Popular Post Adicto Posted December 19, 2015 Popular Post Share Posted December 19, 2015 Είδος: Τρόμος Λέξεις: 8098 (μόνο σαν attachment μπόρεσα να το ανεβάσω) Εκείνη2.doc 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted December 19, 2015 Share Posted December 19, 2015 Yπέροχη, τρομακτική ιστορία που πραγματικά ρούφηξα την κάθε λέξη της. Πολύ ωραίες περιγραφές, ανατριχιαστική ανάπτυξη, κάθε σκηνή με μεγαλύτερο αντίκτυπο από την προηγούμενη, πραγματικά την απόλαυσα αφάνταστα! Σε στιγμές μου θύμισε ιαπωνικές ταινίες τρόμου, όπως το "Ringu" ή το "Ju-On". Λίγο πριν ξεκινήσω να την διαβάζω είχε αρχίσει να ακούγεται το "Τhe Eye" του Κing Diamond. O συνδιασμός αυτού που άκουγα με αυτό που διάβαζα, ήταν συγκλονιστικός. Αν και θα ταίριαζε απόλυτα και αυτό ως παράλληλο άκουσμα... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2015 Share Posted December 21, 2015 Διάβασα την ιστορία όπως έπρεπε: αργά το βράδυ με σβηστά τα φώτα. Πολύ καλή δουλειά, Σταμάτη. Εξαιρετική η θαλασσινή ατμόσφαιρα, τόσο στην ορολογία, όσο και στις εικόνες, τους ήχους και τις μυρωδιές, αλλά και στην απομόνωση που εμπνέει. Επίσης, δοσμένη με πολύ ωραίο τρόπο είναι η μετάβαση από τον αρχικό ενθουσιασμό, στην ανησυχία, στον τρόμο και τη σταδιακή τρέλα. Να μας ανεβάζεις πιο συχνά τέτοια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted December 24, 2015 Share Posted December 24, 2015 No spoilers, οι φαν του Τρόμου που δεν το έχετε διαβάσει, διαβάστε το.***To διάβασα στην πτήση μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Θεσσαλονίκης.Περίπου στην προτελευταία σελίδα, η αεροσυνοδός μου είπε να κλείσω το κινητό για την προσγείωση. Το "έκλεισα" για περίπου 20 δευτερόλεπτα κι επειτα επέστρεψα ξανά στο κείμενο.Έχοντας διαβάσει όλο το υλικό που έχεις παρουσιάσει στο κοινό από το 2010, πιστεύω ότι είναι το καλύτερο κείμενο που έχω δει από σένα. Το θεώρησα εξαιρετικό, σε σημείο να μην μπορεί να γίνει καλύτερο, μόνο διαφορετικό. Φως φανάρι πόσο σε βοηθάει το οτι γνωρίζεις το αντικείμενο.Η δομή, η ταχύτητα, η πλοκή, ο ψυχολογικός τρόμος με τον οποίον σφύζει το κείμενο, το body horror εκεί που χρειάζεται, όλα δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Και ναι, το "θάλασσα, θάλασσα παντού" φέρνει στο νου το Rime of the Ancient Mariner, όμως το κείμενο είναι εντελώς δικό σου και η ατμόσφαιρα στα κατάβαθα ενός τέτοιου πλοίου που μας προσφέρεις, χτυπάει όλες τις σωστές νότες.Νομίζω πως θα κοσμήσει κάποια συλλογή στο μέλλον με έναν πιο δυνατό τίτλο. Οι αλλαγές θα είναι ελάχιστες και καθαρά αισθητικής. Ένα μάτι επαγγελματικό για επιμέλεια και έτοιμο για παράδοση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted December 29, 2015 Share Posted December 29, 2015 Πολύ δουλεμένη ιστορία που με ελάχιστες διορθώσεις μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη. Σου επισυνάπτω κάποια λίγα σχόλια και παρατηρήσεις. Περιμένω οπωσδήποτε την επόμενη. Εκείνη2 - σχόλια, παρατηρήσεις.doc 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 30, 2015 Share Posted December 30, 2015 (edited) Κι εμένα μου άρεσε. Στα πλην: --Ο Αόριστος της πρώτης ενότητας. Δεν είναι λάθος, αλλά όλο το υπόλοιπο διήγημα είναι σε Ενεστώτα, οπότε φαίνεται παράταιρος. --Η αναφορά στο ότι ο αφηγητής είχε ακούσει και δει τη σκιά Εκείνης έξω από την καμπίνα του πρέπει να πάει πριν μας δείξει τον νεκρό Δεύτερο. (Διορθώνεται εύκολα.) --Δεν με έπεισε το ότι δεν φαίνεται πουθενά να ζητάνε οποιουδήποτε είδους βοήθεια από τον ασύρματο. Κανονικά, αυτό θα έπρεπε να το κάνουν από την πρώτη κιόλας μέρα που ανακάλυψαν ότι το στίγμα τους παραμένει το ίδιο. Θα έπρεπε να υπάρχει μια ολόκληρη επιχείρηση από την υπόλοιπη ναυτική κοινότητα να τους βρούνε. Η αναφορά στο τέλος ότι δεν έχουν πλέον επικοινωνία με τον έξω κόσμο δεν με καλύπτει. Συνήθως τέτοια προβλήματα λύνονται σχετικά νωρίς με την καταστροφή του μέσου επικοινωνίας, αλλά εδώ δεν κολάει και θα παραήταν κλισέ. Δεν έχω πρόχειρη λύση, αλλά πρέπει να βρεθεί, γιατί αφήνει σοβαρή εκρρεμότητα που εμποδίζει τη βύθιση του αναγνώστη στην ιστορία. --Ο αφηγητής ακολουθεί κάπως άβουλα τη "λύση" του Καπετάνιου. Θα ήθελα περισσότερο σύγκρουση χαρακτήρων και ιδεών εκεί. Στα συν: +Η ατμόσφαιρα. +Το ναυτικό jargon. +Το πρώτο πρόσωπο. +Το ότι παρέλειψες της σκήνες βίας προς το θύμα, οι οποίες θα ενείχαν και έναν μικρό κίνδυνο αποπροσανατολισμού του διηγήματος. +Η τελική λύση που δικαιολογεί και το γιατί Εκείνη χαρίζει τη ζωή στον αφηγητή και τους υπόλοιπους. +Τέλος, πρέπει να το πω αυτό, το κείμενο είναι πολύ πιο προσεγμένο από πλευράς επιμέλειας από άλλα δικά σου που έχω διαβάσει εδώ και μπράβο γι' αυτό. Edited December 30, 2015 by mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 31, 2015 Share Posted December 31, 2015 Πολύ ατμοσφαιρική ιστορία. Μου άρεσε ότι ενώ ήταν τόσο μεγάλη κι ενώ μπήκε τόσο γρήγορα στο θέμα -ήδη στη δεύτερη σελίδα έχουν γίνει πράγματα που αποκαλύπτονται αργότερα, αλλά ξέρουμε ότι η κατάσταση δεν έχει εξελιχθεί καλά, δεν κουράστηκα καθόλου να βλέπω την πορεία του πλοίου προς τον χαμό. Πολύ δυνατό σημείο η συνεχής κίνησή του και ταυτόχρονα η προσήλωση στο ίδιο σημείο σο χάρτη -εκείνο το γέλιο του καπετάνιου κάθε φορά που παίρνει το στίγμα ήταν εντελώς ανατριχιαστικό. Μου θύμισε κι εμένα λίγο το Rime of the Ancient Mariner, που αναφέρουν οι από πάνω. Πάντως για μένα η πιο τρομακτική σκηνή είναι η εικόνα της Παναγίας με τα μάτια βγαλμένα με τις σπείρες ζωγραφισμένες στη θέση τους. Με ανατρίχιασε κι ας μην είμαι και θρήσκα. Δεν μου χρειάζονται πολλές εξηγήσεις στο πώς και γιατί δεν μετακινούνται. Θεωρώ ότι βγήκαν από τον χαρτογραφημένο κόσμο και πλέουν σε άλλα, κολασμένα νερά. Εκείνο μόνο που μου έμεινε αδιεκυκρίνιστο ήταν η ιδιότητα του αφηγητή. Ή την αναφέρεις μόνο μια φορά και μου διέφυγε στην αρχή ή δεν την αναφέρεις καθόλου, κι επειδή βλέπω όλους τους άλλους τι θέση είχαν, αναρωτιέμαι τι είναι αυτός και πώς του έχει τόση εμπιστοσύνη ο καπετάνιος ώστε να τον κάνει συνένοχό του. Θα ήθελα να δω κάπου (ή άλλη μια φορά αν το έχεις πει) τι θέση έχει στην ιεραρχεία. Πολύ καλή δουλειά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted January 2, 2016 Author Share Posted January 2, 2016 Χρόνια Πολλά σε όλους και ευχαριστώ για τον αναγνωστικό σας χρόνο! Βάσω, ο αφηγητής είναι ο Πρώτος Μηχανικός του πλοίου και θαρρώ πως έχεις δίκιο, δεν αναφέρεται. Ιεραρχικά είναι το Νο2 στο πλοίο (στην πράξη και το Νο1 πολλές φορές). 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariosdimitriadis Posted January 12, 2016 Share Posted January 12, 2016 Μόλις το τελείωσα και εγώ... 04:15, προς το τέλος της νυχτερινής μου βάρδιας... Εξαιρετικό Σταμάτη! Η όλη ατμόσφαιρα στο πλοίο και η αίσθηση της φυλακής που νιώθουν όλοι από ένα σημείο και μετά, μεταφέρουν έναν πρωτόγνωρο κλειστοφοβικό φόβο. Ο τρόμος που πηγάζει από την απομόνωση και το εφιαλτικό κλίμα σερβίρεται ωμός, σκληρός αλλά και κλιμακωτός με περισσή μαεστρία. Μου άρεσε πολύ η περιγραφή της παράνοιας που εξαπλωνόταν σταδιακά σαν ιός, Δε θα μπω σε λεπτομέρειες μιας και οι επί μέρους ασήμαντες ασάφειες δεν χρειάζονταν αποσαφήνιση. Είχα καιρό να διαβάσω διήγημά σου και μπορώ να πω ότι το απόλαυσα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted January 22, 2016 Author Share Posted January 22, 2016 Να' σαι καλά, Μάριε! Αυτό το κλειστοφοβικό κλίμα είναι που πρωτίστως ήθελα να "περάσω" και χαίρομαι που δούλεψε. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted January 26, 2016 Share Posted January 26, 2016 Καλησπέρα φίλε μου! Επιτέλους βρήκα τον χρόνο και την όρεξη που ήθελα να διαβάσω το διήγημα σου.Μου άρεσε πάρα πολύ! Δημιούργησες μία απίστευτα ταιριαστή ατμόσφαιρα και απέδωσες πολύ ρεαλιστικά το κλίμα και τους χαρακτήρες με το κατάλληλο λεξιλόγιο (η αργκό των καραβιών).Ελάχιστες σεναριακές "ευκολίες" που δικαιολογούνται σε ένα μυθιστόρημα τρόμου και πολύ μικρά κενά.Δεν έχω να πω τίποτα, το απόλαυσα, μου άρεσε και περιμένω να δω κι άλλα ;) Η σκηνή που η τύπισσα έμπαινε σε υγρή μορφή μέσα στον καπετάνιο και τον άνοιγε σιγά σιγά μου έκοψε το αίμα και με σόκαρε. Και έχω διαβάσει ΠΟΛΛΑ ακραία διηγήματα να ξέρεις. Αυτό για μένα και μόνο είναι ένα τεράστιο μπράβο ;) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted May 10, 2016 Share Posted May 10, 2016 Πλοία, νότια Κίνα, Μπραζίλια : ποίημα του Καββαδία. Αυτή η σκέψη ήρθες στο μυαλό μου μόλις άρχισα να διαβάζω αυτό το διήγημα. Βασικά, είναι μια σκληρή ιστορία, λυπάσαι αυτό το παιδί.Αγαπημένες φράσεις: Βλέπαμε το χορτάτο κτήνος στα μάτια του διπλανού μας κάθε πρωί, το βλέπαμε να ξυπνά και πάλι τ’ απόγευμα. «Κάτι ακούμπησε το μυαλό μου»Πολύ επιτυχημένη η γλώσσα γραφής, μας ταξιδεύει πολύ μακριά στο χρόνο και στο χώρο. Η εκδίκηση Εκείνης είναι πρωτότυπη και φανερώνει την επινοητικότητα του συγγραφέα, αλλά αυτό που μου μένει είναι η μελαγχολία και η μοναξιά όλ ω ν των πρωταγωνιστών αυτού του διηγήματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted May 10, 2016 Share Posted May 10, 2016 Αυτή είναι μία ιστορία που την απόλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι η καλύτερη ιστορία σου που έχω διαβάσει, και ειλικρινά ελπίζω να την δούμε και τυπωμένη. Εποικοδομητική κριτική πάνω σε αυτή την ποιότητα κειμένου δεν μπορώ να κάνω προσωπικά, καθώς με κέρδισε η ναυτική αργκό (κι ας μην πιάνω πάνω από τα μισά), η ατμόσφαιρα, και το θέμα του συγκεκριμένου διηγήματος. Αν έγραφες ένα καράβι ολόκληρο από τέτοιες ιστορίες, είμαι σίγουρη ότι θα τις διάβαζα όλες με την ίδια χαρά. Έχουμε το ελληνικό χωριάτικο χόρρορ, γιατί όχι και ελληνικό ναυτικό χόρρορ; Εγώ μια φορά είμαι μέσα! Συγχαρητήρια λοιπόν, κάτι τέτοιες ιστορίες κάνουν το γράψιμο να μοιάζει εύκολο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.