Jump to content

Να κι ένα μκρό από μένα


Jack_Mordino

Recommended Posts

Ξυπνάω βλέπω γύρω μου

έξω δριμεία παγωνιά

τρέχει ευθύς ξοπίσω μου,

με δαγκώνει, με πονά

 

Νοσταλγία που τυλίγει

καθετί με ζεστασιά

σ 'ένα ψέμα που ζυγίζει

όσο η ματιά στα σκοτεινά

 

Ψέμα λέω, δε θα πώ

κι ότι πω ας φύγει τώρα

με ένα στερνό μου σ' αγαπώ

στης λησμονιάς τη χώρα

Link to comment
Share on other sites

Ωραίο ποίημα, μου άρεσε η τελευταία στροφή. Είναι όμως πολύ λιτό και παλό. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι λιτό σε λέξεις και εκφράσεις κτλ, αλλά σε νόημα. ίσως λόγω του μικρού μεγέθους φαίνεται σαν να μην ολοκληρώνεται το νόημα. Αλλά ωραίο.

Link to comment
Share on other sites

Ωραίο ποίημα, μου άρεσε η τελευταία στροφή. Είναι όμως πολύ λιτό και παλό. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι λιτό σε λέξεις και εκφράσεις κτλ, αλλά σε νόημα. ίσως λόγω του μικρού μεγέθους φαίνεται σαν να μην ολοκληρώνεται το νόημα. Αλλά ωραίο.

 

Χαίρομαι που σου άρεσε. Γενικώς δε μου αρέσουν τα πολλά λόγια και μου αρέσουν οι άνθρωποι στους οποίους θα πώ λίγα και καλά και θα συμπληρώσουν το νόημα μόνοι τους. Αυτό με πείθει οτι επικοινωνούν μαζί μου, ότι με νοιώθουν. Ποίηση δε πολυγράφω αλλά φαίνεται οτι μου βγαίνει και εκεί.To κλου του ποιήματος πάντως είναι στη δεύτερη στροφή...

Link to comment
Share on other sites

Αν θέλεις να γράφεις με ομοιοκαταληξία πρέπει να τη δουλέψεις παραπάνω. Αυτό είναι το κακό με την ομοιοκαταληξία. Η είναι πάρα πολύ καλή και εκπλήσσει [σπανιότατα], η δεν είναι και το ποίημα ενώ θα μπορούσε να ναι σοβαρότερο, ελαφραίνει και γίνεται πιο ρηχό. Απλοικό. Αν όμως ήθελες κάτι ελαφρύ είναι ότι πρέπει. Ο τελευταίος στίχος όμως μου λέει πως δεν ήθελες...

Αυτή φυσικά είναι μόνο η γνώμη μου και η εμπειρία μου. Δεν είμαι σε καμιά περίπτωση αυθεντία και ούτε το γούστο μου είναι το... αντικειμενικό κριτήριο της τέχνης.

Ένα πράγμα που μου άρεσε στο ποίημα είναι η αθωότητα του συναισθήματος. Έχεις μείνει παιδί νιώθω... Τι θαυμάσιο! Αν ήθελες να τονιστεί η αθωότητα τότε η συγκεκριμένη ομοιοκαταληξία είναι μια χαρά τώρα που το σκέφτομαι... Χμμμ...

Όπως πάντα είναι όλα θέμα προοπτικής. Αν έλειπε η χώρα της λησμονιάς από το τέλος θα ήταν ένα υπέροχο αθώο ελαφρύ ποιηματάκι. Αν δεν έλειπε και η ομοιοκαταληξία αραίωνε η ήταν απίστευτα λεπτή και ίσως πιο ανοιχτή και πολύπλοκή... η απλά δεν υπήρχε... τότε θα ήταν βαρύτερο και σοβαρότερο.

Όλα ξεκινούν απο το πως ένιωθες και τι ήθελες να δείξεις...

Βέβαια μπορεί να ένιωθες μια μίξη όλως οπότε όσα είπα είναι άκυρα.

 

:)

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Ένα πράγμα που μου άρεσε στο ποίημα είναι η αθωότητα του συναισθήματος. Έχεις μείνει παιδί νιώθω... Τι θαυμάσιο!

Αχ τέτοιο σχόλιο μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να κάνει. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να νοιώσω προσβλημένος ή παινεμένος!

Αν ήθελες να τονιστεί η αθωότητα τότε η συγκεκριμένη ομοιοκαταληξία είναι μια χαρά τώρα που το σκέφτομαι... Χμμμ...

Όπως πάντα είναι όλα θέμα προοπτικής. Αν έλειπε η χώρα της λησμονιάς από το τέλος θα ήταν ένα υπέροχο αθώο ελαφρύ ποιηματάκι. Αν δεν έλειπε και η ομοιοκαταληξία αραίωνε η ήταν απίστευτα λεπτή και ίσως πιο ανοιχτή και πολύπλοκή... η απλά δεν υπήρχε... τότε θα ήταν βαρύτερο και σοβαρότερο.

 

Θα προσπάθήσω να δώσω μια εξήγηση στο ποίημα και μπορούμε να το συζητήσουμε μετά όλοι μαζί. Πάντως δεν είχα σκοπό να τονίσω ιδιαίτερα κάτι στο ποίημα, το έγραψα μέσα σε 10 λεπτά:

 

1η στροφή: Τίποτα σπουδαίο, η μοναξιά πονάει, όλοι το ξέρουν αυτό.

 

2η στροφή: "Νοσταλγία που τυλίγει καθετί με ζεστασιά": Μιλώ για την τάση που έχουμε οι άνθρωποι να "μυθοποιούμε" καταστάσεις και συναισθήματα με την πάροδο του χρόνου. "Σ' ένα ψέμα που ζυγίζει όσο η ματιά στα σκοτεινά": Είναι στο χέρι μας να κρατήσουμε ότι είναι αληθινό από αυτά που βιώσαμε και να μην προσθέσουμε δικά μας ψεύτικα στοιχεία έστω και αν αυτά είναι όμορφα φτιασιδώματα. Τα "σκοτεινά" είναι ο ενδότερος εαυτός μας.

 

3η στροφή: "Ψέμα λέω δε θα πώ": Η απόφαση πάρθηκε, ψέματα δε θα ειπωθούν για την εμπειρία, ας μείνει όπως έχει.

"κι ότι πω ας φύγει τώρα μ'ένα στερνό μου σ'αγαπώ στης λησμονιάς τη χώρα": Ακόμα και όσες βλάκείες και αν πώ ή σκεφτώ θα τις βάλω στην άκρη αφού αυτό που τελικά μετράει είναι το συναίσθημα που βίωσα. Εν τέλει ας φύγουν όλα μαζί στη λήθη.

 

Ουσιαστικά μιλώ για την αίσθηση του ανυπεράσπιστου απέναντι στη γλυκερή μυθοποίηση όμορφων καταστάσεων οι οποίες είναι πια παρελθόν αλλά έχουν την τάση να βασανίζουν. Αυτά. Ελπίζω να διαφώτισα κάπως, δεν ξέρω αν αυτές ήταν οι εντυπώσεις σου και στην αρχή...

Link to comment
Share on other sites

Ναι αυτό κατάλαβα κι εγώ πως λές. :p

Απλώς εαν είχε ελαφρύτερο και όχι τόσο συνειδητοποιημένο τέλος, θα του πήγαινε περισσότερο η αθώα του μορφή. :)

 

Αλλά και πάλι μην με αντιμετοπίζεις σαν κάτι σημαντικό, απλώς τη γνώμη μου λέω, δε σημαίνει πως είναι και σωστή.

Εξάλλου στην ποίηση ο καθένας δρα με δικό του τρόπο!

Link to comment
Share on other sites

Τι ωραίο μερικές φορές ο ποιητής να αναλύει το ποίημά του... Σε βγάζει απ' τον κόπο...

Δε συμφωνείτε ότι όταν ο ποιητής αναλύει το τι θέλει να πει καταλαβαίνεις και πόσο καλό είναι το ποίημα (δηλαδή πόσο καλά εκφράζειτ ις σκέψεις του σε αυτό); Τώρα κατάλαβα την αξία του ποιήματος.

Link to comment
Share on other sites

Τι ωραίο μερικές φορές ο ποιητής να αναλύει το ποίημά του... Σε βγάζει απ' τον κόπο...

Δε συμφωνείτε ότι όταν ο ποιητής αναλύει το τι θέλει να πει καταλαβαίνεις και πόσο καλό είναι το ποίημα (δηλαδή πόσο καλά εκφράζειτ ις σκέψεις του σε αυτό); Τώρα κατάλαβα την αξία του ποιήματος.

 

 

Όχι διαφωνώ καθέτως.

Η ουσία στην ποίηση είναι το ότι ενώ εκφράζει τις εμπειρίες του ποιητή ο καθένας ταυτίζεται με ένα ποίημα για άλλους λόγους και βλέπει μέσα τον εαυτό του. Μόνο αν ένα ποίημα σε κάνει να νιώσεις απο μερικές αχτίδες ταύτισης μέχρι και απόλυτη ταύτιση κάνει την δουλειά του...

 

Απλώς αν καταλαβαίνεις ακριβώς τα ίδια [και δεν μιλάω για τα προφανή] που ένιωσε ο εκάστοτε ποιητής, τότε είσαι τυχερός που βρήκες μια αδελφή ψυχή.

Link to comment
Share on other sites

Καλά εγώ δεν κατάλαβα τίποτα απο το ποιήμα αυτό...χωρίς παρεξήγηση...

Νομίζω πως θα πρέπει να βγάζουν νόημα όσα λες... στο πρώτο τετράστιχο μιλάς για την παγωνιά που αρχικα βλεπεις γύρω σου και μετά σε κυνηγά και σε δαγκωνεί;;;

Απο το δεύτερο τετράστιχο δεν βλέπω να βγαίνει πραγματικό νοήμα...τι θες να πείς; Τι θες να εκφράσεις; Γιατί ο αναγνώστης μένει με την απορία του πόσο ζυγίζει το ψέμα και πόσο ζυγίζει η ματιά στα σκοτεινά και με ποιόν τρόπο συνδέονται αυτά μεταξύ τους και με την νοσταλγία πιο πάνω.

Και στο τρίτο δεν θες να πεις ψέμα, αλλα πάλι δεν σε νοιάζει και να χαθεί η αλήθεια που λες... μιας και έχεις ξεκαθαρίσει πως ψέματα δεν λες.. τότε γιατί την λες;;; Και το σ' αγαπω που το λες; σε ποιον, στης λησμονιάς την χώρα;;;; και γιατί το λές;;; :doh:

Γενικά σε αυτό το ποίημα δεν υπάρχει βασική ιδέα, δεν βγαίνει κανένα συγκεκριμένο νόημα ... τα τετράστιχα είναι ασύνδετα εντελώς μεταξύ τους λες και πρόκειται για τετράστιχα απο ανακατεμένα ποιήματα.

Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως ποίηση δεν είναι άντε γράφουμε ότι μας έρχεται στο μυαλό...οι μεγαλύτεροι δημιουργοί στο σύνολο τους, έλεγαν πως η τέχνη είναι πολύ σκληρή γιατί πρέπει να βρίσκεις το κουραγίο να πέταξεις τις περισσότερες ή έστω πολλές απο τις καλές ίδεες σου στο καλάθι των αρχήστων και να είσαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού σου... ένα ποιήμα δεν είναι κάτι ακαταλαβίστικο, αλλά πρέπει να έχει νόημα, να έχει δομημένες ιδέες, να μιλά για κατί και να το εκφράζει ή να εξιστορεί, τελοσπάντων να υπάρχει μια υπόθεση. Δεν είναι μόνο να ακούγεται σαν ποίηση, να μοιάζει με ποίηση, να είναι γραμμένο σαν ποίηση και αρά είναι ποίηση. Η τέχνη δεν είναι για την τέχνη. Η τέχνη είναι φτιαγμένη για υπηρετεί τους ανθρώπους, εσένα που το γράφεις, εμένα που το διαβάζω και πρέπει να έχει κάποιο νόημα γιατί αλλιώς ... ποίο το νόημα? Και πρέπει να είναι αρκετά κατανοητό το νοήμα αυτό, για όλους όσους έχουν τη καλή διάθεση να διαβάσουν όσα γράφεις ή γράφω εγώ κτλ. Πρέπει να τους περάσεις όσα εσύ ένιωθες και ήθελες να πεις και να τους αφήσει κάτι...

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Θα διαφωνήσω μαζί σου, Nienna. Το βρίσκω λίγο νεκρό το να μην προσπαθεί κάποιος να ταξιδέψει στη θέση του αλλουνού παρά να βλέπει απλώς τι από τα γραφόμενα αντανακλά στα δικά του συνειδητοποιημένα βιώματα, ποιό το κέρδος στην προκειμένη περίπτωση; Βέβαια το τι αναζητά κανείς όταν διαβάζει ποίηση είναι υποκειμανικό, πάντως εγώ προσπαθώ να μπω στον κόσμο του συγγραφέα όσο μπορώ, γίνεται για μένα κάτι σαν γρίφος, ένα συναισθηματικό και εγκεφαλικό παιχνίδι ταυτόχρονα. Η ποίηση για μένα πάνω από όλα είναι επικοινωνία και αν κάποιος καταλάβει ένα ποίημά μου όπως το εννοώ σημαίνει οτι υπάρχει ανοικτό κανάλι, κοινά βιώματα, επικοινωνία Από τις μεγαλύτερες στιγμές ευχαρίστησης στη ζωή μου είναι όταν ακούω τραγούδια των οποίων τους στίχους δεν πολυκαταλάβαινα (οι οποίοι με προβλημάτιζαν όμως) αλλά εξαιτίας βιωμάτων που έζησα στο μεταξύ ξαφνικά είμαι 100% σίγουρος πλέον σε τί αναφέρονται. Όταν συμβαίνει αυτό νοιώθω υπέροχα, νοιώθω οτι αυτό το βαθύτερο πράγμα που ένοιωσα το ένοιωσαν κι άλλοι και μάλιστα η γνώση αυτή επικοινωνήθηκε σε ένα "κωδικοποιημένο" πεδίο, με την έννοια οτι άνθρωποι χωρίς τις σχετικές εμπειρίες μάλλον δε θα καταλάβουν γρυ ακούγοντας τα ίδια λόγια.

Link to comment
Share on other sites

Θα διαφωνήσω μαζί σου, Nienna. Το βρίσκω λίγο νεκρό το να μην προσπαθεί κάποιος να ταξιδέψει στη θέση του αλλουνού παρά να βλέπει απλώς τι από τα γραφόμενα αντανακλά στα δικά του συνειδητοποιημένα βιώματα, ποιό το κέρδος στην προκειμένη περίπτωση; Βέβαια το τι αναζητά κανείς όταν διαβάζει ποίηση είναι υποκειμανικό, πάντως εγώ προσπαθώ να μπω στον κόσμο του συγγραφέα όσο μπορώ, γίνεται για μένα κάτι σαν γρίφος, ένα συναισθηματικό και εγκεφαλικό παιχνίδι ταυτόχρονα. Η ποίηση για μένα πάνω από όλα είναι επικοινωνία και αν κάποιος καταλάβει ένα ποίημά μου όπως το εννοώ σημαίνει οτι υπάρχει ανοικτό κανάλι, κοινά βιώματα, επικοινωνία Από τις μεγαλύτερες στιγμές ευχαρίστησης στη ζωή μου είναι όταν ακούω τραγούδια των οποίων τους στίχους δεν πολυκαταλάβαινα (οι οποίοι με προβλημάτιζαν όμως) αλλά εξαιτίας βιωμάτων που έζησα στο μεταξύ ξαφνικά είμαι 100% σίγουρος πλέον σε τί αναφέρονται. Όταν συμβαίνει αυτό νοιώθω υπέροχα, νοιώθω οτι αυτό το βαθύτερο πράγμα που ένοιωσα το ένοιωσαν κι άλλοι και μάλιστα η γνώση αυτή επικοινωνήθηκε σε ένα "κωδικοποιημένο" πεδίο, με την έννοια οτι άνθρωποι χωρίς τις σχετικές εμπειρίες μάλλον δε θα καταλάβουν γρυ ακούγοντας τα ίδια λόγια.

 

 

Μάλλον δεν με κατάλαβες.

Μόνος σου το λες.

Θέλεις να τα ανακαλύπτεις, όχι να σου σερβίρουν από κάτω μία έκθεση με το "τι εννοεί ο ποιητής".

Χάνεται η μαγεία.

Link to comment
Share on other sites

Θα σου απαντήσω αναλυτικά επειδή βρίσκω την ατάκα "γράφουμε ότι μας έρθει στο μυαλό" λίγο προσβλητική.

Καλά εγώ δεν κατάλαβα τίποτα απο το ποιήμα αυτό...χωρίς παρεξήγηση...

Νομίζω πως θα πρέπει να βγάζουν νόημα όσα λες... στο πρώτο τετράστιχο μιλάς για την παγωνιά που  αρχικα βλεπεις γύρω σου  και μετά σε κυνηγά και σε δαγκωνεί;;;

Υπάρχει μια βασική τεχνική/ιδέα στην ποίηση η οποία λέγεται μεταφορά. Συνίσταται στη χρήση μιας λέξης η οποία όμως υποννοεί κάποιο νόημα διαφορετικό από το κανονικό. Η παγωνιά φίλε μου είναι η παγωνιά της μοναξιάς η οποία σε πονάει όταν κάποτε ωριμάζεις και αναγκάζεσαι πλέον να βγείς από το καβούκι σου. Το όλο ποίημα είναι γραμμένο με μεταφορές, αυτός είναι και ο λόγος που μάλλον δε βγάζεις κανένα νόημα.

Απο το δεύτερο τετράστιχο δεν βλέπω να βγαίνει πραγματικό νοήμα...τι θες να πείς; Τι θες να εκφράσεις; Γιατί ο αναγνώστης μένει με την απορία του πόσο ζυγίζει το ψέμα και πόσο ζυγίζει η ματιά στα σκοτεινά και με ποιόν τρόπο συνδέονται αυτά μεταξύ τους και με την νοσταλγία πιο πάνω.
Ο ανγανώστης δε μένει καθόλου με την απορία του πόσο ζυγίζει το ψέμα: Όσο και η ματιά στα σκοτεινά: Όσο ανασκάβεις τα συναισθήματα σου και ανακυκλώνεις την εμπειρία μέσα σου τόσο κινδυνεύεις να την ντύσεις με ψεύτικα στοιχεία. Το πως συνδέεται αυτό με τη νοσταλγία είναι προφανές νομίζω.
Και στο τρίτο δεν θες να πεις ψέμα, αλλα πάλι δεν σε νοιάζει και να χαθεί η αλήθεια που λες... μιας και έχεις ξεκαθαρίσει πως ψέματα δεν λες.. τότε γιατί την λες;;; Και το σ' αγαπω  που το λες; σε ποιον, στης λησμονιάς την χώρα;;;;  και γιατί το λές;;; :doh:
Πολλές ερωτήσεις εδώ, μάλλον δε θα απαντήσω σε όλες. Το σ'αγαπώ πάντως απευθύνεται σε μία κοπέλα! :p Σε παραπέμπω στην εξήγηση που έδωσα σε ένα reply πιο πάνω, είναι σαφής νομίζω...
Γενικά σε αυτό το ποίημα δεν υπάρχει βασική ιδέα, δεν βγαίνει  κανένα συγκεκριμένο νόημα ... τα τετράστιχα είναι ασύνδετα εντελώς μεταξύ τους λες και πρόκειται για τετράστιχα απο ανακατεμένα ποιήματα.

Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως ποίηση δεν είναι άντε γράφουμε ότι μας έρχεται στο μυαλό...

Πολύ βιάζεσαι να βγάζεις συμπεράσματα. Δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση σου πάντως μετά από όλα όσα γράψαμε οι υπόλοιποι σε αυτό το τοπικ...

Edited by Jack_Mordino
Link to comment
Share on other sites

Μάλλον δεν με κατάλαβες.

Μόνος σου το λες.

Θέλεις να τα ανακαλύπτεις, όχι να σου σερβίρουν από κάτω μία έκθεση με το "τι εννοεί ο ποιητής".

Χάνεται η μαγεία.

 

ΟΚ I get you, σε παρεξήγησα. Εννοιείται οτι η εκθέσεις με εξηγήσεις είναι τελείως περιττές. Αυτός φυσικά είναι και ο λόγος που οι ποιητικές συλλογές και η μουσική κυκλοφορούν χωρίς εξηγήσεις! άλλωστε υπάρχει και ένα πολύ σοφό αγγλικό ρητό που ταιριάζει όμορφα νομίζω στην ποίηση: If you need to ask you'll never understand...

Link to comment
Share on other sites

Ηρεμήστε. Η Laas7 είπε τη γνώμη της, κάπως αυστηρή ίσως, και μπορει κάποιος να συμφωνήσει η να διαφωνήσει μαζί της πάνω στο ποίημα.

Αλλά σας παρακαλώ μην κάνετε τη συζήτηση προσωπική.

Link to comment
Share on other sites

αχαχαχαχΑΧαχαχΑααα!!! Dear modrino...

πρώτον δεν είμαι φίλος σου, είμαι φίλη σου ( όχι οτι έχει και ιδιαίτερη σημασία το φύλο, απλά δεν θέλω να με παιρνάνε για άνδρα)

Δεύτερον δεν είχα καμμία πρόθεση να σε προσβάλω και αυτό δεν σημαίνει πως παίρνω τίποτα απο όσα λέω πίσω... Άλλωστε δεν έκανα κανένα απρεπές σχόλιο και ούτε θα το επέτρεπα στον εαυτό μου...

Τρίτον δεν σκοπεύω να συνέχισω την ευχάριστη κουβεντούλα μας. γιατί αμέσως θίχτηκες και φρόντισες και καλά να μου πεις πως δεν θα θέλες να είσαι στην θέση μου μιας και θεωρείς πως με τάπωσες και μου την έφερες και εσυ και όλοι οι υπόλοιποι; Απλά ήταν κρίμα που αποφάσισα να κάνω σχόλια...Λάθος μου δεν θα ξανασυμβεί.

Μπορείς να νομίζεις ο,τι θέλεις πραγματικά, εγώ είπα την γνώμη μου κα όσα νόμιζα λυπάμαι που τα πήρες στραβά, αλλα γι αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτα και ούτε και θέλω...δεν μου άρεσε η αντίδραση σου...και απλά αν θέλεις και άλλο να ξεσπάσεις έχω και εγώ ποίηματα για να τα σχολιασουν όλοι όπως νομίζουν.

Πρέπει να δεχόμαστε κριτικές είτε μας αρέσουν είτε οχι<---αυτό νομίζω εγώ

Δεν θα απαντήσω σε τίποτα απο όσα μου λες για την τεχνική σου και τον τρόπο που εκφράζεσαι στα ποιήματα σου, όχι απο άγνοια ( οκ δεν είματσε οι παντογνώστες αλλα έχουμε μια ιδέα επι του θέματος), αλλα γιατί πολυ απλά δεν θα βρουμε άκρη, καθώς προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου.Επειδή και εμένα οι πρώτες κριτικές που μου είχαν τα παιδιά κάνει, μου είχαν φανεί κάπως ... μπορώ μόνο να σου πώ, πως είναι δύσκολο να τις δεχτείς, αλλα αν τις καλοσκεφτεις έχουν πάντα μια δόση αλήθειας γιατί υπάρχει απ' όλους καλή πρόθεση...μάλιστα ο νιχιλιο έχει κάνει για μένα πρόσφατα μια κριτική που με βοήθησε πάρα πολύ! Αυτά.

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να δεχόμαστε κριτικές είτε μας αρέσουν είτε οχι<---αυτό νομίζω εγώ

Δεν θα απαντήσω σε τίποτα απο όσα μου λες για την τεχνική σου και τον τρόπο που εκφράζεσαι στα ποιήματα σου, όχι απο άγνοια ( οκ δεν είματσε οι παντογνώστες αλλα έχουμε μια ιδέα επι του θέματος), αλλα γιατί πολυ απλά δεν θα βρουμε άκρη, καθώς προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου.

 

Συγγνώμη για το "φίλε μου", το nick σου δε βοηθάει και πολύ και οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι αρσενικά...

Ναι ομολογώ πως θίχτηκα όχι όμως γιατί η κριτική ήταν αρνητική αλλά επειδή ήταν επιθετική. Κσι η Νienna καi o Throgos έκαναν τα "αρνητικά" τους σχόλια, ήταν καλοπροαίρετα όμως και έτσι ξεκίνησε η γόνιμη και όμορφη συζήτηση μεταξύ μας χωρίς να θιχτεί κανένας. Όσο για το να "δικαιολογηθώ": Για ΠΟΙΟ πράγμα να δικαιολογηθώ, επειδή έκανα το "λάθος" να χρησιμοποιήσω μεταφορές στο ποίημά μου; Ήμαρτον παναγία μου, να το εξηγήσω προσπάθησα, όχι να διακαιολογηθώ!

Link to comment
Share on other sites

Htan ena poihma.H poihsh einai texnh, kai san ka8e eidous texnh, einai ypokeimeniko ti einai ''kalo'' kai ti oxi.As krath8oume loipon sto na sxoliazoume to poihma ayto ka8 ayto, efoson exoume tis gnoseis kai tin empeiria na to kanoume.Allios, ka8e apopsh einai fysika dekth, arkei na menei se epipedo mou arese ayto giati etsi, ekeino de mou arese giati etsi(opou etsi enas logos ypo8eto).To ti akribos 8elei na pei ena poihma kai poia nohmata pernaei einai ontos shmantiko, alla as mhn to eksetazoume se toso ba8os, kai as mhn eimaste toso apolytoi. Den 8a sxoliaso ti akribos eipe o enas kai o allos(ki as diafono me polla pou eipo8eikan, logo fysika prosopikhs apopshs kai ais8htikhs), alla as krathsoume ena omorfo klima.Eidalos, xsssst xssssssssst pou leei kai o Bardos.

 

 

PS

Parakalo, mhn sxoliasete oti eipa, apla prospa8o na balo mia taksh.Apanthsh den einai anagkaia.Eyxaristoooooo.

Link to comment
Share on other sites

Jack, το ποίημα βγάζει νόημα κατά τη γνώμη μου και είναι σαφές ότι μιλάς για θλίψη, μοναξιά, προιόν μάλλον ερωτικής απογοήτευσης.

Μόνο μου παράπονο η τρίτη στροφή του πρώτου τετράστιχου. Μου φαίνεται εντελώς άρρυθμη. Αν και όλο το τετράστιχο υποφέρει ως προς το μέτρο. Αντίθετα τα δύο επόμενα είναι ΟΚ.

Link to comment
Share on other sites

Μόνο μου παράπονο η τρίτη στροφή του πρώτου τετράστιχου. Μου φαίνεται εντελώς άρρυθμη. Αν και όλο το τετράστιχο υποφέρει ως προς το μέτρο. Αντίθετα τα δύο επόμενα είναι ΟΚ.

 

Έχεις δίκιο :( , ήταν το καλύτερο που μπόρεσα να κάνω, στην αρχική του μορφή ήταν πολύ χειρότερο... Υποτίθεται οτι το "τρεχει ευθύς" προφέρεται σε μια ανάσα έτσι ώστε να παραμείνει ο στίχος μέσα στο μέτρο ενώ ανάμεσα στο "με δαγκώνει" και "με πονά" μία παύση για τον ίδιο λόγο. Πάλι όμως δεν ακούγεται ωραίο...

Link to comment
Share on other sites

Θα μπορούσες να το κάνεις:

 

Ξυπνάω βλέπω γύρω μου

[Β]μία[/Β] δριμεία παγωνιά

με κυνηγά σαν ίσκιος μου,

το δαγκωμά της με πονά

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Θα μπορούσες να το κάνεις:

 

Ξυπνάω βλέπω γύρω μου

[Β]μία[/Β] δριμεία παγωνιά

με κυνηγά σαν ίσκιος μου,

το δαγκωμά της με  πονά

 

Μπράβο, ο τρίτος στίχος είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν. Γα τους άλλους νομίζω καλύτερα είναι όπως έχουν. Ιδού λοιπόν ξανά το πρώτο τετράστιχο (με την ευγενική προσφορά του Nihilio :) )

 

Ξυπνάω βλέπω γύρω μου

έξω δριμεία παγωνιά

Με κυνηγά σαν ίσκιος μου

με δαγκώνει, με πονά

 

Μάλλον θα έπρεπε να ξεκινήσει εκείνο το εργαστήρι ποίησης methinks...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..