Jump to content

Μιράπολις


Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα:Κατσούλης-Δημητρίου Κωνσταντίνος

Είδος:Ε.Φ.

Βία: Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 2500 κάτι

Αυτοτελής; Ναι.

Μιράπολις.pdf

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Οι διαχωρισμοί του μέσα και του έξω και όλα όσα έχουν συμβεί, καθώς ο τρόπος που τα μαθαίνουμε.

Πολύ ενδιαφέρουσα και η σχέση των δυο πρωταγωνιστών, η αργή εξέλιξη της μαζί με τη δική τους εξέλιξη.

 

 

Μια κενή πόλη που περιμένει να φτάσει κάποιος για να την κατοικήσει. Intriguing!

 

 

Γενικά το διήγημα έχει πολλά από τα στοιχεία του φανταστικού που μου αρέσουν.

 

Μου λείπουν βέβαια μερικά στοιχεία ακόμα. Θα ήθελα ίσως να έβλεπα λίγο περισσότερα πράγματα για το πώς έγιναν έτσι τα πράγματα, θα ήθελα να έβλεπα λίγο περισσότερη πόλη, αλλά δεν είμαι εντελώς σίγουρη πώς θα μπορούσες να τα δώσεις χωρίς να θυσιάσεις το κλίμα της έλλειψης πληροφορίας που βιώνουν οι δυο ομιλητές και που είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς τη θέση τους.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία ιδέα, μέσα σε ένα περίεργο ολογραφικό κλίμα. Η αλήθεια είναι ότι κάποια πράγματα δεν τα πολυέπιασα. Πχ τι ακριβώς ήταν η Μίρα, πώς έγινε αυτό που ήταν, ποιος την έκανε έτσι. Πιστεύω ότι η ιστορία θα αναδεικνυόταν πολύ περισσότερο αν υπήρχαν κάποια παραπάνω στοιχεία.

 

Μου άρεσε ο κόσμος (οι κόσμοι) μέσα στον οποίο είναι βαλμένη η ιστορία. Ο πάνω κόσμος και ο κάτω κόσμος, τόσο διαφορετικοί, αλλά με κάποιον τρόπο συνδεμένοι. Ως χαρακτήρας, η Μίρα είναι πολύ καλή, οι φόβοι, οι ανησυχίες της, οι σκέψεις της, πολύ καλά δοσμένα.

 

Γενικά, ήταν καλογραμμένη, διαβάστηκε εύκολα και μου κράτησε το ενδιαφέρον.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Εσένα μπορεί να μη σε ικανοποίησε, αλλά εμένα μου άρεσε αρκετά. Ο ελλειπτικός τρόπος που επιλέγεις να δίνεις τις πληροφορίες είναι το μεγάλο ατού, αλλά ταυτόχρονα και το ελάττωμα της ιστορίας. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να τον κρατήσεις. Να βρεις όμως τρόπο να δώσεις, τεχνηέντως, περισσότερα στοιχεία, που να αποκαλύπτονται φυσικά μέσα από τους διαλόγους, ώστε να μην αφήνονται λογικά κενά και απορίες.

 

Στο θέμα της επισκέπτριας, έχω την εντύπωση πως θα ήταν καλύτερο να περιγράφεις τα πάντα μέσα από την οπτική των δυο κατοίκων της πόλης. Έχεις ένα εμβόλιμο σημείο το οποίο δείχνει να περιγράφει τις σκέψεις της γυναίκας εκείνης, που χαλάει για μένα αυτό το πολύ ωραίο τρικ με το οποίο μεταδίδεις πληροφορίες, μοιάζοντας σαν εύκολη λύση. Τέλος, βρίσκω αρκετά αδύναμη την κατάληξη του διηγήματος, και η φράση που το κλείνει μάλλον ανούσια. Πολύ πολύ καλή η ιδέα του "εξανθρωπισμού" της ΤΝ.

 

Για εμένα, μια από τις πιο καλές συμμετοχές στο διαγωνισμό.

Edited by aScannerDarkly
Link to comment
Share on other sites

Ένιωσα οτι έλειπε κάτι στο κείμενο. Κάτι που θα του δώσει το κάτι παραπάνω. Γιατί ως σύλληψη είναι απο τις πιο ενδιαφέρουσες του διαγωνισμού. Ίσως εγώ δεν μπήκα ποτέ στο ρυθμό του. Ένα μεγάλο μπράβο όμως για τους διαλόγους Μίρας-υπολογιστή τους οποίους δεν μπορώ να φανταστώ πιο σωστούς και ρεαλιστικούς.

Link to comment
Share on other sites

+παράξενο όνομα

 

+την πάτησα δεν ήξερα τι θα γίνει στο τέλος

 

+υπάρχει συγκίνηση

 

+ωραία ηρωίδα

 

+νομίζω ότι σε λίγες λέξεις τα είπες όλα (αν και μερικοί, ονόματα δεν λέμε θα γκρινιάξουν)

 

 

 

-&+ γνωστό θέμα (αλλά είπαμε την πάτησα οπότε +)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα κι ένα σημαντικό μέρος των διαλόγων. Αν, κατά τη γνώμη μου, πάσχει από κάτι η ιστορία, είναι από την ανισορροπία του περιβόητου πια show και tell. Αίσθησή μου είναι ότι την συγκεκριμένη ιστορία θα την υποστήριζες καλύτερα με το (σε διακριτά μέρη) να την 'πεις' παρά με το να την 'δείξεις'. Αν κάποιες πληροφορίες πρέπει να ειπωθούν, πες τις, με το πλέον άμεσο τρόπο - δε χρειάζεται να καταστρέφουν την αμεσότητα τμημάτων του διαλόγου. Οι ήρωες είναι αυτοί που είναι, δεν έχουν καμία υποχρέωση να εξηγούν κάτι στον αναγνώστη: αυτή είναι δουλειά του αφηγητή. Άλλωστε νομίζω ότι δεν κινδυνεύεις να χάσεις τον αναγνώστη αν αφήσεις στον αφηγητή τις διευκρινήσεις: η ιστορία σου είναι έτσι κι αλλιώς ατμοσφαιρική κι οι ήρωές σου μπορούν ν΄αφεθούν στην εκδίπλωση της προσωπικότητάς τους και των σκέψεών τους - αυτό είναι υπέραρκετό για ένα διήγημα.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Υπέροχη πλοκή. Μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το τέλος. Πολύ ρεαλιστικοί διάλογοι από πολύ δυνατούς χαρακτήρες, ακόμα και ο Σιν που υποτίθεται ότι δεν νιώθει πολλά! Το δίδυμο αυτό απογείωσε την ιστορία σου. Πρωτότυπη και ευρηματική ιδέα. Τουλάχιστον εγώ δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ όλο αυτό… Μου άρεσε πάρα πολύ και νομίζω ότι θα πονοκεφαλιάσω πολύ τώρα για την κατάταξη της λιστας. Καλή επιτυχία.

Edited by anysias
Link to comment
Share on other sites

Από τις πιο καλές ιστορίες και μπράβο! Πολύ πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιδέα η πόλη που

δεν έχει κατοίκους και έχουν μείνει μόνο δυο ολογράμματα/υπολογιστές να ελέγχουν ξανά και ξανά το τίποτα. Επίσης ενδιαφέρουσα και η "πρώην άνθρωπος" Μίρα, σε αντίθεση με τον "πρώην μηχανή" Σιν.

Επιτυχημένα δοσμένη η ατμοσφαιρα της ερήμου, της άδειας και θανατηφόρας. Επαγγελματικά γραμμένοι και οι διάλογοι. Πολύ λίγα λαθάκια στίξης και ορθογραφίας δε χαλάνε τη ροή του κειμένου. Η μόνη μου ένσταση είναι στις πληροφορίες: δε μας δίνεις αρκετές, ούτε με αρκετά παραστατικό τρόπο. Πώς έφτασαν τα πράγματα ως εκεί; Πώς ήταν η ζωή των ανθρώπων πριν από όλα αυτά; Η ζωή της Μίρα πριν γίνει αυτό που είναι σήμερα; Δεν ξέρω πώς θα μπορούσαν να λυθούν αυτά τα προβλήματα, ίσως με περισσότερες περιγραφές, αντί να καταλαμβάνουν τόσο μεγάλο μέρος οι διάλογοι. Να μην κόψεις διαλόγους, απλά να αυξήσεις τα υπόλοιπα. You've got it!

Link to comment
Share on other sites

Πρωτοτυπη η ιδεα του διηγηματος, κυριως με τον τροπο που την παρουσιαζεις. μου αρεσαν οι διαλογοι της δημιουργου και του Σιν, αλλα και η περιγραφη της ερημου και της πολης. ολο το διηγημα δινει τις πληροφοριες με εμμεσο τροπο και αυτο με κουρασε αρκετα καθως το διαβαζα. ναι μεν διατηρουσε ενα μυστηριο και μια γοητεια το γεγονος οτι παρουσιαζεις τα στοιχεια, σταδιακα και εμμεσα, αλλα απο την αλλη πολλες φορες εχανα την εξελιξη του διηγηματος και ξαναδιαβαζα για να καταλαβω. Απο την αρχη, ξεκινας χωρις να εξηγεις τι και πως συνεβη. οσο προχωραει η ιστορια τα ερωτηματικα αυξανονται και στο τελος εμεινα με πολλες αποριες, τις οποιες ισως και να μην επιασα με την αναγνωση.

Κατα τη γνωμη μου ισως θα ηταν καλυτερο να γραφεις με πιο ξεκαθαρο τροπο το τι συμβαινει. Γιατι στο συνολο του το διηγημα διατηρει ενα μυστηριωδες πεπλο ομιχλης που ξεδιπλωνεις ομορφα, αλλα πολυ αργα, ετσι ωστε στο τελος να μην εχει ξεκαθαρισει το τοπιο.

Γενικα, με γοητευσε ο μυστηριωδης, και εμμεσος τροπος γραφης και η ιδια η ιδεα της ιστοριας, αλλα σαν αναγνωστης κουραστηκα και δυσκολευτηκα να την διαβασω. οχι λογω γραφης, αλλα εξαιτιας των κρυμμενων εξηγησεων και των περιγραφων που δινονται μισες και μπερδευουν. Με πιο ξεκαθαρο γραψιμο και λιγοτερες αποριες, η ιστορια γινεται ολοκληρωμενη και πολυ δυνατη.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Α, μου άρεσε αυτό εδώ. Η σχέση ανθρώπου- μηχανής, η ομιχλώδης ατμόσφαιρα, η αίσθηση κενότητας, όλα αυτά μου άρεσαν αρκετά σαν στοιχεία. Πολύ ενδιαφέρουσα η σύλληψη και αξιοπρεπέστατη η εκτέλεση, δεν μου λείπουν -προσωπικά- εξηγήσεις. Θα ήθελα μόνο σε μερικές ΄φάσεις να δίνονταν πιο έντεχνα οι πληροφορίες, γιατί φαινόταν λιγάκι χτυπητό μέσα από τα λόγια του Σιν έτσι όπως τις αράδιαζε. Καλή επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα δύο φορές για να σχηματίσω την πλήρη κατανοητή εικόνα, διαδικασία που δεν με κούρασε καθόλου. Είναι καλογραμμένη επιστημονική φαντασία, όχι πρωτότυπο το θέμα της, με κέρδισαν όμως οι διάλογοι - η σχέση της Μίρας με τον Σιν. Οι πληροφορίες δίνονται με την σωστή, μικρή δοσολογία, και έτσι αποφεύγεται το εξαζητημένο info-dumping που θα μπορούσε να χαντακώσει το αποτέλεσμα.

 

Στο πλην: Δεν μου έδωσες μια πιο πλήρη περιγραφή της πόλης, ενώ είχες περιθώριο λέξεων.

 

Πρόσεξε αυτό το σημείο:

 

"Η γυναίκα ψυθίρισε κάτι, κοιτώντας ζαλισμένα το κατακόκκινο φόρεμα της."

Δηλαδή η φυγάς, κοιτώντας το ολόγραμμα της Μίρας με το κόκκινο φόρεμα. Η φυγάς είναι νέα χαρακτήρας, και μέχρι να αντηληφθώ τι παίζει δεν ξέρω αν εκείνη κοιτάζει το δικό της κόκκινο φόρεμα ή η Μίρα το δικό της, κλπ.

 

Και η σούπερ ουάου ε.φ. φράση του διηγήματος: "Η γωνία του θόλου"! Πόσες γωνίες έχει αλήθεια ένας θόλος; :tease:

 

Από τα καλά διηγήματα του διαγωνισμού που θα μου δυσκολέψουν την τοπ τριάδα.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Η απάντηση στο ερώτημά σου Ντίνο είναι όσοι και οι emo που τον χρησιμοποιούνε!

 

Πολύ καλή ιστορία, στρωτή αφήγηση, στρωτή δράση, ακόμα και οι διακοπές ανάμεσα στα χρόνια γίνονται σε σωστά σημεία. Από τις πλέον αξιόλογες ιστορίες του διαγωνισμού.

Link to comment
Share on other sites

Η γλώσσα σου είναι γλυκιά και κρτάει τον αναγνώστη. Τώρα η ιδέα σου δεν είναι και κάτι το πρωτότυπο και επίσης δεν κατάλαβα πολύ ξεκάθαρα την πλοκή. Αν και κάποιες στηγμές με έγγιξαν. Αυτά Καλή επιτυχία!

Link to comment
Share on other sites

Ωραία το έγραψες είχε ωραία ατμόσφαιρα, αλλά έμενα δεν μου άρεσε η ιστορία σου, παρά είναι επιστημονικής φαντασίας για τα γούστα μου . Αυτό ομως δεν παβει να είναι μια υποκειμενική μεμονωμένη γνώμη.Επίσης δεν μας εξήγησες το πώς οδηγηθήκαμε σε αυτήν την κατάσταση . Η διάλογοι σου ήταν όμως εκπληκτικοί και μπράβο σου .

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κωνσταντίνε, η ιστορία σου με άφησε με ένα χαμόγελο. Γλυκιά και τρύφερη, φευγαλέα μα και γήινη, η πόλη σου είχε κάτι το ιδιαίτερο –πέρα από την έλλειψη κατοίκων. Και μπορεί να μην κατάλαβα πώς ακριβώς έγινε αρχικά η μεταμόρφωση της Μίρας, μπορεί να μην μας λες ακριβώς μεταξύ ποιών ήταν εκείνος ο πόλεμος ή πόσο διήρκεσε, αλλά δε νιώθω να μου λείπει κάτι από αυτή την ιστορία. Μου άρεσε πολύ η σύλληψη αυτής της πόλης και μπράβο γι’αυτό! Στα συν και οι πετυχημένοι διάλογοι –πολύ τους απόλαυσα. Καλή επιτυχία σου εύχομαι!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ο λόγος ήταν πολύ οκ για μένα.

Δεν μπορώ να πω ότι μπήκα στη φάση από την αρχή. Στην πορεία ήρθαν μερικές εξηγήσεις (όχι κι οι πιο αναλυτικές, ωστόσο διαπίστωσα ότι δεν χρειαζόμουν πολλές περισσότερες) και το πράγμα πήγε καλύτερα. Από την ώρα που έκανε την εμφάνισή του το κορίτσι όλα κύλισαν ομαλά. Νομίζω πως μου άρεσε η ιστορία σου (ειδικά το αισιόδοξο κλείσιμο).

Μια σκέψη μου είναι ότι ίσως θα είχε ενδιαφέρον αν έριχνες περισσότερο βάρος στην αλλαγή του Σιν (όχι ότι έρχεται ξαφνικά, απλώς το αναφέρω γιατί η υπόθεσή του τραβούσε την προσοχή μου).

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..