Big Fat Pig Posted September 24, 2011 Share Posted September 24, 2011 Αριθμός λέξεων: 3.796 Όχι βία, όχι σεξ, αυτοτελής Αρχείο: Δυσλεξία-bigfatpig.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 «Επέμβαση ρουτίνας. Είκοσι λεπτά υπόθεση. Κι όταν βγει απ' το χειρουργείο, η μικρή Δάφνη, θα μπορεί να μιλήσει με τις μηχανές, όπως όλα τα φυσιολογικά παιδιά. Δεν θα χαμογελάσει ποτέ ξανά. Δεν θα αγαπήσει, δεν θα ερωτευτεί, δεν θα κλάψει, δεν θα θυμώσει ποτέ ξανά με τον αδερφό της που όλο της παίρνει το eyePlay. Αλλά θα μπορεί να μιλήσει με τις μηχανές.» Αυτό το κομμάτι με μπέρδεψε λίγο. Μόνο η επέμβαση προκαλούσε αυτές τις παρενέργειες ή όλα τα παιδιά της νέας γενιάς, που δεν είχαν πρόβλημα με τις μηχανές είχαν περιορισμένα συναισθήματα; Από τη συμπεριφορά των γονιών συμπεραίνω το πρώτο, σωστά; Έξοχη και συναισθηματικά φορτισμένη επιστημονική φαντασία, μέσα από καθημερινές, οικείες και χαμηλών τόνων καταστάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Από τις αγαπημένες μου συμμετοχές. Θέματα που έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Και θίγει ένα υπαρκτό πρόβλημα. Έχω γνωρίσει χαρισματικούς ανθρώπους που η 'δυσλεξία' τους προς την τεχνολογία τείνει να τους γκετοποιήσει. Πολύ ευαίσθητο και ανθρώπινο, καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Πάρα πολύ καλογραμμένο και μοιάζει στο στυλ του khar: καθημερινοί άνθρωποι και τι επιπτώσεις έχει η νέα τεχνολογία και η κοινωνία της επάνω τους. Με μπέρδεψε κι εμένα το ίδιο σημείο που αναφέρει ο κος Τουίτι μας παραπάνω: η επέμβαση έκανε τα πρώην δυσλεκτικά παιδιά ζόμπι; Άρα τα άλλα, τα μη δυσλεκτικά, ήταν φυσιολογικά; Πολύ καλό το τέλος και ο τρόπος που υπονοείται τι θα γίνει. Το βρήκα εκτός θέματος, εκτός και αν αναφέρεσαι στην εξέλιξη της κοινωνίας, που φτάνει να θεωρεί την "ψηφιακή" δυσλεξία αρκετά σημαντική ώστε να γκετοποιεί τα παιδιά που την έχουν και να τα υποβάλλει σε μια επέμβαση με τόσο σοβαρές επιπλοκές - να θεωρείται τόσο σημαντικό το να "μιλάς με τις μηχανές" ώστε να αξίζει τη θυσία της προσωπικότητάς σου. Από τα καλύτερα και συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Ωραία ιστορία που έχει να κάνει με τα κοινωνικά προβλήματα του μέλλοντος. Πολύ καλός ο τρόπος που παρουσιάζεται ο μελλοντικός κόσμος, τόσο όσον αφορά την ηλεκτρονική επικοινωνία, που είναι και το θέμα της ιστορίας, όσο και την προσωπική επικοινωνία. Πολύ καλογραμμένο. Οι ανησυχίες της μάνας είναι ζωντανές σε κάθε στιγμή. Καλή δουλειά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 25, 2011 Share Posted September 25, 2011 Η εξέλιξη της σημερινής δυσλεξίας. Πολύ καλή ιστορία, κυλάει ομαλά και δίνει τα πάντα με απλό, ανθρώπινο τρόπο. Λίγο μόνο με κούρασαν τα πολλά τσατ και ψώνια και λοιπές ενέργειες μέσω τερματικού, αλλά ασφαλώς υπήρχε σημαντικός λόγος που τα έβαλες στο κείμενο, και το τελικό αποτέλεσμα το δείχνει. Μια σκέψη: η κατανόηση και η χρήση των ψηφιακών προγραμμάτων δεν έχει να κάνει περισσότερο με τα μαθηματικά; Οι άνθρωποι με δυσλεξία τα πάνε μια χαρά με τα μαθηματικά, έτσι δεν είναι; Άρα, η ψηφιακή δυσλεξία, που μας παρουσιάζεις με το διήγημά σου, είναι η μειωμένη ικανότητα στα μαθηματικά; Σκέφτομαι και κάτι άλλο: στον κόσμο που μας περιγράφεις υπάρχει η ευχαρίστηση του λόγου; Τραγούδια, λογοτεχνία; Ή οι άνθρωποι έχουν στραφεί αποκλειστικά στις θετικές επιστήμες και στην τεχνολογία; (Τώρα κοίτα τι απορίες έχω). Πολύ καλό και το πώς μας παρουσιάζεις τη μικρή Δάφνη. Ένα πανέξυπνο, απίστευτα ώριμο κορίτσι, που θα έχανε αυτή την υπέροχη προσωπικότητά του μετά την επέμβαση. Ιδέα! Μήπως η επέμβαση είναι λοβοτομή; Μήπως η ψηφιακή δυσλεξία δεν είναι τίποτε άλλο από μία τάση προς τα συναισθήματα και τη φαντασία; Αξιοπρόσεκτη συμμετοχή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 Όμορφη ή ιστορία σου. Είναι λίγο γενικός ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επέμβαση στους δυσλεξικούς του κόσμου σου, αλλά έχει ενδιαφέρον. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 (Στα σχόλιά μου πιθανόν να επαναλαμβάνω προηγούμενα σχόλια άλλων. Το κάνω, αφενός για να μην ψάχνω τι να αφαιρέσω από τα ήδη έτοιμα δικά μου και αφετέρου γιατί έτσι επιβεβαιώνω / ενισχύω αυτά που επαναλαμβάνω.) Υπάρχουν μερικές επαναλήψεις. Κάποια αριθμητικά έχουν γραφτεί ανάποδα (με αριθμούς αντί για γράμματα και το αντίθετο). Δεν δείχνεις την ντροπή της Μαρίας για την κρίση που έπαθε μπροστά στη διευθύντρια. Δεν φαίνεται πολύ σαφώς (πριν τη στιγμή που το εξηγείς δηλαδή) ότι αυτή η κοινωνία βασίζεται σε αυξημένη επικοινωνία και χειρισμό των μηχανών. Κάτι λες εκεί που αναφέρεις ότι ένα κανονικό κείμενο θα ήταν 1500 λέξεις, αλλά αυτό δεν φαίνεται να αφορά τίποτα περισσότερο από ένα είδος στενογραφίας. Δεν κατάλαβα γιατί, αν η Δάφνη δεν έκανε την επέμβαση, δεν θα μπορούσε να κάνει παιδιά (υπονοείς ότι θα της απαγορευόταν, αλλά δεν το κάνεις σαφές), ενώ αν έκανε την επέμβαση θα κατέληγε «ζόμπι». Έπρεπε να αφιερώσεις δυο-τρεις προτάσεις εκεί για να στηρίξεις και να εξηγήσεις το δίλημμα. Πρόταση: Σβήσε από τις αρχικές σκηνές με το παιχνίδι και την κουβέντα Βασίλη – Νικόλα (όσο κι αν έχεις πετύχει την εκφορά και το λεξιλόγιο του τελευταίου) και δείξε αυτά που λείπουν. Όσον αφορά το γράψιμο, έχεις αποδείξει ότι μπορείς πολύ καλύτερα. Φαίνεται ότι γράφτηκε κάπως βιαστικά. Γενικά το ύφος ίσως είναι λίγο πιο καθημερινό απ’ ό,τι χρειάζεται. Πετυχημένη η γλώσσα του σώματος σε κάποια σημεία και φυσικά τα πατίνια. Πολύ ισχυρό τέλος. Μια από τις καλές ιστορίες του διαγωνισμού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted September 26, 2011 Share Posted September 26, 2011 Μου άρεσε. Το απόλυτα φυσιολογικό παιδί που σε μελλοντική κοινωνία μοιάζει καταδικασμένο. Ασ'το καλό, ταυτίστηκα. Δεν κατάλαβα αν στο τέλος θα πάει στο(απόλυτα νορμάλ) σχολειό της κας Κάτιας αλλά μάλλον θα το κάνει. Και θα είναι ευτυχισμένο. Ναί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 27, 2011 Share Posted September 27, 2011 [...] Δεν κατάλαβα αν στο τέλος θα πάει στο(απόλυτα νορμάλ) σχολειό της κας Κάτιας αλλά μάλλον θα το κάνει. Και θα είναι ευτυχισμένο. Ναί. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος -και μ' αρέσει πολύ αυτό. Πραγματικά πολύ ισχυρό τέλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 27, 2011 Share Posted September 27, 2011 Καλογραμμένη ιστορία, αλλά αρκετά απλά γραμμένη για τα δικά μου γούστα. Δεν είμαι, επίσης, σίγουρος ακόμα αν είσαι εντός θέματος: αν ναι, η εξέλιξη πατά σε κοινωνικό επίπεδο ή ίσως και εκπαιδευτικό, αλλά έχω την εντύπωση ότι απλώς παρουσιάζεται μια μελλοντική κατάσταση. Μου άρεσαν οι διάλογοι και ο τρόπος που αποκάλυπτες σταδιακά την πραγματικότητα, ωστόσο μου φάνηκε ότι άργησες να μπεις στο ψητό και μέχρι την μέση περίπου το διάβαζα αρκετά ουδέτερα. Ενδιαφέρον κι επίκαιρο κοινωνικό σχόλιο. Τώρα, δεν το έθιξε κανείς αυτό κι απορώ αν εγώ αγνοώ κάτι προφανές. Πώς μπορεί η άγνοια του δυαδικού κώδικα να καταστήσει κάποιον ανίκανο προς χειρισμό μιας ψηφιακής συσκευής; Δεν με έπεισε ιδιαίτερα αυτός ο πυρήνας. Υπάρχουν και κάποιες ασάφειες, όπως είπαν και παραπάνω, σχετικά με την φύση του προβλήματος. Η μητέρα υπερβάλλει κάπως για το πρόβλημα της κόρης. Αν κάνουμε αναγωγή στο σήμερα, το να είναι κανείς δυσλεκτικός δεν είναι και τόσο καταστροφικό - ξέρω πολλά παιδιά. Έτσι, αυτό δίνει στο μήνυμά σου έναν σχηματικό και κάπως βεβιασμένο χαρακτήρα. Το τέλος είναι πολύ καλό, πράγματι. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted September 29, 2011 Share Posted September 29, 2011 Μου άρεσε το θέμα και η ιδέα, ίσως επειδή βρίσκομαι και στο χώρο της εκπαίδευσης. Νομίζω ότι αφιερώνεις πολύ χρόνο στη δουλειά της μητέρας και λίγο στο πραγματικό θέμα του διηγήματος, γι’ αυτό και δεν δείχνει ολοκληρωμένο. Η σκηνή που παρακολουθεί τα «προβληματικά» παιδιά σε ένα σχολείο με χαρτιά, ίσως έπρεπε να μπει στην αρχή για να κεντρίσεις αμέσως τον αναγνώστη με μια οικεία εικόνα η οποία στα μάτια της μητέρας δείχνει προβληματική. Καλό θα ήταν να προηγηθεί και μια σκηνή όπου να φαίνεται η «δυσλεξία» της μικρής, πριν τη συνάντηση με τη δασκάλα όπου δίνονται οι εξηγήσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Μια από τις πιο καλογραμμένες κι όμορφα δοσμένες ιστορίες του διαγωνισμού. Το θέμα της θα προκαλούσε ρίγη ανατριχίλας αν είχε γραφτεί πριν από μια εικοσαετία, στις μέρες μας όμως, με τις οθόνες αφής και τις φωνητικές εντολές (σε πόσους από εμάς άραγε θα χρειαστεί στη ζωή μας να γράψουμε έστω και μία γραμμή κώδικα;), μοιάζει να κινείται περισσότερο σε συμβολικό επίπεδο, παρά ως καθαρή επιστημονική φαντασία. Από την άλλη, κανείς δε ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον... Όσον αφορά επιμέρους στοιχεία, με κάλυψαν πλήρως οι προηγούμενοι. Ωραία ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted September 30, 2011 Share Posted September 30, 2011 Δεν ξέρω τι να πω γι’ αυτό το διήγημα, η συναισθηματική φόρτιση που μου προκαλεί είναι πολύ μεγάλη. Ναι, τα παιδιά που έχουν δυσλεξία έτσι είναι. Ναι, οι γονείς αισθάνονται ένοχοι όταν τα παιδιά τους δεν τα καταφέρνουν. Ναι, η κοινωνία θέλει να απαλλαγεί από όσους δεν μπορεί να ένταξη στην γραμμή τυποποιημένης παραγωγής. Ψηφίζω λοιπόν, τα πατίνια δαγκωτό και εύχομαι η Δάφνη να τους καταπλήξει όλους με τις επιδόσεις της ώστε να την πληρώσουν χρυσάφι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted October 1, 2011 Share Posted October 1, 2011 Εντάξει, κατάλαβα περίπου τι ήθελες να πεις, αλλά σίγουρα θα μπορούσες να ήσουν κάπως πιο συγκεκριμένος. Δεν μας επέτρεψες να καταλάβουμε πως οι άνθρωποι έφτασαν σε αυτό το σημείο. Ήταν αποτέλεσμα κάποιας γενετικής παρέμβασης ή η ομαλή εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους. Κρίμα, γιατί πραγματικά πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη ιστορία και θα μπορούσες να την είχες κάνει πολύ καλύτερη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted October 2, 2011 Share Posted October 2, 2011 Λοιπόν, τα περισσότερα τα έχουν πει οι υπόλοιποι, γι' αυτό θα πω οτι συμφωνώ με τον Cyrano κυρίως. Ήταν πολύ καλό, με επηρέασε το δίλημμα και δράμα της μητέρας, αν και νομίζω οτι θα τα καταλαβαίναμε πολύ καλύτερα αν φαινόταν λίγο περισσότερο, ή λίγο πιο διαφορετικά η εξάρτηση της κοινωνίας από τη γνώση κώδικα. Το βρήκα συναισθηματικό, θίγει ένα κοινωνικό πρόβλημα που ίσως θα μπορούσε να καταλήξει έτσι στο μέλλον. Αυτό που με παραξένεψε είναι γιατί δεν θα μπορεί η Δάφνη να κάνει παιδιά αν το θελήσει; Πιο πιθανό μου φαίνεται να μην κάνει παιδιά άμα της κάνουν την επέμβαση και γίνει ζόμπι. Αφού δεν θα νιώθει συναισθήματα. Ίσα ίσα, που με τη δυσλεξία, αφού δεν θα μπορεί να κάνει κάτι άλλο, είναι πιο πιθανό να αφοσιωθεί στα μελλοντικά παιδιά της. Αυτά, νομίζω θα το έχω στην πεντάδα. Καλή επιτυχία!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted October 3, 2011 Share Posted October 3, 2011 Αυτή η ιστορία με άγγιξε περισσότερο από κάθε άλλη ιστορία αυτού του διαγωνισμού. Χαίρομαι που έμεινε τελευταία γιατί με άφησε μ' ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Το πρόβλημα που έθιξες (όχι αυτό καθαυτό, αλλά γενικά μαθησιακά προβλήματα) είναι υπαρκτό κι όσοι δεν το έχουν ζήσει από κοντινό περιστατικό δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο επώδυνο είναι. Προσωπικά το γνωρίζω και γι' αυτό ίσως με άγγιξε τόσο πολύ. Η ιστορία ήταν πολύ καλογραμμένη, απλή χωρίς να 'ναι απλοϊκή, με πολύ πιστευτούς διαλόγους. Οι προσθήκες για τη ζωή του μέλλοντος ήταν πολύ πιστευτές στα δικά μου μάτια και πιστεύω πως όντως θα επαληθευτείς. Υποθέτω ότι οι άνθρωποι είχαν εξελιχτεί ώστε να έχουν αυτές τις ικανότητες με τους υπολογιστές. Αυτό μου φάνηκε λίγο δύσκολο πρακτικά, αλλά οκ, ΕΦ είναι! Ίσως απλά να χώραγε λίγο εξήγηση το πως έγινε (πχ με γενετική τροποποίηση). Επίσης, γιατί μετά την επέμβαση το παιδί να γίνει ζόμπι; Μόνο έτσι γινόταν καλά; Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Από μένα πολλά συγχαρητήρια για μια πολύ καλή ιστορία που με άγγιξε απίστευτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted October 5, 2011 Share Posted October 5, 2011 Μου άρεσε πολυ αυτή η ιστορία. Κι αυτό γιατί μέσα απο την ιστορία σου, με πολύ διακριτικό τρόπο και σωστό, πέρασες ένα πολύ όμορφο μήνυμα που σίγουρα απασχολεί τις σημερινές κοινωνίες! Χαίρομαι που είχες να πεις κάτι αλλά το έκανες και με το σωστό τρόπο, κατά την άποψή μου. Χωρίς να φαίνεται άκομψο, χωρίς περίεργες φιλοσοφίες, απλά-καθημερινά γεγονότα μιας φυσιολογικης ζωής! Ήταν αρκετά καλή ιδέα. Και με ικανοποίησε η υλοποίησή της. Ίσως να ήθελα να δω(μέσα απ' τα μάτια της ηρωίδας) πως είναι ένα παιδάκι "ζόμπι", είχα μεγάλη περιέργεια με το που διάβασα κάτι τέτοιο. Αλλά και σαν αναφορά, το έκανες αρκετά κατανοητό τι γινόταν με αυτή την επιλογή! Μου άρεσε! Μπράβο και καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted October 8, 2011 Share Posted October 8, 2011 Δεν έχω να πω και πολλά. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει σε αυτό το διαγωνισμό. Μου μετέδωσες την απόγνωση και τον εγκλωβισμό της μητέρας, μου έδειξες τον κόσμο μέσω του πιο επιτυχημένου show του διαγωνισμού. Υπέροχο world building. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 9, 2011 Share Posted October 9, 2011 -Θα ήθελα ένα ξεκάθαρο τέλος. -Ήταν για ’μένα (μαζί με το Morning Glory, του North) η καλύτερη ιστορία του διαγωνισμού. Πολλά μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RedAlf Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 Πραγματικά με λίγες λέξεις στήνεις γρήγορα ένα "πιθανό" μέλλον. Τα προβλήματα ενός πραγματικού ζευγαριού σε εκείνο το μέλλον, τις μαθησιακές δυσκολίες οι οποίες πλέον εντάσσονται στο πλαίσιο της χρήσης των υπολογιστών, το συναισθηματικό κόσμο των πρωταγωνιστών. Πολύ ωραία ιδέα και πολύ καλά υλοποιημένη. Μου άρεσε επίσης και ο τρόπος γραφής σου... Μα να ψάχνω σοβαρό "μειονέκτημα" του κειμένου σου και να μη μπορώ να βρω... Καλη επιτυχία στο διαγωνισμό!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 Πολύ καλή η εξελικτική σου ιδέα!Η πλοκή σου την υποβαθμίζει κάπως για τα δικά μου γούστα: Το διήγημα παρόλο που έχει κεντρική ιδέα ΕΦ παρουσιάζεται περισσότερο ως κοινωνικού περιεχομένου. Αυτό για άλλους είναι καλό,για άλλους κακό. Εμένα θα μου άρεσε να περιέγραφες τον κόσμο σου απο την οπτική ματιά κάποιου άλλου.Δεν ξέρω ποιού πάντως σίγουρα οχι απο τη ματιά της ρουτίνας,της μάνας,της νοικοκυράς. Δολοφονείς το ΕΦ στοιχείο έτσι..Φαντάσου στο μάτριξ να ανακάλυπτε την εικονική πραγματικότητα μια θείτσα χωμένη στην κουζίνα...Τι θάλεγε, όταν σβήσω το φαί και πάω τα παιδιά στο σχολείο θα βρεθώ με το Μορφέα;; Τα λέω πολύ καλοπροαίρετα όλα αυτά γιατί πιστεύω οτι η ιδέα είχε κάτι να δώσει. Και φυσικά δεν συνδέω τη γυναίκα με τη βαρεμάρα και την κουζίνα απαραίτητα,απλά λέω οτι σε ένα βαθμό το έκανες εσύ στο διήγημά σου.Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted October 11, 2011 Share Posted October 11, 2011 Όμορφο το διήγημα. Ένα πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και στο παρόν, αλλά τοποθετημένο σε μια εξελιγμένη κοινωνία. Νομίζω πως δικαιώνεται απόλυτα απ' την απλότητα με την οποία είναι γραμμένο. Το βρίσκω και εντός θέματος αλλά και ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Να σημειώσω μόνο κάτι που με μπέρδεψε λίγο στην αρχή. Το διήγημα ξεκινάει λέγοντας "Η Μαρία ήταν στην κουζίνα όταν έλαβε το μήνυμα απ' το σχολείο...". Περίμενα αμέσως μετά απ' αυτήν την πρόταση να διαβάσω κάτι για το μήνυμα, αλλά αυτό τελικά συμβαίνει αρκετά παρακάτω. Μπράβο λοιπόν και καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 (edited) Mr Big, με τσάκισες! -χρειάζεται δουλειά το περιβάλλον σου. Θα χάσει λίγο απ' το σασπένς η ιστορία, αλλά θα καταλάβει ο αναγνώστης τα δεδομένα της κοινωνίας -υπάρχουν κάποια σημεία που δεν εξηγούνται επαρκώς για την κατάσταση της Δάφνης. Γιατί θα την κάνει ζόμπι η εγχείρηση; Η δική μου υπόθεση είναι ότι η επέμβαση θα της αφαιρέσει "ανθρωπιά" προκειμένου να της εμφυτευτεί η ικανότητα επικοινωνίας με μηχανές, αλλά δεν καθίσταται σαφές. +η μάνα, η ψυχολογία της, οι αντιδράσεις της μπροστά σε τέτοια προβλήματα και διλήμματα +η σχέση ανάμεσα στ' αδέρφια, τόσο πραγματική +γενικά, οι χαρακτήρες, ακόμα κι οι "κομπάρσοι" είναι πολύ καλά δουλεμένοι. Η γλώσσα του σώματος σχεδόν κινηματογραφική +αχ, το τέλος, το τέλος, το τέλος. Αυτά τα πατίνια, μέσα στην απλότητά τους, με κάνανε να βουρκώσω. Έξοχο! Υ.Γ Πάντως κι εσύ κι ο Μμιχάλης μ' απογοητεύσατε! Νο σεξ; Νο σεξ;!! Τουλάχιστον ο Μμιχάλης είχε λίγο βυζάκι, για την τιμή των όπλων, εσύ, τέκνον Βρούτε, ούτε υπόνοια; Ντροπή κι αίσχος, αυτό μόνο έχω να πω! Ντροπή κι αίσχος! Edited October 14, 2011 by Sonya Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted October 15, 2011 Share Posted October 15, 2011 Πανάθεμα σε πρωινιάτικα με κατέθλιψες. Πολύ ρεαλιστική απεικόνιση του μέλλοντος (=πιστευτή). Ένα θέμα που υπάρχει και σήμερα ντυμένο με τα ρούχα ενός ελαφρώς καταθλιπτικού μέλλοντος. Πολύ καλή ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.