mman Posted April 10, 2010 Share Posted April 10, 2010 [...] Αν δεν βρήκα κάτι ως τη σελίδα 104 υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί μετά; Δυστυχώς, με τον Κλαρκ αυτός είναι ο κανόνας. Σχεδόν πάντα τα βιβλία του σέρνονται μέχρι τη μέση και απογειώνονται μετά από αυτή (τα καλά δηλαδή, γιατί τα υπόλοιπα δεν απογειώνονται ποτέ). Μερικές φορές μπορεί να φτάσει κανείς στα δύο τρίτα του βιβλίου και να μην έχει συμβεί σχεδόν τίποτα. Συνεχίζεις μόνο επειδή ξέρεις ότι είναι Κλαρκ. Με θυμάμαι κι εγώ να αγκομαχώ μ' αυτό το βιβλίο. Στο τέλος φυσικά γίνεται αξιοπρεπές, αλλά είσαι απόλυτα δικαιολογημένος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
*Aria* Posted April 10, 2010 Share Posted April 10, 2010 Γενικά, δεν αφήνω βιβλίο στην μέση, όμως με αυτά που δυσκολεύτηκα πολύ, ήταν της Anna Rice, ο Μέμνοχ και ο Ο Υπηρέτης των Οστών. Στο πρώτο που διάβασα, είπα ότι μπορεί να έτυχε. Όταν όμως διάβασα τον Υπηρέτη των Οστών, επιβεβαιώθηκα... Δεν ξέρω, η γραφή της με έκανε να κουραστώ αρκετά και τελείωσα τα βιβλία μετά πολλών κόπων και βασάνων, μόνο και μόνο για να δω που θα καταλήξει... Έχω ακούσει να λένε ότι το Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα είναι καλύτερο, όμως μετά από αυτά τα δυο βιβλία, κρατώ τις επιφυλάξεις μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted April 14, 2010 Share Posted April 14, 2010 Το "Σιλμαρίλιον" ήταν το δεύτερο βιβλίο που άφησα στη μέση (μην έχοντας φτάσει στη μέση), διότι με κούρασε η λεπτομέρειά του και το γεγονός ότι δεν με συγκινεί τόσο πολύ η ηρωϊκή φαντασία. παρόλα αυτά, πολύ καλή η γραφή του Τόλκιν, όπως, επίσης εξαιρετικές και ενδιαφέρουσες όλες οι ιστορίες. Το πρώτο βιβλίο ήταν ο "Μέγας Ανατολικός" του Εμπειρίκου. Ήταν στα λυκειακά μου χρόνια όταν έκανα μια συμφωνία με τη μητέρα μου να προσπαθήσω να διαβάσω κάτι άλλο πέραν της ΕΦ. Επέλεξα το "Μέγα Ανατολικό", διότι αφορούσε στο ίδιο πλοίο της "Πλωτής Πολιτείας" του Ιουλίου Βερν, οπότε θα ξεκινούσα από οικεία θεματολογία. Αμ δε!!! Όσοι γνωρίζουν, ο "Μέγας Ανατολικός" αποτελεί -αυστηρά προσωπική γνώμη- το καλύτερα καμουφλασισμένο πορνογράφημα στην ελληνική λογοτεχνία. Οπότε το διέκοψα σχεδόν αμέσως (σχεδόν... ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted April 14, 2010 Share Posted April 14, 2010 To Witching Hour της Rice. Μετά απο ένα σημείο, αφού έχουν περάσει 10 γενιές μαγισσών, έχουμε μεταφερθεί από την Ευρώπη στην Αμερική και ανάμεσα σε 10 διαφορετικές πόλεις, με τον κεντρικό χαρακτήρα να αλλάζει διαρκώς, τα παράτησα στα 2/3 του βιβλίου. Πραγματικά αυτό το βιβλίο έχει 300 σελίδες γενεαλογία και 50 σελίδες πλοκή. Παράτησα το Dominion του Bentley Little. Γενικά δεν μου γεμίζει το μάτι σαν συγγραφέας, είναι κάτι ανάμεσα σε κακό S. King και καλό Masterton, ειδικά στις πλοκές του. Το Dominion δε ήταν απλά κακογραμμένο. Ο θεός Πάνας αλωνίζει σε μια επαρχιακή Αμερικάνικη πόλη και όλοι το ρίχνουν στις παρτούζες. Έλεος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kass Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Μετά από παραίνεση φίλης μου (τριάντα φεύγα), που δήλωνε πως το Twilight της Stephanie Meyer είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχει διαβάσει στη ζωή της, αποφάσισα να το δανειστώ και να του ρίξω μια ματιά. Νομίζω πως δεν κατάφερα να περάσω τις 50 πρώτες σελίδες. Γενικώς, έχω ένα πρόβλημα με τα βιβλία που γίνονται σούπα και με όλη την παραφιλολογία που στήνεται γύρω από αυτά. Το πιο σημαντικό βέβαια, είναι το ότι το βιβλίο δεν έλεγε τίποτα. Έκτοτε, κάθε φορά που κάποιος μου μιλά με ενθουσιασμό για την Stephanie Meyer, θέλω να βγάλω το μάτι μου με ένα πηρούνι. Και μετά και το δικό του. Άλλο ένα βιβλίο που δεν κατάφερα να τελειώσω (και αυτό είναι κάτι σπάνιο), είναι το Illuminati (Angels and Demons) του Dan Brown. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τραγική πλοκή και όχι και ο πιο ταλαντούχος συγγραφέας που έχω διαβάσει. Τι σου κάνει ένα (και καλά) ντεμί shocking βιβλίο και το καλό marketing.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Μετά από παραίνεση φίλης μου (τριάντα φεύγα), που δήλωνε πως το Twilight της Stephanie Meyer είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχει διαβάσει στη ζωή της [...] Το πιο σημαντικό βέβαια, είναι το ότι το βιβλίο δεν έλεγε τίποτα. οπ. twilight; χμμ για να δούμε τι λένε και κάποιοι άλλοι: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kass Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 XAXAXAXAXAXAXAXAXAXXAXAXAXAXA Point taken. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Ποσα βιβλια εχει διαβασει η φιλη σου;Γιατι αν το καλυτερο που εχει διαβασει ειναι ξερω γω το "Χαμενες αγαπες σε ενα δυαρι στην Κυψελη" οκ,δεν θα ειχε κι αδικο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 έλα ρε μήν αποπαίρνεις το κορίτσι. Αν της άρεσε το "τουαϊλαιτ" και το "ιλουμινάτι" τότε εμάς δεν μας πεφτει λόγος!! πάντως ωραίο μωρό η Meyer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Το πιο σημαντικό βέβαια, είναι το ότι το βιβλίο δεν έλεγε τίποτα. Έκτοτε, κάθε φορά που κάποιος μου μιλά με ενθουσιασμό για την Stephanie Meyer, θέλω να βγάλω το μάτι μου με ένα πηρούνι. Και μετά και το δικό του. Γιατί το δικό σου και όχι και το άλλο δικό του/της; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Θα σου έγραφα ότι δεν μπορείς να κάνεις ασφαλή κριτική με τις πρώτες 50 σελίδες... Αλλά η ταινία με έστειλε στην αγκαλιά του Μορφέα με δυνατά ροχαλητά στο πρώτο δεκάλεπτο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kass Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Πίστεψέ με, έχω διαβάσει τόσα πολλά βιβλία στη ζωή μου, που 50 σελίδες φτάνουν και περισσεύουν για να καταλάβω αν θέλω να συνεχίσω να διαβάζω ένα βιβλίο...Ο χρόνος είναι χρήμα και στην προκειμένη, αν και με δυσκολία μπορώ να καταλάβω τη γοητεία που ίσως να εξασκεί η εν λόγω υπερπαραγωγή στη δεκατετράχρονη ανηψιά μου, αρνούμαι να διαβάσω έστω και μία ακόμη σελίδα της Meyer. Nihilio, το μάτι θέλω να το βγάλω προκειμένου α. να ξεγελάσω τον εγκεφαλικό πόνο που μου προκαλεί η ανάγνωση της εν λόγω κυρίας και β. προκειμένου να μη μπορέσω να ξαναδιαβάσω τίποτα δικό της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Μέση; (Ευτυχώς ο ομόηχος Λιονέλ στάθηκε φιλέσπλαχνος σήμερα....) Ποιά μέση; Εγκατέλειψα τον Αλχημιστή του μέγιστου μπαρουφολόγου Π. Κοέλιο, στην 7η σελίδα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Ειναι που δεν θελησες πραγματικα πολυ να φτασεις ως τη μεση αλλιως το συμπαν θα συνομωτουσε και θα εφτανες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted June 23, 2010 Share Posted June 23, 2010 Σπανίως το κάνω. Τους Μπούντενμπροκ του Τόμας Μαν πρέπει να ξεκίνησα καμιά τριάρα φορές και καμία απ'αυτές δεν διάβασα πάνω από 30-40 σελίδες. Τελικά, μετά από καιρό το ξεκίνησα και το τέλειωσα μπαμ-μπαμ και ήταν ένα από τα βιβλία με τη μεγαλύτερη επιρροή πάνω μου. Α! Και του ΜακΚάρθυ (ο ερημίτης που έχει γράψει και τα "ο δρόμος" και "το καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους". Ξεκίνησα να διαβάζω το Όλα τα όμορφα άλογα. Δεν ξέρω τι έφταιγε ακριβώς -η διάθεσή μου, το ίδιο το βιβλίο, λίγο απ'όλα;- αλλά με εξάντλησε. Το σιχτίρισα. Δε νομίζω να πιάσω άλλο του ιδίου. Είμαι προκατειλημένος πια. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον ξερό, αδιάφορο τρόπο γραφής του - λες και βάλανε αυτιστικό να δημιουργήσει αφήγημα. Δεν ξέρω αν πιάνεται, αλλά έκοψα πολυλογία μετά τον πρώτο τόμο. Της Λίας Χερν του Μύθους των Οτόρι, όπου με την παγίδα των Αηδονιών, πρώτο τόμο της τετραλογίας, θεώρησα πως ήδη είχα μάθει αρκετά για την παρέα των Σαμουράι. Άνευρο και ελαφρώς άγευστο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted June 24, 2010 Share Posted June 24, 2010 Έχω παρατήσει τόσα πολλά, που δεν ξέρω από πού να αρχίσω! Γενικά, δε μου αρέσει να ζορίζομαι. Το διάβασμα - μέχρι πριν λίγο καιρό, όχι πια - είναι η διασκέδασή μου. Αν δε διασκεδάζω με κάποιο βιβλίο δε βρίσκω το λόγο να το συνεχίσω. Το "Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο" του Προυστ έφτασε μέχρι τη 15η σελίδα. Είναι βιβλίο για ύπνο, δε με εξιτάρει, δε θέλω να μάθω τι γίνεται παρακάτω. Το έχω τοποθετήσει στο αναγνωστικό μου μέλλον - γύρω στα 50 λέω - παρέα με τον "Χαμένο Παράδεισο" και άλλα συναφή. Τότε πιστεύω ότι στ' αλήθεια θα μπορώ να τα εκτιμήσω. Το "Σπαθί των Σανάρα" του Μπρουκς. 5 φορές το ξεκίνησα! Δεν μπορώ! Όχι, αυτό δεν πρόκειται να το δοκιμάσω στο μέλλον. Μπλιάχ! Το "Εκρεμές του Φουκώ". Δεν έχω λόγια. Ούτε για την "Παναγία των Παρισίων". Νομίζω ότι αυτά τα βιβλία μισούν τον αναγνώστη, δεν εξηγείται αλλιώς! Πόση βαρεμάρα! Αυτά θυμάμαι τώρα - είναι άπειρα βέβαια - αλλά συνειδητοποίησα κάτι. Με τον καιρό και τα γούστα μου αλλάζουν και η υπομονή μου και η οπτική μου. Για παράδειγμα το "Κόκκινο και το Μαύρο" του Στεντάλ, το εκτίμησα μετά από δυο μήνες. Όταν το ξανάπιασα στα χέρια μου για να γράψω περίληψη κι έκανα ένα γρήγορο πέρασμα και πάλι. Είναι καταπληκτικό! Την ώρα που το διάβαζα όμως, σιχτίριζα. Επειδή δεν έχω συνηθίσει τον τρόπο γραφής μάλλον. Και κάπως άλλαξα γνώμη, για πολλά πράγματα. Πλέον διαβάζω και για άλλους λόγους πέραν της διασκέδασης. Διαβάζω και μελετάω ταυτόχρονα και, μπορεί να έχω χάσει σε αυθορμητισμό αλλά έχω κερδίσει πολλά παραπάνω. Μέχρι που θα τολμήσω να ξαναδιάσω Ντοστογιέφσκυ - που τον μισούσα μέχρι τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted June 25, 2010 Share Posted June 25, 2010 Ειναι που δεν θελησες πραγματικα πολυ να φτασεις ως τη μεση αλλιως το συμπαν θα συνομωτουσε και θα εφτανες... Όντως συνομώτησε!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Δεν αντέχω τον Κοέλιο. Με καμία δύναμη και Παναγία. Ξεκίνησα τον Αλχημιστή και τον άφησα στις 30 σελίδες. Έλα ρε ο αλχημιστής ήταν από τα ποιό εύκολα σε ανάνγωση βιβλία...μετά τον μάγο στην πόλη αρχίζει το καλό.Θα μου πεις γούστα, και θα συμφωνήσω.Με αρέσουν κάτι τέτοια εσωτερικοπερίεργα.Ειδικά το τέλος του Αλχημιστή ήταν όλα τα λεφτά.Να χει γίνει η τρίχα κάγκελο λέμε ΒΙβλία που έχω παρατήσει?Χμμμμμ Κάτι ψιλομούφες που δεν μου άρεσε από την αρχή το βιβλίο.Την θεία κομωδία επειδή είναι πολύ βαρύ για μένα(την κόλαση διάβασα) και το Μια άλλη ματιά στον στάλιν επειδή στης τελευταίες 50 σελίδες είχα βαρεθεί να ακούω της ποιό αίσχατες συνωμοσίες των τροτσκιστών/αμερικάνων για να ρίξουν τον στάλιν και λιπά.Πάντως έχω να λέω ο Λούντο Μάρτενς με έκανε κουμούνι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted June 27, 2010 Share Posted June 27, 2010 Εγώ παράτησα τη Δίκη του Κάφκα, καθώς είχα μόλις τελειώσει και τον Πύργο του Κάφκα και δεν τραβούσε άλλο ο οργανισμός μου (στην πρώτη λυκείου όλα αυτά). Φέτος έχω παρατήσει το βιβλίο που έχω δανειστεί μισό χρόνο τώρα από φίλο, το Winterbirth από Brian Ruckley. Είναι καλό, αλλά έπεσε στην περίοδο που βαριέμαι να διαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted June 28, 2010 Share Posted June 28, 2010 Θα συμφωνήσω με τον Δημήτρη όσον αφορά το Σιλλμαρίλιον, το ξεκείνησα γιατί είχα διαβάσει τον άρχοντα των δαχτυλιδιών του Τόλκιν, νομίζοντας πως και αυτό θα είναι ανάλογα καλό, αλλά τελικά ήταν βαρετό, τζάμπα το πήρα, είναι σαν να κάνει αναφορές σε μυθολογικά γεγονότα, δεν μου άρεσε γιατί αισθάνθικα πως δεν έχει πλοκή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Εγώ πρόσφατα μόνο άρχισα να αφήνω βιβλία στη μέση και είναι λόγω απαίσιας μετάφρασης. Άφησα τον "Υπεράνθρωπο" του Άλφρεντ Μπέστερ. Αλλά, εφόσον το είχα προχωρήσει αρκετά, το μετράω σαν διαβασμένο. Το πήρα, πάντως και στα αγγλικά. Επίσης για τον ίδιο λόγο αγκομαχώ διαβάζοντας το "Πώς να γράψετε ένα πραγματικά καλό μυθιστόρημα" του Τζ. Φρέι/Φράι (δε θυμάμαι ποιο απ' τα δύο). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted August 22, 2010 Share Posted August 22, 2010 Φτού σου (με τόνο στο φτου). Αν και δεν σε κατηγορώ τώρα που το σκέφτομαι. Φαντάζομαι πως θα τα έχεις ακούσει / δει ξανά. Οπότε συγχωρεμένη. Τέλος η θεωρία, πιάσε το ψητό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Δεν ξέρω αν το έχω ήδη αναφέρει, αλλά δύο είναι τα βιβλία που άφησα στη μέση: Ο Μέγας Ανατολικός (Τόμος Α') και το Σιλμαρίλιον. Το πρώτο το χαρακτήρισα ως πορνογράφημα πολυτελείας και το δεύτερο - παρότι ήταν εξαιρετικό - με κούρασε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Εγώ πρόσφατα μόνο άρχισα να αφήνω βιβλία στη μέση και είναι λόγω απαίσιας μετάφρασης. Άφησα τον "Υπεράνθρωπο" του Άλφρεντ Μπέστερ. Αλλά, εφόσον το είχα προχωρήσει αρκετά, το μετράω σαν διαβασμένο. Το πήρα, πάντως και στα αγγλικά. Επίσης για τον ίδιο λόγο αγκομαχώ διαβάζοντας το "Πώς να γράψετε ένα πραγματικά καλό μυθιστόρημα" του Τζ. Φρέι/Φράι (δε θυμάμαι ποιο απ' τα δύο). δίνει συμβουλές; έγω άφησα πριν κάμποσο καιρό στην μέαση ¨Το Σμήνος" του Σέστινγκ. Ήτανε πολύ καλό βιβλίο και το έφτασα μέχρι την σελ 600 όμως ΄το βιβλίο έχει 1021 σελ. ΄Και παρόλο που σε κάποια σημεία δεν θες να το αφήσεις, σε άλλα σε κουράζει αφάνταστα με τις επιστικομικές περιγραφές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
phaethon Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Αν και έχω κάνει παρόμοιο σχόλιο και σε άλλο ποστ, συμφωνώ με τη manstredin ότι ανήκει εδώ. Λοιπόν, το πρώτο βιβλίο που παράτησα είναι το Νανά του Ζολά αν θυμάμαι καλά, διότι (αυτό το θυμάμαι πολύ καλά) το βρήκα αφόρητα βαρετό (για τα γούστα μου). Το δεύτερο βιβλίο ήταν το γυμνό γεύμα του Μπάροουζ γιατί το βρήκα αισχρό και εμετικό στις περιγραφές του (για τα γούστα μου επίσης). Από τότε προσέχω... υ.γ. Βάλια, αν και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρος σοφού, ελπίζω να μην πειράζει ούτε τη δεύτερη φορά, γιατί με τόσα τόπικ βλέπω να το ξανακάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.