Jump to content

Σβάστικες κι αρχίδια


Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Σταμάτης Σταματόπουλος
Είδος: διήγημα δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας
Βία; Ναι
Σεξ; Ναι
Αριθμός Λέξεων: 6000
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Η ιστορία με την οποία συμμετείχα στο 25ο Λογοτεχνικό Εργαστήριο της ΑΛΕΦ (Απρίλιος 2015). Έχει γίνει επιμέλεια με βάση τα σχόλια των υπόλοιπων συμμετεχόντων.

 

Ένα από τα βασικά στοιχεία που παραμένουν υπό εξέταση είναι και αυτό του τίτλου. Ο αρχικός τίτλος ήταν "Απομεινάρια ενός κόσμου που κάηκε νωρίς". Σκέφτηκα διάφορους άλλους, όπως "Απομεινάρια", "Λίγο χρόνο ακόμα", "Πολύ αργά", αλλά κανένας δεν με ικανοποιούσε. Μία από τις πολύ καλές φίλες και συμμετέχουσες στο εργαστήριο, μου πρότεινε τον (κατά τη γνώμη μου) καλύτερο τίτλο για το διήγημα "Σβάστικες κι αρχίδια". Ανεβάζω στο φόρουμ το διήγημα με αυτόν τον τίτλο, παρότι αναρωτιέμαι αν θα γινόταν αποδεκτός, σε περίπτωση που αυτή η ιστορία έφτανε να δημοσιευτεί.

 

Καλή ανάγνωση.

Σβάστικες κι αρχίδια.docx

Σβάστικες κι αρχίδια.doc

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν τολμώ να σχολιάσω, γιατί θα κολλήσει ο σέρβερ απ' τα σορόπια. Εξάλλου είμαι δηλωμένη γκρούπι και μου τρέχουν οι καρδούλες απ' τα μπατζάκια. Αυτά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Χμμ. Δεν μπορώ να φανταστώ ποια τόσο καλή φίλη θα πρότεινε τέτοιου είδους τίτλο... ;-) 

 

Όμως, είσαι σίγουρος ότι έχεις κάνει επιμέλεια; Γιατί βάσει των δικών μου σχολίων δεν βλέπω να έχεις αλλάξει σχεδόν τίποτα -ούτε καν τα εντελώς ορθογραφικά όπως ένας τόνος σε "πώς". Σου προτείνω να ξανανοίξεις το αρχείο που σου είχα στείλει. Αν δεν το βρίσκεις, πες μου να σου το στείλω ξανά.

 

Γενικά, μια πολύ ενδιαφέρουσα και αληθοφανής ιστορία με τρισδιάστατο κεντρικό χαρακτήρα, πετυχημένο εσωτερικό διάλογο, πολλές δυνατές στιγμές, αναπάντεχο twist και κάμποσα μηνύματα, από τις πιο καλές συμμετοχές του 25ου Λογοτεχνικού Εργαστηρίου της ΑΛΕΦ.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
 

Μου άφησε πολύ καλή εντύπωση μιας και μου αρέσουν τα νουάρ με αφήγηση αντι-ήρωα. Tο γεγονός φυσικά οτι θίγεις και 2 κοινωνικά ζητήματα αναβαθμίζει το διήγημα ακόμη περισσότερο: Δεν είναι ένα στόρυ μόνο για ναχαμε να λέγαμε (βλ. το γνωστό βιβλίο 'ο αιώνιος πόλεμος' που είναι γραμμένο στο ίδιο ύφος). Περνάει ένα μήνυμα και κατά τη γνώμη μου επιτυχημένα.

 

Λογοτεχνικά τώρα, το πήγες πολύ καλά. Υπήρχε ροή και επεξήγησες επαρκώς τις διάφορες πτυχές - δεν έμειναν σκοτεινα σημεία. Tο μοναδικό ίσως που δεν μου κόλλησε είναι η ξαφνική μεταστροφή της Λάρας που απο τσιμπημένη με το Φέργκους θέλησε να τον σκοτώσει. Νομίζω οτι εκει χρειαζόταν κάτι που να το δικαιολογεί καλύτερα.

 

Ο τίτλος δεν ξέρω αν σε κάποιους φαντάζει άκομψος, εγώ τον βρήκα εξαιρετικό - σαν να τον έδωσε η ίδια η αντι-ηρωίδα. Αυτά...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Εγώ από την άλλη, αυτόν τον τίτλο τον βρίσκω απαράδεκτο, όχι λόγω "μη μου άπτου" αισθητικής (φευ!), αλλά επειδή είναι τόσο "κατώτερος" για ένα τόσο καλό κείμενο. 

 

Για το ίδιο το κείμενο, στα έχω γράψει στο εργαστήρι. Μου άρεσε πολύ, ελάχιστα (βασικά τίποτα) είχα να προσθέσω, δεδομένου μάλιστα πως αυτό το είδος (post apocalyptic) δεν μου αρέσει. Εξαιρετικό. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Ισοπεδωτικό. Αυτό έχω να πω εγώ.
Με τράβηξε από τα μαλλιά από την αρχή, με έσυρε σε λάσπη και χώμα, με πέταξε στην γωνία και μου έτριψε στην μούρη όλη την μαυρίλα της κοινωνίας μας. Πραγματικά το αγάπησα.

Πολύ έντονο, ωμό, ρεαλιστικό και απόλυτα ειλικρινές. Η ηρωίδα δεν κρύβει τίποτα, όσο κι αν μέσα στην ιστορία πασχίζει να το κρύψει από όλους. Σε εμάς, σαν φανταστικοί φίλοι, εκμυστηρεύεται τα πάντα. Και ο Φέργκους το ίδιο, άσχετα αν δεν έχει την ίδια βαρύτητα με την Λάρα.

Πιστεύω ότι χωράει κι άλλες λέξεις, κι άλλη ανάπτυξη, κι άλλη ισοπέδωση. Δεν ξέρω γιατί, αλλά έβγαζα τρελές εικόνες όταν το διάβαζα. Και ειδικά το τέλος, λυτρωτικό χωρίς όμως να προσφέρει κανένα happy ending. Απλά την συνειδητοποίηση των όσων γίνονται.

Μπράβο φίλε μου. Απλά μπράβο :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ισοπεδωτικό. Αυτό έχω να πω εγώ.

Με τράβηξε από τα μαλλιά από την αρχή, με έσυρε σε λάσπη και χώμα, με πέταξε στην γωνία και μου έτριψε στην μούρη όλη την μαυρίλα της κοινωνίας μας. Πραγματικά το αγάπησα.

 

Πολύ έντονο, ωμό, ρεαλιστικό και απόλυτα ειλικρινές. Η ηρωίδα δεν κρύβει τίποτα, όσο κι αν μέσα στην ιστορία πασχίζει να το κρύψει από όλους. Σε εμάς, σαν φανταστικοί φίλοι, εκμυστηρεύεται τα πάντα. Και ο Φέργκους το ίδιο, άσχετα αν δεν έχει την ίδια βαρύτητα με την Λάρα.

 

Πιστεύω ότι χωράει κι άλλες λέξεις, κι άλλη ανάπτυξη, κι άλλη ισοπέδωση. Δεν ξέρω γιατί, αλλά έβγαζα τρελές εικόνες όταν το διάβαζα. Και ειδικά το τέλος, λυτρωτικό χωρίς όμως να προσφέρει κανένα happy ending. Απλά την συνειδητοποίηση των όσων γίνονται.

 

Μπράβο φίλε μου. Απλά μπράβο :)

 

Ευχαριστώ! Ειλικρινά, ευχαριστώ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν είμαι νέος στο forum(και στην συγγραφή) και είπα να διαβάσω την πρώτη μου ιστορία από εδώ μέσα. Ανοίγοντας τον φάκελο επιστημονική φαντασία, δεν μου χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αποφασίσω ποια θα ήταν αυτή... Άρα από τίτλο τα πάει σίγουρα καλά!

Παίρνοντας υπόψιν ότι αν ένας τρανταχτός τίτλος δεν ανταποκρίνεται με ένα "τρανταχτό" περιεχόμενο περνάω στο δεύτερο μέρος της κριτικής μου. Συνολικά το διήγημα μου άρεσε πάρα πολύ Του αξίζει ο χαρακτηρισμός ισοπεδωτικό που δόθηκε παραπάνω. Είχε πολύ καλή ροή και δεν σου άφηνε άλλη επιλογή από να το διαβάσεις μονορούφι (για να λέμε και του στραβού το δίκιο εγώ το διάβασα σε δυο κομμάτια αλλά λόγω συμβάντος που διέκοψε την ανάγνωση και την επόμενη ημέρα ανυπομονούσα να μάθω την συνέχεια). Ήταν έντονο και δυνατό!

Νομίζω απέδωσε πολύ πετυχημένα την εσωτερική σύγκρουση της πρωταγωνίστριας αν και σε αυτό το σημείο ίσως να μπορούσες να προσθέσεις κι άλλο στοιχεία που θα προκαλούσαν μεγαλύτερη ένταση στον αναγνώστη.

Στα αρνητικά, έχω την εντύπωση ότι το διήγημα θα έπρεπε να ξεκινούσε κατευθείαν εκεί που η Λάρα παρακολουθεί το συμβάν με τον Μπορμαν. Η εισαγωγή μου φάνηκε εκτός κλίματος και σίγουρα θα μπορούσες να τοποθετήσεις κάποια από τα στοιχεία της μέσα στο υπόλοιπο κείμενο. Τέλος η έκβαση της τελικής μάχης μου άφησε μια ελαφριά αίσθηση του τύπου "πως τα κατάφεραν και τους νίκησαν ρε γαμώτο" αλλά νομίζω πως με κανα δυο στοιχεία λύνεται, μιας και η μάχη είναι άνιση αλλά όχι και ακατόρθωτη.

Αυτά... Περιμένω σίγουρα να διαβάσω κάποια εξίσου ωραία ιστορία σου!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..