All Activity
This stream auto-updates
- Yesterday
-
Οι Ιππότες Του Όρκου Τα Χρονικά Της Έρεμορ
Silvertooth replied to Zaratoth's topic in Ελληνική Φαντασία
Καλοτάξιδο Γουίλ! ⛵ 🥳 -
Οι Ιππότες Του Όρκου Τα Χρονικά Της Έρεμορ
Nargathrod replied to Zaratoth's topic in Ελληνική Φαντασία
Καλοτάξιδο WILLIAM! -
Οι Ιππότες Του Όρκου Τα Χρονικά Της Έρεμορ Συγγραφέας: Μιχαήλ Φανός (κατά τον ΣΦΦικό κόσμο, WILLIAM) Links: Smashwords, Goodreads Στον κόσμο της Έρεμορ η μάχη μεταξύ καλού και κακού δεν είναι απλά θέμα συνειδήσεων, είναι ένας πραγματικός πόλεμος μεταξύ των ελευθέρων λαών και των δυνάμεων του Σκότους. Στην Αραγκόν, ο νεαρός Γουίλλιαμ του Νέρακ έρχεται στο κάστρο των Αετών, την έδρα της Ιπποσύνης για να γίνει δόκιμος Ιππότης. Από την πρώτη στιγμή θα βρεθεί στο επίκεντρο αυτού του πολέμου, θα αποκτήσει καλούς και πιστούς φίλους, θα πολεμήσει και θα αγαπήσει.Θα αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του εχθρού αλλά θα πληρώσει το τίμημα γι' αυτό;
-
@Dimion thank you!
-
Το αρχέγονο και άλλοι καιροί - TOKARCZUK OLGA
Nargathrod replied to Nargathrod's topic in Λογοτεχνία Φαντασίας
Το διαβάσαμε για την 64η συνάντηση της λέσχης. Η προσωπική μου βαθμολογία είναι 3,5 stars Ένα βιβλίο μαγικού ρεαλισμού. Στα θετικά: 1.Η γραφή - επαγγελματική γραφή, όχι μόνο ξέρει να γράφει αλλά να κερδίζει τον αναγνώστη από τον τρόπο της. Θεωρώ ότι οι συγγραφείς που ξεκινάνε συγγραφή μπορούν να διαβάσουν και να πάρουν παράδειγμα. 2. Η θεματική: φιλοσοφία - θεολογία - ανθρωπισμός. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα ως θεματικές. Ειδικά η φιλοσοφία όταν έχει να κάνει με τον χωρο - χρόνο. Οι σύγχρονοι φιλόσοφοι ειδικά οι Γερμανοί και οι κεντροευρωπαίοι έχουν πιάσει τις θεωρίες του χωρο -χρόνου και προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις μέσω αυτού. Μου άρεσε η οπτική της συγγραφέως σε αυτό το ζήτημα. 3. Ο τρόπος που πέρασε τα φιλοσοφικά μηνύματα, δεν μου τα επέβαλε, αλλά με έβαλε σε σκέψεις και μόνο αυτό είναι αρκετό και πετυχημένο. Δείχνει ότι σέβεται τον αναγνώστη της. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ίσως για τον τρίτο λόγο να κέρδισε το Νόμπελ το 2018. Στα αρνητικά: 1. Αδιάφορη υπόθεση, ναι πολλές ιστορίες, αρκετοί ήρωες. Αν εξαιρέσουμε τη Σταχούλα και τον Ιζίντορ όπου η πρώτη είναι η ψυχή του βιβλίου και ο δεύτερος αρκετά συμπαθής, θεωρώ πώς η περιγραφή της ζωής των υπόλοιπων, που είναι η κυρίως υπόθεση του έργου, δε βρίσκω τον λόγο να γραφτεί. 2. Αδιάφορη η πλοκή, ίσως κουραστική όταν αλλάζει συνέχεια την οπτική γωνία. Συνήθως δε με κουράζει η εναλλαγή στην οπτική γωνία. Θεωρώ ότι δουλεύει καλά στα βιβλία φαντασίας και δημιουργεί τα είδη του σασπένς. Σε αυτό το βιβλίο κούρασε γιατί ενώ περίμενες να ενώνονται οι ιστορίες μεταξύ τους τελικά μόνο ένα μικρό μέρος μπορούσε να συνδεθεί. 3. Αδύναμο τέλος αλλά μας έχει συνηθίσει ο μαγικός ρεαλισμός.... Περιμένω ακόμα να διαβάσω βιβλίο του είδους που να με εντυπωσιάσει το τέλος. Δε θα πω τι λέει το τέλος αλλά μπορούσε να γραφτεί ένα τέλος για το παιχνίδι να μας εξηγήσει πέραν από τους 8 κόσμους του Θεού τι συμβαίνει... Το να τελειώσει με δύο αδιάφορους ήρωες του βιβλίου δεν ξέρω, δε βοήθησε. Από την άλλη βέβαια κατάλαβα τον συμβολισμό του τέλους και τη θεωρία της συγγραφέως για τον ανθρωπισμό και τον ασπάζομαι. -
Ήρθε η ώρα να τον διαβάσουμε και στη ΛΑΦ. Χαίρομαι που διάβασα ότι άρεσε το βιβλίο Διαστρικός Πόλεμος στα μέλη του forum!
-
Λέσχη Ανάγνωσης Φανταστικού SFF.gr - Γενική Συζήτηση
Nargathrod replied to Naroualis's topic in ΛΑΦ - Λέσχη Ανάγνωσης Φανταστικού SFF.gr's Topics
Μήνας επιστημονικής φαντασίας στη Λέσχη, καλή ανάγνωση : νάγν -
Η 65η συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Φανταστικού του Sff.gr (μήνας επιστημονικής φαντασίας) όπου θα συζητηθεί το βιβλίο "Διαστρικός Πόλεμος" του Τζον Σκάλζι. Η συνάντηση θα λάβει χώρα το Σάββατο 27 Ιουνίου 2020 στις 18:30 μέσω τηλεδιάσκεψης στην πλατφόρμα Webex και διαζώσης στο cafe Aldebaran Σόλωνος και Σουλίου 5. Το Meeting ID θα δοθεί το Σάββατο 27 Ιουνίου 2020 στις 18:20 Η επιλογή του βιβλίου έγινε από τα μέλη της λέσχης στην 64η συνάντηση. Η συζήτηση για το βιβλίο γίνεται εδώ.
-
Ανεβασα τους συνδεσμους και μπορεις να τους δεις.
-
Το αρχέγονο και άλλοι καιροί - TOKARCZUK OLGA
Kon replied to Nargathrod's topic in Λογοτεχνία Φαντασίας
Πάντως, τα θεολογικά "σφάλματα" που αναφέρεις, δεν είναι τέτοια per se, αλλά εμφανιζονται ως σφάλματα σε όποιον θέλει ή προσπαθεί να υπερασπιστεί την ορθότητα ενός δόγματος. Δεν θυμάμαι να καθορίζει κάπου το δόγμα, ίσως κάνω λάθος. -
Στη μεγάλη παράδοση της επιστημονικής φαντασίας, όπως αντιπροσωπεύεται από τα καλύτερα έργα του Χ. Τζ. Γουέλς και του Ιουλίου Βερν, Ο Ανίκητος περιγράφει την ιστορία ενός διαστημικού καταδρομικού που έχει σταλεί σε έναν μυστηριώδη πλανήτη για να εξακριβώσει τι συνέβη σε ένα άλλο διαστημόπλοιο, του οποίου η επικοινωνία με τη Γη διακόπηκε ξαφνικά. Στον Ρέγκις III ο Πλοηγός Ρόχαν και το υπόλοιπο πλήρωμα έρχονται αντιμέτωποι με το κλασικό αδιέξοδο: ποιον τρόπο ενέργειας μπορεί να επιλέξει ο άνθρωπος όταν οι γνώσεις του είναι περιορισμένες; Το ζήτημα του ανεξήγητου, του παράδοξου, το πρόβλημα που είναι πέρα από τις δυνατότητες της αναλυτικής ερμηνείας συνυφαίνονται σε μια πλοκή επιστημονικής φαντασίας, όπου η αγωνία διατηρείται –και κλιμακώνεται– μέχρι το τέλος. Τίτλος: Ο Ανίκητος (Niezwyciężony/The Invincible) Συγγραφέας: Stanislaw Lem Εκδόσεις: Η Άγνωστη Καντάθ Μεταφραστής: Ναούμ Θεοδοσιάδης Σελίδες: 278 Τιμή: 14,84-10%=13,36€ Είδος: Επιστημονική φαντασία
-
52ος Διαγωνισμός Διηγήματος - Γενικός
South of Heaven commented on Mesmer's calendar event in Calendar
- Last week
-
Το Γιαρκ. Αυτό είναι περισσότερο ένα παραμύθι για μεγάλους, παρά για μικρούς. Από τη στιγμή που το Γιαρκ είναι ένα τέρας που τρώει μικρά παιδιά -και μάλιστα τα φρόνιμα και τα καλά γιατί τα σκανδαλιάρικα του κάθονται στο στομάχι-, με τον συγγραφέα να δίνει κάποιες σπαρταριστές λεπτομέρειες σχετικά με τη δράση του τέρατος, τότε νομίζω ότι είναι ένα αρκετά μακάβριο βιβλιαράκι για να το διαβάσουν άγουροι αναγνώστες. Από την άλλη, πάλι, γιατί όχι; Για εισαγωγή στο είδος του τρόμου, μια χαρά μου φαίνεται! Πάντως, σαν μεγάλος που είμαι, το απόλαυσα για το μακάβριο χιούμορ του και τις απολαυστικές περιγραφές. Και, βέβαια, η εικονογράφηση που συνοδεύει το κείμενο είναι πραγματικά πολύ όμορφη και άξια αναφοράς. Οπότε, όσον αφορά τους ώριμους αναγνώστες, πρόκειται για ένα απολαυστικό τρομολαγνικό σφηνάκι, ό,τι πρέπει για να σκοτώσει κανείς την ώρα του. Οι μικρότεροι ας πλησιάσουν με δική τους ευθύνη (ή με ευθύνη των γονιών τους). -Μάιος 65. Ρος Μακντόναλντ - "Αναστάτωση στο Τσάνελ Κλαμπ" (σελ. 217). 8.5/10 66. Νίκος Καχτίτσης - "Ο εξώστης" (σελ. 139). 8/10 67. Λουίς Σεπούλβεδα - "Hot Line/Γιακαρέ" (σελ. 107). 6.5/10 68. Κερτ Βόνεγκατ - "Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα" (σελ. 181). 8/10 69. Άλντους Χάξλεϊ - "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος" (σελ. 232). 9/10 70. Φίλιπ Ντικ - "Τα ομοιώματα" (σελ. 213). 8.5/10 71. Φρανκ Κέιν - "Γυμνή παγίδα" (σελ. 183). 8/10 72. Μπρετ Χάλιντεϊ - "Τρία τέλεια εγκλήματα" (σελ. 184). 8/10 73. Κάθριν Κρέσμαν Τέιλορ - "Άγνωστος παραλήπτης" (σελ. 96). 8/10 74. Ανίτα Λους - "Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές" (σελ. 185). 6.5/10 75. Χένρι Κέιν - "Οι εντιμότατοι" (σελ. 176). 8/10 76. Έλερι Κουίν - "Ο τρελός δολοφόνος" (σελ. 182). 8/10 77. Ρόναλντ Τζ. Γκλάσερ - "365 ημέρες" (σελ. 316). 9/10 78. Στίβεν Κρέιν - "Το κόκκινο σήμα" (σελ. 231). 8.5/10 79. Μπερτράν Σαντινί - "Το Γιαρκ" (σελ. 76). 7.5/10
-
@Dimion μπορείς να ανεβάσεις και τα links να δούμε ποια είναι; Εγώ πιστεύω ότι έχει νόημα να τα μελετάς.
-
Τα Αρχικά_Μια ιστορία της Τελευταίας Πόλης
Roubiliana replied to Starbuck's topic in Ιστορίες Επιστημονικής Φαντασίας
Ω, τι θλιβερή ιστορία! Καλή επιτυχία! -
1) Ωρόρα: Ιστορίες από Εφιαλτικούς Κόσμους (σελ 308) 2) Theun Mares: Τολτέκοι- Η Επιστροφή των Πολεμιστών (σελ 249) 3) Theun Mares: Τολτέκοι- Η Κραυγή του Αετού (σελ 411) 4) Theun Mares: Τολτέκοι- Η Γνώση του Δράκοντα (σελ 348) 5) Stephen King: Ο Ξένος (σελ 670) 6) Shusaku Endo: Σιωπή (σελ 253) 7) Aileen Wuornos- Christopher Berry- Dee: Το Τέρας (σελ 254) 8) Ωρόρα: Ιστορίες Φαντασίας με γέλιο (σελ 294) 9) Ira Levin: Τα Παιδιά από τη Βραζιλία (σελ 185) 10) J. G. Ballard: Η Αυτοκρατορία του Ήλιου (σελ 319) 11) Michael Crichton: Αιχμάλωτοι του Χρόνου (σελ 633) 12) John Katzenbach: Η Νύχτα των Αιχμαλώτων (σελ 662) 13) Philip Dick: Το Ηλεκτρικό Πρόβατο (σελ 203) 14) Thomas Pynchon: Έμφυτο Ελάττωμα (σελ 435) 15) Ωρόρα: Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας (σελ 291) 16) Roland Lazenby: Kobe Bryant- Στον Κόσμο του (σελ 509) 17) Stephen King: Ρόουζ Μάντερ (σελ 663) 18) Agatha Christie: Γιατί δεν ρώτησαν τον Έβανς; (σελ 267) 19) Graham Masterton: Τραύμα (σελ 174) 20) Alina Reyes: Ο Χασάπης (σελ 65) 21) Dean Koontz: Αστραπή (σελ 508) 22) Ωρόρα: Ιστορίες Μαγείες και Δράσης (σελ 276) 23) Ray Bradbury: Το Δέντρο των Αγίων Πάντων (σελ 190) 24) Algernon Blackwood: Το Άγγιγμα του Πάνα (σελ 214) 25) Γιώργος Μπαλάνος: Πέρα από το Αίνιγμα της Πεντέλης (σελ 415) 26) Fyodor Dostoevsky: Ο Παίχτης (σελ 190) 27) Gilles Leroy: Η Κυρία Χ. πηγαίνει σινεμά (σελ 141) 28) Octave Mirbeau: Το Ημερολόγιο μίας καμαριέρας (σελ 362) 29) Ωρόρα: Ιστορίες με Τέρατα (σελ 259) 30) Robert A. Heinlein: Αστροναύτης Jones (σελ 275) 31) H. G. Wells: Ο Κομήτης (σελ 221)
-
until
Είμαι χαρούμενο παιδί εγώ! (και λίγο χαζοχαρούμενο μερικές φορές!!!) οπότε..... Πάω για μπύρες να το γιορτάσω! @Lady Nina, @Ιρμάντα και @Ballerond κανονίστε! -
until
Καλά, διάβασε το πρώτα. Μη χαίρεσαι τόσο γρήγορα 😛 . Άντε, άλλο ένα να γραφτεί, να γίνουμε πεντάδα. -
until
Α τι ωραία! Πολύ χαίρομαι! -
Το αρχέγονο και άλλοι καιροί - TOKARCZUK OLGA
Baldwin the Victorius replied to Nargathrod's topic in Λογοτεχνία Φαντασίας
Αν και το βιβλίο δεν θα έλεγα πως είναι το γούστου μου, του έδωσα μία ευκαιρία. Η αλήθεια είναι πως δεν εντυπωσιάστηκα. Υπάρχουν αρκετα προβλήματα στην δομή του κόσμου και την αφήγηση της ιστορίας, προβλήματα που αποκτούν βαρύτητα ακριβώς επειδή ο κόσμος είναι ο πραγματικός. Θα αναφερθούν αμέσως παρακάτω. σελ. 12: Αν η συγγραφέας ήθελε να δείξει την συναισθηματική επίδραση που έχουν οι επιθέσεις με αέρια σε όσους βλέπουν τις συνέπειες τους πρώτη φορά, γιατί δεν το έκανε χρησιμοποιόντας έναν επιζήσαντα από ένα τέτοιο βομβαρδισμό; Μία τέτοια σκηνή προκαλέι μεγαλύτερο σοκ στον αναγνώστη. σελ. 13: Μάλλον δεν η συγγραφέας δεν γνωρίζει τις περιπτώσεις της Κυνάνης, της Ευριδίκης, της Ζηνοβίας, της αγίας Όλγας, της Ειρήνης της Αθηναίας, της Ελισάβετ της Α' της Μαρίας Θηρεσίας, της Μεγάλης Αικατερίνης και πολλών άλλων. Αν κάτι έχει αποδειχθεί είναι πως οι γυναίκες είναι τόσο φιλοπολέμες και βίαιες όσο και οι αντρες. σελ. 14: θεολογικό σφάλμα. Ο κάθε άνθρωπος παίρνει τον φύλακα-άγγελο του με με το χρίσμα και όχι με την γέννηση. Επιπλέον οι άγγελοι δεν είναι πνευματικά όντα. Είναι αόρατα όντα αλλά όχι τελείως ασώματα. Ως δημιουργήματα, έχουν συναισθήματα, όπως φαίνεται στα ιερά κείμενα. σελ. 15: θεολογικό σφάλμα. Οι άγγελοι είναι λογικές υπάρξεις και η γνωστική τους ικανότητα υπερβαίνει αυτή των ανθρώπων αλλά δεν αγγίζει την παντογνωσία και σοφία του Θεού. Δεν μπορούν να προβλέπουν τα μελλούμενα, μόνο να γνωρίζουν ότι τους αποκαλύπτεται από τον Θεό και όσα οι ίδιοι κατανοούν με βάση τις γνώσεις του και τις εμπειρίες τους από τον κόσμο από την μακρά ζωή τους. σελ. 17: Το δόγμα ποτέ δεν έκανε λόγο για την εκτέλεση της ανθρώπινης σεξουαλικής συνέρευσης, επομένως ποτέ δεν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο από τον Θεό. Ίσως αποτελούν θέσεις ιερέων και ιεροκυρήκων, αλλά από την στιγμή που δεν εναρμονίζονται με το δόγμα, αποτελούν προσωπικές τους θέσεις και μόνο. σελ. 17: Υπάρχει ένα είδος μάθησης. Η συλλογή πληροφοριών. Αυτό που αλλάζει είναι το πως ο κάθε άνθρωπος τις αξιοποιεί. σελ. 20: Την εποχή εκείνη ακόμα και τα 10χρονα κορίτσια, ακριβώς λόγω της αγροτικής κοινωνίας του τόπου, ήξεραν πως γίνεται η γέννα. Πως ακριβώς γίνεται η Σταχούλα να μην ξέρει πως ακριβώς γίνεται; σελ. 27: Ο τετράποδος τρόπος βαδίσματος δεν είναι βολικός για το ανθρώπινο σώμα, γιατί αυτό εξελίχθηκε για δίποδο βάδισμα. Το τετράποδο βάδισμα καταπονεί το μυοσκελετικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος. Αν και επιτρέπει την ανάπτυξη μεγαλύτερων ταχυτήτων, αυτό γίνεται μόνο για μικρές αποστάσεις και είναι περισσότερο ενεργοβόρο. σελ. 34/35. 'Ολη αυτή η περιγραφή περισσότερο μοιάζει περισσότερο με κλασσική γυναικεία φαντασίωση, το είδος που περιλαμβάνει μία μεγαλύτερη παντρεμένη γυναίκα και ένα μικρότερο ελκυστικό άντρα και το οποίο τόσο πολύ υπάρχει στα άρλεκιν. σελ. 38: Τον νέο, ηλικιακά, άνθρωπο από τα μέσα του 20ου αιώνα και μετά, όπως και τον νέο των διαφόρων ελίτ της εποχής που περιγράφει στο σημείο αυτό του βιβλίου. Ο νέος των καθημερινώ ανθρώπων της εποχής εκείνης δεν νοιαζόταν και πολύ μιας και είχε πιο πιεστικά προβλήματα να λύσει. σελ. 47: Τα αντικείμενα έχουν την σημασία που τους αποδίδει η κατασκευή και η χρήση τους, όχι κάποιου είδους απορρόφησης ψυχικής ενέργειας. Ο μύλος του καφέ είναι ένα κομμάτι ύλης που έχει την λειτουργία του αλέσματος, όχι την ιδέα του. σελ. 55: Τόσοι πόλεμοι ως τότε όπως και η δομή της πολωνικής κοινωνίας, ούσα προνεωτερίζουσα, δείχνει το αντίθετο. Οι άντρες πηγαίνουν στον πόλεμο και ήταν θύματα των εργασιών που απαιτούσαν σωματική εργασία, δηλαδή οι περισσότερες. Και το κοτόπουλο δεν γλυστράει από το αβγό,σκάει από αυτό. σελ. 81/82: θεολογικό λάθος. Η ψυχή μετά τον θάνατο πηγαίνει στον κόσμο των νεκρών. Δεν κάθεται να περιπλανιέται στον κόσμο των ζωντανών, πέρα από τον προκαθορισμένο χρόνο. Δεν κατοικεί σε αυτό το κόσμο και δεν στοιχειώνει συγκεκριμένα μέρη του. Δεν έχει την ανάγκη να μείνει στον κόσμο των ζωντανών. Δεν χάνει τις αναμνήσεις της πρότερης ζωής ούτε τον χαρακτήρα της. σελ. 84: Τα κεραμίδια είναι πήλινα ή πέτρινα. Δεν έχουν νόημα να είναι ξύλινα. Επομένως δεν σαπίζουν. σελ. 90/91: θεολογικό λάθος. Ο Θεός ή αλλιώς Αγία Τριάδα, είναι αϊδιως, άναρχος με έννοια χρονική. Με δική του δράση ξεκίνησε η δημιουργία όταν στην αρχή υπήρχε σκοτάδι. Ο Θεός έχει επίγνωση του ποιος είναι ή τι. Και αυτό σημαίνει πως και ο Λόγος δεν έρχεται μετά αλλά αν και διαφορετικό πρόσωπο είναι η ίδια φύση. Ο Πατέρας αποτελεί την αιτία της θεότητας, όχι κάποια δράση πριν από αυτόν. Είναι η αιτία ύπαρξης των υποστάσεων και όχι της ουσίας και των ενεργειών του. Διαχωρισμοί που δηλώνουν χρονική μεταβολή και διαφορά στις σχέσεις μεταξύ των προσώπων είναι ενδεικτικοί της αίρεσης του αρειανισμού. Όσο για τον Λόγο, όταν αυτός ενσαρκώθηκε, δεν είχε αμφιβολία τι ήταν. Οι φύσεις του ενώθηκαν και δεν επηρέασαν η μία την ποιότητα της άλλης. Ενεργούσε σύμφωνα με τα θελήματα και των δύο φύσεων του, χωρίς η μία ενέργεια να αντιμάχεται την άλλη. σελ. 93: Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα και δηλώνεται με μεγάλη αοριστία. Είναι πρόβλημα συνεχόμενο. σελ. 97. Ο Θεός δεν είναι άντρας. Η φύση του, άχρονη και άκτιστη, δεν προυποθέτει την ύπαρξη φύλου. σελ. 122: Η Βερμαχτ το 1939 δεν είχε τζιπ, ούτε αργότερα. Το τζιπ είναι όχημα της εταιρείας Wills - Overland που ιδρύθηκε το 1940 στις ΗΠΑ και κατασκεύαζε οχήματα για τον Αμερικανικό στρατό. Για μεταφορά προσωπικού είχε θωρακισμένα οχήματα και φορτηγά, πολιτικά αυτοκίνητα και φορτηγά, μοτοσυκλέτες και ελκυστήρες. σελ. 132: ΌΛοι οι σοβιετικοί στρατιώτες του πεζικού φορούσαν κάτω από τις χλαίνες τους γκρίζες ή φαιές στολές. Όχι άλλου χρώματος εκτός από τους αξιωματικούς σε επιτελεία. σελ. 140: Με βάση την εμπειρία από τόσους πολέμους, οι στρατιώτες εν καιρώ πολέμου και σε καταστάσεις πολιορκίας έχουν σημαντικότερα προβλήματα από την έλλειψη της γυναικείας συντροφιάς. Και εδώ υπάρχει και ένα plot hole. Ο Ιζίντορ εκ γενετής ήταν καθυστερημένος. Πως αποκτά τέτοιες διαλεκτικές ικανότητες, αδύνατες για την κατάσταση του; σελ. 151: 5 χρόνια εκτός πολέμου και ακόμα δεν ξέρουν ποιοι συμμετέχουν και γιατί; σελ. 152: θεολογικό λάθος. Οι ψυχές δεν έχουν το σχήμα μπαλονιών ή την όψη σκιών. Έχουν το σχήμα του ανθρωπου που ήταν όταν ζούσαν και είναι όπως η φωτιά που περικλείει το πυρακτωμένο σίδερο εκτός και εντός του. Δεν θεωρώ πως χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Τα θεολογικά λάθη θα πει κάποιος πως είναι απλά μυθοπλασία και δεν χρειάζεται να δωθεί τέτοια σημασία. Θα συμφωνούσα αν απλά τα παρέθετε και δεν σταμάταγε σε αυτά ώστε να τα αναλύει και να τα χρησιμοποιεί ως βάση του κόσμου της ή των αναλύσεων που ήθλε να κάνει. Σε προσωπικό επίπεδο, το θεωρώ ενοχλητικό. Από εκεί και μετά, έπιασε υπερβολικά πολλές θεματικές χωρίς να έχει το χρόνο και χώρο να τα αναπτύξει όπως θα έπρεπε, κάνοντας ένα αναιμικό αποτέλεσμα. Τα μαθήματα που έχει να δώσει, θεωρώ πως ένας ενήλικος τα καταλαβαίνει μέχρι τα 30 του. Επομένως δεν έχει να πει κάτι χρήσιμο. Μοιάζει περισσότερο με αυτά που θα άκουγε κάποιος σε μία συνεδρία με ψυχολόγο. Τα φανταστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται ελάχιστα και μία φορά τις περισσότερες φορές χωρίς να τα χρησιμοποιεί ξανά. Ίσως να είναι γνώρισμα του μαγικού ρεαλισμού αλλά αυτό μάλλον με αδυναμία του είδους μοιάζει παρά με κάτι άλλο. Έχει αρκετές τρύπες στην πλοκή και στο worldbuilding, και μάλλον επειδή δεν ήταν αυτό το κέντρο βάρους. Σε γενικές γραμμές είναι ένα αδιάφορο βιβλίο στην καλύτερη. Για κάποιον που θα θέλει ένα βιβλίο με δομημένη ιστορία, πλοκή και στοιχεία του κόσμου με επίδραση πάνω στην ιστορία και του κόσμου, θα απογοητευτούν. Αφηγηματικά έχει πολλά προβλήματα. Το καλό με αυτό είναι πως έχει ροή στην γραφή και η ανάγνωση ρέει, δεν σου βγάζει την ψυχή σαν άλλα βιβλία. Για εμένα είναι το μόνο καλό στοιχείο του βιβλίου, μιας και δείχνει συγγραφέα που ξερει την δουλειά του. -
Καλησπερα. Εψαχνα τον ιστο για βιβλια οδηγους πανω στην συγγραφη και εντοπισα 4 που θεωρουνται κατι σαν βιβλος στην κατηγορια. - The elements of style. (στην κορυφη των απαραιτητων αναγνωσματων) -On writing: a memoir of the craft (συστηνεται αμεσως μετα) -Creating short fiction ( ειδικα για μικρες ιστοριες) -Writing science fiction & fantasy: how to create out of this world novels and short stories ( προφανως για την συγκεκριμενη κατηγορια λογοτεχνιας) Ποια η γνωμη σας για τα instructional βιβλια. Πιστευτε οτι εχει νοημα να τα μελετα κανεις η κανεις γιινεται συγγραφεας μονο με το γραψιμο. Εχετε δικες σας προτασεις;
-
Ο Πλανήτης της Αγάπης
DinoHajiyorgi replied to DinoHajiyorgi's topic in Ιστορίες Επιστημονικής Φαντασίας
Το παρόν διήγημα μεταφράστηκε στα ρουμάνικα και δημοσιεύτηκε στο διαδυκτιακό περιοδικό επιστημονικής φαντασίας Galaxia 42, Τεύχος 6, Μάιος. -
1.John Connolly "Το δέντρο Του θανάτου" Bell σελ.450 (8,5/10) 2.Κώστας Ακριβός "Γάλα Μαγνησίας" Μεταίχμιο σελ. 252 (10/10) 3. Πάτροκλος Λεβεντοπουλος " Μικρές αγγελιες" Mανδραγορας σελ.Το 62 (4/10) 4. Sarah Langan " Ο Φύλακας" Οξύ σελ. 370 (6/10) 5. Mohamedou Ould Slahi " Γκουαντανάμο" Ψυχογίος σελ. 490 (8/10) 6. Witold Gombrowicz "Υπερ-Ατλαντικός" Νεφέλη σελ. 190 (5/10) 7.Bruno Maurer "το τελευταίο ταξίδι του Οδυσσέα" Ενάλιος σελ. 540 (9/10) 8. Metin Arditi" Η αδελφότητα των ιπταμένων μοναχών " Πατάκης σελ. 290 (6/10) 9.Claire North " Οι πρώτες 15 ζωές του Χαρι Ογκοστ" Αλεξάνδρεια σελ. 450 (8/10) 10. Αυγουστος Κορτω " Μικρο χρονικο τρελας" Πατακης Σελ. 190 (6/10) 11. Νίκος Καζαντζακης "ο Πρωτομάστορας" Παναθηναια σελ 50 (10/10) 12. Jean christophe Grange "Πορφυρά ποτάμια" Καλέντης σελ.480 (10/10) 13. Σπύρος Μελάς" ο μπαμπάς εκπαιδευεται" σαλιβερου σελ. 205 (10/10} 14.Darcey Bell" μια μικρή χάρη " Κλειδαριθμος σελ. 320 (7/10) 15. Judith Gould" το Μυστικό των θεών " Bell σελ. 574 (7.5/10) 16. Πασχάλης Λαμπαρδης" ένα " Πατάκης σελ. 380 (6/10) 17. Philippa Gregory" η αυλή των ψιθυρων " Διόπτρα σελ. 670 (10/10) 18. Karen Essex" η Αρπαγή Της Αθηνάς " Πατάκης σελ. 530 (7.5/10) 19. Jeannette Winterson "Το χάσμα Του χρόνου " μεταίχμιο σελ. 384 (6/10) 20. Chris Crater " Ο δολοφόνος με το σημάδι του Σταύρου" Bell σελ.430 (9,5/10) 21. Philip Vandenberg" ο πομπηιανος" κονιδαρης αελ. 360 (5/10) 22. Νίκος Καζαντζάκης" ο τελευταίος πειρασμός τόμος Α" έθνος σελ. 316 (9/10) 23.Νίκος Καζαντζάκης" ο τελευταίος πειρασμός τόμος Β" έθνος σελ. 264 (10/10) 24. James Twining" ο μαύρος ήλιος " Bell σελ. 480 (8.5/10) 25. Τ. Η. White" ο παντοτινος βασιλιάς " κέδρος σελ. 960 (6/10) 26.Tove Alsterdal" οι γυναίκες στην παραλία " μεταίχμιο σελ. 430 (7/10)
-
until
Άντε, κι ο Θεός βοηθός. Ελπίζω να είμαι τουλάχιστον εντός θέματος. -
Όνομα Συγγραφέα:Κανάρη Βιβή Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 921 Αυτοτελής;ναι Σχόλια : Για τον 52ο διαγωνισμό διηγήματος με θέμα "απαγόρευση" Σοκολατένια ποτάμια Η Χερσαία στάθηκε έξω από το απαγορευμένο κτίριο, μια φωλιά Δίποδων. Λιωμένο βούτυρο και ζεστό ψωμί γέμιζαν ευωδιές τον αέρα, την προκαλούσαν να μπει. Οι κεραίες της λικνίζονταν στο ρυθμό της μυρωδιάς, σα να ακολουθούσαν τα στροβιλίσματα της στον αέρα. Τα πόδια σα να κουνήθηκαν από μόνα τους, την πήγαιναν προς τα κει. Φτερά ακούστηκαν από πάνω της, χάλασαν τη μαγεία. “Πού νομίζεις ότι πηγαίνεις;” τη ρώτησε η Ιπτάμενη, κλείνοντας της το δρόμο. “Όπου θέλω”, της απάντησε και προσπάθησε να την προσπεράσει. Εκείνη, με ένα τίναγμα των φτερών, ξαναπροσγειώθηκε μπροστά της. “Μα δε βλέπεις τον νεκρό Κουβαλητή;” Η Χερσαία στράφηκε φευγαλέα προς το πεθαμένο μυρμήγκι. Είχε πέσει ανάσκελα, με τα πόδια στον αέρα. Δεν κουνιόταν. Δίπλα του πεσμένο το ψιχουλάκι που δίχως άλλο θα προόριζε για τη Βασίλισσά του. “Μπορεί να ήταν τυχαίος θάνατος. Δεν είναι απαραίτητο να φταίει το κτίριο”. “Ξέρεις τι λένε οι Γηραιές...” “Οι Γηραιές μπορεί να λένε ο,τι θέλουν. Εγώ όμως πεινάω και δεν αντέχω άλλο τα αποφάγια των υπονόμων”. Η Ιπτάμενη σήκωσε τις κεραίες της προς τον ουρανό, απελπισμένη. Ύστερα τις χαμήλωσε συγκαταβατικά. “Άκου, ξέρω πως είσαι διαφορετική και ζητάς διαφορετικά πράγματα από την υπόλοιπη φωλιά. Και το θαυμάζω αυτό επάνω σου, πραγματικά το θαυμάζω. Αλλά το είδος μας έχει επιβιώσει πολύ καιρό και σύμφωνα με τις Γηραιές θα επιβιώσουμε ακόμα κι όταν οι Δίποδοι αφανιστούν. Κι όλα αυτά γιατί ...” “Ναι, ναι, γιατί ακούμε τις συμβουλές των Γηραιών”. Η Χερσαία προσπάθησε να συγκρατήσει το τρέμουλο στις κεραίες της. Ο,τι και να έκανε, δε θα κατάφερνε ποτέ να παραβγεί μια Ιπτάμενη. Και η συγκεκριμένη Ιπτάμενη ήταν αποφασισμένη να της κλείσει τον δρόμο. “Εντάξει”, της είπε αποκαμωμένη, καθώς στρεφόταν προς έναν σκουπιδοτενεκέ, “πάω να φάω αποφάγια. Ικανοποιημένη;”. Η Ιπτάμενη φτερούγισε γύρω της χαρούμενη. *** Την επομένη το πρωί, όλες οι Χερσαίες συγκεντρώθηκαν στη φωλιά τους. Οι Γηραιές τις μέτρησαν μια μια, υπολόγισαν τις απώλειες. Ύστερα ήρθε η ώρα του κηρύγματος. Τα νεογέννητα είχαν φτάσει πρώτα, σκαρφάλωναν το ένα πάνω στο άλλο για να ακούσουν. Η γνωστή ιστορία. Ότι το είδος του θα επιβιώσει, ακόμα κι όταν τα Δίποδα αφανιστούν. Αρκεί να ακούνε τις Γηραιές. Η Χερσαία δεν άντεξε. Δεν ήθελε να ακούσει για άλλη μια φορά τη λίστα με τα απαγορευμένα κτίρια. Κίνησε να φύγει. Σε ένα απομονωμένο σημείο της φωλιάς, ένα ζευγάρι κεραίες γυάλιζαν στο μισοσκόταδο. Κεραίες ανοιχτόχρωμες. Κεραίες Ιπτάμενης. Πήγε προς το μέρος της. “Νόμιζα πως οι Ιπτάμενες δε συχνάζουν στους υπονόμους”. “Ανησυχούσα για σένα”. “Γιατί;” Η Ιπτάμενη της χάιδεψε την πλάτη με την κεραία. Η Χερσαία κατάλαβε. “Οι Ιπτάμενες δε ζευγαρώνουν με τις Χερσαίες” “Ναι, έτσι λένε οι Γηραιές. Μόνο που… νόμιζα πως δεν άκουγες όσα έλεγαν οι Γηραιές. Πως ήσουν διαφορετική”. Η Χερσαία κοίταξε τα νεογέννητα να θροΐζουν λίγο πιο πέρα, με τα μικρά, αεικίνητα ποδαράκια τους. Εκείνη δεν είχε προλάβει να τεκνοποιήσει. Φαντάστηκε τα αυγά της να εκκολάπτονται και να βγαίνουν από μέσα ιπτάμενα πλασματάκια. Ιπτάμενα, όχι χερσαία. Και να περνάνε τη ζωή τους στους υπονόμους. Και να τρώνε αποφάγια. Όχι, όχι. Τα δικά της παιδιά θα τρέφονταν με ζάχαρη και σοκολάτα. Τα δικά της παιδιά θα κολυμπάνε σε σοκολατένια ποτάμια. “Για λίγο μόνο”. “Για λίγο μόνο τί;” ρώτησε η Ιπτάμενη. “Θα μπούμε μέσα για λίγο. Μόνο για λίγο. Κι όταν γυρίσουμε πίσω, με τις κεραίες βουτηγμένες στο βούτυρο, τότε θα είμαστε αυτές που τόλμησαν. Και δε θα ακούμε πια τις Γηραιές. Θα φτιάξουμε δική μας φωλιά και τα παιδιά μας δε θα μεγαλώσουν με τα αποφάγια των Δίποδων”. Η Ιπτάμενη ακινητοποίησε τις κεραίες. Έμεινε σιωπηλή. “Εντάξει”, είπε τελικά. “Σήμερα το βράδυ”. Η Χερσαία δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το τρέμουλο στις κεραίες της. *** Η φωλιά των Δίποδων μύριζε σοκολάτα και ζάχαρη. Όπως στα όνειρά της. Το βρήκε καλό οιωνό. Η Ιπτάμενη έκανε κύκλους από πάνω της. Δεν αποφάσιζε να μπει. Υποτίθεται ότι θα έμπαινε πρώτη και μετά θα έκανε νόημα στη Χερσαία να ακολουθήσει. Αλλά η Ιπτάμενη συνέχιζε να κόβει κύκλους και η Χερσαία δε μπορούσε πια να αντισταθεί στη σοκολάτα. Κίνησε προς τον τοίχο του απαγορευμένου κτιρίου. Η Ιπτάμενη σταμάτησε για λίγο και μετά έσπευσε να την προλάβει. Η Χερσαία είδε τα πορτοκαλί φτερά να εξαφανίζονται μέσα από ένα παράθυρο. Την ακολούθησε. Όσο σκαρφάλωνε στον τοίχο, η μυρωδιά γινόταν πιο έντονη, πιο βασανιστική. Δεν άκουγε πια τα φτερά, αλλά φανταζόταν τη σύντροφό της να βουτάει τα πόδια της στη σοκολάτα, να κολυμπάει ολόκληρη μέσα στο καφέ υγρό. Να γίνεται καφέ από πορτοκαλί. Μόνο που η σύντροφός της δεν ακουγόταν. Ίσως να είχε παρασυρθεί, να είχε μπει πιο βαθιά στη φωλιά. Ε, λοιπόν, δε θα λιποψυχούσε τώρα. Θα την ακολουθούσε, όπου κι αν είχε πάει. Έφτασε στο περβάζι και μπήκε μέσα. Τα φτερά δεν ακούγονταν. Αλλά τώρα μπορούσε να δει την Ιπτάμενη. Βρισκόταν λίγο πιο πέρα. Γυρισμένη ανάσκελα, τα πόδια να συσπώνται, να χαροπαλεύει. Η Χερσαία πάγωσε. Κι όταν συνήλθε, ενστικτωδώς κίνησε προς το μέρος της ετοιμοθάνατης. Ένα Δίποδο μπήκε στο δωμάτιο. Έβγαλε μια κραυγή όταν είδε την Ιπτάμενη και σηκώνοντας ψηλά το ένα πόδι, τη συνέθλιψε. Μαζί της συνέθλιψε και όλα τα όνειρα της Χερσαίας, τα ιπτάμενα παιδιά τους που θα μεγάλωναν σε μια δική τους φωλιά, ανάμεσα σε δύο ποτάμια σοκολάτας. Στράφηκε να φύγει, να εγκαταλείψει όσο το δυνατόν ταχύτερα αυτό το καταραμένο μέρος. Τα πόδια της δε την υπάκουαν πια. Είχαν μουδιάσει. Επιστράτευσε όλη τη δύναμη της θέλησης της αλλά τα πόδια της συνέχισαν να μουδιάζουν ώσπου δε μπορούσαν πια να κρατήσουν το βάρος της και η Χερσαία αναποδογύρισε. Όταν η σκιά του τεράστιου ποδιού ορθώθηκε από πάνω της, η Χερσαία τέντωσε τις κεραίες και οσφράνθηκε τον αέρα. Τουλάχιστον ο θάνατός της θα είχε μυρωδιά σοκολάτας. σοκολατένια ποτάμια, Κανάρη.odt
.thumb.jpg.b84da89917f2d2ec62d90be1251bc453.jpg)
.thumb.jpg.9b044a78b30947adcab8d87176de77d3.jpg)
until