All Activity
This stream auto-updates
- Today
-
1. Roza Montero "Η ιστορία του διαφανου βασιλιά" Άγκυρα σελ.600 (5/10) 2. Deepak Chopra " O 13ος Μαθητής" Κέδρος σελ 365 (5/10) 3. Tim Leach " Κροισος ο Τελευταίος βασιλιας της Λυδιας" Κέδρος σελ. 400 (7,5/10) 4. Ira Levin " Το μωρό της Ροζμαρι" Anubis σελ 260 (8,5/10) 5.Kate Hamer " το κορίτσι με το κόκκινο παλτό" μεταίχμιο σελ. 420 (9,5/10) 6. Cilla & Rolf Borjlind " H Μεγάλη παλίρροια" Παπαδόπουλος σελ 450 (9/10) 7. Carlos Ruiz Zafon "O αιχμάλωτος του Ουρανού" Ψυχογιός σελ. 380 (9,5/10) 8. Κωνσταντίνα Δελημήτρου " Η ψιλικατζού" Introbooks σελ. 240 (8/10) 9. Nicolas Nicastro " Ακλόνητος Βράχος" Μίνωας σελ. 480 (7/10) 10. Κωνσταντινος Κελλης " Η σκια στο σπιτι" Κέδρος σελ. 554 (10/10) 11. Anders de la Motte " Φυσαλίδα" Κλειδάριθμος σελ. 550 (9/10) 12. Juan Marche" Σεργιάνι στο γκιναρντο" Πατάκης σελ. 150 (5/10) 13. Stephen King " To παιχνίδι του Τζεραλντ" Λιβάνης Σελ. 400 (8/10) 14. Cc Humphreys" Ένας τύπος που λεγόταν Αρμαγεδδών " Ψυχογιός σελ. 650 (7,5/10) 15. Tom Rob Smith " H Φάρμα" Πατάκης σελ. 430 (7/10) 16. Guillio Leoni "Ο γρίφος του Φωτος" Ψυχογιος σελ. 370 (6,5/10) 17. Arnaldur Indridason" Ο άνθρωπος της Λίμνης " μεταίχμιο σελ. 400 (9.5/10) 18. Robert Van Gulik "To Φάντασμα του ναού" Θεμέλιο Σελ. 250 (8,5/10) 19. Chevy Stevens "Σε Βλέπω" Διόπτρα σελ. 500 (9/10) 20. Paul Johnston " το Στίγμα της προδοσίας" ψυχογιός σελ. 380 (5/10) 21.kelly Jones "ο 7ος μονοκερος" bell σελ. 384 (5/10) 22. Ethan Cross "Ο ποιμένας" ΚΛειδαριθμος σελ. 430 (8/10) 23. Dan Simmons "Υπεριων" Anubis σελ. 480 (9/10) 24. Stephen King "Το σκυλί της πολαροιντ" Επιλογή σελ. 200 (6/10) 25.William Ryan "O Ιερόσυλος" Διοπτρα σελ. 500 (8/10) 26. Colleen Mccollough "Το τραγούδι της Τροίας" Διώνη σελ. 460 (7.5/10)
-
Μοργκάνα changed their profile photo
-
Patrick Rothfuss - Το όνομα του ανέμου
Nargathrod replied to Paris60's topic in Λογοτεχνία Φαντασίας
Τίποτα ακόμα για το Doors of Stones.... Αναμένοντας.... -
Η 58η συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Φανταστικού του Sff.gr (καλοκαιρινοί μήνες) όπου θα συζητηθεί το βιβλίο : "Η κρουαζιέρα του τρόμου" του Mats Strandberg. Η συνάντηση θα λάβει χώρα στο καφέ Αλντεμπαράν Σόλωνος και Σουλίου 5 το Σάββατο 31 Αυγούστου 2019 στις 18:30. Η επιλογή του βιβλίου έγινε από τα μέλη της λέσχης στην 57η συνάντηση. Η συζήτηση του βιβλίου γίνεται εδώ.
-
Η λέσχη ανάγνωσης φανταστικού επέλεξε για το καλοκαίρι του 2019 να διαβάσει πολυσέλιδο τρόμο όπου συνηθίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες. Η κρουαζιέρα του τρόμου του Mats Strandberg φαίνεται ένα κατάλληλο τέτοιο ανάγνωσμα. Ανοίγοντας το τόπικ για το βιβλίο και εκ μέρους των μελών της λέσχης σας καλώ όλους όσοι το έχετε ήδη διαβάσει να μας πείτε μία άποψη, πριν μπούμε στη διαδικασία να το κοιτάξουμε διεξοδικά στη λέσχη. Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε. Χίλιοι διακόσιοι επιβάτες γεμάτοι προσδοκίες ταξιδεύουν με το κρουαζιερόπλοιο Μπάλτικ Καρίσμα από τη Σουηδία στη Φινλανδία. Για ένα εικοσιτετράωρο διασκεδάζουν και αφήνουν πίσω τους την καθημερινότητα και όλες τις αναστολές τους. Μέσα στο πλοίο όμως παραμονεύει κάτι αδιανόητα τρομακτικό, από το οποίο δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν. Τη νύχτα, στα ανοιχτά της Βαλτικής, το πλοίο ακινητοποιείται και η επικοινωνία με τη στεριά διακόπτεται. Κανένας δεν μπορεί να γλιτώσει και κανένας δεν ξέρει ποιον μπορεί να εμπιστευθεί. Συνηθισμένοι άνθρωποι θα αναγκαστούν να γίνουν ήρωες, αλλά μπορεί επίσης να βγει στην επιφάνεια ο χειρότερος εαυτός τους. Kαι τότε, αν το πλοίο φτάσει στη Φινλανδία, ίσως ο κόσμος αλλάξει για πάντα. Καλώς ήρθατε στο Μπάλτικ Καρίσμα, όπου η πραγματικότητα συνυπάρχει με το υπερφυσικό. Ένα συναρπαστικό θρίλερ που κόβει την ανάσα. Για τον συγγραφέα μας αναφέρουν οι εκδόσεις Κέδρος που το μετάφρασαν στην ελληνική από τη σουηδική ότι ο Mats Strandberg γεννήθηκε το 1976. Αγάπησε τα μυθιστορήματα τρόμου από την εφηβική του ηλικία, όταν άρχισε να διαβάζει τα έργα του Στίβεν Κίνγκ. Μαζί με τη Σάρα Μπέργμαρκ Ελφγκρέν δημιούργησαν την τριλογία Engelsfors, που αποτελείται από τα βιβλία Cirkeln (ο κύκλος), Eld (φωτιά) και Nyckeln (Το κλειδί), η οποία απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Το Cirkeln προτάθηκε για το βραβείο Augustipriset, ενώ το 2015 μεταφέρθηκε στην κινηματογραφική οθόνη. Η κρουαζιέρα του τρόμου είναι το πρώτο βιβλίο του που μεταφράζεται στα ελληνικά. Από τις εκδόσεις Κέδρος ετοιμάζεται επίσης το μυθιστόρημα του Hemmet.
-
Stephen Graham Jones - Mongrels (Εκδόσεις William Morrow) Δεν είμαι σίγουρος για το αν θα έπρεπε να το βάλουμε στην κατηγορία του τρόμου ή του fantasy, αλλά στο internet το βλέπω να αναφέρεται σαν τρόμου και ασχολείται με τους λυκανθρώπους, που είναι θεματολογία πιο συχνά συνδεδεμένη με τον τρόμο. Στην ουσία είναι ένα σχετικά καλογραμμένο βιβλίο, στο οποίο παρακολουθούμε διάφορα, ασύνδετα μεταξύ τους, στιγμιότυπα από τη ζωή μιας οικογένειας λυκανθρώπων. Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι δεν υπάρχει καμία κεντρική υπόθεση και κατά τη γνώμη μου το βιβλίο καταντά να είναι κάπως βαρετό, σε μερικά σημεία από τη μέση και μετά, ενώ κάπου, κάπου αρχίζει και ψιλοεπαναλαμβάνεται. Όπως είπα και παραπάνω το βιβλίο είναι γενικά καλογραμμένο και οι χαρακτήρες είναι καλά σκιαγραφημένοι (αν και όχι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες). Δεν θεωρώ ότι σπατάλησα τον χρόνο μου με την ανάγνωσή του, αλλά και να μην το διάβαζα δεν θα έχανα πολλά. Προτείνεται μόνο σε όσους είναι πολύ φαν των λυκανθρώπων. Βαθμολογία: 6.0/10
-
Συνεχίζω με το Νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου, του Χαρούκι Μουρακάμι.
-
Peter Glass changed their profile photo
- Yesterday
-
Γιακουμάκου Κρίστι changed their profile photo
-
Konstantinos changed their profile photo
-
Nightblade changed their profile photo
-
Η μέση οδός είναι πάντα η καλύτερη λύση. Οι Αμερικανοί την έχουν δει πως ο κόσμος όλος τους ανήκει. Όλων οι αρχαιότητες, όλων οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, όλα και τα πάντα τα θεωρούν δικά τους και τους κακοφαίνεται να πρέπει να πάρουν άδεια για να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους. Κανένας σεβασμός και πουθενά. Από την άλλη, η γραφειοκρατία κι εδώ τα σπάει...
-
Είναι μνημείο αιώνων ΄όμως και ιερός χώρος. Όχι κάποια όρια καλώς υπάρχουν.Δεν είδα να κάνανε ποτέ γυρίσματα στον Άγιο Πέτρο ή στο Καπιτώλιο ας πούμε.
-
Το μοναστήρι που είχαν επιλέξει ήταν εντελώς έρημο και δεν ζούσαν μοναχοί εκεί. Επομένως λογικά δεν θα έπρεπε να έχει κανένας αντίρρηση. Εξάλλου η προβολή της τοποθεσίας μέσα από την ταινία θα λειτουργούσε και ως διαφήμιση του τόπου.
-
Panagioti Deligiannis changed their profile photo
-
Η θεραπεία των αναμνήσεων. Με λίγους μήνες καθυστέρηση σε σχέση με την κυκλοφορία του βιβλίου, το αγόρασα αφού πείστηκα από κάποιες κριτικές δεξιά και αριστερά, και δεν άργησα να το πιάσω στα χέρια μου, γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο. Λοιπόν, πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο και οξυδερκές μυθιστόρημα, έστω αν φαινομενικά η πλοκή είναι κάπως ασταθής και ο συγγραφέας αλλάζει θέμα στη μέση του βιβλίου (μερικοί μπορεί να αποπροσανατολιστούν, εγώ πάλι δεν είχα πρόβλημα). Η γραφή είναι πραγματικά απολαυστική και γεμάτη αυτοπεποίθηση, ικανή να δημιουργήσει στον αναγνώστη εικόνες και ποικίλα συναισθήματα. Ο συγγραφέας μέσω της πλοκής και του κεντρικού χαρακτήρα του, ασχολείται με ζητήματα ταυτότητας που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο. Επίσης, δεν γίνεται να μην αναφέρω ότι σε μερικές στιγμές νόμιζα ότι διάβαζα ένα βιβλίο του Φίλιπ Ροθ ή ακόμα και του Πολ Όστερ, και όχι το βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που δεν γνώριζα, κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να το εκλάβει κανείς, μιας και πρόκειται για δυο εξαιρετικούς συγγραφείς. Φυσικά ο Αστερίου έχει το δικό του στιλ, τον δικό του τρόπο γραφής, απλά μου έκανε εντύπωση η σιγουριά που έβγαζε στην αφήγησή του. Πολύ πιθανόν στο μέλλον να αναζητήσω και άλλα βιβλία του συγγραφέα. -Ιούνιος 85. Έρικ Λάρσον - "Ο διάβολος στη Λευκή Πόλη" (Διόπτρα, 2019, σελ. 592/649). 9.5/10 86. Μπρους Τσάτουιν - "Ο αντιβασιλέας της Ουίντα" (Χατζηνικολή, 1987, σελ. 167). 9/10 87. Τζακ Λόντον - "Ιστορίες από τον Ειρηνικό" (Πατάκης, 2015, σελ. 118). 8/10 88. Γιόζεφ Ροτ - "Το συναξάρι του Αγίου Πότη" (Οδυσσέας, 1989, σελ. 97/123). 8/10 89. Σέργουντ Άντερσον - "Θάνατος στο δάσος κ.α." (Έρμα, 2019, σελ. 272/300). 8/10 90. Αντρέα Καμιλέρι - "Το ολόδικό μου" (Ελληνικά Γράμματα, 2019, σελ. 187). 7.5/10 91. Κίκε Φεράρι - "Από μακριά μοιάζουν με μύγες" (Καστανιώτης, 2019, σελ. 187). 7.5/10 92. Τανγκί Βιέλ - "Άρθρο 353 του Ποινικού Κώδικα" (Πόλις, 2019, σελ. 163). 8/10 93. Λουκ Τζένινγκς - "Killing Eve: Κωδικός Βιλανέλ" (Λιβάνης, 2019, σελ. 278). 8/10 94. Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες - "Οι υπολήψεις" (Ίκαρος, 2019, σελ. 179). 8.5/10 95. Χρήστος Αστερίου - "Η θεραπεία των αναμνήσεων" (Πόλις, 2019, σελ. 296). 8/10
-
Το δεν έχω ιερό και όσιο δεν είναι τρόπος ζωής. Τα Μετέωρα είναι μνημεία αρχιτεκτονικής και θρησκευτικής τέχνης, επίσης είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους ζουν εκεί άνθρωποι αφιερωμένοι στο Θεό που πήγαν σε αυτό δυσπρόσιτο σημείο για να είναι ακριβώς μακριά από τον κόσμο. Από την άλλη ο Πύργος του Άιφελ είναι εθνικό μνημείο για τους Γάλλους, δε βλέπω λοιπόν γιατί θα πρέπει όλα να είναι στο χέρι του κάθε σκηνοθέτη για να μπορεί να κάνει απλώς εφέ. Δε λέω ότι η γραφειοκρατία είναι καλή αλλά κάποια πράγματα είναι ευκταίο να ελέγχονται.
-
Δυστυχώς δεν είναι μόνο τα λεφτά και η τεχνογνωσία που μας λείπουν. Υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Και αυτός φυσικά είναι η γραφειοκρατία. Το 2015, μαζί με μερικούς φίλους είχαμε αποφασίσει να γυρίσουμε μία ταινία δράσης με αυτοκίνητα. Το σενάριο ήταν απλούστατο. Κάποιος θα έπρεπε να φτάσει από τη Θεσ/νικη μέχρι τα Γιάννενα σε λιγότερο από μία ώρα. Η μόνος εξοπλισμός μας ήταν 3 ημιεπαγγελματικές κάμερες και ένα σχετικά καλό drone. Είχαμε βρει και ένα παλιο BMW με 12-κύλινδρο μοτέρ ικανό για μεγάλες ταχύτητες και όλα ήταν σχεδόν έτοιμα. Όταν όμως μάθαμε από πόσους διαφορετικούς φορείς έπρεπε να πάρουμε έγκριση για γυρίσματα στην Εγνατία ήρθε το τέλος του εγχειρήματος. Και επειδή έχω ζήσει στην Αμερική ξέρω πως η κατάσταση εκεί είναι εντελώς διαφορετική. Με 2-3 υπογραφές έχεις ξεμπερδέψει. Βέβαια θα πει κανείς πως σιγά μην έδιναν άδεια σε κάποιους άγνωστους. Και όμως ακόμα και γνωστοί να ήμασταν πάλι τα ίδια θα περνούσαμε. Για παράδειγμα, όταν το 1981 ήθελαν να γυρίσουν σκηνές του 007 στα Μετέωρα ακόμα και η μεγάλη MGM αντιμετώπισε την ίδια και χειρότερη γραφειοκρατία. Χρειάστηκε να επέμβει ο ίδιος ο νεοεκλεγείς Αντρέας για να πείσει τους τοπικούς φορείς και φυσικά τα παπαδαριά! Με αυτή την τριτοκοσμική νοοτροπία δεν υπάρχει μέλλον για Ελληνικές παραγωγές σε Ελληνικό σκηνικό. Να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα. Στην ταινία A view to a kill για τα γυρίσματα στον πύργο του Άιφελ τα γαλλάκια τους έβγαλαν το λάδι μέχρι να τους δώσουν άδεια να πέσει αλεξιπτωτιστής από την κορυφή. Στην Αμερική όμως όταν ζήτησαν να βάλουν φωτιά στην οροφή του δημαρχείου του Σαν Φρανσίσκο η απάντηση ήταν: Sure! Why not? Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο χαώδης είναι προσέγγιση των Αμερικανών και όλων των άλλων...
-
Από Ποθητό, Πρωτοπορία και Public, με 76,50€: 1. Συλλογικό - Απρόσμενες αναταράξεις (Κλειδάριθμος) 2. Άλεξ Νορθ - Ο ψιθυριστής (Bell) 3. Ανν Γκρίφιν - Όταν όλα έχουν ειπωθεί (Μίνωας) 4. Συλλογικό - Μπρούκλιν νουάρ (Φανταστικός Κόσμος) 5. Μάρτιν ΜακΊνες - Γη χωρίς τέλος (Κριτική) 6. Έλερι Κουίν - Φόνος στο Ρωμαϊκό θέατρο (Public Βιβλιοθήκη)
-
Star Trek αναφορές σε Τηλεόραση, Κιν/φο, Cartoons και Μουσική
WILLIAM replied to aristofanoula's topic in Cine & TV
Χαχαχα ο Άρης προσχώρησε στην Ομοσπονδία ήδη! -
Star Trek αναφορές σε Τηλεόραση, Κιν/φο, Cartoons και Μουσική
Blacksword replied to aristofanoula's topic in Cine & TV
Από τον Άρη με αγάπη. 😛 -
louspa
Οι ήρωες πρέπει να πεθαίνουν
-
Το μεγάλο θέμα στις ταινίες είναι τα γκάφρα. Τα μπικικίνια. Το μπάτζετ. Και φυσικά η τεχνογνωσία. Πχ δεν έχουμε κασκαντέρ και τμήματα ειδικών εφέ αντίστοιχα με αυτά του Χόλυγουντ. Σε βιβλία όμως, τι να έχεις πιστολίδια, υπόκοσμο και ίντριγκα στο LA μεταξύ συμμοριών, τι να έχεις στην Αθήνα - η βασική διαφορά είναι ότι εδώ θα έπαιζαν AK-47 με το τσουβάλι, Τσιγγάνοι και Σλάβοι αντί για μαύρους και λατίνους και η αστυνομία δε θα έκανε καταδίωξη με ελικόπτερα στην Αττική οδό. Τίποτα δε μεταφράζεται σωστά, αλλά όλα μεταφέρονται. Σε βιβλία, όχι σε ταινίες. Εκεί έχουμε τεχνικούς παράγοντες (λεφτά και τεχνογνωσία) που μας εμποδίζουν.
-
Είναι αλήθεια, λέγεται ότι ετσι έμαπινε στην πόλη ο περιβόητος λήσταρχος, επισης η Ακρόπολη όπως κάθε αρχαίο φρούριο είχε περασμα που να οδηγεί έξω για ανεφοδιασμό πρωτίστως σε νερό.
-
Η κούφια γη! Αυτό με τη σπηλιά του Νταβέλη το είχα ακούσει πριν αρκετά χρόνια στις πύλες του ανεξήγητου με τον Χαρδαβέλλα.
-
Ααααακριβώωωωωως!
-
Δεσποσύνη επειδή είπες για τη σπηλιά του Νταβέλη, ξέρεις τι χαμός γίνεται στην Αθήνα από κάτω με τούνελ και σπηλιές, παλιά περάσματατα και πηγάδια; Όχι απλά γράφεις ένα μυστήριο, ολόκληρο βασίλειο κρύβεις εκεί κάτω.
- Last week
-
Η Abby Arcane επιστρέφει στο Marais της Louisiana για να ερευνήσει έναν θανάσιμο ιό που προέρχεται από τον βάλτο όμως ανακαλύπτει τα σκοτεινά και τρομακτικά μυστήρια του βάλτου. Δημιουργοί: Gary Dauberman, Mark Verheiden Ηθοποιοί: Crystal Reed, Virginia Madsen, Andy Bean | Δείτε την πλήρη λίστα με τους ηθοποιούς που συμμετέχουν εδώ
-
Ο David Haller είναι ένας προβληματικός νεαρός άνδρας που διαγνώστηκε ως σχιζοφρενής, αλλά μετά από μια παράξενη συνάντηση, ανακαλύπτει ειδικές δυνάμεις που θα αλλάξουν τη ζωή του για πάντα. Δημιουργός: Noah Hawley Ηθοποιοί: Dan Stevens, Rachel Keller, Bill Irwin | Δείτε την πλήρη λίστα με τους ηθοποιούς που συμμετέχουν εδώ
-
Aeternum Mallus changed their profile photo
-
Μολονότι θεωρώ ότι το θέμα έχει καλυφθεί, και με το παραπάνω, θα παραθέσω κάποια παραδείγματα κι εγώ, ελπίζοντας δεν ξέρω σε τι. 1. Φανταστείτε μία ιστορία, βαθιά ελληνική. Του Νεκρού Αδελφού, ας πούμε. Θα έστεκε σε αμερικάνικο σκηνικό; Σε ελληνικό σίγουρα ναι, αλλά σε αμερικάνικο; Τι θα λέγαμε, oh, mother with your nine sons and your one daughter; Προφανώς και όχι. Ακούγεται σαν meme από αυτά που κοροϊδεύουν τα αγγλικά των πολιτικών. Αλλά αν υποθέσουμε πως έχουμε τη Νόρα, και η Νόρα είναι μια νέγρα σκλάβα, και οι γιοι της έχουν πεθάνει και η κόρη της είναι μακριά. Και επισκέπτεται μια Μάμα, η Νόρα, που ζει κάπου στην άκρη του χωριού. Και πληρώνει τη Μάμα για να καλέσει τα πνεύματα των γιών της από τους νεκρούς, ή για να επικοινωνήσει με την κόρη της. Προσθέτεις όρκους που δεν τηρήθηκαν, προσθέτεις ό,τι γουστάρεις. Στέκει λίγο καλύτερα; 2. Φανταστείτε τώρα μία άλλη ιστορία, σε σκηνικό αμερικάνικο. Ας πούμε, 426 HEMI. Είναι μία ενδιαφέρουσα ιστορία. Δεν έχουμε τον Μακόι όμως εδώ, παρά έναν άγριο τύπο με δράκοντες τατού και διακόσια πίρσινγκ, σκληρό, απάλευτο, να κοιμάται με την Μηχανή του στην κρεβατοκάμαρα επειδή καμιά γυναίκα δεν είναι αρκετή για να τον αντέξει. Τέτοιους έχουμε και εδώ θαρρώ. Και θα μπορούσα να του προσδώσω ένα σωρό χαρακτηριστικά κουσούρια ή χαρίσματα. Πίνει, σπάει, μπήγει κατσαβίδια στα μάτια αλλοδαπών. Ή, δείχνει σκληρός μα δακρύζει αν δει χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ή είναι απλώς ένας τύπος που ερεθίζεται με μηχανές. Ώσπου χώνει ένα εξάρτημα στην Κουκλάρα του και η μοίρα του πηγαίνει κατά διαβόλου, επειδή το εξάρτημα είναι δαιμονικό. Ή δαιμονισμένο. Ή καταραμένο. Ή μαγεμένο. Ή ζωντανό. Ή ήταν άνθρωπος κάποτε. Ή ό,τι άλλο πλάσμα θες. Δεν μπορείς να κάνεις ακριβή μεταφορά κάποιων πραγμάτων. Όμως μπορείς να κάνεις ευφυείς παραλλαγές αν το προσπαθήσεις. Επειδή νομίζω ότι για αυτό μιλάμε. Όπως κάποιες λέξεις δεν μεταφράζονται ποτέ ακριβώς, κάποια λογοπαίγνια δεν έχουν αντίστοιχο σε κάθε γλώσσα και ούτω καθ' εξης. Μπορείς όμως να βρεις τί το αντίστοιχο υπάρχει στο setting που σε ενδιαφέρει. Και μάλιστα μπορείς να χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε setting για να μας δώσεις κάτι ξεχωριστό. Γράψε μία ιστορία για τη σπηλιά του Νταβέλη ας πούμε. Πάτα στη συνωμοσιολογία και την παραφιλολογία και χτίσε τα δικά σου από πάνω. Αν το χειριστείς σωστά ξέρεις τί ανατριχίλες μπορείς να ξεσηκώσεις; Μην γράψεις για καταραμένους μπλούζμεν που πούλησαν την ψυχή τους σε κάποιο σταυροδρόμι, γράψε για καταραμένους ρεμπέτες, που ήρθε ο σατανάς με τη μορφή ενός τρελού δερβίση και τους βρήκε ένα βράδυ στο τεκέ. Και βάλε μέσα ό,τι θέλεις, ξεριζωμό, παιδομαζώματα, μπουγιούμια και λοιπά σμυρνέικα ξόρκια. Γιατί όχι δηλαδή; Αν σηκώσουμε λίγο τα μάτια μας από το περιοριστικό "αυτό΄πάει εδώ, το άλλο πάει εκεί" θα ανακαλύψουμε ολόκληρους κόσμους έμπνευσης. Και θα είμαστε και πρωτότυποι. (Βασικά αυτό με τους ρεμπέτες έλεγα κι εγώ να το κάνω, κάποτε).
-
1. Ο Ανθρωπος στο Ψηλο Καστρο - Φιλιπ Ντικ (381) 4 + 3 = 7 2. Αναμισης Ντενεκες - Γιαννης Μακριδακης (348) 5 + 3,5 = 8,5 3. Hellraiser - Κλαιβ Μπαρκερ (152) 5 + 3 = 8 4. Νυχτερινη Βαρδια - Στιβεν Κινγκ (455) 4,5 + 4 = 8,5 5. 60 Ωρες - Ντιν Κουντζ (376) 3,5 + 3 = 6,5
