Jump to content

Το αστρογυάλι


Mindtwisted

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Κωντσταντίνος ΚΔ

Είδος: Φαντασία

Βία; οχι

Σεξ; οχι

Αριθμός Λέξεων: 2426

Αυτοτελής; ναι

Σχόλια: Ευτυχώς υπάρχουν κι άλλοι της τελευταίας στιγμής.:tease:

Το αστρογυάλι.pdf

Το αστρογυάλι.docx

Link to comment
Share on other sites

Υπήρχε μια παράξενη γοητεία που κάλυπτε όλη την ιστορία. Δεν ξέρω ακριβώς τι ήταν αυτή, αλλά σε μερικά σημεία ένιωθα πως βυθιζόμουν μέσα στις όμορφες εικόνες που μας έδινες. Πολύ καλή η γραφή σου και εδώ.

 

Σίγουρα είναι μια ιστορία που σηκώνει κι άλλες αναγνώσεις, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι, ακόμη κι έτσι, αν θα καταλάβω όλα όσα ήθελε να πει ο συγγραφέας. Μου άφησε αρκετά κενά, αλλά δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στον τρόπο που την διάβασα ή στο είδος της ιστορίας. Αν θα έδινε περισσότερες εξηγήσεις, θα ήταν και μια άλλη ιστορία.

 

Κρατάω τις όμορφες στιγμές της ιστορίας και αφήνω παραπέρα τις όποιες απορίες μού έμειναν, επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό που την κάνει ξεχωριστή.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τον Mesmer στα περισσότερα. Τη δεύτερη φορά που τη διάβασα μου έκανε την ίδια ακριβώς εντύπωση με την πρώτη.

Μου φάνηκε κάτι ανάμεσα σε ανεξάρτητες εικόνες που δένει η ίδια ατμόσφαιρα και σε εικόνες μιας ενιαίας ιστορίας στα αρχεία μιας μπερδεμένης μνήμης.

 

Μου άρεσε.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω πως μοιαζει με εικονες απο αρχεια μπερδεμενης μνημης, ισως αυτο να ειναι που κανει την ιστορια ενδιαφερουσα. Αλλα ενω μου αρεσαν πολυ ειδικα η αρχη και το τελος με τα ποιηματακια που δινουν πολλη ατμοσφαιρα, η μεση με προβληματισε. Οχι ολη η μεση... καποια σημεια ειδικα που νομιζω πως αν ηταν λιγο πιο ξεκαθαρα θα καταλαβαιναμε ακριβως τι συμβαινει. Γιατι η ατμοσφαιρα ειναι γοητευτικη και σε παρασυρει αλλα μενεις και με μια απορια του τι εγινε τωρα δεν καταλαβα καλα...τα σημεια με την κρυσταλλινη σφαιρα ειδικα δεν τα πολυκαταλαβα και θα ηθελα περισσοτερες εξηγησεις. Μπαινει η κοπελα μεσα στην σφαιρα γιατι ειναι τελεια-εφθασε στα ορια του κοσμου της οπως λες- ενω ο Ρεμη δεν ειναι και μενει να κρατα την σφαιρα στο χερι του;

Γενικα μου αρεσει αυτη η αντιληψη πως καθε ανθρωπος ειναι ενας κοσμος ξεχωριστος, αλλα ξερεις τι σκεφτομουν; Πως ο Ρεμι ειναι ο "τελειος" και οχι η Μαρλενα...καποιος τοσο ευαισθητος στον πονο των αλλων θα επρεπε να θεωρειται "ανωτερος" απο καποιον που απλα λεει ετσι εχουν τα πραγματα, ετσι ειναι...καποιος που λεει πως κατι πρεπει να κανουμε... βεβαια αυτη ειναι δικη μου σκεψη και δεν εχει σημασια για την ιστορια απλα το ειπα. Αυτα!

 

 

Link to comment
Share on other sites

Όμορφα, ποιητικά και ευαίσθητα γραμμένο… και δεν κατάλαβα τίποτα. Τι ήταν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι και ποιες ικανότητες είχαν; Τι ακριβώς ζήτησε εκείνος από εκείνη να πράξει; Τι θεώρησε ότι ήταν πιο σημαντικό από το να την έχει δίπλα του; Και άρα που είναι τώρα εκείνη, τι κάνει, πως το κάνει, γιατί το κάνει; Και που έχει μείνει αυτός; Τι έχει να εισπράξει αυτός από αυτό που κάνει εκείνη; Για να καταλάβω.

Link to comment
Share on other sites

Δε σχολιάζω τόσες μέρες γιατί ήθελα να την ξανακοιτάξω… Με μπέρδεψες, παλικάρι, πολύ με μπέρδεψες!

 

Γλυκιά ιστορία, και πολύ όμορφα γραμμένη, αλλά με άφησε κάπως μετέωρη στο τέλος, γιατί δεν είχα αίσθηση των χαρακτήρων. Στην αρχή καλά το πήγες (τον τύπο τον χαρακτήρισα κάφρο, αν μη τι άλλο, εκεί που έκανε ότι δεν άκουσε την κοπέλα), αλλά μετά δεν κατάφερα να δω τις άλλες του πτυχές αρκετά καλά, ώστε να εκτιμήσω το μέγεθος του δράματός του. Και είμαι σίγουρη ότι κάτι έχω χάσει στη σύνδεση του κομματιού με την άστεγη (το οποίο βρήκα αριστοτεχνικά γραμμένο) και το υπόλοιπο. Είναι όντως γοητευτική η ατμόσφαιρα, αλλά... hmm.gifhuh.gif

Προσωπική μου άποψη: θα ήθελα να κρατήσεις το ύφος και την ατμόσφαιρα, και ν' αναπτύξεις τους χαρακτήρες μέσα σε μια πιο κατανοητή αφήγηση, η οποία θα συνέδεε ξανά το κοσμικό κομμάτι με το γήινο.

Καλή συνέχεια chinese.gif

 

Edit! Ξέχασα να πω ότι μου άρεσε πάαααααρα πολύ ο τίτλος good.gif

Edited by Ayu
Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ ελάχιστα πράγματα κατάλαβα, αλλά όταν κάτι είναι τόσο πολύ όμορφο, όπως είναι αυτό εδώ, το μόνο που χαίρεσαι είναι το να πρέπει να το ξαναδιαβάσεις. Να ξαναμπείς στον κόσμο του και να κάνεις άλλη μια φορά τη μαγική βόλτα. Επιφυλλάσομαι*. Θα επιστρέψω.

 

*ετυμολογικά: δεν λαμβάνω αμέσως μια ενέργεια λόγω ενδοιασμών για τις επικρατούσες συνθήκες ή για την καταλληλότητα της στιγμής :p

 

 

edit: Μπα... δεν το πιάνω. Αισθάνομαι απέναντί του σαν να κοιτάζω μια φωτογραφία με μαγευτικά χρώματα και σχήματα η οποία δεν μπορώ να καταλάβω τι δείχνει. Μία έχω την αίθηση πως μου δείχνει δυο μορφές, μια έχω την αίσθηση πως μου δείχνει ένα νεφέλωμα, ή ένα μικρό σημείο πολύ κοντά στον ήλιο την ώρα που δύει. Δεν το πιάνω, αλλά κοιτάω μαγεμένη τη φωτογραφία. Και να σου πω και κάτι: δε με πολυνοιάζει και τι ακριβώς βλέπω για να είμαι ειλικρινής, μου αρκεί η ομορφιά του και τούτη η αίσθηση της καλοσύνης, που αναδύει ολόκληρο, όχι ακριβώς της ανθρωπιάς γιατί αυτή η λέξη δεν ξέρουμε πια τι σημαίνει, αλλά της αυτοθυσίας για την απαραίτητη αλλαγή. Μου αρκούν τα όσα ξέρω για τους χαρακτήρες, θεωρώ τον τρόπο με τον οποίο γράφεις τα διαλογάκια ευρηματικό. Το ευχαριστήθηκα όλες τις φορές που το διάβασα και αποφάσισα πως δε με πολυνοιάζει τι ακριβώς φωτογράφισε ο φωτογράφος που έβγαλε αυτή την πανέμορφη φωτογραφία.

Edited by Nienor
Link to comment
Share on other sites

Σουρεαλιστικό κείμενο.

Όμορφος λόγος, ποιητικός. Κάτι σαν αφηρημένη τέχνη.

Ένας ύμνος στον έρωτα. Το διήγημα σίγουρα ξεχωρίζει μέσα στον διαγωνισμό. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Με συνεπήρε όλη αυτή η μουσικότητα.

 

Καλή επιτυχία σου εύχομαι.

Link to comment
Share on other sites

Πολύ καλή και ονειρική ιστορία. Πολύ καλή και ποιητική γραφή επίσης! Νομίζω πως κατάλαβα την ιστορία σου, σίγουρα όχι όλες τις λεπτομέρειες.

 

Ακολουθεί spoiler μεγατόνων! :tease:

Το αγόρι βγαίνει από μια φτωχογειτονιά αλλά μοιάζει ότι δεν ανήκει εκεί. Ίσως λοιπόν να είνα ικαι αυτός πολύ φτωχός και με τα να πάει στην Ακαδημία (ακαδημία υπέρτατης μαγείας ίσως;) να πιστεύει ότι θα αλλάξει την δική του μοίρα αλλά και των υπολοίπων εξαθλιωμένων και γενικά έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Στην ακαδημία καταλαβαίνει ότι δεν τα καταφέρνει όπως νόμιζε και γι αυτό απογοητεύεται γνωρίζει όμως εκεί τον έρωτά της ζωής του και αυτή η κοπέλα είναι προφανώς χαρισματική. Από το μυαλό του δεν μπορεί να φύγει η εικόνα της κοπέλας που είχε δει αλλά και η ιδέα της εξαθλίωσης του κόσμου. Οπότε της ζητάει να κάνει κάτι που αυτός δεν μπορεί γιατί δεν έχει το ταλέντο. Μάλλον κάτι πήγε στραβά εκεί. Η κοπέλα σκέφτηκε να φτιάξει έναν κόσμο όμοιο με τον δικό τους στην σφαίρα και να μπούνε μέσα αλλά το αγόρι δεν μπορούσε/ήθελε να ακολουθήσει και μετά το κορίτσι παγιδεύτηκε μέσα ή κάτι άλλο παρόμοιο. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει ότι είναι μια πολύ ποιητική και μελαγχολική ιστορία γεμάτη αστέρια και πλανήτες. Καλή επιτυχία!

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα 3-4 φορές, αλλά και πάλι μου έχει μείνει η αρχική εντύπωση. Εϊναι πανέμορφο, καλογραμμένο, αλλά δε το κατάλαβα :/ Το spoiler της Ευγενίας νομίζω πως με βοήθησε περισσότερο, αλλιώς θα είχα μείνει να ξύνω με απορία το κεφάλι μου.

Όταν το πρωτοδιάβασα περίμενα να γίνει κάτι σκοτεινό που να είχε σχέση με τη ζητιάνα στην αρχή (να αποδειχθεί πως αυτή είναι η Μαρλένα ή κάτι τέτοιο). Τελικά αλλού πήγε. Μου άρεσαν οι εικόνες, ήταν σαν μια όμορφη καλοπαιγμένη μελωδία, αλλά δε ξέρω αν τελικά θα τη θυμάμαι.

 

Εδιτ γιατί ξεχάστηκα: Καλή επιτυχία! good.gif

Edited by OxAp0d0
Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με τους αποπάνω ότι ήταν πολύ όμορφα γραμμένο, ποιητικά, ονειρικά, αλλά δεν το κατάλαβα. Αν είναι αυτό που λέει η Ευγενία στο σπόιλερ οκ, αλλά θέλει πολλή ανάλυση για να βγει νόημα. Πολύ νόστιμο κρέας, αλλά βάλε και λίγο κόκαλο, για να έχουμε από πού να το πιάσουμε! Επίσης νομίζω πως το σωστό είναι "περιδινήθηκαν" και όχι "περιδινίστηκαν". Καλή επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Πολύ πρωτότυπη αρχική ιδέα και αρκετά καλά υλοποιημένη.

 

Ίσως αν είχε περισσότερη ανάπτυξη, χαρακτήρες κτλ. (δηλαδή δεν ήταν σύντομο διήγημα για διαγωνισμό) θα ήταν ακόμα πιο καλή.

 

Πολύ όμορφος και ο τίτλος.

Link to comment
Share on other sites

Στο εκάστοτε νήμα γράφω τα γενικά σχόλιά μου πάνω στην κάθε ιστορία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για πιο αναλυτικά σχόλια, πάνω στο ίδιο το κείμενο, ας μου στείλει πμ.

 

Με δυσκόλεψες. Πολύ. Γιατί μάλλον κατάλαβα τι συμβαίνει, κι αν έχω δίκιο, έχεις συνδέσει τα κομμάτια της ιστορίας σου πολύ χαλαρά, με αποτέλεσμα να μοιάζει με πρόφαση για κάποια όμορφα λυρικά κομμάτια.

Ο Ρεμί συναντά τη ρακοσυλλέκτρια. Την προσπερνάει με τον τρόπο που διαβάζουμε. Μετά έχει τύψεις για τη συμπεριφορά του και τη σκέφτεται (τις οποίες τύψεις έχει σίγουρα αφήσει αστήρικτες, καθώς έρχονται αμέσως μετά από μία απαράδεκτη συμπεριφορά). Στη συνέχεια συναντά τη Μαρλένα, που διαθέτει κάποιου είδους μαγικές δυνάμεις. Δίνουν μεταξύ τους μα υπόσχεση αιώνιας αγάπης. Μετά βέβαια ο Ρεμί μεταφράζει αυτή την υπόσχεση όπως θέλει, για να πούμε την αλήθεια, αλλά η Μαρλένα μάλλον δέχεται και φτάνει στα πέρατα του σύμπαντος για να αλλάξει τη νομοτέλεια του κόσμου (κλείνοντάς τον σε μια κρυστάλλινη σφαίρα;). Στο μεταξύ, ο Ρεμί μπορεί και την παρακολουθεί μέσα από τις μικρογραφίες του κόσμου που αυτή δημιουργεί.

 

 

Αν τα παραπάνω είναι σωστά, τότε λείπουν πολλά πράγματα για κάνουν πιστευτή τη σύνδεση μεταξύ τους. Αν είναι λάθος, τότε απλώς δεν κατάλαβα. Όπως και να έχει, ή θέλεις μια πιο απλή υπόθεση, που να σου δώσει την αφορμή για τα πολύ όμορφα αστροτοπία που θέλεις να περιγράψεις, ή αλλιώς θέλεις μια πιο στιβαρή πλοκή, για να μπορέσει η ιστορία να σταθεί.

 

Ο διάλογος μεταξύ Ρεμί και Μαρλένας στο προτελευταίο μέρος είναι εντελώς ξύλινος και χτυπάει ακόμα περισσότερο, ερχόμενος σε αντίθεση με τον λυρισμό του υπόλοιπου κειμένου.

 

Είναι προφανές ότι το έχεις, το ξέρουμε ήδη, άλλωστε, αλλά, σε αυτήν τουλάχιστον την περίπτωση, το ταλέντο σου στον λόγο δεν αρκούσε για να δώσει ένα ολοκληρωμένο διήγημα.

Link to comment
Share on other sites

Γενικά: Μια χαριτωμένη ερωτική ιστορία που… τι;

 

 

 

Μου άρεσε: Οι εικόνες, οι περιγραφές. Το αστρογυάλι.

 

 

 

Δε μου άρεσε: Και μετά το χάος. Δεν ξέρω τι είναι όλο αυτό. Δεν ξέρω -με την έννοια του ότι δε μπορώ να ξεχωρίσω- αν μιλάμε για δύο ζευγάρια ή ένα ή εκατό. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που κάνει η κοπέλα με το αστρογυάλι και δεν ξέρω γιατί βρίσκεται αιχμάλωτη μέσα του ( ; ) Γενικά ένα σωρό απορίες που δε με άφησαν να ευχαριστηθώ τις σκηνές, που, μεμονωμένα, είχαν πολύ δυνατά αποτελέσματα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το διήγημα δεν με κέρδισε για δύο λόγους.

Πρώτον επειδή ,όπως και άλλοι, έτσι και εγώ δεν κατάλαβα πολλά

και δεύτερον επειδή είναι τελείως διαφορετικό από αυτά που προτιμάω να διαβάσω(γενικά δεν συπαθώ ερωτικά και τέτοια. Εάν έβαζες κανέναν να αποκεφαλίζει κάτι μπορεί να γινόταν :p)

Πρέπει ωστόσο να πω πως ο λόγος σου είναι -για άλλη μια φορά- πολύ καλός.

Καλή επιτυχία!

 

edit:Χρόνια Πολλά!

Edited by jjohn
Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα δύο φορές. Τη πρώτη μου άρεσε πολύ αλλά τη δεύτερη είδα όλα του τα λάθη. Είναι ωραία ιστορία και μου θυμίζει αρκετά το The Fountain. Κυλάει ωραία και οι εικόνες είναι πραγματικά καλές. Αυτό που δε μου άρεσαν ιδιαίτερα ήταν οι κάπως γλυκανάλατοι διάλογοι και το μπέρδεμα που σου αφήνει στο τέλος. Λίγες περισσότερες πληροφορίες να έδινες θα ήταν μια χαρά.

Μια ερώτηση, έχεις διαβάσει καθόλου Χαρούκι Μουρακάμι; Νομίζω ότι εκεί πήγαινες με αυτό το κείμενο.

Edited by Βαγγέλης
Link to comment
Share on other sites

:)

 

Δεν κατάλαβα τίποτα. Τίποτα όμως.

 

Αλλά...

 

... δεν έχει "αλλά". Συγκεντρώσου σε παρακαλώ. Μα τι πίνεις;

 

:)

Link to comment
Share on other sites

-Τι κεραυνοβολημένη από wub.gif ιστορία ήταν αυτή; :)

 

-Δυστυχώς, δεν μπορώ να πω ότι την ευχαριστήθηκα και πολύ, αλλά αυτό έχει να κάνει με το προσωπικό μου γούστο που απέχει από αυτό το στυλ ιστοριών.

 

-Είχε κάποιες ενδιαφέρουσες συμπαντικές εικόνες που βοήθησαν.

 

-Μυστήρια πράγματα πάντως συνέβαιναν. Έμεινα με απορίες.

 

-''μια μισοφαγωμένη μπανάνα, μαυρισμένη στις άκρες αλλά καταναλώσιμη.''

Ίσως κάτι άλλο, αντί για 'καταναλώσιμη'.

Link to comment
Share on other sites

 

 

 

Δεν υπάρχει περίπτωση να είμαι πρωτότυπη –η μοίρα του αργοπορημένου σχολιαστή. Ό,τι και να πω θα το έχει ήδη πει κάποιος προηγουμένως, γι αυτό και θα είμαι σύντομη.

 

 

 

 

Σχέση με το θέμα:

 

Σαφής και ρητή. Δίνεται μια υπόσχεση αιώνιας αγάπης. Ο καθένας την ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο.

 

Το συν:

 

Η ατμόσφαιρα, οι περιγραφές, η μελαγχολία, ο τίτλος. Όλα πανέμορφες εικόνες, γεμάτες φως, χρώμα αλλά και θλίψη.

 

Το πλην:

 

Το μπέρδεμα. Δεν κατάφερα να συσχετίσω επαρκώς τις σκηνές μεταξύ τους. Θα ομολογήσω ότι ήταν η ιστορία που περισσότερα κατάλαβα από τα σχόλια των άλλων παρά από τις δικές μου αναγνώσεις. Αν έχουν δίκιο ο Scanner και η Eugenia, τότε έχεις μια πραγματικά εξαιρετική σύλληψη, αλλά της χρειάζεται λίγο καλύτερη σύνδεση για να αναδείξει την αξία της.

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..