Rixardogios Posted January 30, 2010 Share Posted January 30, 2010 Πρώτη απόπειρα. λεωφορειο νο44.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 31, 2010 Share Posted January 31, 2010 Πολύ καλή πρώτη προσπάθεια Rixardogios (Ελένη; ) Και πρωτότυπο το θέμα της, για τα δεδομένα του sff. Μια τραχιά απεικόνιση των σούπερ ηρώων, τόσο διαφορετική από τα κόμιξ που ξέρουμε. Μου αρέσει που διαλέγεις μια περίπτωση «υπερ-ήρωα» και επικεντρώνεσαι συγκρατημένα σε ένα επεισόδιο από τη ζωή του. Σημαντικό, συγκινητικό επεισόδιο φυσικά, ικανό να φέρει μια κάμψη στη γραμμή του κεντρικού σου χαρακτήρα. Πολλοί άλλοι συγγραφείς, σε πρώτη απόπειρα, θα είχαν πελαγώσει στην αγωνία τους να επεξηγήσουν αναλυτικά τον κόσμο τους, καταλήγοντας σε αφηγηματικό χάος. Επικεντρώθηκες σε μια μόνο ενδιαφέρουσα περίπτωση, έχοντας και το θάρρος να τον ζωγραφίσεις με κάθε άλλο παρά κολακευτικά χρώματα. Θετικό το βήμα για να αναμένουμε τις υπόλοιπες σου απόπειρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 31, 2010 Share Posted January 31, 2010 Στα άρθρα το τελικό ν μπαίνει όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν ή από κ,π,τ,ξ,ψ. Γενικά είναι προτιμότερο να σου περισσεύουν τελικά ν παρά να σου λείπουν. Χτυπάει άσχημα. Επίσης υπάρχουν μερικά ζητηματάκια λεξιλογίου που χρήζουν προσοχής. Η παρελθοντική αναδρομή έρχεται κάπως απότομη και πέφτει όλη μαζί. Οι προθέσεις του κεντρικού χαρακτήρα εξηγούνται πιο άμεσα απ’ ότι θα ήθελα (π.χ. τέλος δεύτερης σελίδας). Οι σκέψεις των επιβατών στο λεωφορείο θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες… Επίσης οι αστυνομικοί εμφανίζονται στο λεωφορείο πιο γρήγορα και απ’ ότι σε ελληνική ταινία. Δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίοι έτσι κι αλλιώς. Δεν είναι σαφές πώς ακριβώς σκότωσε την Αμαλία. Επίσης, λογικά θα είχε ξανααντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις με παιδιά μπροστά, οπότε δεν κατάλαβα τι πήγε στραβά. Μια χαρά ιδέα και πολύ θετικό το ότι δείχνεις ότι γνωρίζεις πόσο χρησιμοποιημένη είναι (αναφορά σε σούπερ ήρωες). Αυτό αναιρεί σημαντικά την έλλειψη πρωτοτυπίας της. Στα συν και η Νόρα και κυρίως η σχέση τους και το πώς αυτή αλλάζει στο τέλος. Νομίζω ότι εδώ θα έπρεπε να είχες εστιάσει περισσότερο, καθώς είχες και μεγάλο περιθώριο λέξεων. Πολύ καλή η αρχή μέχρι το λεωφορείο και όμορφο το τέλος της ιστορίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
supermario Posted January 31, 2010 Share Posted January 31, 2010 (edited) Λοιπόν, αυτό ήταν πολύ καλό!Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, το πρώτο-αν δεν κάνω λάθος- διήγημα υπερηρώων που διαβάζω. Ωραία η ανάπτυξη του χαρακτήρα του κεντρικού ήρωα και πολύ γλυκό το τελος!"-Πώς ονομάζεται το σπίτι σου? -Νόρα" )).Υπάρχουν βέβαια αρκετά εκφραστικά και συντακτικά λάθη και επίσης, κι εγώ δεν κατάλαβα πώς πέθανε η Αμαλία!Αλλά το διήγημά σου δεν παύει να είναι πολύ καλό!Συνέχισε έτσι! p.s: <3 44! Edited January 31, 2010 by supermario Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Έχω αντιφατικά συναισθήματα γι' αυτήν εδώ την ιστορία. Για να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου, ας τις διαχωρίσω σε θετικά και αρνητικά που βρήκα. Θετικά: 1)Η σχέση του με την πόρνη. Η αγάπη της και η δική του άρνηση, ο φόβος. 2)Το κοριτσάκι. Είναι αρκετά ζωντανό, το είδα εκεί δίπλα στον πρωταγωνιστή. 3)Η σκηνή στο λεωφορείο μου άρεσε λόγω του πρωταγωνιστή. Ήταν αρκετά πειστικός, ζωντανός κι αυτός. Αρνητικά: 1)Συμφωνώ πως οι σκέψεις των επιβατών θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές, οι αληθινές τους σκέψεις. Γιατί όταν ξεχνιόμαστε και δεν μας ακούει ούτε ο εαυτούλης μας, τότε δεν σκεφτόμαστε τι θα μαγειρέψουμε ή αν σβήσαμε το θερμοσίφωνα. 2)Δεν είδα πουθενά επιστημονική φαντασία. Όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβαίνουν με ένα μαγικό τρόπο, επειδή η νεράιδα χτύπησε με το ραβδάκι της τον ήρωα, ή επειδή μικρός έπεσε σε χύτρα με σούπερ ελιξίριο. Καταλαβαίνεις; Δεν στηρίζεται κάπου η Ε.Φ. 3)Δεν είδα πουθενά ελάττωμα, μόνο σούπερ δύναμη χωρίς επιπτώσεις. Φυσικά, γίνεται λόγος στο τέλος γι' αυτέ ςτις επιπτώσεις, αλλά αφήνοντάς με ξεκρέμαστη. Δεν κατάλαβα τι γίνεται, πώς λειτουργεί αυτό το πράγμα, αυτή η δύναμη, και ποιο είναι το τίμημά της. Μου άφησε ένα πολύ δυσάρεστο κενό μετά το τέλος της ανάγνωσης. 4) Η γραφή δεν ήταν πολύ καλή. Δεν είχε σοβαρά προβλήματα, θέλει απλά λίγη δουλίτσα για να κυλάει πιο όμορφα και με περισσότερο ενδιαφέρον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Αγαπητή Ελένη! Χμμ... πρέπει να προσέχω τώρα τι θα πω γιατί μπορεί να με περιμένεις με κανένα μπουκαλάκι πυκνό υδροχλώριο στη σχολή να με περιλούσεις! Στα συγγραφικά τώρα... κατ' αρχάς να κοιτάξεις αυτό το θέμα με τα "ν" που σου λέει ο mman. Κι εγώ το είχα παλιά... μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι συμφορουμίτες! Δεν είναι τίποτα το τραγικό... απλά οι περισσότεροι μόλις πάμε γυμνάσιο ξεχνάμε τις γνώσεις του δημοτικού!! Δεύτερον, να προσεξείς κάποιες επαναλήψεις. πχ λες σε μία πρόταση δύο φορές τη λέξη λεωφορείο. Τρίτον, ν' αξιοποιείς τις λέξεις που δίνονται κι ειδικά όταν κάτι τέτοιο θα βοηθήσει την ιστορία σου. Εδώ είχαμε έναν διαγωνισμό ΕΦ, αλλά εσύ δεν είχες ΕΦ στοιχείο! Ουπς! Μεγάλο ατόπημα! Επίσης, το κεντρικό θέμα σου δεν είχε δουλευτεί σωστά. Ο τύπος απλά είχε μια ξεχωριστή δύναμη, αυτό δεν τον έκανε κι ελαττωματικό, απλά ξεχωριστό! Ένα άλλο στοιχείο που θέλω να επισημάνω είναι λίγο η τοποθέτηση στο χώρο. Τα ονόματα των οδών είναι αγγλικά αλλά όλο το άλλο κομμάτι θυμίζει Ελλάδα και μάλιστα του 60-70! Αυτά γι' αρνητικά... Στα θετικά βάζω την αρκετά καλή-για πρώτη φορά-γραφή, την πρωτότυπη ιδέα με τον μη συμβατικό υπερήρωα και φυσικά φυσικά, τους πολύ καλούς διαλόγους! Ειδικά εκείνοι με την Αμαλία είναι όλα τα λεφτά!! Το 'χεις γενικά, όποτε πάλεψε το!! Άντε καλή επιτυχία!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pericles Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Χαιρετώ σε, Σκέψη: Μια γυναίκα όπου ένας άνδρας με ύποπτο/αποκρουστικό παρουσιαστικό της προτείνει να κάτσει δίπλα του μόνο η κόρη της, της οποίας το όνομα γνωρίζει, και το επιτρέπει, δεν μου δείχνει αρκετά αληθοφανή σκηνή. Δεν ξέρω αν υπερβάλω, απλά έτσι μου φάνηκε εμένα. Το τέλος με άφησε με ένα μεγάλο ερωτηματικό. Συμπεραίνω πως στην προσπάθειά του να ελέγξει τον ληστή, κάτι πήγε στραβά και σκότωσε την μικρή. Άλλα πώς και γιατί έγινε αυτό, δεν μπορώ να το καταλάβω. Το διάβασα ξανά το κομμάτι εκείνο άλλα και πάλι δεν έβγαλα νόημα. Κατά τα’ άλλα όμως μου άρεσε μια γενικότερη συναισθηματικότητα που υπάρχει το κείμενο. Είχε κάτι... το ανάλαφρο, το γλυκό... Αν δεν τέλειωνε έτσι απότομα και μυστήρια, ίσως να το κατέτασσα στα πολύ καλά διηγήματα. Ήταν (κατά την ταπεινή μου γνώμη) μια πολύ καλή προσπάθεια. Όπως πάντα βέβαια... μπορεί και να λανθάνω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Πράγματι, τα τελικά ν ή οι τόνοι ή μερικά άλλα ορθογραφικά δυσκολεύουν κάπως την ανάγνωση, όμως στο κάτω κάτω είναι θέμα συνήθειας και εξοικείωσης. Ούτε κι εγώ κατάλαβα πώς και γιατί πέθανε η Αμαλία, όμως μου άρεσε πολύ η ιδέα του συνταξιούχου υπερήρωα που το πλεονέκτημά του τελικά εξελίσσεται ελάττωμα. Το προτέρημα και το ελάττωμα είναι κάτι σχετικό λοιπόν, και εξαρτάται από τον άνθρωπο και πώς το ζει. Μια άλλη απορία που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας είναι η εξής: φαίνεται πως στον συγκεκριμένο κόσμο δεν ήταν σπάνιο το χάρισμα/ελάττωμα του ήρωα και πως είχε δημιουργηθεί ολόκληρο σύστημα γύρω από αυτό. Από την άλλη μεριά, όλοι όσοι το διαπίστωναν ή έρχονταν σε επαφή μαζί του δείχνουν έκπληξη. Σε μια κοινωνία με Χαρισματικούς είναι δυνατόν οι υπόλοιποι να μην έχουν προσαρμόσει τις αντιδράσεις τους ανάλογα, να μην το θεωρούν μια από τις πολλές πιθανότητες, και να εκπλήσσονται κάθε φορά που τους βλέπουν μπροστά τους; Πάντως, οι σχέσεις ανάμεσα στα πρόσωπα είναι δοσμένες με λεπτότητα και οι διάλογοι πετυχαίνουν κάτι πολύ δύσκολο: έχουν ζωντάνια, σκιαγραφούν τους χαρακτήρες και ταυτόχρονα προχωρούν την πλοκή. Συμπέρασμα: μια αξιοπρεπέστατη ιστορία, ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς ότι είναι πρώτη προσπάθεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nocturnal Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 (edited) Λοιπόν Ελένη ... Εδώ πέρα έχεις μία ιστορία που θα μπορούσες να έκανες “όργια” με τα συναισθημάτα και την ατμόσφαιρα... Δυστυχώς αυτό δεν το κατάφερες σχεδόν καθόλου... ( η προσπάθεια σου όμως να τα καταφέρεις είναι εμφανής ) Όμορφοι διάλογοι μα πολύ ΠΟΛΥ γρήγορη και κοφτή αφήγηση που το χαλάει αρκετά σαν κείμενο ... Μου θύμισες παλιά μηνύματα στυλ: “Το φαί είναι έτοιμο. ( Στοπ ) Έλα. (Στοπ) “ Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... Σαν ιδέα οκ ,,, Οχι ΕΦ αλλα οκ .. Επίσης δεν βρήκα το ελλάτωμα Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο... Είναι η πρώτη σου προσπάθεια και μπράβο, και μόνο που κάθησες να γράψεις... Και εμένα είναι η δεύτερη ιστορία μου ever χωρίς κιόλας να έχω διαβάσει ποτέ μου ΕΦ αλλα έκατσα κ έγραψα,,, Στην τελική αυτό είναι που μετράει, να πιεζόμαστε για να γινόμαστε καλύτεροι ... Χαιρετώ Edited February 1, 2010 by Nocturnal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Anime_Overlord Posted February 2, 2010 Share Posted February 2, 2010 Όπως και οι άλλοι μας αναφέραμε, είναι μια καλή ιδέα με κάπως χοντροκομμένη παρουσίαση. Μέχρι το που φεύγει από το σπίτι όλα καλά. Οι σκέψεις του περί μοναξιάς υπέροχες. Μετά περιγράφεις μια κοινωνία που γνωρίζει για άτομα με δυνάμεις αλλά συμπεριφέρεται σαν να μην ξέρει ότι υπάρχουν. Στο λεωφορείο, δε κατάλαβα γιατί δε μπορούσε απλά η μητέρα να κάτσει και να πάρει την κόρη της να κάτσει στα πόδια της αλλά θα την άφηνε όρθια ή κάπου αλλού. Λες και αυτό το σημείο είχε σημασία το τόνισες πολύ ενώ δεν έπαιξε ιδιαίτερο λόγο. Οι σκέψεις των επιβατών παραήταν ρηχές για υποσυνείδητες. Έπρεπε να είναι πολύ πιο... σκοτεινές. Και εδώ η μεγάλη παράβλεψη. Ο πρωταγωνιστής μπορούσε να διαβάζει σκέψεις αλλά όχι αυτές του ληστή που ετοιμαζόταν για ληστεία;;; Δε θα έπρεπε να γκαρίζουν οι σκέψεις του; Και το κοριτσάκι τι έπαθε ακριβώς; Και το ελάττωμα του ποιο ακριβώς ήταν τελικά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 2, 2010 Share Posted February 2, 2010 Τα ερωτήματα του Anime με κάλυψαν νομίζω. Είχα τα ίδια ακριβώς κατα την διάρκεια της ανάγνωσης. Στα τεχνικά δεν θα επεκταθώ μιας και με κάλυψαν οι παραπάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 2, 2010 Share Posted February 2, 2010 Μου άρεσε πολύ: η ιδέα του αντιλαμβανόμενου από πολλούς προτερήματος ως ελλάτωμα και η αντιστροφή του υπερ-ήρωα Μου άρεσαν "απλώς": η πλοκή (προφανώς κομμένη για να χωρέσει στο διαγωνισμό) Δε μου άρεσαν: ότι δεν είναι Ε.Φ., τα ορθογραφικά και γραμματικά λάθη, το ότι δε γίνεται κατανοητό πώς σκοτώθηκε το κοριτσάκι από δικό του φταίξιμο (ίσως έχασα κάτι) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted February 3, 2010 Share Posted February 3, 2010 (edited) Αναγνωρίζω σε αυτή την ιστορία την πρωτοτυπία, όντως δεν είχα ξαναδιαβάσει για σούπερ-ήρωες εδω, οπότε +1 για την φρεσκάδα που έδωσες με την ιδέα σου με τον διαγωνισμό. Όμως, δεν έδωσες ένα αντάξιο της ιδέας σου κείμενο. Τα ορθογραφικά και γραμματικά με έκαναν να σκουντουφλάω στην ανάγνωση και να βγαίνω απο το ρυθμό της ιστορίας. Αυτό πιστεύω πως είναι κάτι εύκολο να το διορθώσεις σιγά σιγά, με ένα πιο προσεκτικό πέρασμα και έναν διορθωτή κειμένου! Πρόσεξε το, ακόμα και η πιο καλή ιστορία μπορεί να καταβαραθρωθεί απο αυτά, όταν αρχζουν και πληθαίνουν. Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν "πολυστέκουν" ή αφήνονται μετέωρα, όπως ο θάνατος της Αμαλίας. Επίσης, ο ήρωας ξεκίνησε κάπως "μονοκόμματος" στην αρχή αλλά αυτό στην πορεία άλλαξε. Η σκηνή όπου συζητάει με την μικρή στο λεωφορείο καθώς και οι σκέψεις του ήταν πολύ δυνατή και όμορφα δωσμένη! Με φανταζόμουν καθισμένο στο πίσω κάθισμα να κρυφακούω τη συνομιλία τους! Μπράβο για αυτό το κομμάτι. Και αυτό το κομμάτι, καθώς και όλη η ιδέα, είναι που δείχνει πως έχεις δυνατότητες μπόλικες που είναι θέμα χρόνου και εμπειρίας (καθότι το πρώτο σου όπως λες) να ξεδιπλωθούν! Περιμένω την επόμενη ιστορία σου λοιπόν! Edited February 3, 2010 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 3, 2010 Share Posted February 3, 2010 Ούτε σ’ αυτήν την ιστορία έπιασα πολλά. Ελάττωμα δεν βρήκα. Τα αναπάντητα ερωτήματα έμειναν αναπάντητα ως το τέλος (ήθελα πχ κι άλλες πληροφορίες για τη δουλειά του). Τι έγινε και πώς έγινε το συμβάν στο λεωφορείο; Τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να μας το εξηγήσεις ή, σε περίπτωση που το εξήγησες και δεν το έπιασα, θα ήθελα να είναι πιο φανερό. Αλήθεια, πιστεύω ότι είναι σημαντικό. Μου άρεσε η φρεσκάδα που έβγαζε το κείμενο και μου άρεσε ο λόγος σου, ήταν απλός. Υπάρχουν νομίζω αρκετά ψεγάδια που θα έφευγαν με 1-2 χτενίσματα και έναν διορθωτή κειμένου. Επιπλέον, θα μου άρεσε αν έμενες ακόμα περισσότερο στη δύναμη του ήρωα, να μας δώσεις και άλλες από τις πληροφορίες που λαμβάνει. ΥΓ1: Υπάρχουν κάποια στοιχεία αναληθοφάνειας. Πχ πώς και δεν τον έχουν καταλάβει όση ώρα κρύβεται και πώς καταφέρνει να ξαναμπεί μετά από λίγες ώρες στο λεωφορείο. ΥΓ2: Η αλήθεια είναι ότι παρά την υποσημείωση για γέλιο, δεν μου φάνηκε και τρομερά αστείο… μέχρι που είχε και ισχυρότατες τάσεις προς τον αντίθετο συναισθηματικό πόλο. (τι έγραψα!) ΥΓ3: Για πρώτη προσπάθεια μιά χαρά. λεωφορειο νο44.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 4, 2010 Share Posted February 4, 2010 Όσο διάβαζα αυτή την ιστορία προβληματιζόμουνα πώς να κάνω ένα συγκεκριμένο σχόλιο. Το καλό είναι ότι φτάνοντας στο τέλος και των σχολίων, βλέπω ότι με κάλυψε ο Dagoncult και θ' αρχίσω ακριβώς εκεί που τελειώνει εκείνος. Λοιπόν κι εμένα δε μου φάνηκε καθόλου αστείο. Ούτε καν σαρκαστικό. Έκρυβε μια πολύ σκληρή ειρωνεία μέσα του, αλλά δε γέλασα. Αυτό ίσως ήταν και το βασικότερο πρόβλημά μου σε όλη τη διάρκεια της πρώτης ανάγνωσης. Η ατμόσφαιρα ήταν από την αρχή βαριά και περίμενα μάταια να διασκεδάσω λιγάκι, κάτι που δεν έγινε. Αυτό ήταν το αρνητικό όχι της ίδια της ιστορίας, αλλά του τρόπου που με προϊδέασε το σχόλιό σου. Στην ίδια την ιστορία τώρα: Το γράψιμο ήταν καλό αλλά κάποιες από τις σκηνές ήταν λίγο άτονες. Αισθανόμουνα ότι υπήρχε ένα δυναμικό να γίνουν πιο δυνατές όλες οι σκηνές, ξεκινώντας από την αποκάλυψη αυτών των περίεργων δυνάμεων στην εφηβεία. Ένιωθα κάπου μια αποστασιοποίηση όσο το διάβαζα, παρόλο που ήταν αρκούντως σαφής και η μοναξιά και τα προβλήματα του ήρωα. Μια λεπτομέρεια λεκτική: Γράφεις «Ακίνητοι όλοι! Μην κουνηθεί κανείς!» φώναξε ένας φαλακρός άντρας που είχε σηκωθεί όρθιος και σήκωσε με νοήμα το όπλο του. Αυτό το 'με νόημα' μού φάνηκε περιττό. Όταν ένας άνθρωπος σηκωθεί και βγάλει όπλο μέσα στο λεωφορείο και φωνάζει "ακίνητοι", δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς που να μην πιάσει το νόημα και να χρειαστεί να του το υποδείξει κάποια χειρονομία. Τέλος ούτε κι εγώ βρήκα το διήγημα εφ. Αν ήθελα να το βάλω σε κάποια κατηγορία, θα ήταν σχετικά κοντά σ' αυτό που λέμε αστική φάντασυ, αλλά με μια επιφύλαξη, επειδή είναι δύσκολο να βάλει κανείς στεγανά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 5, 2010 Share Posted February 5, 2010 Μιας και τα περισσότερα έχουν ήδη ειπωθεί, θα μείνω σε ένα-δύο σημεία που πρόσεξα: Τις παραγράφους. Στην πρώτη σελίδα πχ, η παράγραφος "Καθώς βγήκε απότην πολυκατοικία... πάντα εκτελούσε την αποστολή του με επιτυχία." θα μπορούσε άνετα να χωριστεί σε δύο ή περισσότερες, αφού το πρώτο μισό αναφέρεται στο παρόν και το δεύτερο στο παρελθόν. Ίσως να ήταν καλό να παρουσίαζες την απαίσια ουλή από την αρχή κιόλας. Σαν αναγνώστρια θέλω όλες τις σημαντικές λεπτομέρειες για να σχηματίσω την εικόνα στο μυαλό μου. Το φλασμπάκ για το πως την απέκτησε και η νοερή κραυγή του "για πάρτη σας ρε" είναι στη σωστή θέση, πάντως. Επίσης θα ήθελα να ξέρω με ποιον τρόπο κινδύνευαν οι κοινοί άνθρωποι από τους χαρισματικούς που είχαν λιποτακτήσει, κι αν γνώριζαν την ύπαρξή τους. Φαντάστηκα έναν ανελέητο πόλεμο να μαίνεται υπόγεια ενώ οι κοινοί άνθρωποι περιφέρονται ανίδεοι... Ούτε εγώ κατάλαβα πως και γιατί έπρεπε να πεθάνει η Αμαλία (χρειάστηκε να το δω συμβολικά για να βγάλω νόημα, αν όμως υπήρχε και μία αληθοφανής εξήγηση θα λειτουργούσε σε περισσότερα επίπεδα κι αυτό μόνο κέρδος είναι). Αν το ελάττωμα είναι το "χάρισμα", μια χαρά το βρίσκω. Μ' άρεσε πάρα πολύ η νουάρ ατμόσφαιρα έντονης γκρίζας παρακμής, το τέλος, καθώς και η έκφραση "επικρατούσε μια απίστευτα δυνατή ησυχία". Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted February 8, 2010 Share Posted February 8, 2010 Not bad at all. Αν και γω δεν κατάλαβα το παρακάτω Ούτε εγώ κατάλαβα πως και γιατί έπρεπε να πεθάνει η Αμαλία (χρειάστηκε να το δω συμβολικά για να βγάλω νόημα, αν όμως υπήρχε και μία αληθοφανής εξήγηση θα λειτουργούσε σε περισσότερα επίπεδα κι αυτό μόνο κέρδος είναι). και το πόσο σχέση είχε με το θέμα ελλάτωμα στο οποίο μάλλον παραπέμπει στο χάρισμα. Τα ονόματα με χάλασαν λίγο, αλλά αυτό είναι τελείως υποκειμενικό οπότε μη το λάβεις υπόψη σου. Αρκετά καλή ιστορία πάντως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted February 9, 2010 Share Posted February 9, 2010 Έχω καλυφθεί απ' τα περισσότερα σχόλια, εν τούτοις θα κάνω και τα δικά μου: - γραμματικά, τόνοι, τελικά ν, υπάρχει ένα θεματάκι εδώ, ρίξε του μια ματιά - πώς γίνεται αυτός που διαβάζει τις σκέψεις όλων να μην πήρε γραμμή τον φωτεινό σηματοδότη που έλεγε "τώρα θα σηκώσω τ' όπλο μου και θα γεμίσω πορτοφολια"; - δεν βρήκα πουθενά το στοιχείο της ΕΦ, το οποίο, για μένα, ανεξαρτήτως της ποιότητας της ιστορίας, την βγάζει απ' τα πλαίσια του διαγωνισμού - πώς πεθαίνει η Αμαλία; - η Νόρα είναι ένας ενδιαφέρων χαρακτήρας, μπορείς να επενδύσεις πάνω του - το στοιχείο των υπερηρώων μ' αρέσει που μένει στο μπακγκράουντ - η γραφή είναι σκοτεινή, έχει κάτι από Γκόθαμ Σίτυ και περιβάλλον υπερηρώων - μπορώ πολύ άνετα να φανταστώ την ιστορία αυτή εικονογραφημένη Αυτά τα ολίγα κι από μένα, ελπίζω να σου φάνηκαν χρήσιμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rixardogios Posted February 11, 2010 Author Share Posted February 11, 2010 (edited) Μην δίνετε σημασία τι έγραψα στα σχόλια στην αρχή του διηγήματος, δεν έχει σχέση με το κείμενο Λοιπόν να εξηγήσω τι έγινε με την Αμαλία! Η προσοχή της Αμαλίας είχε επικεντρωθεί στο γλυφιντζούρι, οπότε δεν σκεφτόταν κάτι άλλο πέρα από αυτό. Το γεγονός οτι η Αμαλία ειναι παιδί και αθώα σημαίνει οτι δεν «σκέφτεται» όπως ενηλικάς. Οι άπειρες σκέψεις που άκουγε μέσα στο λεωφορείο τον κούραζαν οπότε συνδέθηκε κατα κάποιο τρόπο με το μυαλό της Αμαλίας ώστε να αδειάσει το μυαλό του. Όταν χρειάστηκε να επέμβει στο μυαλό του κακοποιού ήταν ακόμα συνδεδεμένος με το μυαλό της Αμαλίας, το οποίο το είχε «ξεχάσει» οπότε με τη δύναμη που άσκησε στον κακοποιό υπερφόρτωσε το μυαλό της Αμαλίας η οποία δεν άντεξε τη δύναμη αυτή. Οπότε και την σκότωσε, άθελα του. Ο θάνατος της Αμαλίας ουσιαστικά δικαιολογεί ότι το «χάρισμα» που είχε εξελίχθηκε σε κατάρα και ελάττωμα γι αυτόν, οπώς και οτι δεν είχε φίλους, είχε ξεχάσει το παρελθόν του, τη μητέρα του. Ήθελα να δείξω αυτή πλευρά των υπερηρωων, καθώς ξεκίνησε ενθουσιασμένος και διατεθειμένος να βοηθήσει τους αδύναμους και στο τέλος της ζώης του κατέληξε μόνος, ξεχασμένος και περιθωριοποιημενος (πχ ουλή). Συγνώμη για ορθογραφικά, γραμμάτικα, συντακτικά θα προσπαθήσω να βελτιωθώ! Ο πρωταγωνιστής μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις του κακοποιού, ήξερε ακριβώς τις κινήσεις του. Το ελάττωμα ήταν το χάρισμα του τελικά Όντως λείπει το στοιχείο ΕΦ θα το προσέξω την επόμενη φορά! Ευχαριστώ για τη κριτική σας! Edited February 12, 2010 by Rixardogios Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted February 15, 2010 Share Posted February 15, 2010 Ωραίος ο αντιήρωας και το «ελάττωμά»τα του. Χρειάζεται ένα χτένισμα για ορθογραφικά και συντακτικά. Καλύτερα σημεία η σκηνή στο λεωφορείο με την μητέρα, μετά με τον κλέφτη, και το τέλος. Έχεις πολλές πληροφορίες στην αρχή οι οποίες είναι καλύτερο να συμπυκνωθούν γιατί είναι απωθητικές για τον αναγνώστη. Ο θάνατος της μικρής έρχεται κάπως απότομα και μοιάζει φτιαχτός για να προχωρήσεις το διήγημα. Πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις κάποια προοικονομία, δηλ. να αναφέρεις νωρίτερα ότι του έχει ξανασυμβεί για να προετοιμάσεις το έδαφος. Εγώ, προσωπικά, θα πετούσα όλη την εισαγωγή με τους υπερήρωες και το τι κάνουν, θα κρατούσα τον μοναχικό «προικισμένο» άνθρωπο και θα έδινα όλο το διήγημα με σκηνές μέσα στο λεωφορείο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 15, 2010 Share Posted March 15, 2010 Γενική εικόνα: Είχες την ιδέα, είχες αι την πλοκή, αλλά η εκτέλεση είναι αρκετά αδύναμη. Τι μου άρεσε: Η ιδέα κι η πλοκή. Το ότι ο ήρωάς σου είναι συνταξιούχος. Τι δε μου άρεσε: Καταρχήν βρήκα αρκετά τυπογραφικά-γραμματικά-ορθογραφικά λάθη κι αυτό μου στέρησε μεγάλο μέρος της απόλαυσης. Έπειτα οι λεπτομέρειες του παρελθόντος του ήρωα (τον οποίον αφήνεις συνειδητά χωρίς όνομα;) έρχονται σα δελτίο τύπου, λίγο ξεκάρφωτες, λίγο ξύλινες. Γενικά θα μου άρεσε να δώσεις λίγη προσοχή στο αφηγηματικό σου κομμάτι, να το ομορφύνεις λίγο, να του δώσεις το προσωπικό σου ύφος. Συν το ότι δεν κατάλαβα πώς πέθανε το κοριτσάκι (αν και με την εξήγησεις που έδωσες στο σχόλιό σου, μου φάνηκε αρκετά πιστευτό) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.