Η γέυση του αίματος

[christina91]

ΌνομαΣυγγραφέα:Χριστίνα

Είδος: τρόμος

Βία; Ναι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων:1288

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: σχολιάστε ελέυθερα.

 

 

 

Η γεύση του αίματος

 

 

 

 

 

Το κρύο μου τρύπαγε τα κόκκαλα.Το δερμάτινο παλτό μου δεν μπορούσε να το εμποδίσει. Κοίταξα τριγύρω να ελέγξωαν ερχόταν κανένας. Το αφεντικό, μου το ξεκαθάρισε. Δεν έπρεπε να με δει κανένας. Σχεδίαζα αυτή την νύχτα εδώ και μέρες. Οι φόνοι στην πόλη μας άρχισαννα γίνονται όλο και πιο πολλοί. Έπρεπε να κάνω κάτι.

 

Στήθηκα έξω από το νέο κλαμπ των αιμοβόρων, άνοιξε εδώ και τρείς μήνες. Κανένας δεν ήξερε τι πλάσματα κυκλοφορούσαν εκεί μέσα. Όλοι έλεγαν πως ήταν φήμες αλλά εγώ το είδα με τα ίδια μου τα μάτια.

 

Ήταν μια από τις πολλές νύχτες που γυρνούσα απ’ την δουλειά με τα πόδια. Πάντα γυρνούσα με τα πόδια γιατί δεν είχα βγάλει άδεια αυτοκινήτου ακόμα.

 

Περπατούσα ανάμεσα σε δύο τεράστιες πολυκατοικίες που δημιουργούσαν ένα στενό. Πάντα φοβόμουν τα στενά,μου έφερναν μια ανατριχίλα. Ήταν έρημο και ήσυχο και με ξάφνιασε μια πνιχτή φωνή που ακούστηκε πιο κάτω .Πρόσεξα δύο σκιές να κινούνται στην άκρη του στενού. Έσφιξα την γροθιές μου και έφερα την τσάντα μου πιο κοντά στο στήθος μου . Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.

 

Όταν έφθασα κοντά, με αθόρυβα βήματα κρύφτηκα πίσω από ένα τοιχάκι και προσπαθούσα να προσαρμόσω την όραση μου στο σκοτάδι. Σταμάτησα την αναπνοή μου για να ακούσω. Όταν κατάφερα να δω καθαρά, προσπαθούσα να καταλάβω αν όλα αυτά που έβλεπα ήταν αλήθεια.

 

Ένας μελαχρινός άντρας με ψηλό ανάστημα, με τα γόνατα στο έδαφος κρατούσε μια μικροσκοπική γυναίκα και της ρουφούσε το αίμα με λύσσα. Τα μαύρα του μαλλιά είχαν γεμίσει αίματα και το πρόσωπο του έμοιαζε τερατώδες. Τα μεγάλα μάτια του είχαν πάρει ένα πορφυρό χρώμα και δεν φαινόταν να έχει επικοινωνία με το περιβάλλον. Κρατούσετο θύμα του τόσο σφικτά που μπορούσα να διακρίνω τα δάκτυλα του να περνούν από την μια πλευρά της σάρκας στην άλλη. Απότο βάθος του λαιμού του έβγαινε ένα παράξενο γρύλλισμα, σαν τσακάλι.

 

Τα πόδια μου κόπηκαν και δεν μπορούσα να τρέξω. Μηχανικά άρχισα να κάνω μικρά βήματα προς τα πίσω. Έτρεξα σπίτι με τις εικόνες να επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου. Το φρικιαστικό θέαμα δεν μπορούσε να συμφιλιωθεί με την λογική μου .Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι ήταν όλα τις φαντασίας μου αλλά δεν με πίστευε. Μόλις μπήκα στο σπίτι πήρα το αφεντικό τηλέφωνο και του είπα όλα όσα είδα. Δεν με διάψευσε όπως περίμενα. Μου είπε να ηρεμήσω και να περάσω από το σπίτι του.

 

Εκεί έμαθα πως όλα αυτά δεν είναι της φαντασίας μου, πως το αφεντικό μου εκτός από επαγγελματίας δολοφόνος είναι και δολοφόνος των αιμοβόρων. Όχι εγώ δεν είμαι δολοφόνος, απλά είμαι το παιδί για να κρατώ τα λογιστικά του. Μου εμπιστευόταν τα πάντα. Τότε σχεδιάσαμε αυτή τηνύχτα. Έπρεπε να μην δεχτώ, έπρεπε να μείνω στο σπίτι μου. Τώρα όμως είναι αργά. Η πρώτη νύχτα που θα δούλευα σε αυτό το κλαμπ . Έπρεπε να μην δείξω φόβο. Να είμαι δυνατός. Δεν μπορώ να καταλάβω πως θα τα κατάφερνα. Πάντα ήμουνο σπασίκλας της τάξης, κατουριόμουν από το φόβο όποτε έκανε ένα θόρυβο το έρημο σπίτι μου.

 

Έσβησα τις κακές σκέψεις και πήρα την απόφαση να ακολουθήσω το σχέδιο. Μπήκα από την πίσω πόρτα του κτιρίου. Σε έβγαζε σε μια μεγάλη κουζίνα που δεν είχε άνθρωπο εκεί. Οι πάγκοι ήταν σκονισμένοι και φαίνονταν αχρησιμοποίητοι για χρόνια. Δυνατή μουσική ερχόταν από ένα άλλο δωμάτιο. Πέρασα σε εκείνο το δωμάτιο και πολλοί άνθρωποι μαζί με τους αιμοβόρους χόρευαν. Γεμάτος αμηχανία προχώρησα προς το μπαρ και ρώτησα πουπρέπει να πάω. Ο μπάρμαν με κοίταξε λες και ήμουν το πρόγευμα του και μου είπε να ανεβώ τις σκάλες και να μπω στηνπρώτη πόρτα που θα βρω.

 

Έπρεπενα δώσω το σήμα στο αφεντικό. Να έρθει. Χτύπησα τον αριθμό του αφήνοντας αναπάντητη. Με τα πόδια μου να τρέμουν προχώρησα προς την πόρτα. Χαλάρωσα τους μυς του προσώπου μου γιατί ήξεραπως αυτοί μυρίζονταν τον φόβο από μέτρα μακριά. Γύρισα το χερούλι και μπήκα αργά και σταθερά μέσα. Αντίκρισα δύο μεγαλοσώμους άντρες να με κοιτάνε άγρια.Άκουσα μια γυναικεία φωνή να τους λέει να με αφήσουν. Έκαναν πίσω με τα μάτιακαρφωμένα πάνω μου. Το δωμάτιο είχε μόνο τρείς καρέκλες στο κέντρο του και τίποτα άλλο. Ακουγόταν ο αντίλαλος από τις ανάσες μας.

 

‘Καλησπέρα’ είπα με τρεμάμενηφωνή. ‘Είμαι ο Σιν, τηλεφώνησα προχθές για να πιάσω δουλειά στο ταμείο’

 

‘Φυσικά και σε θυμάμαι’ είπε με προκλητική φωνή,’ Πέρασε να δείξω που να στέκεσαι.’

 

Έχασα την φωνή μου και απλά την ακολούθησα. Πέρασα από δίπλα της και κατάλαβα πως με μύρισε. Κατεβήκαμε στο χαώδες δωμάτιο και μου έδειξε την μηχανή. Μου έδωσε λεφτά να τα βάλω μέσα για αρχή. Αργούσετο αφεντικό μου και άρχισα να ανησυχώ. Μου είπε πως θα ήταν εδώ σε λιγότερο από δέκα λεπτά.

 

Πήρα την θέση μου και κοίταξα το τρομακτικό θέαμα γύρω μου. Τα πρόσωπα των αιμοβόρων έμοιαζαν με του άντρα που είδα εκείνο το βράδυ. Ανυποψίαστοι οι θνητοί φλέρταραν με τους αιμοβόρους και συζητούσαν μαζί τους.

 

Ένιωσα το τηλέφωνο μου να τρίζει, πρέπει να είχαν έρθει. Ήταν το αφεντικό μου. Μου είπε να κάνω την κίνηση. Με τα χέρια μου να τρέμουν και τα μάτια μου να γεμίζουν δάκρυα από την ένταση πήρα το χαρτονόμισμα και έσκισα βαθιά το δέρμα μου. Το αίμα ξεπρόβαλε ζεστό από την σχισμή και ένιωσα έντονο το κάψιμο. Γύρισατα μάτια μου προς τα πάνω και δέκα αιμοβόροι με πορφυρά μάτια με κοίταζαν. Οτρόμος κυρίευσε το μυαλό μου. Με κοίταζαν με δίλλημα, δεν ήξεραν αν έπρεπε ναμε αποτελειώσουν ή να συγκρατηθούν. Κουλουριάστηκα όσο πιο πολύ μπορούσα.

 

Άκουσατους δικούς μου να έρχονται από την πίσω πόρτα και μια αναστάτωση άρχισε να δημιουργείται.Άνθρωποι έτρεχαν πάνω κάτω και εγώ έπεσα στο πάτωμα προσπαθώντας να γίνω ένα μετο πάτωμα. Η μυρωδιά του αίματος μου άρχισε να μυρίζει και όλο και περισσότεροι αιμοβόροι έρχονταν από πάνω μου. Οι άντρες του αφεντικού μου άρχισαν να κόβουντα κεφάλια των ανυποψίαστων αιμοβόρων.

 

Η μάχη είχε αρχίσει να γίνεται πιο έντονη όταν οι αιμοβόροι συνειδητοποίησαν τι είχε γίνει. Το κόκκινο αίμα βρισκόταν στα ρούχα μου, στο πάτωμα και σε όλα τα ζωντανά που υπήρχαν εκεί μέσα. Πυροβολισμοί και ο ήχος του μαχαιριού μου έκοβε την σάρκα μου τρυπούσε τα αυτιά . Ένα χέρι με τράβηξε από τον ώμο και τον ένιωσα που εξαρθρώθηκε. Η γυναικεία φωνή που άκουσα πριν λίγες ώρες αντήχησε στο αυτί μου σαν μουσική. Δεν είχα καταλάβει πως με είχε βάλει πίσω από το μπαρ και ρουφούσε το αίμα μου με μανία.

 

Το πρόσωπο της έδειχνε τόσο όμορφο όμως, δεν ήταν άγριο. Δεν ήθελε να με σκοτώσει. Ρούφηξε λίγο αίμα και με άφησε εκεί με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Το χέρι μου δεν πονούσε, είχε μουδιάσει. Κάτι σαν ηλεκτρισμός άρχισε να διαπερνά το κορμί μου.Τα κουρασμένα πόδια μου από την ορθοστασία είχαν θεραπευτεί. Το αίμα που ανάβλυζε από την πληγή μου σταμάτησε, και το τραύμα έκλεισε.

 

Σηκώθηκα και κρυφοκοίταξα. Το αφεντικό μου ήταν τραυματισμένο σε μια γωνιά του δωματίου. Ένας αιμοβόρος ήταν έτοιμος νατον κατασπαράξει. Κινήθηκα αργά προς το μέρος του, ο φόβος πλέον είχε υποχωρήσει. Κοίταξα τον αιμοβόρο και μετά τοαφεντικό μου. Ο αιμοβόρος έκανε ένα βήμα προς τα πίσω προς μεγάλη μου έκπληξη.

 

Πλησίασα κοντά. Η μυρωδιά του αίματος έφθασε στα ρουθούνια μου. Η παράνοια άρχισε να με καταβάλλει. Πήρα τον ανθρωπάκο από το κεφάλι και άρχισα να πίνω το αίμα του. Η γεύση του αίματος συνεπήρε την λογική μου, ήθελα να ρουφώ περισσότερο. Η δίψα μου είχε ικανοποιηθεί. Η λογική μου είχε επανέλθει και άρχισα να κλαίω με λυγμούς.Κοίταξα ότι απέμεινε από το νεκρό σώμα του αφεντικού μου και αηδίασα τον εαυτό μου.

 

Η όμορφη γυναίκα στάθηκε από πάνω μου ευχαριστημένη από το κατόρθωμά μου.

 

‘Είσαι ένας από μας τώρα. Έλα όλα θα πάνε καλά’

Edited January 17, 2010 by christina91

[Drake Ramore]

Χριστίνα θα σε στεναχωρήσω λίγο.

Πρέπει να κάτσεις και να οργανώσεις λίγο τον τρόπο που γράφεις, η πλοκή και οι χαρακτήρες σου είναι all over the place.

Αναγκάστηκα πολλές φορές να γυρίσω σε προηγούμενες προτάσεις για να συνδέσω ένα νόημα στους χώρους και τους χρόνους που διαδραματίζεται η ιστορία. Έχει πολλές ασάφειες και κενά. Δεν θα το πιάσω απο τα επιμέρους μιας και το θεωρώ άδικο.

 

Θέλεις να ακούσεις μια πρόταση μου;

Μην ξαναδιαβάσεις το κείμενο για δύο-τρεις βδομάδες. Έπειτα διάβασε το σαν ένας απλός αναγνώστης και όχι σαν να ήταν δικό σου. Είμαι σίγουρος πως και μόνη σου θα διακρίνεις τα σημεία που θέλει βελτίωση για να φανεί ολοκληρωμένη η ιστορία σου.

 

Επίσης σταμάτα να βιάζεσαι.Δώσε χρόνο στην ιστορία και τους χαρακτήρες να ωριμάσουν στο μυαλό σου. Χτίσε έναν σκελετό στον οποίο θα υπάρχει όλη η ιστορία απο την αρχή ως το τέλος. Σχεδίασε ανατροπές και κάλυψε τα κενά που δημιουργούνται κατα την αφήγηση.

 

Κάνε ένα πείραμα.

Γράψε ξανα την ιστορία με όριο λέξεων απο 3000 εως 3500.

Δώσε περισσότερα στοιχεία για το κλαμπ,, το αφεντικό και τον πρωταγωνιστή.

[christina91]

 

Θέλεις να ακούσεις μια πρόταση μου;

Μην ξαναδιαβάσεις το κείμενο για δύο-τρεις βδομάδες. Έπειτα διάβασε το σαν ένας απλός αναγνώστης και όχι σαν να ήταν δικό σου. Είμαι σίγουρος πως και μόνη σου θα διακρίνεις τα σημεία που θέλει βελτίωση για να φανεί ολοκληρωμένη η ιστορία σου.

 

Επίσης σταμάτα να βιάζεσαι.Δώσε χρόνο στην ιστορία και τους χαρακτήρες να ωριμάσουν στο μυαλό σου. Χτίσε έναν σκελετό στον οποίο θα υπάρχει όλη η ιστορία απο την αρχή ως το τέλος. Σχεδίασε ανατροπές και κάλυψε τα κενά που δημιουργούνται κατα την αφήγηση.

 

Κάνε ένα πείραμα.

Γράψε ξανα την ιστορία με όριο λέξεων απο 3000 εως 3500.

Δώσε περισσότερα στοιχεία για το κλαμπ,, το αφεντικό και τον πρωταγωνιστή.

 

 

Σε ευχαριστώ για τα σχόλια.

Προσπαθώ να το διορθώσω αυτό.