All Activity

Η κληρονόμος της Σάρα Μπλέντελ Η Ίλκα Γένσεν είναι μια σαραντάχρονη χήρα από την Δανία που ταξιδεύει στην πόλη Ράσιν των Η.Π.Α. για να κληρονομήσει ένα γραφείο κηδειών που τις άφησε στη διαθήκη του ο πατέρας της, ο οποίος είχε παρατήσει την ίδια και την μητέρα της όταν η ηρωίδα ήταν τριών χρονών. Εμείς ως αναγνώστες μαθαίνουμε εν τω μεταξύ τα πάντα για το πως γίνονται οι κηδείες στην Αμερική, το πως ταριχεύονται οι νεκροί, το πως γίνονται οι αποτεφρώσεις αλλά και όλα τα ψυχολογικά αδιέξοδα της ηρωίδας μιας και ότι ο πατέρας της στην Αμερική έχει ξαναπαντρευτεί και έτσι ανακαλύπτει ότι έχει δυο νεότερες αδελφές, όπως και το ότι το ίδιο το γραφείο κηδειών είναι ένα βήμα πριν την χρεωκοπία. Ωραία όλα αυτά; Η απάντηση είναι όχι, γιατί το βιβλίο γράφει απέξω ότι είναι αστυνομικό και συγκεκριμένα ότι ανήκει στην κατηγορία του σκανδιναβικού νουάρ και το μόνο έγκλημα που περιγράφεται στο βιβλίο ίσα που καταλαμβάνει το είκοσι τοις εκατό του βιβλίου. Ο φόνος που περιγράφεται στο βιβλίο πρώτον δεν έχει καμία σχέση με την ηρωίδα, και δεύτερον ο δολοφόνος αποκαλύπτεται μόνος του, μιας και αυτοκτονεί από τύψεις αφήνοντάς ένα σημείωμα όπου ομολογεί τον φόνο. Εσύ τώρα να έχεις την όρεξη να διαβάσεις κανένα αστυνομικό για να περάσει καλά η ώρα και να σου προκύπτει αυτός ο κοινωνικό-συναισθηματικός αχταρμάς. Το καλύτερο το άφησα για το τέλος γιατί φτάνοντας στην τελευταία σελίδα ανακαλύπτεις ότι γράφει φαρδιά πλατιά: "Συνεχίζεται..." που σημαίνει ότι ούτε καν σαν αυτόνομο τόμο δεν μπορείς να το διαβάσεις. Με δύο λόγια σκέτη απογοήτευση. 4/10

01. Στάλινγκραντ - Άντονι Μπίβορ (559) 10/10 02. Ο Αγαθούλης - Βολταίρος (97) 8,5/10 03. Μπάμπιτ - Σίνγκλερ Λιούις (330) 7/10 04. Βερολίνο, η πτώση 1945 - Άντονι Μπίβορ (575) 10/10 05. Ναπολέων - Έμιλ Λούντβιχ (517) 8/10 06. Άγιον Όρος, Ημερολόγιο: (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1914) - Νίκος Καζαντζάκης (125) 6/10 07. Σαμουράι! - Σαμπούρο Σακάι (483) 9/10 08. Ηθική, η θεραπεία της ψυχής - Επίκουρος (639) 10/10 09. Στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου - Σίντνεϊ Ρότζερσον (196) 8/10 10. Ζευς: Οι απαρχές του κόσμου - Συλλογικό (133) 7/10 11. Αθηνά: Η ανίκητη θεά - Συλλογικό (117) 7/10 12. Αχιλλέας: Ο ευάλωτος πολεμιστής - Συλλογικό (115) 7/10 13. Οδυσσέας: Το ταξίδι της λογικής - Συλλογικό (110) 7/10 14. Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ - Έντγκαρ Άλαν Πόε (360) 8/10 15. Φονική ομορφιά - Ζόι Ρόσι (303) 7/10 16. Η κληρονόμος - Σάρα Μπλέντελ (335) 4/10

1) Ωρόρα: Ιστορίες με κοσμικές καταστροφές (σελ 238) 2) Joe Abercrombie: Το κάλεσμα του ξίφους (σελ 670) 3) Joe Abercrombie: Πριν την αγχόνη (σελ 719) 4) Joe Abercrombie: Το τελευταίο επιχείρημα (σελ 806) 5) Dean Koontz: Νύχτες τρόμου (σελ 505) 6) Ωρόρα: Ιστορίες με αγγέλους και διαβόλους (σελ 240) 7) Graham Masterton: Το τζιν (σελ 233) 8 Wilbur Smith: Το μάτι του τίγρη (σελ 408) 9) Collin Bennet: Η δύναμη του υπνωτισμού (σελ 173) 10) Len Deighton: Απόρρητος φάκελος Ίπκρες (σελ 343) 11) Hans- Christian Huf: Quo Vadis- Οι δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας (σελ 350) 12) Ωρόρα: Ιστορίες ανθρώπινης μοναξιάς (σελ 240) 13) Agatha Christie: Ξενοδοχείο Μετροπόλιταν (σελ 156) 14) Αύγουστος Κορτώ: Επειδή είναι η καρδιά μου (σελ 237) 15) Ursula Le Guin: Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος (σελ 167) 16) Louis L' Amour: Το πιο γρήγορο πιστόλι (σελ 183) 17) Ωρόρα: Ιστορίες από το περιοδικό Weird tales (σελ 240) 18) Joe Abercrombie: Μία στάλα μίσος (σελ 672) 19) Joe Abercrombie: Το κακό με την ειρήνη (σελ 736) 20) Joe Abercrombie: Η σοφία του πλήθους (σελ 736) 21) Whitley Strieber: Επικοινωνία (σελ 517) 22) Thomas Edward Lawrence: Επτά στύλοι της σοφίας (σελ 857) 23) Ωρόρα: Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη (σελ 240) 24) James Church: Ένα πτώμα στο Κόρυο (σελ 352) 25) Maxwell Kenton: Kάντυ (σελ 175) 26) Raymond Carver: Ελέφαντας (σελ 154) 27) Laurent Binet: HHhH (σελ 381) 28) John M. Ford: Το κάλεσμα του δράκου (σελ 518) 29) Ωρόρα: Ιστορίες Γαλλικής επιστημονικής φαντασίας (σελ 240) 30) Louis L' Amour: Η ώρα των λύκων (σελ 169) 31) Vasco da Gama: Το πρώτο ταξίδι στις Ινδίες (σελ 105) 32) Συλλογικό έργο: 50 ημέρες που άλλαξαν τον κόσμο (σελ 318) 33) Αύγουστος Κορτώ: Μικρό χρονικό τρέλας (σελ 246) 34) Γιώργος Πολ. Παπαδάκης: Οι δρόμοι του φανταστικού (σελ 279) 35) Ωρόρα: Ιστορίες από το περιοδικό Weird tales 2 (σελ 240) 36) Laurence Rees: Οι Ναζί (σελ 376) 37) Γιώργος Μπαλάνος: Οι κόσμοι της φωτιάς (σελ 200) 38) Patricia Highsmith: Ο ταλαντούχος κ. Ρίπλεϊ (σελ 280) 39) Jules Verne: Τα τέρατα των θαλασσών (σελ 238) 40) Robert Harris: Fatherland (σελ 476) 41) Ωρόρα: Ιστορίες με τρελούς επιστήμονες 2 (σελ 240) 42) Marquis de Sade: Πάνω στην άμεση δημοκρατία και την απάτη των ''εκπροσωπήσεων'' (σελ 64) 43) Howard Phillips Lovecraft: Ο τύμβος (σελ 192) 44) Robert Erwin Howard: Η βασίλισσα της μαύρης ακτής (σελ 196) 45) Wilbur Smith: Το αρπακτικό (σελ 459) 46) Stephen King: Η αφιέρωση (σελ 216) 47) Ωρόρα: Ιστορίες με βάρβαρους ήρωες 2 (σελ 239) 48) James Graham Ballard: High-rise (σελ 255)

Χθες. Σχόλιο εδώ: Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία -Ιούλιος 51. Μικ Χέρον - Ανήσυχες τίγρεις (σελ. 406). 9/10 52. Χουάν Εμάρ - Χθες (σελ. 179). 7/10

Χουάν Εμάρ - Χθες (Ayer, 1935) "Στο Σαν Αγουστίν δε Τάνγκο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι τον περιμένει κατά τον καθημερινό του περίπατο στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Στη διάρκεια μίας μέρας –του «χθες»– ένας άνδρας αποκεφαλίζεται επειδή κήρυττε τις πνευματικές απολαύσεις του σεξ· μια στρουθοκάμηλος καταβροχθίζει μια λέαινα· μια χορωδία πιθήκων επιδίδεται σε ουρανομήκεις ψαλμούς· κι ένας άνδρας, ενώ ουρεί, πέφτει στο κενό του χρόνου και καταφέρνει να δραπετεύσει – ή μήπως όχι;". Αυτά διάβασα στην περίληψη στο οπισθόφυλλο της (πολύ ωραίας και προσεγμένης) ελληνικής έκδοσης και πείστηκα να αγοράσω και να διαβάσω στο πιτς φιτίλι το βιβλίο, μιας και τέτοια σχετικά άγνωστα διαμαντάκια από το παρελθόν πάντα έχουν το ενδιαφέρον τους. Και, ναι, όντως, πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο, ιδιόρρυθμο και με τον τρόπο του ενδιαφέρον βιβλίο, μάλλον όχι διαμαντάκι γιατί πολύ απλά στο τέλος δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς ήθελε να πει ο ποιητής, πάντως μια φορά μου κίνησε την προσοχή και χάρη στην ευχάριστη γραφή και το ιδιόρρυθμο χιούμορ, με έκανε να διαβάσω το βιβλίο σε μια καθισιά (ουσιαστικά πρόκειται για νουβέλα). Είναι από τα βιβλία που δεν μπορείς να εξηγήσεις με αρχή, μέση και τέλος γιατί σου άρεσε ή δεν σου άρεσε, είναι περίεργο, παράξενο, παράδοξο (και πάει λέγοντας), και αυτό από μόνο του αρκεί για να το διαβάσεις μέχρι το τέλος, ακόμα και αν τελικά δεν το βρήκες του γούστου σου. Εγώ βρίσκομαι κάπου στη μέση, μου άρεσε και ταυτόχρονα δεν με ξετρέλανε, με άφησε με απορίες (π.χ. για το τι ουσίες έπαιρνε ο συγγραφέας), πάντως μια φορά άξιζε τον χρόνο (και το χρήμα) που ξόδεψα για δαύτο. Ίσως κάποια στιγμή το ξαναδιαβάσω. 7/10

Αυτό που μου αρέσει στα συγγραφικά παιχνίδια είναι το γεγονός ότι όχι μόνο μπορούμε να ανεβάσουμε τις ιστορίες μας, αλλά και να συζητήσουμε σχετικά με αυτές. Σύμφωνα με την εισήγηση του συγκεκριμένου παιχνιδιού ψήφισα τις αγαπημένες μου ιστορίες. Εκείνες που θεωρώ λιγότερο σκοτεινές, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι δεν τίμησα με την ψήφο μου συγγραφείς που ψηφίζω πάντα.

Ο Ναός της Τύχης και άλλα κείμενα - Maurice Maeterlinck, σελ. 130 (5/10) Νεκρή Φύση - Louise Penny, σελ. 472 (10/10) Ο εξαποδώ και άλλες υπερφυσικές ιστορίες - Guy de Maupassant, σελ. 72 (9/10) Nightflyers - George R. R. Martin, σελ. 165 (7/10) Ελσίνκι - Θεόδωρος Γρηγοριάδης, σελ. 240 (8/10) Ανοιξιάτικα Νερά - Ivan Turgenev, σελ. 192 (10/10) Ο μαύρος εφιάλτης - John Dickson Carr, σελ. 180 (6/10) Oh, Canada - Russell Banks, σελ. 384 (7/10) Ανοιξιάτικα Νερά. Oh, Canada. Ο μαύρος εφιάλτης - John Dickson Carr Ενδιαφέρον αστυνομικό βιβλίο, που όμως από τη μέση και μετά για εμένα παίρνει την κάτω βόλτα. Δεν με κράτησε η ιστορία, και νομίζω μερικοί χαρακτήρες θα μπορούσαν να λείπουν εντελώς, το μόνο που προσέφεραν ήταν λίγο κυνηγητό ακόμα. Οι χαρακτήρες πάντως είχαν κάποιο ενδιαφέρον και η ιστορία ειδικά στην αρχή θυμίζει αρκετά Άγκαθα Κρίστι, με κάθε μικρό στοιχείο που εμφανίζεται στην εξιχνίαση του εγκλήματος να είναι καθοριστικό. Πέρασα σχετικά καλά.

Russell Earl Banks (March 28, 1940 – January 8, 2023) was an American writer of fiction and poetry. His novels are known for "detailed accounts of domestic strife and the daily struggles of ordinary often-marginalized characters". He drew from his own childhood in the working class, but also from the larger world, such as his years in Jamaica. His novels often reflect "moral themes and personal relationships". Wikipedia. Διάβασα το Oh, Canada. Το βιβλίο έχει κάποιο ενδιαφέρον και θεωρώ πολύ καλή κίνηση των εκδόσεων Πόλις να το μεταφράσουν. Ένας διάσημος σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ ονόματι Λέοναρντ Φάιφ αποφασίζει στο τέλος της ζωής του (έχει καρκίνο) να αφηγηθεί την ιστορία της ζωής του κι ελπίζει με τον τρόπο αυτό να εξιλεωθεί για τις όποιες αμαρτίες του, τις οποίες δεν ξέρει ούτε ο κόσμος που τον λατρεύει αλλά ούτε η γυναίκα του. Αν και μου άρεσε, στο τέλος μου έμεινε μία αίσθηση, πως, μέλι μέλι και τηγανίτα τίποτα. Περίμενα περισσότερα για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και για τις καναδικές εταιρίες που υποτίθεται ότι ξεσκέπασε ο σκηνοθέτης, οι οποίες έκαναν πειράματα με χημικά που θα στέλνονταν υπέρ της Αμερικής στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Αυτό που θα μου μείνει στο μυαλό πάντως, ήταν εκεί που περιγράφει την κατάταξή του στο στρατό, και τις προσπάθειές του να βγει Ι-5 ώστε να μην τον στείλουν στον πόλεμο. Δέθηκα με τον πρωταγωνιστή σε αυτό το κεφάλαιο, ειδικά εφόσον επρόκειτο για έναν πόλεμο που σίγουρα δεν είναι αμυντικός/απελευθερωτικός. Απλά, περίμενα κάποια κορύφωση, η οποία δεν έρχεται. Το βιβλίο εστιάζει στις προσωπικές περιπέτειες του σκηνοθέτη και τις αμαρτίες του. Αν μη τι άλλο πάντως, ένα ενδιαφέρον βιβλίο.

Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ , (Ρώσος μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου (νέο ημερολόγιο) του 1818 στο Αριόλ της Ρωσίας και πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου (νέο ημερολόγιο) του 1883 στο Μπουζιβάλ, κοντά στο Παρίσι. Ήταν γιος ενός αξιωματικού και μιας πλούσιας και δυναμικής γυναίκας, της οποίας η μορφή διαφαίνεται σε διάφορα έργα του. Μεγαλώνοντας ο ίδιος σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν οι ταξικές διακρίσεις και το χάσμα πλουσίων και φτωχών, φορτίστηκε με μεγάλη έμπνευση κατά της κοινωνικής αδικίας. Το 1833 άρχισε να σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και το επόμενο έτος ήρθε σε επαφή με τον Ζουκόφσκι, τον Γκόγκολ και τον καθηγητή Πλέτνεφ, με τον τελευταίο να γίνεται οδηγός στα πρώτα λογοτεχνικά του βήματα.[5] Το 1838 μετέβη στο Βερολίνο για να συνεχίσει τις σπουδές του, και εκεί ζυμώθηκε πολιτικά έχοντας στο πλευρό του σημαντικές φυσιογνωμίες σαν τον Μπακούνιν, τον Στανκίεβιτς και τον Ανένκοφ. Ως αποτέλεσμα, έκανε μέλημά του να προωθήσει τον εξευρωπαϊσμό της Ρωσίας και να υποστηρίξει τις ιδέες του με τη λογοτεχνία, χωρίς όμως να επιτρέπει στην κοινωνική κριτική να υποβαθμίζει την τέχνη της γραφής του. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία το 1841, εργάστηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών αλλά σύντομα σταμάτησε, και έτσι αφιερώθηκε περισσότερο στην πεζογραφία αλλά επεκτάθηκε ταυτόχρονα και στη δραματουργία. Η λογοκρισία, όμως, δεν επέτρεψε να ανεβούν όλα τα θεατρικά του έργα επί σκηνής, μερικά από τα οποία σήμερα θεωρούνται ορόσημα στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου. Η γνωριμία του με την τραγουδίστρια της όπερας Παυλίνα Βιαρντό, η οποία ήταν και ο μεγάλος αλλά ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής του, τον υποκίνησε να κάνει συχνά και μεγάλα ταξίδια στην Ευρώπη για να βρίσκεται κοντά της Πηγή wikipedia. Διάβασα τα Ανοιξιάτικα Νερά. Τι να πω για αυτό το βιβλίο, το αγάπησα. Μπήκε κατευθείαν στη λίστα με τα αγαπημένα μου. Η απληστία ως ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου, που μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή. Αν και το διάβασα δύο μήνες πριν, θυμάμαι ακόμα πως ένιωθα να περπατάω κι εγώ μαζί με τον πρωταγωνιστή στα πράσινα λιβάδια και να μυρίζω τον αέρα που έχει διαποτιστεί από τις οσμές των λουλουδιών. Τόσο όμορφες ήταν οι περιγραφές. Αν έχει διαβάσει κανείς άλλος τον συγκεκριμένο, είναι ευπρόσδεκτες οι απόψεις.

Εντάξει, ψήφισα. Θα ήθελα να πω ότι μου άρεσαν όλες οι συμμετοχές και ήταν δύσκολο να επιλέξω μόνο τρεις (λίγο δεν είναι;) Τέλος πάντων, μετά από σκέψη, κατέληξα στο να επιλέξω τις τρεις που κατά την κρίση μου είχαν ένα μικρό προβάδισμα από πλευράς τεχνικής.

Πολυ καλτιλα Ειρηνη!!!

Ανήσυχες τίγρεις. Σχόλιο εδώ: Διάφοροι συγγραφείς θρίλερ -Ιούλιος 51. Μικ Χέρον - Ανήσυχες τίγρεις (σελ. 406). 9/10

Μικ Χέρον - Ανήσυχες τίγρεις (Real Tigers, 2016) Ανήσυχες είναι οι τίγρεις στην ελληνική μετάφραση και όχι αληθινές, δεν παύουν όμως να είναι τίγρεις και να είναι άκρως... επικίνδυνες. Τρίτο βιβλίο της υπέροχης κατασκοπευτικής σειράς του Μικ Χέρον με τα Κουτσάλογα, τα αουτσάιντερ, τους χαμένους του κόσμου των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, και ο τύπος για άλλη μια φορά δίνει ρέστα. Αυτή η γραφή ρε παιδάκι μου, με τον κυνισμό, το μαύρο χιούμορ, την ανελέητη σάτιρα απέναντι στις μυστικές υπηρεσίες και τους τρελούς που τις απαρτίζουν, πραγματικά με ξετρελαίνει, δεν ήταν λίγες οι φορές που καθόμουν και γελούσα σαν χαζό με μια ατάκα, με μια περιγραφή (αυτός ο Τζάκσον Λαμπ πια, τι τυπάρα είναι; Και καλύτερο και πιο ταιριαστό ηθοποιό από τον Γκάρι Όλντμαν δεν θα μπορούσαν να βρουν, πέτυχαν διάνα οι υπεύθυνοι της τηλεοπτικής σειράς), πραγματικά κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο της σειράς περνάω εξαιρετικά. Και, βέβαια, δεν είναι μόνο η γραφή και οι τρελοί χαρακτήρες, έτσι; Είναι και η πλοκή, με τη δράση της, το μυστήριό της, τις ανατροπές τις, τις εκπλήξεις της, ένας κακός χαμός γίνεται και εδώ, όπου αν έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις του εχθρούς. Μιλάμε ειδικά σε αυτό το βιβλίο, δεν νομίζω ότι Ρώσοι ή Κινέζοι κατάσκοποι θα έκαναν χειρότερα πράγματα από αυτά που έκαναν κάποιοι Βρετανοί εντός των δικών τους μυστικών υπηρεσιών για καθαρά εγωιστικούς σκοπούς (αλλά δεν χρειάζεται να γράψω κάτι παραπάνω επ' αυτού). Μακάρι οι εκδόσεις Αίολος να βγάλουν και επόμενα βιβλία της σειράς, είναι τόσο μα τόσο υπέροχα! 9/10

31. Η γέννηση της τραγωδίας - Friedreich Nietzsche (σελ 182, Εκδοτική Θεσσαλονίκης) 32. Ιππόλυτος - Ευρυπίδης (σελ 200, Ζήτρος 2007) 33. Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών - Κατερίνα Γώγου (σελ 85, Καστανιώτη 1988) 34. Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση - Ι. Θ. Κακριδή (σελ 109, Μορφωτικό ίδρυμα Εθνικής τραπέζης 1997) 35. Η τρικυμία - Shakespeare William (σελ 30, Άγκυρα 1996, 8/10) 36. Ο Μαύρος Πύργος ΙΙΙ, Οι ρημαγμένοι τόποι - Stephen king (σελ 613, Bell 2016, 9/10)

Ο Μαύρος Πύργος ΙΙΙ: Οι ρημαγμένοι τόποι Το ταξίδι στον κόσμο του Μαύρου Πύργου συνεχίζεται, ο Ρόλαντ και η παρέα ακολουθούν το μονοπάτι της ακτινας, μας πάνε παραπέρα... Το σημείωμα του συγγραφέα στο τέλος του βιβλίου, προβλέπει ότι ορισμένοι αναγνώστες πιθανότατα να απογοητευτούν από τα αναπάντητα ερωτήματα που αφήνει το τέλος αυτού του τρίτου μέρους. Αλλά στην πραγματικότητα η φιλοσοφία των αναπάντητων ερωτημάτων είναι η έως τώρα νικηφόρα στρατηγική του βιβλίου. Αυτό το βιβλίο έχει τόση απίστευτη γοητεία που δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω και δεν μπορώ να τα χωρέσω όλα εδώ λεπτομερώς, οπότε θα πω απλώς ότι ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.

01. Στάλινγκραντ - Άντονι Μπίβορ (559) 10/10 02. Ο Αγαθούλης - Βολταίρος (97) 8,5/10 03. Μπάμπιτ - Σίνγκλερ Λιούις (330) 7/10 04. Βερολίνο, η πτώση 1945 - Άντονι Μπίβορ (575) 10/10 05. Ναπολέων - Έμιλ Λούντβιχ (517) 8/10 06. Άγιον Όρος, Ημερολόγιο: (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1914) - Νίκος Καζαντζάκης (125) 6/10 07. Σαμουράι! - Σαμπούρο Σακάι (483) 9/10 08. Ηθική, η θεραπεία της ψυχής - Επίκουρος (639) 10/10 09. Στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου - Σίντνεϊ Ρότζερσον (196) 8/10 10. Ζευς: Οι απαρχές του κόσμου - Συλλογικό (133) 7/10 11. Αθηνά: Η ανίκητη θεά - Συλλογικό (117) 7/10 12. Αχιλλέας: Ο ευάλωτος πολεμιστής - Συλλογικό (115) 7/10 13. Οδυσσέας: Το ταξίδι της λογικής - Συλλογικό (110) 7/10 14. Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ - Έντγκαρ Άλαν Πόε (360) 8/10 15. Φονική ομορφιά - Ζόι Ρόσι (303) 7/10

Εδώ αυτά που με έβαλε η @sandy1dritsakou να γράψω. Πέρα από την πλάκα ίσως πρέπει να είμαι εκτός συναγωνισμού, η ώρα είναι περασμένη. Αλλά αφού το έγραψα σας το παραδίδω. Oh, my.

Μου θύμησες παλιά που είχε στην τηλεόραση εκείνα τα σύμβολα καταλληλότητας και ό,τι και αν έπαιζε μέχρι τις 11:59 , στις 12:00 ακριβώς ανέβαινε μία κλίκα "λιγότερου ασφαλούς" (π.χ. ακόμα και παιδικά να είχε σε κάποιο κανάλι, ο πράσινος ρόμβος γινόταν πορτοκαλί τρίγωνο, αν είχε ταινία δράσης με πιστολίδι το τρίγωνο γινόταν μωβ τετράγωνο, κτλπ) Και εκείνο το κλασικό που μετά τις 11:59 οι γονείς μας έλεγαν να πάμε για ύπνο, λες και μέχρι τις 11:59 ήταν όλα ωραία και καλά και ξαφνικά στην αλλαγή της ημέρας θα έβλεπες αποτρόπαια θεάματα που θα στοίχειωναν το παιδικό σου μυαλό για πάντα και θα θησαύριζαν οι ψυχολόγοι.

Εγώ θα ανεβάσω το πόνημα της ντροπής κάποια στιγμή μετά τις δώδεκα. Αν δεν υπάρχει βέβαια θέμα...

Φονική ομορφιά της Ζόι Ρόσι Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία της Καμίλλα Μπλακ που την ημέρα είναι η όμορφη, δυναμική και αστραφτερή εκδότρια ενός περιοδικού μόδας στο Λονδίνο και το βράδυ μια αιμοδιψής δολοφόνος που έχει βάλει σκοπό της ζωής της να εξολοθρεύσει όποιον βιαστή, παιδόφιλό ή δολοφόνο πέσει στο δρόμο της, για να αποδώσει τη δική της δικαιοσύνη μιας και πιστεύει ότι το δικαστικό σύστημα της Αγγλίας είναι πολύ επιεικής μαζί τους. Το μεγαλύτερο κίνητρό της όμως είναι το να πάρει εκδίκηση, μιας και όταν ήταν μικρή ο ίδιος της ο πατέρας την κακοποιούσε και όταν βρήκε το θάρρος να τον καταγγείλει οι ένορκοί του δικαστηρίου τον αθώωσαν. Όλα αυτά τα μαθαίνουμε στην αρχή της ιστορίας οπότε το ερώτημα είναι πόσους θα σκοτώσει ακόμα και κυρίως αν η αστυνομία του Λονδίνου θα καταφέρει να την πιάσει, μιας και η Καμίλλα αποδεικνύεται πολύ πιο ευφυείς από τους αστυνομικούς που την κυνηγάνε. Γενικά καλό με μια ενδιαφέρουσα ανατροπή στο τέλος και με μπόλικο σεξ και αίμα. 7/10

Από Πρωτοπορία (τα δυο πρώτα), από Επί Λέξει (τα επόμενα τρία) και από σούπερ μάρκετ: 1. Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν - Ένας τόπος για να επιστρέφεις (Τόπος). 22,50€ 2. Γου Μινγκ - Η στρατιά των υπνοβατών (Εκδόσεις των Συναδέλφων). 3€* 3. Κάβε Ακμπάρ - Μάρτυς! (Ίκαρος). 15€ 4. Ντρορ Μισάνι - Τρεις (Κείμενα). 5€ 5. Κρεγκ Ράσελ - Διαβολική φύση (Bell). Δωρεάν! 6. Χαβιέρ Θέρκας - Τέρρα Άλτα (Πατάκης). 5€ *Με εξαργύρωση πόντων

Όση ώρα με άφησε ο μπόμπιρας να γράψω κάτι έκανα νομίζω. Here goes:

δωστε το αισχος στο λαο. ελα μανα μου που αποφασισες κιολας οτι θα ειναι χαλια. ανεβασε το να δουμε

Προσθήκη 13ου μέρους