DinoHajiyorgi Posted March 11, 2010 Share Posted March 11, 2010 (edited) Το σκοτάδι γέννησε μικρά. Μικρά σκοτάδια. Και όπως όλα τα μικρά, ήταν χαριτωμένα και γούτσου-γούτσου. Δεν έκρυβαν μέσα τους βρυχηθμούς άγριων θηρίων, αλλά τραγούδια τζιτζικιών καλοκαιρινής νύχτας. Ούτε ήξεραν από βροντές και αστραπές, μόνο από θρόισμα φύλλων σε απαλή αύρα. Δεν γνώριζαν τον φόβο του θανάτου, μα τα ονειρικά μονοπάτια του φευγάτου ύπνου. Ο Θεριστής έσκυψε και διάλεξε ένα, το πιο γλυκούλι στο καλάθι. Γεμάτο από νυχτοπούλια ήταν και γέμιζε τη νύχτα με όμορφη μουσική. Κυρίως όμως, όταν το γαργαλούσε στην κοιλίτσα γουργούριζε πίου-πίου σαν τον γκιώνη. Ο Θεριστής λάτρευε το τραγούδι του γκιώνη. Γλύκαινε τις ανάπαυλες του μετά τον θερισμό, γέμιζε χαμόγελα τα χλωμά χωράφια που διάβαινε. Κάθισε ο Θεριστής, ξεκούρασε την πλάτη του σε ένα από τα λεία μάρμαρα, άφησε το δρεπάνι του καταγής και γαργάλισε το σκοταδάκι στην κοιλίτσα. Το τραγούδι του γκιώνη απλώθηκε στην κοιλάδα των νεκρών, σίγησε και τους υπόγειους κλαυθμούς. Αφουγκράστηκαν για λίγο οι ψυχές τις παρήγορες εκείνες νότες. Όχι, ο Κάτω Κόσμος δεν γνώριζε μόνο την δυστυχία. Υπήρχε μνήμη, νοσταλγία, ακόμα και ελπίδα εκεί πέρα. Παρακολουθούσε το μικρό σκοτάδι να κυνηγάει ίσκιους και σιλουέτες, να κυλιέται και να νιαουρίζει στο μαύρο χορτάρι, και σκούπισε ένα δάκρυ ο Θεριστής από την απύθμενη κόγχη του. Είχε να χυθεί αρκετή άμμος ακόμα πριν μεγαλώσει το μικρό σκοτάδι, πριν γίνει μεγάλο σαν την νύχτα και απελευθερώσει τα τέρατα του. Edited July 4, 2010 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 12, 2010 Share Posted March 12, 2010 Το σκοτάδι γέννησε μικρά. Μικρά σκοτάδια. Όμορφο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
christina Posted March 12, 2010 Share Posted March 12, 2010 Φοβερή η σύλληψη!! Υπέροχο.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted March 28, 2010 Share Posted March 28, 2010 Ένα ποίημα αγαπημένε συγγραφέα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dark desire Posted May 24, 2010 Share Posted May 24, 2010 Γλυκυτατο, χαριτωμενο κι αξιαγαπητο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted July 4, 2010 Share Posted July 4, 2010 (edited) Τον τελευταίο καιρό διαβάζω διηγήματα του Gaiman σε ρυθμούς ΑΚ-47, το παρόν φλασίδι μου θύμισε ιδιαίτερα το στυλ του. Η ιδέα και η εικόνα είναι ευχάριστη και του γούστου μου. Ορίστε μερικές σκέψεις για την εκτέλεση: -Άλλαξε το γλυκούλη σε γλυκούλι -Ωραία η χρήση του γκιώνη, οι ήχοι (όπως και οι μυρωδιές και η αφή) μερικές φορές ξεχνιούνται και η όραση τα πνίγει όλα στην περιγραφή. Κακώς γιατί έχουν κι αυτά δύναμη. -Δεν μου άρεσε το δάκρυ. Δεν νομίζω πως το χρειάζεσαι και το θεωρώ σαν την παραπάνω κουταλιά ζάχαρη στον ήδη γλυκό καφέ που μας έχεις σερβίρει. A tad too much. -Μαζί μ'αυτά που λες, μου άρεσαν κι αυτά που υποννοείς. Περισσότερο απ'όλα, τα (μελλοντικά) γεννήματα του σκοταδιού. Ωραίος. -Κάτι ακόμα που έχω δει να το κάνεις και σε άλλα κείμενα γι'αυτό ας το υπογραμμίσω εδώ. Το "παρακολουθούσε" μου στέκεται κάπως άτσαλα σαν χρόνος ρήματος για αρχή φράσης, φωνάζει αγγλικισμός. Χρειάζεται κάτι πιο fluid, νομίζω; Overall, ένα πολύ ωραίο spec.fic. φλασάκι Edited July 4, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 23, 2010 Share Posted August 23, 2010 Αχά...Αυτό ήταν πραγματικά πολύ όμορφο!Τελείως του γούστου μου αυτές οι γραμμές!Ένα πεζό ποίημα! Προσωπικά,το δάκρυ δεν με χάλασε καθόλου,ίσα-ίσα... ΥΓ:Ντιν,το σωστό είναι δεν είναι αγγλισμός...; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 23, 2010 Share Posted August 23, 2010 Να σου πω την αλήθεια σαν anglicism το έχω συνηθίσει. Αγγλισμός ακούγεται πιο "Ελληνικό" και νομίζω έχεις δίκιο. Παρ'όλ'αυτά, μου έχει κολλήσει αγγλικισμός, (κυρίως να το λέω, στο γραπτό αγγλισμός διαβάζεται καλύτερο). Αλλά, επαναλαμβάνω, θεωρώ πως έχεις δίκιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 23, 2010 Author Share Posted August 23, 2010 Να σου πω την αλήθεια σαν anglicism το έχω συνηθίσει. Αγγλισμός ακούγεται πιο "Ελληνικό" και νομίζω έχεις δίκιο. Παρ'όλ'αυτά, μου έχει κολλήσει αγγλικισμός, (κυρίως να το λέω, στο γραπτό αγγλισμός διαβάζεται καλύτερο). Αλλά, επαναλαμβάνω, θεωρώ πως έχεις δίκιο. Άρα... το "αγγλικισμός" είναι αγγλισμός; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 23, 2010 Share Posted August 23, 2010 (edited) Όχι, αγγλισμός (και αγγλικισμός) είναι το "Παρακολουθούσε το μικρό σκοτάδι να κυνηγάει ίσκιους και σιλουέτες" Edited August 23, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 23, 2010 Author Share Posted August 23, 2010 Όχι, αγγλισμός (και αγγλικισμός) είναι το "Παρακολουθούσε το μικρό σκοτάδι να κυνηγάει ίσκιους και σιλουέτες" Wordsmith και DinMacAnglicism, τι ζευγαράκι ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 23, 2010 Share Posted August 23, 2010 Χαχαχα, μπα, νομίζω πως έρχομαι στην καλύτερη 3ος στις προτιμήσεις της... Και φυσικά εχεις δίκιο, είναι αγγλισμός το αγγλικισμός. Απλα δεν μπόρεσα να κρατηθώ με το παραπάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 24, 2010 Share Posted August 24, 2010 Γιατί, όμως, είναι αγγλισμός το "παρακολουθούσε"...;Διαφωνώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 25, 2010 Share Posted August 25, 2010 Αρχή της φράσης χωρίς υποκείμενο, αλλά με ρήμα, μοιάζει με την μετάφραση απο αγγλικά (όπου θα υπήρχε το he) κυρίως λόγω του χρόνου που χρησιμοποιείται εδώ.. Αυτό εννοώ αγγλισμό. Η διαφωνία σου stan πηγαίνει υπερ του κειμένου. Αν εσένα σου φαίνεται να κυλάει, δεν θα διαφωνήσω, γιατί σημαίνει πως το κείμενο δουλεύει χωρίς ανάγκη αλλαγής. No prob wif that Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 25, 2010 Share Posted August 25, 2010 Ώπα ρε συ, αυτό που λες δε στέκει με την καμία. Αυτό έχει να κάνει μόνο με το ότι εμείς εδώ στο Ελλάδα δε χρειαζόμαστε το "αυτός" πριν το ρήμα γιατί οι καταλήξεις μας κάνουν την ίδια δουλειά. Ενώ στα αγγλικά αν πεις απλά play, ποιος play? Και για να το στηρίξω κι όλας κάπως δηλαδή, ανοίγοντας σε τυχαία σελίδα τον τελευταίο πειρασμό του Καζαντζάκη: Μετά από διάλογο, 1η παράγραφος "Μπήκε μπροστά, χαρούμενος..." Στα μισά της 2ης "Τραγουδούσαν, να ξεγελούν την ώρα, αργούσε να ρθει ο γαμπρός..." Αρχή 4ης "Στράφηκαν κι οι παντρεμένες, την αγριοκοίταξαν..." Άλλο, από την Αγέλαστη Άνοιξη του Λουντέμη (και πάλι ανοίγοντας απλά σε τυχαία σελίδα) Ολόκληρη παράγραφος: "Γύρισε πίσω κι άνοιξε το παράθυρο της κάμαρας. Δίψασε πολύ για καινούργιο αέρα. Να φύγουν τα φαντάσματα της αφανισμένης γήινης ζωής. Να ξαναγυρίσει η ατμόσφαιρα της ηλικίας του. Ύστερα έσυρε κοντά του το μαξιλάρι και πάσχισε να κοιμηθεί." Όχι μόνο δεν είναι αγγλισμός ή και αγγλικισμός όπως και να έχει η λέξη, αλλά είναι κι ένα από τα ιδιαίτερα χαρίσματα της ελληνικής γλώσσας το ότι ένα ρήμα, έστω και μόνο του, μπορεί να αποτελέσει πρόταση που να στέκει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 25, 2010 Share Posted August 25, 2010 (edited) Ξαναλέω, δεν διαφωνώ, απλά το ούσε στο τέλος δεν μου άρεσε. Όπως μου αρέσει το "Γύρισε πίσω και άνοιξε", δεν θα μου άρεζε το "Γυρνούσε πίσω κι άνοιγε...". ΠΟΚ που λέει κι ο Νόβα. Κι ας σημειώσω πως η αισθητική που βγάζει κάτι, δεν είναι απαραίτητο να είναι γραμματικά λάθος για να μοιάζει σε κάποιον λάθος. Από τη στιγμή που σκάλωσα μόνο εγώ, σημαίνει πως το κείμενο δουλεύει κι ότι απλά εγώ κόλλησα. Συγχρόνως, όσο περισσότερο το κοιτάω τόσο περισσότερο συνηθίζει το μάτι. Edited August 25, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 25, 2010 Share Posted August 25, 2010 Ε, καλά ρε παιδί μου, δεν απάντησα για να σε κράξω, ούτε και για να υποστηρίξω το κείμενο (δηλαδή οκ, δεν είναι κι από τα κείμενα που χρειάζονται υποστήριξη, είναι πολύ μαγικούλι για να έχει ανάγκη οτιδήποτε ) Αλλά ήταν εκεί δηλωμένο -εις διπλούν κι όλας- και δε μπόρεσα να το αγνοήσω άλλο γιατί είναι ένας από τους τρόπους που αγαπώ. Μπορεί να βγάλει από πυκνές και καίριες φράσεις μέχρι άμμετρη κωλυσιεργία σε ένα κείμενο ανάλογα με το ποιο ρήμα επιλέγεις να εισάγει την πρόταση, όπως και να παίξει με τα πρόσωπα εισάγωντας χαρακτήρα που δε θες να ονοματήσεις ακόμα και πάρα πάρα πολλά άλλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.