Παρατηρητής Posted June 29, 2008 Share Posted June 29, 2008 (edited) Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ Καιροί φωτιάς, εποχές συμφοράς, μέρες βίας, χρόνια πόνου, ώρες θανάτου, στιγμές τραγωδίας ξημέρωσαν από το μπαρ του Σουφουφου! Η κατάρα των ανθρώπων, αυτή η ακόρεστη πείνα για εξουσία, μια μέρα χτύπησε την πόρτα του ήρεμου εκείνου μπαρ. Από εκεί όπου ήταν ένας ευχάριστος χώρος διασκέδασης, συνάντησης, γνωριμίας, ανταλλαγής απόψεων , ενημερώσεων προβολών και παράνομων στοιχημάτων, ξαφνικά μετατράπηκε σε ένα δημοκρατικό χάος όπου οι περισσότεροι τρώγονταν για την εξουσία. Σχηματίστηκαν τρία μεγάλα κόμματα, στα οποία, οι άπιστοι του Αυτοκράτορα Nihilio (όπως είχε αυτοανακηρυχθεί), ήταν υποχρεωμένοι να δηλώνουν υποταγή. Τους Κόκκινους, τους Μπλε και τους Γαλάζιους. Χάος, φόβος και αναρχία! Όλα ξεκίνησαν όταν ο Αυτοκράτορας Νιχίλιο φυγαδεύτηκε από το μπαρ με τη βοήθεια από κάμποσα παλαιότερα μέλη. Ο ίδιος δήλωσε ότι θα έφευγε για κάποια του υποχρέωση. Όμως ήξερε καλά τι επρόκειτο να συμβεί. Ο Ντίνο Χατζηγιώργη θα του έπαιζε το ύπουλο παιχνίδι της εξουσίας για να τον καθαιρέσει από τον απρόσιτο του θρόνο. Για να το πετύχει αυτό οργάνωσε κόμματα αντίστοιχα της Ελληνικής Δημοκρατίας και με μεταξύ τους πισωμαχαιρόματα επιχείρησε να γίνει ο κυρίαρχος του μπαρ. Οι διαμάχες των τριών κομμάτων ήταν πέρα για πέρα απάνθρωπες, έφτασαν ακόμα και στο σημείο του φόνου. Το μπαρ δεν ήταν αυτό που κάποτε ήξερε ο κόσμος. Πέθαιναν άνθρωποι στο μπαρ του Σουφουφου. Δεν υπήρχε λύση. Τα μέλη του μπαρ ήταν καταδικασμένα. Μόνο ένα θαύμα μπορούσε να τα σώσει. Ένας ήρωας. Αλλά ποιος; Και με ποιον τρόπο; Ήταν οι πιο τραγικές ιστιοσελίδες στην ιστορία του Σουφουφου. Τα λιγοστά μέλη που δεν είχαν κομματικοποιηθεί, είχαν κάνει για στέκι τους την τουαλέτα. Ήταν το καταφύγιο τους. Την είχαν ονομάσει Φωλιά του Χάρου. Εκεί προσεύχονταν να έρθει η σωτηρία, οι παλιοί καλοί καιροί του μπαρ, πριν τα παιχνίδια της εξουσίας να αντικαταστήσουν τους έντιμους διαγωνισμούς και τα write offs. Ώσπου μια μέρα, οι προσευχές τους ακούστηκαν. Ο ήρωας ήρθε. Η πόρτα της τουαλέτας άνοιξε. Ο Dreamwhisperer άφησε τον ξένο να περάσει. Οι υπόλοιποι απόρησαν. «Φίλε, ποιος είναι αυτός;», ρώτησε ο μικρός Cesar «Είναι εντάξει.», απάντησε ο Dreamwhisperer . «Μας τον στέλνει ο Αραχνίδας.» «Ίσως είναι από την Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων.», υπόθεσε η Μαριπόζα. «Αν και μου φαίνεται πολύ νέος για να ανήκει στην ΤΟΓ.» «Ποιος είσαι;», ρώτησε η Dopamine κρατώντας το λάστιχο στραμμένο στον ξένο. «Μην ανησυχείτε.», απάντησε ο ξένος. «Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω. Ονομάζομαι Timekeeper». Κοίταξε τον Κίτσο συμπληρώνοντας «?Ο Φύλακας του Χρόνου.» Ο Κίτσος άρχισε να αφρίζει. Τα μάτια του έγιναν κατακόκκινα και το κορμί του έτρεμε. Από τις ακαταλαβίστικες λέξεις που ξεστόμιζε από τα νεύρα του ξύπνησε ο Παρατηρητής τον οποίο είχε πάρει ο ύπνος πάνω στην άρπα του. Βλέποντας τον Κίτσο να σηκώνεται απειλητικά επάνω στον ξένο, πετάχτηκε και τον συγκράτησε. «Όχι Κίτσο! Συγκρατήσου! Δεν είναι ώρα για τέτοια!» «Άκουσε το φίλο σου, Κίτσο.», είπε ο Timekeeper. «Δεν είμαι εχθρός. Έμαθα για το πρόβλημα που μαστίζει το μπαράκι σας και σκέφτηκα να βοηθήσω. Μπορώ να το κάνω.» «Και πως θα το κάνεις αυτό;», ρώτησε ο Ντίνος ο Β΄ ο Ξανθιώτης. Ο Timekeeper έβγαλε από το παλτό του μια μεταλλική σφαίρα και την έδειξε στα μέλη. «Αυτή είναι η Σφαίρα του Χρόνου κι εγώ ο Φύλακας της. Εάν την ενεργοποιήσω θα γυρίσω πίσω το χρόνο, στις μέρες πριν η δίψα για εξουσία αντικαταστήσει τη δίψα για το καλό ποτό. Τα υπόλοιπα είναι δικό σας θέμα. Φροντίστε μόνοι σας τι θα κάνετε μετά.» Δεν πρόλαβαν καλά-καλά τα μέλη να δηλώσουν τον ενθουσιασμό του για τη Σφαίρα του Χρόνου όταν ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και η πίσω πλευρά της τουαλέτας ανατινάχτηκε. Μέσα από τη σκόνη και τα σπασμένα πλακάκια εμφανίστηκε ένας τύπος με κουκούλα, μακριά κάπα, και μεταλλική επένδυση. Κρατούσε ένα υπερσύχρονο πιστόλι με το οποίο σημάδευε τον Timekeeper. «Σε βρήκα επιτέλους Timekeeper. Τώρα δεν θα ξεφύγεις εύκολα.» Η Dopamine σημάδεψε με το λάστιχο τον μυστήριο πιστολέρο. «Αλτ! Ποιος είσαι εσύ! Μίλα!» «Είμαι ο Timecop. Ο Μπάτσος του Χρόνου. Κυνηγώ αυτόν εδώ και χιλιετίες. Έχει παράνομα στην κατοχή του κάτι που δεν του ανήκει. Τη σφαίρα του Χρόνου.» «Πάνω στην ώρα κύριε Αστυνόμε!», πετάχτηκε ο Κίτσος. «Σε εμένα ανήκει η Σφαίρα του Χρόνου!» «Η Σφαίρα δεν ανήκει σε κανέναν.», αποκρίθηκε ο Timecop. «Είμαι εδώ για να την πάρω και να την πάω στο Απώτερο Μέλλον, εκεί που ανήκει.» Ο Timekeeper χαμογέλασε. Τοποθέτησε το χέρι στην τσέπη και περιπαίζοντας τη σφαίρα μπροστά από τα μάτια του Timecop, απάντησε: «Λοιπόν?Μολών Λαβέ!» Με μία απότομη κίνηση έβγαλε από την τσέπη ένα πιστόλι ολόιδιο με εκείνο του Timecop και άρχισε να τον πυροβολεί. Ο Timecop ανταπέδωσε πυρά και τότε τα πλακάκια της τουαλέτας άρχισαν να φωτίζονται από κόκκινες και πράσινες ακτίνες λέιζερ. Πίου-πίου οι δύο πιστολέρο σε απόσταση αναπνοής ενώ τα υπόλοιπα μέλη κρύφτηκαν πανικόβλητα μέσα στα αποχωρητήρια. «Παραδώσου!», φώναξε ο Timecop, πυροβολώντας «Ποτέ! Η Σφαίρα είναι δική μου!», απάντησε ο αντίπαλος πυροβολώντας κι αυτός. Τόση ώρα, έχοντας καταστρέψει το μισό χώρο, δεν πέτυχε κανένας κανέναν. «Που έμαθες να πυροβολάς; Στον Ελληνικό Στρατό;» «Ναι», απάντησε ο Timekeeper. «Στο Υγειονομικό.» «Φαίνεται.» «Εσύ;» «Στο Ναυτικό.» «Φαίνεται!» Όσο οι δύο πιστολέρο προσπαθούσαν να πετύχουν ο ένας τον άλλον, τα μέλη, κλεισμένα πίσω από τις πόρτες, φώναζαν μεταξύ τους για να συνεννοηθούν. «Φίλε, θα μας το @#@#@ το κρησφύγετο!», φώναξε ο Cesar. «Κάποιος να σώσει τη Σφαίρα!», φώναξε ο Παρατηρητής. «Αν διαλυθεί την έχουμε κάτσει! Γρήγορα κάποιος, πριν πάρουν χαμπάρι οι άλλοι που βρίσκονται στο μπαρ τι γίνεται εδώ μέσα!» Ελάχιστα γενναία μέλη ξεμύτισαν από τις κρυψώνες τους να σταματήσουν το πιστολίδι. «Πολύ αργά!», φώναξε η Dopamine ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στην πόρτα. Είδε τους αδελφούς Guardian να εισβάλουν. «Τι συμβαίνει εδώ;», ρώτησαν με μια φωνή. Έτσι όπως ο Timekeeper κοίταξε πίσω, ο Timecop, με μια ριπή χτύπησε τη σφαίρα. Ένα εκτυφλωτικό φως πλημμύρισε το χώρο. Το μόνο που ακούστηκε ήταν μία λέξη να βγαίνει από χίλια στόματα «ΌΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ» Ώρες αργότερα, όταν τα μάτια του Κίτσου ανέκτησαν την όραση τους, κοίταξε το χώρο γύρω του. Βρισκόταν αυτός, η Mariposa,η Dopamine, ο Cesar και ο Dain που τρέκλιζε στην πόρτα. Πεσμένος στα συντρίμμια ήταν ο Timecop. Ο Timekeeper άφαντος όπως και η Σφαίρα μαζί με τα υπόλοιπα μέλη που βρίσκονταν στους χώρους του μπαρ. «Τι έγινε;», ρώτησε ο Dain. «Μάλλον? το στο @#426 έγινε;;;» «Που πήγαν όλοι;», ρώτησε ο Κίτσος σηκώνοντας τον Timecop. «Έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει.», απάντησε εκείνος. «Η Σφαίρα χτυπήθηκε. Εξαιτίας της διάλυσης της, όλοι όσοι αντίκρισαν το λάμψη χάθηκαν στο χρόνο.» «Γαμώτο!!!», κλώτσησε ο Dain τον τοίχο. «Τι έπαθε αυτός;», ρώτησε ο Timecop. «Ε να?», εξήγησε ο Κίτσος. «Πριν κάμποσο καιρό πέρασε ολόκληρη Οδύσσεια για να επιστρέψει αυτός και τα άλλα μέλη από το στομάχι του Βραλ. Θα μου πάρει ώρα να σου εξηγήσω τι είχε συμβεί τότε.» «Δεν είναι αυτό!!!», ούρλιαξε ο Dain. «Ήθελα να ταξιδέψω κι εγώ στο χρόνο!!! Ήθελα να φτάσω στο μέλλον!!! Έφυγαν όλοι κι εγώ είμαι εδώ, που να πάρει ο διάολος!!!» «Δεν καταλαβαίνω?», ρώτησε η Μαριπόζα. «Αφού όλοι χάθηκαν στο χρόνο μετά την έκρηξη, εμείς γιατί είμαστε ακόμα εδώ;» «Επειδή ήσασταν κοντά στο νερό», εξήγησε ο Timecop δείχνοντας τις χέστρες. «Όσο για μένα, είμαι ο Timecop. Μόνο εγώ καθορίζω πότε θα ταξιδέψω στο χρόνο.» «Κι ο Dain;», δεν ήταν κοντά σε νερό.» «Ο Dain είναι γκαντέμης. Ή ίσως και τυχερός.», απάντησε ο Timecop βλέποντας τον να οδύρεται.» «Να πάρει και να σηκώσει!!! Ήταν η μοναδική μου ευκαιρία!!!» «Πίστεψε με φίλε, δεν θα σου άρεσε αν έφευγες. Κανείς από όσους χάθηκαν δεν πήγαν σε μέρη που τους άρεσαν. Όσοι ήθελαν μέλλον βρέθηκαν στο παρελθόν. Όσοι ήθελαν παρελθόν βρέθηκαν στο μέλλον. Θα σας δείξω. Χρειάζομαι νερό.» «Πάω να σου φέρω ένα ποτήρι.», είπε η Μαριπόζα. «Όχι, όχι. Δεν εννοώ αυτό.» «Ξέρω τι θέλει!», είπε η Dopamine και έπιασε το λάστιχο. «Όχι γαμώτο! Δεν θέλω ούτε να πιω νερό ούτε να κάνω μπάνιο! Ένα κουβά με νερό θέλω για να δούμε την κατάσταση των μελών! Μα καλά, δεν έχετε δει τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών; Καθρέπτης της Galadriel σας λέει κάτι;;;» Πλησίασε μια χέστρα. «Χμ? Κι αυτό μου κάνει. Ελάτε να σας δείξω.» Μαζεύτηκαν όλοι πάνω από τη χέστρα και κοίταξαν μέσα στο νερό. Εικόνες άρχισαν να σχηματίζονται έπειτα από ψαλμωδίες του Timecop. «Τι ντροπή!», κλαψούρισε ο Dain. «Να βλέπω τους φίλους μου μέσα από? λες και είναι? » «Κοιτάξτε! Η Nienor!» Είδαν τη Νίενορ δεμένη σε ένα χοντρό παλούκι και από κάτω της τα στάχια να αρπάζουν φωτιά. Ένας παπάς φώναζε χαρούμενος στο πλήθος κι εκείνος ζητωκραύγαζε. Η Νίενορ από την άλλη έσκουζε «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΓΙΣΣΑ!!! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΓΙΣΣΑ!!!» «Θέε μου! Η Νίενορ κινδυνεύει!» «Μάλλον οι πάντες βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση.», είπε ο Timecop. «Θέλετε να δείτε και άλλους;» «Δείξε μου την Darkchilde.» Μέσα από το νερό είδαν την Darkchilde σε ένα λόφο με τρεις σταυρούς, ανάμεσα σε πλήθος Εβραίων και Ρωμαίων. Έδειχνε πέρα για πέρα εκνευρισμένη. «Ωχ! Πρέπει να την πάρουμε γρήγορα από εκεί! Ποιος ξέρει τι μπορεί να κάνει!» «Δείξε μας τον Mman! Έφτασε στο μέλλον;» «Δεν νομίζω. Δες!» Είδαν τον Mman να τρέχει με ένα κόκκαλο στο χέρι για να ξεφύγει από έναν πελώριο τυραννόσαυρο που τον είχε πάρει στο κυνήγι. «Να υποθέσω δεν βρίσκεται στο Jurassic Park?oh mman?» «Ο Αραχνίδας που είναι;» «Νάτος. Μου φαίνεται πως δεν απέχει πολύ από το σήμερα. Πρέπει να είναι 5-10 χρόνια πριν από το τώρα.» Ο Αραχνίδας καθόταν μπροστά από τον υπολογιστή έχοντας κάνει τη βιβλιοθήκη άνω κάτω. «Δεν μπορεί?Ποιος κάθεται τώρα να γράψει από την αρχή τέσσερα βιβλία;» «Α να και η Ναρουάλις! Δείχνει να περνάει καλά όμως.» Είδαν τη Ναρουάλις σε μια δημοπρασία να μοιράζει αυτόγραφα, την ώρα που το πρώτο της διήγημα που έγραψε σε τετράδιο με μολύβι όταν ήταν δέκα ετών, πουλιόταν για 2.000.000ευρώ. «Καλά δεν είναι εκεί;» «Όχι! Κοιτάξτε αυτόν που εισέρχεται στο χώρο με το πιστόλι!» «O Gema είναι;» «Του μοιάζει άλλα όχι, δεν είναι αυτός. Εδώ είναι ο Gema.» Τον είδαν να κάθεται σε έναν περίτεχνο θρόνο, φορώντας ένα στέμμα από πολύχρωμα φτερά και από κάτω του να προσκυνεί ένα πλήθος από Ίνκας. Υπηρέτριες τον τάιζαν με φρούτα. «Τον έχουν για θεό τους. Στην πραγματικότητα θέλουν να τον ταίσουν για να τον θυσιάσουν στο ηφαίστειο τους. Το ξέρω, έχω βρεθεί εκεί κάποτε.», είπε ο Timecop «Ο Ντίνος που βρίσκεται;» «Μαζί με τον Νικοσαλ. Βλέπω νερά. Πολλά νερά!» Τους είδαν πάνω σε μια ξύλινη πόρτα που επέπλεε γύρω από κόσμο. Από ένα σωσίβιο που φορούσε ένας ναυαγός κατάλαβαν ότι βρίσκονταν στον Τιτανικό αφότου είχε βυθιστεί. «Σου το είπα!!!», φώναζε ο Νικοσαλ. «Αυτοί οι καινούργιοι θα μας το διαλύσουν το μαγαζί!!!» « Nicosal!», σφύρισε ο Ντίνος. « A boat Nicosal! A boat! Μην αντέχοντας ο Dain να βλέπει τους φίλους του σε κίνδυνο, πάτησε το καζανάκι. «Timecop, μπορείς να μας μεταφέρεις εκεί όπου βρίσκονται οι φίλοι μας, σωστά;» «Δεν καταλαβαίνω. Τι έχεις στο νου;» Ο Dain κοίταξε τα υπόλοιπα μέλη που είχαν απομείνει στο μπαρ στοργικά. «Φίλοι μου, ήρθε η ώρα να ξεχάσουμε τα μίση του παρελθόντος. Ήρθε η στιγμή να παλέψουμε για το καλό όλων, αφήνοντας πίσω τις έχθρες και τον αγώνα για την εξουσία. Θα ταξιδέψουμε στο χρόνο, σε κάθε χρονική στιγμή για να σώσουμε τους φίλους μας. Θα κάνουμε αυτό για το οποίο ιδρύσαμε αυτό το μπαρ. Να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, όπου κι αν βρίσκεται.» Έβαλε το πόδι στη χέστρα και είπε: «Εγώ. Θα πάω. Ποιος είναι μαζί μου;» Τα μέλη ύψωσαν τα χέρια κραυγάζοντας δυνατά. «Έτοιμοι για μία ακόμα Σουφουφου περιπέτεια παίδες;;;» «Έτοιμοι!!!!» «Εχέμ», έβηξε ο Timecop βλέποντας τον Dain να προσπαθεί να μπει στη χέστρα. «Ακολουθείστε με?», είπε και άνοιξε μια χρονοπύλη «Ουπς ναι. ..Συγνώμη!» Edited June 29, 2008 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 29, 2008 Share Posted June 29, 2008 Χα Χα. Είσαι απίθανος και ατελείωτα απολαυστικός αλλά εγώ δεν πάω πουθενά θα κάτσω εκεί μέσα δίπλα στις τουαλέτες. Δεν μπλέκω ούτε με Ίνκας ούτε με μεσαίωνες ούτε με χρονοπύλες ούτε με παγωμένους ωκεανούς επειδή κάποιοι δεν έμαθαν να πυροβολούν και κάποιοι άλλοι τη δύσκολη στιγμή ήταν μακριά από τη λεκάνη. Το πολύ πολύ να πάρω ένα βιβλίο και να πάω διακοπές. (πνεύμα αλληλεγγύης αθάνατο) :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 29, 2008 Share Posted June 29, 2008 «Δεν είναι αυτό!!!», ούρλιαξε ο Dain. «Ήθελα να ταξιδέψω κι εγώ στο χρόνο!!! Ήθελα να φτάσω στο μέλλον!!! Έφυγαν όλοι κι εγώ είμαι εδώ, που να πάρει ο διάολος!!!» Πέστα!!! Πέστα!!! Μα πώς μ'εχει καταλάβει αυτό το παιδί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 29, 2008 Share Posted June 29, 2008 Αίσχος κύριος, αυτό έχω να σου πω μόνο!!! Δε θα φώναζα ποτέ "δεν είμαι μάγισσα", το πολύ πολύ να τους έλεγα ότι θα τους κάνω φλαμπέ άμα δε με αφήσουν ήσυχη και να καταριόμουνα.... αλλά ότι δεν είμαι????!!!!! Μια ζωή θέλω να γίνω!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted June 30, 2008 Share Posted June 30, 2008 Πέστα!!! Πέστα!!! Μα πώς μ'εχει καταλάβει αυτό το παιδί! Ε μα τι τώρα; Τόσους μήνες εντατικά στο φόρουμ έχουμε γίνει οικογένεια! Νίενορ το ξέρω ότι είσαι μάγισσα. Αλλά, καταλαβαίνεις, σύμφωνα με τις ανάγκες του σεναρίου έπρεπε να το αρνηθείς! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 5, 2008 Author Share Posted July 5, 2008 (edited) Ήταν μια πολύ αναμενόμενη νίκη. Με μια ξαφνική επίθεση... το κάστρο της Nienna είχε πέσει. Ανήκε πλέον στον Διεκδικητή Συνωμότη! Άλλο ένα βάθρο προς το στέμμα του Άρχοντα είχε κατακτηθεί. Οι ορδές του ζητωκραύγαζαν και τον ακολουθούσαν. Είχαν ακόμα δρόμο μπροστά τους. Έπρεπε να κατακτήσουν post by post και τα εδάφη του εξαφανισμένου Βάρδου. Είχε στρώσει αρκετή κτήση ο σκασμένος όσο ζούσε. Και στο τέρμα εκείνης της μακράς πορείας θα τους περίμεναν οι δύο πανίσχυροι Δελφίνοι της Εξουσίας! Είχαν όμως χρόνο μέχρι τότε. Και ο χρόνος δούλευε σε όφελος του Διεκδικητή. Σήμερα όμως θα το γιόρταζαν. Είχαν κερδίσει μεγάλη νίκη… Συνεχίζεται στο...Overall Top 20 Posters Edited July 5, 2008 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 (edited) To μπαράκι ήταν έρημο. Ακόμα και οι πιο ξενύχτηδες είχαν φύγει πριν λίγο, η μουσική είχε σταματήσει και η σιωπή που είχε απλωθεί στο χώρο ήταν περισσότερο από καλοδεχούμενη. Ο Dain πίσω από τη μπάρα τελείωσε με το πλύσιμο των ποτηριών, κοίταξε μήπως υπήρχαν αιτήσεις για νέα μέλη, μελέτησε λίγο τα στατιστικά του μπαρ - την κίνηση, την κατανάλωση, τις παρουσίες και απουσίες - και ανάσανε βαθιά. Φυσιολογικά η ανάσα αυτή θα τον ηρεμούσε αλλά αυτό το ζεστό βράδι, όσες ανάσες κι αν έπαιρνε δεν μπορούσε να ησυχάσει. Κάτι τσίγκλαγε το νου του, αυτές τις "πιο πέρα" αισθήσεις που τον προειδοποιούσαν συχνά για κάποιο... κίνδυνο. Ήταν πιο πολύ σαν μακρινό ζουζούνισμα κουνουπιού που ίσως πλησίαζε, έτοιμο να επιτεθεί και να ρουφήξει το αίμα του θύματός του. Έκλεισε όλες τις συσκευές επικοινωνίας και ακουμπώντας τους αγκώνες του πάνω στη μπάρα, "ανοίχτηκε" προσπαθώντας να δώσει μια μορφή στον κίνδυνο. Ο Dain δεν φοβόταν τις μορφές, αλλά το άμορφο, απόμακρο, αλλά σαφές ζουζούνισμα τον τρόμαζε. Ήταν ο μπάρμαν, ίσως και κάτι περισσότερο από μπάρμαν - σε ένα μπαρ που ήταν κάτι περισσότερο από μπαρ - με θαμώνες που ήταν επίσης κάτι περισσότερο από θαμώνες - οι περισσότεροι - και αν κάτι πήγαινε ήδη στραβά ή επρόκειτο να πάει, θεωρούσε καθήκον του να το ανιχνεύσει και αν χρειαστεί να το εξουδετερώσει. Όχι πως τα κατάφερνε πάντα, αλλά σίγουρα προσπαθούσε, και αυτή τη φορά δε θα έκανε κάτι διαφορετικό! Αποφασισμένος να αγγίξει αυτό το απόκοσμο συναίσθημα απειλής, έψαξε κάτω από τη μπάρα και τράβηξε ένα πανί. Ήταν ανάμεσα σε άλλα πανιά, ξεσκονόπανα, πετσέτες, σφουγγάρια κλπ, και δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο. Φαινομενικά! Το πανί ήταν τραχύ αλλά με ένα φωτεινό ιώδες χρώμα, και αφού έβγαλε τα ποτήρια από τον πάγκο του μπαρ, όπως και όλα τα διακοσμητικά, τον άφησε τελείως κενό. Το λακαρισμένο ξύλο, λακαρισμένο περισσότερο από τη χρήση χιλιάδων χεριών, παρά από το βερνίκι που χρησιμοποιούσε για να το γυαλίζει, έλαμπε απαλά στο ένα και μοναδικό μπλε ελεκτρίκ φως που είχε αφήσει αναμένο. Άρχισε να ξεσκονίζει με γρήγορες, σίγουρες κινήσεις τον πάγκο. Περιστροφικές , σπειροειδείς, που κόβονταν κάποιες στιγμές από κινήσεις απότομες, ευθείες και ζιγκ-ζαγκ. Κάποιος τυχαίος παρατηρητής ίσως θεωρούσε πως ο Dain προσπαθούσε να αφαιρέσει τίποτα πολύ επίμονους λεκέδες που ίσως είχε αφήσει κανένας απρόσεκτος θαμώνας, αλλά αν κοίταζε πιο προσεκτικά, θα έβλεπε πως ο πάγκος ήταν πεντακάθαρος και δεν είχε καμμία ανάγκη από καθάρισμα, ξεσκόνισμα ή γυάλισμα! Όμως σε λίγα λεπτά η υφή του ξύλου άρχισε να χάνεται, να γίνεται πιο ασαφής και θολή, και το υλικό του πάγκου έμοιαζε περισσότερο με σύννεφα βροχής που αναμοχλεύονταν από αύρες οι οποίες φυσούσαν από διαφορετικά σημεία, παρά με κάτι στερεό. Αντί όμως οι αύρες να ξεκαθαρίσουν την εικόνα, που προφανώς ο Dain περίμενε να δει, την έκαναν ακόμα πιο θολή, ακόμα πιο σκοτεινή. Χοντρές σταγόνες ιδρώτα φάνηκαν στο μέτωπό του και έπεσαν στα μάτια του. Τις σκούπισε απρόσεκτα. Η ανάσα του έβγαινε λαχανιαστή. Και μόνο το γεγονός πως δεν μπορούσε να δει καθαρή εικόνα σήμαινε πως πράγματι κάτι έτρεχε, και μάλιστα σοβαρό! Αλλά τι; Και από ποιούς; Ήταν δυνατόν κάποιος απο τους θαμώνες του μπαρ, τους φίλους του, να είχε κάνει κάτι, ή να είπε κάτι, που να δημιούργησε ένα τέτοιο πρόβλημα, θέτοντας σε κίνηση μια σειρά γεγονότων, σαν τα πλακάκια του ντόμινο, που θα έφερναν την καταστροφή του μπαρ; Eκτός από τα συνηθισμένα καθημερινά μικροπροβλήματα, δεν είχε αντιληφθεί κάτι που να τον είχε ανησυχήσει σήμερα. Σίγουρα όχι στο βαθμό που ήδη ανησυχούσε! Άφησε τις κινήσεις που έκανε όλη αυτή την ώρα, και ξεκίνησε να χτυπά απαλά με τα δάχτυλά του τον πάγκο. Τα σύννεφα καθάρισαν με μιας, και εμφανίστηκε η εικόνα του ξεκινήματος της μέρας που είχε περάσει. Μπορούσε να δει όλα τα γεγονότα που είχαν συμβεί στο χώρο του μπαρ για οποιαδήποτε μέρα ήθελε, και αφού έκατσε σε ένα σκαμπό άρχίσε να παρακολουθεί. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν είχε συμβεί, τίποτα μη αναμενόμενο δηλαδή, μέχρι που έφτασε η εικόνα του DinoHajiyorgi που συζητούσε με μερικούς άλλους εκείνο το μεσημέρι. Ή ίσως μονολογούσε... Ο Dino έδειχνε πολύ χαρούμενος γιατί είχε "κατακτήσει" την 5η θέση στο Top 20 των θαμώνων του μπαρ (που μάλλον σήμαινε κάποιο είδος εμμονής και σίγουρα βεβαίωνε πως όσοι ήταν στο Top-whatever - και ειδικά το Top 5 - should get a life!) Ο Dain γέλασε στη σκέψη αυτή, μια που κι αυτός ήταν στη 2η θέση του Top 5 - αλλά το γέλιο τού κόπηκε ξαφνικά και ξεροκατάπιε λες και είχε φάει κάτι πολύ πικρό! Μα που να πάρει και να σηκώσει!!!! "Ντίνο...ω....Ντίνο" μονολόγησε ο Dain, "βρε αγόρι μου, δε σου έφτανε που κατάκτησες το πολυπόθητο Top 5, έπρεπε να το δηλώσεις και δημόσια; Και καλά αυτό! Χάρηκες - the universe knows why! - αλλά γιατί έπρεπε να αναφερθείς σε ονόματα απαγορευμένα;" O Dain ξεφύσηξε και κούνησε το κεφάλι του. Ήδη η εξήγηση ήταν απλή, και αποφάσισε να πιει ένα δυνατό ποτό, για να μπορέσει να χαλαρώσει και να σκεφτεί! Έπρεπε να βρει τη λύση γρήγορα γιατί από αυτόν εξαρτιόνταν όλα πια. Μάλιστα, από αυτόν τον ίδιο θα ξεκινούσε και η καταστροφή, αν δεν δρούσε όσο πιο γρήγορα γινόταν! Γιατί, να πάρει ο διάβολος; Γιατί ο Ντίνος έπρεπε να "λάβει επί ματαίω" το όνομα των "Δελφίνων της Εξουσίας;" Eκτός κι αν... εκτός κι αν ο Ντίνος δεν είχε ιδέα τι ήταν αυτό που είχε προφέρει. Τι ήταν αυτοί που αποκαλούνταν Δελφίνοι της Εξουσίας, και τι μπορούσαν - και σίγουρα θα έκαναν - αν τον είχαν ακούσει να τους προκαλεί, και μάλιστα να σχεδιάζει να τους ξεπεράσει!! Ύβρις! Ο Dain τρεμούλιασε στη σκέψη αυτή γιατί ήξερε! Ήξερε πως ο ένας από τους δύο Δελφίνους - ευτυχώς ο άλλος ήταν σε μακρινό ταξίδι και κατά πάσα πιθανότητα δεν γνώριζε για την ΥΒΡΗ - ήταν ο ίδιος ο "σολιψιστικός" εαυτός του που κατοικούσε σε μια άγνωστη, σκοτεινή διάσταση από την οποία με τους άλλους Δελφίνους του παρόντος και του παρελθόντος, σχεδίασε τις καταχθόνιες μηχανοραφίες του για τη διαιώνιση της διαβολικής εξουσίας του, κατατροπώνοντας κάθε νέο, και ανόητο, αντίπαλο. Αυτό όταν δεν σχεδίαζε - όπως και οι άλλοι δηλαδή - πως θα καταστρέψει δια παντός τους άλλους Δελφίνους! Ο εδώ Dain ρούφηξε μονοκοπανιά το ποτό του και έβαλε κι άλλο. Ήταν ήδη εμφανές πως στη διάσταση των Δελφίνων της Εξουσίας γινόταν μυστική συνάντηση, γι'αυτό και δεν μπορούσε να έχει εικόνα, όπως προσπάθησε με το ιώδες πανί. Όμως... όμως μπορούσε τουλάχιστον να έχει ήχο! Γι'αυτό και είχε "ακούσει" αυτό το ζουζούνισμα πιο πριν! Κάθησε σε ένα καναπέ και με το ποτό του στο χέρι, συγκεντρώθηκε οχι για να δει "εικόνες του νου από το υπερπέραν", αλλά "ήχους του εσωτερικού αυτιού από το υπερπέραν!" Ήχους και λέξεις που θα έβγαιναν από τα χείλη εκείνου του αλλοδιαστατικού "Dain" που ήταν ο Δελφίνος-2! --------------------------------------------- Kατανοείτε φυσικά πως αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι!" Οι άλλες σκοτεινές φιγούρες, με τους μαύρους μανδύες και τις κουκούλες έγνεψαν καταφατικά! Δυστυχώς για τους περισσότερους, αν και όχι για μένα, (και η φιγούρα που μιλούσε γέλασε χαιρέκακα στο σημείο αυτό), η αναγκαστική αποχώρηση για ένα διάστημα του Δελφίνου-1 από την ομάδα μας, μας αποδυναμώνει σχετικά, αλλά είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε ότι αυτός ο.... ο αναιδής "καινούργιος", όχι απλά μας προσέβαλε, αλλά και μας προκάλεσε με τον πιο επαίσχυντο τρόπο! Οι φιγούρες μουρμούρισαν εχθρικά, και κούνησαν τα κεφάλια τους σε συμφωνία. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΜΕ ΜΕΤΡΑ ΤΩΡΑ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!!! ούρλιαξε μια φιγούρα προς την ομήγυρη. Ησύχασε Δελφίνε-3 είπε η φιγούρα που είχε μιλήσει στην αρχή και προφανώς εκτελούσε χρέη συντονιστή. Θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να περάσει τον χαμένο πια Δελφίνο-4, ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε ήταν για χρόνια ο Δελφίνος-1, και όλοι κάναμε πολύ κόπο μέχρι να τον ξεπεράσουμε και να χάσει τον τίτλο του! O Δελφίνος της Εξουσίας -3 έχει απόλυτο δίκιο!! φώναξε συγκρατώντας όσο μπορούσε την οργή της, χωρίς όμως να το καταφέρει, μια ακόμα φιγούρα που ήταν θηλυκή. Έχασα τη θέση μου! Μου πήρε με το έτσι θέλω την εξουσία μου! Κάποτε ήμουν η Δελφίνος -2, μετά πήγα 3, 4, 5 και τώρα; Τώρα τι είμαι; Δελφίνος -6; είπε με βδελυγμία. Ας πρόσεχες, καλή μου! είπε μάλλον χαιρέκακα ο Δελφίνος-2, γνωρίζοντας πως κάποτε η ομιλούσα κατείχε υψηλότερη θέση από κείνον στην ιεραρχία. Αν δεν είχες σταματήσει να συμμετέχεις στο κοσμικό παιχνίδι, ο "νέος" δε θα σε είχε περάσει! Μόνη σου έσκαψες το λάκο σου! Δηλαδή τώρα τι είμαι; Δεν θα ανήκω πια στον εσωτερικό κύκλο των Δελφίνων της Εξουσίας; είπε με σφιγμένα δόντια εκείνη. Τώρα δε θα είσαι πια Δελφίνος. Ή μάλλον... δεν είσαι ήδη Δελφίνος, οπότε "δελφιδίνε του από δω!" την ειρωνεύτηκε ο 3 που αγαπούσε τα λεξιπλαστικά παιχνίδια. Οι άλλοι γέλασαν. Ο Δελφίνος 2 σήκωσε απότομα τα χέρια. Σκασμός!! φώναξε, και όλη η ομήγυρη σώπασε αμέσως! Υπάρχει λόγος που επέτρεψα στην πρώην Δελφίνο-5 να παραστεί εδώ, και που κάλεσα μερικούς ακόμα, οι οποίοι επ'ουδενί δεν θα είχαν δικαίωμα να παρευρεθούν στο συμβούλιό μας, αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο λεπτή! Πράγματι, άλλες δύο φιγούρες βρίσκονταν εκεί, οι οποίες είχαν σκυμμένα τα κεφάλια και δεν είχαν πει ούτε "κιχ" μέχρι τώρα. Ο Δελφίνος-2 συνέχισε: Σε λίγο καιρό, το πολύ σε κανένα μήνα, το λιγότερο σε 10 μέρες, θα στεφθώ επάξια Δελφίνος της Εξουσίας-1! Μια που το θέμα είναι καθαρά τυπικό, θα επωμιστώ από τώρα τις ευθύνες - και την εξουσία - του Δελφίνου - 1, αφού μάλιστα είμαι ήδη ο απόλυτος συντονιστής του κοσμικού παιχνιδιού (εκτός από το Δημιουργό του, και σιγά το Δημιουργό δηλαδή, άσε με σε παρακαλώ. Εγώ θα το είχα σχεδιάσει καλύτερα) και ήδη είστε συνηθισμένοι να υπακούτε τυφλά τις εντολές μου! Κοίταξε ολόγυρα αγριεμένος και τα μάτια του που σπίθιζαν καρφώθηκαν πάνω στον Δελφίνο-3 καθώς σφύριξε απειλητικά: Έχει κανείς καμμιά ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ;;; O 3 κάτι πήγε να πει αλλά ο Δελφίνος-2 τον κοίταξε με τέτοιο μίσος και κακία που δεν τόλμησε να πει λέξη (πράγμα ασυνήθιστο για τον 3). Έτσι μπράβο! είπε ο 2 και έτριψε τα χέρια του ευχαριστημένος. Λοιπόν! Το σχέδιο έχει δύο σκέλη. H παρουσία της ντροπιασμένης πρώην Δελφίνου-5 και των δύο άλλων επιτράπηκε γιατί σε ένα πόλεμο, ο εχθρός του εχθρού μας είναι φίλος μας! Και οι τρεις παρευρισκόμενοι έχουν συμφέρον και μεγάλο όφελος από την απόλυτη πάταξη του προσβλητικού ανόητου που τόλμησε να καυχηθεί πως θα μας ξεπεράσει!! Σύμφωνα με τους νόμους του κοσμικού παιχνιδιού του οποίου είμαστε μέλη, του Solipstistic Fantasioplexy Fraternity, δεν μπορούμε να απαγορέψουμε στον απαιχθή νέο "Δελφίνο-5" να φέρει τόσο τον τίτλο αυτό, όσο και τα σύμβολα της ομάδας μας, αλλά και να έρχεται στις συναντήσεις μας. Οι άλλοι μουρμούρισαν ξανά επιτιμητικά και κάποιος έφτυσε με βδελυγμία. Kατανοώ απόλυτα τα συναισθήματά σας! Γι'αυτό και τα άτομα που βρίσκονται εδώ δεν είναι άλλα από τα δύο μέλη τα οποία ξεπέρασε ο νέος "Δελφίνος-5" παρά το γεγονός πως είναι στο παιχνίδι πολύ καιρό πριν απ'αυτόν! Τιμητικά λοιπόν, και μόνο για τη διάρκεια της εφαρμογής του σχεδίου, θα τους αναφέρουμε σαν: Δελφίνο-6 (που δεν είναι άλλη από την πεσμένη πρώην Δελφίνο-5 γνωστή και σαν Nienna στη Γη), Δελφίνο-7 που ο Γήινος εαυτός του λέγεται Heiron, και Δελφίνο-8 που λέγεται Νikosal! Το θράσος του νέου Δελφίνου-5, αυτού του "γραϊδιου απ'τη Χαλκίδα" δεν έχει όρια! Με γαλυφιές και τσαλίμια μου έφαγε τη θέση! φώναξε ο Δελφίνος-8. XAMEΡΠΕΙΑ!! Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως και γω έλειπα ταξίδι, σαν αυτό του Δελφίνου-1, και έτσι με έφαγε μπαμπέσικα ο "ψάρακας"! oύρλιαξε ο Δελφίνος-7. O Δελφίνος-3 σήκωσε το χέρι και παίρνοντας την άδεια να μιλήσει είπε: Γιατί δεν καλέστηκε και η επόμενη στη σειρά; Η Darkchilde; Θα μπορούσε να γίνει θαυμάσια Δελφίνος-9 και είναι η παλαιότερη από όλους μας. Έχει κάθε δικαίωμα να... Kατάλαβε τι είπε και έκλεισε το στόμα με τα χέρια του. Ο Δελφίνος-2 τον κοίταζε σιωπηλός για μερικά λεπτά, μια σιωπή γεμάτη απειλητικές υποσχέσεις, ώσπου ανασήκωσε τους ώμους και είπε: Όταν ξεμπερδέψουμε από την παρούσα υπόθεση, αγαπητέ μου Δελφίνε-3... θα σε καλέσω σε ιδιωτική συνάντηση και θα σου εξηγήσω εκτενώς και λεπτομερέστατα το γιατί δεν την κάλεσα!!! O 3 έσκυψε το κεφάλι μετανιωμένος, πιάνοντας το ένα χέρι του με το άλλο στην προσπάθεια να σταματήσει το νευρικό τρέμουλό τους. Ανασαίνοντας βαθιά και προσπαθώντας να κρύψει κι ο ίδιος το τρέμουλο που ένιωθε στα χέρια του, στο άκουσμα του ονόματος της σκοτεινής Darkchilde, ο Δελφίνος-2 που τώρα ήταν πια ο Δελφίνος της Εξουσίας - (σχεδόν) 1, συνέχισε: Λοιπόν, όλοι μας θα αναλάβουμε να πάρουμε την εξουσία των ηλιθίων Γήινων εαυτών μας, και θα χρησιμοποιήσουμε κάθε εξουσία που αυτοί έχουν για να μην αφήσουμε τον "νέο" να προχωρήσει. Θα παρακολουθούμε με το μικροσκόπιο κάθε του ποστ, και θα σβήνουμε κάθε τι που μπορούμε να δικαιολογήσουμε έστω και τραβώντας το στα άκρα! Κι αν ζητήσει το λόγο ο ίδιος, ή κανένας άλλος καλοθελητής, θα λέμε "παραβαίνει τους κανονισμούς!" Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν τους ξέρει και κανείς δεν τους έχει διαβάσει ποτέ από καταβολής φόρουμ! Kαι έτσι ακριβώς το θέλουμε! Αν δε επιμείνει, τότε θα σας δώσω ένα από τα έτοιμα κατεβατά που έχω γι'αυτές τις περιπτώσεις που "επεξηγούν" με πάμπολλα λόγια τους κανονισμούς και είναι φτιαγμένα έτσι ώστε κανείς να μην καταλαβαίνει τίποτα, αλλά να του δημιουργείται τέτοιος πονοκέφαλος ώστε να παρατάει το θέμα!! Θα του κάνουμε δηλαδή το βίο αβίωτο ώστε να κόψει την "επέλαση" και να απαλαγούμε σύντομα απο την παρουσία του. Επίσης εσείς θα πρέπει να συμμετέχετε όσο μπορείτε ώστε να τον περάσετε ξανά. Οι διαφορές σας είναι αρκετά μικρές, ειδικά της νυν Δελφίνου-6, κάτι που θα τον κάνει να χάσει εντελώς το ηθικό του! Α! Και για να προλάβω τυχόν άλλες βλακώδεις ερωτήσεις. Δεν κάλεσα και την πιθανή Δελφίνο-10, κατά κόσμον Nienor, γιατί αυτό το κορίτσι απλά δεν έχει όραμα και δεν θα την ενδιέφερε ποτέ να γίνει Δελφίνος! Οι παρευρισκόμενοι ένιωσαν την ανάσα τους να κόβεται από το σοκ! Κι όμως έτσι είναι είπε κουνώντας το κεφάλι ο Δελφίνος (σχεδόν) 1, με το συγκαταβατικό ύφος ενός που "ήξερε". Θα αρκέσουν όμως αυτά τα μέτρα, κύριέ μου; ρώτησε η Nienna, η τωρινή Δελφίνος-6. Καλή ερώτηση, αγαπητή μου! Δείχνεις πως, παρά την ήττα σου, το πνεύμα σου παραμένει αυτό μίας Δελφίνου! Ίσως να μην είναι αρκετά αυτά τα φυσικά μέσα, για να πετύχουμε το στόχο μας. Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε και υπερφυσικά! Πρέπει να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις για να βρούμε μερικά άλλα timelines, σε άλλες διαστάσεις όπου τα πράγματα πήγαν διαφορετικά για τους Γήινους του "φόρουμ", και μετά να ανακαλύψουμε τον τρόπο να γίνει το βολικότερο για μας timeline το πραγματικό. Το μοναδικό, θα έλεγα!! Οι φωνές και ο ενθουσιασμός που ακολούθησαν αυτή τη δήλωση του Δελφίνου της Εξουσίας-2, που σύντομα θα γινόταν ο 1, και λεγόταν στη Γη "Dain" απέδειξε για άλλη μία φορά τις τρομερές, σκοτεινές, δολοπλόκες σκέψεις που υφαίνονταν στον πανούργο νου του, και ξεσήκωναν τους συντρόφους του. Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά και τα πρώτα εναλλακτικά timelines άρχισαν να αστροποβολούν στο χώρο. Να το πρώτο!! φώναξε ο Δελφίνος-3 που επιθυμούσε πολύ να κερδίσει πάλι την εύνοια του ανωτέρου του (κι ας ήταν αυτός ο ανώτερος μέχρι προ τινος). Aπλό, και μας εξασφαλίζει άμεσο αποτέλεσμα! Σ'αυτό το timeline o DinoHajiyorgi απλά δε συμμετέχει πολύ στο φόρουμ και έτσι είναι μόλις στην 20η θέση, με τεράστια διαφορά από όλους μας! Μερικοί χειροκρότησαν, αλλά το ύφος του "Dain" - του Δελφίνου (σχεδόν)-1 - τους έκοψε τη όρεξη αμέσως. Ναι...είναι στην 20η θέση, και κοιτάξτε ποιος είναι στην 5η! Θέλετε να έχουμε το Δημιουργό ανάμεσά μας σαν Δελφίνο;;;; oύρλιαξε εξοργισμένος. Για να μη μιλήσουμε για το πρακτικό του θέματος στο δικό μας timeline, δηλαδή για τον τρόπο που θα υποχρεωθεί ο Δημιουργός να γράψει άλλα 2000 ποστς για να φτάσει στην 5η θέση!! Η ομήγυρη κατάλαβε το αδύνατον του θέματος και συγκεντρώθηκε στο δεύτερο timeline. A! Για κοιτάξτε αυτό! φώναξε κάποιος. Σ΄αυτό το timeline ο Βάρδος δεν αποχώρησε ποτέ από το φόρουμ, έχει ήδη 6732 ποστς και συνεχίζει ακάθεκτος, οπότε είναι αδύνατον ο DinoHajiyorgi να φτάσει να γίνει Δελφίνος-1! Oι βρισιές και οι φάπες που έπεσαν ακούστηκαν σε όλη την αλλόκοτη, σκοτεινή διάσταση. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΠΟΤΕ! Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΔΟΥ ΣΑΝ ΔΕΛΦΙΝΟΣ-1 ΔΕ ΘΑ ΑΠΕΙΛΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ, ΖΩΝΤΟΒΟΛΟ!!! ούρλιαξε εκτός εαυτού και κατακόκκινος ο Δελφίνος (σχεδόν) - 1! Αυτό το timeline απορρίφθηκε ασυζητητί και σε λίγες στιγμές έλαμψε το τρίτο timeline. Το κοίταξαν σιωπηλοί για μερικά λεπτά και ξαφνικά άρχισαν να μιλούν εν χορώ, γεμάτοι ενθουσιασμό και περιέργεια. Μόνο ο Δελφίνος-7 παρέμεινε σιωπηλός. Τι παράξενο timeline είναι αυτό! Πολύ ασυνήθιστο και διαφορετικό! Ναι, ναι! Εδώ, το φόρουμ δημιουργήθηκε πριν 8 χρόνια και όχι πριν 5! Μ'αρέσει! Βλέπω πως είμαι ήδη Δελφίνος-1 σ'αυτό! Είναι όμως τόσα πράγματα διαφορετικά, λες και η ιστορία ξετυλίχτηκε διαφορετικά, και πολλά γεγονόταν είτε δεν έλαβαν χώρα ποτέ, είτε εξελίχτηκαν αλλιώς. Ναι. Άλλες ονομασίες, άλλοι moderators, ακόμα και άτομα που δεν υπάρχουν στο δικό μας timeline! Μέχρι και η Δελφίνος-4 είναι διαφορετική εδώ. Αναρωτιέμαι αν γράφει ποίηση. Επειδή είναι 4η σε ποστς δεν σημαίνει πως είναι και Δελφίνος της Εξουσίας, χαζοβιόλα! Μπορεί να είναι κι αυτή καμμια "λευκοαγγελοΝίενορ!" Α, ναι! Oυφ! Και με τέτοιο όνομα δεν την κόβω για ποιήτρια… Ου-ου-ου!! Έχω δικό μου site για ποίηση! Poesis.gr! Η μπορεί να είναι σαν την άλλη τη σιγανοπαπαδιά την Τρίλλιαν. Μμμμ! Wannabes! Αυτή έχει τα φόντα για Δελφίνος της Εξουσίας αλλά της λείπει η αποφασιστικότητα και το "τσαγανό" που χρειάζεται. Συγκεντρωθείτε στο timeline που εξετάζουμε, παρακαλώ!!! Πολύ ιντριγκαριστικό! Πράγματι. Δε θα είναι δύσκολο όμως να εφαρμόσουμε ένα τέτοιο timeline; Τόσες διαφορετικές παράμετροι…. Ακριβώς επειδή οι νέες παράμετροι είναι διαφορετικές και πολλές, και καμμία δεν είναι ανισόρροπα τοποθετημένη σε σχέση με τις άλλες, πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά αυτό το timeline να δούμε αν μπορεί να εφαρμοστεί! Σωστά, σωστά! Και μάλιστα το καλύτερο από όλα είναι πως… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ DINOHAJIYORGI Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ TIMELINE!!! Λοιπόν, ας κοιτάξουμε λίγο ακόμα, αλλά αυτό το timeline το κρατάμε σαν το καταλληλότερο! Κυρία και κύριοι, νομίζω πως βρήκαμε τη λύση! ---------------------------------------------------------------- Ο Dain πετάχτηκε επάνω κάθιδρος. Τα αυτιά του βούιζαν, τα μάτια του έβλεπαν θολά, και τον τύλιξε ένα τέτοιο κύμα ναυτίας που διπλώθηκε στα δύο. Τρεκλίζοντας έφτασε στον πάγκο και από μια σακούλα έβγαλε ένα κουλουράκι και το κατάπιε σχεδόν αμάσητο. Ζαλιζόταν αλλά σιγά-σιγά η ναυτία πέρασε, τα μάτια του ξεθόλωσαν και ανέκτησε τον αυτοέλεγχό του. Ήταν δυνατόν; Ήταν δυνατόν να αλλάξουν αυτά τα σατανικά όντα όλο το timeline του φόρουμ; Και τι μπορούσε να γίνει γι'αυτό, αν υποθετικά υπήρχε ακόμα χρόνος; Ή μήπως δεν ήταν παρά ένα όνειρο, ένας εφιάλτης που είδε εξ αιτίας της ανησυχίας του; Ο Dain έβαλε ένα δυνατό ποτό και άναψε τσιγάρο. Κάθησε σε μια καρέκλα δίπλα σε ένα απ' τα τραπεζάκια του μπαρ και προσπάθησε να σκεφτεί τι να έκανε. Είχε αρχίσει να χαράζει και σίγουρα τα παιδιά θα κοιμούνταν ακόμα. Δεν μπορούσε να τους ειδοποιήσει τηλεφωνικά. Αλλά κάτι έπρεπε να κάνει, γι'αυτό πήγε στον laptop και έστειλε ένα PM ζητώντας να συναντηθούν για να μιλήσουν. Ήξερε πως ο Βάρδος δεν θα είχε και πολλή όρεξη να ακούσει τις φαντασιώσεις του, και ο Robin-Hood θα έλεγε να το λύσουν οι ίδιοι το θέμα…."γιατί είστε Vice Presidents εξ άλλου"… oπότε η μόνη λύση θα ήταν να πείσει τη Dark Lady of the Sith - τη Βούλα δηλαδή - και την….καλά, είχε ζαλιστεί τελείως και δεν θυμόταν το μικρό όνομα της Minerva MacG, αν ήταν δυνατόν, πως υπήρχε ήδη μια συνομωσία να αλλάξει όλο το timeline του φόρουμ! Η Dark Lady δεν τα πήγαινε και πολύ καλά με συνωμοσίες, αλλά η "Minnie" - η Minerva MacG δηλαδή - τις αγαπούσε και όντας μανιώδης fan του Χάρυ Πόττερ (εξ άλλου γι'αυτό είχε πείσει από την αρχή το Robin να δημιουργηθεί ειδικό Harry Potter sub-forum στο sff) θα έκανε τα πάντα για να ξεσκεπάσει όποια συνωμοσία και να την διαλύσει. Ο Dain χαμογέλασε στη σκέψη της Minerva. Ήταν πολύ πρόσχαρη και αποφασιστική κοπέλα και το είχε αποδείξει πολλές φορές, όπως τότε που το τυπογραφείο είχε καθυστερήσει την έκδοση του Σούπερ-Σπέσιαλ τεύχους του φάνζιν τους, ενώ όλοι βρίσκονταν στη Σύρο για το Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας. Η Minerva πήγε με ταχύπλοο ως το Λαύριο, έκανε ωτοστοπ ως την Αθήνα, πήγε στο τυπογραφείο, πήρε τα περιοδικά και γύρισε στη Σύρο πείθοντας ένα καϊκι με ψαράδες να την πάνε ως την Ερμούπολη με τις σακούλες υπό μάλης και τα μαλλιά της - ήταν ξανθά η μαύρα; - να πετούν προς όλες τις κατευθύνσεις, Οι σκέψεις αυτές τον χαλάρωσαν. Έβαλε άλλο ένα ποτό. Ό,τι και να γινόταν θα τα κατάφερναν και είχε τη βεβαιότητα πως το timeline τους δεν θα άλλαζε. Σίγουρα όχι τόσο γρήγορα! Επί 8 χρόνια που είχαν το φόρουμ και το μπαράκι είχαν περάσει πολλά, και δεν μπορεί μερικοί φασματικοί συνομότες να τους κατατρόπωναν τόσο εύκολα. Εξ άλλου, μπορεί όλα να ήταν στη φαντασία του. Ο Dain χασμουρήθηκε αλλά ήξερε πως δεν θα μπορούσε να κοιμηθεί από την υπερένταση. Αποφάσισε να κάτσει σερί στο μπαρ ώσπου να ανοίξει ξανά. Το βλέμα του έπεσε πάνω σ'ένα περιοδικό που ήταν ακουμπισμένο στο τραπεζάκι. Ήταν το καινούργιο τεύχος του περιοδικού Starlog, για ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας. Είχε αφιέρωμα για τη νέα ταινία Χάρυ Πόττερ - οπότε το τεύχος θα το είχε αφήσει η Minerva MacG - αλλά ο Dain δεν είχε όρεξη να διαβάσει για ΧΠ εκείνη τη στιγμή. Ξεφύλλισε το περιοδικό. Α! Να μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη: "Starlog Magazine talks to the up-and-coming Hollywood director and writer Dino Hajiyorgi about his new movie 'The Bar at the End of All Worlds' to premiere worldwide next Fall." Ο γνωστός Έλληνας σκηνοθέτης και συγγραφέας που είχε κατακτήσει το Χόλυγουντ είχε κάνει περήφανους τους συμπατριώτες του, και φυσικά οι δύο blockbuster ταινίες που είχε ήδη στο ενεργητικό του, βασισμένες στα βιβλία που ο ίδιος είχε γράψει, ήταν από τις αγαπημένες όλων των Ελλήνων φανς. Ξαφνικά είδε μια φωτογραφία του σκηνοθέτη που είχε μέσα στη συνέντευξη και τον τύλιξε ένα αλλόκοτο κύμα "déjà vu". Ήταν αλλόκοτο γιατί ένιωσε πως είχε ξαναδεί, πώς ήξερε καλά το διάσημο σκηνοθέτη, παρ'όλο που βέβαια ο Dain δεν τον είχε δει ποτέ στη ζωή του. Και ακόμα πιο παράξενη ήταν η οικειότητα που ένιωσε στην όψη του, λες και…λες και ήταν φίλοι, λες και είχαν υπάρξει φίλοι - αν ήταν δυνατόν - με κάποιον τρόπο… κάπου αλλού… κάποτε άλλοτε… Ο Dain κούνησε το κεφάλι του (πολύ σε άλλες διαστάσεις ζω μου φαίνεται, σκέφτηκε) και συνέχισε να διαβάζει τη συνέντευξη. THE END Edited July 6, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 6, 2008 Author Share Posted July 6, 2008 Δεν έχω λόγια Διονύση! Άψογο! Ευφάνταστο! Μέχρι και ρίγος στη ραχοκοκαλιά μου έδωσες. Έτσι και τσιμπήσουν κι άλλοι το THE LORD OF THE POSTS τώρα ξεκινάει!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 (edited) Thanks Ντίνο. Φυσικά την έμπνευση τη χρωστάω σε σένα. Ήταν απόλαυση να το γράψω, αν και για να κάνω την εικόνα του τρίτου timeline μου έφυγε η μαγκιά, και σε μια δόση έχασα και ένα μέρος του κειμένου οπότε αναγκάστηκα να το ξαναγράψω. Αλλιώς θα το είχα βάλει από χτες βράδι. Η τρίτη εικόνα, που την πρόσεξα πολύ, μου δημιούργησε και μένα ένα παράξενο συναίσθημα, όπως και η δημιουργία της ανύπαρκτης σε μας Minerva MacG. Weird.... Edited July 6, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 Απίστευτο! Απίστευτο, Διονύση, καταπληκτικό, δεν έχω τίποτα άλλο να πω! Btw, πόση ώρα έφαγες με τις εικόνες; Ειδικά την τρίτη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 (edited) Τhanks Jimbo. Έφαγα γύρω στις 4 ώρες για την τρίτη εικόνα. Από το να σκεφτώ τι και πώς θα έβαζα (που θα έπρεπε να δείχνει την εναλλακτική ιστορία εκείνου του φόρουμ), μέχρι και να γράψω ή να αλλάξω ένα-ένα τα entries στο Photoshop. Edited July 6, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 χεχε έρχονται συνέχειες προφανώς. Καλό Dain, αν και πέφτεις λίγο έξω για τη Nienor. Έχει τη δική της ατζέντα για το φόρουμ, όπως μου έχει μια δυο φορές εξομολογηθεί και πραγματικά δεν την έχεις καταλάβει. Επίσης... Ήταν πιο πολύ σαν μακρινό ζουζούνισμα κουνουπιού που ίσως πλησίαζε, έτοιμο να επιτεθεί και να ρουφήξει το αίμα του θύματός του. ...φωνάζει από μακριά ότι γράφηκε καλοκαίρι, ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 Ακόμα καλύτερα λοιπόν, να βγει κρυφο-Δελφίνος και η Νίενορ!!! Συμπλήρωσα μια φράση στο κείμενο εκεί που μιλάνε για το τρίτο timeline, πως ο Δελφίνος-7 παραμένει σιωπηλός, γιατί είναι ο μόνος που πραγματικά αδικείται σ'αυτό το timeline! Ανοίγονται διάφορες προοπτικές έτσι! ;) Αν κάποιοι εμπνευστούν και το συνεχίσουν, πλάκα θα έχει, αλλά από μένα δε νομίζω να υπάρξει συνέχεια για το μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον μέλλον. Επίσης, υπάρχουν πιθανά και οι Δελφίνοι των Profile Views. Δείτε την τρίτη εικόνα ξανά! Και ναι, τα κουνούπια, κάτι σιχαμερά μαύρα, με έχουν ρημάξει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 (edited) Άψογο! Ευφάνταστο! Μέχρι και ρίγος στη ραχοκοκαλιά μου έδωσες. Ο Dino βγήκε από το αυτοκίνητο με ένα επιδέξιο "χοπ", που είχε τελειοποιήσει με τα χρόνια και φόρεσε βιαστικά την πολύχρωμη κελεμπία του. Δεν του άρεσε να τον βλέπουν με τα εσώρουχα -και δεν φορούσε ποτέ την καλή του κελεμπία όταν ταξίδευε, για να μην τσαλακώνεται. Κάποιοι περαστικοί σταμάτησαν να κοιτάξουν και ένας δυο σφύριξαν με θαυμασμό. Του άρεσε πάντα να τραβάει την προσοχή. Φιλάρεσκα, άφησε μια υποψία χαμόγελου να φανεί στα χείλη του και αγκαζέ με τη συνοδεία του άρχισαν να κατεβαίνουν τα σκαλιά. Ω, πω, πω, τι έγινε μόλις ξεμύτισαν από την κορυφή της σκάλας. Ένα ξάφνιασμα, μια αναταραχή που απλώθηκε από τραπέζι σε τραπέζι σαν κύμα, και έπειτα βλέμματα, εγκάρδια χαμόγελα, χαιρετούρες, κάποιες ζηλόφθονες ματιές στη συντροφιά του. Δυο τρεις, οι πιο κοντινοί, σηκώθηκαν και πήγαν προς το μέρος του, οι άλλοι θα αρκούνταν σε ένα κούνημα του κεφαλιού, σε μια γουλιά στην υγειά τους, αν ήταν τυχεροί. Όλοι όμως ήταν ειλικρινά χαρούμενοι που τον έβλεπαν ξανά, μετά από δύο μήνες. Ναι, δυο μήνες μόνο, που όμως τον είχαν αλλάξει τόσο πολύ. Πρώτα από όλα είχε πάρει τουλάχιστον 40 κιλά. Πλησίαζε τώρα τα 180 και η ομορφιά της κορμάρας του δεν περιγραφόταν. Και φυσικά εκείνος ήξερε να την επιδεικνύει και να απολαμβάνει το θαυμασμό που προκαλούσε. Την άπλωσε αυτάρεσκα στην κόκκινη πολυθρόνα (που τον περίμενε κενή όλο αυτό το διάστημα) και άφησε τα βλέμματα όλων να την αγκαλιάσουν. Με το μάτι, μπορούσαν και αυτοί. Το βράδυ βέβαια, όταν θα γύριζαν σπίτι, μόνο οι δυο τους θα τη χαίρονταν. Έτσι αραχτός, έριξε μια ματιά γύρω. Όλοι εκεί, μέχρι και το Σποκάκι, που είχε και "αυτό" αποτραβηχθεί έξι βδομάδες σε ένα κέντρο πάχυνσης για να φτιάξει λίγο το κορμί του. Χμ... πρέπει να έφτασε τα 130 κιλά, καθόλου άσχημα για τα 1.45 του. Αλλά κανείς δεν θα έφτανε το δικό του 180άρι και φυσικά σε κανέναν δεν θα αποκάλυπτε το ειδικό κέντρο "κορμάρες για πάντα", που είχε ανακαλύψει στα Γλυκά Νερά. "Τα δικά μας κιλά τα παίρνετε σήμερα και δεν τα χάνετε ποτέ" τον είχαν διαβεβαιώσει και εκείνος τους είχε υποσχεθεί ευρεία διαφήμιση για μια γενναία έκπτωση. Αλλά τις διαφημιστικές κάρτες τις πέταξε από το παράθυρο ένα χιλιόμετρο μετά την κεντρική πύλη, χαζός ήταν να ανοίξει τα μάτια και των υπολοίπων; Τουλάχιστον τους είχε επιτρέψει να τον φωτογραφίσουν πριν-μετά και να βάλουν τις φωτογραφίες του στο ίντερνετ, αλλά με το πρόσωπο πιξελαρισμένο. -Σε χαιρετά ο Dain, καλέ μου. Α, ναι, ο Dain. Πήρε προσεκτικά το ποτήρι που είχε ακουμπήσει στο πάνω μέρος της κοιλιάς του και το έτεινε με ένα νεύμα προς το μέρος του. -Καλά κρατιέται ο Dain για τα χρόνια του, είπε. Μόνος του παχαίνει ή πάει σε κέντρο; -Νομίζω μόνος του. Τρώει χωρίς δυσκολία των άμπακο. Τυχερός είναι. Έξοδα μηδέν. -Δηλαδή εγώ που έκανα έξοδα, βγήκα χαμένος; -Καλέ μου... Τι λες τώρα... Και οι δύο τους ακούμπησαν τις κοιλιές τους γλυκά, προς τέρψη όλου του μαγαζιού. -Ξέρεις, είπε ο Dino, δυο μήνες στο κέντρο σε σκεφτόμουν συνεχώς. Και πήρα μια απόφαση. -Αυτή που νομίζω; -Αυτή που νομίζεις. Ήρθε η ώρα να αποκτήσουμε ένα παιδάκι. -Καλέ μου! Σκεπτόμουν ακριβώς το ίδιο, το πιστεύεις; Ο Dino πήγε να δακρύσει από τη συγκίνηση, αλλά συγκρατήθηκε. -Άψογο! Ευφάνταστο! Μέχρι και ρίγος στη ραχοκοκαλιά μου έδωσες! Αύριο λοιπόν να επισκεφτούμε μια κλινική. Θα διαλέξουμε ένα ωάριο και σε εννιά μήνες θα έχουμε το μικρούλι μας! Κάπως πρέπει να του ξέφυγε λίγο πιο δυνατά αυτό, γιατί οι θαμώνες στα κοντινά τραπέζια σήκωσαν τα ποτήρια τους και τους ευχήθηκαν τα καθιερωμένα "σύντομα καλοί γονείς". Αλλά δεν τον πείραξε αυτό, ούτως ή άλλως ο βήχας και τα μωρά, ως γνωστό, δεν κρύβονται. -Για πες μου λοπόν για τον Dain είπε ο Dino, πιο πολύ για να αλλάξει κουβέντα και να κρύψει τη συγκίνησή του. -Τίποτα σπουδαίο. Πρώτος όπως τον είχες αφήσει, στα posts, αλλά μόλις ένατος στα views. Αντίθετα από σένα, που με ελάχιστα posts έχεις διπλάσια views από τον δεύτερο, καλέ μου. Τι άλλα κάνει; Τα ίδια, με το Νιχίλιο μια αγάπες μια τσακωμοί, αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Α, και γράφει μια ιστορία για παράλληλο σύμπαν, όπου το φόρουμ και το μπαρ υπάρχουν πέντε χρόνια μόνο. Και όχι μόνο αυτό: οι άνδρες, προτιμούν τις γυναίκες (γκασπ!) και μάλιστα, κρατήσου, τις λεπτές γυναίκες! Εννοώ τις αδύνατες, αν μπορεί να πάει το μυαλό σου. Ένα ογδόντα ύψος, εξήντα κιλά. -Διεστραμμένο! -Αν πουλήσει πέντε αντίτυπα να μου τρυπήσεις τη μύτη. -Τη μυτούλα σου; Δεν θα τρυπούσα ποτέ τη μυτούλα σου. Και την ακούμπησε περιπαιχτικά πάνω στη δική του, προς τέρψη και πάλι όλων των θαμώνων. Μια γλυκιά ζάλη τον πλημμύρισε. "Ουφ, αρκετές συγκινήσεις για ένα βράδυ!" σκέφτηκε. "Ας χαλαρώσω λίγο, μη με πιάσει ταχυκαρδία". Άπλωσε την κορμάρα του στην πολυθρόνα να ξεκουράσει και λιγουλάκι τη μέση του και έφερε στα χείλη το χυμό του. Του είχε λείψει αυτή η ζωή δυο μήνες στο κέντρο πάχυνσης: Ξάπλα ως το μεσημέρι στο τριπλό στρώμα τους, τηλεόραση μόνος του το απόγευμα, έξοδος κάθε βράδυ στο μπαρ το σουφουφου, με τον καλό του nikosal πλάι του. Αλήθεια, να υπάρχει και κανείς άλλος τόσο ευτυχισμένος εκεί έξω; Edited July 6, 2008 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 6, 2008 Share Posted July 6, 2008 Aλήθεια ο άμπακος τι είναι; Φυτό ή ζώο; Δεν έχω φάει ποτέ μου! Όσο για το πάχος, φυσικά και παχαίνω μόνος μου. Έχω τον τέλειο μεταβολισμό γι'αυτό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted July 7, 2008 Share Posted July 7, 2008 Χαχαχα, φοβερή ιστορία, Νίκο! Ένα περίεργο... mirror universe! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted July 7, 2008 Share Posted July 7, 2008 Aλήθεια ο άμπακος τι είναι; Φυτό ή ζώο; Δεν έχω φάει ποτέ μου! έφαγε / ήπιε τον άμπακο Πάρα πολύ. 'Αμπακος (αντιδάνειο μέσω του ιταλ. abbaco) είναι ο αρχαίος άβαξ, το πινάκιο για τους λογαριασμούς. 'Αμπακος ονομάστηκε επίσης, από τον λαό, το πρώτο ελληνικό βιβλίο πρακτικής αριθμητικής, του Εμμ. Γλυνζωνίου, που τυπώθηκε επί τουρκοκρατίας και εθεωρήθη ότι περικλείει το άπαν της σοφίας, εξ ου και η παλιά έκφραση "ξέρει τον άμπακο". Σιγά-σιγά, η λ. άμπακος προσέλαβε τη σημασία της μεγάλης ποσότητας γενικώς (π.χ. "του έψαλε τον άμπακο") και τελικά περιορίστηκε στη μεγάλη ποσότητα φαγητού ή πιοτού. http://members.tripod.com/~sarant_2/fraseis/sxolia.html Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted July 7, 2008 Share Posted July 7, 2008 Επίσης, υπάρχουν πιθανά και οι Δελφίνοι των Profile Views. Δείτε την τρίτη εικόνα ξανά! Για κοίτα! Κάποτε με λέγανε γοργόνα, τώρα με λένε Δελφίνα... Μα κι εσύ το παράκανες... 15000 views... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
cesar_cy Posted July 7, 2008 Share Posted July 7, 2008 Ήταν ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό απόγευμα .Το μπαράκι είχε αρκετό κόσμο .Όλα ήταν όπως πάντα .Ο Dain ήταν πίσω από το μπαρ και έφτιαχνε τα απαίσια κοκτέιλ που τα έπιναν μερική .Εγώ προτιμούσα πάντα ένα μιλκσέικ ,η μια σόδα και καμιά φορά καμιά μπιρίτσα .Ο Παρατηρητής έφερνε γύρους το μπαρ και όλο μιλούσε και μιλούσε , με κάθε ευκαιρία κάτι έλεγε .Ο Nihilio καθόταν στο σκουριασμένο εργαστήρι του και δεν πολύ μιλούσε τελευταία .Ο Ντίνος μιλούσε με τους πάντες και αργά αργά γινόταν δημοφιλής ,όμως μερικές φορές τον άκουγα να μονολογεί και να σκέφτεται πως θα ξεκάνει τον Dain,τον Nihilio ,τον nikosal , τον Βάρδο και τον Rasp .Για παράδειγμα έλεγε ο Ντίνος «Του Dain θα του βάλω δηλητήριο στο ποτό , στον Βάρδο θα του στείλω βόμβα σε κουτί για να μην ξαναγυρίσει και να κοιμάμαι τις νύχτες» βλέπετε ο Ντίνος φοβόταν την επιστροφή του Βάρδου .Ένας άντρας με μακριά άσπρη γενειάδα που φαινόταν γύρω στα 70 καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα. Αυτός το γεροντάκι δεν ήταν συχνό στο μπαρ .Θύμωσα όταν τον είδα γιατί καθόταν στην δικιά μου κουνιστή καρέκλα .Πήγα κοντά για να δω ποιος ήταν .Τα μάτια του ήταν κλειστά σαν να κοιμόταν .Κόντεψα και άκουσα ένα σιγανό ροχαλητό .Ο Γέρος κοιμόταν ! Γύρισα να φύγω μήπως και τον ξυπνούσα .Ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του και άρπαξε το χέρι μου .Ο Dreamwisper καθόταν δίπλα μας και ο γέρος πήγε να μου μιλήσει μέσα στο αυτί και τον είδε και ξανά ακούμπησε την ράχη του στην καρέκλα και έκανε πως δεν έτρεχε τίποτα. Παραξενεύτηκα .Κατάλαβα τη είχε συμβεί και είπα στο γεροντάκι χαμηλόφωνα «Μην φοβάσαι αυτός πάντα κοιμάται και τα δέκα δεκαπέντε λεπτά που είναι ξύπνιος μιλάει και φιλοσοφεί και ύστερα ξανακοιμάται .Μίλα μου ελεύθερα» του είπα γιατί είχα περιέργεια να ακούσω τι θα μου έλεγε. «Είμαι απεσταλμένος … από τον …» «Ποιος σε έστειλε» . Το γεροντάκι με τράβηξε από το χέρι και έφερε το στόματα δίπλα από το αυτί μου «Με έστειλε ο … Βάρδος». Μόλις το άκουσα μια τρεμούλα διαπέρασε την σάρκα μου , τα κόκαλα μου , το μυαλό μου . Όλο μου το κορμί τρεμούλιασε .«Που είναι τώρα; Γιατί εξαφανίστηκε;» ρώτησα τον γέροντα και αυτός κατάλαβε πως ήμουν νευρικός και μου απάντησε ήρεμα «Με στέλνει για να σου κάνω μια πρόταση» «Τι πρόταση;» διερωτήθηκα σαστισμένος. Ο γέρος έβγαλε κάτι χαρτιά και μια πένα που είχε φυλαγμένα κάτω από την γενειάδα του! «Ο άρχοντας μου με στέλνει για να σου πω πως θέλει να γίνεις κατάσκοπος του» «Και τι να κατασκοπεύω εκείνον;» «Το μπαρ». Γέλασα αλλά ο γερός έκοψε το γέλιο μου λέγοντας «Σου δίνει 2500 ευρώ ο μήνα και θα πάρει σύνταξη 1500 ευρώ στα 45 σου» «Και γιατί με θέλει κατάσκοπο; Τι θα κερδίσει;» ο γέρος δίστασε να απαντήσει αλλά του είπε «Θέλει να επιστρέψει». Μόλις το άκουσα ένιωθα να χάνω τις αισθήσεις μου .Πήρα μεγάλες ανάσες και τον ρώτησα «Γιατί θέλει να επιστρέψει ; Κανένας δεν το θέλει μετά από αυτό που έκανε .Γιατί θέλει εμένα για κατάσκοπο ;Υπάρχουν και καλύτερη κατάσκοποι σαν τον Sileon που είναι και επαγγελματίας» . Το γεροντάκι πήρε μια βαθιά ανάσα και που την ακολούθησε ένας βαθύς αναστεναγμός «Εγώ αυτά δεν μπορώ να τα απαντήσω αν θέλεις ακολουθά με στο αρχοντικό του κυρίου μου για να σου πει και ο ίδιος .Αλλά από ότι κατάλαβα μετάνιωσε και θέλει να επανορθώσει για αυτό που έκανε και με τις πληροφορίες που θα μας δίνεις θα τον βοηθήσουν πολύ για την επανένταξη του στο μπαρ .Θα έρθω πάλι την Τετάρτη έχεις καιρό να το σκεφτείς» και ξαφνικά ο γέρος σηκώθηκε άνοιξε την πόρτα έτρεξε και έφυγε μακριά από το μπαρ. Τότε εγώ παράγγειλα για πρώτη φορά καφέ με δύο κουταλάκια ζάχαρη . Η γκαρσόνα η trillion μου έφερε τον καφέ ,ήταν λίγο κατσουφιασμένη .Είχα κάτσει σε ένα απόμακρο τραπέζι για να σκεφτώ .Σήκωσα το ποτήρι με τον καφέ ήπια μια γερή γουλιά και μόλις το κατέβασα από το στόμα μου είδα τον Παρατηρητή να κάθετε στην απέναντι καρέκλα του τραπεζιού. Ωχ ! είχε όρεξη για κουβέντα «Ποιος ήταν αυτός ο γέρος με την γενειάδα ; Τι ήθελε; Γιατί έφυγε τόσο βιαστικά; Γιατί μιλούσε χαμηλόφωνα .Μπλα μπλα μπλα» . Ο Dreamwisper ξύπνησε από τον λήθαργο του και ήρθε νευριασμένος και κάθισε δίπλα από τον Παρατηρητή «Ρε Παρατηρητή δεν μπορείς να μην μιλάς για λίγο .Κοιμόμουν και εμπνεόμουν και εσύ όλο μιλάς και μιλάς» ο Παρατηρητής απάντησε ήρεμα όπως πάντα «Πάντα κοιμάσαι δεν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις .Μόνο ύπνος και τίποτα άλλο .Εσύ που βρίσκεις λεφτά αφού όλη την ώρα κοιμάσαι ;» «Δεν κοιμάμαι ακριβώς .Εργάζομαι. Όταν κοιμάμαι μου έρχεται η εμπνεύσει και υπνοβατώντας γράφω και έχω νοικιάσει ένα ατζέντη να παίρνει αυτά που γράφω και να τα εκδίδει» «Τι λες καλέ ; Αφού ….». Τσακώνονταν και δεν τους έδωσα πολύ σημασία .Σκεφτόμουν για αυτόν τον αναπάντεχο επισκέπτη. Πως είναι δυνατόν ο Βάρδος με τα από το αποτυχημένο πραξικόπημα να γίνει μπάρμαν και έφυγε με την ουρά στα σκέλια να θέλει να επιστρέψει ;Πως ήξερε για εμένα ; Πως ήξερε ποιος ήμουν και ήρθε και έκατσε στην καρέκλα μου και μίλησε με εμένα; Συμπεραίνω ότι λοιπόν κάποιος από εμάς είναι πληρωμένος κατάσκοπος του .Ο μπάρμαν πρέπει να το μάθει .Αυτά σκεφτόμουν ώσπου με διάκοψε ο Παρατηρητής «Cesar ,τι σκέφτεσαι;» «Κάτι δικά μου». Το αποφάσισα .Σηκώθηκα και πήγε πίσω από το μπαρ πήρα από κοντά τον Dain και του είπα πως ήθελε να του μιλήσω για κάτι σοβαρό .Αυτός μου είπε ότι έχει πολύ δουλειά και θα μου μιλούσε ύστερα. Αλλά εγώ του είπα μέσα στο αυτί «Βάρδος». Μόλις το άκουσε τινάχθηκε σαν να τον τσίμπησαν στον ποπο. «Trillion έχω μια δουλίτσα και φεύγω» «Καλά» είπε εκείνη βαριεστημένα .Μου έγνεψε να κάτσουμε σε ένα τραπέζι μόνη μας. Καθίσαμε. «Τι συμβαίνει Κυπριόπουλο» . Του είπα τη συνέβηκε και ποιος με επισκέφθηκε αυτός μου είπε πως όντος τον είδε . Του είπε πως κάποιος πρέπει να διοχετεύει πληροφορίες για το μπαρ στον Βάρδο. Μόλις άκουσε τα λόγια μου έτρεξε στο μπαρ και πάτησε ένα κόκκινο κουμπί αμέσως σειρήνες ήχησαν από το ταβάνι και τα παράθυρα και οι πόρτες κλειδώθηκαν . Ο Dain πάτησε πάνω σε μια κυκλική καρέκλα ,που γύριζε και παραλίγο να πέσει κάτω , ύστερα πάτησε πάνω στο μπαρ και όλοι παρακολουθούσαν σιωπηλή . «Σήμερα ,ο μικρός Cesar πήρε μια πρόταση από ένα υπάλληλο του Βάρδου για να γίνει κατάσκοπος του» πήρε το λόγω ο Dain αλλά τον διάκοψε ο Κίτσος «Θάνατος στο κυπρουόπουλο!». Μόλις άκουσαν τον Κίτσο πετάχτηκαν πάνω μου οι Guardians. Όμως ο Dain τους είπε να καθίσουν και ευτυχώς αυτοί υπάκουσαν αλλιώς δεν θα μπορούσα να σας διηγούμαι αυτήν την ιστορία .«Λοιπόν συνεχίζω , αυτός ο γέρος που έκατσε στην καρέκλα του cesar απευθύνθηκε σε αυτόν ήταν ο υπάλληλος του Βάρδου. Όμως ο cesar αναρωτήθηκε πως ήξερε ότι καθόταν αυτός σε εκείνη την καρέκλα και απευθύνθηκε σε εκείνον .Με τα από πολύ σκέψη φτάσαμε στο σημείο να σας λέω πως κάποιος από εμάς είναι κατάσκοπος» .Μόλις άκουσε τα λόγια του Dain το κοινό άρχισε να οχλαγωγεί και να φωνάζει φοβισμένα .Ο Παρατηρητής άρχισε να θρηνεί «Αλλί και τρισαλί» .Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα της τουαλέτας και βγήκε ο araquel «Καλά ρε παιδιά μην φοβάστε δεν στούπωσα μέσα στην λεκάνη .Δέκα λεπτά δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς εμένα .Εξαρτιέστε όλοι από εμένα» είπε και πετάχτηκε ο aScannerDarkly και του λέει «Εδώ ο κόσμος φλέγεται και ο araquel χέζει». Ο Dain άνοιξε το στόμα του και έβγαλε μια τσιριχτή φωνή «Σκάστε !!!». Ξαφνικά οι θαμώνες πέτρωσαν σαν αγάλματα . «Δεν θα φύγει κανένας μέχρι να βρεθεί ο ένοχος .Όλοι είναι ένοχοι μέχρι να αποκαλυφθεί το αντίθετο. Καπεις ;*». Του απάντησαν όλοι με μια φωνή «Καπεις !» . Τότε ξεκίνησαν να ανακρίνουν τα μέλη και εγώ ανακρίθηκα και δεν είχα τίποτα να κρύψω είπα την αλήθεια .Στο τέλος της ημέρας κανένας δεν ήταν αθώος αλλά ούτε και ένοχος. Μερικά μέλη ήθελαν να φύγουν και όλο φώναζαν πως ήταν αθώοι. Μέσα στην νύχτα μια σκιά τριγυρνούσε το μπαρ και θυμωμένοι θαμώνες δεν την πρόσεξα .Εγώ την πρόσεξα .Την παρακολούθησα ώσπου την είδα να πηγαίνει κρυφά πίσω από το μπαρ πίσω από τον μπάρμαν και να βγάζει ένα όπλο από την σκοτεινή της μορφή . Ήταν άνθρωπος με μαύρη καμπαρτίνα και φόραγε ένα μεγάλο καπέλο που έκρυβε το πρόσωπο του .«Χέρια ψηλά .Αν κάνεις τίποτα τρελό στην αμόλησα και θα παίζεις μπιρήμπα με τον Αϊ Πέτρο» .Τα μέλη πάγωσαν για άλλη μια φορά. «Ποιος είσαι;» ρώτησε τον άγνωστο η mariposa «Με φωνάζετε RObiN-HoOD» .Ποιος ήταν αυτός ;Δεν τον γνώριζα επειδή ήμουν καινούργιος στο μπαρ .Ευτυχώς δεν με πρόσεξε γιατί ήμουν καθιστός σε μια καρέκλα στην γωνιά μακριά από το μπαρ .Έπεσα χάμω και προχώρησα στις σκιές τις νύχτας σαν το φίδι .Δεν με πήραν χαμπάρι .Κρύφτηκα πίσω από έναν μεγάλο καναπέ και άκουγα προσεχτικά .Ο αποκαλούμενος RObiN-HoOD ξεκίνησε να μιλά αλλά δεν ήξερα που μιλούσε έτσι έβγαλα την κεφαλή μου και τον είδα να βαστά το κινητό τηλέφωνο του . «Βάρδε έλα τους έπιασα» είπε «Πως μπόρεσες να μας προδώσεις ; Αλήτη» τρέμοντας από φόβο είπε mman «Ξαναπές μια κουβέντα και σου έριξα» και γύρισε το πιστόλι του στον mman .Αυτός δεν φοβήθηκε .Ξεκούμπωσε το γαλάζιο πουκάμισο του και έδειξε το κορμί του «Ρίξε δεν σε φοβάμαι αλήτη» «Όπως θες λοιπόν» σήκωσε το πιστόλι προς το κορμί του .Ήταν έτοιμος να ρίξει αλλά ευτυχώς ο Dain τον κλώτσησε μέσα στα όργανα .Έπεσε λαχταρώντας στο πάτωμα .Τότε εγώ σηκώθηκα , έτρεξα και πετάχτηκα πάνω από το μπαρ και έκατσα ακριβώς πάνω του .Τον πλάκωσα ! Άρπαξα το όπλο .Τον στόχευσα και αυτός μου είπε «Ρίξε μου , έτσι και αλλιώς τι νόημα έχει εγώ είπα στον Βάρδο να έρθει» «Ας έρθει» είπα κοροϊδευτικά .Μόλις με άκουσε γέλασε σατανικά «Δεν θα έρθει μόνος αλλά με τον ιδιωτικό του στρατό θα εισβάλει» το πλήθος πάγωσε , πόσες φορές να παγώσουν θα πάθουν κρυοπαγήματα και ύστερα ποιος τρέχει να τους κόψει τα πόδια . «Καλά λοιπόν ας έρθουν .Όλοι εσείς φύγετε θα προστατέψω μόνος μου το μπαρ από τους μαντράχαλους του Βάρδου» τα μέλη χειροκρότησαν «Dain δώσε μου ένα από αυτά τα αυτόματα που έχεις κρυμμένα κάτω από το μπαρ» «Μάλιστα» έτρεξε και μου το έφερε .«Θα μείνω και εγώ για να προστατέψω το μπαρ μου» είπε ο Dain . «Θα μείνω και εγω , για να προστατέψω την καρέκλα δίπλα στο παράθυρο όπου κάθομαι τα μεσημέρια και βλέπω με το τηλεσκόπιο τις γυναίκες της διπλανής πολυκατοικίας» είπε ο Παρατηρητής «Cesar θα μείνω και εγώ επειδή με προστάτεψες» είπε ο mman «Και εγώ θα μείνω» ακούστηκε από κάπου «Υπολογίστε με και εμένα» είπε κάποιος άλλος «Θα μείνω» είπε κάποιος άλλος . «Καλά λοιπόν. Ας πολεμήσουμε» Καπεςι ; = Καταλάβατε ; (Ρωσικά) sto_mpar_to_sousoufou.bmp Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 7, 2008 Share Posted July 7, 2008 Μικρέ είσαι σε κίνδυνο. Πρέπει να το γνωρίζεις. Well, να που έγινα και ομηλιτικός. Μπράβο μου! Στο μαγαζί όλοι έχουν αντίθετη άποψη. Έξυπνη η εργασία του Dreamwhisperer! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 8, 2008 Share Posted July 8, 2008 Dain... τέλειο, τέλειο όμως Αυτό το white να μην είχε, ο ένας με βάζει να φωνάζω ότι ΔΕΝ είμαι μάγισσα, ο άλλος με βρίσκει πολύ αθώα για να χαλάσω το χωροχρονοσυνεχές... κάπως έτσι μου καταστρέφετε το όνομα και νομίζει ο κόσμος πως είμαι καλή... τσκ τσκ τσκ τσκ Υπόλοιποι όταν καταφέρω να τα διαβάσω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 8, 2008 Author Share Posted July 8, 2008 (edited) Σηκώθηκα ιδρωμένος. Το ρολόι έλεγε 3:00 μετά τα μεσάνυχτα. Με τα παράθυρα ανοιχτά και τον ανεμιστήρα στο φουλ, δεν έλεγα να ανακουφιστώ. Ο ύπνος αρνούνταν να με κερδίσει. Πήγα στην κουζίνα, γέμισα ένα ποτήρι κρύο γάλα και κάθισα να το πιώ με ένα ντόνατ σοκολάτας. Ίσως δεν ήθελα να κοιμηθώ. Γιατί ήξερα τι με περίμενε στην άλλη πλευρά… Αυτό το… το έπος το οποίο με ταλάνιζε… Δεν ήμουν εγώ εκεί. Ήμουν κάποιος άλλος. Με φώναζαν Διεκδικητή Συνωμότη. Στεκόμουν σε ένα ύψωμα, καβάλα σε τρομερό μαύρο άτι, φασκιωμένος από εξίσου μαύρη και γυαλιστερή πανοπλία. Εγώ και το άλογο σαν ένα εντομοειδές κτήνος, με την μπέρτα μου να ανεμίζει πίσω μου σαν αραχνοΰφαντα φτερά. Από κάτω, η γη ήταν χαμένη μέσα σε βαρύ κουρνιαχτό, όπως το σήκωναν οι ορδές μου που παρέλαυναν. Βαδίζαμε να καλύψουμε καταραμένα, αφύλακτα εδάφη, με τα κάστρα της Nienna πίσω μας εξασφαλισμένα. Το μέγεθος των κατακτήσεων όμως δεν ήταν σημαντικό. Έπρεπε να έρθω πρώτος. Να γίνω Άρχων! Εγώ! … Οι ερπύστριες σήκωναν γκρίζο σύννεφο όπως όργωναν την άγονη γη. Δύο μοτοσικλέτες και είκοσι κομάντο σε τροχάδην συνόδευαν το μεταλλικό τέρας, αναγκασμένοι να τρων τη σκόνη του. Ήταν απλωμένοι γύρω από το τανκ και πρόσεχαν τον ορίζοντα. Δεν έπρεπε να τους δει κάποιος ανιχνευτής του εχθρού. Δεν είχαν πολύ δρόμο ακόμα. Η σωρός από πέτρες, ο στόχος τους, διακρίνονταν ήδη μπροστά τους. Το τανκ σταμάτησε μπροστά στα χαλάσματα και χάθηκε για λίγο μέσα στην ίδια του την σκόνη. Οι μοτοσικλέτες και οι υπόλοιποι άντρες μαζεύτηκαν αμέσως γύρω από το βαρύ όχημα. Μόλις διαλύθηκε το νέφος, ακούστηκε το γύρισμα ενός μεταλλικού μοχλού και η καταπακτή στην κορυφή του τανκ άνοιξε. Πετάχτηκαν έξω δύο φαντάροι με καθαρές, μελανές στολές. Ο ένας κρατούσε ένα σέϊκερ το οποίο κουνούσε ζωηρά, ο άλλος μια ομπρέλα την οποία άνοιξε αμέσως. Ακολούθησε νωχελικά ο χερ Celestial, μέσα στην φρεσκοσιδερωμένη, μαύρη στολή του αξιωματικού. Στάθηκε αμέσως κάτω από την σκιά της ομπρέλας και σήκωσε ένα άδειο, κρυστάλλινο ποτήρι. Ο δεύτερος φαντάρος άδειασε αμέσως το σέϊκερ στο ποτήρι. Ο Celestial ήπιε μια γουλιά, ρούφηξε τη μύτη του και άλλαξε μάτι στο μονόκλ του. «Τι κωλότοπος» σχολίασε. Ακούστηκε ένα βογκητό. «Χερ…Celestial…» «Ε;» Κοίταξε γύρω του ενοχλημένος. Η φωνή ερχόταν από κάτω. Ένας κομάντο ήταν πεσμένος στο έδαφος, τα πόδια του χαμένα κάτω από τις ερπύστριες. Κοίταζε τον αξιωματικό με παρακλητικό τρόπο. «Με πατήσατε…» είπε φτύνοντας αίμα. «Χα, πολύ αστείο. Μπράβο στρατιώτη. Με διασκέδασες πρωί-πρωί.» «Κάντε λίγο…γκουχ…πίσω…» «Κατάλαβα καλά; Μου δίνεις διαταγές ρεμάλι;» «Μα…πως θα βγω;» «Πρώτον, δεν σου είπα εγώ να σταθείς κάτω από τις ερπύστριες μου. Αποδέξου την ευθύνη της θέσης σου. Και δεύτερον…κάποιος λόγος υπάρχει που εσύ είσαι εκεί κάτω κι εγώ εδώ πάνω; Ποιος λόγος; Α, μα σωστά, εγώ έχω τα γαλόνια!! Σκασμός λοιπόν!» Ο χερ Celestial κατέβηκε από το τανκ και πλησίασε τα ερείπια. Έμοιαζαν με την κατεστραμμένη κορυφή μιας πυραμίδας που ήταν βυθισμένη στο γκρίζο χώμα. Έβγαλε ένα μαντήλι και έβηξε μέσα σε αυτό. Ο φαντάρος με την ομπρέλα στεκόταν συνέχεια στο πλευρό του να του παρέχει σκιά. Τα βλέμματα όλων γύρισαν προς το τανκ καθώς μια νέα φιγούρα βγήκε από αυτό. Καλυμμένος με κελεμπία, σαρίκι, και ένα φουλάρι στο πρόσωπο, ο καινούργιος διατηρούσε την ταυτότητα του κρυφή. Πλησίασε τον χερ Celestial. «Τώρα συνεχίζω μόνος» είπε με βραχνή φωνή. Ο αξιωματικός έκανε μια θεατρική υπόκλιση δείχνοντας του τα ερείπια. Ο άγνωστος άντρας με την κελεμπία σκαρφάλωσε τις πέτρες, προς ένα άνοιγμα, και στη συνέχεια σκαρφάλωσε μέσα. Εκεί ξεκινούσε μια δύσκολη κατάβαση κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Ήταν ένα φρεάτιο με σκαλοπάτια, τώρα χαμένα στο χώμα και τα χαλάσματα. Φίδια και σαύρες σέρνονταν μέσα κι έξω από τα ανοίγματα στα τοιχώματα. Το φως της ημέρας χάθηκε σύντομα. Ο άντρας πέρασε ένα βραχιόλι στο χέρι του, με έναν φακό προσαρμοσμένο σε αυτό. Άνοιξε την παλάμη του και φώτισε την συνεχόμενη κάθοδο του. Βρέθηκε μέσα σε θαλάμους που τους πλημμύριζαν σκορπιοί και αράχνες. Τα φονικά ζωύφια γέμισαν την κελεμπία του αλλά δεν έδειχνε να ενοχλείται. Συνάντησε μια ξύλινη πόρτα που ήταν τόσο σάπια που τη διέλυσε με μια κλωτσιά. Συνάντησε μια σιδερένια πόρτα για την οποία είχε κλειδί. Βρέθηκε μπροστά σε πέτρινη πύλη που άνοιξε πατώντας μια εσοχή σε κάποιο γλυπτό. Από πίσω τον περίμενε μια καταπακτή και σκαρφάλωσε μέσα και σε αυτή. Υγρασία και μούχλα άρχισε να τον τυλίγει. Οι αγκώνες του έξυναν τοιχώματα και σώριαζαν χούφτες σκουλήκια στα πόδια του. Βρέθηκε μέσα σε λαγούμι με βρώμικα, στάσιμα νερά. Νεκροί αρουραίοι χωρίς μάτια έπλεαν ψόφιοι γύρω του. Συνάντησε μια καγκελωτή πύλη. Έβγαλε ένα πριόνι και μετά από μία ώρα κατάφερε να ανοίξει δίοδο που να χωράει να περάσει. Έφτασε σε έναν στρογγυλό χώρο με μια λάρνακα στο κέντρο. Σήκωσε μια πέτρα μέσα από τα νερά και έσπασε το κάλυμμα της. Αποκάλυψε μέσα μια μαύρη, σιδερόφραχτη σαρκοφάγο. Σκαλισμένα πάνω της ήταν ξόρκια σε μια άγνωστη γλώσσα. Υπήρχαν πυρσοί στα τοιχώματα γύρω του. Τους άναψε όλους. Στη συνέχεια άνοιξε το σκέπαστρο της σαρκοφάγου. Κοίταξε μέσα. Το παλούκι ήταν στη θέση του. Είχε ακούσει για το παλούκι αλλά δεν είχε φανταστεί πως ήταν τόσο μεγάλο. Και είχε πάντα την εντύπωση πως το είχαν καρφώσει στην καρδιά. Είχε κάνει λάθος. Το άρπαξε και το τράβηξε με όση δύναμη διέθετε. Η αιχμή βγήκε, τα κόκαλα έτριξαν. Μια πνοή φύσηξε μέσα από την σαρκοφάγο. Στη συνέχεια έβγαλε ένα τεφτέρι και άρχισε να απαγγέλλει με την βραχνή του φωνή μια άγνωστη γλώσσα. Τριξίματα και αναστεναγμοί άρχισαν να αναδύονται στον χώρο. Οι φλόγες στους πυρσούς τρεμόπαιζαν και βοούσαν. Εκείνος απτόητος συνέχισε να διαβάζει. Μέχρι που ξαφνικά και ξεκάθαρα, βεβιασμένη αναπνοή ξεφύσησε μέσα από τον τάφο. «Κουχχχχ… Κουχχχχ…» Ο άντρας σταμάτησε να διαβάζει. Σήκωσε το βλέμμα του και κοίταξε μέσα στη σκιά στο κέντρο. «Βάρδε!» «Ναι δάσκαλε… Κουχχχ…» «Εγέρθητι!» «Κουχχχχχχ…» Συνεχίζεται πάντα… Edited July 8, 2008 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 8, 2008 Share Posted July 8, 2008 (edited) CODA ------- Καθώς οι σκοτεινές, κουκουλοφόρες φιγούρες παρακολουθούσαν, και απέρριπταν το ένα timeline μετά το άλλο, μια ξαφνική λάμψη που ήταν απίστευτα εκτυφλωτική, τους έκανε να σκιάσουν τα μάτια τους με τα χέρια τους. Δεν ήταν καθόλου συνηθισμένοι στο φώς στη διάστασή τους και κάθε έντονη λάμψη τους προκαλούσε απίστευτη δυσφορία. Μια ακόμα κουκουλοφόρα φιγούρα φάνηκε όταν η λάμψη έσβησε, ο μανδύας της να ανεμίζει στον ξαφνικό, παγερό άνεμο που άρχισε να φυσά. Ποιος είσαι; Πώς τόλμησες να έρθεις απροσκάλεστος στη συγκέντρωσή μας;;; βροντοφώναξε ο Δελφίνος (σχεδόν) - 1, κοιτώντας με άπειρο μίσος, παρόμοιο με αυτό των υπόλοιπων παρευρισκόμενων, τον ξαφνικό επισκέπτη. Η φιγούρα γέλασε. Ήταν γυναίκα και όχι άντρας. Είμαι η Δελφίνος-4 και έχω κάθε δικαίωμα να παρευρίσκομαι εδώ, καλέ μου! είπε με μελιστάλαχτη φωνή που έσταζε σαρκασμό και ειρωνία. Πώς τολμάς να υπαινίσσεσαι κάτι τέτοιο, ψεύτρα; είπε ψυχρά και εχθρικά η Δελφίνος-6. Για κορόιδα μας περνάς; γρύλισε ο 8. Όλοι ξέρουν πως Δελφίνος-4 δεν υφίσταται πια! Και εξ άλλου ήταν άντρας! φώναξε και ο 7. Δεν ξέρω πως μπόρεσες να περάσεις τις μαγικές σφραγίδες που ασπιδώνουν τη διάστασή μας κάνοντάς την αδιαπέραστη, αλλά τσακίσου και φύγε γιατί δε θα βγεις ζωντανή από... Η φωνή τού (σχεδόν) - 1 θύμιζε σφύριγμα κόμπρας. Εκείνη σήκωσε το χέρι της με μια απότομη, αυτοκρατορική θα έλεγε κανείς, κίνηση. Όλοι οι παρευρισκόμενοι σώπασαν, ακόμα και ο Δελφίνος (σχεδόν) - 1, ρίχνοντας μια σιωπηλή κατάρα στον εαυτό του διαπιστώνοντας πως είχε σωπάσει και ο ίδιος! *Είμαι* η Δελφίνος - 4, κύριοι και κυρία! Και μου ανοίξατε εσείς την δίοδο για τη διάστασή σας, αφού ανακατευτήκατε στη δική μου! είπε ήρεμα εκείνη κοιτώντας εξεταστικά τα μακριά, βαμένα μωβ, νύχια της. Ποια είσαι, διάβολε;;;; Mα, καλέ μου Dain...συγνώμη...Δελφίνε (σχεδόν) -1 ήθελα να πω, είμαι η Minerva MacG... Η σιωπή που απλώθηκε σαν τάφος έκανε τον άνεμο πιο παγερό και εκκωφαντικό. Και είμαι εδώ για να σας πω δυο πράγματα. Πρώτον, δεν πρόκειται να καταφέρετε να αντικαταστήσετε τη δική σας διάσταση με τη δική μας. Μα--ανόητα--ανόητα παιδιά! Δεν υπολογίσατε τους *δικούς* μας Δελφίνους της Εξουσίας! Ακόμα και ο δικός μας 5 είναι πιο ισχυρός από το δικό σας 1! Eίμαστε χαμένοι λοιπόν! βόγγηξε η Δελφίνος - 6. Ω, άβυσσος σκοτεινή, στα πλατιά σου βάθη να πέσω να χαθώ, σμίξιμο ερωτικό, τρέμουλο μιας απώλειας αιώνιας που θα με τυλίξει, απώλειας απέλπιδας χωρίς σκοπό και ρίμα, δίχως μια ηλιαχτίδα-- Ο γήινος εαυτός σου γράφει υπέροχα ποιήματα Δελφίνε - 6. Εσύ πάλι--μην παραιτηθείς από την πρωινή σου δουλειά! είπε ειρωνικά ο 7. Η 6 τον κοίταξε με βαθύ μίσος και ετοιμάστηκε να απαντήσει βιτριολικά, αλλά ο (σχεδόν) - 1 τους έκοψε με μια απότομη κίνηση. Για συνέχισε, είπε με ψεύτικα αδιάφορο ύφος στη νεοφερμένη. Δεύτερον, σας παρακολουθώ από την αρχή της συνάντησης, και προσφέρομαι να σας βοηθήσω. Με το αζημίωτο φυσικά! Σώπασε, ώστε να απορροφήσει η ομήγυρη τα λεγόμενά της. Αυτό που ζητώ είναι απλό. Θα σας βοηθήσω να αντικαταστήσετε το timeline σας με το δικό μας υπό τον όρο πως στο νέο timeline θα συνεχίσω να υπάρχω σαν Δελφίνος - 4 και το "παιχνίδι"μας θα συνεχιστεί. Δεν ζητάω πολλά, έτσι δεν είναι; Θα το σκεφτούμε, είπε ο (σχεδόν) - 1, μη θέλοντας να δείξει υπερβολικό ενδιαφέρον. Θα πρέπει να κάνουμε συμβούλιο, είπαν ο 3 και οι άλλοι, να συζητήσουμε όλες τις πτυχές του θέματος, να μπουν σε ψηφοφορία οι προτάσεις και-- Το σκεφτήκαμε, είπε ο (σχεδόν) - 1 και αποφασίσαμε να δεχτούμε. Καλώς ήρθες στην ομάδα μας, Δελφίνε της Εξουσίας - 4, Minerva MacG!! Θαυμάσια, είπε εκείνη. Α! Ξέχασα μια μικρή λεπτομέρεια, συνέχισε μελιστάλαχτα. Απλά μια ασήμαντη λεπτομέρεια στους όρους μου. Η Νίενορ της δικής μου διάστασης, αυτή η σφετερίστρια παρωνυμίων πρέπει να εξαφανιστεί από όλα τα σύμπαντα! Με μια ρευστή κίνηση έβγαλε την κουκούλα της. Τα μαύρα μακριά μαλλιά της αναδεύτηκαν στον άνεμο. Ένα παράξενο κόσμημα έλαμψε στο μέτωπό της. Το βλέμα της ήταν απύθμενα σκοτεινό. Η ομάδα των Δελφίνων έμεινε αποσβολωμένη αναγνωρίζοντάς την. Μόνο ο Δελφίνος - 7 μπόρεσε να τραυλίσει: Κ-Κ-Κ-Κ- Κιάρα; ------------------------ ----------------- End of the Coda ----------------- Edited July 8, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted July 8, 2008 Share Posted July 8, 2008 «Εδώ ο κόσμος φλέγεται και ο araquel χέζει». Και τι δεθα έδινα για να ξεστομίσω αυτή τη φράση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted July 8, 2008 Share Posted July 8, 2008 (edited) WOW!!! Απίστευτη η coda! Κιάρα, πιστεύω πως αποζημιώθηκες, ε; Edited July 8, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.