Αλχημιστής Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 ΟΝΟΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Νίκος Κωστακόπουλος ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΕΞΕΩΝ: 3499 ΒΙΑ: ναι ΣΕΞ: οχι, ακριβως ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ: ναι Ο ΧΡΥΣΟΑΙΜΑΤΟΣ.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 25, 2010 Share Posted September 25, 2010 Αλχημιστή, η ιστορία σου ήταν διχασμένου ενδιαφέροντος για μένα. Εξηγούμαι,λέγοντας ότι η αρχή του δεν μου άρεσε, αφού μπήκες πολύ απότομα και βιαστικά,σαν να φοβόσουν μήπως δεν προλάβεις να μας εξηγήσεις το παρελθόν του Χρυσοαίματου. Επιπλέον, ο ρυθμός και η γλώσσα, η γραφή γενικά, δεν ήταν τέτοια που να με προσελκύουν, σε συνδυασμό με τον πυρήνα της υπόθεσης, που δεν είναι του προσωπικού μου γούστου. Το κομμάτι που μου άρεσε ήταν οι τελευταίες δύο σελίδες, όπου το κείμενο σώθηκε στα μάτια μου και μπορώ να πω τελικά ότι μου άρεσε με την κατάληξη που είχε. Για το τέλος,μερικές δυσχέρεις στην στίξη («Τόσο αργά, γερνούσε το κορμί του.» «Μόλις, τους αντίκρισε»), η λέξη εκατονεβδομήντα είναι δύο! και αυτή η πρόταση μου φάνηκε ξεκάρφωτη σε σχέση με όλο το υπόλοιπο κείμενο: «Πλησίασε το πρόσωπό της στο δικό του και τα σαρκώδη χείλη της θώπευσαν τις γενειοφόρες παρειές του και κατέληξαν στα δικά του φιλώντας τα παθιασμένα» Αυτά από μένα.Καλή επιτυχία σου εύχομαι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 25, 2010 Share Posted September 25, 2010 Ενδιαφέρουσα ιστορία. Γραμμένη με σχετικά απλό τρόπο που δεν κουράζει. Την διάβασα πολύ εύκολα και την ευχαριστήθηκα. Σε κάποια σημεία, κυρίως στην αρχή, μου φάνηκε ότι περισσότερο έλεγες, παρά αφηγούσουν. Ίσως να τα βρήκα λιγάκι απότομα και να ήθελα παραπάνω λεπτομέρειες, αλλά ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι έκοψες μερικές λέξεις για φέρεις το κείμενο τσίμα-τσίμα στο όριο Το τέλος, η αποκάλυψη του μυστικού, είναι αρκετά ικανοποιητικό. Μέχρι εκείνην την στιγμή είχα μια απορία γιατί φέρονταν όλοι στο μάγο σαν να μην τρέχει τίποτα, αλλά η αποκάλυψη έρχεται από το πουθενά κι εξηγεί τα πάντα. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted September 25, 2010 Share Posted September 25, 2010 Ωραία ιστορία, ο τρόπος που την έγραψες ούτε με κούρασε ούτε με ενόχλησε, τη διάβασα με ενδιαφέρον. Αυτό που με ενόχλησε ήταν κοντά στο τέλος. Η δική σου υποχρέωση ήταν να προσφέρεις τη σωτηρία στο γένος των ανθρώπων. Νόμιζες ότι θα τους εξαπατούσες, αλλά η αληθινή ανάγκη της ψυχής σου ήταν να τους βοηθήσεις, έστω και αν έγινε υποσυνείδητα χωρίς να το καταλάβεις. Λέει ο γίγαντας, με ένα τηλεπαθητικό τρόπο. Πώς είναι δυνατό να ξέρει αυτός οτι ο μάγος γύρισε για να βοηθήσει τους ανθρώπους; Αφού οι δικοί του εξαπανέκαθεν ζούσαν μοναχοί μέσα στο βουνό και γνώριζαν μόνο τους γίγαντες. Πιο πιθανό θα το έβρισκα να γυρνούσε μόνο και μόνο για να βρει το μέρος απο όπου ξεκίνησε και να επανακτήσει τις αναμνήσεις του, έστω και υποσυνείδητα, γιατί το λογικό θα ήταν να έχει έρθει με αυτό το σκοπό απο την αρχή, αφού χρυσοαίματος ισοδυναμεί με αθάνατο. Έτσι όπως το βλέπω εγώ το οτι βοήθησε τους ανθρώπους είναι παράπλευρο και έγινε απο την καλοσύνη των γιγάντων, γιατί ο ίδιος δεν θυμόταν τίποτα. Και μόνο οτι ήρθες να μάθεις για το δέντρο να του έλεγε ο γίγαντας, πάλι θα είχε πάει να βρει τα αδέρφια του. Γενικά το τέλος δεν με ικανοποίησε όσο περίμενα απο το υπόλοιπο κείμενο, αλλά είναι πολύ καλή ιστορία... καλή επιτυχία!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Καλώς μας ήρθες πίσω, Αλχημιστή! Η ιστορία που έγραψες με έχει προβληματίσει. Το θέμα της είναι ωραίο, αλλά ο τρόπος που την έγραψες δεν το αναδεικνύει. Δεν είναι ζωντανός, δεν με κράτησε. Γύρω στη μέση προσπαθούσα να συγκεντρωθώ, να μην αφαιρούμαι. Επίσης έχεις αρκετά εκφραστικά λάθη, ή αν όχι λάθη, λεπτομέρειες που σκαλώνουν τη ροή του λόγου και ενίοτε μπερδεύουν. Αυτό το εκατονεβδομήντα στην αρχή, μου χτύπησε άσχημα. Αυτή η παράγραφος είναι πολύ χοντροκομμένη. Φαίνεται πως ήθελες να μας πεις αυτή την ιστορία, αλλά το πέταξες απότομα, βάζοντας τον γίγαντα να λέει σε μια άκαιρη φάση όλες αυτές τις πληροφορίες. «Κανείς δεν έχει νικήσει τους γίγαντες τους τελευταίους αιώνες. Ούτε καν οι χρυσοαίματοι μάγοι που ήρθαν φιλοξενούμενοι στην πόλη μας και τους αφήσαμε να πλυθούν στη θαυματουργή πηγή. Ύστερα, τους εκπαιδεύσαμε, ώστε να διοχετεύσουν τη δύναμη τους στην τέχνη της μαγείας. Αλλά όταν απέκτησαν χρυσό αίμα και έγιναν ισχυροί μάγοι, προσπάθησαν να μας διώξουν από την πόλη μας και να μας πάρουν την πηγή. Μας πολέμησαν με τη δύναμη της μαγείας και καταστράφηκαν όλοι τους. Γι’ αυτό, σου λέω χρυσοαίματε ότι δε φοβόμαστε εσένα ούτε το στρατό των ανθρώπων». θώπευσαν τις γενειοφόρες παρειές του Αυτό ήταν σαν να χώθηκε ξαφνικά απόσπασμα από άλλο κείμενο, μέσα στο δικό σου. Και κάτι άλλο που δεν μου άρεσε, ήταν το γεγονός ότι άργησε πολύ να κάνει κάποιο ξόρκι ο μάγος. Ή να φερθεί σαν μάγος τέλος πάντων. Ειδικά όταν ρώτησε "Τι εννοείς, αλλάζει μορφές;" σκέφτηκα μήπως έχει κι άλλο μυστικό, μήπως δεν είναι μάγος. Θα έπρεπε να τα ξέρει αυτά τα πράγματα. Μου άρεσε ο ρόλος των γιγάντων στην ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Με το μυαλό μου στην άλλη ιστορία σου που είχα διαβάσει, αν θυμάμαι καλά, σε παλιότερο διαγωνισμό, περίμενα κάτι διαφορετικό. Και κάτι πιο προσεγμένο, για να είμαι ειλικρινής. Το συγκεκριμένο μου φάνηκε σαν ένα ενθουσιώδες brainstorming ενός φανατικού οπαδού του φάντασι. Βάζεις μέσα ένα σωρό αγαπημένα κλισέ του είδους και τα στριμώχνεις σε μια ιστορία. Χωρίς να δίνεις μεγάλη σημασία στο πώς θα την αφηγηθείς, ούτε στο πώς θα κάνεις την ιστορία συγκροτημένη και με τελικό στόχο. Αρκετή φαντασία (που κινείται, βέβαια, αποκλειστικά σε γνωστά πλαίσια, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό), αλλά βιασύνη είναι το πρώτο πράγμα που μου άφησε στο μυαλό. να φανταστείς, ξεκινώντας να γράφω αυτά τα λόγια, προσπαθούσα να θυμηθώ ποια ήταν η ιστορία σου. Δε μου είχε μείνει τίποτα μέχρι να την ξαναδιαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αλχημιστής Posted September 27, 2010 Author Share Posted September 27, 2010 (edited) Μαλλον υπαρχει καποια συγχυση με τον χρηστη alchemist. Αυτη ειναι η πρωτη μου συμμετοχη σε διαγωνισμο... απαντηση στα σχολια στο τελος. σας ευχαριστω ολους! Επισης, ειναι και το πρωτο μου διηγημα φαντασυ... Edited September 27, 2010 by Αλχημιστής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Πολύ ωραίο παραμύθι, καλό και το μυστικό. Το διάβασα, το διασκέδασα, το τέλειωσα ικανοποιημένος. Σαν τα παραμύθια που διάβαζα μικρός. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Η ιδέα μου αρέσει, δεν ξέρω αν ήταν θέμα λέξεων, ή αν είχε πολλές ίδέες που ήθελες να συμπεριλάβεις στην ιστορία. προσωπικά μου φάνηκε λίγο βιαστικά γραμμένη, ίσως αν επικεντρονώσουν περισσότερο στο δεύτερο μέρος, Θα μπορούσες να ξεκινήσεις την ιστορία από το δεύτερο μέρος και να μας δώσεις το πρώτο μέσα από τον διάλογο των δύο.... επίσης.... νομίζω πως ο πρωτγονιστής σου ξεπέρασε τις δυσκολίες λίγο εύκολα.... καλή επιτυχία, και πολύ θα ήθελα να την ξαναδιαβάσω, πιο δουλεμένη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Μου είναι αδύνατο να περιγράψω το πόσο μου άρεσε η ιστορία! Πλούτος εκφράσεων, αφηγηματική δεινότητα και ένα απρόσμενο φινάλε που προσέδωσε στην ιστορία την περισσότερη από την ομορφιά και τη δύναμή της. Η ανάγνωση ξεκίνησε σχεδόν μέτρια, με το βλέμμα να λοξοδρομεί από την ιστορία προς διάφορα εκφραστικά λάθη (κυρίως λάθος θέσεις στίξεως, συγκεκριμένα κομμάτων), συνεχίστηκε με τη σχεδόν κοινότυπη έναρξη πολέμου μεταξύ των λαών και την υποβολή του πρωταγωνιστή σε διάφορες δοκιμασίες και ολοκληρώθηκε θριαμβευτικά με το απροσδόκητο αυτό τέλος. Μόνο και μόνο για το τελευταίο, με τις πειστικότατες εξηγήσεις και την αποκάλυψη του τρομερού μυστικού, σου αξίζουν συγχαρητήρια, Αλχημιστή! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 28, 2010 Share Posted September 28, 2010 Άλλο ένα κλασικού τύπου παραμύθι (το άλλο ήταν του Χατζηγιώργη), με αρκετά πλούσια πλοκή, ενδιαφέροντα φάντασυ χαρακτηριστικά και περιπέτεια που θυμίζει λίγο Έραγκον. Συμφωνώ με τους παραπάνω ότι δεν είναι πολύ προσεγμένο ως γράψιμο, αλλά εμένα δε με πείραξε, μου έφτασε που το κατάλαβα. Καλή προσπάθεια και μάλιστα αν είναι το πρώτο σου φάντασυ! Αλλά, αν δεν έγραφες φάντασυ μέχρι τώρα, γιατί ονομάστηκες Αλχημιστής; Για να φέρεις ισορροπία με τον άλλο που τον λένε aScannerDarkly (Philip Dick δεν είναι αυτό;) και γράφει φάντασυ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αλχημιστής Posted September 28, 2010 Author Share Posted September 28, 2010 Μπορει να μην εχω ξαναγραψει φαντασυ, αλλα μου αρεσουν τα βιβλια και οι ταινιες του ειδους, τοσο που θα τα τοποθετουσα τριτα σε προτιμηση μετα τα αστυνομικα και τα τρομου. Γενικα, διαλεξα το Αλχημιστης για τη σημασια που ειχε η λεξη στο μεσαιωνα. παραθετω τον ορισμο της βικιπαιδειας: "Η Αλχημεία συνδυάζει την φιλοσοφική θεώρηση και συγκεκριμένη πρακτική μέθοδο με στόχο την κατάκτηση της απόλυτης Σοφίας και την Αθανασίας.Οι Αλχημιστές αποσκοπούσαν σε προσωπική βελτίωση και δημιουργία διάφορων υλικών με ασυνήθιστες ιδιότητες." Θα ελεγα πιο απλα οτι το υλικο μου ειναι ο κοσμος της λογοτεχνιας και του κινηματογραφου και οτι προσπαθω να βελτιωθω μεσα απο τον πειραματισμο μου με αυτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 28, 2010 Share Posted September 28, 2010 Μου άρεσε πολύ αυτό εδώ. Τα λαθάκια που έχει εδώ κι εκεί θα πρέπει να τα φτιάξεις κάποια στιγμή, αλλά επειδή ακριβώς με κράτησε και το διάβασα πολύ όμορφα μέχρι το τέλος, έπαψα να τα προσέχω από ένα σημείο και μετά οπότε δε θα σταθώ σε αυτά. Το δέντρο ως πηγή της γνώσης είναι σύμβολο και για να είμαι ειλικρινής το περίμενα. Αυτό όμως δε σημαίνει καθόλου πως με χάλασε, ίσα ίσα ικανοποιήθηκα που είχα δίκιο. Δεν είμαι σίγουρη γιατί το φυλάει ο δαίμονας και δε φτάνουν οι ίδιοι για τη φύλαξη και πρέπει να παίζουν τη ζωή τους για να φτάσουν μέχρι εκεί, αλλά δεν νομίζω πως είναι και τόσο φάουλ δεδομένου ότι είναι πολύ επικίνδυνο και πάντα κάποιος ακόμα κι από τους φύλακες θα μπορούσε να ξεστρατίσει. Επίσης, κι εγώ δεν ξέρω γιατί όλοι οι άλλοι χρυσοαίματοι δεν είχαν κάποιο σκοπό, ενώ αυτός εδώ είχε. Έτυχε βασικά κι έμαθαν οι γίγαντες πως οι άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια από όλη αυτή την ιστορία, όμως δεν ήταν στους σκοπούς του ήρωα, κι αυτό είναι τουλάχιστον ξεκάθαρο. Φάντασυ όσο δεν πάει και η σχέση με το μυστικό-θέμα ωραιότατη. Μια πολύ καλή ιστορία γενικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted September 29, 2010 Share Posted September 29, 2010 Από τις ιστορίες που μου άρεσαν περισσότερο στο διαγωνισμό. Στρωτή αφήγηση, σχετικά καλός ρυθμός, ωραία υπόθεση, δυνατό τέλος. Σε 3500 λέξεις χώρεσε μια ολόκληρη ιστορία. Με εξαίρεση τα ξωτικονόματα των γιγάντων, τη βρήκα πολύ δυνατή. Θα ήθελα λίγο καλύτερη αιτιολόγηση μερικών πραγμάτων όπως την παρουσία του γίγαντα-φύλακα. Συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted October 1, 2010 Share Posted October 1, 2010 Εδώ είμαστε... αξιοπρεπέστατο δείγμα κλασσικού σπαθιού και μαγείας. Θα έλεγε κανείς ότι ξεπήδησε από τις σελίδες κάποιου παλπ περιοδικού των σίξτις, ή από κάποια συλλογή της Ωρόρα. Χωρίς να είναι ΤΟ ουάου διήγημα που θα αλλάξει τη ζωή μου, δεν παύει να με αφήνει ικανοποιημένη. Κρατάει τις υποσχέσεις του και το επίπεδό του από την αρχή μέχρι το τέλος. Μπράβο, μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted October 1, 2010 Share Posted October 1, 2010 (edited) Ωραία η ιδέα του μυστικού, ενδιαφέρουσα ιστορία, πειστική μυθολογία. Μπράβο! Όμως: Ο πρωταγωνιστής σου δεν με έπεισε. Από μεσσιανική μορφή μετατρέπεται σε στρατηλάτη κατόπιν σε σοφό γηραιό διπλωμάτη, λίγο αργότερα σε τολμηρό εξερευνητή, σε πολεμιστή που χειρίζεται τσεκούρι, σε δεινό χειριστή της μαγείας, σε μοχθηρό καιροσκόπο. Παρέλαση στερεοτύπων. Χμ... Κι εγώ πως θα νοιαστώ γι αυτόν τον σχεδόν παντοδύναμο τύπο; Δεν ένοιωσα κάποια ιδιαίτερη αγωνία γι αυτόν. Δεν κατάλαβα τι τύπος ήταν. Παρόμοια τα συναισθήματά μου και για τους δευτερεύοντες χαρακτήρες. Παγιδεύτηκες από την έκταση της ιστορίας και τον αναγκαστικό περιορισμό της έκτασης ενός διηγήματος. Ετσι "λες" πολλά και "δείχνεις" λίγα σε ένα είδος ιστορίας που νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό κερδίζει απ' το δεύτερο. Το αποτέλεσμα είναι η άνιση κατανομή του ρυθμού στην αφήγηση. Εγώ θα έβλεπα μόνο το τελικό επεισόδιο, δηλαδή από την είσοδο στα σπήλαια ενώ το backstory (καταραμένα αγγλικά) να προκύπτει από διαλόγους και flash backs. Ενναλακτικά βάλε μπρός και κάνε το μυθιστόρημα! Άπλωσέ το, κάν' το έπος. Η ιστορία σου το δικαιούται! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό! Edited October 1, 2010 by Big Fat Pig Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted October 1, 2010 Share Posted October 1, 2010 Μου άρεσε η ιστορία σου, Αλχημιστή! Για πρώτο διήγημα πρέπει μάλιστα να σου δώσω συγχαρητήρια. Τα κατάφερες πολύ καλά. Η αρχή βεβαια ήταν κάπως σαν σχολικό βιβλίο ιστορίας. Σαν απλή καταγραφή γεγονότων χωρίς ιδιαίτερο λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Απο κάποια στιγμή και μετά η γραφή έστρωσε, έγινε πολύ καλύτερη. Και με ικανοποίησε. Η πλοκή ήταν πολύ ωραια, μπραβο! Ωραίο παραμύθι που διάβασα με ενδιαφέρον. Πιστεύω οτι η χρήση εκείνου του δαίμονα ήταν εντελώς λανθασμένη όμως. Ουσιαστικά δεν υπηρχε κανένας λόγος ύπαρξης. Τον είχανε δεμένο(ενώ δεν είχε σημασία αν ήταν δεμένος ή οχι κατά τα λεγόμενα του γίγαντα) και δεν χρησίμευσε πραγματικα σε τίποτα. Η δευτερη σκηνή με τη γυναίκα οκ σίγουρα ήταν πολύ καλύτερη και είχε ενδιαφέρον. Μου θύμισε βεβαια λιγο την Angelina, στο Μπέογουλφ!! Το μυστικό όπως και το τέλος μου άρεσε πολύ πάντως! Οι εικόνες δεν ήταν κάτι καινούριο για μένα αλλά σαν ιστορία μου άρεσε!! Αυτά απο μένα! Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted October 2, 2010 Share Posted October 2, 2010 Η γραφή είναι απλή και στρωτή, κάτι που μου άρεσε. Θα την ήθελα κάπως πιο λιτή- μερικές περιγραφές λεπτομερειών ίσως δεν χρειάζονταν- και όχι τόσο μονότονη. Πάντως, το διήγημα διαβάζεται άνετα. Ενώ υπάρχει αρκετή ίντριγκα γύρω από το αν ο μάγος έχει πάει ή όχι στην πηγή και ικανοποιητικές ανατροπές, τελικά δεν επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα που φαίνεται να μπορείς να πετύχεις. Ο κύριος λόγος είναι ο Ελεντρίλ που εξηγεί συνεχώς τα πάντα και κάνει όλες τις δύσκολες δουλειές με συνέπεια οι ανατροπές και οι αποκαλύψεις να μην εκπλήσσουν τον αναγνώστη, όπως θα έπρεπε. Η σκηνή με το στρατό που υφίσταται τις απώλειες και ύστερα κάνει την διπλωματική συμφωνία είναι λάθος στημένη, αφού προφανώς ο αναγνώστης σκέφτεται γιατί να μην γίνει η συμφωνία εξαρχής. Χρειάζεσαι και ένα καλύτερο κίνητρο για να πάνε οι γίγαντες τον μάγο στην πηγή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 3, 2010 Share Posted October 3, 2010 (edited) Ωραία παρουσίαση και ωραίος λόγος (στρωτός και χωρίς σκαμπανεβάσματα). Όμως ο Χρυσοαίματος δεν είναι ένας χαρακτήρας με τον οποίο μπορείς να ταυτιστείς εύκολα, δεν υπάρχουν αρκετές του σκέψεις για να γίνει αυτό. Μου φαίνεται πως η συνεχής εναλλαγή σκηνών και πληροφοριών το έκανε αυτό, καταλαμβάνοντας τον περισσότερο από τον χώρο του κειμένου. Με μικρές πινελιές στη γλώσσα, θα μπορούσε να είναι κι ένα όμορφο παραμύθι (οι γίγαντες ειδικά, και η σοφία με την οποία αντιδρούν, μου θύμισαν παραμύθι… άσχετα από το ότι συνήθως στα παραμύθια ο γίγαντας δεν ξηγιέται όμορφα). Πιθανώς η σκηνή με τη γυναίκα-δαίμονα θα μπορούσε και να λείπει. Δεν ξέρω αν εξυπηρετεί κάτι. Οκ, δεν λέω, αναγκάζει τον Χρυσοαίματο να περάσει τη δική του δοκιμασία με το δαίμονα, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό περνάει και πάρα πολύ, περισσότερο μου έκανε ως μια έξτρα ευκαιρία για εικόνες και επιπλέον δράση. Πάντως διαβαζόταν ευχάριστα η ιστορία. Το θέμα ‘μυστικό’… έτσι κι έτσι… edit: τα σπόιλερ Edited October 3, 2010 by dagoncult Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 Κατ' αρχήν καλωσόρισες Αλχημιστή στους διαγωνισμούς! Εύχομαι αυτό να 'ναι το πρώτο από μία σειρά καλών διηγημάτων!! Πάμε τώρα στην ιστορία σου. Τη βρήκα μια πολύ καλή προσπάθεια για πρώτο σου διήγημα! Είχες μια καλή γραφή που κυλούσε ωραία, χωρίς υπερβολές. Η ιστορία ναι μεν είχε αρκετά κοινότυπα στοιχεία (μάγοι, γίγαντες, πολιορκίες κτλ) αλλά τη βρήκα αρκετά έξυπνη κι όμορφη! Μου κέντρισαν το ενδιαφέρον αρκετές ωραίες εικόνες που παρουσίαζες κατά την εξέλιξη της ιστορίας. Σ' αυτά που μου φάνηκαν κάπως είναι η πρώτες σου παράγραφοι που ήταν μια απλή, ξερή παράθεση χωρίς συναίσθημα, ο "καταιγισμός" πληροφοριών (εκεί που ο γίγαντας εξηγεί στο μάγο γιατί τους έδιωξαν), καθώς κι η χρήση του δαίμονα που μου φάνηκε κάπως άκομψη. Γιατί να βάλουν για φύλακα ένα δαίμονα που δεν μπορούν να τον κουμαντάρουν; Πως οι παλιοί μάγοι έμπαιναν αν ήταν εκεί; Γιατί να τον δέσουν αφού δεν έχει νόημα; Να αλυδοσέθηκε μόνος του δεν πιστεύω ότι έχει νόημα, όπως και πιθανότατα να "κάθισε" να τον δέσουν. Επίσης, τελικά πολύ εύκολα υπερπηδάτε το εμπόδιο του. Τέλος, μου φαίνεται κάπως άκομψη η εμφάνιση του ως γυναίκα ενώ ήταν κι έξω ως τέρας. ΟΚ, εδώ θα μου πεις φάνταζι ρε φίλε, το δέχομαι... Η τελική αποκάλυψη μου άρεσε, απλά με προβλημάτισε το γεγονός ότι εκείνος δεν ήταν μαζί με τους άλλους. Αφού όλοι μαζί μετά ως νεκροί δεν είχαν ενωθεί και πάλευαν, εκείνος γιατί στην "απ'έξω";; Επίσης, δεν είχε κάποια νεκρή όψη; Πως τον άφησαν να μπει αφού ήξεραν τι είναι; Δεν τον φοβούνταν; Μου θύμισε και λίγο Αδάμ-Εύα με το δέντρο των απαγορευμένων καρπών που τελικά σε κάνουν καταραμένο. Ωστόσο, στην αρχή δε μίλαγες για μια πηγή; Που πήγε αυτή; Που έκαναν μπάνιο; Γενικά η ιστορία είχε ένα καλό θέμα, απλά έπρεπε να προσέξεις λίγο καλύτερα τη ρεαλιστική σου προσέγγιση σε κάποια πράγματα που πάσχουν από αληθοφάνεια. Επαναλαμβάνω πάντως πως το βρήκα μια πολύ καλή προσπάθεια για πρώτη σου δουλειά!! Μπράβο και καλή συνέχεια!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 Διαβάζοντας τα σχόλια είδα ότι ο Χρυσοαίματος άρεσε στους περισσότερους. Άρα ίσως η γνώμη μου είναι εξαίρεση. Σίγουρα βρήκα καλή την παρουσίαση του κειμένου, δηλαδή το στήσιμο του αρχείου. Στα πιο ουσιαστικά, από το ξεκίνημα η αφήγηση μού φάνηκε εγκυκλοπαιδική. Έμεινα με την εντύπωση ότι έχεις μια τεράστια ιστορία στο μυαλό σου, μια ιστορία που δεν χωράει σε ένα διήγημα. Συνάντησα πολλές επιγραμματικές περιγραφές, σαν κάποιος να βιάζεται να μου πει προφορικά τι έγινε παρακάτω. Η ετυμηγορία μου είναι ότι χρειάζεται δουλειά. Άκου μία συμβουλή: Καλό είναι να αποφεύγεις τετριμμένες εκφράσεις κι ας ακούγονται όμορφες. Πχ "όλα τα βλέμματα συνάντησαν τον ωκεανό των ματιών της". Είναι μια έκφραση που μπορείς να τη βρεις σε πολλές παραλλαγές απλώς γκουγκλάροντάς την. Ωραία έκφραση, δεν διαφωνώ. Αλλά φορεμένη. Για μένα είναι καλό να τις αποφεύγεις, όπως και τις χιλιοειπωμένες παρομοιώσεις. Το ότι η νύχτα έπεσε σαν σεντόνι στη γη (άσχετο παράδειγμα), ως αναγνώστης θα απογοητευόμουν αν το διάβαζα σε ένα βιβλίο. Το ίδιο ισχύει και για ορισμένες υπερβολικά λυρικές (για το κριτήριό μου) εκφράσεις: "νηνεμία απλώθηκε στη θάλασσα της ψυχής του". Αντί για αυτό, μπορείς απλά (και απλώς) να πεις: "γαλήνεψε". Μην κάνεις δηλαδή τα πράγματα ποιο πολύπλοκα απ' όσο χρειάζεται. Γενικά, είναι καλύτερα να να λες "το αίμα έσταξε", αντί για "το αίμα έσταξε κόκκινο". Απ' ό,τι καταλαβαίνεις με βάση τα σχόλιά μου, οι ατέλειες της γλώσσας με ανάγκασαν να ρίξω εκεί την προσοχή μου και να μην σταθώ στο μύθο. Ελπίζω να βοήθησα. ΥΓ: Αν όμως ο Χρυσοαίματος είναι το πρώτο φάνταζυ που γράφεις, τότε δικιολογούμαστε και οι δύο σε όσα γράψαμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rixardogios Posted October 6, 2010 Share Posted October 6, 2010 Πολύ καλή ιστορία! Η γραφή σου ήταν άνετη, έφθασα στο τέλος ξεκούραστα, το οποίο τέλος με ικανοποιήσε μια χαρά! Μου άρεσε η συμμετοχή των γιγάντων στο διήγημά σου Καλη επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 6, 2010 Share Posted October 6, 2010 Η ιστορία μου άφησε άνιση εντύπωση. Έχεις μια αρκετά καλή ιδέα, αλλά την παρουσιάζεις βιαστικά και λιγάκι άτσαλα. Μέχρι και την τελική αποκάλυψη δεν ήξερα πώς κολλούσαν όλα όσα μας περιέγραφες, σα να είχες συμπιέσει μια ολόκληρη νουβέλα σε 3500 λέξεις και όλα πέρναγαν στα γρήγορα, η απάτη, η πολιορκία, οι δοκιμασίες . Και, όταν πια έδεσαν, η εξήγηση έμοιαζε μάλλον ρηχή και τραβηγμένη. Θα σου πρότεινα να ξαναδουλέψεις την ιστορία αυτή σε μεγαλύτερη έκταση, δίνοντας περισσότερο βάρος στο αρμονικό pacing και τη δημιουργία ατμόσφαιρας παρά στην παράθεση των γεγονότων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted October 7, 2010 Share Posted October 7, 2010 Όμορφη ιστορία. Η πολιτεία των γιγάντων και η διαδρομή μέχρι την πηγή δημιούργησαν πολύ όμορφες εικόνες. Δεν υπερβάλλω αν σου πω πως είναι από τις πιο ισχυρές εικόνες του διαγωνισμού. Τουλάχιστον έτσι επέδρασε σε εμένα. Η παρουσία του μυστικού ήταν κάπως αδύναμη έως την αποκάλυψή του, αλλά διαμόρφωσε ένα γλυκό τέλος. Στα της γλώσσας υπάρχουν σημεία που χρειάζεται προσοχή. Δε θα επαναλάβω σχόλια που θα έχεις ήδη δει πιο πάνω. Εν συνόψει, πιστεύω πως μπορείς να γράψεις καλά. Θεωρώ, όμως, πως βρίσκεσαι μετέωρος μεταξύ μιας λιτής προσέγγισης και μιας πιο φορτωμένης, με εκφράσεις δάνεια από το αναγνωστικό μας μνημονικό που όλοι κουβαλάμε. Τέλος, εύγε που έδωσες ένα ελπιδοφόρο κλείσιμο! Έγινε όμορφα και με γέμισε θετικά συναισθήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 8, 2010 Share Posted October 8, 2010 (edited) Γενικά: Θέλει ένα γερό ρετούς. Μου άρεσε: Η φράση «ρώτησε το παιδί που δεν ήταν παιδί.» Πάρα πολύ όμορφη και τρυφερή. Η πηγή που είναι δέντρο. Η περιγραφή των σπηλαίων. Δε μου άρεσε: Στα τεχνικά θέματα, προσοχή στα κόμματα και που τα χρησιμοποιείς. Επίσης προσοχή στην εισαγωγή σου: εκεί πρέπει να μας αρπάξεις από τα μούτρα, να μας πείσεις ότι θέλουμε να διαβάσουμε αυτό που έχεις γράψει. Και με δημοσιογραφικά γεγονότα δε θα το καταφέρεις εύκολα. Στα ουσιαστικά τώρα: Με μπέρδεψαν όσα λες σχετικά με τον καιρό και τις σοδειές. Πρέπει να έχουν ομοιομορφία και να μην εξυπηρετούν κάθε φορά αυτό που θες να πεις. Πχ. «Τους τελευταίους μήνες όμως είχαν σταματήσει οι βροχές και το κρύο είχε καταστρέψει τις σοδειές». Ποια εποχή είναι αυτή; Μήπως το τέλος του φθινοπώρου, οπότε σωστά και αναμενόμενα έρχεται το κρύο και οι σοδειές έχουν ήδη μαζευτεί; Αν πρόκειται για κάτι άλλο φοβάμαι ότι θα πρέπει να το πεις, να το περιγράψεις. Μ’ αυτόν τον τρόπο, εμένα με έχασες. Και παρακάτω, όταν ο Γκναλ συναντάει τον Ελεντρίλ, είναι ένα ζεστό μεσημέρι. Σωστό, γιατί για να γίνει μια εκστρατεία χρειάζεται ένας σκασμός προετοιμασίες, πιθανόν και τρεις με έξι μήνες, οπότε πρόλαβε να καλοκαιρέψει. Αλλά πες το, γιατί μας αφήσεις μετέωρους να υποθέτουμε πράγματα. Κι όσο ο αναγνώστης υποθέτει πράγματα τόσο πιο δύσκολα τον κερδίζεις. Στο θέμα της πολιορκίας: όσοι κι αν είναι απ’ έξω, αν οι από μέσα έχουν τροφή και νερό, μπορούν να κρατήσουν χρόνια και ζαμάνια. Η πολιορκία του Ηρακλείου από τους Τούρκους είχε διαρκέσει 18 χρόνια! Οπότε βρες έναν άλλο λόγο, πιο πειστικό για να δεχτούν οι γίγαντες να τον μπάσουν στις σπηλιές τους. Κάποια στιγμή αναφέρεις ότι ο Γκναλ κι ο Ελεντρίλ έχουν «ατίθασους χαρακτήρες». Δε μας έχεις δώσει λόγους να το πιστεύουμε αυτό. Αντίθετα, ο Γκναλ είναι δολοπλόκος κι απατεώνας κι ο Ελεντρίλ είναι σοβαρός και των τύπων. Τέλος δε μου άρεσε η τελευταία σου παράγραφος. Σπάει λίγο το όποιο μέχρις ώρας στυλ και αποδυναμώνει την αποφώνηση του ματς… Edited October 8, 2010 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.