Δίνετε δεύτερη ευκαιρία σε έναν συγγραφέα;

[Glowleaf]

 

Συγγραφέας που δεν έδωσα δεύτερη ευκαιρία, Licia Troisi Τα χρονικά του αναδυόμενου κόσμου. Στον William Gibson έδωσα αρκετές ευκαιρίες, δεν μπόρεσα να τελειώσω ούτε ένα βιβλίο. Σε ανάποδη φάση, στον Jim Butcher που κανονικά μου αρέσουν τα βιβλία του, μετά τους Αεροναύτες και τις γατούλες του δεν δίνω άλλη ευκαιρία. Μηδέν όμως. 

Ποιο είναι αυτό με τους αεροναύτες και τις γατούλες; Επειδή με ενδιαφέρει ο συγγραφέας, θα ήθελα να το αποφύγω, αν είναι τόσο χάλια.

 

Ε το τελευταίο του. Magic/Steampunk/Furries. Μπορεί να σου αρέσει ρε παιδί μου, δεν ξέρω. Εμένα με έπρηξε πάντως. https://www.goodreads.com/book/show/24876258-the-aeronaut-s-windlass

[Cassandra Gotha]

Εντάξει, ευχαριστώ.

Εγώ ακόμη είμαι στο πρώτο (έχω διαβάσει) Ντρέσντεν και περιμένω (έχω παραγγείλει) το δέυτερο. Έχω δρόμο μπροστά μου να δω και τι άλλο γράφει ο τύπος.

[MountainRoot]

Γενικά δίνω δευτερες ευκαιρίες.

Διαβάζω ένα βιβλίο και το βρίσκω κακό. Πρέπει εκείνη την στιγμή να καταλάβουμε αν φταίει το συγκεκριμένο βιβλίο ή o συγγραφέας. Αν είναι το πρώτο τότε δεν βλέπω κανέναν λόγo να μην του δώσω και άλλη ευκαιρία.

 

Οπότε συνήθως αν πρόκειται για κανέναν γνωστό συγγραφέα βλέπω αν αυτό που διάβασα είναι στα χαρακτηρίστικά του και ως απο τα καλύτερά του και αν δεν μου άρεσε ούτε αυτό τότε δεν βλέπω τον λόγο να προσπαθήσω και με τα υπόλοιπά του....κάτι παραπάνω θα ξέρουν οι άλλοι απο μένα. Θα μου πείτε για μερικές περιπτώσεις τώρα που ενώ όλοι οι άλλοι κράζανε εσείς το βρήκατε καταπληκτικό το Χ βιβλίο....δυστυχώς ο χρόνος που έχω δεν με παίρνει να ψάχνω τις εξαιρέσεις στον κανόνα οπότε και βολεύομαι με τις κριτικές. Πάντα θα υπάρχει ένα άλλο βιβλίο με πολύ χαμηλότερη πιθανότητα να μου βγει μάπα οπότε και πάω με αυτό.

 

 

Υ.Γ. Απο Jim Butcher διαβάζετε άνετα τον Ντρεζντεν και είστε καλυμμένοι. Το πρόβλημα που βλέπω εγώ να αναφέρουν ειναι οτι περιμένουν με την σειρά του Codex Alera (που είναι ήδη τελειωμένη) αλλά και με το καινούργιο του με τους Αεροναυτες να διαβάζουν και πάλι οτι έκανε και στον Ντρετζντεν και δεν τους βγαίνουν και ξενερώνουν. Δεν έχω διαβάσει κάποιο απο τα ανωθεν αλλά το codex alera σίγουρα θα το ξεκινήσω γιατί νομίζω οτι θα περάσω καλά για το άλλο τώρα ούτε εμένα μου γέμισε το μάτι και ας το έχει η Πολιτεία μεγάλο μέγεθος, σκληρόδετο στα αγγλικά στα 14€.

Cassandra συνέχισει με την βασική σειρά και μεχρι να φτάσεις τα 16 βιβλία δεν θα σε απασχολήσουν τα άλλα. 

Edited August 6, 2016 by MountainRoot

[jjohn]

Έχω δώσει αρκετές  δεύτερες ευκαιρίες σε συγγραφείς. Κάποιες φορές το μετάνιωσα, κάποιες άλλες όχι.  Το βιβλίο έιναι δύσκολο-περίεργο  μέσο. Μπορεί την μία μέρα να διαβάζεις ένα βιβλίο και νa  γυρίζεις με το ζόρι τις σελίδες  και την επόμενη να το  καταβροχθίσεις :/

 

Υ.Γ. Απο Jim Butcher διαβάζετε άνετα τον Ντρεζντεν και είστε καλυμμένοι. Το πρόβλημα που βλέπω εγώ να αναφέρουν ειναι οτι περιμένουν με την σειρά του Codex Alera (που είναι ήδη τελειωμένη) αλλά και με το καινούργιο του με τους Αεροναυτες να διαβάζουν και πάλι οτι έκανε και στον Ντρετζντεν και δεν τους βγαίνουν και ξενερώνουν.

Όχι, το πρόβλημα με το  Furies of Calderon (πρώτο βιβλίο του Codex Alera)  είναι ότι είναι γραμμένο με ένα απίστευτα ξενέρωτο τριτοπρόσωπο στυλ που δεν έχει καθόλου προσωπικότητα.  Δεν ξέρω αν εγώ είμαι κακός αλλά με το ζόρι διάβασα και το λίγο που διάβασα.  Μόλις είδα ότι το Cinder Spires είναι γραμμένο σε τρίτο πρόσωπο  κατάλαβα πως αυτό το βιβλίο δεν είναι για μένα 

Τέσπα,   τελευταία ο κύριος Butcher δεν μας τα λέει πολύ καλά και την  έχω μια ανησυχία για την συνέχεια..

 

edit: Να προσθέσω πάντως προς υπεράσπισην του Butcher  ότι  το τρίτο πρόσωπο δεν το αγαπάω και ιδιαίτερα  οπότε ίσως να είμαι και λίγο προκατειλημμένος

Edited August 6, 2016 by jjohn

[Old man & SiFi]

Εξαρτάται από πολλά πράγματα.
Πόσο και για ποιους λόγους ήταν κακό το πρώτο βιβλίο, είχε καλά ή έστω ενδιαφέροντα στοιχεία που να αφήνουν μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο; Αυτό που διαβάσαμε θεωρείται από τα καλά του και πως το συγκρίνουν με άλλα βιβλία του;
Προσωπικά, προτιμώ να γνωρίζω έναν συγγραφέα διαβάζοντας μια συλλογή διηγημάτων του, οπότε σχηματίζω μια καλύτερη εικόνα γι αυτόν και συνεχίζω ή σταματάω εκεί.
Θα το πω και εδώ. Μετά το διάβασμα των διηγημάτων του “The winds of marble arch and other stories” της Connie Willies δεν θα διάβαζα ούτε αυτόγραφό της. Αντίθετα, μετά το “Bloodchild and other stories” της Octavia Butler πήρα όλα τα βιβλία της.
Θα συμφωνήσω με τον Glowleaf (αν και δεν έχουμε τα ίδια γούστα) για τον William Gibson. Διάβασα κάμποσα (με κόπο, αλλά μέχρι το τέλος), δεν με ενθουσίασε κανένα αλλά βρήκα ενδιαφέροντα στοιχεία σε όλα. Δεν ξέρω ακόμα αν θα διαβάσω άλλο. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι.
Η δεύτερη ευκαιρία μετά από μία πατάτα ενός συγγραφέα που έχουμε διαβάσει και άλλα (καλά) βιβλία του είναι διαφορετική και πιο δύσκολη περίπτωση. Αυτό που λέτε για τον Jim Butcher το έχω πάθει με τον Eric Brown. Πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας, αλλά τα τελευταία βιβλία του είναι σειρά space operas, είδος που με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Οπότε και με αυτόν δεν ξέρω τι θα κάνω αν βγάλει καινούργιο, θα πρέπει να το ψάξω πρώτα να δω που κινείται. Πάντως σίγουρα θα προσπαθήσω να μαζέψω τα παλιότερα διηγήματά του που μου λείπουν.

[Ιρμάντα]

....όχι, και να μου φέρουν πίσω και την πρώτη (από τις ατάκες του fb.)

 

Αστειεύομαι, προφανώς.

Εξαρτάται αν το έργο που θα με απογοητεύσει είναι το πρώτο που διαβάζω από τον εν λόγω συγγραφέα. Αν είναι, αν η πρώτη εντύπωση είναι από μέτρια εώς αρνητική, θα το σκεφτώ πολύ αν θα του ξαναχαραμίσω το χρήμα και το χρόνο μου. Θα χρειαστεί πολλές συστάσεις από ανθρώπους τη γνώμη των οποίων υπολογίζω για να το αποτολμήσω ξανά.

Αν όμως πρόκειται για συγγραφέα που έτσι κι αλλιώς εκτιμώ εννοείται πως θα του συγχωρήσω μία άσχημη στιγμή, aka ένα κατώτερο των δυνατοτήτων που πιστεύω πως έχει, βιβλίο. Και πιθανώς και μια δεύτερη άσχημη στιγμή θα του συγχωρήσω. Από την τρίτη και μετά..δεν ξέρω....