Η γη σταμάτησε να γυρίζει

[Bardoulas©]

Βασισμένο σε αληθινή ιστορία

Η_γη_σταμάτησε_να_γυρίζει.doc

[Throgos]

Πιο αληθινή δε γίνεται! Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς τέτοια ιστορία.

Γενικά μου άρεσε πολύ, αν και δεν κατάλαβα πολύ πού κολλούσε το πρώτο μέρος με το τέλος που λέει ότι ξανάκανε τη γη να γυρίζει. Κατάλαβα πως κάποια σχέση είχε με το συμβάν μετά, αλλά δεν κατάλαβα ποια σχέση.

Ή ακόμη χειρότερα θα έσπαγα το πάτωμα και θα βρισκόμουν στον κάτω όροφο. Ακριβώς στο σαλόνι της αντιπαθητικής και κουτσομπόλας γεροντοκόρης.

πρόταση χωρίς ρήμα...βάλε κόμμα αντί για τελεία...

 

Σηκώθηκα μουδιασμένος και πήγα στο μπάνιο.

 

Τριγύριζε στο μυαλό μου όλη την ώρα. Είχε εισβάλει σε κάθε ζωτική και μη λειτουργία του σώματός μου, και το είχε μετατρέψει σε μαριονέτα

λίγο απότομη η αλλαγή της παραγράφου... όταν το πρωτοδιάβασα νόμισα ότι το εκείνη αναφερόταν σε κάτι που είχες αναφέρει πριν...

 

Όπως οι επιστήμονες δεν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον. Γιατί ακόμη κι αν γνωρίζουν όλα τα στοιχεία κάθε σωματιδίου στο σύμπαν, ακόμη κι αν γνωρίζουν τη θέση του, την ταχύτητά του και την κατεύθυνσή του, δε θα μπορούσαν να προβλέψουν για παράδειγμα έναν κεραυνό, που θα άλλαζε τα πάντα σχετικά με τις προβλέψεις τους. Γι’ αυτό και η πρόβλεψη του μέλλοντος επιστημονικά, είναι αδύνατη.

Αν προσπαθούσες να αναφερθείς στην Αρχή της Απροσδιοριστίας, αυτή είναι άλλη. Αλλά δεν είναι της αρμοδιότητάς μου, δεν είμαι φυσικός, και εσύ έχεις το δικαίωμα να γράψεις ότι θέλεις. Τέλος πάντων.

 

Αυτά λοιπόν.

 

Υ.Γ.: Καλή ιδέα να γράφεις στο τρένο! Εγώ συνήθως περνάω τις ώρες μου εκεί (στο μετρό) ακούγοντας μουσική, και βαριέμαι αφόρητα. Για να γράψεις όμως πρέπει να βρεις θέση.

[Nienna]

Αληθινή και καθαρά αντρική. Πόσο μ' αρέσει να διαβάζω πως νιώθετε και εσείς σε τέτοιες καταστάσεις! Οι εικόνες σου είναι πολύ όμορφες. Ειδικά στην αρχή.

[Isis]

το πραγματικό γαλάζιο

 

Μεταφορά του true blue που αποτελεί ορολογία των πρώτων αστροναυτών της Σελήνης κοιτώντας τη Γη...;

 

Οι παράγραφοι δεν είναι σωστά χωρισμένοι και το νόημα είναι λίγο συγκεχυμένο, τη στιγμή που ο αναγνώστης γίνεται αποδέκτης ατελείωτων πληροφοριών και περιγραφών που τον οδηγούν στο να χάνει την "ατμόσφαιρα". Μικρότερες προτάσεις ίσως;

 

Throgos δε μπορώ να φανταστώ πως συνέδεσες την Αρχή της Απροσδιοριστίας του Heisenberg με αυτό που αναφέρεται εδώ:

 

Όπως οι επιστήμονες δεν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον. Γιατί ακόμη κι αν γνωρίζουν όλα τα στοιχεία κάθε σωματιδίου στο σύμπαν, ακόμη κι αν γνωρίζουν τη θέση του, την ταχύτητά του και την κατεύθυνσή του, δε θα μπορούσαν να προβλέψουν για παράδειγμα έναν κεραυνό, που θα άλλαζε τα πάντα σχετικά με τις προβλέψεις τους. Γι’ αυτό και η πρόβλεψη του μέλλοντος επιστημονικά, είναι αδύνατη.

 

Στο σημείο αυτό προφανώς ο συγγραφέας αναφέρεται στον συνυπολογισμό της τυχαιότητας στον προσδιορισμό της κατανομής στατιστικών παρατηρήσεων για το βασικό σχεδιασμό ενός σχεδίου δράσης (αν θες να μιλήσουμε επιστημονικά - περισσότερα για τη στατιστική από το Wizofel )

 

Μετά από κάθε απογοήτευση των προσωπικών μας επιθυμιών συχνά (και ανάλογα με την πρωτεραιότητα της εκάστοτε επιθυμίας) λαμβάνει χώρα ένα φαινόμενο που καλείται "χάνω-τη-γη-κάτω-απ'-τα-πόδια-μου" (με επιστημονική ορολογία ) και πιστεύω πως αυτό ακριβώς περιγράφεται τεχνηέντως σε αυτή την ιστορία...

 

[heiron]

Χμ...παρανοϊκη-κλασικη Βαρδουλικη δηλαδη!

Θα επρεπε να κολλησεις καλυτερα το σταματημα-ξεκινημα της περιστροφης της Γης με τη γκομενοδουλεια.Σα να ξεκινησες να γραψεις κατι,μετα αλλαξες γνωμη και τελικα προσπαθησες να τα κολλησεις.

[Nienor]

Η ιστορία σου εδώ μπάζει από παντού. Από τη μία μεριά, περιγράφεις με πολύ ρεαλιστικό τρόπο μια συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση και από την άλλη, μιλάς ίσως για μια προφητεία δίνοντας το όνειρο στην αρχή? Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτή υποτίθεται πως είναι η δουλειά του εκεί. Δεν είμαι σίγουρη δηλαδή για τις προθέσεις σου, όταν ξεκινάς έτσι. Άρα δεν καταλήγω και πουθενά στο τι ακριβώς θέλεις να πεις.

 

Οι προτάσεις σε διάφορα σημεία, έχουν προβληματάκια σύνταξης, αλλά αυτό δε σκοπεύω να το αναλύσω, γιατί διάβασα και άλλα δικά σου αυτές τις μέρες που δεν έχουν, αρα και θεωρώ πως με λίγα χτενίσματα παραπάνω, δε θα έχουν συντακτικά προβλήματα. Απλά δεν έχει «κλείσει» από πλευράς επεξεργασίας.

 

Η ροή που ακολουθείς είναι κατανοητή μεν, αλλά λόγω της σύνδεσης που δε μπορώ να κάνω ανάμεσα στο πρώτο κομμάτι και το δεύτερο, μου φαίνεται πως έχεις ενώσει δύο άσχετα μεταξύ τους κομμάτια. Οπότε θα σου πω για τη δομή του καθενός ξεχωριστά.

 

Το όνειρο: Είναι αρκετά ενδιαφέρον ως εισαγωγή, ξεκινάς με κορύφωση και τελειώνεις με κορύφωση, λίγο επικίνδυνο, αλλά το τελειώνεις καλά. Η σύνδεση με την πραγματικότητα στο τέλος του είναι πολύ καλή.

 

Το άλλο: Ξεκινάς πολύ ωραία, μας εξηγείς την ψυχολογική του κατάσταση, είμαστε μαζί του ότι κι αν κάνει. Όταν φτάνει να μιλήσει στο τηλέφωνο, ασχέτως με το τι θα της πει, θέλουμε πάρα πολύ να τη ρίξει και να το παίξει κι άνετος. Μέχρι εδώ, το βασικό πρόβλημα που βλέπω είναι η τεράστια παράγραφος στην οποία γίνεται όλο αυτό. Θα μπορούσαν αντί για μία να υπήρχαν τουλάχιστον τρεις, οι οποίες και θα διαβάζονταν πολύ πιο εύκολα, ως εξής:1η Οι γενικές σκέψεις την ημέρα (θα μπορούσες να χωρίσεις 2η τα της εβδομάδας και του τελευταίου καιρού), 2η Το σχέδιο και 3η οι σκέψεις του επάνω στο σχέδιο (χωρίς ή με τους επιστήμονες, αλλά μην κάνεις κύκλους, δηλαδή από τη σκέψη του στους επιστήμονες και πάλι στη σκέψη του, χωρίς όμως να αλλάζεις κάτι το ουσιαστικό. Θα έπρεπε να πάει παρακάτω η σκέψη του ή να λείπει το πρώτο μέρος της)

 

Μετά, η κορύφωση του, ή μάλλον η έλλειψη μιας τέτοιας, αφού μονάχα την υπονοείς, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα σαν ιδέα. Θεωρώ ότι αν το λεξιλόγιο σου ήταν πιο πλούσιο θα έδινες πλήρως την αίσθηση που προσπαθείς να βγάλεις και θα ήταν πραγματικά ένα πολύ καλό κομμάτι.

 

Τ κινητό που γράφει «κολλητός» είναι κάτι που το σιχαίνομαι γενικά όπου το πετυχαίνω, οπότε θα το αγνοήσω. Ο διάλογος με το φίλο του που ακολουθεί, αν και δεν είναι όσο ζωντανός θα μπορούσε να είναι, είναι αρκετά καλός και εξυπηρετεί στο να βεβαιώσεις γιαυτό που έχουμε υποψιαστεί προηγουμένως.

 

Γενικά, έχεις κάνει καλή δουλειά με την απόδοση συναισθημάτων, μέσα από τις ίδιες τις πράξεις του κι όχι από σκέψεις τόσο, πράγμα που είναι αρκετά δύσκολο για να είναι πειστικό, αλλά την έχεις πατήσει με το κείμενο, που κατά τη γνώμη μου ήθελε πολύ πολύ δουλειά ακόμη, προτού φύγει από τα χέρια σου.

[Bardoulas©]

Τ κινητό που γράφει «κολλητός» είναι κάτι που το σιχαίνομαι γενικά όπου το πετυχαίνω, οπότε θα το αγνοήσω. Ο διάλογος με το φίλο του που ακολουθεί, αν και δεν είναι όσο ζωντανός θα μπορούσε να είναι, είναι αρκετά καλός και εξυπηρετεί στο να βεβαιώσεις γιαυτό που έχουμε υποψιαστεί προηγουμένως.

 

Μα είναι το μοναδικό γεγονός όπου ήμουν αυτόπτης (ή μάλλον αυτο-ώτης μάρτυρας). Η ιστορία είναι βασισμένη όπως είπα σε αληθινό γεγονός. Αλλά κι εμένα μου τη διηγήθηκαν. Το όνειρο είναι δική μου έμπνευση, οπότε και δίνω βάση στον τρόπο γραφής. Το "άλλο" που αναφέρεις, είναι ό,τι εικόνες κατάφερα να συνθέσω από αυτά που άκουσα.

 

Απώτερος σκοπός της ιστορίας ήταν να δείξω πως ένας λιγάκι "χύμα" τύπος όπως ο κεντρικός ήρωας, έγινε χώμα από μια χυλόπιτα (ε δεν ξέρω πιο ήπια λέξη, σόρυ). Πραγματικά δεν πίστευα ότι θα πάθαινε κάτι τέτοιο. Φάγαμε αρκετές ώρες προσπαθώντας να του εξηγήσουμε ότι συμβαίνουν αυτά, να μην τον πάρει από κάτω και τέτοια. Μετά από δυο μέρες ήταν ο ίδιος όπως τον είχαμε αφήσει, μόνο που είχε βάλει σκοπό να ρίξει την κοπέλα. Σα να έπαιρνε δύναμη απ' αυτό. Οπότε σκέφτηκα ότι το από το συγκεκριμένο άτομο εξαρτάται η κίνηση της γης. Ήταν τόσο σταθερή συμπεριφορά του σε τέτοια θέματα ώστε όταν άλλαξε, απλώς σταμάτησε η γη να γυρίζει