Myyst Posted April 6, 2013 Share Posted April 6, 2013 Όνομα Συγγραφέα: Στέφανος Τσιμπουρλάς-Κρητικίδης (Myyst)Είδος ποιήματος: ελεύθεροΑριθμός Στίχων: 19Σχόλια: Το ποίημα έχει γραφτεί για τον 5ο διαγωνισμό ποίησης. Ελπίζω ότι δεν είναι εκτός θέματος ή κανονισμών. --- Στέκεσαι ακίνητη· ακλόνητη σαν ιδέαΑν και πλέον οι νύχτες μοιάζουν ανίδεεςΓύρω σου αντικρίζω μόνο ατελείωτα σιωπηλά λειβάδιαΠράσινα στο αμυδρό αγαπημένο σου φωςΣε έναν τόπο άδειο· όπως αυτόςΕσύ τι φυλάσσεις ακόμη;Η σκοτεινή αυγή είναι μακρινήΚαι το δικό μου θάρρος τελειώνει Κάποιος περαστικός κοντοστέκεται· οσμή μπύρας στον αγέραΠασχίζει να σχηματίσει λέξεις ανθρώπινεςΔεν την σκότωσα εγώ, μισομονολογεί τελικάΕγώ σημάδεψα τον τοίχοΓνέφω καταφατικά αργάΣαν να έχει πράγματι σημασίαΜα εκείνος με κοιτά με ευγνωμοσύνηΚαι φεύγει τρεκλίζοντας Νύχτας ψίθυροςΦάντασμα θα 'ναι· κερί!Μόνος έμεινα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted April 9, 2013 Share Posted April 9, 2013 Όμορφο ποίημα, εντός θέματος και με ωραία ζωγραφισμένες εικόνες. Το στοιχείο του φανταστικού όμως, δεν κατάφερα να το διακρίνω σχεδόν καθόλου στο ποίημα (ίσως μόνο στους 3 τελευταίους στίχους, αμυδρά). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 10, 2013 Share Posted April 10, 2013 Ωραίο ποίημα και ατμοσφαιρικό. Ο τρόπος που είναι γραμμένο μοιάζει με τη μίξη τριών διαφορετικών ποιημάτων και το κάνει κάπως «περίεργο» στην όψη, όπως είναι και το θέμα του, κάτι που μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted April 11, 2013 Share Posted April 11, 2013 Δεν είμαι βέβαιη ότι το κατάλαβα, έχει την ατμόσφαιρα θεάτρου και μου άρεσε που ξεχωρίζεις τις σκηνές. Έβαλα πολλή φαντασία ανάμεσα για να δέσω το σκηνικό. Νομίζω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα είσαι ο αφηγητής :http://www.tovima.gr/society/article/?aid=507284 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 14, 2013 Share Posted April 14, 2013 (edited) Δε μ' άρεσε, ίσως επειδή δε το κατάλαβα. Ίσως πάλι δε το κατάλαβα, επειδή δε μ' άρεσε. Και το χαϊκού στο τέλος, ως προς τί; Καλή τύχη. Edited April 14, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 14, 2013 Share Posted April 14, 2013 Θεωρω πως παρουσιαζεις μια σκηνη-σαν καρε ταινιας- μεσα απο τριπλη οπτικη γωνια... σαν ιδεα ειναι ενδιαφερουσα και μου αρεσει γιατι μου δινεις την εντυπωση πως δεν φοβασαι να πειραματισεις, αλλα πιστευω πως θελει πολλη προσπαθεια, πολλη φαντασια για να μπει κανεις μεσα στην αισθηση των πραγματων, γιατι οταν το περιγραφουμε δεν το ζουμε. Ειμαστε ο τριτος ανθρωπος ο "ανικειμενικος παρατηρητης", ενω η ποιηση (για μενα βεβαια-γουστα ειναι αυτα) ειναι η αισθηση των πραγματων. Καλη επιτυχια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted April 17, 2013 Share Posted April 17, 2013 Δύο οπτικές γωνίες για μένα, το φάντασμα και ο παρατηρητής. Απλά το φάντασμα γυρνάει πονεμένο, επειδή ακριβώς τη σκότωσε σουρωμένο και κάθε που εμφανίζεται μυρίζει μπύρα (μήπως να άλλαζες τη μπύρα με κάτι λίγο -ή ίσως πολύ- πιο δυνατό?) Μου αρέσουν οι εικόνες και μου αρέσει η ατμόσφαιρά του. Μοιάζει λίγο με Πόε στην ατμόσφαιρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted April 22, 2013 Author Share Posted April 22, 2013 Σας μπέρδεψα! Μάλλον μία πιο ολοκληρωμένη μορφή του ποιήματος θα έπρεπε να περιέχει τον παρακάτω πρόλογο: Τόπος: Νύχτα, κάτω από ένα άγαλμα μίας γυναίκας που είναι νεκρή. Το άγαλμα θα μπορούσε να είναι ή να μην είναι πραγματικό. Πρόσωπα: Αφηγητής, κάποιος περαστικός που ήταν κάποτε στρατιώτης και εκείνη ως φάντασμα ή ως ιδέα. Χρόνος: Μετά την λήξη ενός πολέμου. Από εκεί και πέρα, Όμορφο ποίημα, εντός θέματος και με ωραία ζωγραφισμένες εικόνες. Το στοιχείο του φανταστικού όμως, δεν κατάφερα να το διακρίνω σχεδόν καθόλου στο ποίημα (ίσως μόνο στους 3 τελευταίους στίχους, αμυδρά). Το στοιχείο του φανταστικού πράγματι είναι αμφισβητήσιμο καθώς το φάντασμα ίσως είναι πραγματικό, αλλά ίσως δεν είναι. Δεν ήμουν βέβαιος ούτε εγώ αν έπρεπε να το αναρτήσω για ακριβώς αυτόν τον λόγο. Ωραίο ποίημα και ατμοσφαιρικό. Ο τρόπος που είναι γραμμένο μοιάζει με τη μίξη τριών διαφορετικών ποιημάτων και το κάνει κάπως «περίεργο» στην όψη, όπως είναι και το θέμα του, κάτι που μου άρεσε. Θέλησα να δώσω αυτήν την αίσθηση, ώστε να υπάρχει διακριτότητα ανάμεσα στην πρώτη στροφή, όπου ο αφηγητής βλέπει πράγματα που ανήκουν περισσότερο στην φαντασία του, παρά στην πραγματικότητα, στην δεύτερη, όπου εμφανίζεται ο περαστικός, μιλά και φεύγει ξανά και στο χαϊκού του επιλόγου, όπου ο αφηγητής συνειδητοποιεί την υπάρξη του φαντάσματος, που ίσως είναι πλάσμα της φαντασίας του. Δεν είμαι βέβαιη ότι το κατάλαβα, έχει την ατμόσφαιρα θεάτρου και μου άρεσε που ξεχωρίζεις τις σκηνές. Έβαλα πολλή φαντασία ανάμεσα για να δέσω το σκηνικό. Νομίζω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα είσαι ο αφηγητής :http://www.tovima.gr/society/article/?aid=507284 Ναι, χρειάζεται φαντασία για να δέσει το σκηνικό. (Μάλλον λίγη περισσότερη από ότι θα έπρεπε.) Και έχω όντως χρησιμοποιήσει δομή θεάτρου. Δε μ' άρεσε, ίσως επειδή δε το κατάλαβα. Ίσως πάλι δε το κατάλαβα, επειδή δε μ' άρεσε. Και το χαϊκού στο τέλος, ως προς τί; Καλή τύχη. Ναι, ήταν υπερβολικά μπερδεμένο. Θεωρω πως παρουσιαζεις μια σκηνη-σαν καρε ταινιας- μεσα απο τριπλη οπτικη γωνια... σαν ιδεα ειναι ενδιαφερουσα και μου αρεσει γιατι μου δινεις την εντυπωση πως δεν φοβασαι να πειραματισεις, αλλα πιστευω πως θελει πολλη προσπαθεια, πολλη φαντασια για να μπει κανεις μεσα στην αισθηση των πραγματων, γιατι οταν το περιγραφουμε δεν το ζουμε. Ειμαστε ο τριτος ανθρωπος ο "ανικειμενικος παρατηρητης", ενω η ποιηση (για μενα βεβαια-γουστα ειναι αυτα) ειναι η αισθηση των πραγματων. Καλη επιτυχια! Η οπτική γωνία είναι πράγματι τριπλή (αν και το πρόσωπο που παρατηρεί ένα), αν και δεν ήθελα να δώσω αίσθηση καρέ ταινίας. Η φαντασία και προσπάθεια που χρειάζεται για να μπει ο αναγνώστης ή η αναγνώστρια στην αίσθηση των πραγμάτων ήταν εσκεμμένη. (Αν και δεν μου βγήκε τελικά.) Δεν συμφωνώ ακριβώς με αυτό που γράφεις για την ποίηση. (Ή μάλλον συμφωνώ με τις λέξεις, αλλά όχι με την έννοια που τις χρησιμοποιείς.) Και για εμένα η ποίηση είναι η αίσθηση των πραγμάτων, αλλά για εμένα όχι απαραίτητα η προσωπική. (Γούστα είναι όμως αυτά.) Δύο οπτικές γωνίες για μένα, το φάντασμα και ο παρατηρητής. Απλά το φάντασμα γυρνάει πονεμένο, επειδή ακριβώς τη σκότωσε σουρωμένο και κάθε που εμφανίζεται μυρίζει μπύρα (μήπως να άλλαζες τη μπύρα με κάτι λίγο -ή ίσως πολύ- πιο δυνατό?) Μου αρέσουν οι εικόνες και μου αρέσει η ατμόσφαιρά του. Μοιάζει λίγο με Πόε στην ατμόσφαιρα. Κατ' αρχάς για την τελευταία πρόταση: (Μην χρησιμοποιείς τέτοιες παρομοιώσεις ελαφρά την καρδία...) Ενδιαφέρουσα ανάλυση των δύο οπτικών, καταλαβαίνω πως δημιουργήθηκε και μ' αρέσει ως εναλλακτική ανάγνωση. Συγνώμη από όσους μπέρδεψα. Πηγαίνω να συγγράψω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted April 22, 2013 Share Posted April 22, 2013 Κατ' αρχάς για την τελευταία πρόταση: (Μην χρησιμοποιείς τέτοιες παρομοιώσεις ελαφρά την καρδία...) Δεν κάνω ποτέ παρομοιώσεις με βαριά καρδιά Το άγαλμα θα μπορούσε να είναι ή να μην είναι πραγματικό. Βασικά, εδώ μάλλον μπερδεύτηκα ακόμα περισσότερο χαχαχα Τι εννοείς να μην είναι πραγματικό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted April 23, 2013 Author Share Posted April 23, 2013 (edited) Κατ' αρχάς για την τελευταία πρόταση: (Μην χρησιμοποιείς τέτοιες παρομοιώσεις ελαφρά την καρδία...) Δεν κάνω ποτέ παρομοιώσεις με βαριά καρδιά Μ' αρέσει η άποψη σου. Αλλά άμα την εφαρμόζεις σε εμένα να περιμένεις παράξενα αποτελέσματα. Το άγαλμα θα μπορούσε να είναι ή να μην είναι πραγματικό. Βασικά, εδώ μάλλον μπερδεύτηκα ακόμα περισσότερο χαχαχα Τι εννοείς να μην είναι πραγματικό; Βεβαιώνεσαι ότι κάτι λάθος έχεις κάνει, όταν η συνομιλήτριά συμφορουμίτισσά σου, μπερδεύεται ακόμη περισσότερο από τις εξηγήσεις που δίνεις για το ποίημά σου. Εξηγώ λοιπόν: Ο αφηγητής μιλά σε ένα άγαλμα, αλλά το άγαλμα ίσως να μην είναι πραγματικό, όπως δεν είναι πραγματικές οι εικόνες που βλέπει στην πρώτη στροφή. Edited April 23, 2013 by Myyst Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.