκ με δικό μου ύφος και χαρακτήρες. Κάτι σαν φαν φίξιον ή τρίμπιουτ δηλαδή αλλά με δικούς μου χαρακτήρες σε παρόμοιες καταστάσεις.

Link to comment
Share on other sites

Πως μου έρχεται μια καλή ιδέα για να τη γράψω;;;

 

I don't know. It's a miracle!

 

Όλα αυτά που περιέγραψε παραπάνω ο Nihilio είναι... Όλες οι εικόνες γύρω μου μπορούν να με βοηθήσουν σε μια ιδέα. Μπορεί να είναι κάτι που το έχω δει 100 φορές ή κάτι που το βλέπω πρώτη φορά, άσχημο ή όμορφο δεν έχει σημασία. Μουσική, ταινίες, βιβλία, συζητήσεις, μυρωδιές...

Βέβαια, υπάρχουν πάντα διάσπαρτες ιδέες μέσα στο μυαλό μου που περιμένουν κάτι για να συνδεθούν και να γίνουν ιστορία...

Τα ταξίδια με τρένο ή λεωφορείο με βοηθάνε πολύ(στο αεροπλάνο βαριέμαι και κοιμάμαι!). Μου δίνετε ίσως και χρόνος για να σκεφτώ πιο καθαρά ενώ ταυτόχρονα οι εικόνες αλλάζουν!

Πάντως αφού γράψω μια ιστορία, προσπαθώ να θυμηθώ πως μου ήρθε και δεν μπορώ! Για όσους ξέρουν απο heroes νιώθω σαν εκείνον τον ζωγράφο που ζωγράφιζε το μέλλον και μετά δεν το θυμόταν!

Γι' αυτό και η πρώτη μου φράση...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ἐπίσης, συχνὰ ἔχω ἐμπνευστεῖ ἀπὸ κάτι ποὺ ἔχω διαβάσει. Σ' αὐτὴν τὴν περίπτωση ἀνακαλύπτω μιὰ πτυχὴ τῆς ἀναγνωθείσας ἱστορίας ποὺ ὁ συγγραφέας δὲν ἔχει φωτίσει καὶ ἀναλαμβάνω ἐγὼ νὰ τὸ κάνω γιὰ λογαριασμό του.

Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα το τελευταίο. Πάντα σε κάποιο βιβλίο θα υπάρχει κάτι που θα χτυπήσει σε έναν αναγνώστη και θα πει: "θα ήθελα να διαβάσω περισσότερο για αυτό" ή "εγώ θα το έγραφα αλλιώς" που είναι πάντα μια καλή αρχή για μια νέα ιστορία (ίσως και εντελώς διαφορετική από το πρωτότυπο)

Link to comment
Share on other sites

Για μένα τις περισσότερες φορές ισχύει κάτι παρόμοιο μ' αυτό που είπε και ο Nihilio. Κάποια σκηνή δημιουργείται, η οποία μετά απαιτεί ένα ευρύτερο σκηνικό και τα άτομα που θα την παίξουν. Αν όλα αυτά αρχίσουν να βγάζουν μια ικανοποιητική ιστορία, τότε προχωρώ στα περαιτέρω.

Link to comment
Share on other sites

Τις περισσότερες φορές, δεν μου έρχονται 'ιδέες', αλλά 'εικόνες'. Δηλαδή, μου έρχεται μια εικόνα στο μυαλό και, στην προσπάθεια να την περιγράψω, έρχεται κι η ιστορία μέσα στην εικόνα. Άλλες φορές, νιώθω να 'πνίγομαι' από κάτι που θέλει να βγει, το οποίο δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά όταν κάτσω για να γράψω, βγαίνει από μόνο του. Σαφώς, υπάρχουν και φορές που νιώθω κάτι πολύ έντονο κι αν δεν το εκφράσω με κάποιο τρόπο (να το γράψω, δηλαδή), θα σκάσω. Τα όνειρα είναι μια αρκετά προσφιλής Μούσα, όπως επίσης και τα rpg.

 

Τα βιβλία μ' επηρρεάζουν πολύ λιγότερο. Δηλαδή, θα μ' επηρρεάσει περισσότερο το στυλ του συγγραφέα και λιγότερο η ιστορία του αυτή καθ' αυτή. Μου συμβαίνει πολλάκις ν' αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν ο τάδε χαρακτήρας έκανε αυτό κι όχι εκείνο ή αν υπήρχε αυτός ο χαρακτήρας εκεί, τι θα γινόταν, αλλά σπάνια θα κάτσω να το γράψω αυτό.

 

Η μουσική, επίσης, παίζει πολύ βασικό ρόλο. Ένα τραγούδι μπορεί να μου βγάλει ολόκληρη νουβέλα. Επίσης, η κατάσταση της υγείας μου, μπορεί ν' αποδειχτεί καλή μούσα, καθώς, όταν έχω πυρετό, βγαίνουν απίστευτα χαοτικές εικόνες. Βέβαια, σπάνια έχω καταφέρει να γράψω με πυρετό (κι εννοώ από 39 και πάνω), οπότε συνήθως απλά απολαμβάνω αυτό το χάος, αλλά όταν μου περνάει ο πυρετός, μένει μόνο η αίσθηση κι οι εικόνες ξεχνιούνται. :Ρ

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζοντας περισσότερο ένα κάπως βαρετό βιβλίο, ξαφνικά με πιάνω να ταξιδεύω άλλου σε ένα κόσμο που έχω φτιάξει επηρεασμένος από το βιβλίο πηδώντας πολλές γραμμές από το βιβλίο (νομίζοντας ότι τις έχω διαβάσει).

Από τα όνειρα εννοείται.

Και στην τουαλέτα!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Η καλύτερη ιδέα μου ever, ήρθε στον ύπνο μου.

Το πιο απίστευτο όνειρο που είχα ποτέ και που τριγύριζε στο μυαλό μου για μήνες μέχρι να κάτσω να το γράψω!

(βέβαια, βοήθησαν και κάτι βιβλία που διάβασα, αλλά όλα ουσιαστικά τελειοποιούσαν και συμπλήρωναν το ονειράκι αυτό)

 

;)

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως μου έρχονται εικόνες στο μυαλό μου. Ετσι απο το πουθενά. Μετά αρχίζω να τις συνδέω και φτιάχνεται κάτι σαν φιλμάκι. Είναι σαν αν βλέπω βουβό κινηματογράφο. Το γράψιμο είναι σαν να χρειάζεται να βάλω λόγια κάτω απο τις εικόνες. Το ίδιο μπορεί να μου τύχει και με ένα μουσικό κομμάτι. Ακούω ένα κομμάτι και φαντάζομαι εικόνες και απο τις εικόνες βγάζω ιστορία.

 

 

Σύνηθες σημείο πάντως που μου κατεβαίνουν ιδέες είναι το λεωφορείο ή όταν είμαι συνοδηγός σε κανένα ταξίδι και είναι βράδυ.

 

Επίσης, οι άντρες θα με καταλάβουν καλύτερα, οταν είσαι στο στρατό. Είναι ναι μεν One time only εμπειρία (ευτυχώς) αλλά ξεφεύγει τρελά το μυαλό σου. Τις ώρες στην σκοπιά αν είχα laptop και δεν χρειαζόταν να κρατάω και το G3 θα είχα γράψει 2-3 βιβλία (χάλια βιβλία το πιο πιθανό αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΑ βιβλία). Οι συνηρμοί ήταν τρελοί. Ξεκινούσες απο την πέτρα που είχες μπροστά στην σκοπιά και την κοίταζες για 2 ώρες και κατέληγες να βγάζεις κοσμοθεωρία.

Link to comment
Share on other sites

όταν είμαι συνοδηγός σε κανένα ταξίδι και είναι βράδυ.

 

Κατάλαβα... ο χειρότερος συνοδηγός!

Να οδηγεί δλδ ο άλλος και να θέλει λίγη παρέα να περάσει ευχάριστα η ώρα κι εσύ δίπλα...νεραϊδούλες, ξωτικά, διαστημόπλοια, κατάρες κτλ! :dragon:

Link to comment
Share on other sites

Τις περισσότερες φορές, δεν μου έρχονται 'ιδέες', αλλά 'εικόνες'.

+1 σε αυτό. Γενικά, και οι "ιδέες" της πλοκής έχουν τη μορφή εικόνας σχεδόν πάντα. Κάθε φορά που προσπάθησα από λέξεις να πλάσω τις εικόνες κι όχι το αντίθετο, βγήκαν πράγματα που δεν έχετε διαβάσει και δεν ξέρω κι αν πρόκειται, αν δηλαδή μπορώ να τα φτιάξω να μου αρέσουν.

 

Τώρα από που... τη σκέφτομαι την ερωτησούλα κάθε που περνάω από το σφφ. Από παντού είναι η καλύτερη απάντηση που έχω. Από μια φράση που ακούς καθώς περπατάς στο δρόμο, από ένα ποίημα που διαβάζεις κάπου, από ταινίες βιβλία, πίνακες, καμιά φορά από τον τρόπο που χτυπάει κάποιος φίλος τον καφέ... Από παντού. Κυριολεκτικά.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης, οι άντρες θα με καταλάβουν καλύτερα, οταν είσαι στο στρατό. Είναι ναι μεν One time only εμπειρία (ευτυχώς) αλλά ξεφεύγει τρελά το μυαλό σου. Τις ώρες στην σκοπιά αν είχα laptop και δεν χρειαζόταν να κρατάω και το G3 θα είχα γράψει 2-3 βιβλία (χάλια βιβλία το πιο πιθανό αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΑ βιβλία). Οι συνηρμοί ήταν τρελοί. Ξεκινούσες απο την πέτρα που είχες μπροστά στην σκοπιά και την κοίταζες για 2 ώρες και κατέληγες να βγάζεις κοσμοθεωρία.

Εμείς είχαμε ένα παλικάρι που έγραφε μέσα στο όρυγμα της σκοπιάς (ήταν πύλη σε φυλάκιο) Αλλά ναι, στη σκοπιά σου κατεβαίνουν οι πιο τρελές ιδέες.

Link to comment
Share on other sites

+1 σε αυτό. Γενικά, και οι "ιδέες" της πλοκής έχουν τη μορφή εικόνας σχεδόν πάντα. Κάθε φορά που προσπάθησα από λέξεις να πλάσω τις εικόνες κι όχι το αντίθετο, βγήκαν πράγματα που δεν έχετε διαβάσει και δεν ξέρω κι αν πρόκειται, αν δηλαδή μπορώ να τα φτιάξω να μου αρέσουν.

 

Τώρα από που... τη σκέφτομαι την ερωτησούλα κάθε που περνάω από το σφφ. Από παντού είναι η καλύτερη απάντηση που έχω. Από μια φράση που ακούς καθώς περπατάς στο δρόμο, από ένα ποίημα που διαβάζεις κάπου, από ταινίες βιβλία, πίνακες, καμιά φορά από τον τρόπο που χτυπάει κάποιος φίλος τον καφέ... Από παντού. Κυριολεκτικά.

 

 

Εγώ αντιθέτως, κατά πλειοψηφία λειτουργώ με λέξεις. Διάλογοι, συλλογισμοί αλλά και εικόνες και περιστατικά μου έρχονται εν μορφή λόγου παρά εικόνας. Τουλάχιστον συνειδητά έτσι λειτουργώ, αν και ασυνείδητα δεν ξέρω σε τι μορφή βρίσκεται ο σπόρος της δημιουργίας - εκείνες τα πρώτες στιγμές που αρχίζει και σχηματίζεται στο μυαλό μου μια ιδέα.

 

Τώρα, το τί με τροφοδοτεί είναι τα πάντα, όπως λέει και η Νιένορ. Μουσική, ταινίες, αποσπάσματα απο πράγματα που διάβασα και πράγματα που μου αρέσουν και τα συνδυάζω μεταξύ τους έως φαινομενικά ασύνδετες καθημέρινές σκηνές και ερεθίσματα. Πληθώρα μικρών ιδεών που με επισκέπτονται αναπάντεχα δεν μπορώ να τις δικαιολογήσω παρά ως αποτέλεσμα διεργασιών του νου μου στις οποίες δεν έχω τον έλεγχο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Κι εγώ λειτουργώ κυρίως με εικόνες. Μου έρχεται μια εικόνα στο μυαλό, (για παράδειγμα, ένα τέρας να κρυφοκοιτάζει τον κυνηγό του πίσω απ' το θάμνο), και μετά στήνω την ιστορία πάνω σ' αυτή τη σκηνή. Βασικό είναι να "δω" πεντακάθαρα την εικόνα, δηλαδή το φως, τα χρώματα, ακόμα και τις μυρωδιές ή αν ο ήρωας είναι ιδρωμένος, φοβισμένος, θυμωμένος.

Τα υπόλοιπα γίνονται με τρόπο σχεδόν μαγικό.

 

Άλλη αγαπημένη πηγή έμπνευσης είναι οι χαρακτήρες. Σκέφτομαι ένα χαρακτήρα ζωντανά, σα να τον έχω γνωρίσει, και μετά πλάθω μια ιστορία γύρω του.

 

Σχεδόν ποτέ δεν σκέφτομαι πρώτα τα γεγονότα. Η πλοκή είναι το απαραίτητο μέσο για να γνωρίσω καλύτερα τον φανταστικό χαρακτήρα μου.

 

edit για τον αποκάτω: η αυτοπεποίθησή σου γενικά δεν είναι και η καλύτερη... :tongue:

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν εχω ιδεες....

Βασικα νομιζω οτι οτιδηποτε , μια εικονα, μια λεξη μια φραση αρκει

Σημερα ακουσα οτι ενας φιλος μου γλυτωσε στο τσακ απο χειρουργικη επεμβαση και θα κανει απλη θεραπεια. Ε, θα γραψω την ιστορια συντομα....

 

Σα φαγουρα μου ερχεται, γραφω και δεν ξερω τι θα γραψω. Στο τελος παιρνω το εκτρωμα και το ποσταρω εδω :lol: :lol: :lol:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Και το αναμάσημα καλό είναι. Παίρνω κάτι που έγραψα πριν χρόνια, γκρινιάζω τι φρικτό που είναι και γράφω μια εμπλουτισμένη διασκευή του.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 years later...

Νομίζω το είπε η Mary Higgins Clark: Όταν ακούς μια ιστορία, μια είδηση, μια φήμη κι έρχονται στο μυαλό σου δύο ερωτήσεις:

1. Τι πραγματικά έγινε;

2. Τι θα γινόταν αν... 

Link to comment
Share on other sites

Οτιδήποτε μπορεί να δώσει ιδέες, ένα γεγονός, ιστορικό ή στις ειδήσεις ή ακόμα που απλά θα ακούσω γι' αυτό, ένα όνειρο (καλά τα όνειρα έχουν δώσει πλοκές ολόκληρες σχεδόν έτοιμες για γράψιμο), ένα άρθρο... Ο κατάλογος πρακτικά αναρίθμητος. Και όσο γράφω τόσο αυτό εντείνεται. Και φυσικά είναι υπέροχο, ένα από τα καλύτερα πράγματα στο γράψιμο.

 

Τώρα για το στρατό που αναφέρθηκε, μου έδωσε μερικές καλές ιδέες, και μερικά από τα πιο τρελά σημεία για να έχω γράψει, από την κορυφή ενός φυλακίου μέχρι το δάπεδο φορτηγού. Αλλά αυτό θα έπρεπε ίσως να είναι ένα άλλο θέμα, ποιο είναι το πλέον περίεργο μέρος που έχετε γράψει.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
  • 2 months later...

Η καλή ιδέα έρχεται απρόσκλητη και συνήθως την πλέον ακατάλληλη ώρα στον πλέον ακατάλληλο χώρο. Για να το διατυπώσω λίγο διαφορετικά, δεν βρίσκουμε εμείς τις ιδέες, αλλά οι ιδέες βρίσκουν εμάς! :D

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..