aScannerDarkly Posted March 18, 2011 Share Posted March 18, 2011 3092 λέξεις Pomfolyges.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 30, 2011 Share Posted March 30, 2011 Να πω ότι μου άρεσε; Ναι. Μου άρεσε. Πολύ. Με το συναίσθημα όμως περισσότερο παρά με τη λογική. Η μοναξιά, η αναζήτηση, η ματαιότητα, οι κοσμικές ερωτήσεις, όλα μαζί συνθέτουν έναν εξαιρετικά ελκυστικό πίνακα. Η γνώση, μέσα στην απομόνωση, αναγκαστικά λειψή και διαστρεβλωμένη, κι αυτό ανοίγει εκπληκτικά γοητευτικές επιλογές. Κάθε μια Πόλη κι ένας θύλακας μοναξιάς. Μια εντελώς διαφορετική άποψη απ' αυτό που έχουμε συνηθίσει για τον όρο Πόλη. Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτή την ιστορία, το μυαλό μου κατακλύζεται από υπέροχες εικόνες και αισθάνομαι σαν να διαβάζω ένα ποίημα. Τι ζητάει η λογική μου τώρα; Δεν είμαι σίγουρη. Ίσως λίγο εντονότερη πλοκή. Ίσως μια-δυο απαντήσεις ακόμα. Λίγο περισσότερη Γνώση, με ό,τι κινδύνους και τρόμο συνεπάγεται αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted March 31, 2011 Share Posted March 31, 2011 Μου άρεσε η κεντρική ιδέα της ιστορίας. Κόσμοι, μέσα σε κόσμους, μέσα σε κόσμους… πάντα το βρίσκω ενδιαφέρον. Μου θύμισε και τη θεωρία του πολυσύμπαντος, σύμπαντα παράλληλων διαστάσεων και σύμπαντα σαπουνόφουσκες. Καταλαβαίνω γιατί το έβαλες στις ιστορίες ΕΦ, αλλά γνώμη μου είναι ότι θα ταίριαζε περισσότερο στις ιστορίες Φαντασίας, λόγω της γλώσσας που έχει έναν έντονο λυρισμό, αλλά και του τρόπου με τον οποίο υφαίνεται η ιστορία. Ίσως να μου άρεσε και περισσότερο αν ήταν στις ιστορίες Φαντασίας, που, έτσι κι αλλιώς, μου άρεσε πολύ. Γενικά, ήταν πολύ καλογραμμένο, αλλά σε κάποια σημεία μού φάνηκε πως κυλούσε κάπως αργά. Λογικό, λόγω του ύφους της ιστορίας, απλά, θέμα γούστου, θα ήθελα κάτι πιο έντονο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted March 31, 2011 Share Posted March 31, 2011 Πολύ συναισθηματικό κείμενο! Μου άρεσε πολύ η ιδέα των κόσμων μέσα σε κόσμους, όπως πολύ σωστά με πρόλαβε είπε ο mesmer. Η αναφορές της γνώσης ενδιάμεσα της αφήγησης ήταν επίσης μία ιδέα που μου άρεσε αρκετά. Τώρα για δράση που αναφέρθηκε... δεν νομίζω πως είναι απαραίτητη σε αυτό το κείμενο. Από την δική μου οπτική γωνία, είναι άρτιο. Εύγε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted March 31, 2011 Share Posted March 31, 2011 Να πω ότι μου άρεσε; Ναι. Μου άρεσε. Πολύ. Με το συναίσθημα όμως περισσότερο παρά με τη λογική. Η μοναξιά, η αναζήτηση, η ματαιότητα, οι κοσμικές ερωτήσεις, όλα μαζί συνθέτουν έναν εξαιρετικά ελκυστικό πίνακα. Η γνώση, μέσα στην απομόνωση, αναγκαστικά λειψή και διαστρεβλωμένη, κι αυτό ανοίγει εκπληκτικά γοητευτικές επιλογές. Κάθε μια Πόλη κι ένας θύλακας μοναξιάς. Μια εντελώς διαφορετική άποψη απ' αυτό που έχουμε συνηθίσει για τον όρο Πόλη. Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτή την ιστορία, το μυαλό μου κατακλύζεται από υπέροχες εικόνες και αισθάνομαι σαν να διαβάζω ένα ποίημα. Τι ζητάει η λογική μου τώρα; Δεν είμαι σίγουρη. Ίσως λίγο εντονότερη πλοκή. Ίσως μια-δυο απαντήσεις ακόμα. Λίγο περισσότερη Γνώση, με ό,τι κινδύνους και τρόμο συνεπάγεται αυτό. Μα αφού με την ποίηση δεν τα πας καλά Βάσω, τι γίνεται εδώ; Εγώ που υποτίθεται, ότι τα πάω καλύτερα δεν κατάφερα να προσανατολιστώ. +ωραία γλώσσα +++++ πολύ καλή ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΟ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 1, 2011 Share Posted April 1, 2011 Τα σέβη μου κύριε. Όμορφο, ποιητικό, αλλά αυτό το κατάλαβα. Και μου άρεσε. Το πρώτο διήγημα του διαγωνισμού που δεν με άφησε παραπονεμένο. Είναι όντως Φαντασία. Σαν της Disney, με μουσική υπόκρουση Τσαϊκόφσκι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted April 1, 2011 Share Posted April 1, 2011 Αν και δυσκολεύτηκα κάπως να συνειδητοποιήσω το σκηνικό (για αρκετή ώρα ήμουν στο "τι παίζει εδώ;") και ακόμα δεν είμαι σίγουρος οτι το συνέλαβα πλήρως, κατάλαβα αμέσως οτι πρόκειται για πολύ ποιοτικό κείμενο. Η γραφή είναι εξαιρετική, η ιστορία γεννάει συναισθήματα και ίσως και θλίψη. Όμορφο. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 1, 2011 Share Posted April 1, 2011 Πολύ όμορφο, ποιητικό, γοητευτικό, εξαιρετική γλώσσα, απαλό σαν ήχος κυμάτων και χρώματα λουλουδιών, καλά λέει ο Τουίτι για Disney. Αρμονικό, χωρίς να γίνεται γλυκερό ή σκληρό, δίνει την εντύπωση του ολοκληρωμένου. Αλλά αυτά από άποψη συναισθήματος και μόνο. Από άποψη λογικής, δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα. Το βάζεις στις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας για να δείξεις ότι υπάρχει κάποια λογική ερμηνεία όλων αυτών; Μάλλον δεν είναι το στυλ μου. Τέλος πάντων, παρά το ότι δεν κατάλαβα, δε μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε και αυτό είναι το μεγαλύτερό του συν. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted April 2, 2011 Share Posted April 2, 2011 (edited) Δύσκολη περίπτωση. Το διάβασα 2 φορές,για να είμαι περισσότερο δίκαιος στην κρίση μου. Να κάνω ένα γενικό σχόλιο πρώτα: στις ιστορίες σου έχω για κάποιο λόγο την αίσθηση του γκρίζου, σαν οι κόσμοι που περιγράφεις να είναι στεγνοί και λειψοί. Μου αρέσει αυτό,και για αυτό μου άρεσε πολύ το πώς σφήνωσες τα χρώματα εδώ. Στο χωρίο που λες για την Πόλη (ότι δεν μπορεί να ξεφύγεις κλπ) θυμήθηκα τον Καβάφη. Πολύ εντός θέματος, αν και η εφ-ική του φύση είναι συζητήσιμη. Εγώ θα το έπαιρνα πιο πολύ για φαντασία,αλλά έτσι όπως το θέτεις εικάζω ότι πρόκειται για κάποια μετα-πραγματικότητα. Λίγο ασύνδετος συσχετισμός, αν πράγματι το έχεις έτσι στο μυαλό σου πιστεύω ότι δεν του πάει. Τώρα,αν και η γραφή είναι καλή και το κείμενο κυλάει, είχα ένα σοβαρό πρόβλημα:μου φάνηκε όλο αυτό λιγάκι επιτηδευμένο, σαν τραβηγμένο.Αυτή την αίσθηση που απέπνεε το κείμενο, λίγο τα ακατανόητα σύμβολα μεταξύ των παραγράφων, λίγο οι διάλογοι, ήταν σαν να έβλεπα κάποιον ηθοποιό στο σανίδι του 16ου αιώνα να συζητάει με την καλή του περιμένοντας κάτω από το μπαλκόνι της. Γενικά, λείπουν κάποιες εξηγήσεις παραπάνω (το λέω εγώ αυτό) ουσιώδεις, γιατί τώρα, προσωπικά τουλάχιστον, δεν μπορώ να ενώσω τις σκηνές με επιτυχία. Θα μου πεις, και στο μόνο δυο ζαίρ δεν κατάλαβες,αλλά δεν είπες τίποτα, αλλά θα απαντήσω ότι εκεί το πιο ονειρικό της κατάστασης δικαιολογεί από μόνο του πολλά. Είχες κάνα δυο ορθογραφικά( η φυσαλίδες-πάλι καβαφικό) αλλά γενικά ποιοτική γραφή,σε αγγίζει συναισθηματικά. Μου άρεσε. edit:Ο τίτλος δεν μου άρεσε, εν τέλει. Πομφόλυγα είναι φουσκάλα αλλά όχι του νερού, ενώ αναπόφευκτα σου φέρνει στο μυαλό και την αρνητική έννοια της λέξης. Edited April 2, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted April 2, 2011 Author Share Posted April 2, 2011 Πομφόλυξ είναι η φυσαλίδα. Από κει και πέρα το χρησιμοποιήσαμε και αλλιώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted April 2, 2011 Share Posted April 2, 2011 Καλά,καλά. Εσύ φυσαλίδες θα σκέφτεσαι συνέχεια; Και με ξανθιά, ή ό,τι άλλο, απόχρωση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted April 2, 2011 Share Posted April 2, 2011 Ζωές που συναντιούνται και χωρίζονται, ονειρεύονται να δουν το αλλού ενώ δεν μπορούν να είναι όσο κοντά θέλουν στο δίπλα, από επιλογή όπως λέει η γνώση, επιλογή πολύτιμη αφού είναι από τις λίγες που μπορούν να κάνουν. Το όριο και ο τρόμος. Ναι, αυτά μπορούν να είναι και πόλη και εφ, φαντάζομαι. Ιδίως για το δεύτερο μου φάνηκε ενδιαφέρον, πώς μπορεί να γίνει, γιατί αναρωτιόμουν σε ποιο βαθμό είναι σήμα κατατεθέν του το πιο κοφτό, μεταλλικό ύφος. Μου άρεσε η ποιητικότητά του, εννοείται. Στη δεύτερη ανάγνωση κατάλαβα και πόσο καλοδομημένο είναι. Πόσο σαφής είναι η πλοκή, πόσο την προσγειώνει το στοιχείο του δημιουργικού αυτοτραυματισμού, αν δεν το έχω καταλάβει λάθος. Αναρωτήθηκα αν θα του χρειάζονταν οι παύλες ή τα εισαγωγικά του διαλόγου. Με τη δεύτερη ανάγνωση πάντως (νομίζω ότι) κατάλαβα πού αλλάζουν οι ομιλητές και ότι στην πραγματικότητα θα ήταν περιττά έτσι κι αλλιώς. Με δυσκόλεψαν οι εικόνες, χωρίς όμως το κείμενο να με πετάξει έξω σε καμιά στιγμή, κατά έναν περίεργο τρόπο. Ίσως με δυσκόλεψαν επειδή μου ήταν ανοίκειες, κι αυτό το λέω για θετικό. Και ο τίτλος με δυσκόλεψε. Για τον εξής λόγο: δεν θυμάμαι να έχω συναντήσει κυριολεκτική χρήση του πομφόλυγα. Η χαρακτηριστική της χρήση, η πρώτη που μου έρχεται στο νου, είναι η μεταφορική, αλλά όπως στη φράση «αυτά είναι πομφόλυγες», για λόγια που θες να πεις με ιδιαίτερο τρόπο ότι είναι απλώς μπουρμπουλήθρες. Είναι ξεκάθαρο ότι το υπόλοιπο κείμενο δεν κολλάει σ' αυτό. Ή μήπως όχι; Μήπως θα μπορούσε να μπει σε άλλο κάδρο και να κολλήσει; Ομολογώ πως η δεύτερη πιθανότητα, η απίθανη και άσχετη όπως νομίζω, μου φάνηκε πάντως πιο διασκεδαστική. Έτσι κι αλλιώς, ευτυχώς, οι λέξεις βέβαια δεν έχουν τις σημασίες τους σήματα κατατεθέντα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted April 3, 2011 Share Posted April 3, 2011 Το μυαλό του καθένα από εμάς είναι τόσο περιορισμένο όσο εμείς του επιτρέπουμε να είναι. Εμείς χτίζουμε τείχη και εμείς τα γκρεμίζουμε, μέσα στο μυαλό μας, καθημερινά. Ακόμα και άγνωστες πτυχές του εαυτού μας είναι τρομακτικές πόσο μάλλον άγνωστοι κόσμοι άλλων μυαλών. Ρισκάροντας μόνο κατακτάμε τους φόβους μας αλλιώς η μοναξιά είναι η μοναδική επιλογή και οι αναμνήσεις το μόνο γιατρικό… Έπεσα καθόλου κοντά; Άλλη μια ξεχωριστή συμμετοχή. Στο διαγωνισμό διάβασα άλλη μια ιστορία που είχε ποιητικό λόγο οπότε τώρα ήμουν περισσότερο προετοιμασμένος και με πιο χαλαρό μυαλό. Δεν έψαξα για εξηγήσεις ,διάβασα και απλά έβγαλα τα δικά μου συμπεράσματα. Πολύ ωραία πλοκή. Ζωντανή περιγραφή και άνετη ανάγνωση. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted April 3, 2011 Share Posted April 3, 2011 (edited) Σαν ταινία του D. Lynch σε παραγωγή του T. Burton. Χάσιμο! Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες λεπτομερώς με το κείμενό μου. Οι παρατηρήσεις σου, όπως και όλων των υπολοίπων, είναι άκρως ενδιαφέρουσες και χρήσιμες. Edited April 3, 2011 by DimitrisX Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted April 6, 2011 Share Posted April 6, 2011 Dance of the sugarplum fairy. Ο ήχος αυτός ερχότανε στο νού όταν διάβαζα το κείμενο. Απο τις ζωές μέσα στα νούφαρα, μέχρι την αινιγματική γνώση και το ακατανόητο έξω. Μου άρεσε πάρα πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted April 7, 2011 Share Posted April 7, 2011 Πολύ ωραία γράφεις πολύ ωραία ιστορία αν και ίσως λίγο μπερδεμένη αλλά τίποτα λιγότερο από εξαιρετική ως αποτέλεσμα. Μπράβο τα συγχαρητήρια μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted April 9, 2011 Share Posted April 9, 2011 Μαγευτικό. Δεν κούνησα τα μάτια μου από τις λέξεις μέχρι να το τελειώσω. Μας δείνεις τόσο γλυκα, τόσο τρυφερά την όψη του κόσμου σου που με μαγνητίζει. Η γλώσσα σου όμορφη, ανάλαφρη. Πολύ ωραία ήταν και τα νοήματα που μας πέρασες. Μου άρεσε πάρα πολύ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αλχημιστής Posted April 10, 2011 Share Posted April 10, 2011 Μου αρεσε η αλληγορια που κρυβουν πισω τους οι φυσαλιδες. Επισης, περιγραφεις ομορφα τα νουφαρα τις φυσαλιδες και τους κατοικους τους. Ο φοβος του ανθρωπου να βγει απο το καβουκι του και να γνωρισει καινουργια πραγματα δοσμενος πολυ ομορφα. Λεω ομορφα, γιατι μου εδωσε τετοια συναισθηματα, αλλα η γραφη σου ειναι μπερδεμενη. Σε πολλες παραγραφους υπαρχουν ομορφες, ποιητικες σχεδον μεταφορες, οι οποιες ομως προκαλουν συγχυση και με δυσκολεψαν να καταλαβω το τι συνεβαινε. Αν ειχα να κανω με ποιημα δε θα ειχα αυτες τις ενστασεις, αλλα σε ενα διηγημα οσο και αν ακουγεται ξενερωτο, πρεπει να ειναι κατανοητο το τι συμβαινει. Δηλαδη ορισμενες παραγραφοι μου φαινονται ασυνδετες. ομορφες ιδεες που τοποθετουνται αναρχα. Και τελικα, η παρουσια της πολης ειναι πολυ μικρη στο διηγημα. Το νουφαρο απο οτι καταλαβα φιλοξενει εναν ανθρωπο αρα δεν μπορει να θεωρηθει πολη. Ειναι ενα ομορφο συνοθυλευμα ιδεων με πολλα νοηματα, αλλα μου ελειψε η οργανωση και ο στοχος στην ιστορια. και τα δυο αυτα στοιχεια δεν απαιτουνται στο ποιημα, οποτε ως τετοιο η ιστορια θα δουλευε πολυ καλυτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 10, 2011 Share Posted April 10, 2011 (edited) Ονειρική, καλογραμμένη και παραμυθένια η ιστορία σου, Σκάνερ. Ναι, ναι, παραμυθένια! (Ποιος το λέει αυτό, ε;) Μπορεί να μην κατάλαβα ακριβώς όλες τις αντιστοιχίες που είχες μέσα, αλλά η γεύση που μου άφησε ήταν τόσο γλυκιά, που δε με ενδιαφέρει και τόσο πολύ τελικά. Κρύβει αρκετές αλήθειες η ιστορία σου και η σύλληψη είναι πρωτότυπη. Δεν πιστεύω ότι της λείπει κάτι, λοιπόν. Καλή επιτυχία σου εύχομαι! Υ.Γ.: Αλήθεια, γιατί την έβαλες στις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας; Πιο πολύ μου κάνει για φαντασίας. Edited April 10, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Μπράβο! Μπράβο! Θα ήθελα ο εναρκτήριος διάλογος να κρατούσε για πάντα. Πραγματικά τον ζήλεψα. Κόνγκρατσ!! ''Μα ησύχασε. Έστω και γι' αυτό το λίγο που συναντιόμαστε, κάτσε εδώ, όσο οι δίνες ξαποσταίνουν κι όσο τα κύματα νανουρίζονται στο γλυκό τους σκαμπανέβασμα. Γιατί δεν ξέρεις πότε θα ξυπνήσουν και πάλι.'' Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.