DinoHajiyorgi Posted March 8, 2010 Share Posted March 8, 2010 Σαν κόκαλα από πορσελάνη, σκέφτηκε. Μόλις είχε σταματήσει να βρέχει. Ο άνεμος συνέχιζε να σφυρίζει. Όλο το σπίτι ήταν βυθισμένο στο σκοτάδι. Κι εκείνος, στο κέντρο του, χωμένος κάτω από την κουβέρτα, αφουγκραζόταν την νύχτα. Η ζεστασιά που τον αγκάλιαζε, η θερμοκρασία που παρήγαγε το ίδιο του το σώμα, τον γέμιζε με ενοχές. Έσυρε το δεξί του χέρι στην κενή πλευρά του κρεβατιού, εκεί που το σεντόνι ήταν παγωμένο, και αναρίγησε. Ένας μήνας χωρίς την Μαίρη. Εκείνη η οντότητα, το ζεστό κορμί που τον αγκάλιαζε, η ανάσα που παρήγε το μοναδικό της γέλιο, τα υγρά μάτια της που τον κοιτούσαν, τώρα βρισκόταν μόλις πέντε χιλιόμετρα μακριά, σε έναν τάφο, δύο μέτρα κάτω από το χώμα, κλεισμένη σε ένα φέρετρο, ένα στεγνό κουφάρι. Ήταν εκεί. Αν διέσχιζε αυτή την απόσταση, αν έσκαβε στο σημείο και άνοιγε την κάσα, θα την αντίκριζε πάλι. Δεν θα ήταν σκέτη μνήμη. Δεν θα ήταν όνειρο ή ψευδαίσθηση. Η βροχή απόψε θα είχε πέσει και στο νεκροταφείο της. Το χώμα που τη σκέπαζε θα ήταν τώρα υγρό και βαρύ. Θα μαλάκωνε το ξύλο που την προστάτευε. Θα διευκόλυνε τα σκουλήκια να την φτάσουν. Άκουσε πάλι την πορσελάνη να κροταλίζει. Μικρός ανεπαίσθητος ήχος. Ερχόταν από την κουζίνα. Η γούρνα ήταν γεμάτη με άπλυτα πιατικά. Δεν είχε αγγίξει τίποτα στο σπίτι από την μέρα που ο σκοτεινός άντρας την είχε αρπάξει από κοντά του. Ο σκοτεινός άντρας ήταν ακόμα εδώ, στο σπίτι. Στην κουζίνα. Μια μόλις μέρα πριν το ατύχημα, είχε ακούσει την Κατερίνα να διαβάζει το φλιτζάνι στη Μαίρη. Είχε γελάσει και είχε ειρωνευτεί μαζί τους. Τον αγνόησαν. «Καλέ τι είναι τούτος;» είχε πει σοβαρά η άλλη, κοιτώντας το φλιτζάνι, «να κοίτα, τον βλέπεις; Ένας σκοτεινός, μυστηριώδης άντρας έρχεται για σένα. Θαρρείς και είναι μέσα σε… σαν πηγάδι είναι. Απλώνει το χέρι του, σα να θέλει να σε φτάσει. Θα σου φέρνει κακά μαντάτα Μαιρούλα μου.» Η Μαίρη είχε γελάσει. «Μπορεί να μου προκύψει και γκόμενος» είπε υψώνοντας τη φωνή της, για να σιγουρευτεί ότι την είχε ακούσει εκείνος. Το φλιτζάνι ήταν ακόμα εκεί. Το είχε θυμηθεί χθες και το είχε ψάξει. Στεκόταν άπλυτο δίπλα στον νεροχύτη. Το σήκωσε και το κοίταξε καλά, γύρω-γύρω στο στεγνό κατακάθι. Μαύρες, μπερδεμένες πιτσιλιές που άρχισαν να σαλεύουν και να παίζουν με τα λογικά του. Είδε έναν τάφο και τον θάνατο μέσα που άπλωνε το γαμψό του χέρι προς τα έξω. Γύρισε το φλιτζάνι ανάποδα στο πιατάκι και το άφησε πάνω στο τραπέζι. Ήθελε να το κάνει κομμάτια αλλά όχι, δεν θα το έσπαζε. Επειδή δεν το πίστευε. Δεν ήταν αληθινό. Το άκουγε τώρα να κροταλίζει μέσα στο σκοτάδι του σπιτιού. Ένας τόσο δα επίμονος ήχος. Ένα φλιτζάνι πάνω στο πιατάκι του. Έτοιμο να αναποδογυρίσει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted March 9, 2010 Share Posted March 9, 2010 Ωραία ιδέα. Τι σου προκύπτει από ένα καφεδάκι! Μια πολύ μικρή σημείωση... Το φλιτζάνι ήταν ακόμα εκεί. Το είχε θυμηθεί χθες και το είχε ψάξει. Στεκόταν άπλυτο δίπλα στον νεροχύτη. 'Το σήκωσε και το κοίταξε καλά, γύρω-γύρω στο στεγνό κατακάθι. Μαύρες, μπερδεμένες πιτσιλιές που άρχισαν να σαλεύουν και να παίζουν με τα λογικά του. Είδε έναν τάφο και τον θάνατο μέσα που άπλωνε το γαμψό του χέρι προς τα έξω. Γύρισε το φλιτζάνι ανάποδα στο πιατάκι και το άφησε πάνω στο τραπέζι. Ήθελε να το κάνει κομμάτια αλλά όχι, δεν θα το έσπαζε. Επειδή δεν το πίστευε. Δεν ήταν αληθινό.' Σ' αυτήν την παράγραφο κάτι είχα με τους χρόνους. Η πρόταση 'το είχε θυμηθεί' με πήγε στο χθες, αλλά αυτά εδώ: 'το σήκωσε και το κοίταξε καλά-καλά...' - 'γύρισε το φλιτζάνι ανάποδα...' με επανέφεραν κατά κάποιον τρόπο στο παρόν και μάλιστα στιγμιαία μου δημιούργησαν την αίσθηση/εικόνα/εντύπωση ότι το φλιτζάνι είναι κοντά του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted March 9, 2010 Share Posted March 9, 2010 Ωραίο φλασάκι. Με τόσα πολλά πιθανά φινάλε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted March 9, 2010 Share Posted March 9, 2010 Ωραίο όντως! Το φινάλε είναι αρκούντως ανατριχιαστικό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 10, 2010 Share Posted March 10, 2010 Μου άρεσε αυτό. Τρόμος στο φλιτζανάκι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 12, 2010 Share Posted March 12, 2010 Κερνάς τον τρόμο σ' ένα φλυτζανάκι, ήρθα να πιω, δε βρήκα καφεδάκι. Σκοτάδι έτοιμο να με κατασπαράξει και πόνο βρήκα, τι έχεις γράψει; ( Ωραίο ήταν! ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted November 26, 2016 Share Posted November 26, 2016 Το είχα ξεχάσει αυτό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.