Jump to content

The Vlad Taltos Books


Naroualis
 Share

Recommended Posts

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, αν υπάρχει η δυνατότητα να γραφτεί μια περιπέτεια φαντασίας (ψευδομεσαιωνική σα να λέμε) που να ξεπερνά την ηρωική ή την επική θεματολογία. Αν τελικά, σαν αναγνώστης τακτικός που έχω βαρεθεί να διαβάζω για τύπους Κόναν και για τύπους Φρόντο, υπάρχει κάποιο άλλο θέμα που η φανταστική λογοτεχνία ν’ ασχοληθεί. Και για να μην μπω σε λεπτομέρειες και κουβέντες όπου εσείς θα λέτε «μα αυτό» κι εγώ θα σας απαντώ «μα το άλλο», να δανειστώ λίγο το τσιτάτο του συμφορουμίτη Celestial και να στενέψω τα όρια της αναζήτησής μου. Αν έχει δράκους, μπορεί να μην έχει ούτε Κόναν ούτε Φρόντο; Και να δεν έχει Κόναν ή Φρόντο τότε τι μπορεί να έχει;

 

Απορίες έχει το παιδί, θα μου πείτε. Μπορεί. Αλλά να που βρήκα κάτι που και δράκους έχει και του λείπει ο Κόναν κι ο Φρόντο. Βρήκα τον Steven Brust, τη σειρά βιβλίων με ήρωα τον Vladimir Taltos, και το φάνταζυ νουάρ.

 

Φανταστείτε (pun intented) λοιπόν, ένα φάνταζυ με τα όλα του. Μια «εξωτική»-ξωτική φυλή, τους Dragaerans, τους ανθρώπινους Easterners, μαγεία προερχόμενη από δύο διαφορετικές πηγές και την σχετική τριβή μεταξύ των δύο φυλών. Πάρτε κι ένα πρωταγωνιστή λίγο μάγκα, φίλους και από τις δυο πλευρές, ανακατέψτε καλά και σερβίρετε ελαφρά δροσερό.

 

Κι εκεί που κάθεστε ανέμελοι στη βεράντα σας να απολαύσετε αυτήν την –φευ!- τετριμμένη νοστιμιά, ανακαλύπτετε ότι στο ποτήρι σας υπάρχει και κάτι άλλο. Κοιτάζετε καλά-καλά και τι να δείτε; Η δράση είναι περιορισμένη μέσα στα τείχη μιας πόλης, ο ήρωας είναι επαγγελματίας δολοφόνος και προστάτης –με του ταραφιού την έννοια- μιας γειτονιάς, δεν υπάρχουν φανερά καλοί και φανερά κακοί χαρακτήρες, κι όλη η πλοκή περιστρέφεται γύρω από τη… διαλεύκανση ενός εγκλήματος και τον πόλεμο μεταξύ συμμοριών δολοφόνων στα στενά της πόλης.

 

Ξέρω ότι ακούγεται κάπως ματσό, αλλά δεν είναι. Η γνωριμία μας με τον κεντρικό ήρωα, το Baronet Vladimir Taltos είναι ενδιαφέρουσα εξαρχής. Να σας τον συστήσω;

 

Ο Βλαντ είναι Easterner. Είναι γιος ενός ταβερνιάρη, που πάλεψε με νύχια και με δόντια να γίνει αποδεκτός από την κοινωνία των Dragaerans. Με ό,τι λεφτά κατάφερε να κάνει, ο γέρος αγόρασε για τον εαυτό του –και το γιο του, μιας και αυτά είναι λίγο κληρονομικά- όχι μόνο μια θέση στον Οίκο των Jhereg, αλλά και τον τίτλο του Βαρονέτου. Ο Βλαντ θα μπορούσε να μεγαλώσει με το κόμπλεξ του περιθωριακού, αλλά υπήρχε στη μέση κι ένας παππούς, ο Noish-pa που αργότερα θα παίξει κι άλλους ρόλους, ο οποίος όχι μόνο δεν ντρεπόταν για την καταγωγή του, αλλά ενθάρρυνε –κρυφά από τον πατέρα- τον μικρό Βλαντ να κάνει εντελώς Easterner πράγματα. Ο Βλαντ μεγαλώνοντας θα γίνει επαγγελματίας δολοφόνος και θα καταφέρει να πάρει στα χέρια του την περιοχή του εργοδότη του, πουλώντας προστασία και ασχολούμενος με πορνεία και λέσχες παιγνίων.

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, όμως, δεν αναφέρονται πουθενά ναρκωτικά.

 

Ένα από τα Easterner πράγματα που θα κάνει ο Βλαντ είναι να γίνει witch (θα εξηγήσω παρακάτω). Στην τελετή μύησής του στη witchcraft, θα ενωθεί πνευματικά με ένα μωρό Jhereg (επίσης θα εξηγηθεί παρακάτω), το οποίο μεγαλώνοντας θα γίνει ο εταίρος του, και θα πάρει το όνομα Loiosh κι ένα πολύ ζωηρό ταμπεραμέντο. Σχεδόν όλες οι συνδιαλέξεις που κάνει με το αφεντικό του (γιατί μάγος κι εταίρος μπορούν να μιλάνε τηλεπαθητικά) καταλήγουν στην αιώνια ατάκα: «Shut up, Loiosh.»

 

Οι Dragaerans είναι τρία με τέσσερα μέτρα ψηλοί και πολύ αδύνατοι. Δεν έχουν τριχοφυΐα στο πρόσωπο (πράγμα που εξηγεί το γιατί ο Βλαντ είναι από τους λίγους ντετέκτιβ με παχύ μουστάκι…) και ζουν πάρα πολλά χρόνια, μέχρι και χίλια ή δύο ή τρεις χιλιάδες. Ο Brust αφήνει να εννοηθεί ότι κάποιες από τις πιο ισχυρές μάγισσες είναι μεγαλύτερες από 10 ή 20.000 ετών, αν και η μορφή τους μοιάζει να έχει σταματήσει σε μια όμοια με εκείνη των Easterners όταν γίνονται τριάντα χρονών. Συνήθως έχουν χαρακτηριστικά που μοιάζουν με εκείνα του Οίκου τους (και στο πρόσωπο και στο χαρακτήρα) και φορούν τα χρώματα του Οίκου τους. Μπορούν όταν πεθάνουν χωρίς να παραμορφωθούν να αναστηθούν (revivification) από κάποιον έμπειρο μάγο. Ένα κομμένο κεφάλι ή ένα λιωμένο πρόσωπο, αποκλείουν αμέσως την ανάσταση. Επίσης υπάρχουν ειδικά μαγικά σπαθιά, ή καλύτερα στιλέτα, τα Morganti blades, που μπορούν να αφαιρέσουν την ψυχή κάποιου, μαζί με την ελπίδα για ανάσταση. Για να χρησιμοποιήσει κάποιος ένα Morganti blade για να σε σκοτώσει, θα πει ότι τον τσάντισες πολύ.

 

Η κοινωνία των Dragaerans είναι χωρισμένη στους προαναφερθέντες Οίκους. Οι περισσότεροι Οίκοι (και οι τίτλοι που απορρέουν από αυτούς) είναι σχετικοί με το αίμα που έχει ο καθείς στις φλέβες του. Ας πούμε, ένα παιδί που γεννήθηκε από γονείς του Οίκου των Lyorn, μπορεί να είναι μόνο Lyorn. Ένα παιδί που γεννήθηκε από πατέρα Dzur και μητέρα Yendi, μπορεί να ανήκει είτε στον Οίκο των Dzur είτε στον Οίκο των Yendi. Πολύ σπάνια οι Οίκοι «δέχονται» μέλη που δεν έχουν αίμα του Οίκου στο γενεαλογικό τους δέντρο. Για την ακρίβεια από τους δεκαεφτά Οίκους, μόνο οι δύο «κατώτεροι» οι Jhereg και οι Teckla, δέχονται αδιακρίτως όλα τα αποβράσματα της Ντραγκερανής κοινωνίας.

 

Οι Οίκοι είναι δεκαεφτά και εναλλάσσονται στο θρόνο της Dragaera σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στα πλαίσια του Κύκλου. Η σειρά διαδοχής (και τα ονόματα των Οίκων) μπορεί κανείς να τα δει στο παρακάτω ποιηματάκι:

 

Phoenix sinks into decay

Haughty dragon yearns to slay.

Lyorn growls and lowers horn

Tiassa dreams and plots are born.

Hawk looks down from lofty flight

Dzur stalks and blends with night.

Issola strikes from courtly bow

Tsalmoth maintains though none knows how.

Vallista rends and then rebuilds

Jhereg feeds on others’ kills.

Quiet iorich won’t forget

Sly creotha weaves his net.

Yendi coils and strikes, unseen

Orca circles, hard and lean.

Frighten teckla hides in grass

Jhegaala shifts as moments pass.

Athyra rules minds’ interplay

Phoenix rises from ashes gray.

 

Κάθε Οίκος έχει κάτι που εμείς εδώ θα το λέγαμε τοτέμ: ένα ζώο που τον χαρακτηρίζει. Phoenix, Dragon, Hawk και Orca είναι τα ίδια. Το Lyorn μοιάζει με λιοντάρι, το Dzur με πάνθηρα, το Jhereg με μικρό δράκο, το Creotha με αράχνη, το Yendi με φίδι και το Teckla με ποντικό. Τα υπόλοιπα δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμη να τα αντιστοιχίσω με κάποιο ζώο, αλλά γενικά ο κάθε Οίκος αποπνέει και τη δική του αύρα. Οι Athytra, ας πούμε, είναι συνήθως ισχυροί μάγοι και έχουν ψυχικά χαρίσματα, όπως να διαβάζουν τη σκέψη και να φτιάχνουν δίχτυα από ξόρκια που εμποδίσουν την διέλευση της μαγείας. Οι Iorich έχουν αρχεία για τα πάντα. Οι Vallista είναι κατασκευαστές, οι Jhereg ασχολούνται με το έγκλημα, οι Teckla με τα χωράφια, τα ζώα και τις βαριές υποδεέστερες δουλειές, οι Dragons και οι Dzur απασχολούνται κυρίως σε επαγγέλματα σχετικά με τον πόλεμο.

 

Γενικά, αν και οι Athyra είναι εκείνοι που ασχολούνται επαγγελματικά με τη μαγεία, όλοι οι Dragaerans μπορούν ως ένα βαθμό να κάνουν μάγια –magic. Οι Dragaerans έχουν την ιδιότητα να συνδέονται απευθείας με το Imperial Orb, από το οποίο τραβάνε ενέργεια για να εκτελέσουν καθημερινά ή και πιο πολύπλοκα ξόρκια. Στα καθημερινά ξόρκια συμπεριλαμβάνεται η γνώση της ώρας (ναι, αυτό που ακούσατε), η νοητική συνομιλία με κάποιον που μπορεί να βρίσκεται μακριά και η τηλεμεταφορά. Η υποδεέστερη witchcraft, η «μαγγανεία» (αν μου επιτρέπετε αυτού του είδους το μεταφραστικό διαχωρισμό) εφαρμόζεται μόνο από τους Easterners και μάλιστα όχι από όλους αλλά μόνο από εκείνους που θα έχουν το χρόνο και τα μέσα να τη μαθητεύσουν, συνήθως σε κάποιον γέρο ή γρια που τα θυμάται. Ένας witch συνδέεται με ένα ζώο, έναν εταίρο (στην περίπτωση του Βλαντ, ένα Jhereg, όπως το ζώο του Οίκου του) το οποίο τον βοηθάει όταν εκτελεί τα ξόρκια του.

 

Οι ιστορίες με ήρωα τον Vlad Taltos διαδραματίζονται στην πρωτεύοσα Adrilankha, που δεν ήταν από πάντα πρωτεύουσα, και επί Αυτοκράτειρας του Οίκου των Phoenix. Η ιστορία της Dragaera μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είναι και πολύ ρόδινη, με πολέμους και μαγείες και κάποιο ξόρκι που πήγε στραβά και μετέτρεψε την παλιά πρωτεύουσα σε ένα ρέον χάος. Επίσης η διαδοχή του θρόνου είναι κάπως προβληματική, μιας και δεν έχει έρθει η ώρα να γυρίσει ο Κύκλος κι ο θρόνος να περάσει στους Dragons κι η Αυτοκράτειρα είναι η μοναδική του Οίκου των Phoenix που επέζησε από το ρέον χάος που λέγαμε…

 

Πάντως, από τη δική μου οπτική γωνία, ο Brust κάνει περίπου ότι και ο Πράτσετ στο Δισκόκοσμο με την Ανκ-Μορπορκ: αν και οι άνθρωποι, Dragaerans ή Easterners, είναι εκείνοι που έχουν τον κύριο ρόλο, ο βασικός ήρωας των περιπετειών είναι η ίδια η πόλη της Adrilankha, με τα σοκάκια της, τις κακόφημες γειτονιές της και τους μπερδεμένους κατοίκους της. Ένας επαγγελματίας δολοφόνος δε θα μπορούσε να έχει καλύτερο πεδίο εργασίας.

 

Τα μέχρι τώρα βιβλία που έχουν γραφτεί είναι δώδεκα:

 

1. Jhereg

2. Yendi

3. Teckla

4. Taltos

5. Phoenix

6. Athyra

7. Orca

8. Dragon

9. Issola

10. Dzur

11. Jhegaala

12. Iorich

 

Επίσης ο Brust έχει γράψει αρκετές νουβέλες ακόμη (5 ή 6 αν δεν απατώμαι) στο ίδιο setting με ήρωες τους Dragaeran φίλους του Βλαντ, στα νιάτα τους.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και μερικά εξώφυλλα:

 

post-532-1231450535_thumb.jpg

post-532-1231450544_thumb.jpg

post-532-1231450556_thumb.jpg

post-532-1231450591_thumb.jpg

post-532-1231450601_thumb.jpg

post-532-1231450610_thumb.jpg

post-532-1231450618_thumb.jpg

post-532-1231450625_thumb.jpg

post-532-1231450631_thumb.jpg

post-532-1231450640_thumb.jpg

post-532-1231450646_thumb.jpg

 

Το Iorich, αν και πολύ θα το ήθελα, δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα...

 

 

Επίσης, για μια καλύτερη εικόνα των ζώων που αντιστοιχούν στου Οίκους, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά εδώ, όπως και στο επίσημο σάιτ του Steven Brust. Είναι πολύ μούρη και πολύ τυπάς...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Naroualis δεν ξέρω αν έχεις υπόψην σου αυτή τη λίστα http://www.geocities.com/Area51/Cavern/6113/top100.html όπου βρίσκεται και ο Steven Brust μέσα. Είναι βέβαια παλιά γιατί από τότε έχει γράψει και άλλο στη Vlad the Assassin Series αλλά αν δεν την γνωρίζεις πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να την ρίξεις μία ματιά. Ίσως και να βρεις κάτι που δεν το ξέρεις μέχρι τώρα. Όσο για το τι είδους λίστα είναι αυτή χωρίς Κόναν και Έλρικ, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω...

Link to comment
Share on other sites

Πολύ, πολύ ωραία η παρουσίαση της Naroualis και οι εικόνες που έβαλε ο Ντίνος. Και μ'αρέσει και ο όλος κόσμος που περιγράφεται (αφού έχει και μάγισσες κιόλας)! :witch3: :witch2:

Αν και άφραγκος at the moment, θα την έχω υπόψη μου τη σειρά. Thank you, Ευθυμία! :thumbsup:

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ για το λινκ! Συνήθως έχω μια άλλη σελίδα που συμβουλέυομαι, αυτήν εδώ, αλλά θα ρίξω μια ματιά και στο τοπ 100.

 

Καλέ Διονύση, έχεις τόσο πολύ συνδέσει τις φωτογραφίες με το Ντίνο που δεν είδες ότι τις έβαλα εγώ; :o :roflmao:

 

Πάντως αν ενδιαφέρεσαι, υπάρχουν και τα omnibus (τουλάχιστον για τα βιβλία μέχρι και το Orca, με τη σειρά προτεινόμενης ανάγνωσης: The Book of Jhereg, the Book of Taltos και the Book of Athyra.

Link to comment
Share on other sites

Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ για το λινκ! Συνήθως έχω μια άλλη σελίδα που συμβουλέυομαι, αυτήν εδώ, αλλά θα ρίξω μια ματιά και στο τοπ 100.

 

Καλέ Διονύση, έχεις τόσο πολύ συνδέσει τις φωτογραφίες με το Ντίνο που δεν είδες ότι τις έβαλα εγώ; :o :roflmao:

 

Πάντως αν ενδιαφέρεσαι, υπάρχουν και τα omnibus (τουλάχιστον για τα βιβλία μέχρι και το Orca, με τη σειρά προτεινόμενης ανάγνωσης: The Book of Jhereg, the Book of Taltos και the Book of Athyra.

 

Αμάν! Πάει, το έχασα το "ακατοίκητο" που έλεγε και η Μαλβίνα! :o Συγγνώμη Ευθυμία μου! Πράγματι έχω συνηθίσει τα "κατεβατά" από φώτος να είναι από το Ντίνο και θα ορκιζόμουν πως είχα δει το όνομά του! Ή ίσως ήταν επειδή λίγο πριν του είχα απαντήσει σε κάποιο άλλο τόπικ. Και πάλι συγγνώμη και ευχαριστώ και για το λινκ με τα omnibus!

Link to comment
Share on other sites

Μόλις τελείωσα το τέταρτο βιβλίο της σειράς, το Taltos. και συνειδητοποίησα κάτι που κάνει την όλη σειρά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Κάθε νουβέλα έχει ενα δικό της τρόπο παρουσίασης των γεγονότων. Για να το κάνω πιο λιανά. Όλες οι νουβέλες είναι γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο και τις διηγείται ο ίδιος ο Βλαντ Τάλτος. Όμως:

 

-->στην πρώτη νουβέλα (Jhereg) τα κεφάλαια αρχίζουν με ένα τσιτάτο ή μια παροιμία.

-->Στη δεύτερη νουβέλα (Yendi) επίσης έχουμε μικρές προτάσεις που να εισάγουν τα κεφάλαια, αλλά αυτή τη φορά είναι κομμάτια μέσα από το κείμενο του εκάστοτε κεφαλαίου.

-->Στην τρίτη νουβέλα (το Teckla, εκεί όπου ίδιος ο Μπρουστ είπε ότι είχε αρχίσει να υποψιάζεται ότι γράφει σειρά) στην αρχή του βιβλίου υπάρχει ένα σημείωμα του Βλαντ προς το καθαριστήριο που έχει στείλει τα ρούχα του, με λετπομερείς οδηγίες για την περιποίησή τους. Οι φράσεις του σημειώματος σειρά προς σειρά εμφανίζονται πάλι στις αρχές των κεφαλαίων, και κάθε φορά στο κεφάλαιο εξηγείται το πώς δημιουργήθηκε ο λεκες που θέλει καθάρισμα, πχ. "1 pr grey troussers: remove blood stain from upper rt leg".

--> στην τέταρτη νουβέλα (Taltos), όπου μαθαίνουμε πώς ο Βλαντ ξεκίνησε να γίνει επαγγελματίας δολοφόνος και πώς γνώρισε τους Dragaeran φίλους του, υπάρχουν δύο ιστορίες πρακτικά άσχετες μεταξύ τους, τις οποίες ο Βλαντ τις διηγείται ταυτόχρονα. Παράλληλα, στην αρκή κάθε κεφλαίου υπάρχει ένα μικρό κομμάτι όχι μεγαλύτερα από 500 λέξεις στο οποίο ο Βλαντ μας περιγράφει το πώς κάνει ένα συγκεκριμένο ξόρκι. Στο τέλος και οι τρεις παράλληλες ιστορίες (το ξέρκι, η επαγγλεματική του πορεία κι η γνωριμία του με τους Dragaerans) έρχονται και καταληγουν σε μία αφήγηση και σε ένα τελλικό ( ; ) αποτέλεσμα.

 

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Μπρουστ είναι ένας ενθουσιώδης άνθρωπος που βαριέται εύκολα, γι' αυτό και ψάχνει να βρει κάθε φορά νέους τρόπους για να κάνει ενδιαφέρουσα όχι μόνο την ανάγνωση αλλά και τη συγγραφη τους. Αλλά καλό θα ήταν να μην του πει κανέις τη γνώμη μου αυτή, αν και ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να της δωσει και καμμιά σημασία...

Link to comment
Share on other sites

Σε συνέχεια του προηούγμενου ποστ, στο πέμπτο βιβλίο, το Phoenix, οι τίτλοι των κεφαλαίων μοιάζουν με τίτλους μαθημάτων του Πανεπιστημίου, σχετικούς με την "εκπαίδευση" δολοφόνων (σημειωτέον, δεν υπάρχει σχολή δολοφόνων στον κόσμο του Βλαντ Τάλτος, δολοφόνος γίνεσαι γιατί δε μπορείς να κάνεις αλλιώς, όπως περίπου και στην πραγματικότητα...)

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Άμα μεταφραστεί κάνα βιβλίο του, σφυρίξτε τα νέα, ε; (Έψαξα τώρα, δεν βρήκα τίποτα).

Link to comment
Share on other sites

Άμα μεταφραστεί κάνα βιβλίο του, σφυρίξτε τα νέα, ε; (Έψαξα τώρα, δεν βρήκα τίποτα).

 

Δυστυχώς δεν το βλέπω να μεταφράζεται τίποτα δικό του... Και να ήταν ο μοναδικός... Γι'αυτό θα κάνω γερή προπόνηση στ'αγγλικά με μικρά βιβλιαράκια γιατί είναι κρίμα να μην γνωρίσω τέτοιους συγγραφείς.

Link to comment
Share on other sites

Βασικά Άννα άμα ανακοινωθεί τυχόν μετάφραση, να είσαι σίγουρη ότι πως το επιφώνημα χαράς που θα βγάλω θα φτάσει μέχρι τα μέρη σου :)

Σέλω κι εγώ να τα διαβάσω(κάποια στιγμή, όταν, εχμ, θυμηθώ τί είναι το βιβλίο), αλλά, χωρίς πιστωτική κάρτα δεν...

Link to comment
Share on other sites

Είναι που έχω μπουχτίσει τις Νι-λογίες στα αγγλικά και δεν ξέρω πότε θα συνέλθω. 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Μόλις παρήγγειλα το Book Of Jhereg που έχει τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς(δύο φορές κιόλας  για να μάθω να πατάω όπου να'ναι...)

Αναμείνατε σχόλια! Πιστεύω η σειρά  θα μου ταιριάξει γάντι :)

Edited by jjohn
Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Με μία μικρή καθυστέρηση γύρω στα τρία χρόνια ολοκλήρωσα το πρώτο βιβλίο της σειράς Jhereg.  Η αλήθεια είναι πως το είχα σχεδόν τελειώσει όταν είχα πρωτοαγοράσει τον Omnibus, αλλά το παράτησα καμιά 40αριά σελίδες πριν το τέλος. Τώρα ωστόσο το πήγα μέχρι το τέλος.

Για την κοσμοπλασία έχει μιλήσει αναλυτικότατα η Ευθυμία παραπάνω, δεν έχει νόημα να πω κάτι παραπάνω. Πάντα θαυμάζω κάποιον που έχει την υπομονή όχι μόνο να χτίσει ένα νέο κόσμο από την αρχή, αλλά και που στοιχειοθετεί γεγονότα που συνέβησαν χιλιάδες χρόνια πριν!  Με ιντρίγκαραν και ορισμένες πινελίτσες επιστημονικής φαντασίας που έμοιαζαν να έχουν βγει από επεισόδιο του ancient aliens.

Στα της πλοκής,  ο Taltos, το καμάρι μας,  ψάχνει να δολοφονήσει έναν τυπά ο οποίος το έσκασε με εννιά εκατομμύρια. Σύντομα θα ανακαλύψει ότι  η αποστολή του αυτή είναι  ικανή να προκαλέσει έναν πόλεμο(ή εμφύλιο εξαρτάται πώς θα το δει κανείς) ανάμεσα σε δύο διαφορετικά Houses.

Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Ένας από τους λόγους που παράτησα το βιβλίο την πρώτη φορά ήταν πως μία ανατροπή δεν μου είχε αρέσει  καθόλου. Παρότι τώρα το τελείωσα, πάλι η ανατρόπη με άφησε λίγο σκεπτικό.  Επίσης ξενέρωσα με το ότι η τελική λύση δίνεται με χρήση deus ex machina...

Γενικά βρήκα  πως το lore  είχε πιο μεγάλο ενδιαφέρον από την πλοκή του βιβλίου, αυτού καθ' αυτού. Δεν μπορώ να πω ότι εντόπισα τίποτα νουάρ  επιρροές και το βιβλίο δεν ντετεκτιβίζει όσο περίμενα.  Πίσω από το όλο περιτύλιγμα υπάρχει μία πιο κλασική φάντασι πλοκή με υψηλού επιπέδου  δολοπλοκίες και τέτοια που  περισσότερο με μπερδεύουν, παρά μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον.

Επίσης οι χαρακτήρες δεν έχουν ιδιαίτερο βάθος ακόμα, αλλά είναι αρχή, οπότε είναι ίσως και λογικό. Η φωνή του Taltos -αφηγητής γαρ- θα μπορούσε να βελτιωθεί  ίσως λίγο, αλλά γενικά το γράψιμο δεν έχει πρόβλημα.

Συνολικά, λοιπόν,  είναι ένα υποσχόμενο πρώτο βιβλίο της σειράς απλά η πλοκή είναι αρκετά αδύναμη, κατ' εμέ πάντα.

6.5/10

Ίσως διαβάσω και το δεύτερο βιβλίο  σε μερικές μέρες για να δω αν υπάρχει βελτίωση. Για το τρίτο  πάντως άκουσα τα χειρότερα: Ότι ο συγγραφέας  κάνει  την πολιτική προπαγανδούλα του και βάζει τον Taltos να πλακώνεται σε όλο το βιβλίο με την γυναίκα του (Συμπτωματικά εκείνη την περίοδο καταστρεφόταν λέει και ο γάμος του συγγραφέα). 

Λολ

Edited by jjohn
Link to comment
Share on other sites

Διάβασα τελικά το δεύτερο βιβλίο Yendi  χθες και σήμερα.

Χρονικά είναι πριν από το Jhereg  και εξηγεί πώς ο  Taltos γνώρισε την γυναίκα του. Η υπόθεση  κινείται σε πιο μαφιόζικα μονοπάτια αυτή τη φορά και αφορά ένα turf war μεταξύ του Taltos και ενός άλλου. Βεβαίως τα πράματα δεν είναι τόσο απλά...

Συνολικά το βρήκα  καλύτερο από το προηγούμενο, αν και η πλοκή ήταν πολύ πιο μπερδεμένη αυτή τη φορά. Καταλήγω πάντως στο συμπέρασμα ότι δεν εκτιμώ ιδιαίτερα πλοκές όπου διαπραγματεύονται τόσο τεράστια  πράγματα, ιδίως όταν η ίδια η σειρά δεν έχει ξεκινήσει ακόμα καλά-καλά. Και το ότι  οι συνωμοσίες αυτές έχουν ολόκληρο υπόβαθρο από πίσω που κρατάει  εκατοντάδες χρόνια κάνει  τα πράγματα λίγο πιο δυσχώνευτα για εμένα και υποθέτω πολύ κόσμο που δεν  έχουνε μαθουσαλικό dna.

Ασυναίσθητα  λοιπόν θυμήθηκα  μία Γιαπωνέζικη αστυνομική τηλεταινία όπου μία τύπισσα  κάρφωσε κάτι σε ένα δέντρο με σκοπό να το χρησιμοποιήσει 20 χρόνια αργότερα σε  έναν φόνο που ήθελε να κάνει για να γίνει αυτό που στο χωριό μου λέμε impossible crime(Ο λόγος ήταν πως  ο κόρμος ψήλωσε και μαζί με αυτό σηκώθηκε σε μεγαλύτερο ύψος το αντικείμενο)

7/10  γιατί   χάθηκα λίγο με το lore και την ίντριγκα να πούμε.

 

εδιτ: Α ναι  για να κάνουμε μία διόρθωση στην Ευθυμία.

Ο Taltos έχει ένα μαγαζάκι που πουλάει κάνα παραισθησιογόνο και άλλα τέτοια, αλλά λέει είναι για βιτρίνα, οπότε δεν πουλάει την αντίστοιχη κοκκαϊνή μάλλον

Edited by jjohn
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..