Sileon Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 Όνομα Συγγραφέα: Παναγιώτης Είδος: Φαντασία Βία; Στερεοτυπική: λίγη Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 3480 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Καλή ανάγνωση! Νέιθαν, ποιό είναι το μυστικό;.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 25, 2010 Share Posted September 25, 2010 Αρκετή καλή ιστορία. Ο τρόπος μέσα από τον οποίο δίνεται η εξέλιξη μέσω των γραμμάτων προς ένα πρόσωπο που δεν γνωρίζουμε άμεσα είναι ενδιαφέρων, αλλά είχε ένα μειονέκτημα. Σε πολλά σημεία ένιωσα ότι η αίσθηση του γράμματος χάνεται. Σαν να ήσουν εσύ που αφηγούσουν τα δρώμενα, κι όχι ο Τόμας που έγραφε το γράμμα. Η επανάληψη της φράσης Νέιθαν, ποιο είναι το μυστικό; γαργαλάει την περιέργεια μιας κι ο αναγνώστης δεν γνωρίζει κάτι για κάποιο μυστικό, αλλά δεν νομίζω ότι θα ήταν κάτι που θα γραφόταν μ’ αυτόν τον τρόπο σε ένα γράμμα. Η αποκάλυψη του μυστικού… χμμ… και μου άρεσε και με χάλασε… δεν είμαι σίγουρος προς το ποια μεριά κλίνω περισσότερο. Η ιδέα του υπερδύναμου, μεταλλαγμένου είναι πολύ καλή (έτσι κι αλλιώς είμαι λάτρης των κόμιξ), αλλά μετά από ένα τόσο Φάντασυ κείμενο έρχεται κάπως απότομα. Γενικά, μου άρεσε αρκετά και η ανάγνωσή της με συνάρπασε. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted September 25, 2010 Share Posted September 25, 2010 Λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω, μπήκα στο πνεύμα, πολύ ωραία ήταν με κράτησε. Ήθελα και να μάθω ποιο ήταν το μυστικό. Βέβαια εκεί που παντρεύτηκε ο Νέιθαν περίμενα κανένα ερωτικό τρίγωνο, αλλά τι αλτρουϊσμό αυτός ο αδερφός του. Μετά έμαθα το μυστικό και συγκλονίστηκα Δεν το περίμενα με τίποτα οτι όλο αυτό είναι ένας φανταστικός κόσμος, αλλά πολύ μου άρεσε, ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Επίσης μου φαίνεται περίεργο που στα γράμματά του βάζει περιγραφές και διαλόγους σα να είναι μυθιστόρημα. Νομίζω οτι συνήθως δεν γράφουμε έτσι όταν στέλνουμε γράμμα. Αυτά... Σου εύχομαι καλή επιτυχία!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 26, 2010 Share Posted September 26, 2010 Λοιπόν,Νέιθαν, η ιστορία σου ήταν η very last που διάβασα για τον διαγωνισμό και μπορώ να πω ότι ήταν ένα ωραίο και άξιο κλείσιμο. Καλογραμμένη,ρέουσα,με ενδιαφέρον, ωραία δομή, και με τους δυο κεντρικούς χαρακτήρες πολύ ζωντανούς και άμεσους. Με τα γράμματα του πρωταγωνιστή,έμπαινες εύκολα στο πετσί της υπόθεσης. Στις παρατηρήσεις, μπορώ να πω ότι ο Άγγελος παραπάνω με εκφράζει απόλυτα σε ό,τι λέει. Η αποκάλυψη του μυστικού με δίχασε. Από την μία ήρθε ωραία και στρωτά,από την άλλη δεν μου κολλάει καλά όλο αυτό,το ότι δηλαδή ο Νέιθαν ήξερε το μυστικό τόσα χρόνια,δεν το έλεγε( για ποιο λόγο όχι; ) και το αποκάλυψε τελευταία στιγμή. Μου θύμισε λίγο Χ-ΜΕΝ ή κάτι τέτοιο!:Ρ Πάντως,λειτούργησε στην ιστορία, με την επιπλέον συναισθηματική φορτιση του νεκρού( πιο σωστά δολοφονημένου),όπως αποκαλύφθηκε,πατέρα. Το δε σχόλιο του Mindtwisted: Βέβαια εκεί που παντρεύτηκε ο Νέιθαν περίμενα κανένα ερωτικό τρίγωνο, αλλά τι αλτρουϊσμό αυτός ο αδερφός του. κορυφαίο! Εντόπισα κάποια συντακτικά θεματάκια,όχι κάτι σπουδαίο, απλά το αναφέρω επειδή στο σύνολο το κείμενο ήταν προσεγμένο. Υπέροχο όνομα το Νέιθαν,μου αρέσει πολύ! Αυτάααα...Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Well, τι γράφουν εδώ τώρα? Καταρχάς, η ιδέα είναι καλή, η εκτέλση επίσης, (κάποια 'στον', που θα διαβαζόταν καλύτερα αν ήταν 'στο', τα αντιπαρέρχομαι - δύσκολή λέξη διάλεξα ) εκεί που μπερδεύτηκα ήταν στην προτελευταία παράγραφο, που αν και την διάβασα 2-3 φορές ακόμα δεν είμαι σίγουρη οτί κατάλαβα τι ακριβώς έχει γίνει... τελικά ποίος από τους δύο είναι ο ασταθής? παρόλα αυτά, αν και αρχικά με παραξένεψε η αλλαγή της εποχής, μετά ξεκαθαρίζει.... Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Μου αρέσει πάρα πολύ ο τίτλος, και μου αρέσει ο τρόπος που επαναλαμβάνεται μέσα στο διήγημα. Ήταν ένα υπέροχο δόλωμα που με είχε και με έσερνε από τη μύτη. Ωραία ιστορία, λίγο απότομη η εξήγηση, σαν φούσκα μέσα στην άλλη φούσκα, αλλά δεν έχω να προτείνω καλύτερο τρόπο. "Sileon, γιατί δεν γράφεις πιο συχνά;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Ήθελα να σε "βρίσω" αρχικά γι' αυτούς τους "υπερήρωες" που 'χες δημιουργήσει. Δε μ' αρέσει καθόλου αυτό το στυλ των ηρώων που συνεχώς νικάνε τα πάντα! Αλλά οκ... το 'σωσες! :tongue: Στα θετικά: Πολύ καλογραμμένη ιστορία, με καλή ροή που δε σ' αφήνει να την αφήσεις. Μ' άρεσε ο άμεσος τρόπος μέσω των γραμμάτων - κι ειδικά αφού έμαθα την αλήθεια για τον αποδέκτη τους - αλλά κι η ανάλυση που έκανες στους χαρακτήρες. Το μόνο τρανταχτό μείον που θα επισημάνω, είναι ότι κατά τη γνώμη μου, το έκλεισες πολύ μα πολύ απότομα! Δυσκολεύτηκα απίστευτα να καταλάβω τι έγινε κι ακόμα δε νιώθω 100% σίγουρος! Πιστεύω ότι υπήρχαν άπειρα σημεία τα οποία θα μπορούσες να κόψεις για να δώσεις λίγη παραπάνω ένταση στο τέλος και να το κάνεις λίγο πιο ξεκάθαρο και πιο συναισθηματικό. Αυτά από μένα! Καλή επιτυχία!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted September 27, 2010 Share Posted September 27, 2010 Ωραίος ο τρόπος που έχει επιστρατευτεί για την εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής του Τόμας, δηλαδή μέσω επιστολών προς τον πατέρα του. Αποτέλεσμα του παραπάνω τρόπου, η ακόμα πιο συγκλονιστική απόδοση του τέλους, το οποίο είναι απρόσμενο. Έξυπνη είναι και η επανάληψη της φράσης «Νέιθαν, ποιο είναι το μυστικό;» που από τη μία δικαιολογεί τον τίτλο και από την άλλη αποσκοπεί στην προειδοποίηση του αναγνώστη πως ένα μυστικό θα αποκαλυφθεί για να ανατρέψει τα πάντα. Για κάποιο λόγο, τέλος, το τελεφερίκ μου μοιάζει κάπως ασύμβατο με την εποχή στην οποία αναφέρεται το διήγημα. Φροντισμένη γραφή, περιποιημένο κείμενο. Συγχαρητήρια, Sileon! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted September 29, 2010 Share Posted September 29, 2010 Α, ρε, καλώς του λιουντάρ! Όμορφη ιστορία. Η αφήγηση καλή, αλλά τράβηξε λίγο περισσότερο σε μάκρος. Επίσης τα γράμματα αραίωναν όσο περνούσε ο καιρός και γίνονταν πιο σύντομα, κάτι που δεν είχε εξήγηση από το κείμενο –ψιλά γράμματα θα μου πεις και θα έχεις δίκιο. Το τέλος μου άρεσε πολύ όμως θα ήθελα λίγο περισσότερη προοικονομία. Βέβαια είχες εκείνο το τελεφερίκ που έβγαζε μάτι, αλλά θα προτιμούσα και μερικές εξίσου δυνατές τσιγκλιές. Μπράβο, από τις δυνατές συμμετοχές του διαγωνισμού. Τι πρέπει να πούμε; Ευχαριστώ στον Γιάννη που σ’ έψησε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 29, 2010 Share Posted September 29, 2010 Έι, Sileon, ποιο είναι το μυστικό; Υπέροχος τίτλος, κύριος, ο ομορφότερος του διαγωνισμού σίγουρα. Σε όλη την ιστορία διάβαζα με απορία η οποία είχε παραχθεί από το τελεφερίκ και τα βουνά. Γενικότερα, η φράση που πηγαινοερχότανε στο μυαλό μου ήτανε "καλά, την παλεύει ο Τόμας?" κι όπως αποδείχτηκε, όχι δεν την πάλευε και οκ, ανάσανα. Πιστεύω πως ενώ ο τρόπος που έχεις διαλέξει να μας πεις την ιστορία είναι πάρα πολύ καλός, δεδομένου του ότι έχει σκοτώσει τον πατέρα του κι άρα φορτίζεται από μόνο του περισσότερο στο τέλος χωρίς να απαιτεί πάρα πολύ γλωσσολογική δουλειά, δεν τον έχεις ακολουθήσει πιστά. Ειδικά στο πρώτο κομμάτι, από την αρχή μέχρι να αναφέρεις ξανά το ότι μιλάει στον πατέρα του το είχα ξεχάσει τελείως. Εκεί θέλει σίγουρα παραπάνω δουλειά. Και μια γενικότερη απορία: Αφού ο Τόμας είχε τη δύναμη να αναπλάσει τα πάντα, κι αφού ο ίδιος δε θυμόταν τίποτα, δε θα μπορούσε να αναστήσει τον αδερφό του? Δε θα ήταν ζωντανοί οι γονείς τους αληθινά στο παράπλευρο φάντασυ σύμπαν που δημιουργούσε ο ίδιος? Πάντα οι πολύ μεγάλες δυνάμεις σε έναν ήρωα μου γεννάνε τέτοιες απορίες. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που εξελλίσεις τα πράγματα από το σημείο που βρίσκουν τα όπλα και μετά. Θα προτιμούσα να μην υπήρχε το πρώτο κομμάτι και να άρχιζε η ιστορία από εκεί. Η αίσθηση του ότι κάτι δεν πάει καλά δεν πιστεύω πως θα χανόταν γιατί την καλλιεργείς υπέροχα σε όλη την έκταση του κειμένου. Και με τις ερωτήσεις, αλλά και με τις υπερβολές των όσων συμβαίνουν. Γενικά, είναι ένα πολύ καλογραμμένο κείμενο, ευκολοδιάβαστο πολύ και γλυκό με έναν περίεργο δικό του τρόπο. Η -σχεδόν παιδική- αφέλεια που διακρίνει τον ήρωα σου μου άρεσε πιο πολύ από όλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 30, 2010 Share Posted September 30, 2010 Χμμμ. Πολύ ενδιαφέρον το τέλος. Μοιάζει με το διήγημα "A Good Life" του Jerome Bixby. Κατά τα άλλα, αν και περιγράφεις τον κόσμο παραστατικά και με ενθουσιασμό, νομίζω ότι η κατασκευή του "μπάζει" από κάμποσες μεριές και δεν τις καλύπτει όλες το τέλος. Π.χ. γιατί τίποτα (όπως το τελεφερίκ)δεν υποψίαζε τον Τόμας για το "μυστικό"; Γιατί δεν του το έλεγε νωρίτερα ο Νέιθαν; Τι σόι πραγματικότητα ήταν αυτή από την οποία ήθελαν τόσο πολύ να ξεφύγουν; Ο υπηρέτης δε θα έπρεπε να αναφέρεται από πιο νωρίς; Και πώς σκοτώνεται ο Νείθαν, αφού ζουν σε έναν κόσμο που τον δημιούργησαν οι ίδιοι; Καλή ιδέα, αλλά στην εκτέλεση ήθελε πιο πολλή προσοχή. Μάλλον δε σε βολεύει να γράφεις με προθεσμία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 1, 2010 Share Posted October 1, 2010 Ξετρελάθηκα. Λάτρεψα τον Νέιθαν και με συνεπήρε η όλη παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα. Και κάθε φορά που τον ρωτούσε, μου φούντωνε η περιέργεια, τι γίνεται εδώ ρε γαμώτο, σκεφτόμουν. Πάρα πολύ ωραίο σκηνικό. Τέλειες οι αντιδράσεις του Νέιθαν, απλά τέλειες! Πριν το τέλος λιγάκι έχασα το ενδιαφέρον μου. Καταλάβαινα φυσικά ότι για κάποιο λόγο έχουμε βουλιάξει πια τελείως σ' αυτή την ατμόσφαιρα. Κι εδώ πολύ προσεκτικά γραμμένο. Όμως, όταν ήρθε το τέλος ξενέρωσα λίγο. Δεν είναι ότι δεν ήταν καλό, αλλά σαν να μην χώραγε σ' ένα τόσο μικρό κείμενο. Αυτό ήταν μία ιστορία από μόνο του, πιστεύω ότι του αξίζει μια νουβέλα. Από τις καλύτερες ιστορίες του διαγωνισμού, συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted October 1, 2010 Share Posted October 1, 2010 Πολύ όμορφο παραμύθι, και με γραφή που πραγματικά σε κρατάει. Ο τίτλος δε είναι όντως απο τους πιο πετυχημένους του διαγωνισμού. Αυτό που γίνεται άμεσα εμφανές είναι οτι χρειαζόσουν περισσότερες λέξεις, και για να προοικονομήσεις το τέλος αλλά και για να χτίσεις περισσότερη ατμόσφαιρα ωστε να βυθιστούμε ακόμη περισσότερο στον κοσμο του Τόμας. ενα ψιλό μόνο... Η ίδια παρατήρηση που σου έκανε η Κιάρα. Αν όλα αυτά είναι μυθοπλασία στο μυαλό του Τόμας, γιατί δεν μπορεί να αναστήσει τον αδερφό του; Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ήρωες είναι πρακτικά θεοί. Μπορούν να κάνουν τα πάντα. Εκεί στο τέλος λοιπόν, ίσως χρειαζόταν να δώσεις κάποιον λόγο που ο Τόμας αφησε (γιατί στην ουσία αυτό έγινε) να συμβεί αυτό. Κάτι που θα εξηγεί την απόφαση του (γιατί δική του ήταν) να πεθάνει ο Νέιθαν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted October 2, 2010 Share Posted October 2, 2010 Αυτή η ιστορία με δίχασε κάπως. Ανήκει σίγουρα στις καλές, έως πολύ καλές ιστορίες του διαγωνισμού. Η ανάπτυξή της, η γλώσσα της, το ωραίο μοτίβο με τις επιστολές και την επαναλαμβανόμενη ερώτηση του (πολύ πετυχημένου) τίτλου, λειτουργούν πολύ θετικά και παρακινούν τον αναγνώστη να συνεχίσει την ανάγνωση με ενδιαφέρον. Είναι μια ιστορία με στιλ, με κάποιο μυστικό που παραμονεύει πίσω από τις γραμμές της για να μαθευτεί. Τελικά όμως..... κάπως απογοητεύτηκα. Δεν ξέρω τι διαφορετικό θα μπορούσα να περιμένα, αλλά η αποκάλυψη μου φάνηκε σαν ξεφούσκωμα. Και σαν εύκολη λύση. Και το βασικό πρόβλημα με αυτό δεν είναι η ίδια η ιδέα του μυστικού, όσο το ότι παρουσιάζεται σαν αποκάλυψη στο τέλος. Παρ' όλ' αυτά, είναι μια πολύ κομψή αφήγηση, από τις δυνατές συμμετοχές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted October 3, 2010 Share Posted October 3, 2010 Μου άρεσε πολύ. Η σταδιακή μετάβαση από μια εκδρομή σε μια επικών διαστάσεων μάχη, και η διαρκής αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή την ιστορία ήταν πολύ πετυχημένη. Όπως και οι περιγραφές του τοπίου και των μαχών. Η τελική έκπληξη ήταν όσο μικρή και δυνατή χρειαζόταν. Μάλλον, πρέπει να το κάνεις ημερολόγιο και όχι γράμμα για να ταιριάζει καλύτερα με το χρόνο που περνάει. Και φυσικά, δεν μπορώ να μην πω ότι είναι ένα πολύ ωραίο διήγημα ΕΦ, εξαιρετικά καμουφλαρισμένο με έναν μανδύα φάντασυ. <br style="page-break-before: always;" clear="all"> Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 Νέιθαν, ποιο είναι το μυστικό; Ε; Μπαίνουμε πλέον στους σχολιασμούς των πολύ δυνατών. Στον Παναγιώτη τα είπα και ιδιαιτέρως. Εδώ θ' ανεβάσω λίγα σχόλια, μόνο για να φανεί η γνώμη μου. Πολύ όμορφη γλώσσα. Έχεις ταλέντο να ξεδιπλώσεις, φαίνεται και στα διηγήματα και στα μεγαλύτερα. Αν είχες λίγο ακόμα χώρο θα μιλούσα για αριστούργημα. Παρ' ότι όμως έφτασες στο όριο, η ιστορία κύλησε πολύ γρήγορα. Διάβαζα και ήθελα να δω τι γίνεται παρακάτω και συνέχιζα και αισθανόμουν ότι καταπίνω τις παραγράφους όπως οι δρομείς τα μέτρα. Η γραμμή του τερματισμού με αποζημίωσε. Κλείνοντας είπα ότι Αυτός ήταν ο μύθος που ήθελα να διαβάσω. Θα συσκεφτώ αρκετά με τον εαυτό μου χαμηλοφώνως για το αν θα σε βάλω πρώτο ή δεύτερο. Παρένθεση: Χρησιμοποιήσαμε και οι δύο τη λέξη φενάκη... Αργκ... Έλπιζα να είμαι ο μοναδικός στο διαγωνισμό που την είχα χρησιμοποιήσει. Είσαι η Νέμεσίς μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 Δεν έπιασα και πολλά εδώ. Ο λόγος δεν μου φάνηκε και στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, ωστόσο αυτό πιστεύω δεν θα αποτελούσε πρόβλημα, αν δεν ήταν για το ακατανόητο της κατάστασης. Το μυστικό, αν είναι αυτό που αποκαλύπτει ο Νέηθαν στο τέλος , έρχεται πολύ αργά και η εξήγηση είναι απότομη. Εξάλλου, να πω την αλήθεια μου, μέχρι να φτάσω σ’ αυτό το σημείο, είχα πάψει να σκέφτομαι ότι υπήρχε μυστικό και πίστευα ότι η ερώτηση/τίτλος χρησίμευε ως μια ατάκα μεταξύ των πρωταγωνιστών. Νομίζω ότι θα λειτουργούσε καλύτερα με μια πιο προσεχτική προσέγγιση στο τελείωμα (που, κατά τη γνώμη μου, σημαίνει και περισσότερες λέξεις εκεί), ώστε να μας βάλεις ομαλότερα σ’ αυτό που έχεις στο μυαλό σου ότι συμβαίνει. Πιθανώς (με τον συγκεκριμένο αριθμό λέξεων που έχει τώρα) το κομμάτι με τα ευχάριστα γεγονότα να πλατιάζει. Ίσως κι ένα τσεκάρισμα για μικρολαθάκια θα ήταν καλό. Ωστόσο…ο τρόπος με τον οποίο προχωράει η ιστορία μού άρεσε. Εννοώ ότι το είδα σαν ένα πλούσιο μίγμα από φανταστικές είκόνες και καταστάσεις. Κατά τη γνώμη μου η ιδέα είναι καλή… αν αποφασίσεις να το ξαναπιάσεις, ρίξε περισσότερο βάρος στην εκτέλεση. ΥΓ: Τις σκιές δεν τις πολυέπιασα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 (edited) Αρχικά ομολογώ ότι η φράση "Νέιθαν, ποιό είναι το μυστικό;" μου φάνηκε ξένη έτσι όπως πρωτοδιατυπώθηκε. Ωστόσο, αντιγράφω τα λόγια του DinoHajiyorgi: "Ήταν ένα υπέροχο δόλωμα που με είχε και με έσερνε από τη μύτη". Έτσι ακριβώς λειτούργησε και για μένα. Διάβαζα και διάβαζα περιμένοντας το τέλος. Το οποίο όχι ότι ήταν κακό ή απαραίτητα απότομο αλλά ίσως ήθελα λίγη παραπάνω ανάπτυξη. Απ' την άλλη ήσουν όντως στο όριο και δεν βλέπω τι άλλο μπορούσε να γίνει οπότε έτσι όπως ήρθε, περίπου εκρηκτικό, μάλλον ήταν το ιδανικό. Επίσης να πώ ότι πέραν της ροής και ρυθμού, με μάγεψε ο κόσμος που έφτιαξες για τα δύο αδέλφια... Καλή επιτυχία! Edited October 5, 2010 by Big Fat Pig Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 ΥΓ: Τις σκιές δεν τις πολυέπιασα. Εμένα μου κάνανε κάτι σαν αναγνωριστικά/βομβαρδιστικά αεροσκάφη που πετούσαν πάνω από τον κόσμο που είχε δημιουργήσει ο Τόμας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 (δεν μ' ανοίγει το αρχείο) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 4, 2010 Share Posted October 4, 2010 (edited) (δεν μ' ανοίγει το αρχείο) Κάν' του άνοιγμα με το Acrobat Reader και θα σου το ανοίξει (μάλλον σ' το βγάζει σαν άγνωστο αρχείο) Edited October 4, 2010 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted October 5, 2010 Share Posted October 5, 2010 Εντάξει, το κατατρόπωσα το θεριό. ΥΓ: Τις σκιές δεν τις πολυέπιασα. Εμένα μου κάνανε κάτι σαν αναγνωριστικά/βομβαρδιστικά αεροσκάφη που πετούσαν πάνω από τον κόσμο που είχε δημιουργήσει ο Τόμας. Εμένα πάλι σε τίποτα ελικόπτερα της αστυνομίας που έψαχναν τους δύο αδελφούς μετά τη σφαγή που διέπραξε ο Τόμας Κατ' αρχάς λάτρεψα τον τρόπο με τον οποίο βουλιάζουμε σταδιακά μέσα στη φτιαχτή πραγματικότητα. Το τελεφερίκ καθώς και κάτι λεπτομερίτσες, όπως τα ονόματα των πρωταγωνιστών, είναι αρκετά για να δώσουν την απαραίτητη νότα παραφωνίας μέσα στην όλο και πιο πομπώδη συμφωνία που εξελίσεται. Ακόμα και το ότι τα γράμματα γίνονται όλο και πιο σύντομα, όπως είπε και ο Αντώνης νομίζω, συμβάλλει σε αυτό. Καταπληκτικός ο τρόπος που όλα ξαφνικά φωτίζονται από την τελική αποκάλυψη, την οποία ψιλοπεριμένεις, ψιλομαντεύεις, αλλά όταν έρθει δεν παύει να σε βαράει μπράαφ. Γενικά έμεινα με το στόμα τούνελ θα έλεγα. Αλλά αυτό που κι εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω είναι πώς σκοτώθηκε ο Νέιθαν, αφού η ιστορία είναι φτιαγμένη από τον Τόμας; Μήπως... μπρρρ,,, Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 6, 2010 Share Posted October 6, 2010 Όπως συνήθως, εξαιρετική γραφή. Οι μικρές λεπτομέρειες, τα αταίριαστα στοιχεία και ο, σε σημεία, παραλληρηματικός λόγος λειτουργούν πολύ καλά μέσα στο κείμενο, όμως, όταν πια έρχεται η αποκάλυψη λειτουργεί λίγο αντικλιματικά, και επειδή είναι εντυπωσιακά εύκολη λύση και επειδή δίνεται λιγάκι βιαστικά - αν και βγάζει απόλυτο νόημα με όλα τα στοιχεία που μας έχεις δώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 8, 2010 Share Posted October 8, 2010 (edited) Γενικά: Πολύ βιαστικό. Ή μάλλον πολύ περιεκτικό. Πάντα σε ζορίζει ο περιορισμός των λέξεων στους διαγωνισμούς, αλλά εδώ φαίνεται πολύ έντονα. Μου άρεσε: Η σχέση των δύο ηρώων. Η πλοκή σου. Ο τρόπος που αποφασίζεις να δομήσεις την ιστορία. Υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλές προοπτικές εδώ κι ελπίζω στο editing να τις εκμεταλλευτείς όλες. Δε μου άρεσε: Το κείμενο μοιάζει να χωράει είκοσι κιλά νοήματα σε σακουλάκι που χωράει τρία. Προφανώς γι’ αυτό κι η αποφώνηση είναι τόσο περιεκτική μέχρις ακαταλαβίστικου βαθμού. Τη διάβασα τρεις φορές για να την καταλάβω κι αυτό για μένα είναι πολύ. Επίσης, πολύ παράξενα επιλέγεις να αναμείξεις παρόν και παρελθόν (γραμμόφωνο-τελεφερίκ με δράκους και σπαθιά). Όχι άσχημα αλλά παράξενα, σε σημείο που μπερδεύουν περισσότερο. Edited October 8, 2010 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rixardogios Posted October 8, 2010 Share Posted October 8, 2010 Τρομερό διήγημα, είχα αγωνία μέχρι το τέλος! Πολύ καλή και άνετη γραφή. Ίσως να ψιλοβιαζόσουν σε κάποια σημεία αλλά δεν προκάλεσε κάποια ενόχληση στην ανάγνωση. Τουλάχιστον για μένα. Μου άρεσε η χημεία μεταξύ των δυο ηρώων. Μου ψιλοθύμισε inception η ιστορία(λίιιιιγο μωρέ ) αλλά μπορώ πω οτι είναι απ'τις καλές ιστορίες του διαγωνισμού Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.