Συνέντευξη με τον Norman Spinrad

[heiron]

Ο Νόρμαν Σπίνραντ, ενας απο τους πιο διακεκριμένους συγγραφείς του χώρου της επιστημονικής φαντασίας και όχι μόνο μιλησε στον Γιάννη Γαϊτανά για λογαριασμό του www.sff.gr .

 

Αυτόν τον καιρό διαβάζω το «He walked among us», το οποίο κατέβασα από την ιστοσελίδα σας. Πως πάει το τεστ με τα shareware βιβλία; Είναι μήπως το μέλλον των εκδόσεων;

Έχω στείλει αυτοπροσώπως εκατοντάδες αντίγραφα που μου ζήτησαν, δεν μπορώ να γνωρίζω πόσα έχουν κατεβάσει από διάφορες ιστοσελίδες, αλλά θα πρέπει να τριγυρίζουν περίπου δυο χιλιάδες και ελπίζω να πολλαπλασιάζονται. Μέχρι τώρα, όσον αφορά τη διανομή, το πείραμα φαίνεται να στέφεται με επιτυχία. Αλλά ελάχιστοι άνθρωποι έχουν πληρώσει οικιοθελώς, συνεπώς αν η διανομή shareware βιβλίων είναι το μέλλον των εκδόσεων, οι συγγραφείς θα λιμοκτονήσουν.

Από την άλλη, πρόσφατα έκανα μια συμφωνία για το συγκεκριμένο βιβλίο ώστε να εκδοθεί από την Fine Tooth Press , ένα μικρό εκδοτικό οίκο, ως εκτύπωση κατόπιν παραγγελιάς για να πουλιέται κάτω από 20 δολάρια. Η τιμή είναι ουσιώδης γιατί όταν είχε εκδοθεί παλαιοτέρα με την ίδια μέθοδο, κοστολογούταν αναγκαστικά στα 29 δολάρια, κάτι υπερβολικό για τους αγοραστές τη στιγμή που βιβλία με σκληρό εξώφυλλο πωλούνται για 25 δολάρια ή λιγότερο. Είναι θέμα εξέλιξης της σχετικής τεχνολογίας που κατεβάζει το κόστος.

Έτσι λοιπόν το μέλλον των εκδόσεων μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα βιβλία κατόπιν παραγγελίας- ούτε επιστροφές, ούτε έξοδα αποθήκης, ούτε εξάντληση αποθεμάτων.

 

Στο «He walked among us» εμφανίζεστε σαν χαρακτήρας του βιβλίου. Τι είναι αυτό που ωθεί ένα συγγραφέα να βάλει τον εαυτό του ανάμεσα στους ήρωες των βιβλίων του;

Ειλικρινά δεν ξέρω. Δεν είμαι ακριβώς «χαρακτήρας» στο βιβλίο, απλά κάνω μια αναφορά στον εαυτό μου. Όπως άλλοι αληθινοί συγγραφείς επειδή ήθελα στενή συσχέτιση με την αληθινή πραγματικότητα της κοινότητας επιστημονικής φαντασίας.

Αλλά στη νουβέλα La vie continue, όντως έκανα τον μελλοντικό εαυτό μου ένα χαρακτήρα – να ζω στην Γαλλία πριν μετακομίσω στα αλήθεια εκεί. Πρόβλεψη; Προφητεία που επαλήθευσα με τις πράξεις μου; Ποιος ξέρει; (σ.μ. «Quien sabe» στο πρωτότυπο)

 

Θα ήταν καλυτέρα αν οι σημερινοί ηγέτες ήταν συγγραφείς φανταστικού, όπως ο Χίτλερ στο «Iron Dream”, και αντίστροφα; Τι κοινό έχει ένας πολιτικός με ένα συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας;

Λοιπόν, θα ήταν καλυτέρα αν ο Μπους και οι λοιποί ήταν άθλιοι συγγραφείς κι όχι άθλιοι ηγέτες! Ο Σαντάμ Χουσέιν μάλιστα είχε γράψει δυο βιβλία fantasy, αλλά δεν σταμάτησε το κυρίως επάγγελμα του.

Όμως δεν πιστεύω πως οι συγγραφείς φανταστικού θα γινόταν καλοί πολιτικοί ηγέτες. Σκεφτείτε μια χώρα να διοικείται από τον Ρόμπερτ Χάουαρντ ή το Λάβκραφτ!

Υποθέτω ότι αυτό που έχουν κοινό, οι πολιτικοί και οι συγγραφείς, είναι ο υπέρμετρος εγωισμός, απαραίτητος για να προχωρήσεις σε αυτούς τους τομείς, για καλό ή για κακό.

 

Παρεμπιπτόντως, το «Iron Dream» είχε απαγορευτεί στη Γερμανία για κάποια χρόνια, έτσι; Και το «Bug Jack Barron» είχε κάποια προβλήματα όταν εκδόθηκε στο New Worlds. Μπορείτε να μας διαφωτίσετε σχετικά με αυτά τα περιστατικά;

Το «Iron Dream» είχε μπει στη μαύρη λίστα στη Γερμανία γιατί υποτίθεται ότι θα έβαζε λάθος ιδέες στα μυαλά ανίδεων παιδιών, παρά το γεγονός πως δεν προοριζόταν για νέους, και οι άνθρωποι που παραπονεθήκαν – ακόμη και οι μάρτυρες κατηγορίας στα δικαστήρια- όλοι κατανοούσαν πως ήταν ένα αντιναζιστικό βιβλίο. Το θέμα ήταν ότι «αν και εγώ καταλαβαίνω το νόημα του βιβλίου, εγώ είμαι πιο έξυπνος από τους υπόλοιπους και αυτοί ίσως να μην τα καταφέρουν». Ήταν μια δικαστική μάχη 8 χρόνων. Ο Heyne Verlag υπερασπίστηκε το μυθιστόρημα και τελικά νικήσαμε στο ανώτατο δικαστήριο.

Το new worlds είχε κονδύλια από το Συμβούλιο Τέχνης, το οποίο ήταν μέρος της κυβέρνησης, και το όλο ξέσπασμα στο κοινοβούλιο ήταν σχετικά με κυβερνητικά λεφτά να χορηγούνται για «τέτοιες βρωμιές». Δεν υπήρξε ποτέ νομική απαγόρευση. Ήταν ένας μεγάλος διανομέας που αρνήθηκε να διανείμει τα τεύχη του περιοδικού με τα περισσότερα μέρη της σειράς. Το Συμβούλιο Τέχνης ουσιαστικά το υπερασπίστηκε και βοήθησε να αρθεί η εμπορική απαγόρευση.

 

Δυο από τα πιο πρόσφατα βιβλία σας, το «The Druid King» και το «Mexica», είναι κλασικά παραδείγματα ιστορικών μυθιστορημάτων. Θα συνεχίσετε να γράφετε σε αυτό το δημοφιλές είδος ή θα εξακολουθήσετε να μεταπηδάτε από είδος σε είδος;

Χωρίς αμφιβολία, και τα δυο. Δεν μου αρέσει η όλη ιδέα του «είδους». Όπως το βλέπω εγώ, απλά γράφω βιβλία και είναι οι εκδότες που τα βάζουν σε κατηγορίες.

 

Έχοντας εμπειρία σε τόσα διαφορετικά είδη, ποιο προτιμάτε περισσότερο; Τόσο να γράφετε όσο και να διαβάζετε;

Και πάλι, δεν δίνω σημασία στο είδος, ούτε ως αναγνώστης. Σαν συγγραφέας, κατά κάποιο τρόπο η επιστημονική φαντασία είναι πιο εύκολη γιατί μπορείς να γράψεις πάνω κάτω ό, τι θέλεις, ενώ τα ιστορικά απαιτούν περισσότερη έρευνα και προσοχή. Αλλά στο τέλος, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον εξίσου απολαυστικό. Σαν παιδί, διάβαζα πολύ ΕΦ και επίσης πολλά ιστορικά μυθιστορήματα, όπως και Ιστορία, και εξακολουθώ να το κάνω.

 

Τι ετοιμάζετε τώρα; Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για το επόμενο βιβλίο σας;

Έχω μόλις τελειώσει το δεύτερο γραπτό ενός μυθιστορήματος που ονομάζεται OSAMA THE SUN. Είναι ένα μυθιστόρημα κοντινού μέλλοντος σε πρώτο πρόσωπο από έναν Ισλαμιστή τρομοκράτη, που όπως ελπίζω σκιαγραφεί τον εαυτό του σαν ένα συμπονετικό άτομο αλλά πλανημένο χαρακτήρα. Κάτι που ένιωθα έντονα ότι έπρεπε να γραφτεί, με δεδομένο τον παγκόσμιο ιερό πόλεμο.

Επίσης δουλεύω σε μια προσπάθεια να μεταφερθεί το Mexica στη μεγάλη οθόνη.

 

Ποιος νομίζετε ότι είναι ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης στην σύγχρονη κοινωνία; Έχει αλλάξει τίποτα από τις μέρες που τα «Bug Jack Barron» και «Pictures at 11» κυκλοφορήσαν;

Τα μέσα ενημέρωσης έχουν αυξήσει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία τους, σαφώς. Το Pictures at 11 θα μπορούσε να συμβεί αύριο, ακόμη και σήμερα. Ζούμε λίγο έως πολύ στον κόσμο του Bug Jack Barron. Η ατυχής διαφορά είναι πως η Δεξιά ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη- ο Πατ Μπουκάναν ξεκίνησε σαν παρουσιαστής στην τηλεόραση, κατόπιν έβαλε υποψηφιότητα για Πρόεδρος, ο Ρόναλντ Ρήγκαν φυσικά, τώρα ο Άρνολντ Σβαρτζενέηγκερ κτλ. Και γενικώς, τουλάχιστον στις ΗΠΑ, είναι οι Δεξιοί παρουσιαστές ραδιοφωνικών εκπομπών που έχουν περισσότερο κύρος, επιρροή και το μεγαλύτερο κομμάτι των μέσων ενημέρωσης.

 

Μπορείτε να μας πείτε τη γνώμη σας για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή; Θα κάνει καλό ο ΟΗΕ στον Λίβανο;

Ο Αμπά Εμπάν, πρώην υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ, είπε κάποτε ότι «οι Παλαιστίνιοι δεν χάνουν ποτέ την ευκαιρία να χάσουν μια ευκαιρία». Η Μέση Ανατολή, ως συνήθως, είναι ένα φρικτό μπέρδεμα, που έγινε πολύ χειρότερο με την Αμερικανική κατοχή του Ιράκ, την απρόκλητη απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών από τη Χεζμπολλά που πυροδότησε την ηλίθια επίθεση του Ισραήλ, τους Παλαιστίνιους που βλακωδώς εξέλεξαν τη Χαμάς, τη Χαμάς που βλακωδώς αρνείται να έρθει σε συμφωνία με το Ισραήλ, όλα αυτά ενώ ο Αριέλ Σαρόν είχε οδηγήσει το Ισραήλ στο σημείο που μια Παλαιστινιακή πολιτεία ήταν έτοιμη να γεννηθεί.

Δεν πιστεύω ότι ο ΟΗΕ θα κάνει κάτι καλό στον Λίβανο. Ποτέ δεν έκανε καλό στη Μέση Ανατολή. Το μόνο που κάνει είναι να παγώνει πολέμους χωρίς κάποια κατάληξη, ετοιμάζοντας το σκηνικό για τον επόμενο πόλεμο. Ούτε οι ΗΠΑ έκαναν ποτέ κάτι καλό, εκτός από τότε που ο Τζίμυ Κάρτερ πήρε τον Αραφάτ στο Καμπ Ντέιβιντ. Η συμφωνία του Όσλο, εξάλλου, έγινε με τη μεσολάβηση της ουδέτερης Νορβηγίας.

Το πρόβλημα είναι ότι οι Άραβες δεν μπορούν να δεχτούν το εξευτελιστικό γεγονός ότι το Ισραήλ είναι αυτό που τους σκίζει, πως το Ισραήλ είναι η υπερδύναμη της περιοχής, μια μικρή χώρα της οποίας οι Εβραίοι πολίτες πέρασαν 1000 χρόνια χωρίς πατρίδα ως αδύναμες μειονότητες σε Αραβικά εδάφη. Αυτό τους κάνει να πιστεύουν ότι οι Ισραηλίτες είναι στην πραγματικότητα υποτελείς των ΗΠΑ, οπότε έχουν να αντιμετωπίσουν το στρατιωτικό ηγεμόνα του πλανήτη τουλάχιστον, κάτι λιγότερο προσβλητικό για τον εγωισμό τους.

Αυτό κάνει τους Άραβες να απεχθάνονται κάθε άμεση συμφωνία με το Ισραήλ, και αιωνίως προσπαθούν να πιέσουν τους Αμερικανούς να χειραγωγήσουν τους υποτιθέμενους υποτελείς τους. Δεν λειτούργησε ποτέ αυτό, κι ούτε πρόκειται.

Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι να αποσυρθούν από την όλη κατάσταση, να πουν στους Άραβες και στους Ισραηλινούς να τα βρούνε από μόνοι τους, τελεία και παύλα. Αν δεν υπήρχε όλο αυτό το πετρέλαιο στη Μέση Ανατολή, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να αναμιχθούν οι ΗΠΑ, αντιθέτως θα υπήρχαν πολλοί για να το αποφύγει.

Αλλά το πετρέλαιο είναι εκεί όπως και η Αμερικανική παρέμβαση και η ψευδαίσθηση των Αράβων ότι η Αμερική είναι αυτή που καθοδηγεί το Ισραήλ.

Edited May 3, 2020 by Spark
Οι ερωτήσεις έγιναν bold και μειώθηκε λίγο η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων και των απαντήσεων.

[Oberon]

Πολύ καλή και ενδιαφέρουσα η συνέντευξη και πάλι μπράβο στο Γιάννη και για τον κόπο του και για τη μετάφραση.

Και οι ερωτήσεις ήταν ενδιαφέρουσες για τον Spinrad πράγμα που φαίνεται εξ άλλου από τις αβίαστες και "πλούσιες" απαντήσεις του!

 

Aν και δεν έχω διαβάσει πολύ Spinrad, σαν επίδοξος συγγραφέας και λάτρης της ε.φ. τέτοιες συνεντεύξεις που μας δίνουν μια γεύση έστω του τρόπου που λειτουργεί ένας συγγραφέας του βεληνεκούς του Spinrad προσωπικά τις βρίσκω πολύτιμες!

Edited September 30, 2006 by Dain

[Spinrad]

Eyge

[Neveryon]

Kudos!

[cybernaut]

παντα τετοια !