tetartos Posted February 15, 2010 Share Posted February 15, 2010 Όνομα Συγγραφέα: Γιώργος Tetartos Είδος: ευθυμογράφημα Βία; Όχι Σεξ; Όχι Πολιτικά ορθό; Δυστυχώς όχι πάντα. Συγγνώμη εκ των προτέρων Αριθμός Λέξεων: Λίγες (569, 746, 655 και 494 αντίστοιχα) Αυτοτελής: Ναι Σχόλια: Με αφορμή την (επανα)γνωριμία μου με τον anomanter και τις ανασκαφές στο συγγραφικό μου παρελθόν από τον Solonor, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας 3 κειμενάκια που είχα γράψει για την εφημερίδα/περιοδικό "Ιατρικό Ανακοινωθέν" των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής, Α.Π.Θ. και ένα 4ο κειμενάκι που είχα γράψει για την εφημερίδα των φοιτητών της Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. Τα τρία πρώτα κείμενα αποτέλεσαν την προσπάθειά μου να προσεγγίσω χιουμοριστικά τις καθημερινές ενασχολήσεις των (μεγάλου έτους) φοιτητών της Ιατρικής σχολής. Ως εκ τούτου, κυρίως το πρώτο και το τρίτο, έχουν αρκετά inside-jokes για φοιτητές και μάλιστα Ιατρικής και μάλιστα του Α.Π.Θ. Κι επειδή όλα τα καλά έρχονται σε τετράδες, το τέταρτο κείμενο μιλά για τις ιδιαιτερότητες του να είσαι άρρεν φοιτητής σε μια γυναικοκρατούμενη Φιλοσοφική Σχολή. Αν αποφασίσετε να τα διαβάσετε, ελπίζω να τα ευχαριστηθείτε! ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ: ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ Ιατρικό Ανακοινωθέν, εφημερίδα φοιτητών της Ιατρικής σχολής Α.Π.Θ. Αρ. Φύλλου 12, Απρίλιος 1999 Ωραία, τελειώνουν τα έξι χρόνια της σχολής (ή επτά ή οκτώ!), καλά περάσαμε (σχετικά), δε λέω. Αλλά τώρα, τι μέλλει γενέσθαι; Να τι είπαν μεταξύ καφέ και τυρόπιτας μερικοί ομοιοπαθείς: -Βασικά, παιδιά, εγώ το σκέφτηκα πολύ το θέμα και κατέληξα στην απόφαση να γίνω αιματολόγος. Κανείς ασθενής δε θα μου παραπονεθεί για λάθος θεραπεία κι όλοι θα συνεχίσουν να 'ρχονται (και συχνά μάλιστα), αφού οι αρρώστιες τους είναι όλες... ανίατες! -Μπα, οι πιο πολλοί "έχουν την καρδιά τους". Άσε που οι αγγειοπλαστικές και τα "μπαλονάκια" είναι στο Top 10 αυτή την εποχή! -Σιγά μη με ξυπνάνε μες στα άγρια χαράματα για "καρδιοπάθειες απ' τις πολλές συμπάθειες"! Εγώ θέλω μια ήσυχη δουλειά, χωρίς άγχος: θα κάνω ψυχιατρική. Και σίγουρα θα με χρειαστείτε όλοι σας! -Μα δεν ξέρεις τη λαϊκή θυμοσοφία; "Οι παθολόγοι τα ξέρουν όλα, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Οι χειρουργοί δεν ξέρουν τίποτα, αλλά τα κάνουν όλα και οι ψυχίατροι δεν ξέρουν τίποτα και δεν κάνουν τίποτα!" -Εγώ παιδιά, από μικρή το 'χω όνειρο: θα γίνω ογκολόγος και θα αφιερώσω τη ζωή μου στην ανακούφιση των καρκινοπαθών. -Ενδιαφέρον! Έχω μόνο μία απορία: Τι θα κάνεις άμα βρεθεί η θεραπεία; ...Μάλλον προτιμώ κάτι πιο σίγουρο. Ας πούμε, την Ορθοπαιδική. Πώς σας φαίνεται η ιδέα μου, δε "σπάει κόκαλα"; -Σιγά μωρέ! Αν είναι να ασχολούμαι με καρφιά και μεντεσέδες, καλύτερα να ανοίξω μαγαζί: "Σφυρηλατήσεις-Ευθυγραμμίσεις, ο Σάκης"! Η αυθεντική ιατρική είναι μία : η Παθολογία. -Σίγουρα. Αλλά για να τη μάθεις, θα πρέπει να ρίξεις τόσο διάβασμα, που τα μόνα δέντρα που θα δεις στη ζωή σου θα είναι εκείνα που τα κάνανε χαρτί! Εγώ προτείνω κάτι πιο εύκολο, όπως η Αναισθησιολογία. -Και είναι εύκολη η Αναισθησιολογία; -Μα δεν έχεις ακούσει ότι η νάρκωση είναι σα να οδηγάς αεροπλάνο; Μόνο η απογείωση και η προσγείωση είναι δύσκολα. Στο ενδιάμεσο, το πράγμα "τσουλάει" μόνο του! -Εγώ νομίζω, πιο πολλή φάση έχει η Παιδιατρική. Κάθε μέρα "παίζω κουβαδάκια" με τα παιδάκια και πληρώνεσαι κι από πάνω! -Ναι, κι όταν πας να τα εξετάσεις, σκούζουν, χέζουνε και κλαίνε! Εμένα μ' αρέσει να έχω συνεργάσιμους ασθενείς: θα γίνω ιατροδικαστής! -Και για να βρεις δουλειά μετά θα πρέπει "να πατήσεις επί πτωμάτων"! Αντιθέτως, ως παθολογοανατόμος έχεις σίγουρη θέση. -Τι λε, ρε. Μετά στο δρόμο θα σε αναγνωρίζουν όχι επειδή θα είσαι διάσημος αλλά γιατί θα έχεις... μαυρισμένο μάτι απ' το πολύ το μικροσκόπιο! Ενώ τους νευροχειρουργούς τους σέβονται όλοι... -Μμμ... Δεν ξέρω... Εννιάωρες εγχειρήσεις, λεπτοδουλειά χειρότερη κι απ' τη δαντέλα της γιαγιάς!... Στο τέλος θα χρειαστείς οφθαλμίατρο! -Αυτό σας λέω τόση ώρα: Οφθαλμιατρική. Και μην ακούσω αντιρρήσεις· θα σας βγάλω τα μάτια! -Έχει όμως επτά χρόνια αναμονή. Όταν την ξεκινήσεις, θα έχεις... πρεσβυωπία! -Και τι προτείνεις δηλαδή, να κάνω ό,τι βρεθεί μπροστά μου; -Εγώ, παιδιά, θα πάω Αγγλία. Ούτως ή άλλως, όταν γυρίσω με περιμένει η πελατεία του μπαμπά. Σίγουρο χρήμα. -Το χρήμα είναι γνωστό πού βρίσκεται: στην Πλαστική Χειρουργική. -Αν είναι για τα λεφτά να ασχολούμαστε με ρυτίδες και παχάκια, καλύτερα να ανοίξουμε καμιά επιχείρηση. "Γογγύλι DIET"! -Και με την οικογένειά μας πότε θα ασχολούμαστε; Το καλύτερο ωράριο το έχει ο μικροβιολόγος. -Γιατρός θα είσαι με τόσα μηχανήματα; Βάλε τότε στο ιατρείο σου και κανένα φλιπεράκι, να κερδίσεις τα διπλάσια! -Εγώ πάντως, λέω να πάρω μια ειδικότητα που... Κι απ' την πολλή συζήτηση και τον προβληματισμό, τα παιδιά δε φαίνεται να παίρνουν... ούτε το πτυχίο τους! ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ Ιατρικό Ανακοινωθέν, εφημερίδα φοιτητών της Ιατρικής σχολής Α.Π.Θ. Αρ. Φύλλου 13, Μάιος 1999 Μήπως νιώθετε κι εσείς ένα προαίσθημα ότι η εξεταστική θα πέσει και θα σας πλακώσει; (εντελώς αδικαιολόγητα βέβαια!) Μήπως, ενώ τα βιβλία σας σάς κοιτάνε πονηρά, εσείς νιώθετε τόσο αδιάφορα που ούτε το Vivliagra δεν μπορεί να σας την σηκώσει, την όρεξη για διάβασμα; Το "Ι.Α." βρήκε και σας παρουσιάζει μια ειδική δίαιτα-ο-μελέτης για φοιτητές Ιατρικής. (ή πιο βαριά περιστατικά!..) Πρώτα από όλα, πάτε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο και αγοράζετε έναν χάρακα, τέσσερα στυλό και επτά μαρκαδοράκια σε διάφορα χρώματα. Αν δεν θέλετε να υπογραμμίζετε με ροζ τους ορισμούς, με λαχανί τα SOS και με μωβ τα σημαντικά (όπως όλος ο κόσμος), μπορείτε απλά να ζωγραφίζετε άσκοπα και να κάνετε το βιβλίο σας πιο όμορφο. Τουλάχιστον θα ξέρετε μέχρι πού έχετε διαβάσει! (γιατί αν περιμένετε να το θυμάστε από μόνοι σας...) Στη συνέχεια συγυρίζετε το γραφείο σας, στρώνετε τα βιβλία και τοποθετείτε το κάθε στυλό στη σωστή του θέση. Με τη βοήθεια του χάρακα σχεδιάζετε ένα (ακόμα) πρόγραμμα, που προσδιορίζει με ακρίβεια δευτερολέπτου τι θα διαβάσετε τις μέρες που σας απομένουν. Παίρνετε τηλέφωνο σ' ένα φίλο για να συζητήσετε ποια μαθήματα θα (πρωτο)δώσετε, σχολιάζετε τα αποτελέσματα των εκλογών και αντιγράφετε τα SOS (όχι ότι θα σας χρειαστούν, γιατί οι καλοί φοιτητές σαν κι εσάς τα μαθαίνουν όλα). Ιδιαίτερα προσέχετε τις ερωτήσεις που δεν έχουν "πέσει", γιατί είναι η σειρά τους, και αυτές που "έπεσαν", αφού είναι προφανώς οι αγαπημένες του καθηγητή. Βέβαια δεν υπάρχει λόγος άγχους, έχετε αρκετό χρόνο μπροστά σας, οπότε προλαβαίνετε να ξεφυλλίσετε την εφημερίδα, να παρακολουθήσετε το αγαπημένο σας σίριαλ ή να τσιμπήσετε κάτι πρόχειρο προτού ξεκινήσετε (νηστικό αρκούδι δεν χορεύει). Για να χωνέψετε κάντε μια βολτίτσα ή περάστε για λίγο από τη φίλη σας (έτσι για να "ξελαμπικάρετε"!). Αφού επιστρέψετε αναζωογονημένοι στην καρέκλα σας, θα διαπιστώσετε ότι για να μπείτε στο πνεύμα είναι χρήσιμο να κάνετε μια ολιγοήμερη επαναληψούλα στα σχετικά μαθήματα των προηγούμενων εξαμήνων. Παράλληλα πρέπει να κάνετε μια σύγκριση με το ανάλογο βιβλίο που πρόσφατα αγοράσατε και με τις σημειώσεις που φωτοτυπήσατε από εκείνο το κοράκι τον συμφοιτητή σας. Εάν καθώς περνούν οι μέρες δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε, μπορείτε να παίξετε με τα μαλλιά σας, να κουνάτε ρυθμικά το πόδι ή να επισκέπτεστε τρις την ώρα την τουαλέτα (μια και, ως γνωστόν, το διάβασμα προκαλεί συχνουρία-διαβήτη). Άλλες δοκιμασμένες λύσεις είναι το παλίνδρομο ζαλιστικό περπάτημα, το κάπνισμα (όμως ολίγων μόνο ...πακέτων την ημέρα) ή το μασούλημα: σε περίπτωση που το ψυγείο είναι άδειο, μπορείτε να δοκιμάσετε τα νύχια σας, τα γυαλιά ή το καπάκι του στυλού σας! Τέλος, καλό είναι να βάλετε το κασετόφωνο να παίζει σιγανά μια ήρεμη μελωδία. Εκτός κι αν οι γείτονές σας δεν αντέχουν ν' ακούν heavy-metal στη διαπασών, οπότε η λύση είναι μόνο μία: η βιβλιοθήκη. Εκεί μπορείτε να συναντήσετε όλους τους συμφοιτητές σας που δεν διαβάζουν (ή έτσι λένε), να κλάψετε ομαδικώς τα χάλια σας στο φουαγέ και να μάθετε το καινούριο σουξεδάκι: Για δες καιρό που διάλεξε / η εξεταστική ν' αρχίσει / Τώρα που βγήκε ήλιος λαμπρός / το δέρμα να μαυρίσει. Αν πάλι οι ...ηλιαχτίδες χαϊδεύουν το βιβλίο περισσότερο από τα ακροδάχτυλά σας και η σκέψη Χάνεται Χοροπηδώντας Χαρωπά στο Χορτάρι, μπορείτε να Κατεβείτε στο Κυλικείο Και να Κάνετε Καμάκι στην Κόρη του Καθηγητή ή να Παίξετε μια Παρτίδα Πόκερ (όπου εκτός από τον χρόνο σας μπορείτε να χάσετε τα λεφτά, τα ρούχα σας και άλλα άχρηστα αντικείμενα). Για διάλειμμα μπορείτε, αν θέλετε, να διαβάσετε και λιγάκι! Βέβαια η πιο αποδοτική από όλες τις μέρες είναι ασφαλώς η μέρα των εξετάσεων. Τότε, θα συνειδητοποιήσετε πόσο χρόνο χρειαζόσασταν για να βγάλετε το μάθημα (δύο μερούλες ακόμα), ποια είναι η καλύτερη ρήτρα ("σας παρακαλώ, ΑΝ γράψω κάτω από 3, κόψτε με") και ότι τα θέματα που πέφτουν πάντα είναι τα εξής: 1. Αυτά που όλο λέγατε να διαβάσετε και όλο ξεχνούσατε ή δεν προλάβατε. 2. Αυτά που τα διαβάσατε αλλά όχι αρκετά καλά ώστε να τα θυμάστε. 3. Αυτά που προλάβατε να σημειώσετε στο θρανίο πριν σας αλλάξουν θέση. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν μπορέσατε να δώσετε εξετάσεις π.χ. λόγω ασθένειας ('το σύνδρομο της προηγούμενης μέρας'), μάλλον καλά κάνατε, γιατί είναι σίγουρο ότι την επόμενη φορά θα πάρετε και μεγαλύτερο βαθμό, μια και αποφασίσατε ότι θα μαθαίνετε μόνο τα σημαντικά και θα ξεκινήσετε από την αρχή του τριμήνου! Το μόνο που είναι κρίμα, είναι ότι κάθε φορά που λείπετε από τις εξετάσεις ή τα θέματα είναι γελοία ή η αντιγραφή πέφτει σύννεφο!.. ΚΑΛΗ επιΤΥΧΗα! ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΡΙΤΟ: ΠΡΩΤΟΕΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΙ Ιατρικό Ανακοινωθέν, εφημερίδα φοιτητών της Ιατρικής σχολής Α.Π.Θ. Αρ. Φύλλου 14, Δεκέμβριος 1999 Αγαπητή μου μανούλα, γεια σου! Σου γράφω γιατί έγινε μια μικρή "παρεξήγηση" με τον ΟΤΕ και μου κόψανε το τηλέφωνο. (Λες ο ιός του 2000 να χτύπησε νωρίτερα; ) Η εγγραφή μου στη σχολή ήταν ένα παιχνιδάκι. Βέβαια, δυσκολεύτηκα λίγο να βρω την είσοδο της Ιατρικής, αλλά αφού πέρασα κάτι υπόγεια, ανέβηκα κάποιες σκάλες και διέσχισα έναν ακάλυπτο χώρο, έφτασα εύκολα στη Γραμματεία (δε σου είπα ότι έμαθα να διαβάζω και χάρτες). Εκεί πέρα ήτανε πολλά παιδιά καθισμένα σε θρανία και μαλώνανε για το ποιος θα με εξυπηρετούσε πρώτος! Αμέσως μετά πήγαμε με τους νέους μου φίλους για φαγητό στη φοιτητική Λέσχη. Εκεί έμαθα ότι το μόνο πράγμα που είναι καλύτερο από ένα πιάτο τζάμπα φαΐ είναι δύο πιάτα τζάμπα φαΐ! Επίσης, δανείστηκα ένα σετ μαχαιροπήρουνα και δυο πιάτα που μου λείπανε απ' το σπίτι. Στη Λέσχη γνωριστήκαμε και με μια κοπέλα από κάποια κοντινή σχολή, τα ΤΕΦΑΑ. Μου άρεσε πολύ, όμως δεν τα έφτιαξα μαζί της, γιατί φοβάμαι ότι με θέλει μόνο για το κορμί μου... Οι έδρες των μαθημάτων μας αγαπάνε τόσο πολύ, που κάθε μέρα διοργανώνουν ένα παιχνίδι σαν το "κυνήγι του χαμένου θησαυρού"! Γι' αυτό, έχουνε διαμορφώσει ειδικά τα κτίρια, ώστε να μοιάζουν με λαβύρινθο και να μη θυμόμαστε σήμερα πού κάναμε εργαστήριο χτες. Επίσης, έχουνε κρύψει τους πίνακες ανακοινώσεων σε διάφορα σημεία μες στη σχολή και βγάζουνε αιφνιδιαστικά ανακοινώσεις, για να ελέγξουνε τα αντανακλαστικά μας! Για να κάνουνε δε πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι, έχουν βάλει περιορισμούς τόσο στις ώρες προσέλευσης των φοιτητών όσο και στον αριθμό συμμετεχόντων και μας ζητάνε φωτογραφίες, βεβαιώσεις ή και άλλα πράγματα που δεν έχουμε, όπως βιβλιάρια σπουδών. Ακόμα και οι γραμματείς υποκρίνονται ότι είναι σκληρές και δύστροπες, αλλά εγώ ξέρω ότι το κάνουνε εξεπίτηδες, για να διασκεδάζουμε ακόμα περισσότερο! Και στα αμφιθέατρα περνάμε πολύ καλά. Κάνουμε διάφορες γνωριμίες, συζητάμε και καμιά φορά, άμα έχουμε ξενυχτήσει, μας κλείνουνε και τα φώτα για να κοιμηθούμε! Οι καθηγητές μας είναι πάρα πολύ σοφοί και πανέξυπνοι, αλλά που και που μας κοροϊδεύουνε που δεν ξέρουμε τίποτα και μας αποκαλούν "κύριε συνάδελφε". Κάποιος μάλιστα μας είπε και "αφρόκρεμα των φοιτητών" (εγώ, πάντως, την πετάω πάντα την πέτσα από το γάλα μου!). Στη βιβλιοθήκη πηγαίνουμε πολύ συχνά, αν και δεν έχουμε ακόμα βιβλία, για να διαβάσουμε... Εδώ στο Πανεπιστήμιο, μαμά, οι φοιτητές κάνουνε κάτι που λέγεται "κριτικό διάβασμα". Αυτό σημαίνει ότι ανοίγουνε όλα τους τα βιβλία πάνω στο τραπέζι και κατεβαίνουνε στο κυλικείο για να συζητήσουνε τα θέματα που θα πέσουν! Φέτος μάλιστα έχει πέσει στη σχολή μια τρομερή επιδημία, το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών, που λένε ότι θα στείλει τις σπουδές μας "στην εντατική". Εγώ φοβήθηκα πολύ και γι' αυτό άρχισα να προσπαθώ σκληρά: κάθε απόγευμα κάνω τουλάχιστον τρίωρη εξάσκηση σε μια δύσκολη δοκιμασία που λέγεται Trivial και τα βράδια, στα διάφορα φροντιστήρια που επισκεπτόμαστε, αποστηθίζω όσο περισσότερους στίχους μπορώ. Σ' όλες μου τις παρέες καταλαβαίνουνε ότι κατάγομαι από τη Μακεδονία, αλλά δε με λένε πώς! Το σπίτι μου το κρατάω πολύ καθαρό. Στο πάτωμα έχω στρώσει εφημερίδες, για να μη λερώνεται, και, για να κάνω οικονομία στο απορρυπαντικό, πλένω όλα τα πιάτα μαζί στο τέλος της εβδομάδας. Κάθε βράδυ ο συγκάτοικος μου φέρνει και από μια φίλη του για να διαβάσουνε μαζί. Και πρέπει να χαίρονται τόσο πολύ γι' αυτά που μαθαίνουνε, που με ξυπνάνε με τις κραυγές του ενθουσιασμού τους! Λοιπόν, μανούλα μου, ήρθε η ώρα να σε αποχαιρετήσω. Μην ξεχάσεις να μου στείλεις πολλά φαγητά, γιατί είναι η σειρά μου να φιλέψω την παρέα μας στο σπίτι. Επίσης, στείλε μου και το sleeping-bag, γιατί θα πάμε με τη σχολή για εκπαιδευτική εκδρομή στο Πήλιο. Τα Χριστούγεννα που θα έρθω, θα κουβαλήσω μαζί μου και ΟΛΑ μου τα βιβλία, για να έχω να διαβάζω. Και του μπαμπά που ανησυχεί να του πεις: "τώρα που ο γιος σου είναι γιατρός, με χρυσά μαχαιροπήρουνα θα τρως!" Πολλά φιλιά ο γιόκας σου και για την αντιγραφή Γιώργος Tetartos ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ Ίσως μια από τις πιο παρεξηγημένες μειονότητες, τα αγόρια της Φιλοσοφικής βιώνουν τη φοιτητική ζωή με έναν τρόπο εντελώς διαφορετικό απ' ό,τι πιθανόν να φαντάζεστε. Όχι πολλοί αλλά σίγουρα ξεχωριστοί, οι φοιτητές της γυναικοκρατούμενης αυτής σχολής του Α.Π.Θ. αγωνίζονται καθημερινά να ισορροπήσουν ανάμεσα στις δυσκολίες αλλά και τις ευκαιρίες που τους προσφέρει η ιδιαίτερη αυτή θέση τους. Τι σημαίνει, λοιπόν, να είσαι ένα αγόρι στη Φιλοσοφική; Σημαίνει… να πρέπει πάντα εσύ να κουβαλάς τον προτζέκτορα, να ανοίγεις τα σφηνωμένα παράθυρα, να επισκευάζεις το χαλασμένο βίντεο. να σε ρωτούνε συνεχώς γιατί πήγες 3η δέσμη και γιατί δε σου αρέσανε τα μαθηματικά! να ξέρουν το όνομά σου (και το πρόσωπο, και τις συνήθειες, και το κινητό σου…) όλες οι κοπέλες όλων των ετών, χωρίς να έχεις ελπίδα ποτέ να απομνημονεύσεις τα ονόματα των κοριτσιών και μόνο του έτους σου … να πρέπει συνέχεια να υπερασπίζεσαι το "κακό" φύλο σου για όλα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει ανά τους αιώνες εις βάρος του "ασθενούς", "ωραίου" και αδικημένου έτερου φύλου. όταν μιλάει ο καθηγητής (ή η καθηγήτρια) να αναφέρεται στο σύνολο της τάξης ως "όλες οι φοιτήτριες,.. ά! και ο φοιτητής, θα πρέπει την επόμενη φορά να…" να μη βρίσκεις παρέα, για να πας να δεις την τελευταία ταινία kung-fu, και να καταλήγεις με το ζόρι σε δακρύβρεχτες, χαζορομαντικές κομεντί… όταν μιλήσεις στο μάθημα με τον διπλαν… τη διπλανή σου, ήθελα να πω, να καταλαβαίνει ο καθηγητής ακόμα και από απόσταση ότι μίλησε αγόρι… δηλαδή εσύ! όταν είσαι αξύριστος (ή το χειρότερο, αν έχεις μούσι) να ξεχωρίζεις σα τη μύγα μες στο γάλα… να πηγαίνεις για καφέ στο κυλικείο της σχολής ΣΟΥ και να θεωρούν ότι ήρθες από άλλη σχολή, για να κάνεις καμάκι! όταν διαβεβαιώνεις τους νέους φίλους σου από το Πολυτεχνείο ότι σπουδάζεις στη Φιλοσοφική, οι μισοί να σε ζηλεύουν (λέξη κλειδί: "χαρέμι") και οι άλλοι μισοί να σε κοιτούν περίεργα (λέξη κλειδί: "αδερφή"). να προσπαθείς απεγνωσμένα να πείσεις τους γονείς σου ότι οι γυναίκες που σου παίρνουν τηλέφωνο στο σπίτι είναι απλώς συμφοιτήτριες και δεν ενδιαφέρονται για σένα… να το παίζεις έξυπνος, όταν ανακύπτουν θέματα τεχνολογίας, υπολογιστών και Ίντερνετ, να το βουλώνεις, όταν μιλάνε για ψώνια, ρούχα και χρωμοσαμπουάν… να πηγαίνεις σε τουαλέτες καθαρές και συνήθως… αχρησιμοποίητες! να σε χαιρετούν στο δρόμο κοπέλες που ίσως δε γνώρισες ποτέ, μόνο και μόνο επειδή είσαι "γνωστή φάτσα στη σχολή"! να μη μπορεί κανείς να διαβάσει τα ορνιθοσκαλίσματα που γράφεις στο μάθημα αλλά να βρίσκεις πάντα κάποια συμφοιτήτρια που θα σου δανείσει τις τακτικές και καλογραμμένες σημειώσεις της! να σε πιέζουν συνεχώς για συμμετοχή στη χορωδία, στη θεατρική ή χορευτική ομάδα του τμήματος (όταν οι άλλες σχολές διοργανώνουν πρωταθλήματα ποδοσφαίρου…) να είναι γεμάτη η σχολή με όμορφα, ευγενικά και καλά κορίτσια και συ να μπλέκεσαι πάντα με την λάθος κοπέλα… Από την άλλη μεριά, υπάρχουν πάντα και χειρότερα! Φανταστείτε πώς περνάει ένα κορίτσι στο ΤΕΕ υδραυλικών!.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 15, 2010 Share Posted February 15, 2010 (edited) ΑΑΑαααχ! Τί με θύμησες μπρε... Έκανα χρόνια φοιτητική ζωή, χωρίς ουδέποτε να υπάρξω φοιτήτρια. ΑΠΘ! Λέσχη! Ποσείδι! Γιου νέιμ ιτ! Πάντως κάτι σπούδασα κι εγώ... και μπορώ να σε λύσω όλες τις απορίες για το πως περνάει ένα κορίτσι στο Ηλεκτρονικών Εξαρτημάτων... Εντίτ: Και Φραπόγαλο με τρίβιαλ στο "Πτυχίο". Edited February 16, 2010 by KELAINO Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 15, 2010 Share Posted February 15, 2010 Και τι άλλο να περιμέναμε από τον Τέταρτο από το να ανεβάσει 4 (ολογράφως τέσσερα) κείμενα μαζί; Αχ, ζήλεψα τώρα που μας τα θύμισες. Οι Πρωτοετούς Περιπέτειαι μού θύμισαν μια τρελή φάση, μ' ένα φίλο μου στη σχολή που είχε βρει ένα Kit για να γράφεις adventure και είχε περιγράψει όλο το πανεπιστήμιο και σε στυλ μεσαιωνικής φάντασυ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 15, 2010 Share Posted February 15, 2010 Εξαιρετικά και τα 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 16, 2010 Share Posted February 16, 2010 Το πρώτο με τρόμαξε, επειδή έχω γνωρίσει φοιτητές Ιατρικής και ξέρω ότι είναι αληθινό. Μάλλον για το διαγωνισμού τρόμου πάει... Το δεύτερο, ε οκ, κάπου έχω ξαναδιαβάσει πολλά παρόμοια. Το τρίτο πέτυχε διάνα και γέλασα πολύ. Το τέταρτο έχει πολύ ψωμί ακόμα για να ολοκληρωθεί. Επίσης,παρόλο που είχα γνωστό έναν άντρα-άντρα στη φιλοσοφική, και εγώ πιστεύω (για βάσιμους λόγους) ότι η πλειοψηφία είναι αδερφές :D Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted February 16, 2010 Share Posted February 16, 2010 (edited) Απολαυστικά! Ειδικά το πρώτο, τρίτο και -φυσικά!- τέταρτο! Και μέσα στο χιούμορ τους σου λένε πολλά για τη φοιτητική ζωή σ' αυτές τις σχολές! Δεν είχα παρόμοιες εμπειρίες, καθώς δεν ήμουν σε κάποια από αυτές τις δύο σχολές, αλλά μπορώ να πω πως διαβάζοντας τα ευθυμογραφήματα "λαθρέζησα" λιγάκι κάποιες από αυτές διανοητικά, από τις οποίες άλλες με τρόμαξαν, ενώ άλλες με διασκέδασαν πολύ! Thumbs up! Edited February 16, 2010 by Spock Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anomanter Posted February 16, 2010 Share Posted February 16, 2010 (edited) Με τον tetarto έτυχε να γράφουμε στην ίδια φοιτητική εφημερίδα, χωρίς ποτέ να συναντηθούμε. Στα κείμενά του τότε, διέκρινα μια φρεσκάδα αναπάντεχη για έναν φοιτητή της ιατρικής, σαν να μην τον είχε αγγίξει ποτέ η μιζέρια του πανεπιστημιακού κατεστημένου. Τον ζήλευα λίγο γι' αυτό. Είχα παρακαλέσει θυμάμαι τον ηρωικό μας αρχισυντάκτη να κάνει κάτι για να συναντηθούμε όλη η συντακτική ομάδα μαζί, ώστε να γνωριστούμε. Ακολούθησε η εξής συζήτηση (φλασμπακ: ακούγεται τρεμάμενη μουσική άρπας, οπτική θολούρα για λίγο, τα πουλάκια στην είσοδο της κεντρικής βιβλιοθήκης κελαϊδούν, η εικόνα καθαρίζει κι ακολουθούμε μια φοιτήτρια με μίνι να κατηφορίζει τη σιδερένια σκάλα, δυο φοιτητές ιατρικής καθισμένοι σε ένα παγκάκι την παρακολουθούν κι αναστενάζουν σαν να λένε 'αυτά είναι', ο φακός εστιάζει πάνω τους): -...Αυτός; Δεν τον ξέρω. -Καλά, και πώς σου φέρνει τα κείμενά του; -Περνάει, μου αφήνει ένα χαρτί και φεύγει. -Μόνο αυτό; -Μόνο αυτό. -Μα καλά, πώς είναι ρε παιδί μου σαν φυσιογνωμία; -Δεν θυμάμαι. Αλλά νομίζω... -Ναι; -Νομίζω ότι πρέπει να ξανοιχτούμε σαν εφημερίδα λίγο. Τι λες κι εσύ;... Βέβαια η συνάντηση των συντακτών ορίστηκε ότι θα έπρεπε να γίνει. Όπως επίσης ορίστηκε με αυστηρό χρονοδιάγραμμα το σχέδιο να μπει το Ιατρικό Ανακοινωθέν στο χρηματιστήριο, να εξαγοράσουμε την Ελευθεροτυπία και να κατακτήσουμε τον παγκόσμιο τύπο. Δεν θυμάμαι ποια ιδέα ναυάγησε πρώτη... Καταλαβαίνετε τη συγκίνησή μου όταν διαπίστωσα ότι ο tetartos του sff ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Γιώργο του Ιατρικού Ανακοινωθέντος... ΥΓ: Για την ιστορία του πράγματος, μετά το δέκατο τέταρτο φύλλο της εφημερίδας ανέλαβα αρχισυντάκτης εγώ. Οπότε, το επόμενο φύλλο δεν κυκλοφόρησε ποτέ :-) Edited February 16, 2010 by anomanter Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 16, 2010 Share Posted February 16, 2010 Ωραίος. Πέρασα και γω χρόνια στου ζωγράφου και με άγγιξε το γραπτό. Ξεχώρισα αυτά: ‘’σχεδιάζετε ένα (ακόμα) πρόγραμμα, που προσδιορίζει με ακρίβεια δευτερολέπτου τι θα διαβάσετε τις μέρες που σας απομένουν’’ -χχχχχ ‘’Τότε, θα συνειδητοποιήσετε πόσο χρόνο χρειαζόσασταν για να βγάλετε το μάθημα (δύο μερούλες ακόμα’’ -Ναι, φυσικά, πάντα δυο μερούλες ακόμα… ‘’Το μόνο που είναι κρίμα, είναι ότι κάθε φορά που λείπετε από τις εξετάσεις ή τα θέματα είναι γελοία ή η αντιγραφή πέφτει σύννεφο!’’ -Εντάξει, αφού υπήρξαν και άλλοι, παύω να πιστεύω ότι ήμουν ο τσόζεν ουάν της απόλυτης γκαντεμιάς πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα ΥΓ: Ασήμαντο, αλλά από νοηματικής άποψης, αυτό: ‘’Τέλος, καλό είναι να βάλετε το κασετόφωνο να παίζει σιγανά μια ήρεμη μελωδία. Εκτός κι αν οι γείτονές σας δεν αντέχουν ν' ακούν heavy-metal στη διαπασών, οπότε η λύση είναι μόνο μία: η βιβλιοθήκη’’ μου φαίνεται σαν να μην πολυστέκει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted February 17, 2010 Share Posted February 17, 2010 Να σαι καλα Το πρώτο δεν το ευχαριστήθηκα όσο φαντάζομαι πως θα μπορούσα, αλλά τα άλλα τρία τα σπάνε. Ειδικά η συνταγή της αποτυχίας ό,τι και να πω λίγο θα είναι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhayader Posted February 17, 2010 Share Posted February 17, 2010 Έχω τα αποκόμματα των δύο πρώτων άρθρων του Τέταρτου. Αν οι προσφορές είναι πολλές θα τα βγαλω σε πληστηριασμό. Και νομίζω από εμένα και την ορεξάτη παρέα μου έκλεψε την ατάκα "καλύτερα από ένα πιάτο τζάμπα φαϊ, είναι δύο πιάτα τζάμπα φαϊ". (ή το ανάποδο αλλά η μνήμη μου δεν βοηθά και πολύ ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted February 20, 2010 Author Share Posted February 20, 2010 Χαίρομαι που σας έκανε έστω και λίγο να χαμογελάσετε και να θυμηθείτε παλιές, καλές εποχές! SpirosK, σκέψου μόνο ότι η "συνταγή της επιτυχίας" γράφτηκε πριν τελειώσεις το Λύκειο. Άρα ό,τι διάβασες μετά, απλώς αντέγραφε εμένα! Anomanter, εγώ να δεις πόσο ζήλευα τους Ε.Χ.Α. με το σοφιστικέ τρόπο γραφής - εγώ ένιωθα ότι γράφω σαν παιδάκι, ενώ οι Ε.Χ.Α. έγραφαν σαν ώριμοι ιδεαλιστές! Από την άλλη, βέβαια, οφείλω να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι μόνο μια χιουμοριστική ματιά είχε για μένα νόημα σε έναν χώρο σαν του Πανεπιστημίου... dagoncult, η αυτό που είναι "σιγανή, ήρεμη και μελωδία" για τους φοιτητές συχνά ακούγεται ως εκκωφαντική, σκληρή, heavy-metal "μουσική" στα αυτιά των αδαών, μεσηλίκων γειτόνων τους, if you know what I mean. Rhayader, έχεις δίκιο! Από σένα το έκλεψα. Πολλές από τις ατάκες (ιδίως της πρώτης ιστορίας) είναι "σταχυολογημένες". Ωστόσο είναι από δεύτερο χέρι: τις άκουσα εγώ, με τα ίδια μου τα αυτιά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted February 21, 2010 Share Posted February 21, 2010 Το πρώτο δεν με ενθουσίασε, αλλά με αποζημίωσαν τα υπόλοιπα τρία. Κυρίως το τρίτο. Και φυσικά μου θύμισαν όλα αυτά που έκαναν εκείνα τα χρόνια τόσο ιδιαίτερα. Ανακοινώσεις, γραμματείες, φραπές και φοιτητικές παρατάξεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kelley Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Με 4 γιατρούς-γιατρίνες στην οικογένεια, εγώ κατάλαβα το πρώτο κείμενο καλύτερα από τα 3 υπόλοιπα. Πόσο δίκιο έχεις! Το ύφος, η γραφή, το χιούμορ, πραγματικά θα άξιζε να διαβαστεί από πολύ μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό. Κρίμα που τότε δημοσιεύτηκαν μόνο στη φοιτητική εφημερίδα και όχι σε κάποιο έντυπο ευρείας κυκλοφορίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 16, 2010 Share Posted June 16, 2010 Εγώ ψηφίζω το τέταρτο, αν και δε νομίζω ότι εγώ, ως φοιτήτρια Φιλοσοφικής, θυμόμουνα και αναγνώριζα τις φάτσες όλων των φοιτητών. Mάλλον το είχα θεωρήσει από την αρχή κάτι σαν σχολή θηλέων και δεν είχα ξανασχοληθεί...:tongue: Θυμάμαι καλά, όμως, ότι είχαμε στο αμφιθέατρο έναν μόνο αρσενικό, τον Κώστα, που, εκτός του ότι ήταν πολύ ψηλός και ξεχώριζε ΚΑΙ γι'αυτό, έκανε τον καθηγητή (Αγγλική Φιλολογία, Σαίξπηρ) να μας προσφωνεί Ladies and gentleMAN... Συμφωνώ με τη Μαρία ότι πρέπει να διαβαστούν και από μεγαλύτερο κοινό, μην τα πετάξεις. Και, εντάξει, δεν κάνεις ορθογραφικά λάθη, με έπεισες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 24, 2011 Share Posted November 24, 2011 Διάβασα και τα τέσσερα και παρ'όλο που δεν είμαι φοιτήτρια Ιατρικής, αλλά ούτε και Φιλοσοφικής, μπήκα στο κλίμα όλων των κειμένων. Αυτό που έχω επίσης να πω είναι πως οι φοιτητές δεν αλλάζουν ποτέ! Τα κατευχαριστήθηκα, Γιώργο! Να'σαι καλά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.