Patricia A. McKillip

[Nargathrod]

 

Συγγραφέας : Patricia A. McKillip

 

μετάφραση: Ναούμ Θεοδοσιάδης

Η Άγνωστη Καντάθ, 2005
228 σελ.
ISBN 960-8112-09-5
Ενδεικτική Τιμή € 16,31

 

Η Σίμπελ, τελευταία απόγονος μιας πανίσχυρης γενιάς μάγων, μεγαλώνει απομονωμένη στο λευκό σπίτι που έχτισε ο παππούς της στις πλαγιές του Βουνού Ελντ. Μοναδική συντροφιά στα παιχνίδια της έχει τα θαυμαστά, αρχαία πλάσματα που είχαν καλέσει εκεί, με τις μαγικές τους δυνάμεις, οι πρόγονοί της. Μοναδική της έγνοια η αναζήτηση του μυθικού Λίραλεν.
Όταν, στα δεκάξι της, της εμπιστεύονται να μεγαλώσει ένα μωρό, η Σίμπελ αρχίζει ν' αλλάζει. Για πρώτη φορά στη ζωή της νιώθει συμπάθεια για ένα πλάσμα του έξω κόσμου. Μα σε λίγο ο κόσμος αυτός θα εισβάλει βίαια στη ζωή της και η Σίμπελ θα παγιδευτεί σ' ένα θανάσιμο παιχνίδι μίσους και εκδίκησης...

[wordsmith]

Σύμφωνα με το site της, το έχει η Πολιτεία με 5,71 ευρώ. Και η Πρωτοπορία λίγο πιο ακριβά.

[Μάρβιν ΑΑΠ]

όμορφο βιβλίο ήταν αυτό· σχεδόν μαγικό : ))

[heiron]

To συγκεκριμένο βιβλίο αν και κλασικό βρίσκεται σχετικά εύκολα σε προσφορά. Προσωπικά δεν μου κάνει κλικ όμως γιατί η McKillip δεν μου άρεσε στο "Ο άρχοντας των γρίφων" που διάβασα. Δεν είναι κακή συγγραφέας, έχει ένα ιδιαίτερο στυλ φάντασυ που δυστυχώς δεν είναι του γούστου μου. Φαντάζομαι για όποιον έχει βαρεθεί τις επικές μάχες και τους ματσο, σούπερ κουλ αρσενικούς χαρακτήρες να κυριαρχούν είναι μια χαρά εναλλακτική λύση.

Edited September 9, 2014 by heiron

[6891]

Στο βιβλιοπωλείο τους το έχουν προσφορά 3 ευρώ.

[Alucard]

To συγκεκριμένο βιβλίο αν και κλασικό βρίσκεται σχετικά εύκολα σε προσφορά. Προσωπικά δεν μου κάνει κλικ όμως γιατί η McKillip δεν μου άρεσε στο "Ο άρχοντας των γρίφων" που διάβασα. Δεν είναι κακή συγγραφέας, έχει ένα ιδιαίτερο στυλ φάντασυ που δυστυχώς δεν είναι του γούστου μου. Φαντάζομαι για όποιον έχει βαρεθεί τις επικές μάχες και τους ματσο, σούπερ κουλ αρσενικούς χαρακτήρες να κυριαρχούν είναι μια χαρά εναλλακτική λύση.

Συμφωνώ μαζί σου! Δεν είναι για όλα τα γούστα, είναι πιο μαγική, ονειροπόλα η γραφή της. Το συγκεκριμένο πάντως μου άρεσε περισσότερο από τον Άρχοντα των Γρίφων, ο οποίος είχε κάποια θεματάκια συνοχής κτλ. Νομίζω πάντως πως ο Άρχοντας είναι το πρώτο της βιβλίο, οπότε συγχωρείται. Για 3 ευρουδάκια πάντως σίγουρα αξίζει τον χρόνο του.

[Μάρβιν ΑΑΠ]

αν θυμάμαι καλά, αυτό πρέπει να είναι η μεταπτυχιακή εργασία της στις σπουδές δημιουργικής γραφής που έκανε.

 

έντιτ: το γράφω έτσι αόριστα γιατί δεν έχω πρόχειρο το βιβλίο να το επιβεβαιώσω· πρέπει να αναφέρεται στην εισαγωγή του.

Edited September 10, 2014 by Μάρβιν ΑΑΠ

[Nargathrod]

Η ΛΑΦ διάβασε το βιβλίο τα λησμονησμένα πλάσματα του Ελντ  σε μια άκρως σκοτεινή συνάντηση λέγοντας συνοπτικά τα εξής: 

 

Nargathrod : Μου άρεσε το βιβλίο. Ειδικά η ανατροπή στο τέλος. Η γραφή ήταν αρκετά καλή και η ιδέα των μαγικών πλασμάτων πετυχημένη. Με χάλασε ότι δεν έδειξε κάποια μάχη στα βασίλεια. Δίκαια πήρε το βραβείο το 1975. Εντυπωσίασε τους ανθρώπους της εποχής του, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τους αναγνώστες το 2014. Καθώς ακολουθεί τα μοτίβα του fantasy που πια έχουν ξεπεραστεί. Είναι ένα παραμύθι που είναι ευχάριστο να διαβάσεις.

 

Eroviana : Έπιασα τον εαυτό μου, να μου αρέσει. Γενικά έχουμε συνηθίσει πολύ δράση, αλλά αυτό πάτησε φρένο. Πήγαινε αργά, πολύ αργά. Οι χαρακτήρες ήταν επιφανιακοί. Δεν μου άρεσε το δίλημμα στο οποίο μπήκε η ηρωίδα, ότι έπρεπε να δείξε συμπόνια. Τα ονόματα και η ονοματολογία είχαν δύναμη σε αυτό το βιβλίο.

 

Nihilio : Μου άρεσε η γραφή. Έπαιζε με τα στερεότυπα. Ξέφυγα από τα πρότυπα. Η πλοκή ήταν σαν λάστιχο. Βέβαια το βιβλίο ήταν βαθυά γκομενίστικο και πάρα πολύ κουραστικό. Οι χαρακτήρες αδιάφοροι. Δεν είχε πλοκή. Η κατάληξη ήταν εύκολη.

 

wordsmith : Δεν μου άρεσε, το βαρέθηκα. Οι χαρακτήρες δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Πολύ παιδικό. Είχε μαγικά πλάσματα, που δεν χρειάζονταν. Η γλώσσα μου άρεσε. Είχε κάποιες πολύ ωραίες φράσεις. Δεν ήταν του στυλ μου.

 

aScannerDarkly : Αφόρητα βαρετό. Δεν κατάφερα να ενδιαφερθώ για κανέναν. Διάλογοι αφύσικοι. Η μετάφραση είχε λαθάκια. Δεν το τελείωσα το βιβλίο. Μου άρεσε η ιδέα των μαγικών πλασμάτων. 

 

melkiades : Ζορίστικα να το τελειώσω. Με εκνεύρισε η αρχή, που έλεγε αόριστα πράγματα για τις γενιές. Μου άρεσε η ιδέα με τα πλάσματα. Μου άρεσε και η εμμονή της με το πλάσμα, το Λίραλεν. Ο Κόρεν μου άρεσε, εμφανίζεται ως πολύ εξιδανικευμένος. Μου άρεσε το τέλος και η αλλαγή, που βλέπει μέσα της. Ήταν λίγο κουραστικό. Ήταν βέβαια ένα παραμύθι.

 

deadend : Μου άρεσαν πάρα πολύ τα πλάσματα. Η γραφή ήταν ονειρική. Απεικονίζει μια εποχή που τελειώνει μέχρι το 80. Μέχρι εκεί που είχε τα πλάσματα μου άρεσε. Όταν εμφανίζεται ο ήρωας δεν μου αρέσει. Μου άρεσε επίσης το τέλος που καταλήγει να γυρίσει πίσω.

 

tiessa : Με κάλυψαν η χρύσα και η τέτη. Η πλοκή είχε πολλά πήγαινε έλα. Μου άρεσε η ατμόσφαιρα στα βουνά. Κάποιες σκηνές που πήγαινε να γίνει σοβαρό, εκβίαζε το αστείο. Μου άρεσε το θέμα της ελευθερίας της βούλησης. Από τα θετικά του βιβλίου ήταν τελικά το τι ήταν το Λίραλεν. Διαβάστηκε εύκολα.

 

Myyst : Με εκνεύρισε πάρα πολύ αυτό το βιβλίο. Έχει πάρα πολύ κακή γραφή. Με εκνεύρισαν οι διάλογοι. Ωστόσο είναι ένα πάρα πολύ όμορφο βιβλίο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό. Δεν καταλαβαίνω καθόλου πως βάζω 4 στα 5 αστεράκια. Στο βουνό είχε πάρα πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Πολύ καλές ιδέες γενικά. Ωστόσο καταντάει εκνευριστικό λόγω χαρακτήρων και διαλόγων. 

 

Διγέλαδος : Δεν μπόρεσα να το διαβάσω. Δεν είχα όρεξη να διαβάσω παραμύθι. Δεν μπορούσα να συνδεθώ πουθενά.

 

circi : Σφάλμα να διαβάσω την μετάφραση. Το όνομα του ήρωα είναι λάθος μεταφρασμένο. Σαν εμφάνιση το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο. Με ζόρισα και προχώρησα να διαβάζω. Στη μέση πήγε να γίνει καλό. Στο τέλος τα χάλασε. Στην αρχή με την γενεολογία ξενίστηκα. Τα πλάσματα ήταν πολύ εντυπωσιακά. Βέβαια θα περίμενα να έχουν πιο ενεργό ρόλο και να κάνουν κάτι. Ωραία ανατροπή ήταν ότι η ηρωίδα τους είχε εκμεταλευτεί όλους. Κούφιοι οι χαρακτήρες. Αλλοπρόσαλλοι. Έλα μακρινό απάτητο βουνό και μας αναφέρει ότι είχαν περάσει μέσα σε μια μέρα την πόλη και είχαν πάει σε άλλο κράτος. Το τελείωσα διαβάζοντας στο βιογραφικό ότι ήταν η πρώτη της προσπάθεια. Γενικά δεν μου άρεσε. 

[wordsmith]

wordsmith : Δεν μου άρεσε, το βαρέθηκα. Οι χαρακτήρες δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Πολύ παιδικό. Είχε μαγικά πλάσματα, που δεν χρειάζονταν. Η γλώσσα μου άρεσε. Είχε κάποιες πολύ ωραίες φράσεις. Δεν ήταν του στυλ μου.

 

Αυτό ακούγεται χαζό έτσι που το γράφεις. Εγώ, απ'ό,τι θυμάμαι, είχα πει ότι παραέχει πολλή μαγεία και μαγικά πλάσματα και δε χρειαζόταν τόσο πολλή/πολλά.

[Nihilio]

Κελλη, γενικα ο Κωνσταντίνος γραφει εδω οτι προλαβαινει να σημειωσει οσο εμεις μιλαμε, οποτε αυτα που ισως εννουμε χανονται καθως μεταφραζει και σημειωνει τα οσα ακουει. Αν θες δωσε μια δικη σου μρταφραση στα οσα ειπες.

 

ΥΓ: κι εγω δε θυμαμαι τι ακριβως ηθελα να πω οταν ο Κωνσταντινος ακουσε οτι η πλοκη ειναι σα λαστιχο

Edited October 22, 2014 by Nihilio

[Nargathrod]

Επίσης να πω ότι η μαγεία της λέσχης είναι από κοντά! Και οι καλύτερες ατάκες είναι στη δια ζώσης συνάντηση! Εδώ είναι μια γενική και συνοπτική εικόνα του τι περίπου ειπώθηκε! Για τα μέλη του φόρουμ που δεν μπορούν να έρθουν στις συναντήσεις!  ;)

Edited October 22, 2014 by Nargathrod

[Nihilio]

Νομιζω το καλυτερο της τελευταίας ΛΑΦ ηταν το "αυτη τη φορα ειπαμε Μαρτιν στο πρωτο λεπτο"

[Nargathrod]

Νομιζω το καλυτερο της τελευταίας ΛΑΦ ηταν το "αυτη τη φορα ειπαμε Μαρτιν στο πρωτο λεπτο"

Πρέπει να βγουν κανόνες για τα νέα μέλη!!! Γιατί δεν θα ηρεμήσουμε ποτέ με αυτόν τον Γιωργάκη! 

[Steel Guardian]

The Forgotten Beasts of Eld/Τα Λησμονημένα Πλάσματα του Ελντ (Εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ)
Είναι ένα αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα, για εμένα, βιβλίο. Το στυλ τη γραφής είναι κάπως ιδιαίτερο και θυμίζει πολύ έντονα παραμύθι, χωρίς όμως να γίνεται παιδικό. Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν κάτι που μου άρεσε, αλλά σίγουρα ήταν κάτι ασυνήθιστο και έκανε το βιβλίο ενδιαφέρον.
Η πλοκή ήταν αρκετά καλή και πρωτότυπη, κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου, αλλά και αυτή ακολουθούσε το μοτίβο "κάπως σαν παραμύθι, αλλά όχι και ακριβώς παραμύθι". Γενικά σε κάποια σημεία πήγαινε λίγο πιο γρήγορα απ' ό,τι θα ήθελα, αλλά ευτυχώς όχι συχνά.
Εκεί που πιστεύω ότι χώλαινε κάπως ήταν στους χαρακτήρες και στους διαλόγους. Κατά τη γνώμη μου ήθελαν αρκετή δουλειά παραπάνω, αλλά τότε είναι πιθανό ότι θα χάλαγε αυτή η αίσθηση παραμυθιού.
Γενικά ένα αρκετά καλό βιβλίο, αλλά δεν ταίριαξε τελείως με τα γούστα μου. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί πάντως.

Βαθμολογία: 7.0/10