heiron Posted February 20, 2015 Share Posted February 20, 2015 Δώσε, μην σε πτοούν τα ερωτικά εξώφυλλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Δεν ηταν μονο τα εξωφυλλα,γενικα τα medieval φανταζυ εχουν μια ταση προς τα 'κει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Σόρρυ αλλά αν θεωρείς ότι πχ ο Τόλκιν(ή ο Ντάνσανυ, lol) έχει τάση σε υπερβολική βία και σεξ για έναν έφηβο το θεωρώ υπερβολικό. Συγκεκριμένα το επικό φάντασυ άργησε πολύ να βάλει σεξ και -ξεκάθαρα ωμή, γιατί οκ, το να σφάζεις ορκ και δαίμονες είναι βία- βία πιθανότατα γιατί ακολουθούσε το παράδειγμα του Τόλκιν. Αλλά και πριν το μεγάλο μπαμ του Τόλκιν τη δεκαετία του 60, δεν υπήρχε "στυλ Μάρτιν". Υπήρχε βία στυλ Κόναν πχ αλλά ο Βανς δεν έχει ούτε καν αυτό βασικά, σαφώς πιο light καταστάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Να σου πω την αληθεια με το φανταζυ εχω ασχοληθει επιφανειακά και περαν του Μαυρου πυργου και του ASOIAF δεν εχω διαβασει κατι αλλο ολοκληρωμενο.Ως χορρορας εχωντας διαβασει Μπαρκερ,Κετσαμ και Λι με το τσουβαλι δεν θεωρω τις σφαγες των ορκ κατι αξιολογο,αλλα για ενα παιδι που μολις εχει τελειωσει τα Χαρι Ποτερ δεν ηξερα αν ο Εβανς ειναι η καταλληλη μεταβαση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 O Βανς δεν έχει ορκ ούτε σφαγές, ούτε πορνό. Κάτι δολοπλόκους μάγους και δαίμονες κι έναν λατρεμένο κουτοπόνηρο Κουζέλ έχει να μπλέκουν σε περιπέτειες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Μαιστα καλο ακουγεται ως concept θα αγορασθει συντομα η τετραλογια και θα τιμηθει οικογενειακως Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Μαιστα καλο ακουγεται ως concept θα αγορασθει συντομα η τετραλογια και θα τιμηθει οικογενειακως Αν μένεις Αθήνα υπάρχει η τετραλογία στο Παζάρι βιβλίου στην Κοτζιά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted February 22, 2015 Share Posted February 22, 2015 Μαιστα καλο ακουγεται ως concept θα αγορασθει συντομα η τετραλογια και θα τιμηθει οικογενειακως Αν μένεις Αθήνα υπάρχει η τετραλογία στο Παζάρι βιβλίου στην Κοτζιά! Ναι το ξερω εκει τα ειδα την προηγουμενη Κυριακη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 23, 2016 Share Posted January 23, 2016 Τελείωσα χθες το βράδυ την Οδύσσεια του Κουζέλ και να σας πω την μαύρη μου αλήθεια βαρέθηκα. Ναι. έχει πλάκα. Ναι, ο Κουζέλ είναι μορφή. Αλλά πόσες φορές να διαβάσεις σχεδόν το ίδιο πράγμα προτού καταντήσει κουραστικό; 401 σελίδες είναι πολλές. Γέλασα σε μερικά σημεία, αλλά και πάλι, περίμενα κάτι διαφορετικό από τα Μάτια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted January 23, 2016 Share Posted January 23, 2016 Η αλήθεια είναι ότι το 3ο βιβλίο είναι ένα βιβλίο παρόμοιο αλλά ελαφρώς κατώτερο από το 2ο. Ίσως είναι καλύτερα να διαβάζονται με μεγάλο χρονικό διάστημα ανάμεσά τους και διάφορα άλλα βιβλία για να μην ξαναδιαβάζει ο αναγνώστης τα ίδια πράγματα χωρίς να είναι τόσο καλά μάλιστα όσο στο προηγούμενο. Ακόμη κι έτσι πάντως είναι από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία φαντασίας. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted January 27, 2016 Share Posted January 27, 2016 (edited) Με διαφορά περίπου ενός χρόνου διάβασα επιτέλους και το δεύτερο βιβλίο της Ετοιμοθάνατης Γης και σίγουρα μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Δείτε ένα σχόλιο παρακάτω και για τα δύο: (Δεν έχω διαβάσει όλο το θέμα οπότε συγχωρέστε με αν έχουν ειπωθεί ξανά) Ιστορίες της ετοιμοθάνατης Γης Οι ιστορίες του Jack Vance είναι σίγουρα ιδιαίτερες τόσο στην γραφή, όσο και στο νόημα τους αλλά το πρώτο βιβλίο δυστυχώς δεν μου άρεσε τόσο, όσο θα ήθελα. Η γραφή του γενικά είναι καλή αλλά βάζει τόσα πολλά σε αυτές τις ιστορίες που ουσιαστικά «ξεχειλίζουν» από ιδέες, και κάποιες φορές πιστεύω ίσως να ήταν καλύτερα αν είχε λιγότερα. Όμως αν και γράφτηκαν το 1950, που νομίζω δικαιολογεί λίγο το στυλ του Vance (αν και πλέον έχω δει ιστορίες πιο παλιές που είναι πιο καλά «δεμένες»), έχει σίγουρα πολύ καλές οι ιδέες του, πράγμα που είναι και αυτό που μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο, αλλά συνολικά δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλαναν κιόλας. Συνολικά, μου έκανε καλή εντύπωση η γραφή του Jack Vance αλλά όχι τόσο πολύ το υπόλοιπο, τουλάχιστον σε αυτό το βιβλίο. Τα μάτια του ανώτερου κόσμου Το δεύτερο βιβλίο της Ετοιμοθάνατης Γης είναι σίγουρα πολύ καλύτερο από το πρώτο μιας και η γραφή του Jack Vance αλλά και οι ιδέες του έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ. Από την άλλη, ο πρωταγωνιστής που έχει φτιάξει είναι τόσο καλός που δεν μπορείς παρά να τον λατρέψεις αμέσως, τόσο για την «εξυπνάδα» του αλλά και τόσο για τις πανουργίες του. Το μόνο αρνητικό που βρήκα είναι ότι μετά από λίγο αρχίζει να κουράζει μιας και ο Vance ακολουθεί συνέχεια το ίδιο μοτίβο, και ειδικά η ιστορία με του Προσκυνητές πιστεύω είναι η πιο κουραστική, αλλά στο φινάλε νομίζω σε ανταμείβει πλήρως. Συνολικά πάντως μου άρεσε πολύ και φυσικά το συστήνω ανεπιφύλακτα. Θα συνεχίσω σύντομα με το επόμενο. Edited January 27, 2016 by Blacksword 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted February 4, 2016 Share Posted February 4, 2016 Η οδύσσεια του Κουζέλ Το τρίτο βιβλίο που συνεχίζει τις περιπέτειες του Μέγα –Πανούργου- Κουζέλ είναι ένα ακόμα διασκεδαστικό βιβλίο από τον Jack Vance αλλά όχι χωρίς προβλήματα. Παρ’ ότι είναι το μεγαλύτερο βιβλίο της σειράς οι σελίδες, πρέπει να πω, κυλάνε πολύ γρήγορα γιατί, εκτός ότι σε απορροφά αυτός ο «άτιμος» Κουζέλ, οι περισσότερες ιστορίες του εδώ είναι πιο «απλές», σε σχέση με το προηγούμενο ή ακόμα και από το πρώτο βιβλίο. Αυτό βέβαια είναι ταυτόχρονα και το αρνητικό του βιβλίου καθώς στο πρώτο μισό ο Vance κολλάει συνέχεια στο ίδιο μοτίβο με τον Κουζέλ να κάνει τα ίδια και τα ίδια. Όμως στο δεύτερο μισό αρχίζει και καλυτερεύει μιας και αλλάζει λίγο στυλ, και όσο φτάνει προς το τέλος οι ιδέες του δείχνουν και πάλι τον κλασικό Jack Vance. Επίσης το χιούμορ του εδώ, πιστεύω, είναι καλύτερο μιας και λείπει λίγο το «γλυκόπικρο» στυλ που είχε στο προηγούμενο (αν και έχει, απλά όχι τόσο πολύ όσο το προηγούμενο) και αυτό προσωπικά μου άρεσε περισσότερο μιας και νομίζω ότι έτσι είναι πιο διασκεδαστικός. Συνολικά πάντως είναι ένα αρκετά διασκεδαστικό βιβλίο αλλά σίγουρα όχι τόσο καλό όσο το προηγούμενο της σειράς. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted February 6, 2016 Share Posted February 6, 2016 (edited) Ριάλτο ο Θαυμαστός Στο τελευταίο βιβλίο αυτής της απίθανης σειράς ο Jack Vance δείχνει επιτέλους και μια διαφορετική οπτική και παρ’ όλο που έχει μόνο τρεις ιστορίες, δεν παύει να εντυπωσιάζει. Η πρώτη ιστορία μου θύμισε αρκετά το στυλ που είχε ο Jack Vance στο πρώτο βιβλίο αλλά εκτός αυτού την βρήκα λίγο μέτρια και αδιάφορη μιας και ο Ριάλτο εδώ έχει ένα πολύ δευτερεύοντα ρόλο που δεν με εντυπωσίασε. Η δεύτερη όμως, που παρεμπιπτόντως πιστεύω είναι και η καλύτερη της συλλογής, είναι αυτή που βλέπεις πραγματικά τον αληθινό Ριάλτο και μαζί με τον Οσέρλ αποτελούν ένα, απίστευτα, αχτύπητο δίδυμο. Η αλήθεια βέβαια, είναι ότι θυμίζει λίγο τον Κουζέλ στο ύφος του, που προσωπικά δεν πείραξε ιδιαίτερα, αλλά είναι σίγουρα ένας διαφορετικός και ξεχωριστός χαρακτήρας που μου άρεσε, και αυτός, επίσης πολύ. Και τέλος, η τρίτη είναι και αυτή μια πολύ καλή ιστορία με τους μάγους να παίζουν τις δολοπλοκίες τους για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν και με τον Jack Vance να μας ταξιδεύει στο τέλος του σύμπαντος σε ένα απίθανο φινάλε. Συνολικά, μου άρεσε πάρα πολύ και παρ’ ότι θα ήθελα σίγουρα μία-δύο ιστορίες ακόμα το βρήκα αρκετά «χορταστικό». Edited February 6, 2016 by Blacksword 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan-tasy Posted February 9, 2016 Share Posted February 9, 2016 Βρήκα αυτή την έκδοση στα αγγλικά. https://www.sfsite.com/10b/tde91.htmΑν το έχει διαβάσει κάποιος, πώς βρήκε τη γλώσσα; Στο περίπου το επίπεδο μου στα αγγλικά είναι άνω του μετρίου, αλλά φυσικά το λεξιλόγιο μου δεν είναι όπως ήταν και ποτέ δεν σκέφτομαι να διαβάσω βιβλίο στα αγγλικά ενώ το βρίσκω στα ελληνικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted July 8, 2016 Share Posted July 8, 2016 (edited) Διάβασα και την Οδύσσεια του Κουζέλ. Πολλή πλάκα, τόνους φαντασία (το λάτρεψα γι' αυτό) αλλά σε κάτι φάσεις βαρέθηκα (κυρίως στην αρχή και στο τέλος). Ανάλαφρο, χαλαρό καλοκαιρινό ανάγνωσμα, ευτυχώς δεν με χάλασε με τίποτα μεγαλειώδεις καφρίλες, όπως το προηγούμενο (μόνο μία στο τέλος πήγε να με τσαντίσει, αλλά προσπέρασα). Πολύ ηλίθιος αυτός ο Κουζέλ, πραγματικά. Μου θύμισε κάτι τύπους που λέω "πώς καταφέρνουν να μένουν ζωντανοί;". Ε, Κουζέλ. Στο παρά τρίχα πάντα. Αγαπημένη ατάκα "η γενναιοδωρία σας ξεπερνά τις οικονομικές μου δυνατότητες". Edited July 8, 2016 by Cassandra Gotha 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted January 27, 2018 Share Posted January 27, 2018 The Dying Earth/Ιστορίες της Ετοιμοθάνατης Γης (Εκδόσεις Αίολος) Τεράστια απογοήτευση αυτό το βιβλίο. Είχε πολύ φαντασία και πολλές καλές ιδέες, αλλά ένιωσα ότι δεν έκανε τίποτα με αυτά. Πραγματικά το μοναδικό πράγμα που μου άρεσε ήταν ο κόσμος που διαδραματίζονται οι ιστορίες. Οι χαρακτήρες στην ουσία δεν υπήρχαν, η γραφή του Vance δεν μου άρεσε και οι ιστορίες πρώτον ήταν περισσότερο σαν περιλήψεις ιστοριών και δεύτερον είχαν τρομερό πρόβλημα με τον ρυθμό τους. Ο δε σεξισμός που υπάρχει είναι απίστευτος, αλλά αυτό είναι σε κάποιο βαθμό αναμενόμενο δεδομένης της εποχής που γράφτηκε το βιβλίο. Τον κ.Μαστακούρη τον εκτιμώ αφάνταστα σαν μεταφραστή, αλλά η ιδέα να κλίνει τα ονόματα ήταν πολύ, πολύ κακή. Θα δοκιμάσω να διαβάσω και το δεύτερο βιβλίο της σειράς κάποια στιγμή, μιας και υποτίθεται ότι είναι πολύ καλύτερο και σε κάπως διαφορετικό ύφος, αλλά θα το κάνω με μισή καρδιά. Βαθμολογία: 5/10 (μόνο και μόνο για το απίστευτο πλήθος ιδεών που υπάρχει μέσα στο βιβλίο) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.