Δοκιμή 2ΑΑ3

[Βαγγέλης]

Όνομα Συγγραφέα: Βαγγέλης

Είδος: επιστημονική φαντασία

Βία; Ναι

Σεξ; Όσο πατάει η γάτα

Αριθμός Λέξεων:3460

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια:

Αρχείο:

Δοκιμή 2ΑΑ3.pdf

Edited March 6, 2012 by Βαγγέλης

[Loch Moors]

Θα πω αρχικά αυτά που μου άρεσαν στην ιστορία:

Βρήκα το κείμενο προσεγμένο, η τρόπος έκφρασης έχει συνοχή και είναι άμεσος, κατανοητός.

 

η γρήγορη εναλλαγή των σκηνών μου έβγαλε την εικόνα των διαδοχικών καρέ που πέφτουν ασταμάτητα

 

 

Οι εικόνες που περιγράφεις είναι αρκετά ζωντανές και παραστατικές

 

Αρνητικά στοιχεία για μένα ήταν ότι η ιστορία αυτή καθεαυτή, δεν ένιωσα να με κερδίζει, ίσως περίμενα μια αιτιολόγηση (?) για αυτό που κάνει ο πρωταγωνιστής

 

ή ίσως μια πιο "ενδιαφέρουσα" παρουσίαση των άλλων κόσμων, σε σχέση με τον κεντρικό χαρακτήρα.

 

 

 

Σ' αυτά συμπυκνώνονται οι παρατηρήσεις μου πάνω κάτω...

καλή επιτυχία και καλή συνέχεια με ότι γράφεις!!

[Guest Casper]

Βαγγέλη, την ιστορία σου δυσκολεύτηκα να την καταλάβω, όμως μην το πάρεις για αρνητικό σχόλιο, αφού ταυτόχρονα κατάφερες να δυσκολευτώ επίσης να πιστέψω ότι το έγραφες χωρίς την ενδοφλέβια στο μπράτσο σου.

[alkinem]

Δύσκολο κείμενο. Δεν ξέρω αν ήταν μέσα στις προθέσεις σου να το γράψεις έτσι ή αν σου βγήκε τυχαία αυτή η μορφή και δε θέλησες να την αλλάξεις, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως θα μπορούσες να είχες κάνει πολλά περισσότερα με αυτήν την ιδέα. Αρκούσε μόνο να την παρουσιάσεις πιο απλά.

Μέσα στο κείμενο υπήρξαν κάμποσα εκφραστικά λάθη. Αν κρίνω από τον τρόπο που χειρίζεσαι τη γλώσσα στην υπόλοιπη ιστορία, μαντεύω πως αυτά τα λαθάκια είναι αποτέλεσμα βιασύνης. Πρόσεξέ το αυτό.

Όπως προανέφερα, η ιδέα σου ήταν καλή κι ενδιαφέρουσα. Το τέλος όμως της ιστορίας είναι συγκεχυμένο κι αινιγματικό. Δεν εξηγεί τίποτε, δεν αφήνει τον αναγνώστη να καταλάβει ακριβώς τι συνέβη και πιο πολύ δημιουργεί απορίες παρά τις λύνει. Ίσως αν είχες λίγο περισσότερο χώρο να μπορούσες να δώσεις ένα πιο ολοκληρωμένο φινάλε. Θα μπορούσες βέβαια να είχες παραλείψει ένα η δύο από τα αποσπασματικά επεισόδια και να κέρδιζες τις λέξεις που χρειαζόσουν.

Γενικά καλή χρήση του λόγου, τα μικροσφάλματα όμως όμως είναι συχνά και χτυπάνε άσχημα.

Καλούτσικη προσπάθεια, αλλά πιστεύω πως μπορείς και καλύτερα.

Καλή επιτυχία.

[Witch King of Angmar]

Βαγγέλη ενδιαφέρουσα η ιστορία σου.Στα θετικά για εμένα είναι οι σκηνές που γίνονται ολοένα και πιο γρήγορες καθώς η δόση μεγαλώνει αλλά και η διάλυση του ήρωα που φαίνεται όλο και περισσότερο σε κάθε κόσμο που επισκέπτεται μέχρι τον τελευταίο που μαθαίνει την κατάληξη του.

Ως αρνητικό θεωρώ πως δεν κατάφερες να δείξεις περισσότερο την κατάρρευση που νιώθει και του συμβαίνει σε κάθε κόσμο που επισκέπτεται χάρη στην ενδοφλέβια.

Καλή επιτυχία.

[wordsmith]

Θα συμφωνήσω ως προς τα εκφραστικά λάθη. Κατά τα άλλα το κάθε κομμάτι είναι όμορφο, αλλά δεν κατάλαβα αν συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους πέρα από το ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που ταξιδεύει από τον ένα κόσμο στον άλλον κάθε φορά που αλλάζει η δοσολογία της ουσίας. Είναι, δηλαδή, ένα διήγημα με υπόθεση ή ένα διήγημα-περιγραφή μιας κατάστασης όπου το σασπένς είναι στο να καταλάβουμε την καθημερινότητα του πρωταγωνιστή/αυτό που είναι μια συνηθισμένη διαδικασία για τον πρωταγωνιστή;

[Ayu]

Με κάλυψε η wordsmith. Μερικά κομμάτια μου άρεσαν πάρα πολύ, αλλά μου έλειψε η μεταξύ τους σύνδεση και κάτι που να πυροδοτεί την όλη διαδικασία.

 

(Α, και, γκάμελαν βρε αδελφέ; Πώς σου ήρθε; Μόλις το διάβασα λέω... δεν είναι δυνατόν! Με κυνηγάνε μέχρι και στο SFF! Ήταν πολύ σουρεάλ στιγμή γιατί, όταν διάβαζα την ιστορία σου, γκάμελαν ακούγονταν από το ναό ... )

[Mesmer]

Πολύ καλογραμμένη ιστορία, με προσεγμένες εκφράσεις και ωραίες σκηνές. Μου άρεσε αυτή η γρήγορη και σύντομη εναλλαγή μεταξύ των κόσμων και, κατά κάποιον τρόπο, ανυπομονούσα για την επόμενη δόση και την επόμενη σκηνή. Κι αυτά με έκαναν να διαβάσω την ιστορία εύκολα και γρήγορα, κάτι που είναι καλό.

 

Δεν μπορώ να πω, όμως, πως κατάλαβα για ποιο λόγο έγινε όλο αυτό.

 

 

Η δοκιμή είχε να κάνει με κάποιο φάρμακο που μετέφερε τη συνείδηση ενός ατόμου σε άλλους κόσμους; Κι ο πρωταγωνιστής ποιος ήταν και τι είχε να κερδίσει από αυτό; Με άλλα λόγια, δεν κατάφερες να με κάνεις να δεθώ μαζί του.

 

Επίσης, προσπαθούσα να βρω ένα μοτίβο σε αυτές τις διαδοχικές εναλλαγές, που θα εξηγούσε κάποια πράγματα, αλλά και πάλι δεν μπόρεσα να βρω κάτι. Θα ήθελα να υπήρχε ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ όλων αυτών. Επειδή, έτσι όπως είναι, μοιάζουν μόνο σαν πολύ μικρές αναφορές, από κόσμους που δεν γνωρίσαμε καθόλου.

 

 

 

[laas7]

Η ιδεα ηταν πολλη ενδιαφερουσα, μου αρεσε ο τροπος που ξεκινησες την εξιστορηση και πως τελιωσες ... πλεονεκτηματα, μειονεκτηματα, τροπος μετρησης. Οι γρηγορες σκηνες σε κανουν να διαβαζεις με ενδιαφερον να δεις τι γινεται παρακατω.

Αλλα εχεις καποια εκφραστικα λαθη, που ισως λογω βιασυνης δεν προσεξες και το σημαντικοτερο μειονεκτημα ειναι η ελλειψη συνοχης, αναμεσα στα διαφορετικα κομματια, οπως εχουν ηδη πει οι προηγουμενοι.

Η ιδεα πως με την πειραματικη εξεταση καποιου φαρμακου ο ηρωας περναει σε προηγουμενες ζωες η σε παραλληλα συμπαντα σαν σε χρονοταξιδι ειναι πολλη καλη, νομιζω πως αν εγραφες στην αρχη πως αναλογα με τα mg της ουσιας περνας σε αλλες καταστασεις θα ηταν αρκετο για να καταλαβαινει ο αναγνωστης τι περιπου γινεται. Γιατι τωρα ειναι σαν λογικο χασμα και δεν σε βοηθαει κατι να περασεις απο την μια ιστορια στην αλλη. Κατι αλλο που μου ελειψε ειναι τα συναισθηματα, ο ηρωας περναει απο ζωη σε ζωη ιστορια σε ιστορια χωρις να νιωθει κατι; Απελπισια, αηδια, μισος, χαρα... δεν ασχολεισαι καθολου με αυτο.

Επισης θα μου αρεσε να αρχιζουν ισως οι παρενεργειες απο τα πολλα mg η να περιγραφεις πως αρχιζει και χανει την αισθηση του πραγματικου κοσμου και δεν ξερει που βρισκεται, ποιος ειναι, τι κανει, ισως ακομα και να εγκλωβιζεται σε καποιον απ'αυτους τους κοσμους, να τρελαινεται και να μην ξερει πως να επιστρεψει πισω... λεω διαφορα που μου ερχονται στο μυαλο σαν ιδεες.

Ευχομαι καλη επιτυχια!

Edited March 11, 2012 by laas7

[anysias]

Είναι η πρώτη δική σου ιστορία που διαβάζω και πρέπει να πω πως μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Η ιστορία σου διαβάζεται εύκολα και έχει ενδιαφέρον, αλλά πλησιάζοντας προς το τέλος ένιωθα πως η προσοχή μου ήταν μοιρασμένη σε ένα σωρό πράγματα. Δεν κατάλαβα γιατί γίνονταν όλα αυτά, πως συνδέονταν με τον αρχικό ήρωα και δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με κάποιον από όλους αυτούς που θα μπορούσαν να είναι άνετα κεντρικοί ήρωες. Ήταν πολλές πληροφορίες σε λίγο χώρο, παρόλα αυτά σαν ιδέα έχει κάτι και η εξέλιξή της σίγουρα δεν με άφησε αδιάφορο. Αλλά ήταν σαν να βλέπω την σειρά lost(που ήμουν πολύ φαν!) να μου αρέσει , να έχω ερωτήματα, να δημιουργούνται άλλα ερωτήματα βασισμένα στα προηγούμενα και όταν έρχεται το φινάλε, απλά λύνονται απορίες που αφορούσαν και εξυπηρετούσαν το τέλος. Εύχομαι καλή επιτυχία.

[abuno]

Γρήγορη αφήγηση, αρκετή δράση και αγωνιώδη εξέλιξη. Η αλήθεια είναι ότι μπερδεύτηκα σε κάποια σημεία και έπαθα και εγώ ένα overdose πληροφοριών. Γενικά καλογραμμένη χωρίς όμως να μου αφήσει κάτι να θυμάμαι μετά το τέλος της.

 

Καλή σου επιτυχία.

[Ροη]

Τα διαδοχικά ταξίδια ήταν κάθε λογής και απ'όσο κατάλαβα, χρονικά και λογικά, ασύνδετα μεταξύ τους. Σαν πρόλογοι διαφορετικών μικρών ιστοριών. Αν ήθελες ποτέ να αναπτύξεις και άλλο την ιστορία, αν κάθε εμπειρία ήταν και ένα κεφάλαιο, νομίζω πως θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική.

Bonus για τον τελευταίο γραφειοκράτη που τον έστειλε πάλι απο εκεί που ήρθε. Point, set, game στον χαρτιά. Μέχρι την επόμενη φορά.

[Oceanborn]

H ιστορία είναι πολύ προσεγμένη και καλογραμμένη. Στην αρχή νόμιζα ότι θα μου ήταν αδύνατο να την ακολουθήσω αφού οι πληροφορίες ήταν όντως πάρα πολλές. Αυτό που νομίζω όμως ότι ενδεχομένως θα την βελτίωνε ακόμα περισσότερο είναι να υπήρχε μια εντονότερη σύνδεση μεταξύ των παράλληλων κόσμων σου... Καλή επιτυχία

[Eugenia Rose]

Λοιπόν λοιπόν. Πιστεύω ότι η γραφή σου είναι καλή και αν συνεχίσεις να την δουλεύεις θα είχες πραγματικά κάτι πολύ καλό. Όμως μέσα στην βιασύνη σου έκανες αρκετά τυπογραφικά. Ίσως αν την επόμενη φορά πέρναγες το κείμενο ένα χέρι παραπάνω να μην είχες τέτοιο πρόβλημα. Σε αυτό το διήγημα λοιπόν η γραφή σου ήταν πολύ καλή, και αν και είχες πολλές ωραίες σκηνές, δεν είχες αρκετή πλοκή. Εννοώ γίνονται σίγουρα πολλά πράγματα στο διήγημά σου αλλά αυτό δεν προχωράει την ιστορία σου. Δεν μας οδηγεί κάπου στο τέλος , παρά μόνο ως ήταν μια δοκιμή από έναν επιστήμονα που περνάει σε παράλληλες πραγματικότητες και σε άλλα σύμπαντα και πλανήτες. Στο τέλος δεν έχει βγει κάτι από αυτό. Και δεν εννοώ την επανάληψη στο τέλος. Αν αυτές η πραγματικότητες έβγαζαν στο σύνολό τους στο τέλος κάποιο συμπέρασμα, αν συνδέονταν με κάποιο τρόπο μεταξύ τους και στο τέλος μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε κάτι για τον ήρωα και αυτός για τον εαυτό του, τότε θα σε παραδεχόμουνα πραγματικά. Αν μάθαινε κάτι, ένα μυστικό για τον εαυτό του ή για το σύμπαν, τότε όλα αυτά τα διαφορετικά και ωραία κομμάτια που μας έδειξες θα αποτελούσαν τμήματα μιας πλοκής και θα ήταν γαμάτο. Καλή επιτυχία.

 

 

[Πυθαρίων]

Βαγγέλη, Χρόνια πολλά.

 

Λόγω έλλειψης άλλου μετρολογικού μέσου, θα χρησιμοποιήσω τη δοσολογία ως το μόνο μέτρο μέτρησης.

 

Κάθε 5 mg αναδύεται ένας καινούργιος κόσμος, πριν προλάβει να αποκωδικοποιηθεί ο προηγούμενος.

Η εναλλαγή είναι καταιγιστική.

Μοιάζεις να βιάζεσαι να βγάλεις όλα τα κομμάτια της ψυχής και του μυαλού σου με τη μία. Κάθε 5mg ένα νέο κύμα εικόνων.

 

Το εύρημα βέβαια του πειράματος σου επιτρέπει να συνενώσεις τα πάντα στην ίδια ιστορία.

 

Είναι δύσκολο για τον αναγνώστη να μην "ψιλοαγχωθεί" διαβάζοντας το κείμενο. Στην αρχή, ψάχνει ενστικτωδώς κάποιο συνδετικό κρίκο, ή έναν παραλληλισμό ανάμεσα στα επί μέρους τμήματα. Μετά αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε μια Γκουέρνικα από εικόνες, συναισθήματα, σκέψεις.

Έναν ήρωα κομματιασμένο και διεσπαρμένο σε πλήθος εναλλακτικών πραγματικοτήτων.

 

 

Πίσω από τα κομμάτια, διακρίνω ένα ανήσυχο πνεύμα που διαθέτει λόγο με εκφραστική δύναμη.

Edited March 25, 2012 by Πυθαρίων

[dagoncult]

Ωωω!!

Αν και υπάρχει η πιθανότητα να μην κατάλαβα και πολλά (ή, τέλος πάντων, να τα κατάλαβα με βάση τον δικό μου 'μεταφραστή'), ενώ επίσης και το κείμενο θέλει ένα χτένισμα για να φύγουν κάποια λάθη πληκτρολόγησης, ωστόσο από την άλλη δηλώνω από τώρα φαν σου. Τι παράξενη, καλογραμμένη ιστορία! Είναι η πρώτη σου ιστορία που διαβάζω. Ένα μεγάλο μπράβο από 'μένα.

 

 

ΥΓ: Μιας και είδα τα υπόλοιπα σχόλια, να πω ότι προσωπικά δεν με πείραξε η όχι και τόσο ισχυρή σύνδεση των διαφόρων κομματιών. Πήρα από την αρχή τη φάση σαν ένα ταξίδι σε μια σειρά από κόσμους, χωρίς να 'απαιτήσω' μια στέρεη σύνδεση (+1 στον Πυθαρίωνα).

[Werecat]

Αν χρειαζεσαι μεταφραση, let me know. And if you need anything clarified, feel free to contact me.

 

Awesome story. I’ll agree with the others that some connecting thread between the scenes would add depth to the story. But in any case, I read every transition with interest, and many of those left me wanting for more, which is always a good sign. Mostly the one with the desert and the one with the gods. Those could be developed to awesome stories on their own, methinks. ;)

 

Nitpicking about the desert scene: corpses don’t bleed. I was given the impression that the dead guy had been dead for several hours. If this is the case, than a) blood would have coagulated, b) the corpse would be in rigor and c) under the desert heat, it rots fast: flies and smell before beetles.

 

I also thought that this line was awesome:

 

Eνα για να μη πεθανω και ενα για μη ψοφησω.

 

Lastly, I’d like to see some motivation here. Why does that test take place? Is it a new drug, what? Why does the protagonist go through all this? If we had some idea as to the “why”, then this might have a greater impact.

 

But a great story anyway.

 

Thank you for sharing,

 

Christine

 

 

[Nihilio]

Μου άρεσε πολύ η συρραφή των σκηνών από παράλληλες ζωές σε παράλληλους κόσμους και το ταξίδι ανάμεσά τους. Έχεις δυνατές σκηνές καθ'όλο το κείμενο και μπορούν να στηρίξουν επαρκώς την έλλειψη βασικής πλοκής.

Δε μου άρεσαν όμως τα πολλά τυπογραφικά του κειμένου, αν μπορείς κάνε το άλλο ένα πέρασμα.

[Cassandra Gotha]

(Δεν έχω διαβάσει ακόμη τα άλλα σχόλια, γι' αυτό συγνώμη για τυχόν επαναλήψεις).

 

Καλό το πέρασμα από κόσμο σε κόσμο, καλός ο ρυθμός, δεν μέναμε πολύ σε κάθε μέρος, πράγμα που έδινε μια ροή στην ανάγνωση. Δεν με έχασες (δεν αφαιρέθηκα ούτε στιγμή). Αλλά ούτε μου άφησε κάτι σαν ιστορία. (Ή δεν έπιασα κάτι, οπότε την αδικώ). Δεν βρήκα να έχει ένα κεντρικό θέμα γερό, ικανό να στηρίξει ό,τι είχες να πεις, όλες τις στάσεις του ταξιδιού. Ήταν μόνο στάσεις σε ένα τυχαίο ταξίδι που έχει σαν τέρμα την αφετηρία του (και εκεί, δεν κατάλαβα γιατί αυτό το κυκλικό σχήμα. Δεν βρήκα να έχει λόγο).

[Tattoman]

Λοιπόν, ενδιαφέρουσα ιστορία. Πολύ δυνατές σκηνές, ωραία γραφή που κάνει την ιστορία να κυλάει άνετα και σε κρατάει συνεχώς. Μου άρεσε η κάπως επιστημονική, ιατρική ιδέα και το πως μας το έδωσες. Αρνητικό όπως αναφέρθηκε το οτι κάθε κομμάτι μοιάζει μια διαφορετική ιστορία που δεν ενώνονται μεταξύ τους. Άμα έβαζες ένα στοιχείο που να συνυπήρχε σε κάθε κομμάτι η ιστορία θα βελτιώνωνταν. Αυτά! καλή επιτυχία!

[jjohn]

Όπως και άλλοι, έτσι και εγώ, κουράστικα αρκετά σε κάποιους κόσμους.

Πιστεύω πως έλειπαν και στην θέση τους υπήρχαν περισσότερες πληροφορίες για τη κεντρική πλοκή θα ήταν καλύτερα.

Πάντως , το σύμπαν αυτό που είναι όλοι οι Θεοί μαζεμένοι έχει αρκετό ζουμί και αν δεν το έχεις κάνει ήδη, θα σου πρότεινα

να ασχοληθείς μαζί του.

Καλή συνέχεια!

[Βαγγέλης]

Εύχαριστώ όλους για τη κριτική και τους ψήφους τους (ιδίως τον/ην χρήστη που με κατέταξε πρώτο στη λίστα του) . Συγγμώμη που καθηστέρησα να απάντήσω αλλά είχα εξεταστική. Θα προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις σε όλα τα σχόλια με ένα ποστ.

 

• Για τα εκφραστικά, γραμματικά λάθη: Απλά δε το τσέκαρα πολλές φορές γιατί μετά από λίγο σα κείμενο με κούρασε πάρα πολύ.
• Για τα κενά στη πλοκή/πληροφορίες για το χαρακτήρα κτλπ: Ήθελα το κείμενο να βγάλει ένα αγχωτικό τριπάκι, ένα βέρτιγκο που να συνοδεύεται με μια αποστειρομένη επαφή με συναισθήματα. Ουσιαστικά ο χαρακτήρας δε περνά μόνο ανάμεσα από παράλληλους ευατούς του αλλά και μέσα από τα συναισθήματα που έχει ο καθένας τους εκείνη τη στιγμή. Προτίμησα να ρίξω το βάρος στο δεύτερο τμήμα, να μοιραστώ δηλαδή το ταξίδι και όχι το σκοπό μιας και αύτο θα ήταν το μέρος που θα έκανε την ιστορία να ξεχωρίσει. Ούτως ή άλλως τα υπόλοιπα για τον ήρωα μπορεί να τα γεμίσει η φαντασία του αναγνώστη.(π.χ. τι θα ωθούσε εσένα να κάνεις αυτό που κάνει ο ήρωας;)
• Περί ταύτισης με τον ήρωα: Στην ουσία δεν υπάρχει ήρωας αλλά μια σειρά ταυτοτήτων/συναισθημάτων που ο αναγνώστης βλέπει, οπότε η πρόθεσή μου ήταν να κατανοήσει ο αναγνώστης μια κατάστη και όχι τον ήρωα. Βέβαια δεν είναι απαραίτητο να συμπαθίσεις κάποιον γιατί αυτό που στην ουσία διαβάζεις είναι μια αναφορά πειράματος.
• Παράλληλοι κόσμοι: Όντως οι κόσμοι που έγραψα δεν επικοινωνούν με κάποιο τρόπο πέρα από το κοινό γεννετικό υλικό του ήρωα (πιστεύω) .Η ιδέα του να τους συνδέσω σε μια κοινή ιστορία που εξελίζεται κομμάτι κομμάτι σε κάθε κόσμο μου ήρθε καθώς το εγραφα αλλά δεν εξυπηρετούσε το σκοπό της ιστορία γιατί θα της έδινε ένα σκοπό/μοναδικό νόημα. Ίσως αργότερα γράψω κάτι παρόμοιο με πιο συγκεκριμένη πλοκή εάν τα καταφέρω να μη μοιάζει με τους 12 πίθηκους ή το The Fountain.
• Δυσκολία κειμένου: Όταν το πρωτοέγραψα δεν είχα καν τη δοσολογία σε κάθε κόσμο και το τέλος ήταν χωρίς την επανάληψη της αρχής. Όντως είναι λίγο δύσκολο και δε διαβάζεται όπως διαβάζεις τα αθλητικά αλλά δε νομίζω να μπορούσα να το γράψω ώστε να διαβάζεται πιο εύκολα και παράλληα να διατηρήσω το ύφος που έχει τώρα.

Αυτά είναι πάνω κάτω ότι είχα στο νου μου όταν το έγραφα. Ελπίζω να απάντησα σε όλα ( τι απάντησα, νέο κείμενο έγραψα). Μια ακόμη παράκληση, θα μπορούσατε όσοι διαβάσατε το κείμενο να μου πείτε πιο κόσμος σας άρεσε περισσότερο;