Το Πρώτο Όνειρο

[Sonya]

Όνομα Συγγραφέα: Σόνια

Είδος: Κάπου ανάμεσα σε φάντασι, steampunk και weird fiction.

Βία: Κάτι λίγα

Σεξ: Κάτι περισσότερα

Αριθμός Λέξεων: 4.352 (χωρίς τον τίτλο)

Σχόλια: Για το Ρακόρ #9

Αρχείο: Το Πρώτο Όνειρο.docx Το Πρώτο Όνειρο.doc

[elgalla]

Τι καλύτερο ποδαρικό από το κομψό και γαλατένιο ποδαράκι της κουμπάρας.

Πολύ καλή γραφή, ζωντανή και σωστή, καλή χρήση των στοιχείων της εισαγωγής, μια ιδιαίτερη και πρωτότυπη ιδέα. Μου άρεσε και το κάπως αποικιοκρατικό setting. Γενικά με άφησε με μια πολύ ευχάριστη γεύση. Αν ήταν βιβλίο και είχε τον πρόλογο αυτόν ή ένα τέτοιο πρώτο κεφάλαιο, θα το αγόραζα. Αλλά, ως έχει, δεν μου φάνηκε αυτοτελές. Τι ιδιότητα ακριβώς είχε η Ιντράς; Τι ήταν η αδελφότητα; Τι τους είχε κάνει; Τι ήθελε να επιτύχει ακριβώς; Οκ, χρησιμοποιήσε προφανώς τον πρωταγωνιστή μας, όμως με ποιον σκοπό; Ήξερε πως θα την έβρισκαν και θα την έκαιγαν; Έμεινα με πολλά ερωτήματα, όμως με ενδιαφέρουν οι απαντήσεις σε όλα τους - σημάδι πως έχεις κάνει καλή δουλειά. Σκέψου να το μεγαλώσεις κάποια στιγμή, σε παίρνει πολύ άνετα.

[DinMacXanthi]

Ξεκίνησα με το διήγημα της Σόνιας για τον διαγωνισμό.
Kαταρχάς δεν βρήκα πουθενά το weird fiction της ταμπέλας. Είναι κατά τη γνώμη μου, καθαρό (steampunko)fantasy. Δεν έχει καμία σημασία βέβαια, αλλά για τα semantics της υπόθεσης το λέω.

Λοιπόν, το διήγημα δουλεύει, και δουλεύει μια χαρά. Ο πήχης ανέβηκε για τον διαγωνισμό,  και επειδή έχω να διαβάσω διήγημά σου κάπου τέσσερα χρόνια νομίζω, βλέπω διαφορά στην ποιότητα.. Οι λεπτομέρειες είναι πετυχημένες και το κείμενο, παρότι διανθισμένο με πλούσια γλώσσα όπως επιτάσσει αυτού του είδους το φάντασι, δεν κουράζει. Τα motives λειτουργούν, ίσως τα dream sequences να θέλουνε λίγο συμμάζεμα ή άπλωμα του υπόλοιπου κειμενου -εκτός πλαισίου διαγωνισμού-

Spoiler warning, διαβάστε το ΑΦΟΤΟΥ τελειώσετε το διήγημα:

Χρειάζεται ένα, δυο έξτρα plantings νωρίτερα για να λειτουργήσει εντελώς το τέλος. Μυρίζεται ο αναγνώστης τη στροφή –δεν περίμενα άλλωστε «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»– αλλά ο agent του twist μάλλον παραέρχεται αναπάντεχα. Αυτό που χρειάζεται είναι να το δώσεις νωρίτερα χωρίς να το βλέπουμε. Κάποια κουβέντα, κάποια ώθηση, ώστε να πούμε «Αααα, γι’αυτό ειπώθηκε εκείνη η ατάκα νωρίτερα».

 

Επίσης, ένα μικρό θέμα αληθοφάνειας να σημειώσω. Το κασμιρένιο μου τσίνησε κάπως. Καταλαβαίνω πως θέλεις να δείξεις το ακριβό ύφασμα αλλά το Κασμίρ είναι υπαρκτή περιοχή στο Θιβέτ του δικού μας κόσμου και η ιστορία δεν είναι τοποθετημένη στο εδώ.

Μου άρεσε πώς το έκλεισες, αλλά σε περίπτωση rewrite θα ήθελα να σκεφτείς πάρα πολύ προσεκτικά τα λόγια… (ΣΠΟΙΛΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ)

…της τέτοιας στον τέτοιον, ειδικά τα πρώτα-πρώτα. Θα τα έλεγε ακριβώς έτσι αν δεν χρειαζόταν να τα διαβάσει ο αναγνώστης; Φαίνεται ήδη νομίζω η σχέση της τέτοιας με τον τέτοιον, οπότε ίσως να μην είναι εντελώς αναγκαία αυτά που του λέει. Τα γράφω λίγο αόριστα for the peeping toms που δεν διάβασαν ακόμα το διήγημα και πατάνε τα spoilers, υπάρχει ειδική αναγνωστική κόλαση για την πάρτη σας!

 

Bra jobbat, Σόνια. Σειρά του Morpheus!

[alkinem]

 

Χριστίνα, πραγματικά αυτό ήταν ωραίο... ωραίο αλλά και κάπως μπερδεμένο

Στα θετικά: Αυτή η μίξη ειδών και ιδεών λειτούργησε αρκετά καλά. Αληθινά ωραίες ιδέες, ικανοποιητικά ταιριασμένες με το ύφος και τα στοιχεία των παραγράφων. Ωραίοι χαρακτήρες, πιστευτοί κι ενδιαφέροντες διάλογοι, ενώ μας έδωσες αρκετά παραστατικά το πώς γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η εμμονή του Κάσσινου με την Ιντράς· μεγάλη εμμονή που σχεδόν άγγιζε τις παρυφές της ερωτικής παράνοιας, κι έτσι εξηγούταν επαρκώς η επιμονή του, και τα όσα θυσίασε φυσικά, να την αναστήσει. Το τέλος λιγάκι απρόσμενο, αλλά δεν με πείραξε· πάντοτε μου άρεσαν οι αναπάντεχες προδοσίες.

Στα αρνητικά: Ενώ η γραφή σου κυμάνθηκε στα, συνηθισμένα για σένα, υψηλά επίπεδα,, έπεσες λιγάκι “θύμα” του πλούτου των ιδεών σου. Αν και το όριο ήταν στις 4500 λέξεις, πιστεύω ότι αυτές δεν σου έφταναν για να αναπτύξεις επαρκώς όλα όσα είχες φανταστεί. Τα χρονικά μπρος-πίσω ήταν υπερβολικά πολλά για το μέγεθος του κειμένου· ειδικά δε από την στιγμή που αφορούσαν όχι μόνο τις αναμνήσεις του Κάσσινου μέχρι και την στιγμή που η Ιντράς πέθανε, αλλά και τα όσα πέρασε για να συγκεντρώσει τα απαραίτητα υλικά για το πείραμά του. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα το κείμενο να βαρύνει κάπως· και στο ύφος, αλλά και ορισμένες προτάσεις ήταν κάπως δυσνόητες ώστε έπρεπε να διαβαστούν δυο και τρεις φορές για να κατανοηθούν πλήρως.

Σε επίπεδο πλοκής τώρα... κατά την γνώμη μου δεν δούλεψε καλά το θέμα με τις τρεις ερωτήσεις. Και να μην υπήρχε αυτό το στοιχείο, πραγματικά δεν θα έκανε καμία διαφορά. Φάνηκε ότι απλώς το χρησιμοποίησες επειδή υπήρχε διαθέσιμο.

 

Καλή σου επιτυχία.

[wordsmith]

Πολύ ωραίο, κυρίως ωραία γραμμένο, και λιγότερο ακαταλαβίστικο από όσο περίμενα. Μου άρεσε που οι περιγραφές, αν και στολισμένες, δίνουν τις πληροφορίες που πρέπει και δεν τις θάβουν μέσα σε πολύ λουλουδάτες παρομοιώσεις. Και είναι και αρκετά πρωτότυπες, μπορώ να πω.

Με μπέρδεψε λίγο το ότι δε μπαίνουν όλα αυτά στη σωστή χρονική σειρά - ακόμα και τα κομμάτια με τα πλάγια γράμματα είναι ανακατεμένα. Καταλαβαίνω γιατί το κάνεις, αλλά πέρασέ το άλλη μία φορά, μήπως γίνεται να μπουν με κάποια δομή πιο στρωτή.

Συμφωνώ με τον Ντίνο για το κασμίρ και με το Γιάννη για το περί 3 ερωτήσεων. Ή τουλάχιστον δεν το κατάλαβα τι ρόλο παίζουν:

ο ένας είχε δώσει λάθος απαντήσεις και γι' αυτό αυτή τον σκότωνε στο τέλος και δοκίμαζε τον άλλον; Και τότε γιατί λέει τον άλλον "αγαπημένε";

Ένα ταξικό χαστούκι στον επεκτατισμό των αποικιοκρατών αυτή η κατάληξη

Κι εγώ θα ήθελα να μάθω περισσότερα για την αδελφότητα και τα γεγονότα που οδήγησαν σ' αυτό το γύρισμα της ζωής της Ιντράς, φαίνεται ενδιαφέρον. Η πολύ ωραία και Λουάνες-style λέξη "ονειρεύτρα" τελικά δε φαίνεται να παίζει ρόλο, να έχει δηλαδή μαγικές δυνάμεις η Ιντράς.

Το όνομα Μαλούκ φαίνεται αληθινό και αφρικάνικο. Αν είναι όντως, άλλαξέ το, για τους ίδιους λόγους με το κασμίρ.

Κάτι που μου φαίνεται αγγλισμός: "φύλα το σάλιο σου".

Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Γενικά πολύ καλό. Ψήφος.

[jjohn]

Καλή και αυτή η ιστορία!

 

 

Πολύ ωραίο το   Steampunk setting  και  τα διάφορα μπλιμπλιμπλίκια που μας παρουσιάζεις.  To μόνο που δεν μου έκατσε καλά  ήταν αυτό το το 'Φόρτιση 6%'  Με πέταξε λίίίγο εκτός. 

   Η γραφή, παρότι σε  κάποια σημεία είναι λίγο  πυκνογραμμένη δεν μπορώ να πω ότι με κούρασε ιδιαίτερα.  Το μόνο θεματάκι που έντοπησα είναι  ότι τα συνεχή πέρα δώθε  στον χρόνο. Είναι πάρα πολλά για 4.500 λέξεις (Για το  συγκεκριμένο στυλ αφήγησης   έχω τις ενστάσεις μου κατά πόσο ταιριάζει σε διηγήματα. Προσωπικά, η γραμμική αφήγηση -για μένα- είναι ο καλύτερος τρόπος   να αφηγηθείς  ένα διήγημα). Γενικά, θέλει    άπλωμα!

 Σε επίπεδο ιστορίας,  ένιωσα ότι  λείπει η

προοικονομία που ανέφερε ο Ντίνος

και  πολλές( μην πω πάμπολλες) λεπτομέρειες για την

ηρωίδα σου

 

 

Αυτά!

Καλή επιτυχία!

[Ιρμάντα]

Γεια κι από μένα!

Τα σχόλιά μου:

 

 

 

1. Λες κάπου: Το σμαράγδι το είχε χρησιμοποιήσει τρεις φορές όλες κι όλες, κι αυτές με πολλή προσοχή και κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι του Μαλούκ που είχε σαφείς εντολές ότι η πέτρα είχε μεγαλύτερη αξία μέχρι κι απ’ τη ζωή του αφέντη του, κι ότι οι προτεραιότητές του θα έπρεπε να ήταν ανάλογες.
2. Αυτό διόλου δεν το καταλαβαίνω. Τι νόημα να εξακολουθήσει να υπάρχει η πέτρα, αν αυτός πέθαινε –και κατά συνέπεια οι προσπάθειές του κατέρρεαν; Θα έμενε απλώς ο Μαλούκ με την πανάκριβη και σπάνια πέτρα. Γιατί;
3. Μία παρατήρηση (προσωπική) είναι ότι δεν με έπεισαν τα ονόματα, παρεκτός του Κάσσινου και της Ιντράς. Τα ονόματα ιδιαίτερα των υπηρετών μου φάνηκαν μάλλον πρόχειρα.
4. Θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες για το τι σημαίνει ονειρεύτρια. Και να είναι χρηστικές πληροφορίες, σε σχέση με την εξέλιξη της ιστορίας.
5. Ήταν σίγουρος, έπρεπε να είναι. Εδώ μου φάνηκε ότι εννοούσες ότι η πεποίθησή του θα επηρέαζε την επιτυχία του εγχειρήματος. Αν ναι, θα ήθελα τρεις κουβέντες παραπάνω (τρεις όμως) ως προς το γιατί συνέβαινε αυτό.
6. Γιατί ήταν λάθος οι απαντήσεις; Τι ακριβώς γύρευε εκείνη, τι ακριβώς έπρεπε να είχε απαντήσει ο Κάσσινος, γιατί το Εσύ ήταν λάθος και πώς ακριβώς τα έχασε όλα; Είχαν επίπτωση οι λάθος απαντήσεις του στο ότι την ανακάλυψαν και την έκαψαν; Πόσο χειριστική είχε υπάρξει εκείνη από την αρχή; Ο στόχος ποιος; Καταλαβαίνω ότι κάποια στοιχεία απλώς δεν ήθελες να τα δώσεις, όμως στο τέλος έμεινα ξεκρέμαστη.
7. Και η παραίνεση θυμήσου το πρώτο όνειρο –μας προϊδεάζει για αυτό που θα γίνει στο τέλος; Πόσα πολλά κατάλαβε ο αλχημιστής; Και κυρίως, γιατί τα κατάλαβε; Γιατί είναι σαν να ξέρει επακριβώς τι του είχε πει εκείνη τότε, και πόσο σημαντικό ήταν αυτό. Πού τα ξέρει; Ήταν προσωπική στιγμή εκείνη, από όσο κατάλαβα.

Η ιστορία ήταν ωραία, με πολύ καλό steampunk σκηνικό (ή πάντως εμένα μου άρεσε) αλλά πράγματι ήθελε δουλειά για να αναδειχτούν καθαρότερα τα κίνητρα και τα γιατί με περισσότερη σαφήνεια.

 

 

Χαίρομαι που δόθηκε παράταση γιατί θα μπορέσω να σχολιάσω και τις δυο ιστορίες και να ψηφίσω. Καλή επιτυχία!

[dagoncult]

 

 

Το καλό γράψιμο έκανε το Πρώτο Όνειρο να κυλήσει πολύ γρήγορα μέχρι το κλείσιμο. Δεν νομίζω ότι βγήκα στα σοβαρά από την ιστορία ούτε μια φορά, πράγμα που σημαίνει πως εκτός από τον λόγο με κάλυψε κι η πλοκή, καθώς κι η αλληλουχία των σκηνών.

Πάντως, στα τελευταία πέρα-δώθε, καθώς πλησιάζαμε προς το τέλος, μπορώ να πω ότι άρχισα να σκέφτομαι πως δεν θέλω άλλα φλας-μπακ ή πως, τέλος πάντων, ίσως ήταν αρκετά για την έκταση του διηγήματος. Σε μεγαλύτερη ιστορία δεν θα μου χτύπαγαν, αλλά στις 4300 το έκαναν.

 

Η Ιντράς είναι Ονειρεύτρια. Μπορεί να μην καλοκατάλαβα τι κάνει σαν τέτοια, αλλά σε έναν μικρό βαθμό καλύφθηκα από το ότι, σύμφωνα με την Αδελφότητα, είναι επικίνδυνη (κάτι που επιβεβαιώνεται κι από το τέλος, όπου έχει καταστρέψει τον ένα και πάει καπάκι για τον άλλο). Ωστόσο, μου χρειάζονται παραπάνω πληροφορίες γι' αυτήν και την ιδιότητά της, όπως για παράδειγμα κάτι που να εξηγεί πώς κατάφερε να μαγέψει τον Μαλούκ ενώ είναι νεκρή και ποια ήταν γενικότερα η φάση της (πχ καταστρέφει άντρες;/υπάρχουν σωστές απαντήσεις;).

 

Όπως το κατάλαβα, ο Κάσσινος την θέλει ήδη προτού αρχίσουν τα όνειρα. Μήπως θα μπορούσε να αλλάξει αυτό; Η Ιντράς ελέγχει τους ανθρώπους (τα θέλω και τις πράξεις τους) μέσα από τα όνειρά τους, αλλά αν ο άλλος την γουστάρει ήδη, αυτός ο έλεγχος δεν καλοφαίνεται/τονίζεται αρκετά. Αν όμως πρώτα έρθουν τα όνειρα στον Κάσσινο και μετά ο έρωτάς του γι' αυτήν, τότε και μου κολλάει καλύτερα, και σου δίνεται η δυνατότητα να δώσεις πληροφορίες, δλδ να μας δείξεις τις δυνάμεις της Ιντράς. Μη σου πω ότι ο Κάσσινος θα μπορούσε ακόμα και να την αντιπαθεί στην αρχή, και μετά τα όνειρα να έρχεται η αλλαγή...

 

Πολύ στο τάκα-τάκα δεν την πιάσανε/δικάσανε/κάψανε ή είναι η ιδέα μου;

 

Καλή επιτυχία

 

 

[Tiessa]

Επαρκής και ενδιαφέρουσα χρήση των στοιχείων του ρακόρ (για να μην ξεχνάμε κι από πού ξεκινήσαμε) :-)

 

Πολύ πάθος σ' αυτή την ιστορία! Τόσο πολύ που σε συνεπαίρνει, σε στραγγίζει και φτάνεις στο τέλος με μιαν ανάσα ή μάλλον χωρίς ανάσα και λυπάσαι που σου τελείωσε και πρέπει να γυρίσεις στον πραγματικό κόσμο, και ταυτόχρονα χαίρεσαι που έφτασες στο τέλος, γιατί αν είχε κι άλλο, με τόση ένταση, θα πνιγόσουνα.

Κι όσα αυτά σημαίνουν πολύ καλά πράγματα για το διήγημα.

Παρότι δεν έχω μεγάλη εμπειρία στο steampunk ως αναγνώστρια, η αίσθηση που είχα από τις συσκευές και τον τρόπο χρήσης τους μού έφερνε ακριβώς στο μυαλό όλο αυτό το βαρύ και δυσοίωνο μίγμα εναλλακτικής τεχνολογίας και άλλης εποχής. 

 

 

Ζόρικος ο πυρήνας της ιστορίας -δεν περίμενα και κάτι λιγότερο από μια πετυχημένη νεκρανάταση μετά από τόση αφοσίωση στο σκοπό και τόση ερωτική εμμονή- οπότε κι επειδή δεν φαινόταν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να καταλήξει ήπια, είχα αρχίσει να υποψιάζομαι την ανατροπή, μόνο που δεν φανταζόμουνα από πού θα ερχόταν. Και δεν ξέρω αν θα ήθελα να το είχα υποψιαστεί. Εξάλλου, αυτού του τύπου οι υπεραφοσιωμένοι υπηρέτες λένε τόσα λίγα που δεν είναι περίεργο να μην μπορείς να μαντέψεις το παραμικρό από τις προθέσεις τους.

Μου έλλειψε, λόγω χώρου μάλλον, μια καλύτερη εξήγηση για τις δυνάμεις της Ιντράς και για την εμπλοκή της με αφέντη και υπηρέτη. Κατάλαβα ότι ως Ονειρεύτρα μπλέχτηκε στα όνειρα του Κάσσινου από νωρίς. Αλλά δεν είμαι εντελώς σίγουρη ότι έχω αντιληφθεί ακριβώς τους σκοπούς και τις δυνάμεις της κι εδώ υπάρχει πολύ ζουμί αν θέλεις να δουλέψεις κάποια στιγμή την ιστορία περισσότερο.

 

 

[mman]

Πολύ φορτισμένη γραφή, μερικές εξαιρετικές εικόνες (κυρίως της Ιντράς) και το διάβασα τόσο εύκολα και γρήγορα που δεν πρόλαβα

να σκεφτώ την ανατροπή.

 

Ναι, τα μπρος-πίσω στον χρόνο ιδανικά θα έπρεπε να είναι λιγότερα (σε σχέση και με το μέγεθός του) αλλά, προσωπικά, δεν είχα πρόβλημα να παρακολουθήσω.

Όπως πάντα, μπορούν, φυσικά να γίνουν μικρές διορθώσεις / βελτιώσεις εδώ κι εκεί.

Με την επιφύλαξη της μικρής steampunk αναγνωστικής εμπειρίας μου, μια χαρά είδα να δουλεύουν τα σχετικά στοιχεία.

Τέλος, συμφωνώ με το πρώτο spoiler του Ντίνου -συμφωνώ και με το δεύτερο, απλώς μου φάνηκε λεπτομέρεια πολυτελείας.

[Nienor]

Δεν ήθελα να το κάνω αυτό, ήθελα να τις διαβάσω από μία φορά, αλλά μετά το τέλος γύρισα και ξαναδιάβασα το πρώτο όνειρο. Δεν είχε αποτέλεσμα γιατί δεν ξέρω πού είναι το λάθος, δεν το έπιασα. Κι αισθάνομαι πως έχασα κάτι πραγματικά σημαντικό.

 

Κατά τα άλλα την αγαπάω. Και το σέτινγκ, και τους (τον? χμμμ) χαρακτήρα/ες, και τις σουλούδικες σκηνές, και τον ειρμό της σκέψης του στα πλάγια, και την τραγικότητα της φωτιάς σε συνδυασμό με την αδιαφορία του την ώρα που συνέβαινε. Νομίζω (δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά) πώς όλα τα άλλα τα έχω καταλάβει κι άμα με αναγκάσεις να τα βάλω σε μια σειρά μπορώ.

 

Πάρα πολύ όμορφη ιστορία, κυρία μου, πολύ χαίρομαι που άρχισες να μας γράφεις ξανά. Φιλί και λουλουδάκι

Κι ένα τελευταίο από κουμπάρα σε συγκούμπαρη, αλλά και κουμπάρο, διότι ξέχασα να τα πω στο άλλο τόπικ: Αφού οι δυο σας παίζατε, κι αφού δε χωράγατε κανένας από τους δυο σας, γιατί δεν ανεβάσατε λίγο το όριο, ωρέ παιδιά; Κι επίσης, όχι, δεν μπορεί να αποκρύψατε τεχνιέντως κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο το παρελθόν του ήρωα χωρίς να έχετε συνεννοηθεί Όχι, δεν μπορεί

[wordsmith]

Τι είναι οι "σουλούδικες σκηνές";

[Nienor]

Κέλλυ, σουλούδικο είναι το κριθαράκι, άμα το έχεις βράσει σωστά στην ντομάτα του κι έχει όσο ζουμάκι χρειάζεται ακριβώς, δηλαδή λίγο απέξω του και πολύ από μέσα του.

 

 

Ο Κάσσινος λαχταρά ν’ ακούει το γέλιο της, αυτό το μυστικό που του λέει όσα τα χείλη της του κρύβουν. Χώνει το πρόσωπό του στα μαλλιά της, κουρνιάζει πάνω στο στήθος με τις μεγάλες, σχεδόν μαύρες ρόγες, όσο η φωνή της τραγουδάει σιγανά, μην ακούσει κανένας άλλος. Περπατάει τα δάχτυλά του στο δέρμα της, να του προκαλέσει ανατριχίλες, ρουφάει τα χείλη της σαν λωτούς, χάνεται μέσα στο βλέμμα της σαν τους παλιούς θαλασσοπόρους.

 

[Sonya]

Λοιπόν, αφού ευχαριστήσω άπαντες που διάβασαν, ψήφισαν και (ελπίζω) φχαριστήθηκαν το παιχνίδι, ήρθε η ώρα για τις εξηγήσεις.

 

-Η ιστορία γεννήθηκε, ζυμώθηκε και εν μέρει γράφτηκε, ενώ η υποφαινόμενη μέτραγε τον πυρετό σαν τις βουρδουλιές του Πόντιου Πιλάτου και λίγο παραπάνω. Ευχάριστη εμπειρία, δεν λέω, αλλά πολλές πληροφορίες έπεσαν κάπου στη διαδρομή μυαλό-χέρι και δεν τις είδε ποτέ το φως του ήλιου.

-Η Ιντράς ήταν ονειρεύτρια, που πα να πει ότι έμπαινε στα όνειρα των άλλων και τα 'κανε ό,τι ήθελε, τους φύτευε ό,τι ήθελε. Κι επειδή ήταν όσο δυνατή ήταν και την είχε κάνει απ' την αδελφότητα που υπήρχε ακριβώς για να κρατάει σε κάποιο έλεγχο τους ονειρευτές, ήξερε ότι ο χρόνος της ήταν μετρημένος μέχρι να τη βρουν, και χρειαζόταν κάποιον τρόπο ώστε, όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να βγει κι από πάνω. Ο Κάσσινος είχε τα λεφτά και τη δύναμη, γι' αυτό και τον σαγήνευσε στον ύπνο του. Τις ερωτήσεις του τις έκανε για να δει αν θα ήταν ικανός να τη φέρει πίσω και άξιος να κρατήσει τη ζωή του μετά, και οι απαντήσεις του έδειχναν ότι θα έδινε τα πάντα για να τη φέρει πίσω, αλλά η δική του ζωή δεν άξιζε.

-Ο Μαλούκ την ερωτεύτηκε αυτόβουλα, ήξερε το σχέδιο, ήξερε τον ρόλο του σ' αυτό. Επίσης ήξερε ότι αν πετύχαινε το σχέδιο, αυτό που θα επέστρεφε, η ψυχή της Ιντράς, θα ήταν άρρηκτα δεμένη με τον τρόπο που την ονειρευόταν ο Κάσσινος, ότι και ο ίδιος θα ήταν αναγκασμένος να δεχτεί τη σύμβαση με τις ερωτήσεις και ό,τι αυτές θα υπονοούσαν.

-Τι εννοείτε πού ήταν όλα αυτά στην ιστορία; Εγώ ήμουν σίγουρη ότι κάπου μέσα στις ονειρώξεις του Κάσσινου και τα μουλωχτά βλέμματα του Μαλούκ, είχα πει τα πάντα. Μετά ξαναδιάβασα την ιστορία νηφάλια και αναρωτιόμουν μαζί με όλους σας πού είναι το υπόλοιπο.

[Morfeas]

Γενικά μου άρεσε.

Ακολουθούν σπόιλερ, οπότε με δική σας ευθύνη.

 

Κοσμοπλασία:

Στα θετικά, μου φάνηκε καλοδουλεμένη (μου άρεσε πολύ η λίστα των πραγμάτων που χρειαζόταν για να τη φέρει πίσω), μου άρεσαν η αδελφότητα με τους ονειρευτές ή ότι τα όνειρα τον βοηθούσαν να καλέσει την ψυχή της. Ίσως, βέβαια, να ήθελαν περισσότερο άπλωμα τα παραπάνω (π.χ. στον κόσμο σου τα όνειρα είναι παράθυρα στις ψυχές των ανθρώπων, άρα αυτός την καλεί μέσα από τα όνειρα κι εκείνη τυχαίνει να είναι κι ονειρεύτρια – δηλαδή γενικά γίνεται του Μορφέα στο διήγημα).

 

Γραφή:

Κλασικά, πολύ καλογραμμένο, με γλώσσα που ρέει. Τη ρούφηξα την ιστορία, και –αν και καταλαβαίνω γιατί μπορεί να κούρασαν τα πολλά μπρος πίσω– εμένα δεν με ενόχλησαν.

 

Χαρακτήρες:

Το βάρος το δίνεις στον βασικό χαρακτήρα, για τους άλλους δεν μαθαίνω πολλά. Λειτουργικός, πειστικός, αληθοφανείς οι αντιδράσεις του. Αν και δεν πόνταρε εκεί το διήγημα, δουλεύει κι αυτό έχει σημασία.

 

Πλοκή:

Κυλάει καλά, την ανατροπή με την κοπέλα την κατάλαβα απ’ όταν έμαθα ότι ήταν ονειρεύτρια κι άρα δεν έπρεπε να κοιμάται κανείς κοντά της (και τότε κατάλαβα ότι ο έρωτάς του ο ξαφνικός ήταν απόρροια της μαγείας της, αλλά αυτό που με μπερδεύει στη συγκεκριμένη ερμηνεία είναι ότι εκείνος την είχε ερωτευτεί πριν κοιμηθεί στο ίδιο δωμάτιο μαζί της. Σ’ αυτό το σημείο ίσως να συμπληρώσεις άλλο ένα ερωτηματικό στην κοσμοπλασία, μήπως χρειάζεται κάποια ακόμη πληροφορία όσον αφορά τους ονειρευτές.) Την ανατροπή με τον Μαλούκ, από την άλλη, δεν την κατάλαβα, ακόμη κι αφότου τέλειωσε. Αν προοικονόμησες ότι ο Μαλούκ κι η κοπέλα είχαν κάτι παραπάνω στο παρελθόν, εγώ το έχασα.

Πάντως δομικά δεν έχει πρόβλημα και νομίζω ότι το τέλος λειτουργεί καλά (απλώς θα λειτουργούσε καλύτερα αν καταλάβαινα τι ακριβώς παίχτηκε με τον Μαλούκ).

Κι οι δυο μας στο ρακόρ καταλήξαμε σε προδοσία, παρόλο που κατά τα άλλα δεν είχαν μεγάλη σχέση οι ιστορίες μας.

 

Ρακόρ:

Γενικά χρησιμοποίησες καλά τα στοιχεία. Κι ενδιαφέρον μου φάνηκε πώς την ίδια παράγραφο (της Nienor) τη διαβάσαμε κι οι δυο σωστά καταλαβαίνοντας διαφορετικά πράγματα (ο τύπος με τα μάτια με τα βατράχια για σένα ήταν αυτός που αφηγείται, για μένα ο δεύτερος από τους νεαρούς)

 

Γενικά:

Αν και δεν είναι το καλύτερό σου κείμενο, είναι καλό, με ωραίες ιδέες και με πολύ καλή υλοποίηση. Το τέλος θέλει λίγο περισσότερο χρόνο (ποιος μιλάει, θα μου πεις, αλλά τώρα είμαστε στο δικό σου τόπικ ) ή περισσότερη προοικονομία για τον Μαλούκ. Συνολικά μια καλή ιστορία, και χαίρομαι που έχασα από τη συγκεκριμένη.