niceguy0973 Posted September 19, 2011 Share Posted September 19, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Νεκτάριος Μπουτεράκος Είδος: Επιστημονική φαντασία Βία; Ελαφρώς Σεξ; Ελαφρώς Αριθμός Λέξεων: 3850 Αυτοτελής; Ναι Nethunia.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted September 24, 2011 Share Posted September 24, 2011 Ωραία ιστορία με υποβρύχια δυστοπία. Είχες καλή πλοκή και χαίρομαι που δεν την ανέβασες αμέσως αλλά την δούλεψες παραπάνω. Έχω μερικές παρατηρήσεις που έπιασε το μάτι μου στο κείμενο. Φαίνεται εντυπωσιασμένος από τις τρίχες των αρχαίων ανθρώπων στο πρόσωπο αλλά από ότι κατάλαβα και αυτός έχει ένα μουσάκι στο πιγούνι. Λες ότι με την Mag-2A είχε συνευρεθεί ξανά μαζί της ερωτικά αλλά διαφορετικά. Πόσο διαφορετικά ώστε να είναι τόσο πρωτόγνωρη αυτή η εμπειρία; Δεν ανέφερες πως κάνανε έρωτα τώρα στο νέο πολιτισμό. Ο βυθός έχει πολλά και έντονα χρώματα όπως και οι υποθαλάσσιοι οργανισμοί που ζουν εκεί, όχι μόνο μαύρο, άσπρο και γκρι. Λες σε ένα σημείο ότι θα καθοδηγούνταν από το ένστικτο σαν τα άλλα πλάσματα τις θάλασσας. Μα άμα είχαν αναπτύξει την νοημοσύνη τους δεν θα καθοδηγούνταν από το ένστικτο. Νομίζω αυτό προσπαθούσε η Κυβέρνηση να αποφύγει, τις ενστικτώδεις εκφράσεις συναισθημάτων. «Σε λίγο δεν θα διαφέρουμε από τα ζώα. Τι να την κάνουμε την εξελιγμένη τεχνολογία, αν δεν υπάρχει η φλόγα μέσα μας;». Μα αφού χρησιμοποιούν τεχνολογία και λειτουργούν κυρίως διανοητικά πως δεν θα διαφέρουν από τα ζώα; Ένστικτο ήταν η ερωτική συνεύρεση και το χαμόγελο. Άλλο αν το είχαν ξεμάθει. Στο τέλος πέθανε από τον ήλιο ή από την πληγή; Διότι αναφέρεις πως τελικά ο κόσμος είναι και πάλι κατοικήσιμος. Μου άρεσε η ανατροπή στο τέλος ότι ο κόσμος τελικά μπορεί να κατοικηθεί. Πιστεύω θα ήταν καλύτερο αν απέκρυπτες αυτό το γεγονός και είχε σίγουρο το θάνατό του, αλλά μόλις έφτανε στην επιφάνεια του νερού μετά το πρώτο σοκ έβλεπε ότι ζει. Θα ήταν πιο έντονη η ανατροπή. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Πολύ καλή ιστορία. Ο φανταστικός κόσμος που περιγράφει από τους πιό ολοκληρωμένους και διαφορετικούς του διαγωνισμού. Αν δεν υπήρχαν κάποια διηγήματα με άρτια λογοτεχνική δομή, ίσως και για την πρώτη τριάδα. Μου άρεσε. Καλή επιτυχία Νεκτάριε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Πολύ καλό. Αν και όχι πρωτότυπη η ιδέα σου, το ότι έβαλες την ανθρωπότητα να έχει υποχωρήσει, λόγω κάποιας μεγάλης καταστροφής, στα βάθη τηςθάλασσας και όχι στον, πολύ πιο συνηθισμένο, υπόγειο κόσμο, σίγουρα έδωσε κάποιους πόντους στην ιστορία. Έπαιξες πολύ καλά με την ιδέα της θυσίας του ενός για το συμφέρον των πολλών κι έτσι ο πρωταγωνιστής σου είναι ένας πραγματικός ήρωας,με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Μου άρεσε η ιδέα πως η τεχνολογική εξέλιξη συνοδεύτηκε από μια πνευματική οπισθοδρόμηση. Είναι ακριβώς το μονοπάτι που βαδίζουμε οι άνθρωποι τώρα. Χειρίστηκες αρκετά καλά τη γλώσσα, αλλά δε μπόρεσες να αποφύγεις κάποια τρανταχτά εκφραστικά σφάλματα. Λες σε κάποιο σημείο Ήταν γυμνός και απροκάλυπτος πάνω σε ένα κρύο τραπέζι. Το σωστό θα ήταν«γυμνός και ακάλυπτος», αν και το ακάλυπτος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πλεονασμός. Έφτανε το γυμνός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Ωραία ιδέα και διαβάζεται εύκολα. Κράτησε το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος, λόγω του ότι ήθελα να εξερευνήσω τον άγνωστο και μυστηριώδη κόσμο της Nethunia. Οι ενστάσεις μου βρίσκονται σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι η κοινωνία που έχει σκοπό να εξαφανίσει κάθε είδους συναίσθημα. Είναι κάτι που το έχουμε δει πολλές φορές και πλέον για να κάνει εντύπωση χρειάζεται και κάτι διαφορετικό, που δεν υπήρχε εδώ. Το δεύτερο είναι η πρόδηλη αναφορά στα θεία. Αρχικά μου φάνηκε διασκεδαστική η επιλογή των ονομάτων, αλλά όταν κατάλαβα πως και η ιστορία ακολουθεί την ίδια πορεία, ένιωσα μια δυσαρέσκεια. Το να ακολουθήσεις την πεπατημένη μιας γνωστής ιστορίας φαίνεται μια εύκολη επιλογή. Αλλά και το να ξέρουμε τι περίπου θα δούμε κλέβει πόντους από την αίγλη της ιστορίας. Καταλαβαίνω ότι το χρησιμοποίησες στο πνεύμα της εξέλιξης και στο ότι η εξέλιξη των κοινωνιών μπορεί να είναι κυκλική, αλλά και πάλι δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 Στα σχόλιά μου πιθανόν να επαναλαμβάνω προηγούμενα σχόλια άλλων. Το κάνω, αφενός για να μην ψάχνω τι να αφαιρέσω από τα ήδη έτοιμα σχόλιά μου και αφετέρου γιατί έτσι επιβεβαιώνω / ενισχύω αυτά που επαναλαμβάνω. Σκόρπιες σκέψεις καθώς διάβαζα: Ονόματα όπως Mess-1Α, ό,τι κι αν υπονοούν, είναι αρκετά παλιομοδίτικα στην Ε.Φ. και επιπλέον δεν είναι πειστικά γιατί δύσκολα θα δίνονταν σε πραγματικούς ανθρώπους. Καλό είναι να μην κάνουμε δύσκολη τη ζωή του αναγνώστη χωρίς σοβαρό λόγο. Π.χ. γιατί «γυαλί αντικατοπτρισμού» και όχι απλά «καθρέφτης»; Υπάρχουν εκφραστικά προβλήματα: Π.χ. πώς ξέρουμε ότι θα τιμωρούσαν τον δεύτερο παραβάτη του νόμου αφού «θα εκδικαζόταν»; Σε κάποια σημεία είναι εμφανής η ανάγκη για βελτίωση του λεξιλόγιου: Π.χ. «ακάλυπτος» αντί για «απροκάλυπτος». Δεν πείστηκα ότι δεν σώθηκαν καθόλου στοιχεία για το παρελθόν του πλανήτη μέχρι τη Μεγάλη Καταστροφή, ούτε και για το ότι με τέτοια τεχνολογία δεν μπορούσαν να αποφασίσουν αν η επιφάνεια ήταν και πάλι κατοικήσιμη. Δεν μου έγιναν σαφείς οι λόγοι για τους οποίους η σκέψη και η κρίση έχουν εξοστρακιστεί από τη ζωή των ανθρώπων. Τέτοια θεμελιώδη πράγματα, ακόμα και τα απολυταρχικά καθεστώτα δεν τα απαγορεύουν ευθέως, αλλά φτιάχνουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτά θα μαραζώσουν. Το ίδιο ισχύει και για τους λόγους που ο ήρωάς σου είναι φαινομενικά ο μόνος συνειδητοποιημένος σχετικά με αυτήν την κατάσταση. Δεν δείχνεις το περιστατικό που τον έκανε να αποφασίσει να δράσει και μάλιστα αυτήν ακριβώς τη στιγμή. (Σίγουρα δεν αρκεί ο θάνατος της μητέρας του τόσα χρόνια πριν.) Επίσης, δεν φαίνεται να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη του τις πιθανές συνέπειες της στάσης του. Γενικά, περισσότερο λες παρά δείχνεις καταστάσεις και συναισθήματα, ενώ το ζητούμενο είναι το αντίθετο. Η φράση «η θυσία μερικές φορές είναι απαραίτητη για την εξέλιξη του είδους μας» δεν έχει εξελικτικό έρεισμα. Η σε τέτοιο σημείο αλτρουιστική συμπεριφορά (και μάλιστα όχι προς συγγενείς) είναι πολύ αμφιλεγόμενη και παρουσιάζει εξελικτικό πλεονέκτημα κάτω από πολύ ειδικές συνθήκες. Γιατί το σελάχερο (πετυχημένο όνομα) τον τρύπησε; Και αφού μπήκε σ’ αυτό τον κόπο, γιατί τον άφησε να ζήσει; Ο συμβολισμός είναι σαφής αλλά δεν υποστηρίζεται πειστικά στα πλαίσια της ιστορίας. Ο προβληματισμός σου για την ανθρώπινη φύση έχει πολύ ενδιαφέρον και ζουμί. Οι ακραίες κοινωνίες με σκοτεινό παρελθόν μπορούν να βγάλουν ωραίες υποθέσεις. Αν καταφέρεις να υποστηρίξεις σωστά την κοινωνία που παρουσιάζεις, τότε η ιστορία σου θα γίνει πολύ καλύτερη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 Μου άρεσε η πολύ καλογραμμένη περιγραφή της υποβρύχιας κοινωνίας και των συνθηκών που τη δημιούργησαν. Δεν μου άρεσε ο απότομος τρόπος με τον οποίο άλλαξε οπτική γωνιά ο κεντρικός χαρακτήρας. Σαν να αναγεννήθηκε ξαφνικά μετά τον χαμό της μητέρας του, ολοκληρωμένος και απόλυτος, χωρίς καμιά αμφιβολία για το τί πρέπει να κάνει. Όσο πρέπει τραγικό το τέλος. 'Ατιμο το μεταλλαγμένο ψάρι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 (edited) Μου άρεσε πολύ το περιβάλλον που χρησιμοποίησες! Το βάζω στα θετικά αυτής της ιστορίας και το ξεχωρίζω απ' τις υπόλοιπες που διάβασα ως τώρα. Αλλά οι περιγραφές σου χρειάζονται βελτίωση και την ομορφιά του κόσμου σου περισσότερο τη μάντευα απ' τα συμφραζόμενα παρά την έβλεπα μέσα απ' τη γραφή σου! Αυτή η κοινωνία δε με πείθει αρκετά, έτσι όπως την παρουσιάζεις! Άνθρωποι που ζουν χωρίς συναίσθημα. Ωραία. Αλλά πως; Απλά είναι η επιλογή τους; Δε με πείθει οτι θα μπορούσε να υπαρχει μια τέτοια κοινωνία απο επιλογή...Ίσως απο κάποια φάρμακα που τους πείθουν να παίρνουν μέσω μιας προπαγάνδας. Πάντως όχι έτσι όπως παρουσιάζεται εδώ. Ο ήρωάς σου είναι επαναστάτης, αλλά επαναστατεί με λάθος τρόπο κατά την άποψή μου! Άμυαλος μου φαίνεται με τον τρόπο που αντιδρά και τελικά δε νιώθω ότι οι πράξεις του έχουν ένα σοβαρό αποτέλεσμα στους αλλους. Ίσως εσύ να δείχνεις ότι έχουν... Αλλά εγώ δεν το πιστεύω ότι θα γινόταν πραγματικά έτσι, αν με καταλαβαίνεις! Δεν εξηγείς για ποιο λόγο η κυβέρνηση θέλει μια κοινωνία χωρίς συναισθήματα. Γιατί γενικότερα όλη αυτή η συνομωσία; Γιατί δε θέλουν να ζήσουν ξανά επάνω στη γη; Ποιοι οι λόγοι; Για ποιο λόγο κρύβουν τόσα; Επομένως έχουμε μια ιστορία που δεν τη στηρίζεις σε βάθος. Της λείπουν βασικά πράγματα. Κι έτσι, ακόμα και η επανάσταση του ήρωα δεν με άγγιξε τελικά! Επίσης πρέπει να προσέξεις κάποιες άλλες μικροαστοχίες. Για παράδειγμα, ο ήρωας, στην αρχή διδάσκει ιστορία αν κατάλαβα καλά. Μετά το γυρίζει στη ζωολογία! Τελικά τι μάθημα κάνει;; Δε φαίνεται πολύ συγκεκριμένο! Για μένα, καλή προσπάθεια που θέλει λίγη δουλίτσα για να ανυψωθεί περισσότερο! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό!! Edited September 26, 2011 by lizbeth_covenant Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted September 27, 2011 Share Posted September 27, 2011 Ωραίος ο κόσμος σου, μου άρεσε σαν εικόνα στο μυαλό μου. Δεν τον περιέγραψες πολύ επιτυχημένα πάντως, υπήρχαν σημεία που δεν καταλάβαινα πως ήταν ο χώρος. Ωραία η ιδέα ενός κόσμου καταδικασμένου στο βυθό, αυστηρά ελεγχόμενου στα πάντα. Ωστόσο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλες αυτές οι συνωμοσίες... Γιατί να μείνουν κάτω; Τι υπήρχε πάνω που δεν έπρεπε να δουν οι άλλοι; Πως καταπιέζεις το συναίσθημα ενός ανθρώπου χωρίς κάποιο μέσο; Όταν ερωτεύεσαι είναι αυθόρμητο, όλοι θα 'χαν εκτελεστεί αν ήταν έτσι. Οι οικογένειες πως δημιουργούνται σ' αυτό τον κόσμο, με κλήρωση; Δείχνεις ότι το να κάνεις έρωτα είναι έγκλημα, οπότε πως κάναν παιδιά; Ο καθηγητής σου μιλά σε πολύ νέους ανθρώπους και βρίσκω απαράδεκτο το να τα παρακινεί εσκεμμένα στην επανάσταση μέσα στο μάθημά του και να τα παρακινεί να πεθάνουν γι' αυτόν. Είναι άκομψος τρόπος και δεν είναι το κατάλληλο κοινό για να κάνει ένας δάσκαλος κάτι τέτοιο. Αναλώνεται σε φιλοσοφίες διαφόρων κατηγοριών για να μας δείξει τι προηγήθηκε και φτάσαμε εκεί, που μάλλον είναι άστοχες. Καλώς θέλει να επαναστατήσει, αλλά ότι αυτό έρχεται από ένα κουτί που κάααπως βρέθηκε εκεί και με τον τρόπο που τελικά γίνεται είναι μάλλον αφελές. Θα αποτύγχανε, ήταν δεδομένο, τι ήθελε να γίνει μάρτυρας; Το love story είναι κάπως χλιαρό και δε φαίνεται να υπάρχει τόσο μεγάλη αγάπη. Είναι απορίας άξιο που περίμενε η κοπέλα να διαλέξει αυτόν κι όχι τον αδερφό της και στο τέλος αλλάζει και γνώμη και τη δείχνεις να αισθάνεται κι η ίδια. Αυτή δεν είναι εγκληματίας λοιπόν; Είναι λίγο συγκεχυμένο αυτό το κομμάτι νομίζω... Το τέλος σου είναι ωραία παρουσιασμένο, αλλά μένει με την περιέργεια ο αναγνώστης... Τι γίνεται σ' αυτό τον πάνω κόσμο τελικά;; Γενικά μια ιστορία που είχε προοπτική, αλλά γλίστρησε σε διάφορα σημεία. Πιστεύω ότι μελλοντικά θα μπορούσες να την κάνεις πολύ καλύτερη! Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted September 28, 2011 Share Posted September 28, 2011 (edited) Νεκτάριε με μπέρδεψες κάπως αλλά η ιστορία σου μου άρεσε.Καλή επιτυχία! Πλάκα κάνω.Λοιπόν: Μπράβο για την θεαματικότατη βελτίωσή σου(έχω διαβάσει μεγάλο μέρος των γραπτών σου και μπορώ να πω πως την βλέπω). Μερικές στιγμές οι περιγραφές σου ήταν κορυφαίες, περνώντας ζωηρές εικόνες του κόσμου γύρω από τον ήρωα. Εκεί που χωλαίνεις στα περισσότερα γραπτά σου, που βέβαια εδώ μπορεί να εξηγηθεί λόγω της έλλειψης συναισθημάτων, είναι ότι οι χαρακτήρες σου, δεν έχουν ιδιαίτερο βάθος, δε με πείθουν ούτε να τους συμπαθήσω ούτε να τους μισήσω, και δε μου αρέσουν εκφράσεις που με "ταίζουν" τα συναισθήματά τους προτιμώ να τα βλέπω να εξελίσονται εγώ ο ίδιος. Τέσπα δικές μου παραξενιές. Στο κείμενο τώρα. Αρχικά αναφέρεις πως ο πρωταγωνιστής έχει μούσι,μα μετά του φαίνεται παράξενο όταν βλέπει τη φωτογραφία και γενικά οι άνθρωποι εκεί κάτω είναι άτριχοι. Στο μάθημα ιστορίας ένοιωσα απόλυτο infodump και με έβγαλε από τη ροή της ιστορίας. Στη σκηνή του σεξ, πάλι η γλώσσα μου φάνηκε κάπως αμήχανη, χωρίς να μου αρέσει ιδιαίτερα η επιλογή των λέξεων. (παραξενιές) Η λάμπα στη τάξη μου θύμισε λίγο το das experiment,αν το έχεις δει(δε το λέω για κακό, έτσι μου ρθε) Σε μια δυστοπική κοινωνία, μου φαίνεται λίγο παράξενη η ευκαιρία του να επιστρέψει, ενώ βρέθηκε ενώπιων όλων ένοχος για κάτι πολύ σοβαρό που θέτει σε κίνδυνο την κοινωνία τους. Για πιο λόγο να του δώσουν εξηγήσεις οι κυβερνώντες; Θα είχε λογική αν ήθελαν να εξολοθρεύσουν τη σκέψη του αλλά όχι αν όπως αποδεικνύεται τον ίδιο. "Σώστε τον αδελφό μου!" είπε η γυναίκα σχεδόν ψυχρά. <--- Το θαυμαστικό με το ψυχρά δε μου κολλάνε, όπως και το σχεδόν.Πως είναι να είναι κάποιος σχεδόν ψυχρός/χαρούμενος κτλ; Γυμνός και απροκάλυπτος <---το απροκάλυπτος δε ταιριάζει εδώ νομίζω. Στο σημείο με τις κάμερες είχα ήδη καταλάβει τι θα γίνει στο τέλος...(και σε περίπτωση που αναρωτιέσαι ακόμα, ναι έχω πιάσει όλους τους παραλληλισμούς) Γιατί οι κυβερνώντες που ήδη βρίσκονται σε θέση ισχύος να πάρουν το ρίσκο να δείξουν την επιφάνεια σε όλους; Γιατί live και όχι με κάποιο μοντάζ; Τι στο καλό κυβέρνηση είναι αυτή; Αυτά τα γενικά σχόλια. Τώρα, δε μπορώ να καταλάβω τελικά αν οι παραλληλισμοί σου μου άρεσαν ή με χάλασαν... Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νέος Μεσσίας. Σφάλει σε μια κοινωνία, φέρνοντας την επανάσταση, με σωκρατικές διδαχές (μαθητές Πέτρος Παύλος κτλ) και διαφθορά της Μαγδας/Μαγδαλινής και ενωπιον ενός ιερατίου/κυβέρνησης καταδικάζεται , με επιλογή του αδελφού/βαραββά από την μάγδα. Το πλάσμα το λογχίζει ως άλλος στρατιώτης στην ανάβαση του προς τον "Άδη". Δε ξέρω...Είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά και χάρηκα με το παιχνίδι που έκανες. Δεν είμαι ωστόσο φαν των good conquers all ιστοριών. Το σαλάχι ήταν άραγε κάποιος βαθύτερος συλλογισμός; Θες να κάνεις κάποιον παραλληλισμό με τη φύση; Δε ξέρω μέχρι πιο βάθος πρέπει να αναλύσω την ιστορία σου, αλλά νομίζω πως είναι η πιο ενδιαφέρουσα από όλες που έχεις γράψει. Σε ευχαριστώ για το ευχάριστο κάψιμο που μου προκάλεσες. Edited September 28, 2011 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted September 28, 2011 Share Posted September 28, 2011 Ο υποβρύχιος, τεχνολογικά εξελιγμένος κόσμος είναι αρκετά ελκυστικός, ειδικά επειδή τον υποστηρίζεις με ειδική τεχνολογία, όπως οι θάλαμοι καθαρισμού, το τραπέζι τροφής κ.α. Ο ήρωας είναι πειστικός ως προς την επιθυμία του να αλλάξει. Πολύ καλές σκηνές είναι η τελευταία επαφή του ήρωα με τους μαθητές του και η επιλογή της συντρόφου του. Η γραφή είναι ελαφρώς κουραστική, επειδή νομίζω ότι έχει περισσότερες τελείες απ΄ όσες χρειάζεται ο ρυθμός της ιστορίας. Η ιδέα με την απαγόρευση των συναισθημάτων είναι κάπως τετριμμένη. Το κουτί που ανακαλύπτει ο ήρωας δεν προσφέρει τίποτε ιδιαίτερο στην πλοκή και δείχνει κάπως «στημένο» σαν να το έβαλες επίτηδες εκεί. Αν το είχε ανακαλύψει στο παρελθόν και ήταν η αφορμή για την αλλαγή που υπέστη, θα ήταν πιο αληθοφανές. Το κουμπί συναγερμού δεν μου άρεσε, ειδικά επειδή δεν φαίνεται να δουλεύει και τόσο καλά. Το τέλος παραείναι αναμενόμενο και θα ήταν ευπρόσδεκτη κάποια έκπληξη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Νεκτάριε...η ιστορία σου διαβάστηκε εύκολα και ευχάριστα, κι αυτό είναι ένα θετικό. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι διαχειρίστηκες μερικά ζητήματα κάπως επιφανειακά, έως και διδακτικά, κι αυτό είναι κάτι που διαποτίζει ολόκληρο το κείμενο. Μου άρεσε η αυταπάρνηση του ήρωά σου, αν και ήταν σχετικά επίπεδος. Καλή σου επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Μπράβο. Πολύ μου άρεσε αυτή η ιστορία. Την βρήκα πολύ επιστημονικοφανταστική (και ειδικά την έναρξη). Στο σημείο που αναφέρεται για πρώτη φορά η ‘φούσκα’ (και η δράση της) ψιλιάστικα τι θα συμβεί και πανηγύρισα . Θέμα Εξέλιξη: κομπλέ Ψιλά: ‘Στάθηκε μπροστά στο γυαλί αντικατοπτρισμού…’ -μήπως καλύτερα ‘καθρέφτη’; -Στο σημείο της παράδοσης του μαθήματος μοιάζει να δίνεις πληροφορίες. -Το σεξ ήρθε κάπως ξαφνικά και κάπως σαν να μην το έχουν ξανακάνει. ‘Ήταν γυμνός και απροκάλυπτος πάνω σε ένα κρύο τραπέζι.’ -Δεν μου έκατσε και πολύ αυτό το ‘απροκάλυπτος’. -Θα ήθελα κανέναν διάλογο στην αρχή (μέχρι το σημείο που ξεκινάει το μάθημα δεν παίζει κιχ). Γιατί το σελάχερο (πετυχημένο όνομα) τον τρύπησε; Και αφού μπήκε σ’ αυτό τον κόπο, γιατί τον άφησε να ζήσει; -Το σκεφτόμουν κι εγώ. Ρε Νεκτάριε... μπας και τον τρύπησες για να προκύψει η εικόνα της κόκκινης γραμμής καθώς ανεβαίνει στην επιφάνεια; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Μου άρεσε πολύ η όλη αίσθηση του υποθαλάσσιου κόσμου κι όλες τις εξειδικευμένες συσκευές, αν και νομίζω ότι μερικά σημεία θα μπορούσες να τα είχες κοιτάξει λίγο περισσότερο. Όπως το σημείο που παραξενεύεται με τις τρίχες στο πρόσωπο του άντρα στη φωτογραφία, ενώ έχει κι εκείνος μούσι. Επίσης, νομίζω οτι θα μπορούσες να είχες αποδώσει την έλειψη συναισθημάτων διαφορετικά, όπως είπε η Lizbeth Covenant. Γιατί βλέπουμε ότι κα η Mag, νιώθει ένοχη, που προδίδει την οικογένειά της, κι ότι αυτοί που τον δικάζουν φαίνονται θυμωμένοι. Γενικά μου άρεσε το σχόλιο ότι η κοινωνία χρειάζεται το συναίσθημα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα ξεπέφταμε και στο επίπεδο του ζώου άμα είχαμε μόνο τη λογική. Αυτό που βλέπω στην κοινωνία σου είναι οτι απαγορεύεται και η λογική, αφού δεν επιτρέπεται στους μαθητές να κρίνουν. Εγώ ρωτάω τώρα, αφού απαγορεύεται στους μαθητές να σκέφτονται πώς προκύπτουν οι κυβερνήτες της πολιτείας; Αυτοί δεν υποτίθεται οτι κρίνουν όλους τους άλλους; Επίσης δεν μου άρεσε αυτό το σημείο: «Ας υποθέσουμε πως υπήρχαν δύο συμπολίτες σας ενώπιων σας, για να τους κρίνετε. Ο ένας έλεγε πως μετάνιωσε και δεν του αξίζει να τιμωρηθεί, γιατί παρακινήθηκε από τον φίλο του, ώστε να διαπράξει το αδίκημα. Ο άλλος απλά σιωπούσε και είχε το βλέμμα στραμμένο στο πάτωμα. Ποιός νομίζετε πως άξιζε να σωθεί και ποιός όχι;» Νομίζω οτι αυτή η ερώτηση είναι λίγο αφελής ή ημιτελής. Πρώτα απ' όλα είναι πολύ γενική, δεν αναφέρεται το αδίκημα. Δηλαδή άν δύο άτομα διαπράξουν φόνο, πρέπει να τη γλιτώσει αυτός που κοιτούσε το πάτωμα μετανιωμένος; Και που ξέρουμε οτι δεν υποκρινόταν. Εκτός αυτού γιατί να τη γλιτώσει; Εγώ νομίζω οτι θα έπρεπε να τιμωρηθούν και οι δύο εξίσου, αν υπάρχουν αποδείξεις για την ενοχή τους. Και νομίζω ότι αυτό ισχύει για τα περισσότερα αδικήματα. Σ' αυτό το σημείο κι εκεί που τους ζητάει να θυσιαστούν γι' αυτόν, ο δάσκαλος δεν μου φαίνεται να κάνει σωστά τη δουλειά του. Αν τους εξηγούσε το σκοπό του και τους έλεγε να θυσιαστούν για μια ιδέα που θα καταλάβαιναν, θα έλεγα οκ. Μου φαίνεται λίγο σα να προσπαθεί να συγκεντρώσει τον προσωπικό του στρατό. Βέβαια μετά δρα διαφορετικά, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά θα μπορούσε να είναι γραμμένος λίγο αλλιώς ο διάλογος. Επίσης, με παραξένεψε το κουτί. Εμφανίστηκε εντελώς ξαφνικά και θα ήθελα να μάθω από πού ήρθε. Δεν μου φαίνεται αεροστεγώς κλεισμένο αν κρίνω από το πόσο εύκολα το ανοίγει και, ενώ φαίνεται ότι έχει περάσει πολύ μεγάλο διάστημα από όταν ιδρύθηκε η Νεθούνια, το περιεχόμενό του δεν έχει καταστραφεί από την πίεση και την υγρασία. Μήπως το κουτί έπεσε πρόσφατα; Πόσο βαθιά βρίσκεται η Νεθούνια; Γιατί, αν και δεν ξέρω ακριβώς, δεν είμαι σίγουρος πόσο θα άντεχε ένα τέτοιο κουτί. Ίσως θα ήταν καλύτερα να του βάλεις κάποιο ειδικό μηχανισμό ανοίγματος για να φαίνεται πιο ανθεκτικό. Το τέλος μου άρεσε, όπως και όλες οι εικόνες του υποθαλάσιου κόσμου. Αυτό που ίσως θα μπορούσες να κάνεις αλλιώς θα ήταν να μην τον σκοτώσεις, γιατί το σελάχερο μου φάνηκε να εμφανίζεται λίγο απότομα, αλλά και τώρα που θυσιάστηκε για να αφυπνίσει την κοινωνία, νομίζω είναι αρκετά καλό. Λοιπόν, γενικά η Νεθούνια μου άφησε θετική εντύπωση. καλή επιτυχία!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Δεν βρήκα από που να κρατηθώ σ' αυτό το διήγημα. Κυρίως λόγω των πολλών αντιφάσεων και ασαφειών. -Όταν η κοπέλα καλείται να επιλέξει ανάμεσα στον ήρωα και τον αδελφό της με ποιό κριτήριο επιλέγει; Και τα μέλη της κυβέρνησης (πολύ απρόσωπα και γενικά) που καταδικάζουν συναισθήματα/έρωτα (γιατί; ποιος ο στόχος τους; - δεν εξηγείς καθόλου) βρίσκουν νομότυπη την επιλογή της; Πώς; Δεν είναι το συναίσθημα η αιτία που επιλέγει τον αδελφό της; -Το σεξ, γενικά, δεν συνιστά, απαραίτητα, συναισθηματική εμπλοκή. Θα περίμενα μια άλλου είδους σχέση. -Βάζεις τον ήρωά σου να συνδέει την εξέλιξη με την απουσία της ιστορικής και επιστημονικής γνώσης της ανθρωπότητας (επίσης λίγο θολό: η καταγραφή της γνώσης για έναν πολιτισμό που έχει την τεχνογνωσία να κατασκευάσει λειτουργικές υποβρύχιες πόλεις, θα ήταν προτεραιότητα. Δεν είναι προαιρετική ενέργεια που κάποιοι απλά την ξέχασαν). Παρουσιάζεις δε, μια προβληματική που θα χρειαζόταν ισχυρά επιχειρήματα και θα έπρεπε να αποτελούν τη βάση του διηγήματος ενώ το διήγημά σου ασχολείται με άλλο πράγμα. -Εισάγεις ένα μυστήριο (το κουτί) και το εγκαταλείπεις. - Ο ήρωας έχει μούσι (και μάλιστα περιποιημένο) κι όμως εντυπωσιάζεται από τις τρίχες στις φωτογραφίες. Πιστεύω ότι προσπάθησες να χωρέσεις πολλά και διαφορετικά πράγματα στο διήγημα κι έτσι έχασες σημαντικά σε σαφήνεια και συνοχή. Ωραίο τρόπο βρήκα να σου πω χρόνια πολλά, έτσι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Η ιδέα είναι μέσα στο θέμα, καθόλου πρωτότυπη όμως. Η υλοποίησή της είναι αρκετά προβληματική, τόσο από άποψης γραφής, όσο και από από πλευράς εξέλιξης της ιστορίας και αντιφάσεων. Πριν από οτιδήποτε άλλο, δυσκολεύομαι (αδυνατώ μάλλον) να πιστέψω ότι μπορεί ένας άνθρωπος να αποκαλέσει τον άλλον Mess 1A ή οτιδήποτε παρόμοιο. Ναι, έχουν χρησιμοποιηθεί τέτοια σε πιο παλιά ΕΦ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ήταν καλή ιδέα. Με την ευκαιρία, γιατί γράφεις ονόματα στα αγγλικά; Νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος, εφόσον πρόκειται για ονόματα. Η γραφή σου πλατειάζει συχνά χωρίς λόγο και γίνεται υπερβολικά επεξηγηματική και περιγραφική. Ένα πολύ απλό παράδειγμα - "Αυτόματα το περίβληματου θόλου του άνοιξε, όπωςακριβώς διαστέλλεται η κόρη του ματιού". Ενώ η παρομοίωση είναι καλή, πόσο πιο ωραία θα ήταν η πρόταση αν έγραφες απλά "άνοιξε σαν την κόρη του ματιού", "άνοιξε σαν κόρη ματιού"; Επίσης, πάρα πολλά θαυμαστικά (βαριέμαι να τα ξαναπώ) και άστοχες επιλογές λέξεων: Σίγουρα δεν ήταν γυμνός και απροκάπυπτος (απροστάτευτος ίσως;), το ενισχυτικό υγρό ακούγεται περίεργο. Δύο λάθη που δεν μπορώ να μην τα σχολιάσω είναι ότι "πήρε χάρη λόγω του πατέρα του" και, κυρίως, "γιατί δε δίνετε μια ευκαιρία στους εαυτούς σας;" Στην ιστορία τώρα: Πολλές αντιφάσεις και στοιχεία που δεν πείθουν τον αναγνώστη. - Δύο παραβάτες επρόκειτο να τιμωρηθούν και, λίγες γραμμές πιο κάτω, ο ένας θα εκδικαζόταν. Αντίφαση δε νομίζεις; - Αν κάποιοι προνοητικοί είχαν φροντίσει να φτιάξουν το καταφύγιο της ανθρωπότητας, ε δεν μπορεί να μην φρόντισαν να κρατήσουν ιστορικά αρχεία κτλ. Απλώς δεν μπορεί. Επίσης, δεν κατάλαβα πώς γίνεται κάποιος που απειλείται με εξαφάνιση, να αμελήσει να σώσει τον εαυτό του από φόβο ή αδιαφορία. - Δεν πείθομαι ότι ένα απολυταρχικό καθεστώς που απαγορεύει τόσο στοιχειώδεις εκφράσεις της ζωής επιτρέπει σε κάποιον να κάνει τέτοιο μάθημα - και μάλιστα ενώ έχει φανεί ότι παρακολουθεί τα πάντα. - Τελικά, γιατί είναι παράπτωμα να θυμώνεις ή να αγαπάς; Δίνεται εξήγηση, αλλά και πάλι δυσκολεύομαι να πειστώ ότι είναι δυνατό, ή ότι θα το αποφάσιζε οποιοδήποτε καθεστώς, να καταργήσει τόσο βασικά στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Άλλωστε, μια κάποιου τύπου δικτατορία, καλωσορίζει το φανατισμό - ο οποίος προϋποθέτει θυμό, μίσος κτλ κτλ. - Με ποιο τρόπο επιτρεπόταν να κάνουν σεξ κι αυτή τη φορά έγινε με απαγορευμένο τρόπο; Εγώ πάντως δεν ξέρω πολλούς - Κοιτάζοντας κάποιες εικόνες συμπέρανε ότι οι άνθρωποι παλιότερα ήταν ευτυχισμένοι; Πώς το κατάλαβε; - Το πακέτο. Το έστειλε κάποια μυστική οργάνωση; Το είχε θάψει η μάνα του; Παίζει κανένα ρόλο σε αυτό το - Σαλάχερο; Εμφανίζεται ως ένα ζώο της θάλασσας, το οποίο στο τέλος προβαίνει σε μια ανεξήγητη πράξη (ελέους; Κάτι άλλο που δεν έπιασα;). - Ξέρουν τελικά αν ο υπερθαλάσσιος, στεριανός - πάντως όχι εναέριος - κόσμος είναι κατοικήσιμος; Κι αν ναι, γιατί δεν τολμούν να πάνε; Δε βλέπω πώς αυτό θα βλάψει το καθεστώς. - Η επιλογή της γυναίκας είναι μια δυνατή ιδέα, αλλά μόλις πιο πριν έχεις πει ότι το καθεστώς απαγορεύει τη σκέψη και την επιλογή - σχεδόν την ίδια ερώτηση κάνει στους μαθητές του. - Τι παίζει με τα μάτια του - από την αρχή; Τέλος, στο απόφθεγμα ότι η γνώση είναι το μηδέν, ή ότι η γνώση βλάπτει το συναισθηματικό κόσμο, διαφωνώ τουλάχιστον 700%. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted October 9, 2011 Share Posted October 9, 2011 Ενδιαφέρον κόσμος, η περιγραφή του καθρέφτη σαν «γυαλί αντικατοπτρισμού» μού άρεσε και είναι το δυνατότερο σημείο του κόσμου σου. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RedAlf Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 Υποθαλάσσιος κόσμος, δολοπλοκίες, πολιτική σε λίγες λέξεις. Δύσκολο εγχείρημα (λόγω μεγέθους κειμένου) αλλά δεδομένων των περιστάσεων νομίζω το κατάφερες πολύ καλά. Το ζήτημα της απαγόρευσης συναισθημάτων είναι κλασσικό (συνήθως λόγω φαρμάκων ή μέσω τσιπ) και δεν είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου το κείμενο σου. Ωραίος ο τρόπος θανατικής ποινής. Δύο ενστάσεις έχω, μία φιλοσοφική ότι η ανθρώπινη κοινωνία (όπως και όλα τα πράγματα) εξελίσσονται σπειροειδώς (όχι μόνο κυκλικά αλλά και διαρκώς σε ανώτερο επίπεδο, ακόμα και αν αυτό δεν το καταλαβαίνουμε εμείς, η κοινωνία δεν πάει πίσω - ξέρω ξέρω και αυτή είναι μεγάλη συζήτηση) και ένα σεναριακό "κενό" σχετικά με το ότι οι διοικητές αυτής της πόλης θα πρέπει να ήξεραν-έψαχναν αν οι συνθήκες της ζωής στην επιφάνεια είχαν πλέον βελτιωθεί (ακόμα και αν επέλεγαν να μην γυρίσουν γιατί τους συνέφερε η κατάσταση) οπότε θα έπρεπε να μην αφήσουν τη φούσκα να σκάσει τόσο ψηλά. Επίσης υπάρχει και η νόσος του δύτη, οπότε ο τύπος τελικά θα πέθαινε (δεν έχει να κάνει με την ιστορία σου, απλά με το γεγονός ότι, αν και είχε δίκιο, ο πρωταγωνιστής είναι καταδικασμένος). Πολύ ωραία προσπάθεια γενικά... Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 (edited) Χμμμ την διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία σου, χωρίς να βαρεθώ καθόλου και ο τρόπος έκφρασής σου ήταν ωραίος, παραστατικός και κατανοητός. Απλά νιώθω ότι δεν είναι μια ιστορία που μου αφήνει πάρα πολλά στοιχεία να πάρω. Δεν είναι τόσο λόγω έλλειψης πρωτοτυπίας, απλά νομίζω ότι έλειπε κάποια λεπτομέρεια πάνω στην οποία θα μπορούσε το σενάριο να αποκτήσει μια πιο ξεχωριστή πορεία. Δηλαδή πέρα από ένα τόσο απόλυτο κράτος που παρακολουθεί τα πάντα, απαγορεύει ακόμα και τα συναισθήματα, πέρα από την καταστροφή του κόσμου όπως τον ξέρουμε και την δημιουργία μιας τεχνοκρατικής κοινωνίας όπου οι πολίτες φοράνε στολές και έχουν κωδικά ονόματα (πράγματα που λίγο πολύ τα έχουμε δει με διάφορες μορφές) πιστεύω ότι χωρούσε και το κάτι παραπάνω. Στα θετικά να προσθέσω ότι για σύντομο κείμενο δίνει αρκετά καλά την αίσθηση του χώρου και του χρόνου, δεν μας αφήνει με κενά και απορίες, απλά νομίζω ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ, πολύ ωραίο.. Συνέχισε έτσι, και καλή επιτυχία! Edited October 10, 2011 by Σουσαμένια Άνοιξη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 Μια ιστορία που είχε φόντα να μ' αρέσει περισσότερο απ' όσο μ' άρεσε τελικά. -Αρκετά τετριμμένο το θέμα -Λίγοι πομπώδεις λόξυγγες δυσκολεύουν την ανάγνωση -Στερεοτυπικές συμπεριφορές των πρωταγωνιστών -Αναληθοφάνειες και ανεπαρκείς εξηγήσεις για πάρα πολλά (γιατί αυτός νιώθει, τι το προκάλεσε αυτό κλπ) -Θα μπορούσες να χτίσεις μια ολόκληρη "αντίσταση" κι εντούτοις επιμένεις στον κλισεδιασμένο lone ranger, καταδικασμένο σε αποτυχία -Το κουτί. Από μηχανής θεός. Βγάλτο. Δεν το έγραψες ποτέ. +η δυστοπία είναι πολύ προσεγμένη +η ιδέα πίσω απ' αυτό που γράφεις είναι πολύ καλύτερη απ' αυτό που τελικά έγραψες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted October 12, 2011 Share Posted October 12, 2011 Στα είπαν καλύτερα άλλοι νομίζω. Εγώ κατάλαβα ότι έστησες μια κατάσταση για να μπορέσεις να πεις μια συγκεκριμένη ιστορία. Θα τα πήγαινες καλύτερα, κατά την άποψη μου, αν δεν χρησιμοποιούσες θρησκευτικούς συμβολισμούς τόσο βαρύγδουπα. Ο τραυματισμός του από το ψάρι στο τέλος ήταν λίγο... υπερβολικό πια. Μου άρεσαν κάποιες από τις πιο κεντρικές ιδέες, που αναπτύσσονται ανάμεσα στον ήρωα και τους μαθητές του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted October 12, 2011 Share Posted October 12, 2011 (edited) Ειπώθηκε πολύ και από τους προηγούμενους οτι είναι πολυπαιγμένο το θέμα. Πράγματι είναι, αλλά πιστεύω οτι υπάρχει ένα ελαφρυντικό για όλους που έχουμε χιλιοπαιγμένο θέμα. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο παίζονται κάποια "sos" της ΕΦ. Το αποτέλεσμα είναι οτι μια ιδέα που πριν από 200 χρόνια να ήταν πρωτοποριακή,σήμερα να χαρακτηρίζεται αβίαστα κλισέ και τετριμμένη. Η ανάγκη του συγγραφέα να αποφεύγει την περπατημένη υφίσταται, και οδηγεί σε ανεξερεύνητα μονοπάτια αλλά τα ηθικά,κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, οι απαιτήσεις του ανθρώπου πρακτικά παραμένουν αναλλοίωτες. Αυτό σημαίνει οτι υπάρχει κάποιος περιορισμός, ότι ίσως τα μονοπάτια αυτά έχουν τον ίδιο προορισμό αναγκαστικά. Έχοντας αυτά κατά νου, θέλω να "κρίνω" το παρόν διήγημα ξεχνώντας για λίγο οτι είναι κλισέ. Μου άρεσε ο υποβρύχιος κόσμος και περίμενα απο την αρχή την δικαιολόγηση για την απαγόρευση του συναισθήματος. Θα ήθελα να είναι λίγο πιο ολοκληρωμένη (εκεί ίσως υπήρχε χώρος για πρωτοτυπία). Τα ηθικά διλλήματα είναι σωστά αλλά τα πρόσωπα, οι καταστάσεις τα γεγονότα έχουν συνεκτική αδυναμία.( Το εύρημα -απομεινάρι του πολιτισμού στην επιφάνεια,το μεταλλαγμένο σαλάχι.) Τα κεντρικά πρόσωπα πιστεύω ήθελαν εμβάθυνση για να μην είναι καρικατούρες αλλά ολοκληρωμένες σκιαγραφήσεις χαρακτήρων. Θα μου πεις σε 3800 λέξεις είναι αδύνατον. Έτσι είναι και γιαυτό ίσως θα έπρεπε να το τραβήξεις και να το συνεχίσεις. Καλή επιτυχία Edited October 13, 2011 by Neschreimax Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 12, 2011 Share Posted October 12, 2011 Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους ότι: -υπήρχαν ένα σωρό κλισέ (και της εφ και μερικές φράσεις σαν να βγήκαν από Άρλεκιν) -και ένα σωρό αντιφάσεις και κενά στη δικαιολόγηση των δομών της δυστοπίας αυτής -είναι αρκετά tell - καλύτερα να δείχνεις τι έγινε, παρά να το λες ευθέως, είναι πιο ζωντανό -έχεις κάμποσα(όχι πολλά) ορθογραφικά και εκφραστικά λάθη -βγάλε το "γυαλί αντικατοπτρισμού", δεν είναι ανάγκη να ψυχραίνεις τόσο την έννοια του καθρέφτη -το κουτί εκεί που το βάζεις είναι άχρηστο. Ή βγάλ' το τελείως ή βάλ' το στην αρχή, σαν αφορμή για να γίνει ο συγκεκριμένος ήρωας επαναστάτης Αλλά το γράψιμο είναι αρκετά καλό για να μου μεταδώσει την ατμόσφαιρα της δυστοπίας, την ψυχρότητα του κόσμου αυτού κλπ. Και γενικώς μου αρέσουν οι ουτοπίες/δυστοπίες. Όταν διορθώσεις τις τρύπες, μη χαλάσεις την ατμόσφαιρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 (edited) Αυτό το διήγημα μου θύμισε την ταινία WALL-E. Επίσης ένα διήγημα του Χάινριχ Μπελ με τίτλο Το Λυπημένο Μου Πρόσωπο. Ακόμη, το 1984 του Όργουελ και το Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος του Χάξλεϋ. Και αν καθίσω να σκεφτώ μπορεί να θυμηθώ κι άλλα. Δεν μου έδωσες κάτι καινούργιο. Καλά το πήγες, αλλά πέρα από το περιβάλλον, δεν διάβασα κάποια νέα ιδέα ούτε νέο τρόπο παρουσίασης της παλιάς. Συγνώμη, ξέρω πόσο δύσκολο είναι να πλησιάσουμε κάπως την πρωτοτυπία. Φυσικά και μου άρεσε το θέμα, φυσικά και συμπάθησα τον ήρωα. Όμως έμεινα με αυτή την έλλειψη του "κάτι ακόμα". Μία αξιοπρεπής συμμετοχή. Edited October 14, 2011 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted October 15, 2011 Share Posted October 15, 2011 Η βασική ιδέα είναι γενικά πολυχρησιμοποιημένη, αλλά προσπάθησες τουλάχιστον να βάλεις κάποια διαφορετικά στοιχεία μέσα της οπότε και δεν βαρέθηκα. Δεν ξέρω πως νιώθω για το θρησκευτικό παραλληλισμό του διηγήματος, νομίζω πως δεν με ενθουσίασε. Ίσως επειδή ήταν πολύ φανερό και εμφανίζεται σε πολλά σημεία. Μου άρεσαν όμως οι περιγραφές και ο κόσμος της ιστορίας γενικότερα, θα ήταν περισσότερο ενδιαφέρον αν και η πλοκή είχε κάτι δικό σου, πρωτότυπο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.