I have a mouth but I can't scream

[SpirosK]

Όνομα Συγγραφέα:Κακούρης Σπυρίδων

Είδος: επιστημονική φαντασία, για τον 17ο Διαγωνισμό

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: περίπου 1775

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια:

Ίσως δεν είναι κατάλληλο για βαθιά θρησκευόμενα άτομα (ανεξάρτητα θρησκείας).

Parental advisory and open mind is recommended.

Επίσης, δυστυχώς δεν είχα το χρόνο να το τελειοποιήσω όσο θα ήθελα, όμως that's life...

 

KakourisSpiros-IHaveAMouthButICantScream.pdf

Edited January 29, 2010 by SpirosK

[mman]

Αυτή η ιστορία θα μου άρεσε περισσότερο αν η αφήγηση ήταν γενική τριτοπρόσωπη και όχι πρωτοπρόσωπη. Τότε η κατάσταση θα μπορούσε να δοθεί έξω από τον κεντρικό χαρακτήρα, οπότε η αφήγηση δεν θα έπαιρνε το μέρος της μίας ή της άλλης πλευράς και θα άφηνε τον αναγνώστη να αποφασίσει ποιανού το μέρος θα πάρει. Η ξεκάθαρη δε πόλωσή της εγγυάται ότι ο αναγνώστης θα έπαιρνε το «σωστό» μέρος.

Βλέποντας την εξέλιξη μέσα από τα μάτια του κοσμοναύτη, σχεδόν εξαναγκαζόμαστε να πάρουμε το μέρος του. Ένας θεός(!) ξέρει πόσο πολύ, εγώ τουλάχιστον, θα ήθελα να πάρω το μέρος του ανθρώπου έτσι κι αλλιώς, αλλά νιώθω ότι η επιλογή του πρώτου προσώπου με καθοδηγεί, σχεδόν εκβιάζοντας τα συμπεράσματά μου.

Στα πολύ συν ο έξυπνος τίτλος και το «δέσιμο» του με το τέλος του διηγήματος. Ομολογώ ότι την πρώτη φορά που τον είδα θεώρησα (λανθασμένα φυσικά) ότι είναι απλώς αντιγραφή του Ellison. Μόνο όταν άνοιξα το .pdf συνειδητοποίησα ότι είναι παράφραση του.

Η σύγκρουση του αφηγητή με την ΤΝ γίνεται διασκεδαστική, ιδιαίτερα όταν η τελευταία ξεπερνά κάθε αναμενόμενο όριο θρησκοληψίας. Έτσι κι αλλιώς, και μόνο η σκέψη της θρησκόληπτης μηχανής είναι από μόνη της τρελά τρελή και συνεπώς τρελά ενδιαφέρουσα.

Τέλος, θα προτιμούσα κάποιες περιγραφές, όπως το εσωτερικό διαστημοπλοίου, και το όνομα ΤΝ να έχουν δοθεί με περισσότερες λεπτομέρειες ή μεγαλύτερη φυσικότητα καθώς και να είχε εξηγηθεί ή έστω αναφερθεί ο σκοπός της αποστολής.

[KELAINO]

Φρίκη!!

 

Αρχίζει ωραία και δυναμικά, αλλά λίγο σκοντάφτει εκεί που συνειδητοποιεί

ότι είναι όνειρο και στο καπάκι έχουμε και φλας μπακ.

Σε κείνο το σημείο υπάρχει μια κάποια ασάφεια ως προς τον προσδιορισμό της χρονικής στιγμής σε σχέση με την αφύπνιση του Νόβα, το όνειρο και το πρόωρο ξύπνημα, αλλά μετά ξεκαθαρίζει η κατάσταση.

Το ελάττωμα πολύ καλό. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα επίσης πολύ καλά δοσμένη, με τον έλεγχο του Νόβα να σφίγγει σταδιακά, στο τέλος αγχώθηκα κι εγώ.

Αλλά ίσως ήταν καλύτερο σε γ' πρόσωπο τελικά, τότε πληροφορίες όπως "το πιο ανθεκτικό διαφανές κράμα που έχει κατασκευάσει η ανθρωπότητα" θα μπορούσαν να δοθούν με μεγαλύτερη φυσικότητα. Αυτό γίνεται εμφανές και στο τέλος, όπου ο ήρωας

συνειδητοποιεί το μέγεθος της φρίκης, χάνει την ελπίδα που έτρεφε μέχρι εκείνη τη στιγμή, ταυτόχρονα χάνει και τη φωνή του, οπότε είναι λίγο απίθανο να μας δίνει παράλληλα και τεχνικές λεπτομέρειες για το πως συνέβη αυτό

 

 

Πολύ ωραίο ήτανε κείνο το "να σώσουμε τουλάχιστον εσένα που έχεις", απόσταγμα της όλης φλασιάς που έχει φάει ο Νόβα. Γενικά οι αντιδράσεις και των δύο είναι αρκετά πειστικές.

Εμένα λοιπόν με άρεσε!

[DinoHajiyorgi]

Δεν με ενόχλησε τόσο η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Μου άρεσε πάρα πολύ η κεντρική ιδέα και η φύση του ελαττώματος που είναι τόσο… αφύσικα αναποδογυρισμένο. Δύο κεντρική χαρακτήρες, ένας ανθρώπινος και ένας ηλεκτρονικός, που είναι σαν ηθοποιοί που έχουν ανταλλάξει ατάκες. Από εκεί και μετά… μου έλειψαν οι ζουμερές μπηχτές που θα μπορούσε να γεννήσει μια τέτοια ιστορία, σχετικά με τον φανατισμό που επικρατεί και ταλαιπωρεί τον κόσμο σήμερα (και αύριο) από πάντα.

 

Να εξηγήσω μάλιστα, για να μην φανεί ότι κάνω τον έξυπνο, δεν λέω πως εγώ θα ήμουν ικανός να κάνω τέτοιο κείμενο καλύτερο. Επειδή όμως μου αρέσει να διαβάζω τέτοιες αντιπαραθέσεις (η λογική ενάντια στην Ιερά Εξέταση), ναι, θα περίμενα κάτι περισσότερο από την «γενικότητα» που επικρατεί τώρα, για να σωθεί η ψυχή του πιλότου κλπ. Αυτή η γενικότητα μου προσθέτει και κάποια άλλα ερωτηματικά, που και θα βοηθούσαν για το στήσιμο του σκηνικού, αλλά και θα λογίκευαν και θα μεγάλωναν το μυστήριο για το ελάττωμα. Ποια είναι η φύση της αποστολής; Τι είναι «το Άστρο του Θεού»; Με ποιο τρόπο το κομπιούτερ θα μπορούσε να υποπέσει σε αυτό το ελάττωμα;

 

Μας θέτεις ένα σωρό πιθανότητες για το πώς θα μπορούσε να γίνει η βλάβη. Μαντεύω λοιπόν πως δεν το θεωρείς σημαντικό για το διήγημα. Σε ενδιαφέρει το μετά. Καλώς. Όπως είπα όμως, δεν ένιωσα πως μου έδωσες το ζουμί. Και θεωρώ ότι η πρώτη σελίδα, το όνειρο, έφαγε πολύτιμο χώρο από την ιστορία. Δεν με κέρδισε τόσο. Έχεις όμως τη βάση για να το χτίσεις αυτό. Από σπόντες σου στα ποστ που γράφεις νομίζω πως είναι θέμα που σε ενδιαφέρει πολύ. Μην το αφήσεις λοιπόν έτσι. Εντάξει, μην μου εξηγείς πως χάλασε το κομπιούτερ, εμπλούτισε όμως την αντιπαράθεση. (Έχεις ένα θεατρικό ε.φ. στα χέρια σου.)

[Drake Ramore]

Σαν θεατρικό το είδα κι εγώ. Θα μπορούσε να απογειωθεί με χιουμοριστικούς διαλόγους οι οποίοι θα πραγματεύονταν σοβαρά ζητήματα.

Είναι μια πολυ καλή σύλληψη (και μάλιστα διαφορετική απο ότι ξέρουμε ως σήμερα) αλλά μου λείπει το αλατοπίπερο της που θα με οδηγήσει στην ταύτιση με τον ήρωα ή και με την τεχνητή νοημοσύνη.

 

Σκέψου το παρακάτω σενάριο.(δοσμένο με διαλόγους)

Αφου έχουν τελειώσει οι φιλοσοφικές τους και υπαρξιακές τους συζητήσεις και δεν έχει καταφέρει ο ήρωας να αλλάξει γνώμη στον Νόβα, να ακολουθούσε μια διαφορετική (άκρως ανθρώπινη προσέγγιση). Να αποφάσιζε πως δεν θα τρελαινόταν αυτός αλλά θα τρέλαινε τον Νοβα. Να έφτανε στο σημείο να αναφέρει πως μίλησε με τον θεό. Οτι η δική του ψυχή είχε ήδη σωθεί και οτι αυτός ήταν ο απεσταλμένος του θεού στο σκάφος. Να άρχιζε ο Νόβα να αναρωτιέται τι παίζει. Να συνέχιζε την προσευχή, και σε ανύποπτο χρόνο να γνωστοποιούσε στον Νοβα οτι προσεύχεται για εκείνον. Οτι ο θεός ήθελε να σώσει και την δική του ψυχή. Δεν μπορούσε όμως να την βρει. Να τον οδηγούσε στον τόπο προσγείωσης με δόλιο τρόπο.

Ω ναι, θα ήθελα πολύ να τον δουλέψει ψιλό γαζί! Θα ήθελα ο Νόβα να αρχίσει να ανησυχεί για την ψυχή του (ποιά;).

 

Τελικά έχει πάρα πολλές προεκτάσεις αυτό το κείμενο.Είναι απο αυτά που θα ήθελα να τα ξαναδω δουλεμένα απο τον συγγραφέα τους χωρίς την πίεση του χρόνου.

 

Σε γενικές γραμμές μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις. Το πρώτο πρόσωπο δεν με πείραξε καθόλου, αλλά αν τελικά επιλέξεις να το ξαναδουλέψεις θα το ήθελα σε τρίτο πρόσωπο για να δουλέψουν καλύτερα οι διάλογοι.

[aScannerDarkly]

Η ιδέα θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο διήγημα της Κυβεριάδας και προσφέρεται για πολύ κωμικό αποτέλεσμα. Επέλεξες να του δώσεις μια άλλη διάσταση, λιγότερο κωμική και πιο πολύ προς το θρίλερ. Το παιχνίδι με τον τίτλο, πολύ πετυχημένο, και το ταίριασμά του με το φινάλε. Αν και δεν είμαι από αυτούς που συνήθως ζητούν περισσότερες λεπτομέρειες και υπόβαθρο, σε αυτή την περίπτωση νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμες (ποιος μπορεί να σαμπόταρε την ΤΝ, ή τι μπορεί να συνέβη κτλ κτλ).

 

Τελικά, αυτό που μου αφήνει το διήγημα είναι ότι είναι κάπως διχασμένο (κωμωδία ή αγωνία). Και στις δύο περιπτώσεις, έδαφος για να αναπτυχθεί η αντιπαράθεση που θέτεις, υπάρχει. Στα δικά μου μάτια, μεγαλύτερη δόση του κωμικού στοιχείου, θα μπορούσε να το απογειώσει. Δεν ξέρω όμως ποιος ήταν ο σκοπός σου.

[dagoncult]

Έξυπνη ιδέα. Θα ήθελα μεγαλύτερη ανάπτυξη, να με βάλεις κι άλλο μέσα στο πρόβλημα, δεν είναι άλλωστε (αν δεν κάνω λάθος) από τα πλέον αναμενόμενα που μπορεί να συναντήσει ένας πρωταγωνιστής που έχει πρόβλημα με την ΤΝ του σκάφους του. Το λέω ειδικά επειδή η ιστορία είναι μικρούλα. Είχες περιθώριο για άλλες τόσες λέξεις, ώστε να δώσεις κι άλλα στοιχεία (διάλογοι, ιδέες/σκέψεις/ δηλώσεις/αποφάσεις της ΤΝ κ.α.)

 

Το ελάττωμα είναι ξεκάθαρο εδώ.

 

Ο τίτλος δεν βρίσκω ότι πολυταιριάζει. Δεν στηρίζεται πουθενά αλλού, παρά μόνο σε ένα συμβάν στο τέλος.

[Adicto]

Έχεις μια φοβερή ιδέα εδώ Σπύρο, απ' αυτές που τις διαβάζω και σκέφτομαι "γιατί να μην μπορώ και εγώ να σκεφτώ κάτι τέτοιο;"! Επίσης έχεις ίσως το πιο ξεκάθαρο "Ελλάτωμα" ως άξονα της ιστορίας σου. Όμως η έλλειψη χρόνου που ανέφερες πιστεύω οτι δεν σου επέτρεψε τελικά να παρουσιάσεις μια ιστορία αντάξια του ταλέντου σου και της κεντρικής ιδέας. Όπως έγραψε και ο Ντρέηκ έλειψε το αλατοπίπερο.

Προσωπικά δεν με ενόχλησε το πρόσωπο της αφήγησης, σαφώς και είμαι με την μεριά του ήρωα σε αυτή τη "μάχη"!

 

Πιστεύω οτι αν ξανασκύψεις πάνω της και την δουλέψεις θα μας δώσεις ένα διαμάντι, που εδώ μένει ακόμα ακατέργαστο!

 

 

[pericles]

Χαιρετώ σε,

 

Μου άρεσε καταπληκτικά όλο το κείμενο!! Απ’ την αρχή ως το τέλος. Το θέμα είναι πιασάρικο· έξυπνο. Οι παρενέργειες μιας τέτοιας κατάστασης προλαμβάνονται από τον συγγραφέα και μας παραδίδονται έτοιμα. Τα περισσότερα «αλλά» μας εξηγούνται μέσα στο κείμενο. Το τέλος δικαιώνει τον τίτλο.

 

Για κάποιον λόγο, το μόνο αρνητικό που βρήκα στην ιστορία είναι ο τίτλος. Γιατί είναι στ’ αγγλικά; Δεν το κατάλαβα.

 

All in all (έεετσι!! ΝΑ βάλω κι’ εγώ μια πινελιά αγγλικών): Την βρήκα ευχάριστη!! Παίρνεις δέκα!

[SpirosK]

Νομίζω ότι αυτό μπορώ να το απαντήσω πριν λήξει ο διαγωνισμός:

 

Ο τίτλος είναι παράφραση ενός αρκετά γνωστού (και πολύ αγαπημένου μου) διηγήματος ΕΦ:

 

"I have no mouth and I must scream"

 

που το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους όσους δεν το έχουν διαβάσει.

(από υπόθεση δεν έχει τόσο μεγάλη σχέση με το δικό μου πάντως, εκτός από την καταπίεση και τον έλεγχο....)

 

Τα υπόλοιπα μετά τη λήξη.

[aScannerDarkly]

Ο τίτλος είναι παιχνίδι με το I have not mouth and I must scream, διήγημα του Harlan Ellison

Edited February 2, 2010 by aScannerDarkly

[Tiessa]

Χτισμένο πάνω σε μια απολύτως παρανοϊκή βάση και με φανερό το ελάττωμα, το διήγημα με έβαλε από την αρχή στο τριπάκι ότι είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό, ενώ στην πραγματικότητα βέβαια είναι ένα αρκετά κλειστοφοβικό θρίλερ, με εφιαλτικές προεκτάσεις.

Στο ξεκίνημα είχα την εντύπωση ότι ορισμένα πράγματα δίνονταν βιαστικά και χωρίς επαρκείς λεπτομέρειες, μετά συνειδητοποίησα ότι δεν έχει καμιά σημασία, απλώς το διαστημόπλοιο ήταν αναγκαίο για να υπάρχει η αίσθηση του αναπόφευκτου.

Πριν σκεφτώ την Κυβεριάδα, που αναφέρει παραπάνω ο Scanner, μου ήρθε στο μυαλό μια εικόνα από Douglas Adams και ωτοστοπίτες του διαστήματος.

Πρώτο-τρίτο πρόσωπο, δεν με πείραξε. Δεν το είχα σκεφτεί πριν δω τα υπόλοιπα σχόλια. Και μάλλον, σε τέτοιες περιπτώσεις, προσωπικά αισθάνομαι ότι το πρώτο πρόσωπο ταιριάζει καλύτερα. Εξάλλου, σε τρίτο πρόσωπο δε θα μπορούσε να είχε πει ποτέ "Ι have a mouth but I can't scream"

 

(Edit: Μου είχε ξεφύγει μια λέξη σε greeklish)

Edited February 3, 2010 by Tiessa

[Guest Anime_Overlord]

Ωραία ιδέα αλλά το νιώθω μισό. Τι έγινε μετά; Η ιδέα έμεινε στα μισά. Το αρχικό κομμάτι με το όνειρο μπορούσε να φύγει για να αφήσεις χώρο να πεις τι έγινε μετά. Κοινώς η έλλειψη εξέληξης της αρχικής κατάστασης με χάλασε κάπως.

[Nihilio]

Το κείμενο δυστυχώς έχει μια εξωφρενική ιδέα, ικανοποιητική γραφή και τίποτε περισσότερο.

Στον τομέα ιδέας κερδίζεις με τα χίλια, με το θρησκόληπτο ηλεκτρονικό υπολογιστή και θα είναι μια από τις ιστορίες που θα θυμόμαστε στο φόρουμ για το λόγο αυτό. Το θέμα είναι ότι η ιστορία που προκύπτει από την ιδέα αυτή είναι αδούλευτη.

Πρώτα από όλα, οι αναλογίες δε δουλεύουν. Ο εφιάλτης κρατάει 1 σελίδα (από τις 4) και μετά ένα ολόκληρο ταξίδι περνάει τσακ-μπαμ. Βιαστικά τσακ-μπαμ.

Ο τόνος της γραφής δεν ξέρω που αποσκοπεί. Η εξωφρενική ιδέα θα μπορούσε να δώσει μια πανέξυπνη κωμωδία ή ένα νοσηρό θρίλερ, τελικά όμως καταλήγει να παλινδρωμεί ανάμεσα στα δύο άκρα και οδηγεί σε΄ενα αμήχανο μειδιάμα τον αναγνώστη (τον υποφαινόμενο στην προκειμένη περίπτωση). Θα έκανε ένα πολύ αστείο θεατρικό ή, με έναν πιο σωστό ρυθμό και ανάλυση της αποστολής, του πιθανού ελαττώματος και της συμπεριφοράς των δύο χαρακτήρων, θα μπορούσε να δώσει την αποπνικτική αίσθηση καταπίεσης που φαντάζομαι ότι ήθελες να δώσεις.

 

Η ετοιμηγορία: έχει πολλές προοπτικές αν δουλευτεί από την αρχή, και θεωώ ότι χρωστάς κάτι τέτοιο στην ιδέα σου. Ενδεχομένως μπορεί να δώσει και δύο ιστορίες, η κάθε μία με εντελώς διαφορετικό τόνο.

[supermario]

Η αρχική σου ιδέα είναι πολύ πολύ έξυπνη !Τώρα, όσον αφορά την ανάπτυξή της, ίσως αυτή να μην ανταποκρίνεται πλήρως στις υψηλές προσδοκίες που δημιουργείς. Προφανώς, αυτό οφείλεται στον περιορισμένο χρόνο που είχες, όπως γράφεις. Και εμένα η αρχική σκηνή με το όνειρο δεν θα μου έλειπε καθόλου, αν δεν υπήρχε. Το κωμικό το έχεις, προχώρησε προς αυτήν την κατεύθυνση! Ξαναγράψτο, προσθέτοντας βιτριολικούς και politically incorrect διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών!Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση δεν με ενοχλεί-ίσα ίσα προσδίδει αμεσότητα στο κείμενο. Θα προτιμούσα ο Ν.4 να ήταν θηλυκό-θα έδινε μια άλλη νότα στην σχέση τους!LOL!Eπίσης, ο πρωταγωνιστής είναι λίγο ηττοπαθής-

παραιτείται κάπως εύκολα από την άρχη, γι αυτό χάνει τελικά και την φωνή του!

Ακόμα κι έτσι πάντως, το διήγημά σου είναι πραγματικά απολαυστικό!

 

Υ.Γ: Κάποια μικρά λαθάκια: Δόξα τω θεώ->θέλει κι αυτό ωμέγα,γιατί είναι δοτική (δόξα στον θεό)

νιώθω->ξέρω, όλοι το γράφουν με -οι-

 

 

Υ.Γ 2: Μα καλά, τι έχει κάνει στις πρώην του ο πρωταγωνιστης μας και πίστευει ότι θέλουν να τον εκδικηθουν και μάλιστα με τέτοιον τρόπο? :PPP!LOL!

 

Edited February 4, 2010 by supermario

[northerain]

Μου άρεσε η ιδέα του θρησκόληπτου διαστημοπλοίου.

Ο εφιάλτης στην αρχή δεν είχε και πολύ νόημα, ήταν δε λίγο ''παιδικός'' (κόκκινοι δαίμονες με ουρές?). Θα μπορούσες να κάνεις το διαστημόπλοιο να προκαλεί αυτούς τους εφιάλτες μέσω του συστήματος και να το τραβήξεις λίγο.

Δεν βλέπουμε κάποια πιθανή εξήγηση για το ελάττωμα, που εδώ το βάζω στα μείον. Κάποιου είδους εξήγηση που θα δικαιολογούσε την κατάσταση θα το ανέβαζε πολύ.

 

Έπειτα ήταν μισοαστείο σε σημεία, πράγμα που με εμπόδισε να καταλάβω πως ο ήρωας βλέπει την ιστορία. Φαίνεται αρκετά ήρεμος και αστειεύεται συχνά, ενώ στο τέλος αποφασίζει πως δεν του αρέσει η κατάσταση. Το διήγημα πρέπει να αποφασίσει αν είναι κωμωδία ή δράμα ή τρόμου ή τι.

[Cassandra Gotha]

Δεν θα πρωτοτυπίσω:

Η ιδέα τρελή, η ανάπτυξή της όμως αδύναμη και αναποφάσιστη. Η γραφή ικανοποιητική.

 

Θα το δούμε καλύτερα δουλεμενο στο μέλλον;

[Amandel]

Δεν θα πρωτοτυπίσω:

Η ιδέα τρελή, η ανάπτυξή της όμως αδύναμη και αναποφάσιστη. Η γραφή ικανοποιητική.

 

Θα το δούμε καλύτερα δουλεμενο στο μέλλον;

 

Ρε αυτός ο Ν4 σου αλλάζει τα φώτα. Πολύ ζόρικος!

 

Τείνω να συμφωνήσω και γω με την Κασσάνδρα, ήθελε λίγο πιο δυναμική γραφή (και διαφορετική μορφοποίηση κειμένου imo) γιατί ήταν ψιλοακατέργαστο τουλάχιστον για μένα ως αναγνώστη. Ήταν κάπως όλο μαζί δοσμένο,

λογικά το τρίτο πρόσωπο θα βοηθούσε. Δε με χάλασε πάντως

[SpirosK]

Για τα περισσότερα (ιδίως για αυτό το τρίτο πρόσωπο που πολλοί φαίνεται να αγαπάνε τόσο) θα απαντήσω μετά το πέρας του διαγωνισμού. Πάντως υπήρχε πολύ καλός λόγος και για αυτό και για το όνειρο. Δεν νομίζω ότι κανείς μας γράφει στην τύχη άλλωστε.

 

Αλλά κάτι που μπορώ να πω από τώρα είναι ότι: δεν πρόκειται να το δείτε πιο καλοδουλεμένο σε αυτό το forum.

 

-Γιατί;

 

Επειδή, αυτή η ιστορία, σε αυτή τη μορφή, είναι μια αλληγορία

 

EDIT: Λόγω παρεξηγήσεων των προθέσεων μου, από ότι βλέπω από ΠΜ, το υπόλοιπο κείμενο σβήνεται μέχρι να βρω το σωστό τρόπο να το εκφράσω, ώστε να μπορούν όλοι να το "εκτιμήσουν σωστά".

Edited February 10, 2010 by SpirosK

[Sonya]

Η ιστορία αυτή είναι αρκετά καλή. Η ιδέα εξαιρετική, με το προβληματικό, θρησκόληπτο διστημόπλοιο και τον φουκαρά άθεο "κυβερνήτη". Η ένστασή μου έγκειται στο ότι, ακριβώς επειδή πρόκειται για αλληγορία βασισμένη σε υπαρκτές δικές σου απόψεις, στερείται ύφους. Κι εγώ θα την ήθελα πιο κωμική, να 'χει κάτι από "Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ". Νομίζω ότι θα μέτραγε απίστευτα με περισσότερο χιούμορ. Είχες τον χώρο για να την κάνεις ένα αριστούργημα, το οποίο θα προσκυνούσα γονυπετής και θα διηγούμουν σε φίλους. Η γραφή σου είναι εξαιρετική κι η πλοκή παρομοίως. Αφήνει, όμως, την αίσθηση του ανικανοποίητου, τι έγινε τελικά, πώς κατέληξε η αποστολή.

 

Ακριβώς επειδή είναι φοβερή ιδέα και γεμάτη προοπτικές, θα της άξιζε να την δουλέψεις περισσότερο, να αποστασιοποιηθείς από κείνη για να της δώσεις χρώμα. Ακόμα κι αν δεν την δούμε σ' αυτό εδώ το φόρουμ.

[TheTregorian]

Πολύ ωραία, διασκεδαστική και πρωτότυπη η ιδέα σου για το ελάττωμα!! Εμένα δε με πείραξε το πρώτο πρόσωπο... ΟΚ, ήταν η αφήγηση ενός ήρωα που 'χε μια τάδε θρησκευτική αντίληψη. Ο αναγνώστης δεν είναι υποχρεωμένος να τη δεχτεί! Ωστόσο εγώ βρίσκω αρνητικό το ότι έχεις ένα κλίσέ μοτίβο (η τεχνητή νοημοσύνη παίρνει τον έλεγχο, αποκόβει επαφή με τη Γη μπλα μπλα μπλα...) Επίσης θα 'θελε λίγο πιο ένταση! Αυτά! Καλή επιτυχία!

Edited February 11, 2010 by TheTregorian

[DinoHajiyorgi]

Αλλά κάτι που μπορώ να πω από τώρα είναι ότι: δεν πρόκειται να το δείτε πιο καλοδουλεμένο σε αυτό το forum.

Επειδή, αυτή η ιστορία, σε αυτή τη μορφή, είναι μια αλληγορία

 

Άσχετα με το ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης σου, μου έρχεται δύσκολο να δεχτώ ότι δεν αγάπησες το κείμενο σου γράφοντας το. Η δική μου αντίδραση από την ανάγνωση του, και τόσων άλλων όπως βλέπεις, δείχνει ότι χτύπησες μια πλούσια φλέβα που διαλέγεις να την αφήσεις ανεκμετάλλευτη.

 

Αν πάλι εννοείς ότι θα τη δουλέψεις, αλλά όχι για το φόρουμ, τότε έχει καλώς. Αν μου ερχόταν τέτοια ιδέα, θα την ανέπτυσσα για θεατρικό / ραδιοφωνικό, και θα το έστελνα προς εκτίμηση για το επόμενο φεστιβάλ Σύρου.

[Rixardogios]

Πολύ έξυπνη και πρωτότυπη ιδέα! θα ήθελα να μάθω τι γίνεται στη συνέχεια

Υπάρχει το κωμικό στοιχείο και ενώ υπάρχει μια έντονη αγχωτική κατάσταση εξαιτίας του ελέγχουν του Ν4 την μετατρέπει σε διασκεδαστική.

Το ελάττωμα το βρήκα καλό.

Δεν με πείραξε που ηταν α'προσώπου η αφήγηση.

 

Συνολικά πολύ καλή προσπάθεια.

[khar]

Η κεντρική ιδέα φαίνεται καλή. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι η θρήσκα νοημοσύνη, η προσπάθειά της να προσηλυτίσει τον ήρωα και ο παραλληλισμός της με αυτά που περνάμε οι υπόλοιποι στη Γη. Αν το σκεφτείς, δείχνει ικανοποιητικό υλικό για σάτιρα, καυστικές παρατηρήσεις και προβολή των αδιέξοδων διλημμάτων που χρησιμοποιούν πολλοί εκπρόσωποι θρησκειών. Δεν νομίζω, όμως, ότι αξιοποιήθηκε παρά ελάχιστα.

 

Το αρχικό όνειρο δύσκολα θα ικανοποιήσει τον απαιτητικό αναγνώστη, ακριβώς γιατί μοιάζει να προσπαθείς να τον τραβήξεις με ένα πολυχρησιμοποιημένο «κόλπο». Η ιδέα με την ελαττωματική νοημοσύνη είναι υπερβολικά κλισέ, αν και ο τίτλος δείχνει ότι, ούτως ή άλλως, αυτουπονομεύεσαι. Η πλοκή είναι επίσης υπέρ του δέοντος προβλέψιμη και η γλώσσα κάπως στεγνή και περιγραφική.

 

Ίσως να μπορεί να βελτιωθεί. Αν εκμεταλλευόσουν τη δυνατότητα παραλληλισμού του ήρωα με εμάς. Αν πρόσθετες κάποια ανατροπή. Αν η σκηνή που η ΤΝ σβήνει το ουρλιαχτό αποκτούσε περισσότερο ειδικό βάρος (π.χ. αν κάποιος μπορούσε να τον ακούσει και η ΤΝ τον εμπόδιζε).

 

 

[SpirosK]

Κατ'αρχήν σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. Τα περισσότερα ήταν πραγματικά χρήσιμα.

 

Ώρα για διευκρινήσεις (απαντάω με τη σειρά που έγιναν post):

 

@mman: Συμφωνούμε απόλυτα ότι η αφήγηση ήταν σε πρώτο πρόσωπο για να "εκβιάσει" τα συμπεράσματα του αναγνώστη. Άλλωστε στα θρησκευτικά κείμενα δε βλέπω να δίνεται (ούτε καν μικρό) "βήμα" στην αντίθετη άποψη. Γιατί να το κάνω εγώ;; Όσον αφορά το τελευταίο σκέλος, εμένα με ενδιαφέρουν τα γεγονότα (και ως συγγραφές και -κυρίως- ως αναγνώστη). Οι πολλές λεπτομέρειες με κουράζουν και νοιώθω ότι περιορίζουν τη Φαντασία. Θα είχε διαφορά στην πλοκή και στα γεγονότα ο λόγος της αποστολής, η ονομασία ή το εσωτερικό του διαστημοπλοίου;;;

 

@Kelaino: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Γιατί νομίζεις όμως το ότι χάνει τη φωνή του, ισοδυναμεί με το να χάνει τις σκέψεις του;;

 

@DinoHajiyorgi: με καταλαβαίνεις (σε γενικές γραμμές)

 

@Drake Ramore: Ποτέ δεν το σκέφτηκα ως χιουμοριστικό.... Γενικά αν και τα αστεία μου αρέσουν, δεν το έγραψα με το μυαλό μου εκεί.

 

@aScannerDarkly: Όχι, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ούτε ίχνος κωμικού στοιχείου εσκεμμένα εκεί μέσα. Αν αυτή την εντύπωση αφήνει, είμαι λίαν αποτυχημένος και μου αξίζει η 12η θέση.

 

@dagoncult: Ο τίτλος είναι και συμβολικός. Δεν αναφέρεται μόνο στο τελικό (κυριολεκτικό) συμβάν.

 

@Adicto: Ευχαριστώ, θα το σκεφτώ τελικά.

 

@pericles: Ευχαριστώ, για τον τίτλο σου απάντησα σε άλλο post.

 

@Tiessa: Ευχαριστώ, πρέπει να τη δω αυτή την Κυβεριάδα μάλλον κάποτε. Ήδη την ανέφερατε δύο άτομα μέχρι τώρα

 

@Anime_Overlord: το όνειρο εξυπηρετεί ένα μοναδικό σκοπό: Να αποδείξει ότι όντως ο ήρωας έχει επηρρεαστεί βαθύτατα από την κατάσταση.

 

@Nihilio: όπως είπα και στον aScannerDarkly: Όχι, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ούτε ίχνος κωμικού στοιχείου εσκεμμένα εκεί μέσα. Αν αυτή την εντύπωση αφήνει, είμαι λίαν αποτυχημένος και μου αξίζει η 12η θέση.

 

@supermario: όπως έγραψα και παραπάνω: "το όνειρο εξυπηρετεί ένα μοναδικό σκοπό: Να αποδείξει ότι όντως ο ήρωας έχει επηρρεαστεί βαθύτατα από την κατάσταση" και "σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ούτε ίχνος κωμικού στοιχείου εσκεμμένα εκεί μέσα. Αν αυτή την εντύπωση αφήνει, είμαι λίαν αποτυχημένος". Για το 3ο, δε θες να ξέρεις

 

@northerain: ναι, κόκκινοι με ουρές. Γιατί όχι;; :) Να τον έκανε μπλε ελεκτρίκ με χνούδι δηλαδή;; Κατά τ'άλλα τα γνωστά: αποτυχημένος

 

@Cassandra Gotha: είπα όχι, αλλά το ξανασκέφτομαι

 

@Amandel: Το πρώτο πρόσωπο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του διηγήματος. Σε τρίτο θα χάσει όλο το νόημά του, για μένα.

 

@Sonya: ευχαριστώ, θα το σκεφτώ

 

@TheTregorian: έγραψα ότι δεν είναι για θρησκό-φιλους στην αρχή.

 

@Rixardogios: Ευχαριστώ. Στη συνέχεια, ο ήρωας μάλλον πεθαίνει από γηρατειά ή πείνα, μην μπορώντας να πείσει την Τ.Ν. ότι πιστεύει, μέχρι το τέλος. Η Τ.Ν. επιστρέφει στη Γη και προσπαθεί να διαδώσει τη θρησκεία της στα ρομπότ που έχουν πλέον τον έλεγχο της Γης.

 

@khar: Δεκτά όλα. Αλλά ίσως και να μην μπορεί να βελτιωθεί;;; Συγγνώμη που δε διάβασα το δικό σου, αλλά ύστερα από 17 μαζεμένα, συν τα Asimov's , Συμπαντικές Διαδρομές που διάβαζα εκείνο τον καιρό "μπούχτισα"... ελπίζω να πείσω τον εαυτό μου να το διαβάσει σύντομα.

 

 

Τέλος, ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους δύο που με ψήφισαν πρώτη θέση!! Έκανε τη δωδέκατη λίγο πιο υποφερτή

 

ΥΓ: Παρεπιπτόντως (θα κάνω μερική αποποίηση του δικαιώματός μου στη μυστικότητα και θα πω ότι) οι δικοί μου ψήφοι για την πρώτη πεντάδα ήταν:

01) Ο προικισμένος κύριος Ρουσσώ - Drake Ramore

02) Laguna Seca - mman

03) The Ascent of Man, and Selection in Relation to Sex - DinMacXanthi

04) Δε θυμάμαι - Tiessa

05) Η Μοναξιά του Γκιούλιβερ - DinoHajiyorgi

 

Δεν έπεσα πολύ έξω

 

ΥΓ2: Θέλει κανείς να το κάνουμε co-written (αλά Clarke-Baxter);;;