Το τελευταίο μηδενικό

[Man_from_Earth]

Όνομα Συγγραφέα: Κωνσταντόπουλος Σπύρος

Είδος: αποκαλυπτική Ε.Φ.

Βία; πολλή

Σεξ; ελάχιστο

Αριθμός Λέξεων:3844

Αυτοτελής; Ναι

Το τελευταίο μηδενικό.pdf

Edited September 17, 2011 by Neschreimax

[Eugenia Rose]

Πολύ καλή ιστορία. Ζωντανοί διάλογοι, προσεγμένη πλοκή και κοσμοπλασία. Καλή γραφή, ευκολοδιάβαστη. Μου άρεσαν οι λεπτομέρειες και η σκοπιμότητα που είχες φτιάξει πίσω από τους νόμους. Πολύ καλή και η εξήγηση του καθηγητή. Επίσης αν και ήταν μια υποθετική δυστοπία, ο τρόπος που την παρουσίασες την έκανε αμέσως οικεία στα μάτια μου. Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να την παρακολουθήσω. Το Ε.Φ. το έχεις σίγουρα. Καλή επιτυχία!

 

Υ.Γ. Καμπά Νέλις; Ιάκωβος Καμπά Νέλις;

 

 

[northerain]

Σπερεςςςςςς

 

Μου άρεσε η γραφή σου, ήταν πολύ φυσική και οι διάλογοι επίσης. Νομίζω ότι κάπου στη μέση έκανες τρελό infodump και ακόμα και αν κατάφερες να το ''ντύσεις'' λίγο, είναι πολύ φανερό. Δεν ξέρω αν όλες οι εξηγήσεις ήταν απαραίτητες. Αν ήταν λιγότερες ίσως να μπορούσες να τις βάλεις στο κείμενο λίγο πιο φυσικά. Η πλοκή αυτή καθαυτή ήταν ενδιαφέρουσα και το τέλος καλό.

 

 

Έχω μια ερώτηση. Γιατί δεν μπορείς να μηδενιστείς απλά δίνοντας το υπόλοιπό σου σε κάποιον?

[Mindtwisted]

Λοιπόν, η γραφή σου ήταν καλή, δεν κόλησα πουθενά, οι διάλογοι μου φάνηκαν φυσικοί, είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα και η πλοκή μου άρεσε, μέχρι ένα σημείο.

Μετά βρήκα μερικά σημεία που σκάλωσα και τα θεωρώ αδυναμίες.

 

Πρώτον, μετά από κάποιο σημείο, με το λόγο στη λέσχη των μηδενικών, δίνεις πάρα πολλές πληροφορίες, που δεν θα με έιχαν ενοχλήσει τόσο, γιατί το κέιμενο κυλάει, αν πατούσαν σε στέρεη βάση.

Και εξηγώ:

 

Το πρόβλημα είναι οτι το περιβάλλον που καθορίζει την επιβίωση του ανθρώπου δεν είναι το τσιμέντο των μεγαλουπόλεων, αλλά οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής, η πρόσβαση στη γνώση κτλ.

Γενικά οι συμπεριφορές υπόκεινται σε φυσική επιλογή με τον ίδιο τρόπο όπως τα μορφολογικά χαρακτηριστικά, (Ονομάζονται εξελικτικές στατηγικές).

Στον άνθρωπο, δεν είναι το φυσικό περιβάλλον ο βασικός παράγοντας που καθορίζει την επιβίωση, γι' αυτό άλλωστε επιβιώνει τόσος κόσμος στις πόλεις, χωρίς πηγές τροφής όπως η γεωργία.

Έτσι, η εξήγηση οτι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν ωστε να συγκεντρώνουν κέρδος, δεν προκαλεί πρόβλημα, αλλά η δεύτερη με την αυτοκαταστροφικότητα είναι λάθος. Κι αυτό γιατί δεν πατάει στη σωστή βάση.

Νομίζω εξηγείται καλά και με το πρώτο κομμάτι και καλύτερα η δεύτερη πλευρά της εξήγησης να έλειπε.

 

Το δεύτερο πρόβλημά μου είναι το τέλος. Αφού πατάνε κουμπί για να συγχρονιστούν, γιατί δεν τους σκότωσαν και τους δύο, μετά να πάρουν του πτώμα του Λαχουρέτ με τη μηχανή αρκετά μακριά για να βγει εκτός εμβέλειας από το πτώμα της Σεζάρειας και μετά να συγχρονιστούν;

 

 

Καλή επιτυχία!

Edited September 25, 2011 by Mindtwisted

[alkinem]

Πραγματικά πολύ καλό.

 

Κατάφερες και ισορρόπησες εξαιρετικά ανάμεσα στα θέματατη ηθικής που ανακύπτουν στην ιστορία σου, στην απαραίτητη δράση και στο μεγάλο θέμα της εξέλιξης του ανθρωπίνου είδους.

 

Γλωσσικά σφάλματα δεν παρατήρησα, μπόρεσες να δώσεις μιαν αρκετά σαφή εικόνα του μελλοντικού κόσμου που έπλασες και για τα πλαίσια του διαγωνισμού, η ιστορία σου ήταν ολοκληρωμένη. Ανεξάρτητα από το διαγωνισμό όμως, σκέψου το ενδεχόμενο να συνεχίσεις να γράφεις και άλλες ιστορίες τοποθετημένες σε αυτόν τον κόσμο. Θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον.

 

Οι εντυπώσεις που μου άφησε η ιστορία ήταν πάρα πολύ καλές. Συνέχισε έτσι.

[Man_from_Earth]

(omerta)

Edited September 25, 2011 by Neschreimax

[Mindtwisted]

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι δεν φταίει το φυσικό περιβάλλον των πόλεων, δηλαδή το τσιμέντο, τα κτήρια κτλ. Απλοποιείς πολύ τα πράγματα για να τα φέρεις εκεί που εσύ θέλεις.

 

Επίσης δεν είναι μόνο τα γονίδια που καθορίζουν τη συμπεριφορά του ανθρώπου, για παράδειγμα γιατί κάποιος να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να σώσει έναν άγνωστο σε ένα ατύχημα. Με βάση την θεωρία της εξέλιξης αν δεν μοιράζονται κάποιο αριθμό γονιδίων αυτή η συμπεριφορά δεν εξηγείται. Δεν μπορεί να υπάρξει γονιδιακό πρότυπο που να αποκλείει την ηθική, γιατί είναι καθαρά νοητική διαδικασία, εκτός από κάτι που θα προκαλούσε παράνοια. Αλλά πόσοι παρανοικοί σκιζοφρενείς κτλ αν ήταν έτσι από τη γέννησή τους θα επιβίωναν για να τεκνοποιησουν κι όλας, χωρίς να τους κλείσουμε σε ίδρυμα.

 

Επίσης αυτοί που σκοτώνουν άμεσα, όπως οι κυνηγοί σου, δεν έχουν μεγάλα οφέλη στην κοινωνία μας, γιατί αντιμετωπίζονται σαν απόβλητοι.

Επιπλέον αυτοί που συγκεντρώνουν μεγάλη ποσότητα πλούτου αποτελούν πολύ μικρή μερίδα του συνολικού πληθυσμού και οι περισσότεροι δεν χρησιμοποιούν τον απροκάλυπτο φόνο ως μέσο, είναι διαφορετικός ο χαρακτήρας τους. Οι φτωχοί και οι μεσαίου πλούτου άνθρωποι, που πολλές φορές είναι ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν, κάνουν πολύ περισσότερα παιδιά από τους υπόλοιπους, άρα έχουν μεγαλύτερη αντιπροσώπηση στην επόμενη γενιά.

 

Το πρόβλημα με το έγκλημα στις πόλεις, από άποψη εξέλιξης είναι και θέμα ενδοειδικού ανταγωνισμού, δηλαδή επειδή η πυκνότητα του πληθυσμού είναι μεγάλη και οι πόροι δεν είναι αρκετοί, υπάρχει τριβή μεταξύ των ατόμων. Όμως, στον άνθρωπο παίζουν ρόλο και χίλια δυο άλλα, όπως η μόρφωση, το κοινωνικό υπόβαθρο, η πολύπλοκη ψυχοσύνθεση, που εξαρτάται περισσότερο από τον τρόπο ανατροφής παρά από τους γονιδιακούς χαρακτήρες.

 

Παράδειγμα, κάποιος μπορεί να είναι ευερέθιστος, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι θα γίνει και δολοφόνος. Και κάποιος μπορεί να είναι ευαίσθητος και να μην ενδιαφέρεται για το κυνήγι του κέρδους, παρα μόνο για τα βασικά ώστε να έχει μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνει οικογένεια και μάλιστα, συχνά, αυτοί οι άνθρωποι έχουν πιο πολλά παιδιά από άτομα καριέρας.

 

Επιπλέον, η ισορροπία της φύσης δεν είναι τόσο εξιδανικευμένη όσο παρουσιάζεται. Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει φαινομενική ισορροπία, αλλά με μεγάλες διακυμάνσεις, σε κάποιες άλλες ολόκληροι πληθυσμοί χάνονται ξαφνικά και επιζούν πολύ λίγα άτομα και ολόκληρα είδη εξαφανίζονται πολύ εύκολα, και χωρίς την παρεμβολή του ανθρώπου. Επίσης, ναι ο άνθρωπος καταστρέφει το περιβάλλον, εξαντλεί τους πόρους και αυτό είναι αυτοκαταστροφικό, όμως είναι κάτι που οφείλεται κυρίως σε αδιαφορία όχι σε παρανοϊκές τάσεις και δεν επηρεάζει μεμονωμένα τα άτομα αλλά όλο τον πληθυσμό και μόνο μακροπρόθεσμα, άρα δεν υπόκειται σε φυσική επιλογή η οποία δρα στο επίπεδο του ατόμου. Αν δεν ανακυκλώσεις τα σκουπίδια σου, δεν επηρεάζεται άμεσα η επιβίωσή σου.

 

Το διήγημά σου είναι καλό, αλλά καλύτερα να αλλάξεις λίγο την εξήγηση, που νομίζω αυτή είναι και το infodump και να έχεις και χώρο να εξηγήσεις καλύτερα το τέλος.

 

Αυτά, (μπορεί να ξέχασα και τίποτα)

 

Τέλος, στα πλαίσια των διαγωνισμών συνηθίζεται οι συγγραφείς να μην σχολιάζουν το διήγημά τους πριν το τέλος της ψηφοφορίας.

 

Καλή επιτυχία!

Edited September 25, 2011 by Mindtwisted

[Man_from_Earth]

Τέλος, στα πλαίσια των διαγωνισμών συνηθίζεται οι συγγραφείς να μην σχολιάζουν το διήγημά τους πριν το τέλος της ψηφοφορίας.

ups δεν το είχα προσέξει!

[DinoHajiyorgi]

Μου άρεσε. Από τα λίγα διηγήματα που είχε δράση και περιπέτεια και διαβαζόταν σαν ένα κόμικ. Δεν πολυπρόσεξα όποιες αδυναμίες καθώς με απορόφησε και με πήγε τρεχάτο ως το φινάλε του.

[Mesmer]

Ωραία ιδέα, με γρήγορο ρυθμό και πολύ καλή εξέλιξη. Πολύ καλογραμμένο και κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.

 

Κάποια πράγματα τα εξήγησες σε παραπάνω σχόλιό σου, αλλά εγώ θα αναφέρω τις απορίες μου, επειδή μου έμειναν όταν πρωτοδιάβασα το κείμενο.

 

Αν και οι νόμοι είναι μια πολύ καλή ιδέα και γενικά ο κόσμος μέσα στον οποίο είναι τοποθετημένοι είναι πολύ ενδιαφέρων, παρόλ’ αυτά, η διατύπωσή τους αφήνει μερικά κενά. Πχ Φόνος μηδενικού σε κάνει μηδενικό, όπως φάνηκε στο διήγημα, για να αποκτήσεις την περιούσια κάποιου θα πρέπει να γίνει κάποιος συγχρονισμός, που απ’ ό,τι κατάλαβα γίνεται από τον κάτοχο του τσιπ, άρα μπορεί να επιλέξει να μην γίνει ο συγχρονισμός. Ή αν κάνει το φόνο με κάποιο δηλητήριο και βρίσκεται μακριά; Ο πρώτος νόμος κάνει τη δολοφονία να φαίνεται ως κάτι το φυσικό. Μου είναι δύσκολο να αποδεχτώ μια κοινωνία που θα ήταν τόσο ανοιχτή στο φόνο. Σαν να σου λέει, πρέπει να σκοτώσεις κάποιον αν θέλεις να επιβιώσεις.

 

Πάντως, περίμενα τον ήρωά σου πιο ψυλλιασμένο για κάποιες καταστάσεις.

 

Ωραία η κοσμοπλασία, αλλά θα ήθελα ένα καλύτερο υπόβαθρο. Ναι, ίσως δεν ήταν αρκετός ο χώρος, αλλά και πάλι εγώ θα το ήθελα το καλύτερο υπόβαθρο.

 

Γενικά, μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και μου άρεσε ο τρόπος που έκλεισε.

 

 

[niceguy0973]

Κινηματογραφική ιστορία που νομίζω θα μου άρεσε να την δω. Αρκετά ζωντανή με καλοφτιαγμένους διαλόγους. Μια αξιόλογη προσπάθεια. Καλή επιτυχία!

[Roland]

Πολυ δυνατη ιστορια με κινηματογραφικη δραση και πολυ ωραια στημενους διαλογους.. Και μαζι με ολα αυτα και μια πολυ καλη πλοκη που κραταει εντονο το ενδιαφερον του αναγνωστη.. Απο τις πολυ καλες συμμετοχες..Σου ευχομαι καλη επιτυχια.

[mman]

(Στα σχόλιά μου πιθανόν να επαναλαμβάνω προηγούμενα σχόλια άλλων. Το κάνω, αφενός για να μην ψάχνω τι να αφαιρέσω από τα ήδη έτοιμα σχόλιά μου και αφετέρου γιατί έτσι επιβεβαιώνω / ενισχύω αυτά που επαναλαμβάνω.)

 

Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ιδέα, αλλά για να επικρατήσει μια τέτοια γενετική μετάλλαξη, θα χρειάζονταν πολύ περισσότερα χρόνια από σήμερα. Ο κόσμος που παρουσιάζεις μοιάζει με σχεδόν αυριανή κοινωνία.

Απορίες / ζητημάκια αληθοφάνειας και πλοκής:

Γιατί δεν φορούσαν όλοι μηδενικά, ώστε να παριστάνουν τα μηδενικά για αυξημένη ασφάλεια; (Κάτι που στην πορεία θα ακύρωνε τη χρησιμότητα του να φοράς ένα μηδενικό.)

Δεν μπορούσαν να χαρίσουν / παραχωρήσουν ένα μέρος ή και το σύνολο του υπόλοιπού τους; Αν ναι, θα μπορούσε ο Λαχουρέτ να μηδενιστεί χωρίς να μπει σε όλον αυτόν τον κίνδυνο.

Αν το υπόλοιπο αντιστοιχεί στην τρέχουσα ρευστή περιουσία του καθενός, τότε πώς τα μηδενικά είναι τόσο άνετα που μπορούν να έχουν και κοινωνική ζωή; Θα περίμενε κανείς να λιμοκτονούν.

Ο Λαχουρέτ πολύ εύκολα εμπιστεύθηκε τον Χιντς. Θα έπρεπε τουλάχιστον να ρωτήσει πρώτα για τη διαδικασία.

Ο Μπάρι σκοτώνει τον Χιντς πισώπλατα, αλλά το μαχαίρι του καρφώνεται στην κοιλιά του.

Γιατί, αφού ο Μπάρι είχε καλές προθέσεις, τον πήγε στη Λέσχη του Χιντς που ήταν κυνηγός; Γιατί δεν τον πήγε κατευθείαν στην αληθινή Λέσχη;

Πώς στεκόταν όρθια (π.χ. η πολυτέλεια του ουίσκι) μια τέτοια οικονομία, αφού όλοι έμεναν σπίτια τους και η διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών ήταν τόσο επικίνδυνη;

Η συνεννόηση των μηδενικών θα γινόταν πολύ πιο εύκολα και ακίνδυνα μέσω internet.

Σχεδόν διακοσμητική η Σεζάρια. Πολύ μικρή η χρησιμότητά της.

Τυπικό χολυγουντιανό λάθος: Φιλειρηνικός τύπος που δεν θέλει και δεν έχει σκοτώσει ποτέ κανέναν, μέσα σε μια στιγμή βρίσκει τον διακόπτη του αυτόματου σε ένα όπλο που πιάνει για πρώτη φορά και σκοτώνει τέσσερεις οπλισμένους επαγγελματίες.

Στα θετικά η ιδέα των κυνηγών και η εξαίρεση των μηδενικών. Ναι, είναι και τα δύο χρησιμοποιημένα (ειδικά οι κυνηγοί) αλλά η σύνδεσή τους με την εξέλιξη είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Αν κατάφερνες να κάνεις την παρουσίαση της ιδέας να στέκει καλύτερα (π.χ. ο κόσμος σου να μοιάζει πολύ λιγότερο με μια –χμμ – «ομαλά» λειτουργούσα κοινωνία και οικονομία όπως η δική μας) η ιστορία θα κέρδιζε σε πολλά επίπεδα.

[Ροη]

Πολύ έξυπνη ιδέα, αν και έπρεπε να διαβάσω τρεις φορές την κάθε παράγραφο για να καταλάβω τον τρόπο σκέψης των κατοίκων αυτής της κοινωνίας, μέσα στα πλαίσια που μας τους παρουσίασες. Δεν κατάλαβα πως ακριβώς έγινε κυνηγός στο τέλος(ουσιαστικά περισσότερο, παρά νοητικά). Ωραία ιστορία όμως, με πολύ έξυπνη και πρωτότυπη ιδέα, ίσως αν είχε το χώρο να αναπτυχθεί περισσότερο και όχι τους περιορισμούς του διαγωνισμού να ήταν πιο αποτελεσματική για μένα η απόδοση της.

[Guest old#2065]

Φίλε Σπύρο

Θα στο πάω όπως το γνωστό ανέκδοτο.

"Σού έχω ένα δυσάρεστο και ένα ευχάριστο νέο"

Πρώτα το δυσάρεστο.

Λόγω του περιορισμού του διαγωνισμού, αναγκάστηκες να συμπυκνώσεις πληροφορίες και να έχεις αντικρουόμενα η αδιευκρίνιστα στοιχεία στην ιστορία. Τα έχουν επισημάνει οι φίλοι που προηγήθηκαν.

 

Και τώρα τα ευχάριστα.

 

Αγόρι μου έχεις στα χέρια σου ένα σενάριο, που αν το δουλέψεις και το εμπλουτίσεις, θα έχεις ένα έργο που ευχαρίστως θα πήγαινα να το δώ στο σινεμά. Και δράση έχει, και πρωτότυπα στοιχεία έχει και σεξ σηκώνει και έχει μια ωραιότατη ανατροπή στο τέλος.

Καλή επιτυχία.

[lizbeth_covenant]

Εμενα μου άρεσε πολύ αυτή η ιστορία! Μπράβο! Ήταν πολύ έξυπνη και πρωτότυπη η ιδέα σου (τουλάχιστον για μένα) και η γραφή σου ωραία! Η πλοκή ήταν περίεργη, είχε αγωνία, ανατροπές και περιπέτεια!! Τη διάβασα ευχάριστα και έγινε μια απ' τις αγαπημένες μου ως τώρα!!

 

Αλλά εκεί που με χάλασε λίγο είναι εκεί που ήθελες να περάσεις όλο αυτό σαν γενετική μετάλλαξη. Δε με έπεισε καθόλου κάτι τέτοιο.... Θα προτιμούσα να μην είχες μπερδέψει το dna.

 

Πέρα απ' αυτό έμεινα πολύ ευχαριστημένη με αυτή την ιστορία. Και αν είχε άλλα προβλήματα, εγώ προσωπικά δεν τα πρόσεξα ή τα προσπέρασα πολύ εύκολα, γιατί τα υπόλοιπα με τράβηξαν!

 

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό!

[TheTregorian]

Πολύ ωραία, έξυπνη και αρκετά πρωτότυπη ιστορία. Το κυνήγι για το χρήμα η εξέλιξη κι ο μόνιμος στόχος μιας κοινωνίας... έξυπνο κι όχι πολύ μακριά από μας! Δεν ξέρω κατά πόσο ένα τέτοιο θέμα μπορεί να περάσει στα γονίδια ενός ανθρώπου, αλλά το δέχομαι στα πλαίσια του Φ απ' το ΕΦ και προχωράω. Μ' άρεσαν πολύ οι σκηνές που παρουσίαζες, η όλη εξέλιξη, η γραφή σου που ήταν όσο σκληρή επέβαλλε η ιστορία. Μ' άρεσε η ιδέα των κυνηγών, το ευφυέστατο κομμάτι με τα μηδενικά, τα διάφορα twist στην ιστορία που πραγματοποιούνται. Κάνεις μια μικρή γκέλα εκεί με την ανάγνωση του επιστημονικού κειμένου που γίνεται ξαφνικά στατικό το διήγημα, καθώς και με το απότομο τέλος, αλλά κατά τ' άλλα είναι σχεδόν άψογο για τα δικά μου γούστα! Λείπουν δυο - τρία πραγματάκια για να με κάνουν να κατανοήσω τον κόσμο 100% αλλά μου αρκεί το 80% που έχω γι' αυτό το διήγημα. Ήθελες σίγουρα αρκετό χώρο ακόμα, αλλά εμένα δε μου έλειψε σημαντικά κάτι. Ελπίζω να δω στην πορεία κάτι μεγαλύτερο από 'σενα πάνω σ' αυτό τον κόσμο!

 

Συγχαρητήρια από 'μένα και καλή επιτυχία!

Edited September 27, 2011 by TheTregorian

[Cassandra Gotha]

Καταρχήν, να πω για τη γραφή, γιατί μου έκανε εντύπωση: στην αρχή με κούρασε, παραλίγο να αντιπαθίσω το κείμενο, γιατί το βρήκα καπως φλύαρο και με στυλ που δεν μου αρέσει. Αλλά όσο προχωρούσες το έκανες πιο ντόμπρο, χωρίς ψευτομαγκιές και κουνήματα. Το διάβασα μέχρι τέλους με καλό ρυθμό, χωρίς να χάσω τη συγκέντρωσή μου.

 

Μου άφησε περίεργη αίσθηση όμως αυτό το διήγημα. Δεν μου φάνηκε ολοκληρωμένο. Γι' αυτό και νιώθω αναποφάσιστη. Μου άρεσε; Δεν μου άρεσε; Θα μπορούσε να μου αρέσει.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι στα σχόλια που έχουν ήδη γίνει, αλλά το σίγουρο είναι ότι με έβαλες σε σκέψεις.

 

Μία ιδιαίτερη συμμετοχή.

[deadend]

Πολύ καλός τίτλος και εντυπωσιακή παρουσίαση της ιστορίας. Οι ήρωες σου είναι ευχάριστα χάρτινοι, δλδ θα ήταν τέλειοι σε ένα κόμιξ, σε ένα παιχνίδι, κλπ

 

Το σκηνικό είναι κλασικό ΕΦ. Η ιδέα του μηδενισμού τέλεια, δίνει ένταση και ρυθμό.

 

Δούλεψε το σαν σενάριο και πήγαινε το στον διαγωνισμό του T-short ή προσπάθησε να βρεις τρόπο να το κάνεις κόμιξ. Είμαι σίγουρη ότι με έναν καλό σχεδιαστή θα μπορούσατε να το βάλετε σε συνέχεις σε κάποιο έντυπο.

 

 

 

 

Καλή επιτυχία

 

 

 

[dagoncult]

-Ωραία ιστορία. Με κράτησε ως το τέλος.

-Ο κόσμος που έπλασες ήταν ενδιαφέρων, ζοφερός και κατά τη γνώμη μου αρκετά αληθοφανής.

-Νομίζω θα ήθελα μια κάπως μεγαλύτερη αναλογία διαλόγων/πληροφοριών (όχι τίποτα τρομερά πράγματα, απλώς οι πληροφορίες ήταν αρκετούτσικες).

-Η συνέχεια της ανάγνωσης του λόγου του Νέλις, μου έκατσε σαν εξήγηση που μπήκε για να φέρει μπροστά το θέμα Εξέλιξη, όμως επειδή ταυτόχρονα τροφοδοτεί την μετέπειτα δράση του ήρωα, μπορώ να πω ότι δεν με πείραξε και ιδιαίτερα.

-Θα μου άρεσε αν ήταν κάπως πιο ατμοσφαιρικό. Ίσως θα βοηθούσαν σ’ αυτό μερικές πιο δυνατές περιγραφές.

-Αν και, όπως έγραψα στην αρχή, η ιστορία με κράτησε μέχρι το κλείσιμο, ωστόσο έχω την εντύπωση ότι ‘άκουγα’ τον αφηγητή πιο ‘δυνατά’ απ’ όσο ήθελα. Θα με ενδιέφερε να μου πει κάποιος αν έχει κάποια γνώμη για το ζήτημα. Θα με βοηθούσε να καταλάβω αν έχει βάση ο προβληματισμός μου ή αν είναι όλα αυτά στο κεφάλι μου.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, εννοώ εκφράσεις του στυλ: ‘’Μερικές ώρες αργότερα, ο Λαχουρέτ απολάμβανε μια μπύρα στο Σημείο του μηδενός, παρέα με άλλους νεοεισερχόμενους’’.

‘’Ο Λαχουρέτ δεν το πίστευε πως την πάτησε’’.

 

 

-Το θετικότερο στοιχείο ήταν για ’μένα το γεγονός ότι η ιστορία έμοιαζε να θέλει να πει κάτι. Τις γουστάρω αυτού του είδους τις ιστορίες.

-Όπως κι ο Mindtwisted, είχα ένα ζήτημα κατανόησης σχετικά με

την εξέλιξη (μέσω φυσικής επιλογής) προς το αυτοκαταστροφικό μοντέλο.

 

 

Μπραβο για το Τελευταίο Μηδενικό.

[khar]

Από τα πολύ καλά διηγήματα του διαγωνισμού. Έχεις αυτούς τους έξυπνους νόμους που δικαιολογούνται επαρκώς, καλή πλοκή και εντυπωσιακές ανατροπές. Ένα πρόβλημα είναι ότι δεν πείθεσαι εύκολα ότι μια τέτοια κοινωνία λειτουργεί. Επίσης, χωλαίνει κάπως προς το τέλος όπου ο λόγος που εκφωνείται είναι υπεβολικά μεγάλος και αλλάζει εντελώς το γοργό ρυθμό του διηγήματος μέχρι εκείνη τη στιγμή. Επίσης, ο ήρωας πολύ εύκολα μετατρέπεται από μηδενικό σε κυνηγό. Γενικά συμβαίνουν πολλά πράγματα σε λίγο «λογοτεχνικό» χρόνο κι αυτό σε μερικά σημεία κουράζει. Ένα διπλάσιο σε μέγεθος διήγημα θα ήταν ίσως πολύ πιο καλή φόρμα για να έχεις την «άνεση| που χρειάζεσαι να μεταφέρεις όλες τις πληροφορίες και να κρατήσεις σταθερό ρυθμό.

 

 

[Big Fat Pig]

Τρελή ιδέα. Με την καλή έννοια Kαλή ατμόσφαιρα και δράση με ανάλογη κορύφωση. Μου έδωσε την αίσθηση ότι πρόκειται για κάποιο διεστραμμένο παιχνίδι. Ή ένα πείραμα. Όχι για μια ζωντανή και σε λειτουργία κοινωνία.

 

Υπάρχουν επίσης μερικά ζητήματα που δεν μπορώ να ξεπεράσω π.χ.

Νόμος: Όλοι οι εισερχόμενοι σε κατάστημα τίθενται σε προσωρινή κατάσταση μηδενισμού μέχρι την έξοδό τους από το κατάστημα.

ΟΚ. Αυτό προφανώς είναι για να μπορούν να ψωνίζουν οι άνθρωποι και να μη γίνεται σφαγή στα μαγαζιά. Αλλά τότε πώς πλήρωναν; Με τι λεφτά; Και ποιο το νόημα όταν οι κυνηγοί μπορούν να στήσουν καρτέρι έξω απ' τα καταστήματα; Τέτοια ερωτήματα είχα συνέχεια καθώς διάβαζα κι αυτό δεν βοήθησε πολύ. Σκέφτομαι ότι αν το κείμενο πόνταρε στον συμβολισμό, με την άνεση που φαίνεται να έχεις στο γράψιμο, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα και η τρελή ιδέα θα κέρδιζε πολλούς πόντους.

[aScannerDarkly]

Γενική εντύπωση - καλή.

Πρώτη παρατήρηση μετά την ανάγνωση: Επιτέλους κάτι που είναι - τελικά - σίγουρα εντός θέματος. (Είχα την εντύπωση ως τώρα ότι το θέμα του διαγωνισμού το είχαμε ξεχάσει εντελώς).

Το κακό είναι το ότι είναι εντός θέματος είναι ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα του διηγήματος. Αλλά ας ξεκινήσω από την αρχή.

 

Η αρχική ιδέα είναι από καλή έως πολύ καλή. Έπρεπε όμως να τη σκεφτείς παραπάνω, ώστε αυτή η πραγματικά καλή ιδέα να μην μπάζει - και μπάζει από πολλά σημεία.

Πρώτ' απ' όλα, και λιγότερο σημαντικό, ο τρίτος κανόνας είναι διατυπωμένος λάθος. Τόσο λάθος, σχεδόν μέχρι το τέλος αναρωτιόμουν "και γιατί τόση φαγούρα πια με τις μονάδες τους;". Η διαφορά είναι ελάχιστη, αλλά σημαντική: Υπόλοιπο 100000 ...

 

Στα πιο δύσκολα τώρα. Τελικά, πού αποσκοπούν οι νόμοι αυτοί; Να τους βάλουν να αλληλοσκοτωθούν, ώστε κάποια στιγμή να τους στείλουν κάπου αλλού; Δε με πείθει. Ιδίως όταν λες ότι υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα. Αν δεχτούμε την υπόθεση της μετάλλαξης, ένα ον αδίστακτο και αδηφάγο, δε χρειάζεται νόμους για να μείνει έτσι. Ίσα ίσα, που περισσότερο θα τρέφει η αναρχία το αιμοβόρο του συναίσθημα. Ο νόμος με το κατάστημα είναι επίσης μεγάλο θέμα (τι θα τα κάνουν τα λεφτά τους αν δεν μπορούν να τα έχουν μέσα στα καταστήματα;), που ούτε καν λύνει το θέμα για το οποίο δημιουργήθηκε - δε θα μπορούσαν να τη στήνουν κάμποσοι έξω από τα καταστήματα και να θερίζουν κόσμο;

Νομίζω ότι οι νόμοι και οι βασικές αρχές της - επαναλαμβάνω, πολύ καλής - ιδέας σου θέλουν αναθεώρηση ώστε να γίνουν πιο πειστικοί.

 

Το να φοράει κάποιος απλώς ένα μηδενικό πάνω του είναι πολύ πολύ εύκολο τέχνασμα για να προστατεύσει στα σοβαρά από τους κυνηγούς. Ο Λαχουρέτ φαίνεται υπερβολικά ευκολόπιστος όταν πηγαίνει στη "λέσχη", αλλά και η ίδια σκηνή μού θυμίζει b-movie - τον δένει στην καρέκλα του οδοντογιατρού (γιατί;) και μετά παλεύουν από πάνω του. Και, τέλος πάντων, γιατί δεν πάει κάπου να ξοδέψει απλά όλα του τα λεφτά;

 

Η γυναίκα έχει μια παρουσία "γλάστρας", ενώ από την άλλη ο ήρωας φαίνεται διατεθιμένος να την προστατεύσει από κινδύνους ενώ μόλις την έχει γνωρίσει (άσε που αναπαράγεται το κλισέ μοτίβο αδύναμη γυναίκα - άντρακλας που καθαρίζει τους εχθρούς).

 

Ο λόγος του επιστήμονα είναι ένα τέχνασμα για να αποκαλυφθεί η θεωρία του. Θα μπορούσε να γίνει με καλύτερο τρόπο, θα μπορούσε και με χειρότερο. Αυτό όμως που μου χτύπησε άσχημα ήταν ότι είναι "διάσημος ερευνητής". Διάσημος ερευνητής, ενώ κινείται σε λέσχες υπόγειες και παράνομες; Κι ακόμα περισσότερο, γνωστός σε έναν ήρωα που μόλις έχει βρεθεί στο περιβάλλον αυτό; (Το ότι τον λένε σχεδόν Καμπανέλλη ήταν ίσως χαριτωμένο, αλλά το όνομα δεν ταιριάζει με των υπολοίπων).

 

Τέλος, όλη η θεωρία περί γενετικής μετάλλαξης και της αμφίδρομης σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον δε με πείθει. Θα προτιμούσα μάλλον μια περισσότερο κοινωνιολογική θεώρηση. Βέβαια, αν εσύ το θέλεις έτσι, προφανώς κι έτσι να το κρατήσεις, αλλά ίσως τότε να πρέπει να παλέψεις να πείσεις περισσότερο τον αναγνώστη.

 

Α, ναι. Και η σκηνή "μη με σκοτώσεις γιατί θα γίνει αυτό κι αυτό και θα μηδενιστείς" παραήταν κινηματογραφική για τα γούστα μου.

 

Όπως βλέπεις, έχω ξεπεράσει τον εαυτό μου στις παρατηρήσεις. Αυτό γίνεται για έναν και μόνο λόγο: Γιατί εδώ υπάρχει μια πραγματικά καλή ιδέα - και ως τέτοια, έχει πολύ δύσκολο χειρισμό - και μια γραφή με άνεση και ταλέντο. Ενδιαφέρον, με προοπτικές να γίνει στ' αλήθεια καλό.

 

ΥΓ: Τελεία έξω από τα εισαγωγικά και - παρακαλώ - άλλο φύλλο κι άλλο φύλο. Για κάποιο λόγο το βλέπω συνέχεια λάθος τελευταία.

[Asgaroth]

Υπέροχο!Εξαιρετικό. Με ρούφηξε μέσα του! Τόσο ευφάνταστο, καλογραμμένο, καυστικό για την πορεία της κοινωνίας μας, εντάσσει κατευθείαν τον αναγνώστη στον σκοτεινό κόσμο που δημιούργησες. Ειρωνικό (μιας και αυτό που ήθελε να τους πει ο μελετητής ήταν να είναι διακριτικοί μέχρι να αλληλοεξοντοθούν οι άλλοι) και ευρηματικό στο τέλος του. Το μόνο που δεν εξηγήθηκε αρκετά είναι το τι συμβαίνει στην λεγόμενη ειδυλιακή πολιτεία τους και πως εντάσεται στο γενικότερο κλίμα.

[Loch Moors]

Έχω να πω: Ουάου! Πάρα πολύ ωραία πλοκή, καλογραμμένη και όμορφα δομημένη για τον συγκεκριμένο αριθμό λέξεων. Μου θύμισε και λίγο οργουελιανή ατμόσφαιρα στο σημείο

 

που οι κυνηγοί εισβάλουν στη λέσχη

 

 

 

το μόνο που μπορώ να επισημάνω ως λιγότερο καλό είναι

 

η κάπως κινηματογραφική περιγραφή της σκηνής της ταράτσας στο τέλος, που (για μένα) μου έκανε λιγάκι χολυγουντιανή εξέλιξη στον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή

 

αλλά ακόμα κι αυτό είναι μια τελείως προσωπική εντύπωση που σίγουρα δεν μειώνει την ποιότητα του κειμένου σου.

 

Μπράβο και καλή τύχη με τον διαγωνισμό!!;)