Write off #48 (Adicto vs Sonya - Ο συγγραφέας Adicto ζήτησε να αφαιρεθεί το διήγημά του)

[Sonya]

8-5 βρε, που κλέβεις τον εαυτό σου! :Ρ

 

Όσοι δεν έχουν σχολιάσει, να το κάνουν πάραυτα περικαλούμε!

[mman]

Πότε πήγε 8-5 ρε παιδιά; Εγώ στο 6-5 αναρωτήθηκα. Παρακαλούνται οι δύο τελευταίοι adicted να γράψουν δυο κουβέντούλες όπως απαιτούν οι κανονισμοί αλλά κυρίως το έθιμο.

 

 

[DinMacXanthi]

Ρε παναθεμα σας, γιατί σποιλάρετε το σκορ;! Μπαίνει κι ο άλλος με τον φραπέ ανα χείρας να διαβάσει και να ψηφίσει και ΜΠΑΜ "άρπα την"...

[mman]

Ρε παναθεμα σας, γιατί σποιλάρετε το σκορ;! Μπαίνει κι ο άλλος με τον φραπέ ανα χείρας να διαβάσει και να ψηφίσει και ΜΠΑΜ "άρπα την"...

 

Δεν κατάλαβα κύριε Ντίνε μας! Από πότε παίχτης που κάνει μεταπτυχιακό στο σπορ αφήνει το φραπέ του να επηρεάζεται από το τρέχον σκορ του ντέρμπυ; Έχεις δύο ώρες να γράψεις δυο εμπεριστατωμένα σχόλια και να ρίξεις το κουκί στην κάλπη. Έλα μην τεμπελιάζουμε!

[Πυθαρίων]

Ο Σταμάτης ήταν πιο έτοιμος και πιο μελετημένος. Ταίριαξε την εισαγωγή του Μιχάλη μ’ αυτά που είχε ήδη στο μυαλό του και μπήκε στον αγώνα με γκολ από τα αποδυτήρια. Πολύ δυνατή αρθρωτή δομή στην αφήγηση με σωστές εναλλαγές εικόνων και μεταβάσεις, κατάλληλη για την απόδοση του κλίματος γλώσσα, θέμα ακαταμάχητο.

Από την αρχή, πριν να ποσταριστούν οι ιστορίες, φαινόταν ότι η Χριστίνα θα πιεζόταν τελικά από τον χρόνο και θα βιαζόταν να προλάβει. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να δέσει την εισαγωγή και κυρίως το ποίημα με την σύλληψή της, όπως προειπώθηκε. Θα συμφωνήσω επίσης με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του συναισθηματικού -φιλοσοφικού προβληματισμού που θέτει.

Η Χριστίνα είχε δοκάρι και χαμένες ευκαιρίες.

Συγχαρητήρια και στους δυο. Ψήφισα adicto.

[northerain]

Ψήφισα Adicto!

 

Σχόλια σε λίγο γιατί έχω κάτι τρεχάματα.

[mman]

Σε κάτι παραπάνω από ένα σαρανταπεντάλεπτο σφυρίζω τη λήξη του ματσακίου. Όποιος ενδιαφέρεται να ψηφίσει, θα πρέπει να το κάνει μέχρι τις 23:59.

[DinMacXanthi]

Ε το γραψα μια,δυο,τρεις... Το νετ μου μου την εχει βιδωσει ασχημα!

Παμε παλι: ψηφισα κι εγω την ακροτελευτια ωρα. Μπραβο και στους δυο σας (με τον μμιχαλη 3 σας) σχολια τουμαροου

[mman]

Φρ! Φρ! Φρρρρρρ!

 

Η λήξη του ντέρμπυ βρίσκει νικητή τον Adicto! Η Sonya τα πήγε πολύ καλά, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο που κατάφερε να προηγηθεί και μία - δυο φορές, αλλά ο Adicto με συνεχή αντεπίθεση στο δεύτερο μέρος, πήρε μια μάλλον πειστική νίκη.

 

Συγχαρητήρια και στους δύο!

 

Αναπόφευκτα σε ένα τέτοιο ματς μεγάλης έντασης υπήρξαν και μερικά bookings. Έτσι ο διαιτητής (that's me alright) χρέωσε και τους δύο από μία κίτρινη κάρτα weissbier, πληρωτέα στο επόμενο μυτίγκιο.

 

Τα δικά μου σχόλια αύριο πουρνό - πουρνό.

 

[Προφανώς και δεν υπήρξαν bookings, αλλά κάπως πρέπει να βγάλω κι εγώ τον κόπο μου για την εισαγωγή και τη διαιτησία. O mores...]

 

Παρακαλώ, κάποιος mod να κλειδώσει το Poll. Το σύστημα δεν με αφήνει πια να το κάνω edit.

[Aurora]

Ζητώ συγγνώμη για το εκπρόθεσμο ποστάρισμα, ψήφισα λίγο πριν λήξει η προθεσμία και μετά κόλλησε ο υπολογιστής μου και έχασα το κείμενο που έγραφα οπότε έπρεπε να το ξαναγράψω. Δεν ήθελα να άφησω τη ψήφο δίχως σχολιασμό, αν θέλετε το λαμβάνετε υπ' όψιν.

 

Ψήφισα το διήγημα της Sonya. Μου άρεσε η ιδέα της μιας ψυχής, οι ήρωες μου ήταν οικείοι, τους ένιωθα. Επίσης μου άρεσε ο τρόπος που ήταν γραμμένο, κυλούσε όμορφα. Μόνο οι τελευταίες 10-12 γραμμές με χάλασαν, μου φάνηκαν απότομες, θα προτιμούσα να είχαν γραφτεί δύο λογάκια ακόμα.

 

Adicto το διήγημα σου μου άρεσε πολύ, εντυπωσιάστηκα από τις γνώσεις σου και τις περιγραφές σου. Η ιδέα με τα αποσπάσματα στην αρχή μου άρεσε αλλά στην πορεία με αποσυντόνισε. Τελικά μου έμεινε η αίσθηση ότι το κείμενο ήταν συγκεχυμένο, σαν να δόθηκαν υπερβολικάν πολλές πληροφορίες και έχασα την κεντρική ιδέα.

Μπράβο και στους δύο όπως και να έχει.

[DinoHajiyorgi]

Συγχαρητήρια στο write-off (17 ψήφοι δεν είναι μικρό κατόρθωμα), συγχαρητήρια στην εμπνευσμένη εισαγωγή (και την ποιήτρια της) και στα έργα των δύο συγγραφέων.

 

Sonya με κέρδισες και σε ευχαριστώ.

 

Και συγχαρητήρια στον νικητή φυσικά. Αιμοσταγής και άξιος Adicto, κερδίζεις βήματα στον τρόμο!

[Drake Ramore]

17 ψήφοι σε write off είναι επίτευγμα!

Συγχαρητήρια στον Σταμάτη, αλλά και στην Sonya, που η συγγραφική της αξία κάνει την νίκη του Σταμάτη πολυτιμότερη!

[Adicto]

Ευχαριστώ κ.κ Μμαν (και την ποιητρια μας για την συνεισφορα της στην εισαγωγη) και Ντίνο/Ντρεηκ! Ευχαριστώ επίσης και την διδα Σόνια για την κόντρα καθώς και όλους όσοι μας τίμησαν με την ψήφο και τον χρόνο τους! Δεσμεύομαι σαν νικητής για μια Bier Du Demon () κερασμένη απο μένα και τη διδα Μπάμπαλον στο επόμενο μυτιγκιο!!!

Περισσότερα σχόλια για την ιστορία, τις παρατηρήσεις και κάποιες απορίες από αύριο.

 

Δυστυχως μια επε'ιγουσα δουλειά δεν μου επιτρέπει παραπάνω απόψε...

 

 

υγ Κέλλευ; Κέλλευ; Που στο κομμάτια πήγε πάλι αυτό το παιδί...Αντε κουβάλα μονος κοτζάμ καθρέπτη βραδιάτικο...ΠΦΦΦΦ!

Edited April 8, 2010 by Adicto

[mman]

[...] Δεσμεύομαι σαν νικητής για μια Bier Du Demon () κερασμένη απο μένα και τη διδα Μπάμπαλον στο επόμενο μυτιγκιο!!!

 

Bier Du Demon? Bier Du Demon? 14%? Μα πώς δεν το είχα σκεφτεί μόνος μου; Δεν υπάρχει πιο ταιριαστή προσφορά από την εν λόγω δίδα! Μ' έφτιαξες τώρα!

[Sonya]

Να χάνεις από φίλο είναι χαβαλές. Να χάνεις απ' τον αδελφό βάζελο είναι σχεδόν τιμή. Σταμάτη, ξέρω πως δούλεψες κι ασχολήθηκες με την ιστορία σου λιγότερο απ' όσο της άξιζε, αλλά πολύ περισσότερο απ' όσο ασχολήθηκα εγώ με την δική μου κι έδειξες πολύ μεγαλύτερο επαγγελματισμό και πάθος. Εδώ αναφέρω πως ο Σταμάτης αρνήθηκε μπυροκατάνυξη την ημέρα που έληγε η προθεσμία υποβολη των ιστοριών (άσχετα ότι είχαμε ήδη πάρει παράταση κι η συνδιαγωνιζόμενη μαζί με τον διοργανωτή τα έτσουζαν κανονικότατα :Ρ), προκειμένου να κόψει ράψει φτιάξει την ιστορία του.

 

Αδελφέ, συγχαρητήρια. Εγώ, σαν ηττημένη, θα κεράσω από μια Deus. (Βασικά, μια Deus φτάνει για να κάνει οικόπεδο μια ντουζίνα λαό, αλλά θα δούμε... :Ρ)

[Naroualis]

Τα έγραψα εχτές, αλλά με κρέμασε το άτιμο το σύστημα. Συγχαρητήρια στον Adicto για τη νίκη (σεμισώσεμισώ), στη Σόνυα για την προσπάθεια και στο διοργανωτή για την έμπνευση.

[mman]

Καλώς με κι ας άργησα.

Φυσικά με καλύψαν οι προηγούμενοι στα περισσότερα, αλλά ας τα πω κι εγώ περιληπτικά:

 

Η Sonya είχε μια πάρα πολύ καλή προσαρμογή και εκμετάλλευση της εισαγωγής (και ειδικά του ποιήματος με το οποίο και τελειώνει), αλλά οι εξηγήσεις από κάποιο σημείο και μετά έπεσαν πολύ ξερές και μαζεμένες, χωρίς να διαχυθούν με φυσικό τρόπο μέσα στην ιστορία. Αν η κυρία αυτή αποκτούσε τη συνήθεια του editing (έχω κάτι φαντασιώσεις Σαββατιάτικα...) τότε αυτό το διήγημα θα μπορούσε να γίνει τρεις ή τέσσερεις ή πέντε χιλιάδες λέξεις και να καταλήξει πραγματικά πολύ καλό. Αυτό που έχουμε για την ώρα είναι απλώς μια πολύ καλή πρόθεση.

 

Ο Adicto εμφανώς το παίδεψε πιο πολύ και γι' αυτό η ιστορία του είναι φαίνεται πιο ολοκληρωμένη οπότε μπορώ να την σχολιάσω λίγο παραπάνω. Κρύβει πολύ δουλειά πίσω της με τις αναφορές σε πραγματικά πρόσωπα και περιστατικά (τα οποία φυσικά και δεν τα είχα υπόψη μου όλα), αλλά ίσως το παραφόρτωσε για το μέγεθος αυτό. Γενικά, αν προσθέσω τις από εδώ εντυπώσεις σ' εκείνες του "Ο Άνθρωπος που Σκότωσε το Χρόνο", η συμβουλή μου προς τον Σταμάτη είναι "Ολοκλήρωνε πιο υπομονετικά τις σκηνές σου. Μην αλλάζεις τόσο γρήγορα σκηνικά". Η εναλλαγή σκηνών είναι ένα κόλπο που θέλει φειδώ για να δουλέψει καλά.

Επίσης το διήγημα του Adicto δεν έπαιξε τόσο με τα όπλα της εισαγωγής και σχεδόν "ξέχασε" το ποίημα (αλλά φυσικά αυτό το σχόλιο σχετίζεται μόνο με τον διαγωνισμό και όχι με γενικότερη κριτική). Είχε πάντως και μερικά πολύ δυνατά σημεία τα οποία αναφέρθηκαν από τους προηγούμενους.

 

Το σίγουρο είναι ότι και τα δύο διηγήματα σηκώνουν πολύ editing, τόσο εκφραστικά όσο και σκηνικά, κι αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως η προθεσμία της μίας μόνο βδομάδας επιδρά αρνητικά σ' αυτό.

 

Εννοείται πώς όλα τα παραπάνω ψειροσχόλια δεν με εμπόδισαν να απολαύσω και τις δύο ιστορίες στα ζουμερά τους σημεία και ευχαριστώ και τους δύο βάζελους γι' αυτό.

 

Αυτά. Ανυπομονώ για τις μπύρες.

 

Υ.Γ.: Ενοοείται ότι όποιος θέλει, μπορεί να πάρει όποτε θέλει την εισαγωγή και να της αλλάξει τα φώτα. Καλό θα της κάνει.

[KELAINO]

 

 

Υ.Γ.: Εννοείται ότι όποιος θέλει, μπορεί να πάρει όποτε θέλει την εισαγωγή και να της αλλάξει τα φώτα. Καλό θα της κάνει.

 

Όπως εννοείται πως κι εμείς θα θέλαμε να δούμε τις εισαγωγές των μονομαχιών ολοκληρωμένες από τους συγγραφείς τους. Θα είχε ενδιαφέρον. Έστω περιληπτικά.

[mman]

Όπως εννοείται πως κι εμείς θα θέλαμε να δούμε τις εισαγωγές των μονομαχιών ολοκληρωμένες από τους συγγραφείς τους. Θα είχε ενδιαφέρον. Έστω περιληπτικά.

 

Μια φορά έγραψα κι εγώ κάτι τόσο εύκολα και ξένοιαστα και μου βγήκε έτσι επειδή ήξερα ότι δεν θα χρειαζόταν να το ολοκληρώσω. Δεν θα χρειαζόταν να σκεφτώ πιθανές συνέχειες, αποφυγή κλισέ, ανάπτυξη χαρακτήρων, απρόσμενα twist, αληθοφάνεια και όλα εκείνα που κάνουν τη συγγραφή τόσο δύσκολο πράγμα. Όλα αυτά θα τα φόρτωνα στους διαγωνιζόμενους. Μη μου το χαλάς λοιπόν! [ΟΚ, αν μου έρθει κάτι, αλλά δεν σκοπέυω να με ζορίσω κιόλας.]

[KELAINO]

Πωω-πω... ρε συ Μμμαν, δεν το είχα δει καθόλου έτσι...

κάμε όπως αγαπάς.

[Sonya]

Κι όμως, κύριε Μανωλιέ, είμαι έτοιμη να κάνω την φαντασίωσή σας πραγματικότητα, γιατί ήδη δουλεύω την ιστορία ήρεμα, ψύχραιμα, άνευ αλκοόλης και βιασύνης. Στενοχωρήθηκα πολύ περισσότερο από σένα που μια ιδέα-τέκνο λογοτεχνικών εσπερίδων την ξεπέταξα σαν μονόβραδο σε τυχάρπαστο μπαρ.

[mman]

Κι όμως, κύριε Μανωλιέ, είμαι έτοιμη να κάνω την φαντασίωσή σας πραγματικότητα, [...]

 

Υπερόχα! Τελείωσε αυτό και πάμε στην επόμενη. One fantasy at a time.

[Adicto]

Kάποιες απαντήσεις που χρωστούσα!

 

Τα πρόσωπα είναι υπαρκτά, πολλά από τα γεγονότα επίσης (η τελετή του Τζακ, η επικοινωνία που ο Ντη και ο Κέλλευ ισχυρίζονταν ότι είχαν με τους Αγγέλους, τα αποσπάσματα από το ημερολόγιο). Όμως η ιστορία μου είναι ουσιαστικά μια εναλλακτική εξιστόρησή τους. Ο Τζακ όντως γνώρισε μια Πορφυρή Γυναίκα ονόματι Μαρτζ λίγες μέρες μετά. Αλλά τον περίμενε στο σπίτι του και δεν την μάζεψε από τρελοκομείο, ο Κέλλευ δεν πέθανε στη διάρκεια κάποιας Τελετής, ούτε ο Τζακ έγινε βορά στα νύχια της Μπάμπαλον φυσικά (πέθανε ύστερα από ένα ατύχημα στο εργαστήριο του-ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους πυραυλικούς επιστήμονες της εποχής του). Και ναι Ντρέηκ, ο βοηθός του στο Babalon Working ήταν ο Ρον Χάμπαρντ, ιδρυτής της Σαιεντολογίας (αργότερα ο ίδιος του έφαγε λεφτά και τη γυναίκα...).

Ο σκοπός της Τελετής ήταν να καλέσουν ένα Σεληνόπαιδο στη γη για να αλλάξει το πνεύμα της εποχής μας ( ο Κροόυλυ μίλαγε ανοιχτά για τον Αντίχριστο). Επίσης, σε διάφορες "περίεργες" μελέτες υπάρχει η θέση πως ο Ντη αντί να συνομιλεί με Αγγέλους, είχε πέσει θύμα δαιμόνων και άθελά του έσπασε τις πρώτες σφραγίδες προκαλώντας την απαρχή της Αποκάλυψης.

Με βάση αυτές τις σκέψεις έφτιαξα την ιστορία μου. Η οποία πιστεύω πως χωράει άνετα κανά 2000 λέξεις ακόμα για να αναπνεύσει...Ειδικά αυτό που γράφει ο Μιχάλης για τις γρήγορες εναλλαγές των σκηνικών με ενόχλησε και εμένα! Είναι απότομες και θέλει πολλή προσοχή για να μη χαθεί η μπάλα (που χάνεται ούτως ή άλλως σε κάποια σημεία), αλλά ας όψεται το άτιμο όριο λέξεων.

[Drake Ramore]

Αυτή ακριβώς ήταν και η δεύτερη ένσταση μου (που είπα πως θα αναφέρω στο τέλος).

Ξεκινάει το κείμενο σαν να θέλει να εξιστορήσει την ιστορία που δεν γνωρίζουμε (πίσω απο τις κουρτίνες της ιστορίας) και στην πορεία (μετά απο την εμφάνιση της Μαρτζ) ακολουθείς τον δρόμο μιας εναλλακτικής πραγματικότητας. Όχι οτι με πείραξε ιδιαιτερα, αλλά θα ήθελα να αφήσεις ένα μυστήριο να πλανάται χρησιμοποιώντας πραγματικά γεγονότα και όχι να δώσεις ένα διαφορετικό τέλος σε μια γνωστή ιστορία.

 

Τώρα που διαβάζω το σχόλιο μου δεν ξέρω αν σου δίνω να καταλάβεις τι εννοώ

 

Τεσπα, αυτά είναι ιδιοτροπίες ενός τρόμο-φαν και σε καμία περίπτωση δεν μειώνουν την πολύ καλή δουλεία σε αυτήν την ιστορία.

[Adicto]

Σε έπιασα Απόστολε, μην ανησυχείς! Έτσι είχα σκεφτεί να το γράψω αρχικά, αλλά ο περιορισμός λέξεων δεν μου επέτρεπε να το μεταφέρω όπως θα ήθελα και θα προτιμούσα και εγώ...