Κ. Γ. Τζέτερ (K. W. Jeter)

[BladeRunner]

Ο Κ. Γ. Τζέτερ (K. W. Jeter) είναι Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, γεννημένος το 1950 στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Τα κυρίως στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν σαν συγγραφέα, είναι η σκληρή του γραφή, τα περίεργα θέματα, οι παρανοϊκές πλοκές και οι καμένοι χαρακτήρες. Ο συγγραφέας που τον έχει επηρεάσει όσο κανείς άλλος, είναι, φυσικά, ο Φίλιπ Ντικ.

 

Ο Τζέτερ είναι γνωστός στο κοινό για κάποια μυθιστορήματα στον κόσμο του Star Wars, το steampunk μυθιστόρημα Infernal Devices και τις τρεις συνέχειες του Blade Runner.

 

Δυστυχώς μόλις δυο του βιβλία έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

 

1. Dr. Adder - Δρ. Άντερ (εκδόσεις Μέδουσα)

2. Farewell Horizontal - Οριζόντιος αποχαιρετισμός (εκδόσεις Μέδουσα)

 

(Πάλι καλά να λέμε!)

 

Και τώρα σχόλιο για το Δρ. Άντερ που μόλις τελείωσα:

 

Δεν ξέρω από που ν'αρχίσω και που να τελειώσω την κριτική μου. Πρώτα-πρώτα πρέπει να πω ότι το βιβλίο δεν είναι για όλα τα γούστα. Δεν είναι για ευαίσθητα στομάχια, δεν είναι για όσους θέλουν να διαβάσουν μια sci-fi περιπέτεια με αρχή, μέση και τέλος, δεν είναι καν εύκολο σαν ανάγνωσμα. Πάντως οι φαν του Φίλιπ Ντικ θα βρουν εδώ ένα βιβλίο αντάξιο της παράνοιας του.

 

Σε πολύ γενικές γραμμές, η ιστορία έχει ως εξής:

 

Βρισκόμαστε στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, κάπου στο κοντινό μέλλον. Ο Δρ. Άντερ είναι ένας αινιγματικός χειρούργος που έχει την δυνατότητα να εξερευνά στα βάθη της ψυχής των ανθρώπων και να υλοποιεί τα σκοτεινότερα σεξουαλικά τους όνειρα, πραγματοποιώντας τις κατάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις. Πόρνες και προαγωγοί τον θεωρούν έναν ήρωα. Αντίπαλος του είναι ο τηλεοπτικός ιεροκήρυκας Μοξ, αρχηγός της φανατικής οργάνωσης Ηθικές Δυνάμεις, που σκοπός του είναι να δώσει ένα βίαιο τέλος στην κυριαρχία του παρανοϊκού Άντερ. Και στην μέση υπάρχει ένας νεαρός, ο Ε. Άλλεν Λίμμιτ, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

 

Έκανα ό,τι μπορούσα για να σας δώσω μια ιδέα για την ιστορία, αλλά από την παραπάνω περιγραφή δεν νομίζω ότι μπορεί να καταλάβει κανείς πόσο καμένη αλά Φίλιπ Ντικ ιστορία έγραψε ο Τζέτερ. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό μείγμα κυβερνοπάνκ, δυστοπίας και τρόμου που σίγουρα δεν θ'αφήσει κανέναν αδιάφορο.

 

Υπάρχουν διεστραμμένες σεξουαλικές καταστάσεις (ευτυχώς όχι πολλές) που περιγράφονται αρκετά γλαφυρά, σκληρές σπλάτερ σκηνές και η ατμόσφαιρα είναι αρκούντως σκοτεινή και παρακμιακή για να σου ρίξει το ηθικό. Οι χαρακτήρες στην πλειοψηφία του καμένοι, κάτι λογικό βέβαια στον κόσμο που ζουν. Οι ιδέες πολλές και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και η πλοκή βοηθάει αρκετά στο ν'αναπτυχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Περιττό να πω ότι η γραφή μου φάνηκε εξαιρετική, σκληρή και ακριβώς του γούστου μου.

 

Δεν είναι ένα τέλειο βιβλίο, έχει τα προβληματάκια του, όμως είναι ένα βιβλίο που δεν κωλώνει πουθενά, έχει κάτι πρωτότυπο να πει και το λέει έξω από τα δόντια και δύσκολα θ'αφήσει κάποιον αδιάφορο. Και είναι πραγματικά από τα διαμαντάκια της επιστημονικής φαντασίας που μπορεί να βρει κανείς φτηνά στην ελληνική γλώσσα. Εγώ το τσίμπησα από ένα παζάρι βιβλίου με 2,5€.

 

8.5/10

Edited April 25, 2014 by BladeRunner

[heiron]

Έχω διαβάσει τα 2 που μεταφράστηκαν στα Ελληνικά και οφείλω να πω ότι ο Τζέτερ είναι αρκετά καλός. Από την παρέα του Ντικ νομίζω είναι αυτός που έχει πάρει τα περισσότερα στοιχεία από αυτόν κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι θετικό (αν και ο Πάουερς είναι μάλλον ανώτερος του Τζέτερ).

Σχετικά με το Δρ Άντερ είναι όπως τα λέει ο Μπλέηντράνερ. Αν δεν έχεις πρόβλημα με 2-3 σκηνές αρκετά gore -για την εποχή τους τουλάχιστον- νομίζω είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα επιστημονικής φαντασίας με αρκετές δόσεις τρόμου αλλά και παράνοιας. Η ολη υπόθεση θυμίζει τανία περιπέτειας του 80 που είδες κάποτε αλλά δεν είσαι σίγουρος ότι υπάρχει ή την ονειρεύτηκες. Η γραφή του Τζέτερ αρκετά καλή, διατηρεί το ρυθνό σε όλο το έργο.

Το Οριζόντιος Αποχαιρετισμός διαφέρει αρκετά ως προς την υπόθεση αλλά και τους κεντρικούς χαρακτήρες. Πιο ΕΦ, αφήνει τα στοιχεία gore/τρόμου που χαρακτήριζαν το Δρ Αντερ στην άκρη εδώ ο Τζέτερ. Αυτό θυμίζει περισσότερο Ντικ βασικά. Κακομοίρης καλλιτέχνης ήρωας, παράξενος κόσμος κτλ. Ειδικά ο κόσμος είναι πολύ ενδιαφέρων -θα έλεγα ότι δεν μνημονεύεται όσο συχνά θα έπρεπε σε άρθρα κτλ, ενώ θα έπρεπε να ξεχωρίζει- αλλά πολλά αφήνονται στη φαντασία του αναγνώστη κι αυτό ίσως να προβληματίσει μερικούς.

[Rincewind]

Α! Ο K.W Jeter είναι απ'τους αγαπημένους μου και φοβερά αδικημένος από πολλές απόψεις. Δυστυχώς αυτή η ιστορία με τα βιβλία Blade Runner του έχει στοιχίσει αρκετά σε θέμα φήμης.

 

Μιας και οι heiron, BladeRunner ανέφεραν τον Ντικ με τον οποίο και διατηρούσαν φιλικές σχέσεις, θα έλεγα πως ο Jeter διαθέτει αρκετά διαφορετικό ύφος γραφής. Συγκριτικά με τον Ντικ, δίνει περισσότερο έμφαση στην κοσμοπλασία και δράση. Τα έργα του  (από αυτά που έχω διαβάσει δηλαδή) έχουν πιο άμεσο, πιο σκηνοθετικό χαρακτήρα. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου πχ στο The Edge of Human ή τον Οριζόντιο Αποχαιρετισμό , να σκέφτεται ότι θα μπορούσαν να μεταφερθούν "εύκολα" και στη μεγάλη οθόνη. Στον αντίποδα, δε διάβασα κάποιο (έργο του) που να έχει  αυτό το ηθικό, κριτικό-φιλοσοφικό βάθος που συναντάμε στον Ντικ. Κοινώς έχει μία δική του ταυτότητα κι ευτυχώς δε ξέφυγε από αυτή.

 

Απ'τα Ελληνικά έχω διαβάσει τον Οριζόντιο Αποχαιρετισμό που παρεμπιπτόντως ήταν και η αφορμή να τον γνωρίσω και να ψάξω καλύτερα γιάυτόν...κι έπειτα, συνεχίζω χωρίς να το έχω ολοκληρώσει, με ~το αρκετά διαφορετικό αλλά ενδιαφέρον~ Δρ. Άντερ.

 

O K.W Jeter λέγεται ότι είναι και ο εμπνευστής της λέξεως "steampunk" , ένα είδος στο οποίο έχει κι αυτός παρουσία.

Edited April 26, 2014 by Rincewind

[Ugh]

εχω διαβασει κι εγω τα δυο μεταφρασμενα βιβλια του και εμεινα ευχαριστημενος, ειδικα απο το Δρ. Αντερ, συμφωνω με αυτα που γραφει ο Γιωργος στο πρωτο ποστ