Morning Glory

[northerain]

Morning Glory

 

 

Alex and Evan were downstairs, playing on the Box. It wasn’t looking like either of them was gonna make it to class today either, what with the Enclave marathon they’ve been on since yesterday afternoon. Their eyes were glazed over, a mixture of sleep deprivation and caffeine high. Still, they were completely focused on the action on the screen, their minds one with the machine, shooting and butchering aliens with frantic arm movements that the gesture receiver picked up.

 

Will was upstairs, still. He'd been awake for a while, waiting for Jen to finally wake up. The lights were off in her room, but he could see the vague outline of her body under the sheets. He set the feed to be recorded and lit another cigarette, the air stale with the smell of the previous ones. He touched the screen where she lay on her bed and smiled.

 

Valerie was making breakfast in the kitchen. Eggs and bacon were frying in the pan and her face was a mask of concentration as she tried not to burn her fingers while trying to flip the bacon without a spatula. She picked up Evan’s thoughts from the living room.

 

Fuck you-Bang-Fuck you-Bang-Die-Die-Die-Die

 

She sighed. The monotonous, murderous thought process that went along with killing things on a TV screen. Background noise in her head.

 

She thought at least I’m not listening to his weird-ass sex fantasies.

 

 

Jen woke up in the semi-darkness of her room. She sat up on her bed and checked the clock on her bed stand. She had time for a quick shower before class, but she had to hurry. She got out of bed, grabbed a towel and left her room.

 

Will, in his room, watched her on his screen. He wasn’t getting his show today and he felt a pang of sadness. But he had a few weeks’ worth of material to keep him busy anyway. He loaded up the video editing software and started compiling videos of Jen getting dressed and undressed (and one instance where she may or may not have been masturbating under the covers). He concentrated on the task at hand, getting hard in the process.

 

 

Evan threw the controller on the floor in front of him.

 

''Fuck you bro, this sucks, you suck, this game sucks''

 

Alex smirked at him.

 

Evan threw his arms in the air in frustration and got up. The smell of delicious bacon wafting from the kitchen got the better of him.

 

She has the best ass I’ve ever seen.

 

Valerie, with her back to him, picked up his thoughts and smiled.

 

After admiring Valerie's form from the doorway, he made his entrance and quickly stole a couple of strips from the pan.

 

''Good morning gorgeous,'' he whispered in her ear. She swatted him away with her hand, like an irritating bug that just landed on her face.

 

''Hey, no need for violence baby'' he laughed and evaded her.

 

''I’ll stab you with this fork if you touch my bacon again you creep'' Valerie said. She put her eggs on a plate and started stuffing her face, eyeing Evan like a hungry dog.

 

''Whatever Val, I've got shit to do, I can't waste all my day with you and your crappy cooking skills.'' He tried to steal another strip of bacon from her plate on the way out, but Valerie was too quick with the fork, so he abandoned that idea.

 

Feeling like fucking with Will, he stood outside his room, ear to the door. Was he masturbating again? It was the official game of the house, trying to catch each other masturbating, but Will never really took to it. Well, no one really took to it but Evan. It’s just that Will took to it the least.

 

He tried the door handle. The door was open, so he braced his shoulder against the door and made a grand entrance into Will's domain. Standing there, in the sickly glow of his computer monitors, furiously masturbating with the aid of a video of a chick undressing in her bedroom.

 

Hey, at least it's not bestiality porn.

 

''Busted!'' he started laughing like a crazy person. ''That’s 20 points for me bitch, suck it!'' he pumped his fists while Will tried to pull up his pants.

 

''Get the fuck out Evan or I swear to God I’m gonna kill you.'' Will said and gave him his hardest look.

 

Evan put his hands up. ''Easy bro, I'm just messing with ya.'' He looked at the screen. ''Hey is that Jen?'' he started laughing again.

 

''Shut up Evan’’ he tried to turn the screen off but couldn’t find the button in the dark.

 

Evan stopped laughing long enough to ask ‘’Why do you have a video of Jen getting naked man? What the fuck?''

 

''Shut up OK? It’s not Jen. It’s nothing.''

 

Evan stumbled to the stair landing, still laughing so hard his sides hurt.

 

''Hey Alex, Val! I caught Will jerking off to Jen!''

 

And that’s when Jen came out of the bathroom, drying her hair with a towel. She stood frozen in the doorway for a second.

 

''Fuck off Evan'' she said and headed for her room.

 

''Jen, I ain’t joking I swear. It was a video of you, in your room, taking your clothes off.'' He held his hand in the air, palm forward. ''scout’s honor!''

 

She hesitated. Alex was looking up at them and so was Valerie, standing with the plate in her hands, slowly chewing her food and watching this morning’s drama unfold.

 

Will had put on a shirt and was standing outside his room. He pointed at Evan.

 

''He's lying. It was just…porn. Normal porn.''

 

Evan started laughing.

 

''Did you put a camera in my room Will? I’m only gonna ask once.'' Jen said.

 

Will looked perplexed. ''What? No! Of course not.'' He shook his head.

 

''If I find a fucking hole in my wall, I’m going to cut your balls off you fucking pervert. I’ve had enough of your creepy bullshit.'' She went inside.

 

Will made to follow her but then seemed to think better of it. He ran to his room instead, slamming the door behind him.

 

Everyone else went back to whatever they were doing before, except Evan, who sat down on the couch and lit up a joint.

 

 

 

The screaming from the upper floor scared the shit out of Alex. He jumped out of bed and opened his door. Jen was screaming into the dark void that was Will's room.

 

''I want you out of this house you fucking asshole. You understand what I'm saying? I want you and your shit out of this house by morning.''

 

Mumbling from the room.

 

''What?''

 

More mumbling.

 

''I don’t give a fuck about your contract you creep, I want you out''

 

Mumbling. Louder.

 

''Fuck you William. You put a fucking camera in my room and you want me to stay in the same house as you? You're a piece of shit.''

 

She stormed down the stairs while Will ran after her.

 

''Wait Jen, wait. I didn't put a camera in your room OK?''

 

She didn't respond.

 

He stood. ''Look, just because you like being a bitch all the time doesn’t mean I’m gonna have to sit here and take it. I ain’t leaving and I don’t give a shit if you like it or not.''

 

She froze in the middle of the living room. Held her head in her hands, like it was going to explode. Evan and Alex, like deer in the headlights, stood also frozen on the other side of the room. This was a bad turn of events and they didn’t like where this was going at all.

 

Will took a step.

 

''Don’t. Back off William.''Jen groaned. Her head was pounding.

 

He took another step.

 

''I'm not scared of you-''

 

He was cut off by the blast wave that Jen unleashed. The power went and every window in the living room blew out, together with the TV and the microwave in the kitchen. Will flew across the room and into the stair bannister, cracking it.

 

Jen wiped her bleeding nose and walked out of the house.

 

 

 

 

 

Evan was carrying the huge flat screen TV out to the dumpster. Alex and Val were cleaning up the broken glass.

 

''Val, I don't see how we can throw him out. He's on the lease.''

 

''Who cares? You want him living with us for the rest of the year?'' she shook her head. ''I always thought he was creepy. Didn't I tell you? I told you.''

 

''Well, you didn’t object when he signed on the lease, so what good was that, Val?''

 

She sighed.

 

''Fine. But you know how First Gens are. They're fucked up in the head. They changed first and they thought they hit the big time, people were calling them messiahs for fuck's sake. There was a guy in my town that got a bunch of old ladies to think he’s Jesus returned.''

 

''What happened?''

 

''He exploded in the middle of a church and killed 200 people. I’m telling you, these people are severely messed up.''

 

''You know I'm First Gen too, right?'' Alex stared at her.

 

I’m not fucked up Val. On the surface of his mind.

 

She shrugged. ''You’re one of the good ones Alex. Don’t tell me First Gens aren’t fucked up. They were the first and they took advantage of that. They took what they wanted and a lot of people got hurt in the process.'' She stood up and threw a big piece of glass in the garbage bag.

 

''But when the Second Gens came about, they weren’t all that great anymore. And then Third and Fourth Gens. No more messiahs, no more money, no more sponsorships and college scholarships. Bitter fucks.''

 

''Thanks a lot Val. I appreciate that''. Alex threw the last of the glass in the bag and took of his work gloves. ''It wasn't all blowjobs and rainbows for some of us you know.''

 

Val caught a glimpse of the inside of a metal box then. But it was gone in a second and he couldn’t see in Alex’s mind.

 

''Stay out of my head Val.''

 

He went to his room.

 

 

 

 

 

 

 

Evan walked in.

 

''Whatchoo talking 'bout?'' he said.

 

''First Gens.’’

 

''Ah. Fucking First Gens. They’re fucked in the head you know.''

 

 

 

 

 

 

 

''Alright, so we're all agreed that Will is out of the house?'' Valerie asked.

 

Alex, Evan and Jen all nodded, gathered around the table in the living room.

 

''We can pick up his share of the rent. Between the four of us, it shouldn't be a huge problem'' she added.

 

''Who’s gonna tell him?'' Jen said.

 

''I will.'' Alex.

 

They nodded again.

 

Evan reached under the table and put a bottle of Jack on the table.

 

''Enough bullshit, let's get drunk bitches.''

 

 

 

They were playing poker with beans when Will came home. Alex stood up and asked him to sit down.

 

He hesitated, but took the empty seat.

 

''What's up?''

 

Alex coughed.

 

''We’ve discussed what happened this morning and we’ve made a decision.'' He paused.

 

Will shook his head.

 

''I'm not leaving, Alex.''

 

Alex held his hand up.

 

''We've decided that we don’t want you to live here anymore. We want you to pack your stuff and go by the end of the week.''

 

''No. I'm not leaving and you can’t make me, because I'm on the lease.''

 

Jen was looking straight at him. Val and Evan just looked uncomfortable.

 

''It's not up for discussion Will. You’re out.'' Alex said, starting to get up.

 

''Fuck you Alex. Just because you’re fucking pining for her all this past year doesn’t mean you get to throw me out on the street.''

 

Jen looked away. Alex sat back down.

 

''Just get your shit and get out Will. I’ve had enough of your sneaking around and spying on everyone.''

 

''It’s not my fault you can’t keep your mouths shut. I hear all the horrible little things you tell each other and then go on to tell others. You’re all horrible people, living pathetic little lives and I was fine with that.

 

I’m fine with laughing behind your backs about your bullshit little dramas and who fucked who and who did what, but I’m not getting kicked out of this house because you’re a bit lovesick.’’

 

He got up from the table and made for his room.

 

''Get your shit out of this house right now Will, or I’m throwing it out.'' Alex yelled and stood up.

 

''You and what army bitch?''

 

''Evan will back me up. Right?'' Alex looked at Evan.

 

Evan nodded and stood up beside him.

 

 

 

William went to his room and came out holding a pistol.

 

''How about this Alex? Is Evan going to back you up if I shove this gun in his mouth and pull the trigger?'' he laughed.

 

Evan moved behind Alex. Valerie and Jen were still in their chairs.

 

''Now you want to be a tough guy Will? Being a creep wasn't enough of a career?'' Alex said and took a step towards him, smiling.

 

The sound was deafening in the small room.

 

The first shot went through his left eye, blowing his brains out the back, but missing Evan.

 

The next one went in the center of his chest, along with two more. He stood for a split second and then collapsed on the floor.

 

Will smiled and said ''Now let’s play a little game.''

 

He motioned for Evan to move closer to the two girls. Then to sit down.

 

Evan did as he was told, glancing at the body of his friend on the floor. Val was crying.

 

''I''m gonna tell each and every one of you a secret. And this secret, it’s something that you told to someone, at some point, in this house. And I hope it destroys you and your fake-ass friendship.''

 

He put the gun on Valerie’s head.

 

''I'm gonna start with you.''

 

Valerie whimpered.

 

''Valerie.'' He pointed the gun at Evan. ''Valerie tells her friends that Evan is a jerk, a creep, a guy she hates having around her. She says Evan makes her skin crawl.''

 

The hurt expression on Evan’s face made him happy.

 

''She also says Jen is a bitch and a tease.'' He laughed. ''I guess when you’ve fucked every guy on campus, you think everyone else is a nun huh?'' He laughed again, a dry chuckle.

 

He patted her on the head and went to stand behind Evan.

 

''Now Evan, well…he fucking loves Valerie. As much as a Neanderthal like him could love anything. I know because he keeps whining about it to his buddy back home in bumfuck nowhere. But he's too much of a coward to do anything about it, so he just stalks her instead.''

 

Evan looked down on the table.

 

‘’Also, he dropped out of college last semester but hasn’t told you anything yet. He lost his scholarship too.''

 

He tapped him with the barrel of the gun.

 

He leaned over Jen and gave her a kiss on the cheek. She shuddered.

 

''Sweet Jen. Holier than thou, every time, all the time. You, I know best. We share a wall, but I feel like we share so much more. I know every little thing about you.'' He put the gun to the back of her head and cocked the hammer.

 

''For example, I know you like Alex.'' He chuckled. ''Isn't that funny? Everyone fucking loves everyone else in this fucking house, but no one has the balls to do anything about it. Oh, also, you fucked Valerie’s boyfriend two years ago. And I’m the creep?''

 

He walked over to the dead man on the floor.

 

''And as for this piece of shit.'' He kicked Alex in the ribs. ''He’s First Gen. Fucked up like me, right guys? Oh boy you have no idea. You should hear the shit coming out of his mouth when he’s having nightmares. I know the army took some of us back in the beginning, but they must have done a real number on this one. I mean, you’ve heard him screaming at night right? I know it keeps Jen awake some nights.''

 

He shot Alex on the knee.

 

''He’s certified you know. He was in an institution for a while. I heard him talking to his mom.''

 

With his back to them, he didn’t see Evan bounce up from his chair. He smashed the bottle of Jack on the side of Will’s head and tackled him to the ground.

 

He grabbed him by the throat and lifted him off the floor like a ragdoll. He took the gun from his hand and bent it down the middle, like it was made out of plastic.

 

He threw Will through the door and out into the patio.

 

''Next time I see you, you better run, you piece of shit'' he spat.

 

Will got up, disoriented and limping. He walked off into the rain.

 

''Fuck all of you.''

 

Evan walked out on the patio to watch him limp away. Valerie and Jen, hand in hand, joined him in the rain.

 

 

 

Alex coughed up blood in the living room. Jen ran to him and kneeled down by his side.

 

''Took you long enough lazybones'' she whispered, cradling his head.

 

His body was already putting itself back together, starting with his brain and skull. Blood dripping down his mouth, his one eye focused on Jen and he smiled.

 

''Did that asshole say you like me?''

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DVD Extras

 

All the character names are taken from the Final Destination Trilogy.

 

He exploded in the middle of a church and killed 200 people.

 

Morning Glories is the name of a graphic novel that deals with teenagers with superpowers.

 

Morning Glory is also the name of a wide variety of flowers.

 

Soundtrack

http://www.youtube.com/watch?v=-6uyZ4jKTdg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[DinoHajiyorgi]

"Morning Glory" is also what they call early wake-up hard-ons.

 

Intersting piece of action with most of its meat as background info. It did not shake me in my boots, but it read as a well deserving episode of a long running comik book series.

[Eugenia Rose]

Η ιστορία μου άρεσε. Ήταν ανάλαφρη και πολύ εύκολη στην ανάγνωση. Χρησιμοποίησες το Ε.Φ. στοιχείο καθώς και την εξέλιξη σε ένα δεύτερο ρόλο, για να πείς μια ασυνήθηστη για τα πλαίσια του διαγωνισμού ιστορία. Μια ιστορία καθημερινή τρέλας κυριολεκτικά. Παρόλαυτά και εντός θέματος ήσουν και εντός είδους. Το μυαλό μου δεν σκεφτόταν εξέλιξη ή Ε.Φ. όταν την διάβαζα. Αυτό και μόνο την έκανε να ξεχωρίσει. Οι γραφή πολύ άνετη και οι διάλογοι είχαν μεγάλη αμεσότητα και φυσικότητα. Τέλος θα συμφωνήσω με τον Ντίνο ότι μπορούσα να δω τις σκηνές να περνούν από μπροστά μου σαν κόμικ. Καλή επιτυχία!

Edited September 25, 2011 by Eugenia Rose

[Mesmer]

Ενδιαφέρουσα ιστορία. Ενώ έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο τους ανθρώπους με υπερδυνάμεις, εδώ μας δίνεις μια διαφορετική εκδοχή.

 

Στην αρχή μπερδεύτηκα κάπως επειδή οι σκηνές πηδούσαν απότομα από τη μία στην άλλη, και μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με τους χαρακτήρες και το πού βρισκόμαστε τα είχα λίγο χαμένα.

 

Ελάχιστο το μπακ-στόρι της γενετικής/κοινωνικής εξέλιξης, αλλά δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω γι’ αυτήν την ιστορία.

 

Δυνατές και πολύ ζωντανές οι εικόνες.

 

Γενικά, μου άρεσε, αλλά στο τέλος μού άφησε αίσθηση ότι δεν είναι κάτι ολοκληρωμένο.

 

 

[niceguy0973]

Φίλε George! Για αρχή να πω πως βαριέμαι υπερβολικά να διαβάζω ιστορίες σε άλλη γλώσσα πέρα από την Ελληνική. Μου είναι δύσκολο να μπω στην ατμόσφαιρα της ιστορίας. Όμως την διάβασα... Πολύ σεναριακή και ενδιαφέρουσα. Έχεις βάλει πολλά στοιχεία από το είδος που λατρεύεις. Μου άρεσε πολύ το τέλος της! Καλή επιτυχία!

[mman]

(Στα σχόλιά μου πιθανόν να επαναλαμβάνω προηγούμενα σχόλια άλλων. Το κάνω, αφενός για να μην ψάχνω τι να αφαιρέσω από τα ήδη έτοιμα σχόλιά μου και αφετέρου γιατί έτσι επιβεβαιώνω / ενισχύω αυτά που επαναλαμβάνω.)

 

Με την επιφύλαξη του ότι δεν κατέχω τέλεια την Αγγλική, η γλώσσα μού φάνηκε κάπως απλουστευμένη –και δεν μιλάω μόνο για τους διαλόγους. Οι οποίοι ήταν κι αυτοί κάπως υπερβολικά απλοί. Είχαν το touch της καθημερινότητας και της προστυχιάς όταν χρειαζόταν, αλλά νομίζω σε κάποια σημεία η σύγκρουσή τους δεν με έπειθε και υπήρχαν και κάποιες επαναλήψεις.

Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα αλλά, πέρα από την τελική ανατροπή, δεν είδα να την εκμεταλλεύεσαι όσο περισσότερο γινόταν.

Στα συν η ζωντάνια και η γρήγορη ροή του έργου, καθώς και μερικά επιτυχημένα σημεία στις περιγραφές.

[Ροη]

Η χρήση της αγγλικής ήταν άψογη, αλλά σαν ιστορία, παρότι καλογραμμένη, δεν με βοήθησε να ταυτιστώ με κανέναν απο τους χαρακτήρες. Ίσως αυτό να ήταν το νόημα, αποξενωμένα σούπερ-παιδιά που παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με τις δυνάμεις τους. Απο αυτή την άποψη λειτούργησε μια χαρά. Πρέπει επίσης να ομολογήσω πως δεν κατάλαβα γιατι δεν κατέληξε κάπως χειρότερα ο χαρακτήρας του William, και απλά τον άφησαν να φύγει. Θα μπορούσε να γίνει μια μαζική επίθεση απο μέρους τους εναντίον του, να καταλήξουμε σε μια τεράστια gore σφαγή... εεε, ξέφυγα πάλι, sorry.

[khar]

Μου θύμισε έντονα ταινίες με πρωταγωνιστές εφήβους που εξελίσσονται σε θρίλερ ή περιπέτειες. Το υπερφυσικό στοιχείο εμφανίζεται σαν απόλυτα φυσικό. Έτσι κερδίζεις χρόνο που θα αφιέρωνες για να υποστηρίξεις «επιστημονικά» την ιδέα, αλλά στο τέλος είχα την αίσθηση ότι διάβασα κάτι συνηθισμένο, από το οποίο ακόμα κι αν έλειπε το υπερφυσικό δεν θα έχανε κάτι ιδιαίτερο. Για τη γλώσσα και τη γραφή δεν μπορώ να πω κάτι, γιατί τα αγγλικά δεν είναι το δυνατό μου σημείο. Μου άρεσε η τελευταία ατάκα, γιατί ταιριάζει με το στυλ της ιστορίας.

 

 

[deadend]

Παράξενη αίσθηση. Δεν είμαι καλή στα αγγλικά για να εκτιμήσω τους διαλόγους, αλλά μου άφησαν μια σκληρή γεύση.

 

 

 

 

Καλή επιτυχία

 

 

 

[Stanley]

Ενδιαφέρουσα η παράλληλη εισαγωγή των χαρακτήρων, αν και λίγο χαοτική στην αρχή. Από την μέση και μετά, αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον.

 

Ξέρεις ότι η γραφή φαίνεται πολύ απλή για τα γούστα μου. Είχε περιγραφές όμως και σκηνές που μου άρεσαν.

 

Στο τέλος ούτε εγώ κατάλαβα γιατί απλώς τον πέταξαν έξω από το σπίτι, μετά από όλα όσα έκανε ο τύπος.

 

Γενικότερα, μια όχι άσχημη ιστορία, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν με χόρτασε.

[Guest old#2065]

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από το Γιώργο που το διήγημά του είναι το μόνο που δεν θα σχολιάσω. Γνωρίζω τη γλώσσα σε επίπεδο να διαβάσω ένα κείμενο, δεν την κατέχω όμως σε βάθος για να σχολιάσω κιόλας.

Για αποζημίωση όμως θα του πω ένα ανέκδοτο που έχει και λίγη σχέση με το morning glory.

Την εποχή της απομόνωσης της Κίνας, ρωτάει ένας δημοσιογράφος έναν κινέζο επίσημο που επισκέπτεται την Αμερική

-How often do you have elections?

Και ο κινέζος απαντά

-Evely molning.

Edited October 1, 2011 by npaps

[Big Fat Pig]

Υπερήρωες(;) μέσα από μια κάπως διαφορετική οπτική. Καλό, καλό. Γρήγορο κείμενο που όμως μου άφησε την εντύπωση ότι αυτοαναλώθηκε στις ατάκες των πρωταγωνιστών του. Εκεί ήταν το ζουμί βέβαια, όμως δεν μας πήγες λίγο παρακάτω. Στα της πλοκής έχω την αίσθηση ότι οι αποκαλύψεις του Will θα μπορούσαν να είναι τέτοιες που ν' απογειώσουν (μ' ένα ξέσπασμα βίας;) το διήγημα, κάτι που δεν έγινε. Για να είμαι ειλικρινής το διήγημα με ικανοποίησε και δεν με ικανοποίησε εξίσου. Κάτι, κάτι ήθελε... (Ξέρω, σε φώτισα!)

[alkinem]

Αν και δε γνωρίζω τέλεια την Αγγλική γλώσσα, μπόρεσα και διάβασα την ιστορία σου με μεγάλη άνεση.

 

Ήταν αρκετά καλή. Άφησες στην άκρη το θέμα της εξέλιξης,το ανέφερες πολύ λίγο, κι επικεντρώθηκες στις διαπροσωπικές σχέσεις κάποιων «ιδιαίτερων» ατόμων που μένουν μαζί.

 

Σίγουρα μια διαφορετική οπτική και η συμμετοχή σου είναι μια από τις καλές του διαγωνισμού.

[Mindtwisted]

Η ιστορία, για εμένα ξεκίνησε καλά, είχε ενδιαφέρον να βλέπω την καθημερινότητα σε ένα κόσμο που οι υπερδυνάμεις είναι κάτι συνηθισμένο.

 

Η γραφή μου φάνηκε καλή, απλή, δεν με κούρασε καθώς το διάβαζα, όπως απλή ήταν και η υπόθεση της ιστορίας.

 

Νομίζω οτι το τέλος κάπως μου ξεφούσκωσε. Γιατί δεν κάνανε τίποτα στο Will; Εγώ περίμενα να δω κάτι πιο αιμοσταγές, όχι ένα απλό ξεκατίνιασμα χωρίς να πεθάνει κανένας στο τέλος. Από την άλλη ίσως ταιριάζει καλύτερα έτσι, επείδή περιγράφεις απλά καθημερινότητα, οπότε κανένας δεν ήθελε να μπλέξει ίσως.

 

Καλή επιτυχία!!

[TheTregorian]

Ευχάριστο εφηβικό ανάγνωσμα με πρωταγωνιστές υπεράνθρωπους! Το διάβασα εύκολα και δε με κούρασε καθόλου. Σαν ιστορία δε με ξετρέλανε, μάλλον γιατί δεν είδα τίποτα το τρομερά πρωτότυπο, αλλά ήταν μια καλή προσπάθεια! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό!

[Asgaroth]

Πολύ ωραίες ατάκες. Ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, αν και ούτε εγώ έμεινα ικανοποιημένος από το τέλος. Γιατί όλος αυτός ο σαματάς για να τον αφήσουν απλά να φύγει.Αναδομούσαν και οι άλλοι τους ιστούς; Γιατί αν όχι, ήταν αρκετά χοντρό να τους σημαδεύει με το όπλο. Η κοπελιά που διαβάζει τη σκέψη θα μπορούσε πολύ εύκολα να τον αφοπλίσει. Ωραίο κλίμα συγκατοίκων/κολλεγιοκατάστασης.

Edited October 8, 2011 by Asgaroth

[dagoncult]

-Έπρεπε να βάλεις και το λουλούδι στη φάση. Έχει ζουμί.

-Κατά την άποψή μου ήταν η καλύτερη τελευταία ατάκα της χρονιάς! Αστεία και, με μια έννοια, πικρόχολη και απ’ όλα.

-Ήταν για ’μένα (μαζί με το Δυσλεξία, του BFP) η καλύτερη ιστορία του διαγωνισμού.

Πολλά μπράβο.

Edited October 9, 2011 by dagoncult

[wordsmith]

Θα συμφωνήσω ότι η γλώσσα είναι κάπως υπερβολικά απλή. Η ιστορία κάπως αποσπασματική και ότι μοιάζει με κόμιξ και με ταινίες τύπου Scream. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, σαν να μην έχει υπόθεση, απλώς θέλεις να δείξεις την καθημερινότητα ενός κόσμου όπου οι υπερδυνάμεις είναι συνηθισμένες. Καλό show, αλλά μόνο αυτό. Από τις καλές συμμετοχές.

[RedAlf]

I totally agree with DinoHajiyorgi. It was as I was watching an episode of a sci-fi series or comic. And the best thing about that is that, although it looked as a part of a greater story, I never thought "I would like to knew what happened at the previous episodes".

Up until the end I was thinking "What? Somebody shot their friend and they did nothing about that?" but then came the end and I understood! Flow writing although mman is correct that the language was simple, as if in a comic.

 

PS. Δεν ξέρω αν γράφεις στα αγγλικά επειδή νιώθεις πιο κοντά σου τη γλώσσα ή επειδή θέλεις τα κείμενα σου να διαβάζονται από περισσότερους λαούς, αλλά έκανα την "κριτική" μου στα αγγλικά για να είμαι σίγουρος ότι θα είμαι σαφής.

[Loch Moors]

Διαβάζοντάς το με έκανε να φανταστώ πως είναι η περιγραφή της ζωής ενός σπιτιού στο οποίο συγκατοικούν κάποιοι από τους X-Men:)

 

Το διάβασα με ενδιαφέρον, απλά δεν διαμόρφωσα κάποια εικόνα ή συναίσθημα περί εξέλιξης... ίσως το ότι σε μια εποχή μεταλλαγμένων η συγκατοίκηση θα γίνει πολύ ζόρικο πράγμα!

 

Όσο για το αν υπήρχαν λάθη ή όχι σίγουρα δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να πω, καθότι η γραμματική μου στα αγγλικά υστερεί κάπως!

 

Μπράβο για τη προσπάθεια και τη συμμετοχή..;)

[Cassandra Gotha]

Δεν έχω ερωτήματα, πιστεύω ότι το κείμενο είναι σαφές. Περίεργη αφήγηση που ενώ δεν την απόλαυσα διαβάζοντας, (ένιωθα άβολα σε όλη τη διάρκεια), τελικά τα κατάφερε μια χαρά. Μου έκανε θετική εντύπωση η σιγουριά με την οποία φαινόταν πως χειρίστηκες το κείμενο.

 

Μέσα στο θέμα και είδος του διαγωνισμού.

 

Το πολύ θετικό είναι η ζωντάνια των σκηνών και ο πειραματισμός του ύφους.

Το κάπως αρνητικό είναι ότι ενώ έχουμε κάτι με αρχή, μέση και τέλος, φαίνεται σαν να είναι εκεί μόνο για να μας κλείσει το μάτι για την κυρίως ιστορία.

 

Μία αξιοπρόσεκτη συμμετοχή.

[Man_from_Earth]

Όπως ήδη ειπώθηκε η γλώσσα είναι σαφής και απλή κάτι που για μένα δεν είναι μείον καθώς μόνο τέτοια γλώσσα είναι σε αρμονία με τους νεαρούς ήρωες και το σκηνικό.

 

Η πλοκή "does not thicken" και αυτό εκτός απο μικρό μειονέκτημα, είναι μια ευχάριστη διαφορά απο πολλές βαρύγδουπες καταστροφολογικές ιστορίες συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου.

 

Επίσης βρήκα πολύ ευρηματικό τον τρόπο που αποκαλύπτεις τις σούπερ δυνάμεις τους. Μέσα απο τις σούπερ ανθρώπινες αδυναμίες τους.Καλή επιτυχία

[Tattoman]

Ρε συ....γιατί αγγλικά???? Ξεκεινάω γεμάτος χαρά έτοιμος να διαβάσω ένα ωραίο διήγημα του North και με το που μπάινω στο τοπικ βλέπω την γλώσσα. Δεν λέω πως η συγγραφή εκεί είναι υποδιέστερη αλλά χάνεις ποντους αν σκεφτείς οτι αρκετοί δεν έχουν άψογη χρήση αγγλικων. Στα της ιστορίας..... κάπως κλασσική η υποθεση που δεν την κανει κακή, ήταν καλά αναπτυγμένη. Πολύ ωραία η χρήση της αγγλικής γλώσσας και ωραία διαμόρφωση χαρακτήρων. Δεν μπορώ να σου πω πολλά γιατί το διήγημα σου είναι σε αγγλικά. Μου άρεσε πάντως για αγγλικό, που συνήθως δεν τα μπορώ. Καλή επιτυχία.

[Sonya]

Dear Northerain:

 

-your English is usually exquisite, but in this story I found several mistakes. Mostly punctuation, but also spelling. I'd be happy to be more specific and point some of them out, if you so wish

-too much American slung for my taste

-also, too much X-men institute for my taste

-the ending (Evan attacking, disarming and throwing out Will) needs rephrasing

 

+subtle SF, thank you for the absence of robots, technoshit and screwed up futures

+very vivid narration. Full of pictures and emotions

+dark, pervert comic-like, it reminded me of Sin City

+fun and easy to read, even though I won't remember a word of it after a fortnight.

 

You've written much better stuff. This one, coming from your skill, was a bit of a disappointment. Don't get me wrong, it's not bad, it's only less than what you can do.

[Tiessa]

Για την ιδέα:

Σωστή μέσα στο θέμα της εξέλιξης. Όλη αυτή η ομάδα είναι αποτέλεσμα κάποιων πειραμάτων και μάλιστα όχι και τόσο πετυχημένων.

 

Γενικά:

Μού άρεσε η αρχική παρουσίαση των χαρακτήρων μέσα από μικρά αποσπάσματα. Η ιστορία διαβάστηκε εύκολα, παρόλο που αρχικά δεν μπορούσα να καταλάβω μερικές από τις αντιδράσεις των νεαρών, καθώς επίσης και το τι συνέβαινε στον υπόλοιπο κόσμο.

Αργότερα, όταν συνειδητοποίησα πως είχε να κάνει όλο μαζί με κάτι σαν επεισόδιο της καθημερινής ζωής των σούπερ ηρώων έπαψα να αναζητώ την κορύφωση που θα άλλαζε τις σχέσεις και τις δομές και κατάλαβα ότι αυτό είχες σκοπό να γράψεις από την αρχή.

 

Υ.Γ. Είχε πλάκα το παιχνίδι να πιάσει τον άλλον στα πράσα!