Βάρδος Posted February 8, 2004 Share Posted February 8, 2004 Για μένα νομίζω ότι είναι το Dragon Waiting του Ford. Δυστυχώς, το έχω διαβάσει μόνο μία φορά και πρέπει να το διαβάσεις τουλάχιστον 3 αν θες να το καταλάβεις σε όλο του το μεγαλείο. Ευτυχώς, είναι σχετικά μικρό. Γύρω στις 250 σελίδες, αν θυμάμαι καλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted November 16, 2004 Share Posted November 16, 2004 eipa na kseskonhso kana palio thread....this looks interesting.Ego 8a elega mallon kapoio ap ta biblia tou Jonathan Carroll(urban fantasy kyrios), mallon to A child accross the sky... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ErnestoDoUrden Posted November 23, 2004 Share Posted November 23, 2004 Για να πω και εγώ την γνώμη μου. Λοιπόν μάλλον "Η σχεδία" του Stephen Baxter. Hardcore science fiction και υπέροχη δουλειά πάνω στην κεντρική ιδέα. Πολύ ωραίο βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 17, 2005 Share Posted February 17, 2005 (edited) Aς το ξεσκονίσω και γω το τόπικ αυτό λίγο. Το πιο Mind-blowing βιβλίο ε.φ. που διάβασα τελευταία είναι το Neverness του David Zindell, ϊσως ο πιο τέλειος συνδυασμός ε.φ. και φάντασυ που έχω δει ποτέ. Είναι ένα βιβλίο που είναι αδύνατον να το κατατάξεις σε κάποιο είδος!! Γενικά όμως η ιστορία που με καθήλωσε με ανοιχτό το στόμα όταν ξεκίνησα να διαβάζω στα Αγγλικά ήταν εκείνο το διήγημα του αγαπημένου και άφταστου Ασίμωφ, που τελειώνει με τη φράση "Let there be light, and there was light". Αδύνατον να θυμηθώ τον τίτλο τώρα. Edited February 17, 2005 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ErnestoDoUrden Posted February 17, 2005 Share Posted February 17, 2005 (edited) Το διήγημα που αναφέρεις Dain είναι το "The last question" και είναι πραγματικά εκπληκτικό. Μάλιστα ο ίδος ο Asimov έχει πει ότι είναι η αγαπημένη του ιστόρια ανάμεσα σε όλες αυτές που έχει γράψει. Το τέλος όταν το διάβασα πρώτη φορά με ανατριχιάσε. Ο Asimov καταφέρνει να συμπυκνώσει μία τρομερά πρωτότυπη ιδέα με πολλές φιλοσοφικές προεκτάσεις μέσα σε μία μικρή ιστοριούλα με χιούμορ και απλές σκέψεις. "The question came about as a result of a five-dollar bet over high- balls, and it happened this way:" Asimov rules Edited February 17, 2005 by ErnestoDoUrden Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 17, 2005 Share Posted February 17, 2005 (edited) Μπράβο Ερνέστο, ναι. Ευκαιρία να το ξαναδιαβάσω. Αν πω βέβαια πως άλλο ένα mind-blowing για μένα είναι το The End Of Eternity πάλι του Ασίμωφ, τι θα μου πείτε? (Οτι είμαι κολλημένος αλλά δεν πειράζει). Για τον Ισαάκ υπάρχει και ένα τόπικ εδώ, το οποίο ξέθαψα χτες: http://community.sff.gr/index.php?showtopic=248 Σαν science fiction concepts επίσης "να σου φέυγει το μυαλό" είναι και όλο το site www.orionsarm.com Από φάντασυ θυμάμαι κάποια διηγήματα, αλλά όχι τους τίτλους αυτή τη στιγμή. Αυτό που λέει ο Βαρδος πιο πάνω δεν το ξέρω. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα όμως. Edited February 17, 2005 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pooka Posted February 17, 2005 Share Posted February 17, 2005 Για μένα είναι η "Τριλογία του Κόσμου", του Φίλιπ Πούλμαν. Παράλληλα σύμπαντα, μυστήριο και φιλοσοφικές - οντολογικές προεκτάσεις. Και κυρίως, αυτό που κλωθογύριζε στο μυαλό μου όσοι ώρα το διάβαζα ήταν: Κι αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί και στο δικό μασ σύμπαν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted February 17, 2005 Share Posted February 17, 2005 Για μένα είναι η "Τριλογία του Κόσμου", του Φίλιπ Πούλμαν. Παράλληλα σύμπαντα, μυστήριο και φιλοσοφικές - οντολογικές προεκτάσεις. Και κυρίως, αυτό που κλωθογύριζε στο μυαλό μου όσοι ώρα το διάβαζα ήταν: Κι αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί και στο δικό μασ σύμπαν; <{POST_SNAPBACK}> Συμφωνώ απολύτως. Ο κόσμος της Λύρας μου φάνηκε σαν μια διαφορετική εκδοχή του δικού μας κόσμου. Είχε απ' όλα μέσα και ένα τρομερό τέλος - απόλυτη αποκορύφωση. Ο άνθρωπος έγραψε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 17, 2005 Author Share Posted February 17, 2005 Το Dragon Waiting είναι ένα απίστευτο μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας και φαντασίας, σε μια Ευρώπη μαστιζόμενη από τους πολέμους και βρισκόμενη υπό την απειλή μιας πεινασμένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Χριστιανισμός δεν έχει επικρατήσει --ο Ιουλιανός τα κατάφερε--, κι έτσι λατρεύονται ακόμα οι αρχαίοι θεοί. Υπάρχουν μάγοι, υπάρχουν και βρικόλακες, αλλά δεν είναι ούτε οι κλασικοί μάγοι ούτε οι κλασικοί βρικόλακες. Κατ'αρχήν, το να είσαι βρικόλακας είναι ασθένεια, και δεν είσαι ζωντανός-νεκρός. Αυτό το υπέροχο βιβλίο, που είναι πέρα για πέρα λογοτεχνία, ξεκινά με τρία κεφάλαια, και μοιάζει με βιογραφικό. Σε κάθε κεφάλαιο περιγράφεται η ζωή ενός χαρακτήρα: ένα χωριατόπαιδο με μοίρα να γίνει μάγος (το μόνο κλασικό/βαρετό σημείο του βιβλίου), ο γιος ενός Βυζαντινού Έπαρχου, ονόματι Δημήτριος, και μία Ιταλίδα γιατρός. Φαίνομενικά τρεις ασύνδετοι άνθρωποι. Στο επόμενο μέρος του βιβλίου, το οποίο είναι γραμμένο σε ουδέτερη οπτική γωνία τρίτου προσώπου, οι τρεις χαρακτήρες συναντιούνται σε ένα πανοδχείο, όπου γίνεται ένας παράξενος φόνος. Και η ιστορία μας μετατρέπεται, ξαφνικά, σε μυστήριο φόνου. Επίσης, εδώ συναντάμε και τον τέταρτο βασικό χαρακτήρα της ιστορίας. Μετά, ακολουθούμε άλλα μονοπάτια: ίντριγκες ανάμεσα σε ευγενείς, διαβολικές μαγείες, ανθρώπινες ιστορίες, προσωπικές αναζητήσεις, και στο τέλος μια επική μάχη εναντίον ενός... "δράκου". Για να καταλάβεις πλήρως όλες τις καταστάσεις που συμβαίνουν μέσα στις σελίδες αυτού του απίστευτου μυθιστορήματος, πρέπει να το διαβάσεις τουλάχιστον τρεις φορές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 18, 2005 Share Posted February 18, 2005 Aν και από την περιγραφή δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι mind-blowing, μου κίνησες την περιέργεια πολύ. Κυκλοφοράει γενικά το βιβλίο αυτό? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 18, 2005 Author Share Posted February 18, 2005 Είναι mind-blowing διότι είναι γραμμένο με απίστευτο τρόπο. Δεν πετάει απλώς μια ιδέα' είναι λογοτεχνία. Τελευταία φορά το είχα βρει στον Ελευθερουδάκη, αλλά πριν από κανένα χρόνο. Τώρα, δε νομίζω να υπάρχει. Αλλά στο Amazon, σίγουρα, θα το βρεις. Επίσης, το Amber είναι, φυσικά, ένα τελείως mind-blowing βιβλίο. Αλλά το Dragon Waiting έχει κάτι που δεν το έχω βρει πουθενά αλλού: κάτι το τελείως δικό του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sitronella Posted February 21, 2005 Share Posted February 21, 2005 Διάβασα πολύ πρόσφατα την Τριλογία του Κόσμου και μου φάνηκε πράγματι εκπληκτική. Μου φάνηκε σαν το ύφος του βιβλίου να ωρίμαζε μαζί με τους πρωταγωνιστές του. Και επίσης αναρωτήθηκα: πως γίνεται και δεν υπήρξαν αντιρρήσεις για την έκδοση αυτού του βιβλίου; Πάντως το τέλος ήταν απίθανο, και δεν μπορούσα να αφήσω το τρίτο βιβλίο μέχρι να το τελειώσω. Το πιο mind blowing βιβλίο που έχω διαβάσει είναι νομίζω η τριλογία "Night's Dawn trilogy" του Peter Hamilton. Ένας κόσμος που θα μπορούσε να είναι το μέλλον μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 22, 2005 Share Posted February 22, 2005 H Tριλογία του Κόσμου, Σιτρονέλλα? Για πες παραπάνω στοιχεία? Γιατί να υπάρξουν αντιρρήσεις? Και γω διάβασα το Reality Dysfunction, τον πρώτο τόμο του Peter F. Hamilton και το βρήκα εξαιρετικά καλό. Απλώς στην hard science fiction με κουράζουν κάπως οι πολύ τεχνικές περιγραφές. Αλλά είναι από τα καλύτερα ε.φ. που έχς διαβάσει τα τελευταία χρόνια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sitronella Posted February 22, 2005 Share Posted February 22, 2005 Όσο για τις τεχνικές περιγραφές στο Night's Dawn, εμένα μου άρεσαν πολύ και πολύ θα ήθελα να είχα neuralnanonics!!! Ήταν λίγο μεγάλο και σε κάποιες στιγμές με κούρασε λίγο, αλλά νομίζω οτι αξίζει τον κόπο να το διαβάσει κανείς. Για την Τριλογία του Κόσμου: Δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει το βιβλίο για να μπορέσω να μπω σε λεπτομέρειες χωρίς να σας χαλάσω την ευχαρίστηση. *** ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ SPOIL FREAKS (σαν τον άντρα μου) MH ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ***** Αλλά επιτείθεται στη θρησκεία και στο Θεό και για άλλα έργα (όπως ο Τελευταίος Πειρασμός πχ. -χωρίς να συγκρίνω τα δύο έργα, απλώς θίγουν τα θρησκευτικά πιστεύω και τα δύο) είχαν υπάρξει σοβαρές αντιδράσεις. Έτσι θα περίμενα να αντιδράσει η εκκλησία και οι "πιστοί" και σε αυτό. Αλλωστε ήταν να γυριστεί και έργο από τη New Line Cinema, αλλά το σχέδιο ναυάγησε. Ο ίδιος ο Φίλιπ Πούλμαν στην ιστοσελίδα του λέει ανάμεσα σε άλλα για το θέμα: The writer, Sam Coates, maintained that New Line were intending 'to remove anti-religious overtones' from the story, that the studio 'wants alterations because of fears of a backlash from the Christian Right in the United States.' And the article maintained that I had gone along with this, by cheerfully colluding in a betrayal of the vision that underlies the books: the vision of a world that throws off the shackles of religious power and embraces a republic of heaven. Για όποιον το έχει διαβάσει και θέλει να το συζητήσουμε, ευχαρίστως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted February 22, 2005 Share Posted February 22, 2005 Έλεος!!! Αν είναι δυνατόν! Εγώ νόμιζα απλά ότι δεν προχώρησε το σχέδιο, δεν ήξερα ότι το διέκοψαν λόγω των θρησκευτικών απόψεων και των συμπερασμάτων! Θα μπορούσε να γίνει τρομερή ταινία. Πολύ κρίμα. Ας ελπίσουμε ότι κάποιος άλλος θα αναλάβει να το γυρίσει, γιατί νομίζω ότι η συγκεκριμένη τριλογία είναι ιδιαίτερα κινηματογραφική (με την έννοια ότι μεταφέρεται πολύ εύκολα στον κινηματογράφο). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 24, 2005 Share Posted February 24, 2005 A, μάλιστα ναι. Έχοντας διαβάσει την τριλογία στα Αγγλικά την ήξερα σαν "Ηis Dark Materials". Πράγματι, από πολλές απόψεις είναι Mind-blowing το γεγονός πως ο Πούλμαν "τόλμισε" όχι μόνο να κριτικάρει ανοιχτά διάφορα ιερά κείμενα, αλλά και σε μερικές περιπτώσεις να τα αλλιώσει ώστε να ταιρίαζουν με τον κόσμο που έπλασε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jaqen H'Gar Posted March 17, 2005 Share Posted March 17, 2005 Auth thn Nights DAwn trilogy mporeite na mou peite an thn vrikate sthn Ellada?Akougetai polu uposxomenh mias kai apo osa lete mou 8umizei thn agaphmenh mou space opera The Gap Series tou Donaldson. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted March 17, 2005 Share Posted March 17, 2005 Ναι, Jagen, όντως θυμίζει το στυλ τον Donaldson, κυρίως στην "αντίληψη" αν όχι στο περιεχόμενο. Το Night's Dawn Trilogy υπάρχει κατά καιρούς στα Ελληνικά βιβλιοπωλεία, όπως τον Ελευθερουδάκη κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted March 22, 2005 Share Posted March 22, 2005 (edited) Το διήγημα που αναφέρεις Dain είναι το "The last question" και είναι πραγματικά εκπληκτικό. Asimov rules <{POST_SNAPBACK}> Για να κάνω και τη χάρη στο Διονύση, ΙΔΟύ ένα μέρος για να διαβάσετε το έργο... Επίσης εξαίσιο είναι το "The Star" από τον Arthur C. Clarke. Edited March 22, 2005 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted March 22, 2005 Share Posted March 22, 2005 Otan to eixa diabasei toulaxiston:Mind-Blowing htan to"Gather Darkness!" apo Leiber (metafrastike kai sta elhnika san skotadu sigentrwsou.Apo tote exoun perasei tesera xronia kai distixws to exw daneisei kai den to phra pisw pote. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SteppenWolf Posted May 25, 2005 Share Posted May 25, 2005 Χμ, θα έλεγα το Illuminatus! Trilogy του Ρόμπερτ Άντον Γουίλσον. Δεν υπάρχει τρόπος να σας περιγράψω τι γίνεται μέσα, απλά θα περιοριστώ να πω ότι το διάβασα στα αγγλικά (μόνο τα δύο πρώτα βιβλία έχουν μεταφραστεί, απ'όσο ξέρω, και αυτά είναι πολύ δυσεύρετα πλέον) και πρέπει να έπαθα κάποια μικρά εγκεφαλικά επεισόδια στην πορεία... Όσοι πιστοί προσέλθετε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sitronella Posted May 25, 2005 Share Posted May 25, 2005 Αχ Steppenwolf, προσπάθησα η καημένη να το διαβάσω αυτό το βιβλίο. Προσπάθησα 2 φορές (στα αγγλικά πάντα). Αλλά όσο προχώραγα, τόσο περισσότερο είχα την εντύπωση πως ο συγγραφέας είχε πάρει δυνατά ναρκωτικά. Κι ένας καλός φίλος το είχε προτείνει γιατί είχε την ίδια άποψη με εσένα. Δεν ξέρω πως εμένα μου φάνηκε έτσι. Πάντως δεν μπόρεσα να το διαβάσω. Ίσως κάποια στιγμή να το ξαναρχίσω δεν ξέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anomanter Posted May 26, 2005 Share Posted May 26, 2005 Οι κήποι του Φεγγαριού, του Steven Erikson, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Το διάβαζα ακούγοντας το μουσικό θέμα από το Dracula, ξανά και ξανά. Οι ήρωες του δεν υπακούν σε καμιά μανιχαϊστική θεώρηση, υπάρχει μονάχα μια εύθραστη ισορροπία δυνάμεων. Οι μάχες είναι αμφίρροπες και κρύβουν εκπλήξεις. Η χρήση της μαγείας έχει μια ερμηνεία που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις επιστημονικές μας ανησυχίες. Το δέος όμως είναι στην αίσθηση πως όλα όσα διάβαζα ήταν απλώς ένας πρόλογος, ένα στιγμιότυπο από μια ατέρμονη και συνάμα αναπόφευκτη σύγκρουση... Κανένας εκεί μέσα δεν είναι σίγουρος για τίποτα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SteppenWolf Posted May 27, 2005 Share Posted May 27, 2005 Citronella, δεν είσαι μόνο εσύ. Στο πρώτο βιβλίο δεν καταλαβαίνεις και πολλά γίνεται πανικός... Ειδικά στα αγγλικά... Από το δεύτερο και μετά όχι οτι έχει γραμμική συνέχεια, αλλά τουλάχιστον έχεις συνηθίσει το ύφος τους, και διαβάζεται πιο εύκολα. Μετά από το Illuminatus! μου ήταν πολύ βαρετό να διαβάσω οποιοδήποτε άλλο 'φυσιολογικής ροής' βιβλίο, για αυτό το έριξα στον Οδδυσσέα..! Καλή τύχη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anomanter Posted June 27, 2005 Share Posted June 27, 2005 Γενικά όμως η ιστορία που με καθήλωσε με ανοιχτό το στόμα όταν ξεκίνησα να διαβάζω στα Αγγλικά ήταν εκείνο το διήγημα του αγαπημένου και άφταστου Ασίμωφ, που τελειώνει με τη φράση "Let there be light, and there was light". Αδύνατον να θυμηθώ τον τίτλο τώρα. <{POST_SNAPBACK}> Το διάβασα το διήγημα του Ασίμωφ και ήταν πολύ καλό! Θα συμφωνήσω πως είναι από κείνες τις ιστορίες που τις σκέφτεσαι για πολλή ώρα. Αντίστοιχα στο χώρο του φανταστικού, προτείνω τον Μπόρχες... όπως το Σπίτι του Αστέριου ή Ο Αθάνατος από τη συλλογή Το Άλεφ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.