Jump to content

Ποιο είναι το πιο mind-blowing πρωτότυπο μυθιστό-


Βάρδος

Recommended Posts

Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να περιγράψω την εμπειρία μου όταν διάβαζα τα Amber Chronicles του Roger Zelazny. (SP-free)

 

1 - Nine Princes In Amber. <_< Το βιβλίο ξεκινά με τον κεντρικό ήρωα να ξυπνά σε ένα νοσοκομείο, κάπου στην Αμερική, στον κόσμο μας. Με κέντρισε ιδιαίτερα η ροή του λόγου του Zelazny, οι κάφρικοι και αξυπνακίστικοι διάλογοι, αλλά δε περίμενα με τίποτα το βιβλίο προχωρώντας να γίνει ένα απίστευτο έπος Fantasy. Δε μπορούσα να περιμένω μέχρι να διαβάσω το επόμενο.

 

2 - The Guns Of Avalon. :) Όμορφη ιστορία με το πιο αντισυμβατικό τέλος που έχω δει ποτέ σε fantasy. Μου κίνησε την περιέργεια, αν και (βλακωδώς) νόμιζα πως είχα καταλάβει τι παίζει.

 

3 - Sign Of The Unicorn. :bangin: Απίστευτες ίντριγκες και δολοπλοκίες με την ιστορία να μπλέκει απίστευτα, μέχρι που διαβάζω το τέλος και μένω μ....ας!

 

4 - The Hand Of Oberon. :o Το τελείωσα σε μια μέρα, ενώ δε μπορούσα να πιστέψω αυτά που γίνονταν. Αν έμεινα χαζός με το 3ο βιβλίο, το 4ο με αποτελείωσε. Έκαψα τρελή φαιά ουσία.

 

5 - The Courts Of Chaos. :icon_yea: Απίστευτο βιβλίο με το οποίο τελειώνει με τις πιο όμορφες σκηνές που έχω διαβασει

 

(SP - Εκεί που ο Corwin "γράφει" το δεύτερο Pattern.)

 

και κλείνει με τον πιο ικανοποιητικό (αν και λίγο αινιγματικό) τρόπο το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας της Amber.

 

 

 

Όποιος δεν έχει διαβάσει Zelazny, έχει χάσει ένα τεράστιο κεφάλαιο του είδους της φαντασίας, επιστημονικής και μη. Η γραφή του έχει τρομερό αντίκτυπο στον αναγνώστη και μπορώ να παρομοιάσω το συναίσθημα "αποκάλυψης" που είχα με αυτό που νοιώθει κάποιος όταν βλέπει για πρώτη φορά Monty Python.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τα παραπανω του Zelazny εχουν μεταφραστει? (υποθετω πως οχι, αλλα είπα να ρωτησω...)

Link to comment
Share on other sites

Μόνο τα δύο πρώτα, από τις εκδόσεις Parsec (νομίζω). Για τα άλλα, δεν ξέρω αν θα μεταφραστούν ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Ειχα περασει απο το περιπτερο των εκδοσεων στην εκθεση βιωλιου στη Θεσσαλονικη και ανεφερα το θεμα με τη μεταφραση της Αμπερ αλλα ο τυπος εκει δεν ηξερε τιποτα-μαλλον απλος πωλητης ηταν.Κριμα βεβαια αλλα σκοπευω να παρω το βιβλιο στα αγγλικα-τη δεκαλογια!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

Πολλά και διάφορα:

Dune (fantasy in space)

Nightwatch-Daywatch-Twilightwatch (αστική φαντασία με τους 'καλούς' να είναι χειρότεροι των 'κακών')

A song of Ice and Fire (ψευδοιστορικό φάνταζυ)

Οι ιστορίες του Αιώνιου Πρόμαχου του Μούρκοκ (τα έχουν όλα και συμφέρουν)

Link to comment
Share on other sites

Ιούλιος Βερν - όλα δηλαδή. :)

 

 

+1 για τον Ιούλιο.

 

Αν και είναι τόσα πολλά βιβλία γενικότερα. Που να διαλέξεις μόνο ένα.

Link to comment
Share on other sites

Θα έλεγα το ''Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν'' του Τομ Ρόμπινς. Δεν είναι φάντασυ, αλλά είναι ότι πιο φευγάτο έχω διαβάσει μέχρι τώρα

Link to comment
Share on other sites

νομίζω πως δεν υπάρχει το "πιό" που ζητάει ο τίτλος του thread, κατι που σου φαινεται πρωτοτυπο ή mindblowing σε μια φάση της ζωής σου ή σε μια ηλικία, θα σε αφήσει αδιάφορο σε καποια αλλη. H πρωτη μου μεγαλη καταστροφη πχ ηταν στην εφηβεια που διαβασα Gibson και ακουσα Nirvana. Για τοτε καλα ήταν, μια μανιβελιά να πάρω μπρος. Αλλα πολλά εχουν αλλάξει απο τότε. Οπως και να εχει τα τελευταία πράγματα που διαβασα και ειπα αναφερομενος στον συγγραφεα "πωπω φιλαρακο τι μου εκανες" ήταν το Dr Adder του K.W. Jetter και το Slaughterhouse 5 του Kurt Vonnegut.

Edited by I robot
Link to comment
Share on other sites

Μου είναι πιο εύκολο να μιλήσω για βιβλία-ορόσημα στον αναγνωστικό μου βίο, παρά το ένα και μοναδικό.

 

Νομίζω πως οι Μπούντεμπρογκ του Τόμας Μαν αποτέλεσαν ένα σημαντικό ρόλο στο πως βλέπω την λογοτεχνία. Διαβάζοντάς το συνειδητοποίησα την δύναμη της φόρμας και της έκφρασης.

Λίγα χρόνια αργότερα, διαβάζοντας τον Φαούστους του ιδίου κατάλαβα πραγματικά τί σημαίνει γράφω, περιγράφω και αναδιαμορφώνω μέσω του λόγου - πώς κάποιος, δηλαδή, είναι ικανός να τιθασεύει τις ιδέες του, να τις σχηματίζει και να τις πλάθει μέχρι να αγγίζει τους περιορισμούς που επιβάλλει η γλώσσα.

 

Επίσης, ότι έχω διαβάσει απο Καζούο Ισιγκούρο με έχει επηρρεάσει σε τεράστιο βαθμό, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια ο Pamuk καθώς και ο Gene Wolfe καταλαμβάνουν την υψηλότερη θέση στην εκτίμηση μου για την τεχνική τους και τα εκφραστικά τους μέσα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..