odesseo Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 ἐὰν ἐπανεξητάζατε τὸ ζήτημα... Επ! Σ' έπιασα. Είναι ἐπανεξετάζητε. Ή όχι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 ἐὰν ἐπανεξητάζατε τὸ ζήτημα... Επ! Σ' έπιασα. Είναι ἐπανεξετάζητε. Ή όχι; Ναι! Κι εγώ δεν το πρόσεξα. Υποτακτική. Δίκιο έχεις, odesseo. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 Αποτελεσματική η χρήση της γλώσσας και της σεξουαλικότητας στο να αφυπνίσουν την προσοχή μου. Διασκεδαστική αλλά και ειρωνική η 'ανατροπή' της τελευταίας φράσης. Υποθέτω ότι όλα αυτά έχουν και το συμβολισμό τους. ΟΜΩΣ φαίνεται ότι έχουμε διαφορετική άποψη για το τι ανήκει στις ιστορίες "Φαντασίας". Όταν λες "Λογοτεχνία που δαγκώνει" άλλα πράγματα έρχονται στο δικό μου το μυαλό. Για να αντιγράψω μια εύστοχη παρατήρηση: Σε λάθος μέρος είσαι. Εμείς εδώ ασχολούμαστε κυρίως με δράκους, ρομπότ και ζόμπι. Καλώς ήρθες. Καλωσόρισες κι από μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted October 23, 2011 Author Share Posted October 23, 2011 Νομίζω ότι η αρχική σημασία του βάφω είναι εμβαπτίζω (= βυθίζω σε υγρό). Σωστός, μόλις το τσέκαρα στο Lidell Scott Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted October 23, 2011 Author Share Posted October 23, 2011 (edited) ἐὰν ἐπανεξητάζατε τὸ ζήτημα... Επ! Σ' έπιασα. Είναι ἐπανεξετάζητε. Ή όχι; Σ' ευχαριστώ για την επισήμανση. Μήπως είναι πιο σωστό, "έπανεξετάσητε;" (υποτ. αορίστου;) Edited October 23, 2011 by Larry Cool Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 (edited) ΟΜΩΣ φαίνεται ότι έχουμε διαφορετική άποψη για το τι ανήκει στις ιστορίες "Φαντασίας". Όταν λες "Λογοτεχνία που δαγκώνει" άλλα πράγματα έρχονται στο δικό μου το μυαλό. Για να αντιγράψω μια εύστοχη παρατήρηση: Σε λάθος μέρος είσαι. Εμείς εδώ ασχολούμαστε κυρίως με δράκους, ρομπότ και ζόμπι. Καλώς ήρθες. Ήθελα κι εγώ να το επισημάνω αυτό, αλλά επειδή έχουμε δει μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας, περίμενα μήπως σε κάποια συνέχεια φανεί το φανταστικό στοιχείο. Εδώ, λοιπόν, μπορεί να μας διαφωτίσει ο Larry, εκ των προτέρων, και να μας πει αν υπάρχει κάτι στην ιστορία (μάγοι, ξόρκια, πνεύματα, φαντάσματα... άγγελοι), που θα δικαιολογεί την ένταξή της στη βιβλιοθήκη Φαντασίας. Αλλιώς θα μεταφερθεί στις Διάφορες Ιστορίες. Για την ιστορία έχω να πω πως έχω διαβάσει ένα πολύ μικρό μέρος της, για να μπορώ να την κρίνω ως σύνολο. Πολύ έντονος ο αισθησιασμός, αλλά μόνο αυτό δεν είναι αρκετό και ακόμα δεν έχει φανεί κάποιος λόγος γι' αυτόν. Πάρα πολύ καλή η χρήση της γλώσσας, αυτό το αναγνωρίζω, αν και προσωπικά δεν θα με τραβούσε να διαβάσω ένα ολόκληρο βιβλίο γραμμένο έτσι. Edited October 23, 2011 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 Ήθελα κι εγώ να το επισημάνω αυτό, αλλά επειδή έχουμε δει μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας, περίμενα μήπως σε κάποια συνέχεια φανεί το φανταστικό στοιχείο. Εδώ, λοιπόν, μπορεί να μας διαφωτίσει ο Larry, εκ των προτέρων, και να μας πει αν υπάρχει κάτι στην ιστορία (μάγοι, ξόρκια, πνεύματα, φαντάσματα... άγγελοι), που θα δικαιολογεί την ένταξή της στη βιβλιοθήκη Φαντασίας. Αλλιώς θα μεταφερθεί στις Διάφορες Ιστορίες. [...] Όντως αυτό ήταν και δική μου σκέψη. Και θα δικαιολογιόταν, αν ήταν συνέχειες (σε ένα thread). Αφού (για κάποιον λόγο) αυτό το απόσπασμα έχει το δικό του νήμα, παρουσιάζεται ως ξέχωρη (individual) ιστορία και παρασύρει οποιονδήποτε αναμένει να διαβάσει στο subforum αυτό μια ιστορία Fantasy. Προσωπικά πιστεύω ότι... χμμ! Καλή ιδέα για poll! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted October 23, 2011 Author Share Posted October 23, 2011 (edited) ΟΜΩΣ φαίνεται ότι έχουμε διαφορετική άποψη για το τι ανήκει στις ιστορίες "Φαντασίας". Όταν λες "Λογοτεχνία που δαγκώνει" άλλα πράγματα έρχονται στο δικό μου το μυαλό. Για να αντιγράψω μια εύστοχη παρατήρηση: Σε λάθος μέρος είσαι. Εμείς εδώ ασχολούμαστε κυρίως με δράκους, ρομπότ και ζόμπι. Καλώς ήρθες. Ήθελα κι εγώ να το επισημάνω αυτό, αλλά επειδή έχουμε δει μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας, περίμενα μήπως σε κάποια συνέχεια φανεί το φανταστικό στοιχείο. Εδώ, λοιπόν, μπορεί να μας διαφωτίσει ο Larry, εκ των προτέρων, και να μας πει αν υπάρχει κάτι στην ιστορία (μάγοι, ξόρκια, πνεύματα, φαντάσματα... άγγελοι), που θα δικαιολογεί την ένταξή της στη βιβλιοθήκη Φαντασίας. Αλλιώς θα μεταφερθεί στις Διάφορες Ιστορίες. Για την ιστορία έχω να πω πως έχω διαβάσει ένα πολύ μικρό μέρος της, για να μπορώ να την κρίνω ως σύνολο. Πολύ έντονος ο αισθησιασμός, αλλά μόνο αυτό δεν είναι αρκετό και ακόμα δεν έχει φανεί κάποιος λόγος γι' αυτόν. Πάρα πολύ καλή η χρήση της γλώσσας, αυτό το αναγνωρίζω, αν και προσωπικά δεν θα με τραβούσε να διαβάσω ένα ολόκληρο βιβλίο γραμμένο έτσι. Εάν το θέλετε, δεν έχω καμιά αντίρρηση να "μεταφερθεί" στις "Διάφορες ιστορίες". Απλώς θεώρησα ότι η κατάλληλη θέση του μυθιστορήματος είναι στις "Ιστορίες φαντασίας" διότι αφηγείται όχι μόνο έκδηλα φανταστικές καταστάσεις αλλά δηλώνεται σε πολλά σημεία ότι όλα τα περιγραφόμενα λαμβάνουν χώρα στο κεφάλι του συγγραφέα. Στην καθαρεύουσα είναι γραμμένο το 2ο μέρος του βιβλίου. Το 1ο και το 3ο είναι γραμμένα στην καθομιλουμένη. Και φυσικά υπάρχει λόγος για όλα. Edited October 23, 2011 by Larry Cool Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 Εάν το θέλετε, δεν έχω καμιά αντίρρηση να "μεταφερθεί" στις "Διάφορες ιστορίες". Απλώς θεώρησα ότι η κατάλληλη θέση του μυθιστορήματος είναι στις "Ιστορίες φαντασίας" διότι αφηγείται όχι μόνο έκδηλα φανταστικές καταστάσεις αλλά δηλώνεται σε πολλά σημεία ότι όλα τα περιγραφόμενα λαμβάνουν χώρα στο κεφάλι του συγγραφέα. Στην καθαρεύουσα είναι γραμμένο το 2ο μέρος του βιβλίου. Το 1ο και το 3ο είναι γραμμένα στην καθομιλουμένη. Και φυσικά υπάρχει λόγος για όλα. Ευχαριστώ για τη διαφώτιση, Larry. Εδώ που έμπλεξες, αυτά που συμβαίνουν μέσα στο κεφάλι κάποιου θεωρούνται mainstream. Μεταφέρω, λοιπόν, αυτό και τα άλλα μέρη της ιστορίας στις Διάφορες Ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted November 4, 2011 Author Share Posted November 4, 2011 (edited) Ἡ οἰστρηλατουμένη μαινάς, ἐξεδύθη κατεσπευσμένως τῶν ἱματίων της –σχεδὸν διαρήξασα αυτά– κι ἔπεσεν εἰς τὴν κλί-νην, μὴ ἐνοχλουμένη ἐκ τῆς παρουσίας τοῦ δευθυντοῦ, ὅστις ὅλως περιέργως παρέμενεν καὶ δεν ἀπεχώρει. «Ἐμπρὸς διεστραμμένε ἐραστά,» εἶπεν• «τηρήσατε τὴν συμφωνίαν μας εἰς τὸ ἀκέραιον καὶ μετ’ αὐταπαρνήσεως! Ἰδοὺ τὸ ἀνοικτόν, δονούμενον αἰδοῖον μου! Σᾶς τὸ προσφέρω ὁλοψύχως, ἄνευ ὅρων καὶ ἐπιφυλάξεων• καταγαμήσατέ το•γαμήσατε αὐτὸ σφοδρῶς καὶ ἀδιαλείπτως.» «Εἶσθε ἀπολύτως σαφής, madame.» Ἐδίσταζον... «Τί ἀναμένετε, λοιπόν; Εἶναι κατεπείγουσα εἰσαγγελικὴ ἐντολή,» εἶπεν εἰς τόνον μὴ ἐπιδεχόμενον ἀντίρρησιν. «Γκούχ, γκούχ, ἔ.., διὰ ποῖον λόγον παρευρίσκεται ὁ ἀξιότιμος κύριος Μπαρντό;» «Monsieur Λεφρέ,» ἀπήντησεν οὗτος εἰς ὗφος σοβαρόν• «ἐντὸς τῶν καθηκόντων μου ὡς διευθυντοῦ εἶναι καὶ ὁ ποιο-τικὸς ἔλεγχος τῶν συνουσιῶν αἱ ὁποῖαι λαμβάνουσιν χώραν εἰς τὸ hotel καὶ ἡ ἔγκαιρος ἐπέμβασίς μου διὰ ὑποδείξε-ων καὶ νουθεσιῶν ὅταν δὲν ἐκτελούνται ὀρθῶς αἱ γαμικαὶ κινήσεις. Φαντασθεῖτε ὁπόσον καταστροφικὴ θὰ ἦτο ἐνδε-χομένως ἡ φήμη ὅτι εἰς τὸ ξενοδοχεῖον μας αἱ πελάτισες μας δὲν μένουν ἱκανοποιημέναι.» «Κατανοῶ• ἀλλά.., ἐπειδὴ εἶναι ἡ πρώτη φορὰ κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ συνευρεθῶ μετὰ γενικῆς εἰσαγγελέως, αἰσθάνoμαι φυσικήν τινα συστολὴν καὶ ἀμηχανίαν.» «Εἶσθε ἀνίκανος, κύριε;» ἠρώτησεν μὲ χαιρέκακον μειδίαμα ἡ εἰσαγγελικὴ λειτουργός. «Θεὸς φυλάξοι! Τί εἶναι αὐτὰ τὰ ὁποῖα λέγετε, madame;» «Δεν ὑπάρχει μεγαλύτερον ὄνειδος διὰ τὴν ἀνδρικήν σας τιμὴν ἀπὸ τὸ να μὴν ἔχετε στύσιν κατ’ αὐτὴν τὴν κρίσιμον ὥ-ραν. Ἄγος καὶ καταισχύνη θὰ σᾶς καταδιώκουν εἰς τὸ ὑπόλοιπον τοῦ βίου σας.» «Σᾶς διαβεβαιῶ κυρία, εἶμαι δόκιμος καὶ ἀπολύτως ἱκανός.» «Ἰδοὺ ἡ τάφρος ἰδοὺ καὶ τὸ πήδημα,[1]» εἶπεν δεικνύουσα τὴν βαθυτάτην της αὔλακα. «Πρέπει νὰ γνωρίζητε, κύριε ὅτι δὲν ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἀγένεια ἀπὸ τὸ νὰ ἀφήνητε μίαν κυρίαν να σᾶς ἀναμένῃ ἀνημμένη,» Ἠσθανόμην ἄγχος καὶ φόβον μήπως ἀποδειχθῶ ἀνεπαρκὴς καὶ κατώτερος τῶν περιστάσεων. Θὰ ἀνταπεκρίνετο ἄραγε τὸ πέος μου εἰς τὰς ὑψηλὰς ἀπαιτήσεις τῆς εἰσαγγελέως; Ἐδειλίων, τὸ θάρρος μου ἀπέλειπεν. Ἂς σβήσωμεν τουλάχιστον τὸ ἠλεκτρικὸν φῶς,» παρεκάλεσα. Κλικ! Ἤρχισα να ἐκδύομαι τοῦ ῥάσου. Κρύος ἱδρὼς μὲ περιέλουεν. ‘Πώς θὰ γαμήσω αὐτὴν τὴν μέγαιρα;’ ἐσυλλογιζόμην. Ἠ-σθανόμην ὄχι ἔλξιν, ἀλλὰ φρίκην καὶ βδελυγμίαν διὰ τὴν στυγερὰν εἰσαγγελέα. ‘Τί ζητῶ ἐγὼ ἐδῶ;’ ἀνερωτήθην. Αἴφ-νης... Κρὰ-κρά! ἤκουσα βραγχώδη κρωγμὸν κι ἐτρόμαξα! «Κύριε διευθυντά, ἁρπακτικὸν τι ὄρνεον ὑπάρχει ἐντὸς τοῦ δωματίου! Ποῦ εἶσθε;» εἶπα ψηλαφῶν τετρομαγμένος τὸ σκότος. «Κυρία εἰσαγγελεῦ, τὸ ἠκούσατε κι ἐσεῖς; Τὶ ἦτο;!» «Τὸ αἰδοῖον μου.» «Κρώζει τὸ αἰδοῖον σας;!» «Κρώζει, χριστιανέ μου• κρώζει ἐκ τῆς πολυετοῦς ἀγαμίας κι ἀνοιγοκλείει ἐκ τῆς προσδοκίας.» «Ἰησοῦ Χριστέ! Τί ἄλλον θὰ ἀκούσουν τὰ ὦτα μου εἰς τοῦτο τὸ παρανοϊκὸν μυθιστόρημα;!» εἶπον σταυροκοπούμενος. «Ὄχι μόνον κρώζει, ἀλλὰ διαθέτει ἐπιπροσθέτως καὶ ὀδόντας.» «Ὀδόντας;! Κινδυνεύει τὸ πέος μου!» «Μὴν ὀρρωδεῖτε φίλτατε καὶ μὴν πτοεῖσθε.» μὲ ἐνεθάρρυνεν ὁ διευθυντής. «Σᾶς τὴν παραχωρῶ• ἐγὼ αποχωρῶ...» καὶ ἀνοίξας τὴν θύραν ἔφυγα δρομέως. «Προδόταα, ῥίψασπιιι!» ἔρρηξεν κραυγὴν ὀξεῖαν ἐγειρομένη ἐκ τῆς κλίνης καὶ καταδιώκουσά με γυμνὴ εἰς τὸν διά-δρομον. «Ἐπιστρέψατε εἰς τὸν κράβατον!» ἐκραύγαζεν. «Διευθυντααά! Συλλάβατε τὸν λιποτάκτην!» Κρὰ-κρά! συνηγόρει τὸ τερατῶδες αἰδοῖον. <br clear="all">[1] Η φράση προέρχεται από τον αισώπειο μύθο, ‘Ἀνὴρ κομπαστής’: ‘Ἀλλ’ ὦ οὗτος, εἰ τοῡτο ἀληθὲς ἐστι, οὐδέν δεῖ σοι μαρτύρων• αὐτοῦ γὰρ καὶ τάφρος καὶ πήδημα’. Edited February 20, 2012 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 4, 2011 Share Posted November 4, 2011 (edited) Είμαι ενθουσιασμένος. Με άψογη χρήση της ορθογραφίας, της γλώσσας, παίρνουμε τα όπλα του εχθρού και τον αποδομούμε. Τέλειο. Και χιούμορ ανατρεπτικό και αβίαστο. Εκείνο το σας αναμένη ανημμένη, έξοχο. Μούφτιαξες τη μέρα μου Edited November 4, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted November 4, 2011 Author Share Posted November 4, 2011 Είμαι ενθουσιασμένος. Με άψογη χρήση της ορθογραφίας, της γλώσσας, παίρνουμε τα όπλα του εχθρού και τον αποδομούμε. Τέλειο. Και χιούμορ ανατρεπτικό και αβίαστο. Εκείνο το σας αναμένη ανημμένη, έξοχο. Μούφτιαξες τη μέρα μου Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν συγγραφέα από το να προσφέρει ικανοποίηση στους άλλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted November 4, 2011 Share Posted November 4, 2011 Ισοβίως φαν, υποβάλλω ταπεινώς salutatio! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted November 4, 2011 Share Posted November 4, 2011 (edited) Ισοβίως φαν, υποβάλλω ταπεινώς salutatio! Η σύνταξη συνήθως έχει ως εξής: απευθύνω salutatio και υποβάλλω respectus. Τι μας έκανες πάλι, βρε Larry; Edited November 4, 2011 by odesseo Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted November 4, 2011 Author Share Posted November 4, 2011 "απευθύνω salutatio και υποβάλλω respectus" Το σημείωσα στο μπλοκάκι μου. Ίσως μού χρειαστεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 4, 2011 Share Posted November 4, 2011 Χαχαχα, καταπληκτικό τέλος Τελικά βοηθάει η καθαρεύουσα να κάνει ακόμα και το ακατάλληλο κείμενο, κατάλληλο. Δεν το περίμενα αυτό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted November 5, 2011 Author Share Posted November 5, 2011 Το στοίχημα ήταν, αν μπορεί να αποφορτιστεί το πορνό από τη χυδαιότητα και να μετατραπεί σε τέχνη. Χρησιμοποίησα τη γλώσσα και το χιούμορ. Βάβαια δεν είμαι ο πρώτος. Τον δρόμο τον άνοιξαν ο Ροϊδης και ο Εμπειρίκος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 5, 2011 Share Posted November 5, 2011 Το στοίχημα ήταν, αν μπορεί να αποφορτιστεί το πορνό από τη χυδαιότητα και να μετατραπεί σε τέχνη. Χρησιμοποίησα τη γλώσσα και το χιούμορ. Βάβαια δεν είμαι ο πρώτος. Τον δρόμο τον άνοιξαν ο Ροϊδης και ο Εμπειρίκος. +1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted November 18, 2011 Author Share Posted November 18, 2011 (edited) Ἀντελήφθην τότε ὅτι κάτι περίεργον συνέβαινεν: Ἐπὶ τῆς ὑαλίνης ἐπιφανείας τοῦ παραθύρου ἔβλεπον τὸ εἴδωλον τῆς Μάρφα, τῆς ἑξαετοῦς ἀνεψιᾶς τῆς δουκίσσης, ἡ ὁποία λανθάνουσα τῆς προσοχῆς ὅλων, εἶχεν ἀπομακρυνθῇ ἀθορύβως καὶ εἶχεν σταθῇ ὄπισθεν τοῦ βαρέως βελουδίνου παραπετάσματος εἰς τοιοῦτον σημεῖον ὥστε διεκρίνετο μόνον ἐκ τῆς θέσεως τῆς δουκίσσης ἥτις ἐκάθητο ἐκ δεξιῶν μου. Τὸ παράξενον κοράσιον εἶχεν καθηλώσει τὴν ὡραίαν δούκισσαν Ὀριὰν διὰ τοῦ μαγνητικοῦ του βλέμματος. Καὶ τότε ἡ κορασὶς –ἀγνοοῦσα ὅτι βλέπω τὸ εἴδωλον της– ἤρχισεν ν’ ἀνασηκώνῃ βραδέως τὸ μελανόν της φόρεμα, ἕως ὅτου ἐφανέρωσεν πλήρως –θεέ μου!– ἕναν μεγάλον ψῶλον ὀγκωδέστερον τοῦ ἰδικοῦ μου καὶ δύο μαλλωτοὺς ὄρχεις – χυδαϊστί, δυὸ τριχωτὰ καλαμπαλίκια! Ἔφριξα εἰς τὴν θέαν τοῦ τέρατος. Πλέον δὲν ἥμην εἰς θέσιν νὰ παρακολουθήσω τί μοῦ ἔλεγεν ἡ madame Blavatsky. Ἡ μικρὰ ψωλαροῦ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν θέσιν της, καὶ τὴν ἤκουσα ψιθυρίζoυσαν εἰς τὸ οὖς τῆς δουκίσσης: «Θὰ ἔλθω περὶ τὸ μεσονύκτιον.» «Ἄ, ὄχι· ὄχι πάλιν, μὴν ἔλθετε,» ἠρνήθη με ἐσβεσμένην φωνὴν ἡ ἁγνὴ δούκισσα. «Πρέπει να διακόψωμεν αὐτὴν τὴν ἀνάρμοστον καὶ διεστραμμένην σχέσιν. Εἶμαι θεία σας, ὥριμος γυνὴ ὕπανδρος, καὶ εἶσθε ἑξαετὴς κορασίς, ἀνεψιά μου.» «Θὰ ἔλθω καὶ θὰ σᾶς βιάσω παρὰ φύσιν καὶ κατ’ ἐπανάληψιν,» ἠπείλησεν με σκληρότητα τὸ μικρὸν τέρας. «Σᾶς ἱκετεύω, ἀπελευθερώσατέ με ἐκ τῆς ἐρωτικῆς δουλείας εἰς τὴν ὁποίαν μὲ κρατεῖται διὰ σκοτεινῶν μαγγανειῶν... Ἔλεος, παύσατε πλέον νὰ ἀσκῆτε ἐπάνω μου τὰς σατανικάς σας δυνάμεις.» «Τοῦτο τὸ φιαλίδιον περιέχει βερονάλη. Φροντίσατε να τὴν πίῃ ὁ δοὺξ ὥστε νὰ μὴν μᾶς ἐνοχλήσῃ,» εἶπεν ἡ μικρὰ ψωλαροῦ. Εἶχον μείνει ἐνεός μὲ αὐτὰ τὰ ὁποῖα εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου καὶ ἤκουσαν τὰ ὦτα μου! Εἶχον ἀκούσει βεβαίως ὅτι ἡ διαστροφὴ βρίθει εἰς τοὺς κόλπους τῆς ἀριστοκρατίας, ἀλλὰ εἰς τοιοῦτον βαθμὸν δὲν τὸ ἐφανταζόμην. Edited November 18, 2011 by Larry Cool Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted December 2, 2011 Author Share Posted December 2, 2011 Ἐκοίταξα τὸ ὡρολόγιόν μου. Αἱ ὧραι ἦσαν εἰκοσιτέσσαρες καὶ δέκα πρώτα λεπτά. Εἶχον καθυστερήσει εἰς τὴν συνέντευξιν καὶ ἐτάχυνον τὸ βῆμα. Διερχόμενος ἔξωθεν τοῦ διαμερίσματος τῆς δουκίσσης ἤκουσα τὴν φωνήν της ἐν μέσῳ λυγμών: «Σοδομίσατέ με διαβολικὴ ἀνεψιά, φαλλοφόρον κοράσιον. Ἐμπρὸς πριγκίπισσα τοῦ ἐρέβους, ὠθήσατε τό κτῆνος βαθέως κι ἰσχυρῶς! Ἄαχ, ἐνδίδω ἡ ἀδύναμος· ἐνδίδω εἰς τὴν σατανικὴν διαστροφὴν καὶ μετανοοῦσα κατόπιν βασανίζομαι ἐκ τῶν τύψεων καὶ τιμωρῶ τὸ ἁμαρτωλόν μου σῶμα. Εἶμ’ ἕρμαιον καὶ ὑποχείριόν σας, μ’ ἐξουσιάζητε ἀπολύτως· κατηραμένη νὰ ’σθε... »Κι ὁ καλός μου δοὺξ ὑπνώττει παραπλεύρως μακαρίως -ἄαχ! καὶ οὐδὲν ὑποψιάζεται ὁ ἀφελής.» «Αὐτὸν θα τὸν σοδομίσω κατόπιν» Ἀπεχώρησα τεταραγμένος ἐξ ὅσων ἀποκαλυπτικῶν ἤκουσα, καὶ ὀλίγον μακρύτερον ἐστάθην ἐνώπιον τῆς θύρας τῆς madame Blavatsky καί, τακτοποιήσας τὴν κόμην μου ἔκρουσα ἐλαφρῶς. «Ἐμπρὸς» ἠκούσθη ἔσωθεν καὶ εἰσῆλθον διστακτικῶς. Βαρεῖαν λιποθυμικὴν ὀσμὴν νάρδου[1]καὶ μυρόλης ὠσφράνθην· ὁ χῶρος ὑπὸ δεκάδων κηρίων ἐφωτίζετο, καὶ ψαλμωδίας ἤκουσα· καὶ συνηθίσαντες οἱ ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ ἡμίφως διέκρινον ἐπὶ δερματίνου ἀνακλίνδρου τὴν ὑπέρσαρκον νύμφην Blavatsky θωπεύουσα ἀφηρημένη τὸ δασύμαλλον αἰδοῖον της, ἐνῷ ὁ Ῥῶσος καλόγηρος Σαμουήλ –Самуил τὴν ἐθυμίαζεν διὰ παραισθητικοῦ θυμιάματος καὶ ταυτοχρόνως διηύθυνεν μικτὴν ὀκταμελῆ χορωδίαν μὲ τὴν ἐπωνυμίαν ‘Ἑλληνορθόδοξοι Αὐνανισταὶ’ ἀποτελουμένην ἐκ τεσσάρων ἀνδρῶν καὶ τῶν ἰσαρίθμων συζύγων των ψαλλόντων, τὸ ‘Σῶσον Κύριε τὸν λαόν Σου...’ Οἱ ἐπισήμως ἐνδεδυμένοι ἄνδρες ὑμνῳδοὶ ἔχοντες ἐξαγάγει τὰ μακρά των πέη ηὐνανίζοντο εἰς τὸν ῥυθμὸν συντόνως, ἐνῷ αἱ ἔμπροσθεν αὐτῶν σύζυγοί των μὲ μαρμάρινα πρόσωπα ἔπλεκον μάλλινα κολόβια. Ἱστάμην ἀμήχανος περὶ τὸ μέσον τοῦ εὐρυχώρου δωματίου. Πολυτελῆ βαθυπράσινα μαροκὲν καὶ βελβετίνες εἰς ἀποχρώσεις ὠξειδωμένου χαλκοῦ ἐκάλυπτον τοὺς τοίχους καὶ τὴν ὀροφὴν ἐνῷ τὰ πέλματά μου ἐβυθίζοντο ἐντὸς περσικῶν, χειροποιήτων ταπήτων. Εἰς μίαν γωνίαν ἔκειντο ὡς λεοπαρδάλεις τρεῖς νεαραὶ ἡμίγυμνοι ἐξωτικαὶ παρθένοι, ἐπιδιδόμεναι εἰς σκανδαλώδεις περιπτύξεις, δεδεμέναι ἐκ τοῦ λαιμοῦ διὰ χρυσῶν ἁλύσεων εἰς δακτύλιον ἐστερεωμένον εἰς τὸν τοῖχ [1] αιθέριον έλαιονπαραγόμενον εκ του φυτού βαλεριάνα έχον καταπραϋντικάς ιδιότητας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted December 30, 2011 Author Share Posted December 30, 2011 (edited) Ἡ μεγάλη sala τῶν χοροεσπερίδων μὲ τοὺς καθρέπτας ἐφωτίζετο ἀποκλειστικῶς ὑπὸ τοῦ ἀργυρόχρου σέλαος τῆς σελήνης, τὸ ὁποῖον διήρχετο μέσῳ ὑπερμεγέθους, ἐντυπωσιακοῦ, ὑαλίνου θόλου. Καὶ εἶδον εἰς τὸ ἡμίφως καὶ ἐθαύμασα! Εἶδον γυμνὰ καὶ ἡμίγυμνα, γυναικεῖα καὶ ἀνδρικὰ σώματα αἰωρούμενα μὲ θείαν χάριν εἰς μέγα ὕψος σχηματίζοντα κυματίζον δακτυλιοειδὲς ἐρωτικὸν σύμπλεγμα περιστρεφόμενον βραδέως! Ἐπουράνιον ὄργιον ἐτελεῖτο εἰς τοὺς αἰθέρας… ‘Ρίγος ἠσθάνθην καὶ ἔπαρσιν καὶ μεταφυσικὴν μεταρσίωσιν ἀλλὰ καὶ ἄμεσον ἐντονωτάτην στῦσιν. Τὸ διάπλεγμα τῶν σωμάτων ἐνεθύμιζεν ζωγραφικοὺς διακόσμους ὀροφῶν ἀναγεννησιακῶν palazzi, ἀναπαριστάνον τὰς ἐρωτοτροπίας τῶν ὀλυμπίων θεῶν. Ἐθαύμαζον τὴν ποικιλίαν καὶ πρωτοτυπίαν τῶν ἐρωτικῶν στάσεων καὶ περιπτύξεων, ἐπιτυγχανομένων χάρις εἰς τὴν ἀποδέσμευσιν τῶν σωμάτων ἐκ τοῦ γηίνου βάρους, ἀλλὰ κυρίως εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν ψυχῶν ἐκ τῶν ἠθικῶν δεσμεύσεων καὶ κανόνων. Τὰ ἀραχνοϋφῆ φορέματα τῶν γυναικῶν ἐσάλευον χαριέντως ὡς πέπλα μεδουσῶν, καλύπτοντα κι ἀποκαλύπτοντα ἐξαισίους μηρούς, ἀγλαοὺς μαστοὺς καὶ ροδίνους σχισμὰς αἰδοίων ἐντός τῶν ὁποίων στίλβοντες φαλλοὶ πριαπείων ἀνδρῶν ὠλίσθαινον μεθ’ ἁβρότητοςεἰς τὸν ῥυθμὸν τοῦ βάλς. Ἐντὸς τῆς πλειάδος τῶν διονυσιαστῶν ἀνεγνώρισα τὸν ῥωμαλέον ἰσπανὸν κινηματογραφιστὴν Luis Buñuel (1900-1983) ἐνεργοῦντα βαθεῖαν εἰσέλασιν ἐπὶ τῆς βεβυθισμένης εἰς ἡδονικὴν ἔκστασιν δεσποινίδος Genevieve Straus (1849-1926), τῆς ὁποίας οἱ ὡραῖοι πλόκαμοι ἐκυμάτιζον ἀκτινοειδῶς, ἐνῷ τὸν μαστὸν αὐτῆς ἐμάλαζεν περιπαθῶς ὁ γάλλος ποιητὴς Guillaume Apollinaire (1880–1918), ὅστις ἔχων τὴν περισκελίδα καταβιβασμένην ἕως τῶν ἀστραγάλων προσέφερεν θυσίαν αἰνέσεως τὸ πέος αὐτοῦ εἰς τὴν αὐστριακὴν φωτογράφον Dora Kallmus,γνωστὴν ὡς madame D' Ora (1881-1963), ἡ ὁποία εἶχεν ἐγκαταλειφθῇ ψυχῇ τε καὶ σώματι εἰς τὸν πεώδη γάλλον συγγραφέα Georges Bataille(1897–1962), τοὺς ὀγκώδεις ὄρχεις τοῦ ὁποίου ἐκράτη διὰ τῆς δεξιᾶς ἡ ἀναρχικὴ φεμινίστρια ρωσὶς Anna Kuliscioff ἢ Kulischov (1857-1925), ἥτις διὰ τῆς ἀριστερᾶς προσέφερεν βότρυν σταφυλῆς εἰς τὸν κορυφαῖον ἰδικόν μας Ἀνδρέαν Ἐμπειρίκον (1901-1975) τὸν ἀπολαμβάνοντα ταυτοχρόνως τὴν χαλαρωτικὴν πεολειχίαν τῆς αἰσθησιακῆς ἰταλίδος δημοσιογράφου καὶ κριτικοῦ τέχνης Margherita Sarfatti (1880–1961), ἐρωμένης τοῦ δικτάτορα Benito Mussolini, ἡ ὁποία… Καὶ ἡ ἐρωτικὴ ἅλυσος ἐσυνεχίζετο μὲ πολλὰ ἀκόμη γνωστὰ ἱστορικὰ ὀνόματα, τῶν ὁποίων ἡ ἁπλὴ καὶ μόνον μνημόνευσις θὰ ἀπήτει σελίδας ἐπὶ σελίδων... Ἐθεώρουν ἔκθαμβος τὸν δακτύλιον τῶν ἀστροναυτῶν-βακχευτῶν ὅστις ἐλικνίζετο κυματοειδῶς εἰς τὴν ὑψηρεφῆ αἴθουσαν ὡς σιωπηρόν, γαλήνιον ὅραμα, ἐνῷ ἡ ὀρχήστρα ἐπὶ τοῦ δαπέδου ἐξετέλει μὲ ἄψογον τρόπον τὸ διάσημον βάλς. «Mon Dieu! Quelle partouse!» ἐθαύμασα. «Εὑρισκόμεθα εἰς τὴν γαμόσφαιραν, ἐκτὸς πεδίου βαρύτητος καὶ ἠθικῆς...» ἐξήγησεν ὁ Marcel. «Ἱπτάμεθα full speed πρὸς τὸ ἀπρόοπτον καὶ τ’ ἀπροσδόκητον! Edited December 30, 2011 by Larry Cool Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted January 13, 2012 Author Share Posted January 13, 2012 Μετὰ ἀπὸ πολύωρον, κοπιαστικήν, ἀνοδικὴν πορείαν, ἐξήλθομεν ἐπιτέλους εἰς τὴν ἐπικινδύνως ἐπικλινῆ στέγην τοῦ ξενοδοχείου. Λυκόφως, περὶ λύχνων ἀφάς[1]. Εἰς τὸν τεφρὸν οὐρανὸν τῆς μεγαλουπόλεως εἶχον ἀπομείνει ὀλίγα ἰώδη ῥάκη νεφῶν ὡς μολυσματική, θανατηφόρος ἀσθένεια, ἐνῷ χαμηλῶς εἰς τὸν ὁρίζοντα ὑπῆρχεν ἔντονος μεταλλικὴ λάμψις τέμνουσα ἐν τῷ μέσῳ τοὺς ὀφθαλμοὺς ὡς ξυριστικὴ λεπίς. Καὶ τότε εἶδον –ὤ, εἶδον ἐπὶ τῶν κεραιῶν τῶν τηλεοράσεων εἰς τὰς στέγας τῶν Παρισίων, χιλιάδας ἐσταυρωμένους Ἰησοῦς Χριστοὺς ταλαντευομένους ὑπὸ τοῦ ἀνέμου καὶ τοῦ ἰδίου βάρους των. Καὶ ἐξ ὅλων τῶν σημείων τῆς πρωτευούσης ἠκούοντο σποραδικῶς οἱ ἐκ βάθους ψυχῆς στεναγμοὶ τῶν ἐσταυρωμένων: -«Ἠλί,ἠλιιί…» –ὤοοπ! αἱ λεπταὶ καὶ ὑψηλαὶ κεραῖαι ἐλύγιζον πρὸς μίαν κατεύθυνσιν, καὶ τείνουσαι ὤοοπ! πρὸς τὴν ἀντίθετον, «λαμὰ σαβαχθανιιί…»[2]. -«Ἠλί,ἠλιιί…» –ὤοοπ! «λαμὰ σαβαχθανιιί…» -«Ἠλί,ἠλιιί…» –ὤοοπ! «λαμὰ σαβαχθανιιί…» Καὶ κοιτάζων τὴν θέαν ἀφ’ ὑψηλοῦ, ἀνεγνώρισα τὸν πύργον τοῦ Eiffel, τὴν Notre Dame, τὸ Louvre.., ἐπὶ τῶν στεγῶν τῶν ὁποίων εἶχον ἀνέλθει γυναῖκες καὶ ἄνδρες, ἵνα πανηγυρίσωσιν τὴν σταύρωσιν τῶν χιλιάδων ἡμῶν Σωτήρων. Καὶ μετ’ αὐτῶν εἶχον ἀνεβάσει εἰς τὰς στέγας καὶ τὰ οἰκόσιτα ζῷα των, ἀλέκτορας, γαλάς, κύνας, ἀλλὰ καὶ βοοειδῆ καὶ τράγους καὶ ἵππους. Ὁ ἑκατόνταρχος Ὄλκοτ διέταξεν τὰς δύο δερματοσφίκτους λεσβίας Ἄϊκο καὶ Χάλα νὰ δέσωσιν τὸν ἰδικόν μας Χριστὸν ἐπὶ τῆς κεραίας καὶ κατόπιν ὅλοι ὁμοῦ ὑπὸ τῶν ῥυθμικῶν παραγγελμάτων του –ἔ, ὄωπ! ἔ, ὄωπ!– τῇ βοηθείᾳ σχοινίων, τὸν ὑψώσαμεν καὶ τὸν ἐπακτώσαμεν σταθερῶς ἐπὶ τῆς κορυφῆς τῆς στέγης. [1] την ώρα που ανάβουνε τα λυχνάρια [2] Ματθαίος 27:46. Αραμαϊστί: ܘܠܐܦܝ ܬܫܥ ܫܥܝܢ ܩܥܐ ܝܫܘܥ ܒܩܠܐ ܪܡܐ ܘܐܡܪ ܐܝܠ ܐܝܠ ܠܡܢܐ ܫܒܩܬܢܝ Ἐβραϊστί: וכעת השעה התשיעית ויצעק ישוע בקול גדול אלי אלי למה שבקתני ותרגומו אלי אלי למה עזבתני׃ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted February 5, 2012 Author Share Posted February 5, 2012 (edited) «Διψῶ..,» ἐψιθύρισεν ὁ Κύριος. «Διψᾶ! Διψᾶ!» ἐφώναξεν ἐν ἐξάψει ἡ μικρὰ Marfa πρὸς τὸν θεῖον αὐτῆς Olcott, δακτυλοδεικνύουσα τὸν Χριστόν. Ὁ ὑπεραιμικὸς ἀξιωματικὸς ἀπηξήρτησεν τὸ μέγα τυφέκιον –νταλιάνι ἦτο– ἐκ τοῦ ὤμου του καὶ γονυπετήσας ἐδίδαξεν εἰς τὴν κορασίδα τὴν τέχνην τῆς σκοπευτικῆς. Μπαμ! ἡ μικρά, καὶ ἡ ἀριστερὰ παλάμη τοῦ Χριστοῦ διελύθη εἰς αἱμάτινον νέφος. «Χο-χο-χο! Bravo,bravo!» τὴν ἐπῄνεσεν ὁ θεῖος Olcott διὰ τὴν εὐστοχίαν της. Εἶχα μείνει ἄναυδος! «Διατί πυροβολεῖτε τὸν Χριστόν μας;!» ἠρώτησα τὴν ἑξαετῆ κορασίδα. «Τὸν μισῶ.» «Μισεῖτε Αὐτὸν ὅστις ἐσταυρώθη διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν;!» «Ναί, Αὐτόν· διότι μᾶς ἐξηπάτησεν ἐκμεταλλευθεὶς τὸν πόθον μας δι’ ἓν καλύτερον μέλλον. Εὐηγγελίσθη τὴν ἐλπίδα, πλὴν ὅμως εἴμεθα ἀπηλπισμένοι εἴπερ ποτέ· ὑπεσχέθη σκοπὸν καὶ νόημα εἰς τὴν ζωήν μας, ἀλλὰ ζῶμεν εἰς μάτην κι ἀσκόπως. Δυσπιστῶμεν πλέον εἰς ὁποιονδήποτε ἐμφανιζόμενον μεσσίαν, καὶ τὸν φονεύομεν ἐκ τῶν προτέρων διὰ νὰ μὴν ἀπογοητευθῶμεν ἐκ τῶν ὑστέρων. Οὐδένα προσμένομεν καὶ τίποτε δὲν προσδοκῶμεν.» «Ἀλλὰ νεαρά μου, πῶς θὰ ζήσητε ἄνευ ἀξιῶν καὶ προτύπων;» «Ὤ, monsieur εἶσθε λοιπὸν τόσον ἀφελής; Ἡ ἐποχὴ τῶν ἰδεωδῶν παρῆλθεν ἀνεπιστρεπτί· δὲν τὸ ἐπληροφορήθητε; Ἠμεῖς οἱ νέοι δὲν ἔχομεν ἰδανικὰ κι ὁράματα, δεν ὀνειρευόμεθα πλέον· ἡ ζωή μας εἶναι τόσον μαύρη, ὅσον καὶ ὁ ἄνευ ὀνείρων ὕπνος μας. Σχίζομεν τὰς σάρκας μας μὲ τοὺς ὄνυχάς μας καὶ τρεφόμεθα διὰ τῶν ἰδίων μας τῶν σπλάγχνων· ἀντιλαμβάνεσθε τί σᾶς λέγω;» Φόβος μὲ κατέλαβεν διακρίνων ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς τῆς παιδὸς τραγικὴν λάμψιν παρανοϊκοῦ κυνισμού. «Διψῶ..,» ὑπενθύμισεν τὴν παρουσίαν Του μὲ ἐσβησμένην φωνήν. Ἡ μικρὰ ὕψωσεν ἐκ νέου τὸ νταλιάνι καὶ μπάμ..! ἡ τιμία κεφαλὴ τοῦ Κυρίου ἀπεκόπη, ἐκύλησεν θορυβωδῶς ἐπὶ τῆς ἐπικλινοῦς στέγης, τὸ πλῆθος παραμερίζον ἐσχημάτισεν δίοδον ἵνα διέλθῃ ἡ ἁγία κάρα, τὸ ἅγιον λείψανον ἔπεσεν εἰς τὸ κενὸν καί, προσκροῦσαν ἐπὶ τοῦ boulevard Raspail ἐθραύσθη μὲ ὑπόκωφον, φρικτὸν ἦχον, τῶν μυελῶν διασκορπισθέντων ἐπὶ τοῦ ἀσφαλτοστρώματος. «Τετέλεσται,» ἐσχολίασεν ἀπαθῶς ἡ παῖς, καὶ φέρουσα τὸ κυνηγητικὸν κέρας εἰς τὰ ὠχρά της χείλη ἐβόησεν ἅπαξ, ἐνῷ ὁ θεῖος Olcott ἐπεβράβευσεν τὴν ἐπιτυχῆ της προσπάθειαν διὰ μικροῦ γλυκίσματος. Μπάμ, μπούμ! Μπάμ, μπούμ! Ἐξ ὅλων τῶν σημείων τῆς πόλεως ἠκούοντο τώρα πυροβολισμοὶ καὶ πανηγυρικοὶ ἦχοι κυνηγητικῶν κόρνων. Παντοῦ, εἰς ὅλας τὰς στέγας, οἱ παῖδες ἐφόνευον τοὺς ἐπὶ τῶν κεραιῶν ἐσταυρωμένους Χριστούς. Τότε εἰς τὸν βαθέως χαλκοπράσινον οὐρανὸν ἐνεφανίσθη πλέον βραδέως τεράστιον, ἡμιδιαφανὲς κῆτος -μέγας ῥοφὸς ἦτο- φέρων τὴν ἐπιγραφὴν ‘ΙΧΘΥΣ’[1] ἐπ’ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν αὐτοῦ. Ἐκοιτάζομεν κεχηνότες τὸ μέγα θαῦμα·καὶ ἐννοήσαντες τὸ θεϊκὸν σημεῖον ἐκλίναμεν τὰς κεφαλὰς κι ἀπεκαλύφθημεν μετ’ εὐλαβείας. Βροντὴ ἠκούσθη αἴφνης, καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ν(α)οῦ μου ἐσχίσθη δίχα καὶ τελείως, καὶ οἱ ὀγκοπάγοι των πόλων ἐτήχθησαν, καὶ οἱ κρουνοὶ τ’ οὐρανοῦ ἤνοιξαν, καὶ αἱ ὁδοὶ τῶν Παρισίων μετετράπησαν εἰς βαθεῖς, ὁρμητικοὺς ποταμούς, καὶ ἐπὶ τῶν στεγῶν οἱ ἄνθρωποι ὠλοφύροντο καὶ ὠδύροντο καὶ ἐστηθοκοποῦντο τίλλοντες τὰς τρίχας τῶν κεφαλῶν αὐτῶν· καὶ ἔρριπταν τὰ ζῷα των εἰς τὸ κενόν, καὶ αἱ ἀγελάδες ἐμυκῶντο, οἱ κύνες ὑλάκτουν, αἱ γαλαῖ ἐμιαούριζον, οἱ ἀλέκτορες ἐλάλουν, καὶ τέλος ἐπήδων καὶ οἱ ἴδιοι ἐν ἑξάλλῳ καὶ ἀλλοφροσύνῃ –ἂχ μωρὲ Σουλιώτισσες, ἂχ κυρα-Φροσύνη! Τὰ δὲ ὀρφανὰ ἔκλαιον σπαρακτικῶς, καὶ ἐν ὀλίγοις φρενῖτις, παράνοια καὶ μέγα πανδαιμόνιον ἐπεκράτουν. [1] Ἀρκτικόλεκτον τῶν λέξεων: ‘Ιησοῦς Χριστὸς Θεοῦ Ὑιὸς Σωτήρ’ Edited February 5, 2012 by Larry Cool Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted February 5, 2012 Share Posted February 5, 2012 Καλά ρε συ Λάρρυ, σοβαρά το έχεις ολοκληρωμένο και δεν έχει ήδη εκδοθεί; Αν είναι αυτοσυνεπές στο σύνολό του, γιατί έχω διαβάσει μόνο αποσπάσματα, δεν πιστεύω ότι το σύνολο του κατετημένου στο χώρο των εκδόσεων είναι τόσο συντηρητικό η κολλημένο που δεν μπορεί να διακρίνει τα θετικά του έργου αυτού. Δεν θα απαριθμίσω τα θετικά, το έχω κάνει ήδη, απλά να τονίσω ότι η αποδόμηση συνοδεύεται και απο ιδεολογικούς προβληματισμούς για το τέλος των θεωριών και των -ισμών που απασχολεί κυρίως τους νέους σε παγκόσμια κλίμακα.Πιστεύω οτι η παρουσία σου αυξάνει την αξία της μικρής μας παρέας σε αυτό το φόρουμ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Larry Cool Posted February 5, 2012 Author Share Posted February 5, 2012 Το μυθιστόρημα είναι τελειωμένο εδώ και ενάμισυ χρόνο. Οι περισσότεροι εκδότες δεν μπήκαν καν στον κόπο να απαντήσουν έστω και αρνητικά. Φυσικά αν τους έδινα 4000 ευρώ όλοι θα το έβγαζαν. Ένας μάλιστα απαίτησε να περικόψω 70 σελίδες, ν' αλλάξει τον τίτλο, και να εκδώσει κατ' αρχήν το πρώτο και το τρίτο μέρος μαζί, και μετά από μήνες το δεύτερο. Παράνοια! Το κατεστημένο προτιμά ν' αυτοκτονήσει παρά να δεχθεί το καινούργιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.