Jump to content

Το ηφαίστειο


deadend

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Τέτη Θεοδώρου

Είδος ποιήματος: Ιστορικό

Αριθμός Στίχων:42

Σχόλια: ανοίξαμε και σας περιμένουμε

 

 

 

 

Το ηφαίστειο

 

 

Το όνομα σου ηφαίστειο

που την αρχή ενός αιώνα είχε σημαδέψει

και η τηλεόραση ήταν την πρώτη φόρα

που πολύχρωμα είχε διαλέξει

να μεταδώσει αυτό που εγώ είδα ασπρόμαυρο

και καθισμένη στο τσιμέντο στην αυλή της κυρά-Λένης.

 

Με την σκόνη της αλάνας στα μαλλιά

και τα παπούτσια να ζέχνουν από ιδρώτα

άπλωνα τα πόδια μου δίπλα σ’ αυτά της Κατερίνας

μπροστά στη δανεική στιγμή

που πρόσφερε ελεύθερα

της γειτονίας μας ένα σπίτι.

 

Στην οθόνη που γέμιζε χιονάκια

φαινόταν μαύρος ο ουρανός

που ήταν το γρασίδι και πάνω του γινότανε χαμός.

Θυμάμαι τις άσπρες κάλτσες

πάνω στο μαύρο σου κορμί

και το κακό κοτνράστ.

 

Φώναζαν όλοι τ’ όνομα σου

κι εγώ κοιτούσα το πού πατούσες

με το πόδι το δεξί πριν απ’ αυτό το τρέκλισμα σου,

που την υφήλιο άφησε βουβή,

να ισορροπεί στο πέρασμά σου

όταν το τελικό το σουτ ήταν πάλι με το δεξί.

 

Μεγάλο μου φαινότανε το τέρμα,

τα ξύλινα δοκάρια ήταν τρομακτικά

και άγριοι σε κυνηγούσανε με πείσμα,

που ποτέ δεν είχα ξαναδεί,

μέχρι τα δίχτυα που κρεμόντουσαν βαριά

κι αναρωτιόμουν για το μίσος

και γιατί στο γήπεδο δεν άφηνες σκιά.

 

Το βράδυ ρωτούσα τη μητέρα μου,

ζητούσα εξηγήσεις γι’ αυτό το πρωτάθλημα,

όπως είπα τότε, «Γης»

και γέλασε η μαμά μου και είπε ότι είναι «Κόσμου»

γιατί ακόμα στη σελήνη

δεν έχουνε ομοσπονδία αθλητική.

 

Την άλλη μέρα είπαν στις ειδήσεις

ότι κορίτσια πέθαναν σε πάρτι

την ώρα που ένα κτίριο καιγόταν

γιατί δεν μπορούσαν να σταματήσουν

να χορεύουν και να φωνάζουν τ’ όνομα σου

και προτιμήσαν να πεθάνουν φωνάζοντας Πελέ.

16/1/2012

Link to comment
Share on other sites

Έγινε κάτι καταπληκτικό με αυτό το ποίημα. Μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά είχα μια απορία: τον τίτλο. Φανταζόμουν διάφορα, αλλά δεν ήξερα. Και την ίδια μέρα που το διάβασα, το ίδιο απόγευμα, πήρε το μάτι μου στην τηλεόραση

ένα ντοκυμανταίρ για τα ηφαίστεια, και άκουσα για πρώτη φορά το όνομα της θεάς των ηφαιστείων Πέλε. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ!

 

 

:clap:

Link to comment
Share on other sites

Συγνώμη προκαταβολικά Αρετή, αλλά για εμένα το ποίημα σου είναι εντελώς έξω από τα πλαίσια του διαγωνισμού.

Δεν περιέχει το φανταστικό στοιχείο (ειδικά όπως ορίζεται μέσα στο φόρουμ) σε καμία μορφή.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Να δηλώσω αρχικά ότι στην μεγάλη συζήτηση που έγινε για το ποιός είναι ο 'θεος' της μπάλας μεταξυ Πελέ και Μαραντόνα, εγώ είμαι με την αλητόφατσα Ντιέγκο και όχι με τον εξαιρετικό αλλά πολύ κομ ιλ φο Εντσον Αραντες Ντο Νασιμέντο.

Υποκλίνομαι στην θηλυκή παραβίαση ενός από τα πλέον ανθεκτικά άβατα της ανδρικής κουλτούρας.

Δυσκολεύτηκα μέχρι να συνδέσω τον τίτλο με το κείμενο, μιας και δεν είχε ποδοσφαιρική αναφορά, αλλά όνομα και θεά ηφαιστείων από κουλτούρα της Χαβάης.

Περιγράφει εικόνες που έζησα, και αυτό μου άρεσε. Η πιό γλυκειά στιγμή όταν το κοριτσάκι αποκαλεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα, πρωτάθλημα "γης".

Όπως πάντα, η συμμετοχή σου είναι ιδιαίτερη και με το προσωπικό σου στίγμα. Στο μέτρο που κάνει αναφορά σε μυθολογία, ξεπερνιέται η ένσταση του Ντρέηκ.Καλή επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Έχει μια νοσταλγία περίεργη κι αυτό εδώ, κάτι από ασπρόμαυρη ταινία και παλιά γειτονιά. Μου θύμισε λίγο την Ουρανία (την οποια εγώ τη θεωρώ από τις ομορφότερες ελληνικές ταινίες που γυρίστηκαν τα τελευταία χρόνια).

 

Εμένα δε μου πολυάρεσε αυτός ο στίχος με το πρωτάθλημα γης και κόσμου, αλλά όχι σαν έννοια, μου φάνηκε ότι σκάλωσε λίγο τη μουσικότητα που έχουν πάντα διάχυτη τα ποιήματά σου. Σαν σύνολο όμως είναι πάρα πολύ όμορφο. :)

Link to comment
Share on other sites

Ειμαι απο τις κλασικες γυναικες που ψιλοαδιαφορουν για το ποδοσφαιρο, αλλα ακομα και εγω ξερω τον Μαραντονα και τον Πελε.

Αν μπορω να εχω αποψη νομιζω πως και οι δυο ειναι μεγαλοι ο καθενας με τον τροπο του. Ο Μαραντονα μου θυμιζε περισσοτερο ηφαιστειο, ηταν εκρηκτικος, ενω ο Πελε μου εβγαζε ισορροπια και νομιζω πως ηταν εγκεφαλικος τυπος-μην βαρατε οι αρσενικοι, ειναι απλα μια γυναικεια αποψη .

Πρεπει να ομολογησω και εγω πως δεν εμπεριεχει στοιχεια φανταστικου τρομου κτλ αλλα ειναι μεσα στο θεμα του διαγωνισμου γιατι περιγραφει ενα παιχνιδι που ολοι, μα ολοι ξερουμε. Το ποδοσφαιρο ειναι ο βασιλιας των σπορ και η ιδεα σου να αναμιξεις ενα ομαδικο παιχνιδι, εναν τεραστιο παικτη, μια θεοτητα ηφαιστειου και μαζι μια νοσταλγικη αναμνηση ενος παιδιου που πρωτοεβλεπε τηλεοραση ειναι περιπλοκο εγχειρημα. Μου αρεσουν τα περιπλοκα γιατι εχουν ζουμι, εχω καπως βαρεθει τα πολυ ρηχα που δουλευουν πανω σε κλασικες συνταγες τρομου ας πουμε χωρις ενα υποβαθρο...ενω εδω εχει πολλα να πει το ποιημα και παρολο που θεωρητικα θα μπορουσε να γινει αχταρμας, δεν εγινε. Ηταν μεστο, κατανοητο αλλα τελικα οχι του γουστου μου.

Νομιζω πως δεν εχω συνηθισει τον τροπο που γραφεις,αν και δυο ποιηματα σου εχω διαβασει ειναι πολυ πιθανο να κανω λαθος, εχεις οντως ενα προσωπικο υφος και ψιλιαζομαι πως αποφευγεις εσκεμενα τον λυρισμο ενω μπορει να σου βγαινει περισσοτερο απο οσο αφηνεις να φανει. Ψιλιαζομαι πως πειραζεις πολλους στιχους για να τους φερεις εκει που θες και χωρις βεβαια να ειμαι και κανενας μεγαλος γνωστης πραγματων, νιωθω πως τους στερεις το συναισθημα που ισως εχουν αρχικα.

Οι στιχοι με το πρωταθλημα γης και κοσμου και εμενα δεν μου αρεσαν, με μπερδεψαν και με εβγαλαν εντελως εκτος του υπολοιπου ποιηματος. Νομιζω πως θα μπορουσες να τους παραλειψεις χωρις το ποιημα να χασει κατι.

Καλη επιτυχια!

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Μ' άρεσε πολύ αυτό ποίημα. Πολύ ωραία η ατμόσφαιρα του παρελθόντος που ανέδυε. Είχες κάποιο συγκεκριμένο αγώνα στο νου σου, όταν το έγραφες;

 

Το αρνητικό είναι πως δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο φανταστικό στοιχείο. Εκτός κι αν είναι κάτι που δεν κατάλαβα.

Link to comment
Share on other sites

Το όνομα σου ηφαίστειο

που την αρχή ενός αιώνα είχε σημαδέψει

 

 

 

Éruption de la montagne Pelée du 8 mai 1902

 

post-1534-0-54388200-1327528178_thumb.jpg

 

 

;-)

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε, έχει ωραίο ρυθμό και μουσικότητα. Από τον τίτλο είχα καταλάβει οτι παρακολουθεί μια έκρηξη ηφαιστίου στην τηλεόραση, αλλά δε φανταζόμουν οτι θα ήταν πραγματικό γεγονός.

 

Καλή επιτυχία!!!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν το πολυκατάλαβα... Από τα σχόλια κάτι έπιασα... Ντάξει ένα μυαλό κι αυτό λειψό τι να σου κάνει.... friends.gifΚαλή επιτυχία πάντως :)

Link to comment
Share on other sites

Περιγραφή με μία λέξη: ποίημα. Και με τις δύο έννοιες. Μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη μελωδικότητα, αλλά το ότι μπορεί να κινηθεί σε τόσα επίπεδα, για μένα το κατατάσσει ως ένα εξαιρετικό ποίημα.

 

Το διάβασα πάνω από τρεις φορές (όπως και τα υπόλοιπα του διαγωνισμού, βέβαια) και μπορώ να πω πως την κάθε φορά το είδα με διαφορετική ματιά. Η αλήθεια είναι πως την πρώτη φορά, μέχρι και την τέταρτη στροφή, νόμιζα πως μιλούσες κυριολεκτικά για ένα ηφαίστειο και πως οι άσπρες κάλτσες στο μαύρο του κορμί ήταν απλά χιόνια πάνω στις πλαγιές του ηφαιστείου! :lol: Μετά βέβαια, πάλευα να καταλάβω ποιοι ήταν οι άγριοι που το κυνηγούσαν με πείσμα και κατάλαβα πως το'χα πάρει λάθος!

 

Σχετικά με το είδος, πιστεύω ότι -έστω και οριακά- είναι μέσα στα πλαίσια. Τόσο λόγω της αναφοράς στη μυθολογία με την Πελέ (θεά της φωτιάς που συνδέεται έτσι και με την τελευταία στροφή), όσο και με την έλλειψη σκιάς του Πελέ, που εκτός των άλλων τον καθιστά ως κάτι εξωπραγματικό -ως κάτι εξωγήινο, όπως μαρτυρά και η παρακάτω στροφή, που είναι και η αγαπημένη μου του ποιήματος.

 

Το βράδυ ρωτούσα τη μητέρα μου,

ζητούσα εξηγήσεις γι’ αυτό το πρωτάθλημα,

όπως είπα τότε, «Γης»

και γέλασε η μαμά μου και είπε ότι είναι «Κόσμου»

γιατί ακόμα στη σελήνη

δεν έχουνε ομοσπονδία αθλητική.

Μου άρεσε πολύ! Από τους πρώτους κιόλας στίχους μας βάζει κατ'ευθείαν σ'ένα κλίμα βγαλμένο πια από ασπρόμαυρη ταινία. Να'σαι καλά!

 

Καλή επιτυχία!

Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να δω πόσοι θα καταλάβαιναν για τι πράγμα μιλούσε αν δεν έλεγε στο τέλος "Πελέ". Εγώ έκανα την πρόσθεση ηφαίστειο+ποδόσφαιρο=Πελέ.

Ωραία γραμμένο, γεμάτο εικόνες, και ζωντανό. Για το φανταστικό στοιχείο δεν ξέρω, αλλά ας μην είμαστε τόσο αυστηροί και επίσης ίσως, μια που είναι ποίημα, να μην το ερμηνεύσαμε σωστά και να υπάρχει φανταστικό στοιχείο και δεν το πήραμε χαμπάρι.

 

Και, κε κοάλα το αθηναϊκόν, εγώ ψηφίζω Πελέ, ο Μαραντόνα αποδειχτηκε ένας άχρηστος που κατάφερε να γίνει για πέταμα από τα σαράντα του:atongue:. Όσο και αν του έπεσε το ταλέντο από τον ουρανό, αυτός έδειξε πως δεν το άξιζε.

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Και, κε κοάλα το αθηναϊκόν, εγώ ψηφίζω Πελέ, ο Μαραντόνα αποδειχτηκε ένας άχρηστος που κατάφερε να γίνει για πέταμα από τα σαράντα του:atongue:. Όσο και αν του έπεσε το ταλέντο από τον ουρανό, αυτός έδειξε πως δεν το άξιζε.

Σιγά μην ανοίξω κουβέντα για μπάλα με κορασίδες:lol:

Link to comment
Share on other sites

"μπροστά στη δανεική στιγμή

που πρόσφερε ελεύθερα

της γειτονίας μας ένα σπίτι."

Link to comment
Share on other sites

Μετά από αυτό το ποιήμα έχω μείνει να αναρωτιέμαι κάτι: Αν όντως ο Πελέ είναι τελικά "ένας από μας" ή "από τους άλλους". Καλή επιτυχία! :book:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..